 Δημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 06, 2008 7:41 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Η Πίστη δεν είναι προπαγάνδα
Για το Γιανναρά θεωρώ ότι το θέμα εξαντλήθηκε. Ειπώθηκε ό,τι είχε να ειπωθεί. Για την έννοια «αγωνιστής» έχω πολύ διαφορετική αντίληψη. Αγωνιστής για μένα δεν είναι ο άνθρωπος της Γυάλας, ούτε αυτοί που εκτοξεύουν ομοβροντίες κατά πάντων από καθεστωτικά συγκροτήματα. Τα ιδεολογικά φίλτρα του καθεστώτος έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων: Μόνο ασυνάρτητα και πολύ χωνέψιμα πράγματα τους αφήνουν να γράφουν για το "άλλοθι". Τους αγωνιστές, δηλαδή αυτούς που στρέφονται ουσιαστικά ενάντια στο σύστημα τούς εξοντώνουν. Ο Γανναράς δεν αποτελεί καμία απειλή. Δέχεται τον καπιταλισμό και θρηνεί για τα «κακά» του. Αποζητά την ουτοπία του παλιού καπιταλισμού, της «καθαρής» αστικής δημοκρατίας. Γι’ αυτό μιλάει για «εκσυγχρονισμό» και για «έντιμες» πολιτικές συγκροτήσεις. Ο «αγώνας» είναι εντός των τειχών και εντός του γραφείου. Φυσικά δεν αποτελεί καμιά απειλή γιατί δεν έχει καμιά κοινωνική απήχηση. Η απήχησή του είναι μόνο σε κύκλους διανοουμένων και κυρίως της Ορθοδοξίας… Για το θέμα της Ορθοδοξίας πάλι έχουμε μιλήσει καθαρά και ξάστερα. Τη θεωρούμε μετερίζι αγώνα (το έχουμε εξηγήσει γιατί), αλλά δεν συζητάμε το φιλοσοφικό της δόγμα. Δεν είμαστε περιοδικό (και το φόρουμ περιοδικό είναι, έχει γίνει ξεκάθαρο) «πνευματικών» και θρησκευτικών ανησυχιών, αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Αντιμετωπίζουμε τη θρησκευτική Πίστη ως ιδιωτική υπόθεση του καθενός, αλλά αυτό το «ιδιωτικό» δεν μπορεί να αναχθεί σε συζήτηση πολιτικής διαίρεσης. Για μας οι οριοθετήσεις είναι κοινωνικές και πολιτικές και όχι θρησκευτικές. Κάθε συζήτηση πάνω στα «πνευματικά» προκαλεί πολιτική σύγχυση και διαίρεση στα κοινωνικά. ΟΣΟΙ, συνεπώς, αντιμετωπίζουν την Ορθοδοξία σαν Ιδεολογία και σαν σημείο ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ, δυστυχώς δεν έχουν θέση εδώ… Τότε ας ανοίξουμε το περιοδικό στους ΠΑΝΤΕΣ ακόμα και σε κάθε πνευματική αίρεση. Δεν θα ήμασταν πολιτικό έντυπο με στόχους και προοπτικές, αλλά μια Βαβυλωνία «ανησυχούντων» και (μη σας πειράζει λέξη) αυνανιζόμενων «φιλοσοφικά»!!! Η εποχή μας έχει ανάγκη από πολεμιστές με κοφτερά ξίφη και ΟΧΙ φιλολογίζοντες του γραφείου. Και ο δημοκρατισμός ή «ελευθερία της άποψης» δεν είναι ανοχή ή βλακεία να αποδέχεσαι τους πάντες… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 05, 2008 11:59 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Θα ήθελα να εκφράσω τη διαφωνία μου πραγματικά για πρώτη φορά ,τόσο για το ίδιο το τόπικ και τον τίτλο του, όσο και για το ύφος (και το ήθος?) των απαντήσεων στις εύστοχες τοποθετήσεις του Φιλαλήθη.
Ο Χρήστος Γιανναράς έχει δώσει και δίνει πάρα πολλά σήμερα και είναι ένας από τους γνήσιους αγωνιστές ,ένας πνευματικός άνθρωπος τεράστιου διαμέτρηματος. Δεν έχουν απομείνει πολλοί να αγωνίζονται εναντίον της Νέας τάξης.Είναι αναμφίβολα από τους ελάχιστους που δίνουν τη μάχη... Τέλος αν δεν υπάρχει δυνατότητα να υποστηρίξουμε ή να διαφωνήσουμε ανοιχτά εδώ μέσα ,παρακαλώ να καταστεί σαφές. Είμαι (και εγώ)από αυτούς που πιστεύουν πως κοιτάζοντας μέσα απο το πρίσμα της Ορθοδοξίας ,μπορώ να βλέπω και να κρίνω το πολιτικό γίγνεσθαι.Η Ορθόδοξη πίστη και παράδοση καταδικάζει τη φιλαργυρία(άρα σίγουρα και τον καπιταλισμό) και είναι υπέρ της δημιουργίας μιας κοινωνίας δικαίου και αλληλεγγύης. Και επομένως έχει Κοινό ιδεολογικό πυρήνα με τις Γνήσιες αριστερές ιδέες.Η δημιουργία διαχωριστικών γραμμών και στρατοπέδων οδηγεί σε πνευματική ανελευθερία ,είναι ένδειξη φοβικών συνδρόμων,δεν εξυπηρετεί τον κοινό αγώνα ενάντια στη Νέα Τάξη ,αλλά καταλήγει σε μια μικροπρεπή επίθεση ενάντια σε συγκεκριμένα άτομα. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 03, 2008 8:37 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Μπρακούλια ματαιοπονείς!!!
Όταν κάποιος έχει ως σημεία αναφοράς θεωρίες αστών οικονομολόγων, τους "θεωρητικούς" του καπιταλισμού και μιλάει με απολυτότητα για την "απολυτότητα" του μαρξισμού (χωρίς να τον εχει μελετήσει σοβαρά) δεν μπορεί να υπάρξει "θεωρητικό σημείο" επαφής και συζήτησης. Φιλαλήθη, με πολλούς τρόπους προσπαθώ να σου δείξω ότι εδώ μέσα δεν συζητάμε γα τις φιλοσοφικές ανησυχίες κανενός (ούτε για τη θεωρία που πιστεύουμε), πολύ περισσότερο για ζητήματα που εχουν λυθεί από το 18ο και 19 αιώνα. Γι' αυτό δεν έχουμε προβεί και σε φιλοσοφική κριτική και θεωρητική απόρριψη των θρησκευτικών δογμάτων. Είναι δεδομένη και καθαρή η θέση μας. Εσύ επαναφέρεις διαρκώς τις δοξασίες σου και τις "ανησυχίες" της "παιδικής αρρώστειας" της ανθρωπότητας. ΕΔΩ συζητάμε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΝΑ πάνω στα πολύ συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα της εποχής μας!!! Αν αρχίσουμε να συζητησουμε για το αν υπάρχε Θεός ή για τη φιλοσοφία των θρησκευτικών δογμάτων ζήτω που καήκαμε. Θα "αυνανιζόμεστε"!!! Συγκεκρμένα μιλαμε και για το Γιανναρά. ΟΤΑΝ κάποιος πιστεύει στον καπιταλισμό, δεν κηρύσσει ανηλεή πόλεμο εναντίον του και εναντίον των μύθων του μαλλον πρέπει να αναζητήσει άλλο φόρουμ για συζητηση. Εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρέχουμε βήμα στη σύγχυση και σε απόψεις που αναπαράγονται από όλους τους διαύλους του καθεστώτος και ολους τους απολογητές τους. Δεν συζηταμε για να συζητάμε, ούτε για να "αυνανιζόμεστε" με μια πλαστή "ελευθερία της άποψης". Αυτά τα αφήνουμε για τους Γιανναράδες, τους Σωμερίτιδες και Σία... |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 03, 2008 2:18 am Θέμα δημοσίευσης: |
|||||||||||||||||
Θα προσπαθήσω να απαντήσω συνοπτικά στα όσα θέτεις.
Αγαπητέ μου, μην πλανάσαι. Βεβαιότατα μπορείς να κρίνης ολοκληρωμένα και να παραγάγης ολόκληρα συστήματα. Θέλεις να σου προτείνω την κλασσική (σοσιαλιστική) "Πολιτεία του Ηλίου" του Δομινικανού μοναχού Tomasso Campanella ή να παραπέμψω στο νήμα με το κείμενο του Χρυσοστόμου που συνιστά ολοκληρωμένη πολιτική πρότασι; Η Ορθοδοξία, η Ορθόδοξη Παράδοση ακριβέστερα, έχει και κριτήρια για τα πάντα, αλλά και πολιτικές προτάσεις.
Θυμάμαι, όταν έγραφε ο μεγάλος δάσκαλος J.K. Galbraith για το, ότι η κατοχή δημόσιας θέσης(π.χ. πανεπιστημιακού διδασκάλου ΑΕΙ) σε κάνει να μην λες ουσιαστικά τίποτα, αλλά να το λες με εκλεπτυσμένο τρόπο. Πέραν αυτού, σφάλλεις, αγαπητέ μου. Ο μαρξισμός αυτό που κάνει είναι να απολυτοποιεί την επίδρασι του συστήματος. Για την δε Ορθοδοξία ο Κόσμος(της Αμαρτίας, κατά το δη λεγόμενο) είναι ένας από τους τρεις βασικούς εχθρούς του ανθρώπου. Είναι αυτός ο Κόσμος(Κοσμικό πνεύμα) που καλείσαι να μην "συσχηματισθής"... Ενδεικτικά τελείως όλα αυτά...
Αγαπητέ μου, δεν νομίζω, ότι θα καταδεχόταν ποτέ ο Γιανναράς των "κοινοτήτων των Ελλήνων" να διδάξη αστικοπατριωτικά ιδεολογήματα, που κατέπτυσε μαζύ με την αντικομμουνιστική και αστικοχριστιανική/αστικοπατριωτική οργάνωσι "Ζωή". Θέλεις να σου προτείνω το βιβλίο του "Πολιτική και θεολογία", για να το δης αυτό; Και ΣΥΝΕΧΏΣ αναφέρεται στις επιφυλλίδες του στην αίρεσι του εθνικισμού(εθνοφυλετισμού), που μεταλλάχτηκε σε ελληνοχριστιανισμό, όπως διδάσκει πάλι ο ίδιος. Ενί λόγω, κατακεραυνώνει (διαχρονικά) τον αστικοπατριωτισμό.
Βασικά, ο κ.Χ.Γιανναράς πριν έγραφε στο "Βήμα", ενώ από το 2000, νομίζω, γράφει στην "Καθημερινή". Επίσης, δίδασκε, έως το όριο υποχρεωτικής απόσυρσης, στην(απόλυτα εκσυγχρονιστική) Πάντειο. "Πικρία" βεβαίως διακρίνεται(χωρίς να είμαστε και 100% σίγουροι), αλλά πικρία για την ηθική 'σαπίλα', την αμορφωσιά, τον επαρχιωτισμό, την υποκρισία. Δηλαδή πικρία (πολύ) αγέρωχου ανθρώπου, γενικά...
Η Ορθοδοξία, όπως θα μας εξηγούσε ορθότατα και ο κ.Γιανναράς, δεν είναι θρησκεία ή μεταφυσική(βλ. βιβλίο του: "ενάντια στην θρησκεία"). Αλλά, για αυτό μιλήσαμε παραπάνω. Για να το πω και αλλοιώς, σχηματικά: όταν είσαι μαρξιστής/λενινιστής, πιστεύεις, ότι το σύστημα πλάθει αμετάκλητα τον ανήμπορο άνθρωπο, που είναι ουσιαστικά μία υπερδομή του. Όταν είσαι χριστιανός, πιστεύεις, ότι ΚΑΙ το σύστημα πλάθει τον άνθρωπο, και, ότι εκφράζει και ενσαρκώνει(ο καπιταλισμός) την εσωτερική αρρώστια του ανθρώπου...
Βεβαίως, αγαπητέ μου.
Σαφές.
Δικαίωμα του καθενός να πιστεύη όπου και σε όποιον Θεό ή θεό του αρέσει. Κατά τα άλλα, παραπέμπω στα πιο πάνω. |
|||||||||||||||||
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 03, 2008 12:11 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Φίλτατε Φιλαλήθη, πιστεύω πως τελικά το σημείο στο οποίο διαφωνεί ο αγαπητός Ροβεσπιέρος (κι εγώ μαζί!) με σένα είναι αυτό ακριβώς που λες στην τελευταία σου τοποθέτηση: "μέσα από το πρίσμα της Ορθοδοξίας".
Μέσα από αυτό το πρίσμα, το χριστιανικό (κακά τα ψέμματα) ΔΕΝ μπορείς να δεις και να κρίνεις ΠΟΛΙΤΙΚΑ τα πρόσωπα και τα πολιτικά συστήματα. Επειδή αυτό είναι το πρίσμα σου, κρίνεις τα πρόσωπα ΗΘΙΚΑ και μόνο. Κι αυτό σε εμποδίζει να τα κρίνεις μέσα στο δεδομένο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο, βάσει των αντικειμενικών κοινωνικών δομών στις οποίες εντάσσονται και της θέσης που κατέχουν στους εκάστοτε πολιτικούς συσχετισμούς. Αυτό το πρίσμα, σε εμποδίζει να διακρίνεις και να παραδεχθείς την ιδεολογική διάβρωση και μετάλλαξη σκοπών και ιδεών που συμβαίνει ακόμη και στα πιο αγνά και ηθικά πρόσωπα, όταν μπλέκουν στα γρανάζια εξουσιαστικών μηχανισμών ή εντάσσονται σε μηχανισμούς διαιώνισης της κυρίαρχης (αστικής) ιδεολογίας (βλέπε καθηγητή Γιανναρά εν προκειμένω). Γι'αυτό δεν μπορείς να δεις τι πραγματικά αντιπροσωπεύει ο Γιανναράς: τα ξεπερασμένα αστικοπατριωτικά ιδεολογήματα που δίδασκε ο ίδιος στο Παν/μιο και που πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων εδώ και χρόνια η εκσυγχρονιστική διανόηση, η οποία τυγχάνει -από σημιτοκρατίας και λόγω των πολιτικών συσχετισμών- να είναι η κύρια ομάδα διαμόρφωσης των ιδεολογημάτων της κυρίαρχης μερίδας της εγχώριας ελίτ. Κάποτε ανα-παρήγαγε την κυρίαρχη αστική ιδεολογία ο κύριος, τώρα για το σύστημα ξεπεράσθηκε σε στυλ και χρησιμότητα και βγάζει την πίκρα του για τον παραγκωνισμό του, πότε βρίζοντας και πότε γλύφοντας! Για να μην κουράσω άλλο, αυτά τα πράγματα τα βλέπουν μόνο όσοι έχουν δεχθεί ως πρίσμα το Μαρξισμό-Λενινισμό και όχι όσοι -όπως εσύ αγαπητέ Φιλαλήθη- έχουν υιοθετήσει ως πρίσμα την Ορθοδοξία ή μία άλλη θρησκευτική/μεταφυσική θεώρηση των πολιτικών πραγμάτων. Το γεγονός αυτό, δεν μας αποτρέπει να συμφωνούμε σε πολλά πράγματα, φίλτατε Φιλαλήθη. Αυτή την περιστασιακή ίσως σύμπτωση απόψεων, έχει ορθά περιγράψει στο παρελθόν ο Ροβεσπιέρος λέγοντας -αν θυμάμαι καλά- "κτυπάμε μαζί, πορευόμαστε χώρια". Σε θέματα κοσμοθεωρίας όμως, όπως αυτό που συζητούμε αγαπητέ Φιλαλήθη, φαίνεται σε ποιο θεό πιστεύει ο καθένας μας και που πορεύεται βάσει των πιστεύω του: εσύ στην Ορθοδοξία, εγώ και όπως φαίνεται όχι μόνο εγώ, κάπου αλλού, σε κάποιον άλλο παππούλη με γένια!  |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 02, 2008 7:39 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Πράγματι μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε!!!
Τίποτε άλλο... |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 02, 2008 7:36 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|||
Νομίζω, μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε, αγαπητέ Ροβεσπιέρε. Δεν είμαι ιδεαλιστής. Το ίδιο, νομίζω, ισχύει και για τον, εν λόγω, κ. Γιανναρά. Και ο ιδεαλισμός και ο υλισμός θεωρούνται 'εκλεκτικά' από εμένα μέσα από το πρίσμα της Ορθοδοξίας. Επίσης, νομίζω, ότι μίλησα για την διαστολή μεταξύ εκσυγχρονισμού(που ήταν από τα γενικά αιτήματα και του ανδρεϊκού ΠαΣοΚ, μαζί με την "αλλαγή", αν δεν απατώμαι) και του (όντως αξιομίσητου) "υπαρκτού εκσυγχρονισμού", τον οποίο αποκαλούσε και ο κ.Χ.Γιανναράς συνεχώς "νεοταξικη αριστερά". Τρίτον, υπάρχουν οι φιλοσοφικές σχολές/ρεύματα της χρησιμότητας και τα φιλοσοφικά ρεύματα των αξιών. Βεβαίως, ο μαρξισμός είναι στην πρώτη κατηγορία(την "α-μοραλιστική", θα λέγαμε), οπότε κατανοώ την συνεπή ιδεολογικά τοποθέτησί σου, αν και διαφωνώ με την μη-αναγνώρισι ευρύτερων αξιών αήθους ήθους(=όχι φαρισαϊκής εξωτερικής μίμησης). Τέλος, νομίζω, ότι ο Γιανναράς δεν είναι τόσο εκτός της πολιτικής πρακτικής και του ακτιβισμού. Αρθρογραφούσε σε διάφορα έντυπα και εφημερίδες από πολύ παληά, τουλάχιστον από τότε που αποκήρυξε τον πιετισμό και τα λοιπά της παραεκκλησιαστικής οργάνωσης "Ζωή". Και δίδαξε για πολλά -πολλά έτη, κάτι πολύ σημαντικό. Γενικώς, είναι ένας διανοητής και λόγιος ενεργός και όχι "ομφαλοσκόπος", όπως θα έλεγαν κάποιοι, ή αποσυρμένος από τη καθημερινότητα, και άρα τρόπω τινί "άχρηστος". Βεβαίως, θα θέλαμε πάρα πολλά ακόμη, αλλά ας μην πέφτουμε στο άκρο του αντιδιανοουμενισμού, να το πω έτσι. Αυτά, φιλικά, για την ώρα. Καθένας έχει τις ιδέες του. |
|||
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 02, 2008 4:30 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Φίλτατε Φιλαλήθη, μάλλον αδυνατείς να κατανοήσεις, διότι βρίσκεσαι σε έναν άλλο κόσμο: του ολοκληρωτικού ιδεαλισμού, καθώς και ο Γιανναράς.
Αυτόν τον κόσμο τον ξεπέρασα στα 18 μου χρόνια. δεν θα γυρίσω πίσω τώρα... Η "εντιμότητα" ή η "ανιδιοτέλεια" π.χ. δεν είναι έννοιες μεταφυσικές. Είναι ποτέ δυνατόν μια πολιτική νεοταξική, "εκσυγχρονιστική", μια πολιτική που διαλύει την κοινωνία προς όφελος του κεφαλαίου να είναι "έντιμη" ή "ανιδιοτελής";;; Σε ένα άτομο είναι το σύστημα ιδεών του και η ΠΡΑΞΗ που καθορίζει την "εντιμότητα" ή την "ανιδιτέλειά" του. Το είναι "καλός" κάποιος, αλλά υπηρετεί το ιδεολογικό κατεστημένο και πράττει έτσι, αυτό είναι αστική φιλοσοφική μπαρούφα... Επειδή, λοιπόν, μιλάμε σε διαφορετικά μήκη κύματος και δεν έχω χρόνο να "αναλύω" έννοιες δεν θα σε ξαναενοχλήσω... |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 02, 2008 4:07 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|||||
| Λοιπόν, ας κάνω τις εξής επισημάνσεις.
Α)Λέει ο (καλός) αρθρογράφος/επιφυλλιδογράφος κ.π.α.: "Θα είχαμε έτσι έναν κομματικό στίβο με δύο σχήματα ανιδιοτελούς, τίμιου ανταγωνισμού, δυνάμεις υγιούς διαφορότητας". Ακόμη: "Και αυτονόητο αίτημα πολλών, φαντάζομαι, Ελλήνων είναι: να μπορούσαν οι ανιδιοτελείς εκσυγχρονιστές, από οποιαδήποτε κόμματα, να συνενωθούν σε ένα καινούργιο σχήμα". Αίτημα λαϊκό, και ευγενής άμιλλα μεταξύ ανιδιοτελώς διαφερόντων, είναι οι δύο λόγοι που άγουν στην ευνοϊκή αντιμετώπισι της προοπτικής της συμπήξεως/ συγκράσεως του νέου σχήματος. Δεν μιλεί για τον "υπαρκτό εκσυγχρονισμό", όπως τον έλεγε και ο κ.Παπαθεμελής κάποτε. Ή, μάλλον, μιλάει, 'επιδαψιλεύοντας' επικρίσεις όπως αυτή: "Δεν υπήρχε «νόημα» στον εκσυγχρονισμό που να δικαιολογεί ειλικρινή ανιδιοτέλεια, να γεννάει τη χαρά της δημιουργικής αυταπάρνησης". Ο ίδιος ο Γιανναράς έχει δημοσιεύση επιφυλλίδες πάρα πολλές στις οποίες καταδίκαζε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και (δίκαιη) "εξημμένη" οργή τους εκσυγχρονιστές και τους κατηγορούσε ως στυγνά νεοφιλελεύθερους(μεταξύ αυτών και ο Μάνος, βεβαίως, στον οποίο προσάπτει σωστά ακραιότητα). Μεταξύ αυτών που συστήθηκαν και σε βιβλία πολιτικής χρονογραφίας/επιφυλλιδογραφίας ήσαν και αυτές του εύγλωττου: "Η αριστερά ως δεξιά και η δεξιά ως παντομίμα". Αυτά ως προς τα λεγόμενα του φίλου Δημήτρη. Τώρα, όσον αφορά τα λεγόμενα του Ροβεσπιέρου, νομίζω, ότι δεν αφορούν καθόλου τα όσα έγραψα.: α)Λέει:
Κατ'αρχάς, δεν αναδεύω τίποτα. Ούτε τους αναφέρω ως "σημεία αναφοράς", αν και αναμφισβήτητα είναι!... Ο καθένας, γενικώς, αναφέρεται (υπό εμού) για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικά συμφραζόμενα., β)
Κατ'αρχάς, το "αξιόλογος" είναι υποτίμησι και απαξία εν προκειμένω. Αλλά εννοώ με αυτόν τον επιθετικό προσδιορισμό εδώ, ότι πρόκειται και για πρόσωπο με "φιλολαϊκά αισθήματα", όπως ήδη το είπα. Ούτε -παρά τα διάφορα σφάλματα- την μαύρη αντίδραση εκπροσωπεί ούτε, βέβαια, την ...αστική δημοκρατία(!). Η wikipedia τον κατατάσσει, μεταξύ άλλων, εδώ. |
|||||
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 01, 2008 9:01 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Είμαι υποχρεωμένος λόγω της ένστασης του συνομιλητή και φίλου Φιλαληθή -όπως όλοι είμαστε στο Φόρουμ- να προβώ σε πιο συγκεκριμένες τοποθετήσεις σχετικά με το συμπέρασμα μου για τον κ Γιανναρά.
Έχω διαβάσει καλά την αρθρογραφία του κ Γιανναρά και γενικά βλέπω αρκετά συχνά τις τοποθετήσεις του σατην κυριακάτικη "Καθημερινή". Όντως ο αρθρογράφος της καθημερινής μιλά για ιδεολόγους εκσυγχρονιστές. Όμως δίνει ως τυπικό παράδειγμα εκσυγχρονιστή το ιδεολόγημα του κ Σημίτη έστω και αν κρατάει ένα μικρό παράθυρο λέγοντας ότι  όχι οπωσδήποτε με ανιδιοτέλεια)
Όμως οι περαιτέρω τοποθετήσεις του δημιουργούν εντυπώσεις: 1) Μιλάει για :...Το εγχείρημα Σημίτη πρέπει να έδειξε στους νουνεχείς ότι οι φερόμενοι ως εκσυγχρονιστές δεν κρίνονται από τις ιδεολογικές τους φιλοδοξίες, κρίνονται από τη συνέπειά τους. Η συνέπεια είναι συνάρτηση της ανιδιοτέλειας... Δηλαλή οι εκσυγχρονιστές απέτυχαν ως προς τη συνεπεία τους αλλά όχι για το τι εκπροσωπούσαν;= Συμφωνία Μαδρίτης, Ίμια, Σχ Ανάν, Οτσαλάν, Σκοπιανό, Χρηματιστήριο, Ξεπούλημα ΔΕΚΟ, εφαρμογή της 1ης γενιάς φιλελεύθερων μέτρων στην οικονομία, Βιβλία ιστορίας Ρεπούση, μετατροπή της κοινωνίας μας σε αμερικανοποιημένη με ανεξέλεκτη μετανάστευση κλπ. 2) Και συνεχίζει:...Η αποτελεσματική πολιτική είναι άθλημα ανιδιοτέλειας και το άθλημα προϋποθέτει εξ ορισμού αδυναμίες, παραπτώματα, οπισθοδρομήσεις. Αλλά όχι παραίτηση, όχι να μειώνεται το πείσμα της στόχευσης... Ωραία λοπόν.Όχι παραίτηση, όχι να μειώνεται το πείσμα της στόχευσης. Ποίας στόχευσης όμως;;;Σε τι στόχους άραγε;;;Και που οι εκσυγχονιστές του Σημίτη έπρεπε να συνεχίζουν να επιμένουν για την εκπλήρωση των στόχων τους;;; Αυτά τα λέω γιατί 16 μήνες πρίν αν κάτι στηλήτευσε ο κ Γιανναράς στο εγχείρημα Σημίτη δεν ήταν ούτε η συνέπεια ούτε η παραίτηση στόχευσης αλλά οι καθεαυτού επιδιώξεις των τότε εκσυχρονιστών και οι όποιες συνεπειές τους και ενώ μάλιστα τους εντοπίζει και ιδεολογικά:...Διαπλέχθηκε η «ελίτ» με πρόσωπα από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, κατέληξε να είναι ένα ποτ-πουρί διασημοτήτων που ανήκουν στις πιο αντιθετικές πολιτικές παρατάξεις – από τη «συνασπισμένη» Αριστερά ώς τον ακραίο Νεοφιλελευθερισμό. Εμφανίζουν όμως μιαν εκπληκτικά πειθαρχημένη ομογνωμία όταν πρόκειται για ιδεολογικές θέσεις του ΝΑΤΟ (τουλάχιστον όπως τις εξέφρασε ο πολύς Χάντινγκτον) και της στρατηγικής των ΗΠΑ. Ηταν και είναι όλοι τους υπέρμαχοι του Σχεδίου Ανάν. Ολοι τους φανατικά αντι-Σέρβοι. Ολοι υπέρ του αδιάλλακτου χωρισμού Εκκλησίας και κράτους. Υπέρ της απάλειψης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες. Υπέρ των οποιωνδήποτε παραχωρήσεων προς την Τουρκία. Υπέρ της «διόρθωσης» των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας ώστε να μην «προκαλούνται» οι Τούρκοι. Ολοι τους υπερασπίζουν τα «δίκαια» του κράτους των Σκοπίων και χλευάζουν την ευαισθησία των Ελλήνων για το όνομα «Μακεδονία». Ολοι φανατικά υπέρμαχοι των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Κ.λπ., κ.λπ. Είναι ευκολότατο για τον νοήμονα (και επαρκούς μνήμης) αναγνώστη να εντοπίσει ποια υπουργεία κατέχει η «ελίτ» στη σημερινή κυβέρνηση, ποια και πότε στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ποιες καίριες θέσεις τής έχουν προσφερθεί στον κεντρικό εκπαιδευτικό σχεδιασμό και στην κρατική διαχείριση του «πολιτισμού». Ποιες εφημερίδες είναι πειθήνιοι εκφραστές της και ποιες αλώνονται μεθοδικά και ανεπαισθήτως. Ποιες «επιτελικές ομάδες» (Think Tank) και ποια τηλεοπτικά κανάλια την υπηρετούν. Ισως στη στρατηγική της «ελίτ» να περιλαμβάνεται και η συντήρηση, με κάθε θυσία, του «πολυσυλλεκτικού» χαρακτήρα των κομμάτων εξουσίας. Ετσι μπορεί να καταλαμβάνει η «ελίτ» σε οποιαδήποτε κυβέρνηση τα υπουργεία που την ενδιαφέρουν. Δεν μπορείς την μια να λές ότι οι εκσυγχρονιστές του Σημίτη απέτυχαν επειδά δεν ήταν συνεπείς και ότι δεν επέμεναν στην εκλπήρωση των στόχων τους και 16 πρίν να στηλητεύεις τους ίδιους τους στόχους της συγκεκριμένης "ελίτ". Εκεί εντοπίζω την κραυγαλέα αντίφαση του κ Γιανναρά και επειδή την θεωρώ αντίφαση αρχής την χαρακτηρίζω και ως "Βατερλώ". Στο κατω κάτω ο ίδιος θεωρεί επλιδοφόρο ότι:...Η αδέξια αποπομπή του κ. Κώστα Σημίτη από το ΠΑΣΟΚ (πολλοστό τεκμήριο ηγετικής ανεπάρκειας του σημερινού, ολίγιστου αρχηγού) δημιούργησε κάποια ευφορία ελπίδων για συγκρότηση ενός καινούργιου κόμματος συνεπών εκσυγχρονιστών... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τώρα όσον αφορά τις τοποθετήσεις για την ...εντυπωσιακών ικανοτήτων ομάδα συνεπών εκσυγχρονιστών: Θόδωρος Καρατζάς, Τάσος Γιαννίτσης, Δημήτρης Παπούλιας, Γιάννης Σπράος, Νίκος Γκαργκάνας, Πλ. Τήνιος... αλλά και τις προοπτικές !!!! των ...δύο ακόμα αποδεδειγμένων στην πράξη και με συνέπεια εκσυγχρονιστών: Του Στέφανου Μάνου και του Αλέκου Παπαδόπουλου... τι να πώ;;; Το ότι οι περισσότεροι ευλόγησαν ότι πιο ακροφιλελεύθερο στην οικονομία/ασφαλιστικό και μαζί με άλλους - Μπίστης, Κουναλάκης, Δαμανάκη, Ρεπούση, Κουλούρη, Λιάκος, Τσουκάτος, Μαντέλης, Κοντογιαννόπουλος κλπ- επίσης ευλόγησαν ότι πιο αντιθνικό για αυτόν τον τόπο είναι νομίζω ευνόητο. (Α και παρεπιπτόντως. Στις περιπτώσεις Τσουκάτου, Μαντέλη ο φερόμενος εκσυγχρονισμός του κ Σημίτη δεν είχε φαίνεται πρόβλημα να πάει χέρι -χέρι με τις μίζες της Ζήμενς) |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 01, 2008 1:34 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Φίλτατε Φιλαλήθη κάτω από την ίδια μασχάλη δεν χωράνε πολλά καρπούζια.
Και τα παραδείγματα που φέρνεις είναι ατυχέστατα: ανακυκλώνουν τη σύγχυση και τη διανοουμενίστικη κακομοιριά. Δεν ειναι σημείο αναφορας οι διανοούμενοι που ανακατεύεις. Ούτε σημαίνει τίποτα το "αξιόλογος"!!! Πολλοί καταστροφείς της ανθρωπότητας και "θεωρητικοί" της μαύρης αντίδρασης και σήμερα της νεοταξικής ισοπέδωσης ήταν "αξιολογότατατοι"!!! |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 01, 2008 12:40 am Θέμα δημοσίευσης: Re: Το βατερλώ ενός χριστιανοδεξιού ελιτιστή "πατριώτη& |
|||
"Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε".Ο Χ.Γιανναράς δεν λέει αυτό που λες εσύ, φίλε Δημήτριε. Λέει, ότι πρέπει οι ανιδιοτελείς εκσυγχρονιστές, οι "ιδεολόγοι", να μαζευτούν σε ένα νέο κομματικό σχήμα. Μάλλον δεν γνωρίζεις ιδιαίτερα το πώς σκέπτεται. Εγώ, λοιπόν, θυμάμαι να λέει προσφάτως περί του πόσο εκτιμά τον Heidegger, τον μηδενιστή(έτσι τον αποκάλεσε), επειδή ακριβώς είναι "συνεπής μηδενιστής"(πρβλ. ανιδιοτελής). Έλεγε, θυμάμαι, ότι είναι αυτός που τον επηρέασε περισσότερο(!) μαζί με τον Wittgenstein, περισσότερο από όλους. Ελπίζω να μην με απατά η μνήμη μου... Δεύτερον, δεν είναι ...χριστιανοδεξιός, αλλά κοινωνιοκεντριστής, δηλαδή, όπως ο ίδιος το έχει γράψη σε παληά κείμενά του που έχω διαβάση, "σοσιαλιστής" όχι δυτικού τύπου. Είναι, βέβαια, με ένα δικό του τρόπο, κάπως λεγκαλιστικό(νομικίστικο), ας πούμε. Επίσης, σε καμμία περίπτωσι δεν είναι "ηθικολόγος Φαρισαίος"(όχι "Φιλισταίος"). Έχει καταγγείλη όσο λίγοι την ίδια την Ηθική. Και είναι υπέρ του "αήθους ήθους"(τον όρο έχει δανειστή κι ο Ραφαηλίδης), κατά ένα τρόπο οπωσδήποτε πολύ πατερικό. Μάλιστα, είχει καταγγείλη και τον Ψαρουδάκη σε ένα παληό του έργο, επειδή ήταν "ηθικολόγος". Αυτό φαίνεται και στο τελευταίο τούτο κείμενο, που καταχωρείς ανωτέρω. Τρίτον, γενικά, και παρά τις (πολύ) έντονες διαφωνίες που έχω εκφράση κατά καιρούς(ιδιαίτερα με το Φοιτητικό Κίνημα) μπορούμε να πούμε, ότι πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο επιστήμονα και θεολογοφιλόσοφο στα πρότυπα, ας πούμε ενδεικτικά, του Soloviev, με διεθνή αναγνώρισι... Και γνωρίζω καλά τι λέω...Το ίδιο έγραφε κι ο π.Μεταλληνός πρόσφατα, στο τελευταίο -εκδομένο- του βιβλίο. Για αυτό, θα ήταν καλό να προσέχουμε, όταν κρίνουμε. Αν επιλέξουμε την ατραπό της "δημιουργικής καταστροφής" στην κριτική μας, τότε πολύ γρήγορα σχεδόν τίποτα δεν θα μείνη όρθιο. Αυτά τα ολίγα από εμένα με διάθεσι φιλική. |
|||
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 30, 2008 11:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Πώ πώ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ!!!
Ούτε η Κομανέντσι και ο Μελισσανίδης μαζί δεν κάνουν τόσες πολλές! Εκεί που φτύναμε πριν από 16 μήνες, τώρα γλύφουμε εκεί που αισιχτιρίζαμε πριν από 16 μήνες, τώρα προσκυνούμε και μάλιστα με ντεμενάδες μεγαλύτερες απ'ότι ήλπισαν τα εξαπτέρυγα του εκσυγχρονισμού! Να σε χαιρόμαστε μεσίρ Γιανναρά "θέλω να γίνω Τσουκάτος στη θέση του Τσουκάτου"! Να χαιρόμαστε τέτοιους πνευματικούς ταγούς που πληρώνει η τσέπη μας για να "μορφώνουν" τα παιδιά μας! |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 30, 2008 11:09 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Από τον Παλαίμαχο.
Εδώ: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=15716#15716 Αστικοδημοκρατικές θρηνωδίες Μέρα με την ημέρα πληθαίνουν οι θρηνωδίες και οι ηθικοί αναθεματισμοί των δημοκρατών Φιλισταίων. Άλλοι, όπως Γιανναράς, αναθεματίζουν την «καθυστέρηση» της χώρας και την «υποκρισία των πολιτικών»: «Δεν είμαστε σοβαρή χώρα» είναι το ρεφραίν αυτού του ηθικολόγου αστικοδημοκράτη. «Δεν έχουμε σοβαρή διπλωματία και σοβαρούς πολιτικούς»: Το επαναλαμβάνει κουραστικά σε κάθε άρθρο του!!! Άλλοι, ανακαλύπτουν ξαφνικά, παρόμοια ηθικά σοφίσματα: «δεν υπάρχει κράτος», «δεν υπάρχουν σοβαρά κόμματα» και τα παρόμοια… Οι αφηρημένες αυτές διαπιστώσεις δεν αποτελούν καμιά «όψιμη» αποκάλυψη!!! Αποτελούν το απόσταγμα της μαρξιστικής ανάλυσης για την κρίση του συστήματος. Χιλιοειπωμένες «μορφές» της μαρξιστικής ανάλυσης: «Η κρίση και η σήψη του καπιταλιστικού συστήματος αντανακλάται στη κρίση και σήψη όλου του εποικοδομήματος: Κράτους, κομμάτων, θεσμών, συνδικάτων, Δικαιοσύνης, Δημοκρατίας κ.λπ.». Όποιος έχει θητεύσει στοιχειωδώς στη μαρξιστική φιλολογία, δεν μπορεί να μην χαμογελάσει, όταν βλέπει, σήμερα, θιασώτες της καπιταλιστικής λογικής και αστικής δημοκρατίας να κραυγάζουν, με υστερικά ηθικά αναθέματα, παπαγαλίζοντας κοινότοπες διαπιστώσεις της μαρξιστικής ανάλυσης. Αλίμονο, όμως. Απλώς παπαγαλίζουν ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ. Δεν ΕΞΗΓΟΥΝ απολύτως τίποτα. Εμφανίζουν το τσόφλι της μαρξιστικής κριτικής σαν καινούργιες «ιδέες». Αφανίζουν το περιεχόμενο της μαρξιστικής κριτικής και μένουν στο τσόφλι των διαπιστώσεων! Καμιά εξήγηση και ανάλυση, καμιά πρόταση διεξόδου, καμιά προοπτική. Θρηνωδίες και αναθέματα για το «κακό» που μας βρήκε!!! Δηλαδή σκέτη μαυρίλα και μοιρολατρία… Και όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Αν αναζητήσουν το ΓΙΑΤΙ, δηλαδή τα αίτια όλων αυτών που αναθεματίζουν θα καταλήξουν στην καταδίκη του καπιταλιστικού συστήματος και θα αναζητήσουν τους δρόμους αντικατάστασής του. Αυτό, όμως είναι που δεν θέλουν. Είναι κολλημένοι στα «ιδεώδη» της παρωχημένης αστικής Δημοκρατίας, του καπιταλισμού της προοδευτικής περιόδου της ζωής του. Δεν έχουν καταλάβει οι άνθρωποι τίποτα από την παγκοσμιοποίηση, τη Νέα Τάξη, τον πλανητικό ιμπεριαλισμό. Το ρολόι της ιστορίας έχει σταματήσει γι’ αυτούς τους δημοκράτες Φιλισταίους, στην αυγή του καπιταλισμού. Δεν «διδάσκουν», όμως μόνο την απαισιοδοξία και το «σκότος» της απάθειας, αλλά και παραποιούν την πραγματικότητα. Εμφανίζουν τα «δεινά», σαν έργο «κακών» προσώπων, σαν διαστροφές ΟΧΙ κοινωνικές, αλλά «προσωπικές» και «πνευματικές»!!! Λίγες μόνο συνοπτικές επισημάνσεις: ΠΡΩΤΗ: αγνοώντας παντελώς την κοινωνική φύση του αστικού κράτος δεν μπορούν να καταλάβουν ότι το κράτος δεν είναι καμιά υπερταξική θεότητα, φετίχ, αλλά το εργαλείο των ισχυρών: Ιδεολογικό, πολιτικό, κατασταλτικό. Το κράτος συνεπώς δεν μπορεί ΠΟΤΕ να υψωθεί πάνω από αυτά, το «εργαλείο» δεν μπορεί να αυτονομηθεί από το «μάστορα» που το χρησιμοποιεί!!! Οι ανταγωνισμοί των καπιταλιστικών συμφερόντων, η σήψη των καπιταλιστικών σχέσεων, κάθε κρίση του συστήματος «υποτάσσει» και το «εργαλείο». Και είναι η σήψη και η διάβρωση των καπιταλιστικών σχέσεων που διαβρώνει και το κράτος, όπως και όλους του κρατικούς θεσμούς. Σήμερα η σήψη αυτή είναι τόσο προχωρημένη που καθιστά το κράτος και τους θεσμούς του «τιμάρια» ανταγωνιστικών συμφερόντων, που εκκολάπτει και γιγαντώνει παρακρατικά κυκλώματα. Ιδιαίτερα σήμερα στη νεοταξική εποχή που ο αυτοκρατορικός ιμπεριαλισμός καταλύει κυριολεκτικά τα εθνικά κράτη και τα μετατρέπει σε «σουρωτήρια», μηχανισμούς ελεγχόμενους από τις διεθνείς μυστικές υπηρεσίες. ΔΕΥΤΕΡΗ. Η ίδια διάβρωση και υποταγή υπάρχει σε όλο το θεσμικό πολιτικό πλαίσιο: Κοινοβούλιο, κόμματα, συνδικάτα, Ενημέρωση κ.λπ. Τα θεσμικά κόμματα, τα συνδικάτα, το Δίκαιο και λοιπά είναι διαβρωμένα και υποταγμένα στο ιμπεριαλιστικό, μονοπωλιακό «Κράτος»!!! Όποιος συνεπώς αναθεματίζει ΑΠΛΩΣ τα «κακά» κόμματα κ.λπ είναι σαν να πιστεύει ότι μέσα σε αυτά τα πλανητικά, νεοταξικά πλαίσια μπορεί να υπάρξουν κόμματα, συνδικάτα και κράτος της παλιάς δημοκρατικής αστικής «κοπής», δηλαδή ικανά να προωθήσουν τα συμφέροντα της κοινωνίας και του λαού. Όποιος θέλει να βαυκαλίζεται με τέτοια νανουρίσματα είναι πολιτικά αφελής στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη; Γρανάζι, άθελά του ίσως, των πολιτικών απατεώνων… Το στρατηγικό πρόβλημα σήμερα είναι το Πώς θα ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση και θα αλλάξουμε την κοινωνία και όχι το πώς θα συμμετέχουμε σε αυτό το σύστημα της απάτης και της σήψης… ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ. Αυτά τέλος ότι «δεν είμαστε σοβαρή χώρα» κ.λπ είναι ύμνοι στις «σοβαρές» και μεγαλύτερη υποταγή σε αυτές. Δηλαδή να γίνουμε και εμείς «ανεπτυγμένα» και «σοβαρά» εξαρτήματα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Έξω από τον ουτοπικό χαρακτήρα τέτοιων σοφισμάτων (αγνοείται παντελώς ο παγκόσμιος καταμερισμός του ιμπεριαλισμού), εδώ υπάρχει και πολιτική δολιότητα: Επικαλύπτεται το γεγονός ότι αυτές οι «σοβαρές» χώρες είναι ακόμα χειρότερες και οι μήτρες όλων των σύγχρονων συμφορών… Αυτά τα ολίγα και λίαν τηλεγραφικά…. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 30, 2008 11:01 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Από ΝΑΤΑΛΙΑ.
Εδω: http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=16358#16358 Ο Κήρυκας της ακινησίας Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πώς σας συγκινούν διανοουμενίστικα παραληρήματα χιλιοειπωμένων γενικολογιών και κοινοτοπιών: Οι ελεεινές πολιτικές συντεχνίες, η αναξιοκρατία, η καθεστωτική «αριστερά», τα πουλημένα κόμματα και τα τοιαύτα. Αυτά είναι απλώς κοινότοπες διαπιστώσεις και ο Γιανναράς πέραν αυτών των διαπιστώσεων δεν προχωρεί ούτε βήμα. Δεν μας λέει π.χ πώς έγινε έτσι η κοινωνία, φταίει το άπληστο «ανθρώπινο ένστικτο» ή ένα συγκεκριμένο σύστημα που έχει οδηγήσει τις κοινωνίες και τον άνθρωπο στην παρακμή. Συνακόλουθα δεν αρθρώνει ίχνος πολιτικού λόγου προοπτικής, πώς δηλαδή θα βγούμε από αυτή την κόλαση. Όταν θα ξαναγίνουν οι άνθρωποι «καλοί» (και πώς θα γίνει αυτό, με την επιφοίτησηWink ή όταν οι πολιτικοί και τα κόμματα θα αλλάξουν (και πώς θα αλλάξουνWink. Πέραν των αφοριστικών αερολογιών και αναθεματισμών τίποτε άλλο: ΜΗΔΕΝ!!! Μιλάει, επίσης για τη Νέα Τάξη. Τι είναι αυτό: Μια ειμαρμένη; Ή είναι ο καπιταλισμός των υπερεθνικών, το κράτος του πλανητικού, καπιταλιστικού συστήματος; Όταν δεν έχει τη γνώση ότι η Νέα Τάξη είναι η εξουσία του υπερεθνικού καπιταλισμού, μια εξουσία που έχει αλώσει τα πάντα και έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα σε αυτό το παρακμιακό επίπεδο και μας απειλεί με θανάσιμους κινδύνους, τότε δεν μπορεί να αντιληφθείς απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Απλώς θα μυξοκλαίς, όπως ο Γιανναράς, θα σου φταίνε όλοι οι άλλοι και θα αναθεματίζεις τους πάντες. Ο Γιανναράς μιλάει σαν οι κοινωνίες και η Ιστορία να κινούνται στον αέρα από ένα αόρατο «κακό» πνεύμα. Και μιλάει έτσι γιατί είναι ένας διανοούμενος κλεισμένος στη ναρκισσιστική του γυάλα και το σπουδαιότερο, διανοούμενος λάτρης του καπιταλισμού. Και μόνο να αμφισβητήσεις τον καπιταλισμό βγάζει σπυράκια. Ο άνθρωπος έχει μείνει κολλημένος στα λαμπρά μεγαλεία του «καλού» καπιταλισμού, εκεί που ο ίδιος θα αποτελούσε μεγάλη ανταλλακτική αξία. Γι αυτό δεν μπορεί να καταλάβει ότι η Νέα Τάξη δεν είναι καμιά συνωμοσία του Διαβόλου, αλλά ο καπιταλισμός στο σημερινό του στάδιο. Πίσω, σε αυτό που ονειρεύεται δεν υπάρχει δρόμος. Αυτό το σύστημα πρέπει να αγωνιστείς να το ανατρέψεις και να φέρεις ένα άλλο, δίκιο και ανθρώπινο. Ο Γιανναράς ούτε καν το σκέφτεται αυτό. Απλώς αναθεματίζει, σαν γεροντοκόρη τα «κακά». Είναι εντελώς ανίκανος έτσι να αντιληφθεί και το τι παίζεται στο Κόσμο και στα Βαλκάνια. Το τι είναι η Ελλάδα και το γιατί είναι χειροπόδαρα δεμένη στο πλανητικό καπιταλιστικό γίγνεσθαι. Και φυσικά ούτε καν μπορεί να υποψιαστεί ότι μέσα σε αυτόν τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό αναπτύσσονται και οξύνονται εσωτερικές αντιθέσεις και διαιρέσεις της καπιταλιστικής εξουσίας που ανοίγουν ρωγμές αγώνα για μια άλλη εναλλακτική πολιτική, για μια άλλη κοινωνία. ΟΥΤΕ καν τη νεοταξική στρατηγική των προτεκτοράτων δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ο Γιανναράς. Ας μη μεθάτε, λοιπόν, κάποιοι, με τα ωραία αφοριστικά και κενά περιεχομένου αναθέματα. Αυτοί οι «ακραίοι» της φράσης που δεν γνωρίζουν άλλα χρώματα παρά μόνοι το μαύρο και το άσπρο δεν είναι παρά οι κήρυκες της απελπισίας και της ακινησίας. ΟΥΔΕΠΟΤΕ πήγε μπροστά η ζωή με τέτοιου είδους διανοουμένους. Οι καπεταναίοι είναι εκείνοι που ανοίγουν δρόμους και γνωρίζουν να μάχονται… |
|