 Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιούν 01, 2012 1:14 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Με τη λογική του "οικείου προσώπου"
http://kyprianoscy.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html Ένας έγραψε,"αν ένα οικείο σας πρόσωπο (παιδί σας) έχριζε μεταμόσχευσης, τότε θα το καταλαβαίνατε και θα συναινούσατε απόλυτα με την εικαζομένη συναίνεση", για να λάβει την ακόλουθη απάντηση : Με τη λογική του οικείου σας προσώπου (: παιδί σας) δεν παρακάμπτετε δυστυχώς το διαπραττόμενο έγκλημα της πρόωρης - και χρησιμοθηρικής - θανάτωσης ενός ανθρώπου ο οποίος ψυχορραγεί. Δεν βλέπουμε να ισχύει άλλωστε η ιδία λογική για τα υποσιτιζόμενα και χρήζοντα στοιχειώδους περίθαλψης παιδιά του λεγόμενου τρίτου κόσμου. Και μη μας πει κανείς ότι φροντίζει η ΟΥΝΕΣΚΟ και άλλα διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύματα τύπου "γιατροί χωρίς σύνορα". Τι έκανε η ΟΥΝΕΣΚΟ στο Ιράκ, στη Σερβία, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη, στην Παλαιστίνη και τώρα στη Συρία; Τι κάνουν και αυτοί που λέγονται "γιατροί του κόσμου"; Τι είπαν όταν αποκαλύφθηκε η απάτη των θερμοκοιτίδων με τα νεογνά του Κουβέϊτ; Με τον κορμοράνο του Ιράκ και τόσες άλλες παράπλευρες απώλειες; Αν το παιδί μας ή ο οποιοσδήποτε άλλος είχε μια πάθηση που μπορούσε να αντιμετωπισθεί με τα υπάρχοντα μέσα, πλην των μεταμοσχεύσεων, αυτή θα ακολουθούσαμε. Δεν θα θέλαμε να σκοτώσουμε έναν άλλο, ετοιμοθάνατο έστω, για να κάνουμε καλά "το δικό μας παιδί". Δεν γνοιαζόμαστε μόνο "για το δικό μας παιδί", γνοιαζόμαστε για τα παιδιά όλου του κόσμου και δεν θέλουμε να τους δίνουμε ζωή φονεύοντας άλλους - επί το απλούστερο : αποτελειώνοντας έγκαιρα και χρήσιμα όσους δεν μπορούμε να γιατρέψουμε ή να ταΐσουμε. Με τη λογική του "οικείου προσώπου" μόνο οι "οικείοι" θα μας ενδιαφέρουν και όχι οι μη οικείοι. Όποιοι δεν έχουν την "οικεία" λογική (σημ. είναι η λογική της απάτης) θα είναι όντα ενός κατώτερου θεού και στην καλύτερη περίπτωση θα τους πετάμε στα άχρηστα ή θα τους παρατάμε στο θεό τους. Στη χειρότερη, θα κάνουμε ό,τι κάναμε στο παρελθόν, τότε που τόλμησε ένας να πει δια λόγου και να δείξει με έργα τι σημαίνει να είσαι η Αλήθεια. Αν μερικοί νομίζουν ότι μπορούν κι αυτό να το ευτελίσουν, εξισώνοντας εκείνο - και Εκείνου - τον θάνατο με την εικαζομένη συναίνεση της δωρεάς οργάνων, ας κρατήσουν την ιδεοληψία τους για τον εαυτό τους. Ο θάνατος που επιλέγουν είναι προσχεδιασμένος και λαμβάνει χώρα κάτω από ορισμένες και συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τις προϋποθέσεις του ψεύδους, όπως ακριβώς σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε ο προαναφερθείς θάνατος "ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν" όλοι οι πιστοί εν Χριστώ. Κάτι το οποίο δεν συμβαίνει με τα παραπλανημένα θύματα της αλτρουϊστικής αγάπης δια της εικαζομένης συναίνεσης του νομοθέτη μας κ. Λοβέρδου και των συνεργατών του. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 21, 2012 11:30 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Μεταμοσχεύσεις και διαφορετικότητα
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/05/blog-post_3866.html Στο χώρο του Μοναχισμού και της κατά Θεόν άθλησης αναπτύχθηκε μια έρις σχετικά με το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων ή του εγκεφαλικού θανάτου. Ένας μοναχός έγραψε βιβλίο υπέρ των μεταμοσχεύσεων και ένας άλλος ασκησε κριτική επ΄ αυτού. Περισσότερα θα μπορούσατε να διαβάσετε εδώ : http://www.thriskeftika.blogspot.com/2012/05/blog-post_535.html Παραθέτω ένα σημείο, από τον συγγραφέα του βιβλίου "Πέρα από τα σύννεφα", όπου και δίδει απάντηση στην κριτική που άσκησε ο συμμοναστής του π. Ησαΐας. "Ο εγκεφαλικός θάνατος και οι μεταμοσχεύσεις, είναι δύο καταστάσεις, που έχουν πάρει τον δρόμο της τεχνολογικής εξέλιξης, και κανείς δεν μπορεί να τις σταματήσει. Εκείνο που μπορούμε να κάνομε είναι, να σεβαστούμε την διαφορετικότητα κάποιων ανθρώπων, και αυτή να κατοχυρωθεί στην έννοια του εγκεφαλικού θανάτου. Έτσι, μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας και του αυτεξουσίου, ο συνειδητοποιημένος δότης να μπορεί, αν θέλει, να γίνει δωρητής των οργάνων του" Αν και πολλά θα μπορούσα να γράψω (*) αρκούμαι να σχολιάσω μόνο το ανωτέρω εδάφιο. Ο εγκεφαλικός θάνατος δεν είναι ΔΥΟ καταστάσεις αλλά μόνο ΜΙΑ. Δεν τίθεται θέμα "να σεβαστούμε τη διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου". Την σεβόμαστε οπωσδήποτε, οπότε αν έλθη ένας Μουσουλμάνος, ένας Ινδουιστής, ένας παπικός, ένας προτεστάντης κλπ., θα του απαντήσουμε : Πράξε σύμφωνα με αυτό ή αυτά που σε διδάσκει η διαφορετικότητά σου. Αν όμως έλθη ένας Ορθόδοξος τι θα του πούμε; Πράξε κατά τη διαφορετικότητα που έχεις διδαχθεί; Και ποια είναι αυτή "μέσα στα πλαίσια της ελευθερίας και του αυτεξουσίου"; Έχουμε κι εμείς οι Ορθόδοξοι ποικιλίες απόψεων (διαφορετικότητα) ως προς τον νεοθάνατο της τεχνολογίας, που ονομάζεται "εγκεφαλικός θάνατος"; Φαίνεται δυστυχώς ότι έχουμε. Παγιώσαμε μάλιστα τη διαφορετικότητά μας - αυτός που έχει νουν θα καταλάβει τι εννοώ - και έκτοτε πορευόμαστε διαλεκτικά : Συνθέτουμε τις θέσεις και τις αντιθέσεις. Με θέσεις, αντιθέσεις και τελικά συνθέσεις φτάνουμε να διαφωνούμε λέγοντας "άλλο πράγμα ο φόνος και έτερο στα όρια του φόνου". Μένει κανείς με το στόμα ανοιχτό και διερωτάται : Και τότε ποια η σύνθεση μεταξύ φόνου και ορίων φόνου; Ας δώσει την απάντηση ο μοναχός-συγγραφέας του "Πέρα από τα σύννεφα". Αν δεν την καταλάβατε, ιδού : "Ο συνειδητοποιημένος δότης να μπορεί, αν θέλει, να γίνει δωρητής των οργάνων του". Τώρα, αυτό το "μπορεί, αν θέλει", πόσο έκθετο αφήνει τον συνειδητοποιημένο, αλλά και τον μοναχό συγραφέα, είναι ένα θέμα που ουδείς γνωρίζει παρά μόνο η διαφορετικότητα. Αυτή ξέρει. (*) Η διαφωνία σχετικά με την ακριβή ή μη ακριβή απομαγνητοφώνηση, την ακριβή ή μη ακριβή καταγραφή της από ζώσης - μη ηχογραφημένης - φωνής του γ. Παϊσίου σχετικά με το θέμα, ώφειλε να την αναγάγει ο συγγραφέας του "Πέρα από τα σύννεφα" σε μια παρόμοια διαφωνία. Τότε, που αρκετοί είχαν επιδοθεί στη συγγραφή "ευαγγελίων" εξιστορούντων το βίο του Ιησού. Υποτίθεται - ναι, δυστυχώς υποτίθεται - ότι με αυτό το θέμα είχαμε ξεμπερδέψει. Όμως, η θεολογική νεοτερικότητα και μετανεοτερικότητα, που μας επεβλήθη, θέλει να επανεξετάσουμε το θέμα λαμβάνοντας υπόψη ότι "οι πατέρες ήταν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως". Και οπωσδήποτε, την διαφορετικότητα πρέπει να μη την ξεχάσουμε. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 16, 2012 10:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Οι ανόητοι Ιρανοί
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/04/blog-post_16.html Η σημερινή είδηση : "Οκτώ έμποροι ναρκωτικών εκτελέστηκαν δι΄ απαγχονισμού στην Περσία". Το διαβάσατε, "... εκτελέστηκαν δι απαγχονισμού"; Ε, τότε διαβάστε κι αυτό : Αυτά κάνει ο Αχματινετζάτ και τον έχουν "στη μπούκα του κανονιού" οι Δυτικοί. Αν ήταν έξυπνος, θα έκανε αυτό που κάνουν οι Κινέζοι : Επιλεκτική εκτέλεση σε σημείο του εγκεφάλου, ώστε ο εκτελεσθείς να είναι κατάλληλος ... προς βρώσιν των οργάνων του. Φαντασθείτε πόσους οπαδούς θα αποκτούσε με την πώληση των οργάνων αυτών των 8 καταδικασμένων, πόσες ευχές θα έστελναν στο θεό των μεταμοσχεύσεων οι επιζώντες. Ο θεός θα τους άκουγε και ο Αχματινετζάτ θα συνέχιζε απτόητος το ειρηνικό πυρηνικό του πρόγραμμα. Ακριβώς όπως οι Δυτικοί, οι Ανατολικοί και οι Μεσανατολικοί (Ισραήλ). Αχ, καημένε Αχματινετζάτ ... . |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 26, 2012 2:10 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Λόγος στον αντίλογο της δωρεάς οργάνων
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_26.html Με αυτά τα λίγα όπου μόλις αναφέραμε (σημ. "Η δωρεά οργάνων προσωπική απόφαση") θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, ανάγοντας το ζήτημα στην ηθική του διάσταση, ότι σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και αυτή η Εκκλησία δέχεται την, τρόπον τινά, ευθανασία. Παραδείγματος χάριν, όταν, προκειμένου να προστατέψουμε την ζωή και την υγεία της εγκύου, αποφασίζουμε την πρώιμη διακοπή της κύησης. Τερματίζουμε τη ζωή του εμβρύου. Συμβαίνουν αυτές οι περιπτώσεις, σπάνιες φυσικά, όπου όντως αυτό κάνουμε. Υπάρχει όμως μια σημαντικότατη διαφορά, η οποία διαφοροποιεί εντελώς την δια της ευθανασίας ενός ασθενούς (δωρεά οργάνων) σωτηρία κάποιου άλλου. Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της εγκύου έχουμε μια ψυχοσωματική οντότα εντός μιάς άλλης. Στην περίπτωση της δωρεάς των οργάνων έχουμε δυο τελείως ξεχωριστές ψυχοσωματικές οντότητες, από τις οποίες απουσιάζει πλήρως η ενότητα, το ενοειδές της μιας ψυχής μέσα σε μια άλλη, όπως συμβαίνει κατά την εγκυμοσύνη. Συνεπώς, ουδεμία αναλογία ή σύγκριση μπορεί να γίνει ή να υπάρξει. Η προσπάθεια που καταβάλλουμε είναι να διασώσουμε και να αποκαταστήσουμε την υγεία της εγκύου από τους κινδύνους που διατρέχει η ίδια, ενδεχομένως και το κυοφορούμενο έμβρυο. Ο λόγος που καλείται να καταθέσει η Εκκλησία, είναι τα επιχειρήματά της στον αντίλογο της επιστήμης ή κάποιων σπουδαιοφανών νεωτεριστών με τίτλους και επιστημονικές διατριβές. Οι οποίοι εκτός άλλων διαβλέπουν θεϊκή συνέργεια εκεί όπου δεν φαίνεται, και όντως δεν φαίνεται, ο Θεός. Προσπαθούν να παρακάμψουν τα φύσει υπάρχοντα εμπόδια, τις θεσμικές αναστολές που έχει κάθε άνθρωπος, με μια εξόχως καταστροφική, από κάθε άποψη, επιχειρηματολογία. Αδυνατούν να θεραπεύσουν έναν ασθενή και χρησιμοποιώντας αυτόν πηγαίνουν να θεραπεύσουν έναν άλλο! Με τη λογική αυτή την εντελώς διάστροφη και ολέθρια, δεν αποκλείεται τα επόμενα χρόνια να μας ανακοινώσουν ότι μπορούν να μας γλυτώσουν από τον καρκίνο, αρκεί να βρεθεί εκείνος ο αλτρουϊστής που θα δεχθεί να γίνει συμβατός πολτός εναιωρήματος και να χορηγηθεί σε ασθενείς. Το δε ακόμη τολμηρότερο θα ήταν να υπάρξουν οι εθελοντές, που χωρίς να περιμένουν τη διάγνωση του εγκεφαλικού τους "θανάτου", θα δεχθούν για ανθρωπιστικούς ή και θρησκευτικούς ακόμη λόγους, να δωρίσουν τα όργανά τους ανιδιοτελώς για να ζήσουν άλλοι 8 ή 9 ασθενείς. Πώς άρα γε θα αντιμετωπίσουν την περίπτωση αυτή οι νομοθέτες που φροντίζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Στο παρελθόν είχαμε τις θυσίες ζώων προς ευμένεια θεού ή θεών. Είχαμε όμως και ανθρωποθυσίες. Δυστυχώς αυτά αποδείχθηκαν μάταια και ψευδή : " Τις ωφέλεια εν τω αίματί μου, εν τω καταβαίνειν με εις διαφθοράν;". Ουδείς εξ αυτών πρωτότοκος των νεκρών εγένετο, ούτε αναστήθηκε, ούτε αναλήφθηκε, καθώς είναι πάντων ημών των Ορθοδόξων η πίστη εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια : "καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν". |
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 25, 2012 11:44 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Η δωρεά οργάνων προσωπική απόφαση
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_25.html Τα κατάλοιπα της ναζιστικής Γερμανίας αποφάσισαν ότι η δωρεά οργάνων είναι προσωπική απόφαση και επομένως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ώστε να υποχρεωθούν να φτιάξουν νόμο σαν αυτό του δικού μας Λοβέρδου. Το νόμο της επαίσχυντης "εικαζομένης συναίνεσης στη δωρεά οργάνων". Προς την οποία διαφώνησε η αρμόδια συμβουλευτική επιτροπή του ΕΟΜ (εθνικός οργανισμός μεταμοσχεύσεων) και αντικαταστάθηκε, αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές. Οι διαφωνήσαντες του ΕΟΜ είχαν τη γνώμη ότι πρέπει να προηγηθεί συστηματική ενημέρωση και ανθρωπιστική κατήχηση, μετά ή άνευ οροδόξου περιτυλίγματος, και τότε ως δια μαγείας όλοι θα σπεύσουν να γίνουν δωρητές οργάνων. Είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, αυτόν της Γερμανίας, τα πράγματα δεν προβλέπουμε να οδηγηθούν σε καλό δρόμο και ο νόμος Λοβέρδου θα εφαρμοσθεί παγκοσμίως. Διότι αυτά περί "προσωπικής αποφάσεως" είναι η ιδία παραπλάνηση όπως εκείνη των διαφωνησάντων με την "εικαζομένη". Το πρόβλημα δεν είναι τι αποφασίζει ο καθένας, αλλά ποιος είναι εκείνος που θα πραγματοποιήσει, καλύτερα εκτελέσει, την απόφαση του ... αποφασίζοντος. Αν οι γιατροί αποδέχονται το ρόλο του εκτελεστή, τότε καλώς. Θα πρέπει όμως να μας το πούν για να γνωρίζουμε και τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους. Ας έχουν πάντως υπόψη, ότι δίνουν όρκο για να προστατεύουν και να αποκαθιστούν την υγεία του πάσχοντος. Δεν μπορεί, συνεπώς, να αποκαθιστούν την υγεία ενός πάσχοντος και να αγνοούν την ζωή εκείνου που ψυχορραγεί. Δηλαδή τι; Για να θεραπεύουμε έναν άρρωστο θα αποτελειώνουμε όποιον δεν μπορούμε να του προσφέρουμε τίποτα άλλο εκτός από την εκσπλάχνωση; Θα φροντίζουμε να τελειώνουμε γρήγορα τους ετοιμοθάνατους για να κάνουμε τους άλλους καλά; Πού τελικά μας οδηγεί αυτό, ελπίζω να το αντιλαμβάνεστε όσοι κάνετε τον κόπο να διαβάζετε τούτες τις γραμμές. Οπαδός της ευγονικής δεν είναι ο γράφων, είναι άλλοι, που φροντίζουν να στολίζουν με λόγια ανθρωπιάς και αγάπης το έγκλημα που διαπράττουν εν ονόματι της Ιατρικής και του "ευ ζειν". Επειδή δε η είδηση του τι αποφάσισαν οι Γερμανοί θα διαγράψει εδώ τον κύκλο θρησκευτικών τινων ιστολογίων, καλό είναι να γνωρίζουν οι αναγνώστες ότι η Εκκλησία και οι πατέρες ποτέ δεν αναγόρευσαν σε δόγμα τις προσωπικές απόψεις, τα γούστα ή τις προτιμήσεις, του καθενός. Μήπως κάνω λάθος; Η άποψη της Εκκλησίας είναι "άποψη", έστω, με οικουμενικές διαστάσεις και αυτή δεν αφορά σε εξατομικεύσεις, ούτε αναγορεύει σε δόγμα την περιπτωσιολογία. Και για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, το "όστις θέλει οπίσω μου ελθείν" δεν αποτελεί προσωπική άποψη και απόφαση. Εκείνος που δέχεται το λόγο αυτό δεν καταθέτει την άποψή του, αλλά συντάσσει την απόφασή του, την ελεύθερη επιθυμία του και ειδικότερα την προαίρεσή του, με μια γενικότερη και οικουμενικών διαστάσεων - ας την πούμε πάλι - άποψη απόλυτα όμως έλλογη . Διότι διότι δεν είναι καθόλου παράλογο να μην επιθυμείς το θάνατο του συνανθρώπου σου, για να γίνεις καλά εσύ, με τα δωρηθέντα όργανα του αποβιώσαντος κατόπιν υφαρπαγής των και δολίου θανάτου. Είναι τόσο βέβαιοι οι γιατροί ότι ο άνθρωπος που ψυχορραγεί επί της χειρουργικής τραπέζης συμφωνεί με την πράξη τους και ότι λίγο πριν απ΄ το τέλος του επιθυμεί αυτού του είδους το θάνατο; |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2012 9:22 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Ποια η θέση της Καθολικής εκκλησίας στις μεταμοσχεύσεις;
Αγαπητή κυρία, http://enimerosigreece.blogspot.com/2012/01/blog-post_9877.html Αρχικά σας παραθέτω ένα βίντεο, το οποίο καλεί τον θεατή να γίνει δωρητής οργάνων και σας γράφω : Υπό τους ήχους συγκινητικής μουσικής δείχνουν έναν άνθρωπο πεσμένο στην άσφαλτο δίπλα σε ένα δίκυκλο, που υποτίθεται είναι ο νεκρός. Εφτά άνθρωποι περιμένουν να γίνουν καλά από αυτόν! Ποιος όμως θα αναρωτηθεί, αν αυτός ο άνθρωπος είναι ένας έμψυχος ασθενής λίγο πριν αναχωρήσει εκ του κόσμου; Αυτό δεν ενδιαφέρει τους διαφημιστές. Ο τραυματισμός στον εγκέφαλο αφαιρεί την ψυχή του ασθενή, είναι βέβαιοι, όπως βέβαιοι είναι για τη διαφθορά των συναισθημάτων, που καλούνται να μεταδώσουν στους ανυποψίαστους θεατές. Με ρωτήσατε λοιπόν "ποιά είναι η επίσημη θέση της Καθολικής εκκλησίας στο ζήτημα των μεταμοσχεύσεων (εγκεφαλικού θανάτου)". Σας απαντώ : Η γνωστή. Με το ένα χέρι σου δίνει κάτι, με το άλλο σου το αφαιρεί. Ή για να το συνδέσουμε και με το μικρό βίντεο, πλαστογραφεί και παραποιεί το συναίσθημα. Σημειώσατε, αναφέρομαι στην Καθολική εκκλησία διότι αυτή δεσπόζει σήμερα και δίνει τις κατευθύνσεις. Τις οποίες άλλοι τις παίρνουν και ανάλογα τις προσαρμόζουν στα δικά τους επιστημονικά και ηθικά μέτρα. Δεν έχουν το ψυχικό σθένος να καταγγείλουν απερίφραστα τον εγκεφαλικό θάνατο και τις μεταμοσχεύσεις. Υποθέτουν, μάλλον εικάζουν, ότι ένας, που θα ζήσει κάτι περισσότερο με όργανο από δολοφονημένο άνθρωπο, είτε είναι άπιστος είτε είναι πιστός, θα αναγνωρίσει το θεϊκό μεγαλείο της αγάπης με την ευκαιρία που του δίδεται για καλύτερη ποιότητα ζωής. Θα αρχίσει να αναθεωρεί και ενδεχομένως, να γίνει "ιεραπόστολος" της αγάπης. Ποιάς όμως αγάπης; Αυτής που δολοφονεί έναν άνθρωπο για να ζήσει ένας άλλος; Αν αυτό δεν είναι απάτη, τότε ποια είναι; Νομίζω ότι ξεχνά το "ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν". Δεν σκοτώνει ο Θεός τον άνθρωπο για να κάνει καλά έναν άλλο. Ο άνθρωπος σκοτώνει τον εγκεφαλικά νεκρό - δεν τον αφήνει να πεθάνει - για να ζήσει περισσότερο ένας άλλος. Ο άνθρωπος, και όχι ο Θεός, έχει τον τελευταίο, αλλά και τον πρώτο, λόγο εδώ στη γη.΄Ο,τι δήποτε άλλο το αντιμετωπίζει με συγκατάβαση, με συμπάθεια, με κατανόηση, για προσχηματικούς και μόνο λόγους. Θα μου πείτε : Γιατί δεν τον αφήνουμε να πεθάνει; Ή Γιατί, αφού έτσι κι αλλιώς θα πεθάνει, να μη του πάρουμε τα όργανα που θα κάνουν άλλους καλά; Ο γιατρός, οφείλω να σα πω, δεν πρέπει να θεραπεύει έχοντας σαν φάρμακο - κατόπιν φόνου - τα όργανα από άλλο άνθρωπο. Οποιοδήποτε θεραπευτικό μέσο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για το ίδιο τον ασθενή, όχι όμως παίρνοντας όργανα από έναν άλλο άνθρωπο, και ασθενή, που ακόμη είναι ζωντανός. Όσο ζει ο άνθρωπος οφείλουμε να φροντίζουμε αυτό τον ίδιο, τον ίδιο άρρωστο άνθρωπο. Αν δεν μπορούμε τίποτα άλλο να του προσφέρουμε, τότε τον αφήνουμε να αποβιώσει διότι αυτή είναι δυστυχώς η μοίρα όλων μας. Ποιος θα μας κατηγορήσει για παράλειψη καθήκοντος; Αν γενικευθεί αυτή η νοοτροπία, τότε θα αρχίσουμε να βρίσκουμε νόμιμη και την ευθανασία. Γιατί δε όχι, σε λίγο θα φροντίσουμε να απαλλαγούμε από τον πλεονάζοντα πληθυσμό - σημειώσατε, στις αφρικανικές χώρες και αλλού πεθαίνουν από την πείνα διότι λεφτά δεν περισσεύουν - για να ζήσουμε με λιγότερα οικονομικά προβλήματα. Θέσεις εργασίας θα προκύψουν πολλές, και ουδέν πρόβλημα θα υπάρχει, όπως ασφαλώς θα υποστηρίζουν οι χρυσοκάνθαροι, που κυβερνούν εμάς και όλο τον κόσμο. Οι άνθρωποι που εισήγαγαν τον εγκεφαλικό θάνατο εμφορούνται από εγκληματικά και δολοφονικά ένστικτα. Διαφθείρουν το συναίσθημα σε βαθμό πλήρους εξόντωσης. Όταν θεωρείται πράξη αγάπης να δολοφονείς αυτόν που τίποτα δεν μπορείς να του προσφέρεις, γιατί να μην κάνεις το ίδιο σε όλες αυτούς που δεν μπορείς να τους θρέψεις ή να τους δώσεις δουλειά ή λίγα χρήματα για να μπορέσουν να ζήσουν; Ελπίζω να μην έχετε τη γνώμη ότι η γη δεν μπορεί άλλο να μας θρέψει. Μπορεί ακόμη και περισσότερους. Αλλά αυτοί που έχουν στα χέρια τους τον παγκόσμιο πλούτο - είναι μια χούφτα, μια σπείρα απατεώνων - δεν θέλουν να δουν να μειώνεται το χρυσάφι που έχουν στην κατοχή τους. Η παπική εκκλησία, φυσικά και οι άλλες, μολονότι είναι κατά των μέτρων του υπερπληθυσμού, αποφεύγει να πει τα αυτονόητα. Δεν καταγγέλει ευθαρσώς τους αδίστακτους και αδηφάγους χρυσοκάνθαρους τραπεζίτες. Αυτά που ο απλός άνθρωπος είναι σε θέση να αντιληφθεί και καλώς να καταλάβει τα αποσιωπά. Όψιμα, άρχισε δειλά-δειλά να εκφράζει την αντίθεσή της για τις μεταμοσχεύσεις. Μετά τιμής Κυπριανός Χριστοδουλίδης |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 14, 2012 1:07 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Η παραπλάνηση της Κοινής Γνώμης στο θέμα της δωρεάς οργάνων
Παραθέτω το απόσπασμα - το υπογράφουν οι Mavroforou A, Giannoukas A, Michalodimitrakis E. - στα Αγγλικά από φίλη που μου το έστειλε για να καταλάβει ο αναγνώστης το μέγεθος της παραπληροφόρησης που ασκούν άρθρα, ή δημοσιεύσεις, όπως αυτό της κας. Μαυροφόρου κ.α. Ιδού τι γράφει : "Advances in biological sciences and medicine have revolutionized current practice and opened new horizons. Tissue and organ transplantation is a miracle and an action of love and sacrifice for the sake of fellow human beings. Organ transplantation has been commonplace over the last decade but Greece still remains the lowest numerically among European countries in this field because of the lack of organ donation although it is highest in traffic accidents. Despite this, the legal framework regulating transplantation was enacted late in comparison to other European countries, and was not the only obstacle to the development of organ donation. Several other factors such as philosophy, culture, traditional and religious attitudes, lack of public information and lack of the relevant social fabric, have all contributed to the current sad situation. This article aims to present a critical view on the evolution of the legal framework in the field of tissue and organ transplantation in Greece. Issues that still deter organ donation are discussed along with an insight into the current situation in the Greek social context in order to make a constructive contribution to future perspectives.http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15163080 " Και σχολιάζουμε εμείς : "Organ transplantation has been commonplace over the last decade but Greece still remains the lowest numerically among European countries in this field because of the lack of organ donation although it is highest in traffic accidents" Αυτό ήταν το πρόβλημα που κλήθηκε η κυβέρνηση GAP και ο Λοβέρδος να επιλύσουν. Να είμαστε η δεύτερη χώρα σε ποσοστό τροχαίων ατυχημάτων - πρώτη είναι η Αμερική κι εμείς δεύτερη, δημοσιεύθηκε και κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο η στατιστική - και η τελευταία σε αριθμό χορηγίας οργάνων. Τώρα με το νόμο του Λοβέρδου πάνε να μας κάνουν πρώτους σε αριθμό δωρητών. Θα φτιάξουν και τα οικονομικά μας με αυτό τον τρόπο. Αλλά έχουμε και το άλλο εμπόδιο : "Several other factors such as philosophy, culture, traditional and religious attitudes, lack of public information" Έχουν το θράσος να γράφουν "lack of public information" οι ψεύτες. Από το 1987 εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ασκούν κυριολεκτικό βομβαρδισμό της κοινής γνώμης υπέρ της δωρεάς και αυτοί οι απατεώνες γράφουν "lack of public information". Πότε ακούστηκαν αντίθετες φωνές; Πότε δημοσιεύθηκαν άρθρα ελεγκτικά των επιστημονικών νεολογισμών; Πότε οι εκκλησιαστικοί άμβωνες (με ευρεία έννοια) φιλοξένησαν εκείνους που έθεταν σε αμφισβήτηση τον εγκεφαλικό θάνατο και τα νέα κριτήρια θανάτου; Ουδέποτε. Επί τριάντα χρόνια ασχολούμαι και μόνο δυό φορές πέρασαν στην καταναλωτική και παγιδευμένη από τη διαφήμιση μείζονα δημοσιότητα αυτά που είπα ή έγραψα. Ψεύτες, πάντα ψεύτες και υποκριτές οι παρα-πληροφοριοδότες. Πάνε να βγάλουν κι άλλα (δανεικά) λεφτά. Θέλουν να δικαιολογήσουν τους έμμισθους πράκτορες γι΄ αυτό το "lack of public information". |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 12, 2012 8:25 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Το μέλλον των μεταμοσχεύσεων
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_1631.html "Οι γιατροί στο μέλλον θα έχουν πρόσβαση για άμεση χρήση οργάνων τα οποία θα έχουν αναπτυχθεί στα εργαστήρια. Οι μεταμοσχεύσεις οργάνων από βλαστοκύτταρα μας το υπόσχονται", λέει η είδηση.(*) Κυπριανός Χ : Αφού δεν έπιασε η εθελοντική δωρεά οργάνων και η αγαπολογία της ανταλλαγής απέτυχε, τώρα το λόγο έχουν οι μεταμοσχεύσεις από βλαστοκύτταρα. Οι αγαπητικές αλληλοπεριχωρήσεις των μελών του εκκλησιαστικού σώματος θα στραφούν αλλού : Στον εργαστηριακό σωλήνα. Θα φτιάχνουν, λέει, συμπαγή όργανα από βλαστοκύτταρα. Και γιατί να μη φτιάχνουν έμβρυα με ανύπαρκτη εγκεφαλικη ουσία; Μήπως δεν μπορούν; Μπορούν και θα το κάνουν, αλλά αυτά θα είναι βλαστικά (sic) έμβρυα. Οπότε δεν τίθεται θέμα. Να δούμε τι άλλα παραμύθια (σημ. επιστημονικά θαύματα) θα μας αραδιάσουν στο εγγύς μέλλον. (*) http://ksipnistere.blogspot.com/2012/03/blog-post_1704.html, όπου και η φωτογραφία |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 12, 2012 8:20 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Ευθανασία λόγω σεβασμού της ιδιωτικής ζωής
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_12.html "Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Αποδεκτή έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας την εξέταση της υπόθεσης του 57χρονου Τόνι Νίκλινσον, ο οποίος είναι παράλυτος (πάσχει από σύνδρομο εγκλεισμού) και διεκδικεί το δικαίωμα να του επιτραπεί να αναθέσει σε ένα γιατρό να θέσει νόμιμα τέλος στη ζωή του.Το δικαστήριο επίσης έκρινε βάσιμο το επιχείρημα του Νίκλινσον, σύμφωνα με το οποίο το δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, όπως αυτό περιγράφεται από το άρθρο 8 της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα του να τερματίσει κάποιος τη ζωή του. Στην απόφασή του αυτή τον στηρίζουν η σύζυγος και οι δύο κόρες του, ηλικίας περίπου 20 ετών."(*) Κυπριανός Χ : Δηλαδή, αν καταλαβαίνω καλά, το έργο των ιατρών, εκτός άλλων, είναι να τερματίζουν τη ζωή μερικών ασθενών λόγω "σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, όπως αυτό περιγράφεται από το άρθρο 8 της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων". Αλλά εφόσον πρόκειται περί της ιδιωτικής ζωής, γιατί αποκλείονται οι οικείοι (ιδιωτικώς) του ασθενούς; Για ποιο λόγο δεν ανατίθεται σε ένα συγγενή του ασθενούς να του δώσει αυτός τη "χαριστική βολή" και αναλαμβάνουν τον άχαρι ρόλο του εκτελεστή - συγγνώμη, αλλά περί εκτλέσεως πρόκειται - οι γιατροί; Σεβαστοί δεν είναι οι οικείοι και είναι μόνο οι γιατροί; Ο ιατρικός όρκος αφορά στην, με κάθε προσπάθεια, αποκατάσταση της υγείας του ασθενούς. Όταν όμως φθάνουμε στο σημείο να εξολοθρεύουμε εκείνους που ψυχορραγούν (εγκεφαλικά νεκροί) για να αποκαταστήσουμε την υγεία άλλων ασθενών, τότε δεν τίθεται θέμα. Η δια θανάτου εξολόθρευση των ανιάτως πασχόντων αποκαθιστά εν ευρεία εννοία τη ζωή του κοινωνικού συνόλου με την οικονομική παράμετρο - είναι δαπανηρή και μη παραγωγική - η οποία συνοδεύει τη συντήρηση αυτών των δυστυχισμένων υπάρξεων. Προφανώς κάτι ήξεραν οι ημέτεροι Σπαρτιάτες, αν και δεν είναι πλήρως γνωστά τα οικονομικά εκείνης της εποχής. (*)http://thriskeftika.blogspot.com/2012/03/blog-post_4749.html |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 07, 2012 10:37 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Οι μισές αλήθειες
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_07.html Προσφωνών το σώμα της Ιεραρχίας ο σεβασμιότατος αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (σημ. Μακαριότατος αποκαλείται μόνο ο πατριάρχης) είπε : "Στην Ορθοδοξία δεν ρίχνουμε τον αδερφό στην πυρά, ούτε η Ιερή Εξέταση βρήκε χώρο στην Ορθόδοξη πίστη και στην Παράδοσή μας. Προσοχή στις μισές αλήθειες που κυκλοφορούν. Στην εποχή της πληροφόρησης είναι φυσικό η πλούσια τεχνογνωσία με έντυπα, με άλλα σύγχρονα μέσα να μας πολιορκεί. Οι ιδέες, οι πολλές ιδέες, η παραπληροφόρηση, οι σκοπιμότητες μας κατακλύζουν και δημιουργούν συγχύσεις. Η προπαγάνδα δυστυχώς κατάφερε στην εποχή μας το ψέμα να το παρουσιάζει ως αλήθεια, την ασχήμια ως ομορφιά, το κακό ως καλό." (1) Και συμπληρώνουμε εμείς : Σωστά, στην Ορθοδοξία κανένα δεν καίμε και είμαστε πολύ προσεκτικοί στις μισές αλήθειες. Αλλά η προπαγάνδα δυστυχώς κατάφερε στην εποχή μας το ψέμα να το παρουσιάζει σαν αλήθεια, την ασχήμια σαν ομορφιά, το καλό σαν κακό, όπως σωστά διαπιστώνει ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Και έτσι, γραφουμε εμείς, δια στόματος (και της γραφίδος) επισκόπου λέγεται : "Η εκλησία δεν προτρέπει, δεν αποτρέπει, αλλά επιτρέπει τις μεταμοσχεύσεις" (2). Το ίδιο προβλέπεται να μας πει σε λίγο για την ευθανασία, δοθέντος ότι θέματα όπως αυτά κρίνονται αφορώντα στο λεγόμενο προσωπικό επίπεδο. Διότι, και πάλι κατά τον λόγο του επισκόπου - βλέπε υποσημείωση (2) -, "η Εκκλησία πρέπει να θέσει το θέμα - σ.σ. των μεταμοσχεύσεων, γιατί όχι δε και της ευθανασίας; - σε καθαρά προσωπική και προαιρετική βάση". Όσον όμως αφορά στις εκτρώσεις τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ουδόλως τίθενται σε καθαρά προσωπική και προαιρετική βάση. Μήπως κάνω λάθος; Τα έμβρυα είναι δυνάμει ψυχές εξ άκρας συλλήψεως. Οι εγκεφαλικά νεκροί τι είναι; Ψυχές απερχόμενες και πλέον, δυνάμει ανύπαρκτες λόγω μη εκφράσεως; Παύει η ψυχή να υπάρχει μετά τον θάνατο; Μόνο η έκφραση είναι δηλωτική της ψυχής; Υποσημειώσεις (1) http://aktines.blogspot.com/2012/03/blog-post_4362.html όπου και η φωτογραφία (2) http://anavaseis.blogspot.com/2012/02/blog-post_9739.html (Ένσταση αρ. 46) |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 06, 2012 12:16 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| "Εις μάστιγας έτοιμος"
"ὅτι ἐγὼ εἰς μάστιγας ἕτοιμος καὶ ἡ ἀλγηδών μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντὸς ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ ἀναγγελῶ καὶ μεριμνήσω ὑπὲρ τῆς ἁμαρτίας μου οἱ δὲ ἐχθροί μου ζῶσι καὶ κεκραταίωνται ὑπὲρ ἐμὲ καὶ ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντές με ἀδίκως οἱ ἀνταποδιδόντες μοι κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἐνδιέβαλλόν με ἐπεὶ κατεδίωκον δικαιοσύνην" (Ψ. λζ΄) Λοιπόν; Ποιος είναι έτοιμος "εις μάστιγας" και τίνος η αλγηδών είναι διά παντός ενώπιόν του; Ποιος την ανομίαν του αναγγέλει και υπέρ της αμαρτίας του μεριμνά; Είναι πολλοί ή μήπως και από τους ελάχιστους θα δυσκολευόμαστε να βρούμε δυο και τρεις; Εκεί όπου ώφειλε να υπάρχει το πλήθος των μαρτύρων, ζουν, κεκραταίωνται και πληθύνονται όσοι αδίκως μας μισούν. Κανείς δεν βρίσκεται να τους σταματήσει και εύλογα αναρωτιόμαστε : Γιατί, θεέ μου; Γιατί μας ανταποδίδουν κακά αντί αγαθών και αδιάκοπα μας διαβάλλουν; Μα δεν είναι προφανές; Δεν είναι αυτά το αποτέλεσμα, επειδή έχουμε πάψει προ πολλού να καταδιώκουμε την δικαιοσύνη; Ποιος από εμάς, και μάλιστα από εκείνους που είναι επιφορτισμένοι να μας δίνουν το παράδειγμα, καταδιώκει την δικαιοσύνη; Όλοι συμβιβαστήκαμε με την αδικία και ουδείς τολμά να υψώσει τη φωνή του. Τι κάνουν οι άμβωνες; Τι διδάσκουν το λαό του Θεού εκτός από τα ήδη γνωστά και χιλιοειπωμένα; Μήπως ακούσαμε ποτέ κάτι σχετικό με τις μεταμοσχεύσεις; Μας είπε ποτέ κανείς ότι οφείλουμε όλοι να είμαστε εις μάστιγας παντοτε έτοιμοι και η αλγηδών να είναι δια παντός προ των οφθαλμών μας; "Για να ζήσει κανείς μια αυθεντική ζωή, αυτό που χρειάζεται είναι η αποφασιστική αντιμετώπιση του θανάτου", έγραψε ο Μάρτιν Χάιντεγκερ - για διαφορετικούς λόγους βέβαια εκείνος, για άλλους εμείς το επαναλαμβάνουμε. Τέτοιου είδους κηρύγματα ποτέ δεν ακούσαμε. Το μόνο που μαθαίνουμε είναι η προς τον πλησίον αγάπη, το μεγαλείο της οποίας περιμένει να εκδηλωθεί στην προθανάτιο κλίνη, όταν δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε και να φωνάξουμε πόσο μας εξαπάτησαν οι αγαπητικές και σχεσιολογικές πνευματικές διδαχές των ποιμένων. Να γίνουμε όλοι με τη θέλησή μας δωρητές, μας λέγουν, δεν μας λένε όμως τίποτα αν αυτό επιθυμεί το υποψήφιο θύμα, το παραπλανημένο θύμα της αγαπολογίας και του αλτρουϊσμού, λίγο πριν το βάλουν στο χειρουργείο, όπου και θα αφήσει την τελευταία του πνοή για τον πλησίον. Ακούει κανείς τη φωνή της ψυχής του τη στιγμή εκείνη ή μήπως φωνή δεν έχει επειδή η ψυχή παραμένει ανέκφραστη; Ανέκφραστη όμως είναι και η ψυχή των εμβρύων. Αυτή πώς την ακούμε και πώς δίνουμε αγώνα μόνο για τα δικαιώματα του αγέννητου παιδιού; Μας ενδιαφέρει μόνο η εν δυνάμει ψυχή των εμβρύων που έρχονται στον κόσμο και ουδόλως η "εν αδυναμία" ψυχή εκείνων που απέρχονται εκ του κόσμου; Χάνεται τότε η ψυχή; " ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντές με ἀδίκως οἱ ἀνταποδιδόντες μοι κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἐνδιέβαλλόν με ἐπεὶ κατεδίωκον δικαιοσύνην" Ας μη γελιόμαστε, δεν καταδιώκουμε πλέον τη δικαιοσύνη. Ουδείς εξ ημών είναι "εἰς μάστιγας ἕτοιμος", οϋτε τις ανομίες μας καταγγέλουμε. Και αν μεριμνούσαμε περί των αμαρτιών μας θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα : Η μετάνοια θα καθιστούσε ενυπόστατη την πίστη μας και αυτή θα έλεγχε τα ου βλεπόμενα αγαπολογικά ψεύδη των θαυμασίων της επιστήμης. Άλαλα θα έμεναν τα χείλη των ασεβών, που υποδύονται την ευσέβεια. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 04, 2012 9:35 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Όταν χάνονται οι αξίες, ψευτίζουν και τα παραδείγματα
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/03/blog-post_04.html "Δυστυχώς η απερίσκεπτη απόρριψη των ηθικών και παραδοσιακών αξιών μας είχε σοβαρές συνέπειες. Αλληθωρισμός προς τα ξένα, μιμητισμός προς τα αλλότρια, στροφή προς τα θολά, δεν φέρνουν καλό. Πληγωθήκαμε από το ανίερο, το μοντέρνο, το ξένο. Οι παραδοσιακές αξίες είναι γερές βάσεις, ισχυρά θεμέλια, δυνατή ενέργεια" Αυτά, του μοναχού Μωυσή, όπως τα διαβάσαμε πάλι στο ιστολόγιο ΑΚΤΙΝΕΣ (1) Και τα δικά μας; Ιδού : "Η μαχητική κατά των αιρέσεων δεν είναι σήμερα επιθυμητή. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε ανεξέλεγκτα τα εν αφθονία αγάπης προσφερόμενα αγαθά ζωής ή ακόμη κι αυτή την ίδια τη ζωή, αν πρόκειται για τις μεταμοσχεύσεις. Γι΄ αυτό, έχω τη γνώμη, όση αξία είχαν στο παρελθόν όλοι όσοι έδωσαν τη ζωή τους για το ομοούσιον, το εν δύο φύσεσι, την Θεοτόκο, τις Εικόνες και το αναλλοίωτο του Συμβόλου της Πίστεως, την ίδια τιμή οφείλουμε να αποδίδουμε προς εκείνους, που με την προσωπική τους ευθύνη αρνούνται να βιαιοπραγήσουν ή ασελγήσουν, κατά των συνανθρώπων τους χάριν της ζωής". Τα εγράφαμε τον Μάρτιο του 1999.(2) Γιατί τα επαναλαμβάνουμε; Διότι αυτά που αναφέρει ο μοναχός Μωυσής : "Η εκκλησία έχει δύναμη να ενώνει, να εμπνέει, να παρηγορεί, να δίνει ελπίδα" δεν ισχύουν πλέον. Η εκκλησία δεν είναι η εκκλησία των μαρτύρων, των ομολογητών, των οσίων, των αγωνιστών. Τα σύγχρονα παραδείγματα που μας προσφέρει είναι μεν μαθήματα αγάπητικής (sic) ζωής, όχι όμως και της ζωής εκείνης που ταπεινά δέχεται τον εξευτελισμό ενός μαρτυρικού θανάτου. Όλα οφείλουν να γίνονται με τάξη, προπαντός με αξιοπρέπεια, και το πιστό εκκλησίασμα, κλήρος και λαός, μολονότι ομολογεί "Χριστόν εσταυρωμένο", στην πράξη αποδεικνύεται ότι προτιμά τον Χριστό ερήμην του Σταυρού. Ποιος ο λόγος να πεθαίνεις μαρτυρικά μόνος σου (σημ. μετά από βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση ή άλλως) και να μη σε βοηθούν οι γιατροί να πεθαίνεις αλλτρουϊστικά ή/και με αξιοπρέπεια; Το ξέρω, θα μας κατηγορήσουν σαν Ιεχωβάδες, Άμις, οπαδούς του Νάκου και δεν γνωρίζω ποιον και τι άλλο άλλο θα βρούν να πουν. Αλλά όχι, καμμιά σχέση δεν έχουμε με αυτούς. Είμαστε πρόθυμοι όλα να τα δεχτούμε : Και αίμα να δώσουμε, και αίμα να πάρουμε και χίλια δυο άλλα, που η επιστήμη μας καλεί να απολαύσουμε. Όμως, ότι πρέπει να θυσιαστεί το ήμισυ της ανθρωπότητας για τη σωτηρία των εναπομεινάντων, ουδέποτε θα μας βρει σύμφωνους. Οι μεταμοσχεύσεις, που προϋποθέτουν το θάνατο ενός ανθρώπου για τη σωτηρία ενός άλλου, εκεί οδηγεί τους αδίστακτους πλουτοκράτες. Διότι εκτός άλλων, η μείωση του πληθυσμού της γης είναι το μόνο που μπορεί να σώσει τον παγκόσμιο οικονομικό πλούτο που έχουν στα χέρια τους και τώρα κινδυνεύει να τον χάσουν : Πολλοί άνθρωποι, πολλά τα χρήματα που πρέπει να διαθέσουν για να τους ζήσουν, λίγοι άνθρωποι, λιγότερα χρήματα. Άρα ο πλούτος τους μένει σταθερός, δεν λιγοστεύει, δεν κινδυνεύουν. (1) http://aktines.blogspot.com/2012/03/blog-post_7448.html (2) http://kyprianoscy.blogspot.com/2009/09/blog-post_18.html |
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 04, 2012 10:33 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ : ΛΌΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΊΛΟΓΟ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΎ ΘΑΝΆΤΟΥ
Γράφει ο Σαράντος Καργάκος σε ένα πρόσφατο άρθρο του στην εφημερίδα ΕΣΤΊΑ με τίτλο "Omerta" : "Όλα ἐπιτρέπονται στή σύγχρονη Ἑλλάδα, ἀρκεῖ νά εἶναι ἀνατρεπτικά, ὄχι ὅμως ἀνορθωτικά". Το δυστύχημα είναι, συμπληρώνω, ότι οι ανορθωτικοί φορείς - ο έχων νουν ας εννοήσει ποιος είναι ο κατ΄ εξοχήν - όλα να τα θεωρούν ανατρεπτικά. Αυτό είναι το καίριο, και κύριο, πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και πάμε απ΄ το κακό στο χειρότερο. Όταν το 1992 κλήθηκα για μια και μοναδική φορά σε ευρείας ακροαματικότητας τηλεοπτικό σταθμό να εκφράσω τη γνώμη μου για τις Μεταμοσχεύσεις, είπα το εξής : "Αν η τηλεόραση, αυτό το οπτικοακουστικό θέαμα και ακρόαμα, είναι βίωμα, το βίωμα προφανώς αφορά τόσο σε αυτά που βλέπουμε και ακούμε, όσο και σε εκείνα τα οποία δεν βλέπουμε και ούτε ακούμε. Αν κάποιος δεν είναι θεατής και ακροατής αυτής της εκπομπής, δεν σημαίνει ότι η εκπομπή δεν υφίσταται, δεν γίνεται, δεν υπάρχει. Οπότε, συμπλήρωσα, ενώ έχουμε εδώ εκείνους που έζησαν παίρνοντας το όργανο ενός άλλου, δεν σημαίνει ότι οι άλλοι δεν υπάρχουν. Το ατυχές για μένα είναι, ότι δεν βρίσκονται τώρα εδώ αυτοί τους οποίους εκπροσωπώ, και άρα, δεν μπορούν να υποστηρίξουν τα λεγόμενά μου". Στη συνέχεια, και ενώπιον αθλουμένων ληπτών, εξέθεσα τους λόγους, επιστημονικούς κατά πάντα, γιατί ο εγκεφαλικός θάνατος είναι όρος εκδήλως αντιεπιστημονικός και δόλιος. Μετά από αυτά και για μακρό χρονικό διάστημα η omerta των οπτικοακουστικών μέσων και του ηλεκτρονικού Τύπου σίγησε παντελώς, ως προς τις θέσεις που είχα υποστηρίξει. Σποραδικά δημοσιεύματα μόνο έβλεπαν το φως της δημοσιότητας και μάλιστα, σε εφημερίδα μικρής κυκλοφορίας και γνωστών πολιτικών τοποθετήσεων. Ήταν μια έξυπνη κίνηση των αρχόντων της δημοσιογραφίας, ώστε να αποκτήσω την ταμπέλα του πολιτικά ακραίου ή ενός θρησκευτικά φανατικού. Αλλά τι μπορούσα να κάνω, προκειμένου να γίνουν γνωστά όλα τα διαφημιστικά ψεύδη που κατέκλυζαν το πανελλήνιο για τη δωρεά οργάνων ή δώρο ζωής, όπως το αποκαλούσαν οι επίσημοι εκκλησιαστικοί άμβωνες; Δεν νομίζω ότι πλέον υπάρχουν αμφιβολίες ως προς το επιστημονικά ανακριβές του νεολογισμού "εγκεφαλικός θάνατος". Ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτός ο όρος "νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους". Η "νέκρωση" είναι εύρημα παθολογοανατομικό και γίνεται κατόπιν βιοψίας. Κάτι το οποίο είναι ανέφικτο για τους φερομένους "εγκεφαλικά νεκρούς". Πέραν όμως των αντιεπιστημονικών ιατρικών στρεβλώσεων, οι οποίες λεπτομερώς έχουν εκτεθεί (1), το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων και του συναφούς εγκεφαλικού "θανάτου", παρουσιάζει και σαφέστατο θεολογικό ενδιαφέρον. Τα προσκομιζόμενα επιχειρήματα που συνηγορούν με τις μεταμοσχεύσεις έχουν κι αυτά διεξοδικά αναλυθεί (2) και δεν θεωρώ χρήσιμο να επαναλάβω πόσο διαστροφικά τίθενται προς επικουρία, για να λάβουν την ευλογία εκ μέρους της Εκκλησίας οι ούτως αποκαλούμενες αλληλοπεριχωρήσεις των οργάνων. Θα γράψω μόνο ότι αν οι πιστοί είμαστε "αλλήλων μέλη", και επομένως οφείλουμε με συγκατάβαση και αγάπη (αγαπητική σχέση) να δίνουμε τα όργανά μας ο ένας στον άλλο, αυτά τα "αλλήλων μέλη" είναι μέλη εκ μέρους ενός ζώντος σώματος, του εκκλησιαστικού, το οποίο κεφαλή έχει τον αναστάντα και ζώντα εις τους αιώνας Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Ερωτάται λοιπόν : Πώς είναι δυνατόν όταν το ένα μέλος είναι νεκρό (εγκεφαλικά νεκρό) να συμβιώνει με ένα άλλο μέλος το οποίο είναι ζωντανό; Ή αμφότερα είναι ζώντα ή αμφότερα είναι νεκρά. Η συμβίωση ενός ζώντος με ένα νεκρό μέλος οδηγεί αφεύκτως και το ζων στο θάνατο. Οπότε και η ζωή που μεταδίδει ο εγκεφαλικά νεκρός δεν είναι ζωή, είναι βέβαιος και ολοσχερής θάνατος με παροδική οπωσδήποτε εμφάνεια ύπαρξης. Η ζωή αυτή είναι προς θάνατον ή καλύτερα θα την αναφέραμε ως "ζωή νεκρών που θάπτει τους νεκρούς της" (: ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς). Τέλος, επειδή αναφέρθηκα στο νόμο της σιωπής (omerta) και την αδυναμία των ανορθωτικών φορέων να αντιληφθούν ποια εκ των συμβαινόντων είναι τα ανατρεπτικά και ποια τα εποικοδομητικά, θα είχα να πω ότι επιτέλους, οφείλουμε μετά επιτάσεως να υπενθυμίζουμε προς τους πάσης φύσεως “αντιλεγομένους ιερείς” ότι όσοι επιχειρηματολογούν πρακτικά (επιστημονικά) και θεωρητικά (θεολογικά) κατά των μεταμοσχεύσεων, καταθέτουν τον λόγο της Εκκλησίας, και ο λόγος της Εκκλησίας δεν είναι ουδέποτε αντίλογος. Παραπομπές (1) Κ. Χριστοδουλίδη, Μεταμοσχεύσεις, λύση ή πρόβλημα (2) http://kyprianoscy.blogspot.com/ ετικέτες Μεταμοσχεύσεις |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 09, 2012 2:25 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
Η εκκλησία δεν προτρέπει, δεν απαγορεύει, αλλά επιτρέπει τις μεταμοσχεύσεις
http://kyprianoscy.blogspot.com/2012/02/blog-post_09.html "Η Εκκλησία πρέπει να θέσει το θέμα (σ.σ. των μεταμοσχεύσεων) σε καθαρά προσωπική και προαιρετική βάση. Στην παρούσα φάση δεν πρέπει να είναι ούτε προτρεπτκή, ούτε απαγορευτική,αλλά επιτρεπτική" (Μητροπολίτης Μεσογαίας- Λαυρεωτικής Νικόλαος) Η ιερά Μονή Τροοδιτίσσης Κύπρου κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα βιβλίο με τίτλο "Αυτά που δεν σας είπαν για τις Μεταμοσχεύσεις". Το υπογράφει ο πνευματικός της Μονής Πρωτοσύγκελλος π. Διονύσιος. Συνιστώ στον αναγνώστη να το διαβάσει, αν έχει ενδιαφέρον γι΄ αυτά που σήμερα διαφημίζονται από τα μέσα της ενημέρωσης, ή καλύτερα αποπροσανατολισμού, και από τους ιερούς άμβωνες. Θα μας επιβληθούν και δια νόμου, όχι όμως απεχθούς. Κυρίαρχη μορφή της από του άμβωνος παραπληροφόρσης και στρέβλωσης του ορθοδόξου βιώματος και φρονήματος, είναι ο μητροπολίτης Λαυρεωτικής και Μεσογαίας κ. Νικόλαος. Το βιβλίο του Πρωτοσυγκέλλου της Μονής Τροοδιτίσσης ασκεί δριμύτατη κριτική στις θεολογικές παραχαράξεις του σεβασμιοτάτου. Ο λόγος αυτού του σημειώματος δεν είναι να δοθεί ακόμη μια απάντηση στα όσα άτοπα, και εκτός της θεολογίας των εκκλησιαστικών Πατέρων, έχει κατά καιρούς γράψει ή πει ο μητροπολίτης Μεσογαίας. Πολλά εξ αυτών βρίσκονται καταχωρημένα εδώ και αλλού (*). Αφορμή είναι η προσπάθεια που καταβάλλει, ώστε ο ευλαβής και πιστός Χριστιανός να μη γνωρίζει τι ακριβώς του ζητούν, όταν θα έλθη η στιγμή της δια νόμου επιβολής της εικαζομένης συναίνεσης. Φροντίζει, όπως έγραψα, περί αυτού (νόμου) και αυτής (συναίνεσης) ο σεβασμιότατος. Προτείνει την ενσυνείδητη αποδοχή της δωρεάς οργάνων κατόπιν κατάλληλης διαπαιδαγώγησης (κατήχηση), ώστε οι πιστοί να καταλάβουν το θεόσδοτο δώρο των μεταμοσχεύσεων. Έτσι, δεν θα υπάρχει η αναγκαστική επιβολή της δια νόμου εκσπλάχνωσης - πρό του θανάτου - των ατυχησάντων ασθενών και δεν θα τίθεται το δίλημμα στους συγγενείς. Προσβλέπει σε μια κοινωνία αγάπης και αλληλοπεριχώρησης, όπου πάντες θα γίνουμε δια έρωτος θείου : σχεσιολογικά και αγαπητικά, "αλλήλων μέλη". Προς τούτο καταφεύγει σε ένα δόλιο φραστικό τέχνασμα που θα το ζήλευε ακόμη και ο ικανότερος παπικός μοναχός του τάγματος των Ιησουιτών. Και τι μας λέγει : Ότι η ποιμαντική της εκκλησίας είναι να μην προτρέπει, να μην αποτρέπει (απαγορεύει), αλλά να επιτρέπει την "αλληλοπεριχώρηση" - δια της ανταλλαγής των οργάνων - των πιστών. Λογική που θυμίζει το "ο μνημονευτής των κολλύβων τας Κυριακάς ουχ αμαρτάνει, και ο μνημονευτής των κολλύβων μόνο τα Σάββατα καλώς ποιεί". Θα τον παρακαλούσαμε να σκεφθεί τούτο : Όταν ο Πόντιος Πιλάτος κλήθηκε να λάβει θέση για τον Ιησού, τον οποίο το ιερατείο είχε κρίνει ένοχο θανάτου, η συνείδησή του τον απέτρεπε (απαγόρευε) να εκδώσει καταδικαστική απόφαση (: "εγώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ"). Το ιερατείο όμως και ο όχλος τον προέτρεπε να τους δώσει το ένταλμα του θανάτου, διότι "ημίν ουκ έξεστιν αποκτείναι ουδένα". Τι έγινε στο τέλος; "Εάν τούτον απολύσης, ουκ εί φίλος του Καίσαρος", ο Πόντιος Πιλάτος επέτρεψε τη θανάτωση, και ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος, φίλος κατά πάντα του Καίσαρος - την πολιτική επιστήμη διακονούν οι "καίσαρες" - φροντίζει να ικανοποιήσει το αίτημα του νοσούντος και παραπαίοντος όχλου. Η εκκλησία του μητροπολίτη Μεσογαίας, αυτή η εκκλησία του "δεν αποτρέπει, δεν προτρέπει, αλλά επιτρέπει", είναι η εκκλησία του "ναί, σε όλα". Είναι η εκκλησία, στην οποία οι πιστοί θα αποδεικνύουν την έμπρακτη μετάνοια δια της εγγραφής τους στη λίστα των δωρητών οργάνων, κι έτσι θα αποφευχθεί ο επαίσχυντος νόμος της εικαζομένης συναίνεσης. Μια κακοποιός θεολογία, όπως αυτή του Μεσογαίας Νικολάου, θα φτιασιδώσει το στυγνό έγκλημα που διαπράττεται κατά των έμψυχων και ανέκφραστων (καθηγητής Νευρολογίας Μπαλλογιάννης) εγκεφαλικά "νεκρών" . "Ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα", είναι η πνευματική αφύπνιση, με την οποία η εκκλησία του Μητροπολίτη Μεσογαίας μας ζητά τη συνειδητή μας συναίνεση πρόφασιν έχουσα την έξοδό μας από το "εγώ". (*) Πολλά άρθρα είναι κατωχωρημένα στο δεσμό που ακολουθεί http://kyprianoscy.blogspot.com/ με ετικέτα "Μεταμοσχεύσεις", όπως και εδώ, στη θεματική ενότητα Γενικές Συζητήσεις και τίτλο "Αυτά που δεν θα μας πουν για τις μεταμοσχεύσεις" |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 26, 2011 1:45 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
Η κίβδηλη πολυφωνική "ελευθερία του λόγου"
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/12/blog-post_25.html Η σημερινή είδηση σχετικά με την καταφθάνουσα λοβέρδεια νομοθεσία της "εικαζομένης συναίνεσης" στη δωρεά οργάνων μας έρχεται από την πόλη της Αριζόνα των Ην. Πολιτειών. Ιδού τι λέει : "Μια απίστευτη ιστορία εκτυλίχθηκε στην Αριζόνα, όπου ένας 21χρονος φοιτητής, ο Sam Schmid, ενώ είχε τραυματισθεί σοβαρά σε τροχαίο δυστύχημα στο Tuscon στις 18 Οκτωβρίου και είχε διαγνωσθεί κλινικά νεκρός, λίγο πριν προετοιμαστεί για την αφαίρεση των προς μεταμόσχευση οργάνων του, ανένηψε με θαυμαστό τρόπο, λίγες μόνο ώρες πριν οι γιατροί τον αποσυνδέσουν από τη μηχανική υποστήριξη" (*) Αυτές οι ειδήσεις δεν ανακοινώνονται από τα εγχώρια - εξαγορασμένα από τους διφημιστές του δώρου ζωής - είναι οι άνθρωποι της διακυβέρνησης και της παγκοσμιοποίησης - μέσα της μαζικής παραπληροφόρησης. Ευστόχως έχουν χαρακτηρισθεί και σαν "πόρνες της δημοσιογραφίας". Υπάρχουν και πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις τις οποίες αγνοούμε. Είτε διότι κι αυτές δεν συμφέρει να ανακοινώνονται, είτε διότι οι δυστυχείς παθόντες οδηγούνται επειγόντως στην αφαίρεση και το "δόσιμο" της "ύψιστης χριστιανικής πράξης αγάπης", όπως τη χαρακτηρίζουν εγχώρια χείλη ψευδοεπισκόπων και γραφίδες τινών μοναζόντων. Η κίβδηλη ελευθερία της πολυδιαφημιζόμενης πολυφωνίας παρέχει το δικαίωμα της ενημέρωσης μόνο στους εν διαδικτυακή απομονώσει αργόσχολους και πρώιμα χαρακτηρισθέντες "αφιλάδελφους", αν συνέβη λίαν έγκαιρα να είχαν προειδοποιήσει - προ εμφανίσεως διαδικτύου - για το αντιεπιστημονικό απατηλό θαύμα των μεταμοσχεύσεων. Κατά τα λοιπά, βρισκόμαστε στη φάση της επεξεργασίας του, εμπνεύσεως κ. Λοβέρδου, νομοσχεδίου περί "εικαζομένης αυναίνεσης", ενώ αθρόα εξακολουθεί να γίνεται η έκπλυση εγκεφάλων περί του πόσοι άνθρωποι έζησαν μετά από τη συγκατάθεση γονέων και συγγενών να δοθούν τα όργανα ατυχήσαντος τραυματία. Περισσότερα http://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_26.html http://www.protothema.gr/life-style/health-and-life/article/?aid=167521 |
|