Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Στην άβυσσο του σκότους της Ιστορίας

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 19, 2017 7:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: Στην άβυσσο του σκότους της Ιστορίας Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Στην άβυσσο του σκότους της Ιστορίας



Οι στρατιωτικές ήττες ωχριούν μπροστά στις ήττες της Σκέψης και των Ιδεών…

Στις στρατιωτικές ήττες έχεις επίγνωση της ήττας σου. Δηλαδή η Σκέψη σου παραμένει «όρθια», οι Ιδέες σου παραμένουν σε «λειτουργία», η Συνείδησή σου δεν έχει αποσαθρωθεί…

Στις ήττες της Σκέψης και των Ιδεών τα πάντα έχουν ισοπεδωθεί. Δεν έχεις, ούτε στο ελάχιστο, συνείδηση της ήττας σου…


Τότε χάνεσαι μέσα στο σκοτεινό και αβυσσαλέο τούνελ της Ιστορίας. Είναι μια περίοδος που η ανθρωπότητα βιώνει σπαρακτικά το ΣΚΟΤΑΔΙ της Ιστορίας.

Τέτοιες περίοδοι δεν διαρκούν λίγο.
Όταν ηττάται η Σκέψη και οι Ιδέες ο χρόνος του ιστορικού σκοταδιού ΔΕΝ διαρκεί λίγο (κάποια χρόνια) αλλά είναι βασανιστικά και τρομακτικά παρατεταμένος: Μπορεί και δεκαετίες…

Αυτήν την τραγωδία της ΦΡΙΚΗΣ του ΣΚΟΤΟΥΣ ζούμε σήμερα…

Και από πουθενά,
φαινομενικά, δεν προβάλει κάποια αχτίδα φωτός. Βεβαίως πάντα τα φαινόμενα απατούν. Πάντα εκεί που όλα φαίνονται μαύρα, αρχίζουν οι αστραπές και οι βροντές…

Εξάλλου είναι γνωστό ότι το πιο πυκνό σκοτάδι είναι λίγο πριν από την αυγή…

[b]Θεωρούμε, συνεπώς, σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε, για αυτά τα «σκοτάδια της Ιστορίας», δύο άρθρα μας γραμμένα πριν από πέντε χρόνια.

Βρίσκονται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=30070#30070
Αρχίζουμε με το πρώτο:[/b]


Στα σκοτάδια της ιστορίας…



Διανύουμε, ίσως, τη χειρότερη και πιο σκοτεινή καμπή της ιστορίας μας. Όχι μόνο επειδή μας σφάζουν ανελέητα και μας ρίχνουν στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής και βαρβαρότητας, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, διότι ο ελληνικός λαός αποδέχεται μοιρολατρικά αυτή τη ΦΡΙΚΗ και δεν ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ…

ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, υπό καπιταλιστικό καθεστώς. Να σε λεηλατούν τόσο βάρβαρα επί χρόνια, να σε δολοφονούν με τέτοια κτηνώδη αγριότητα, να σε αφανίζουν κυριολεκτικά και να μην ξεχύνεσαι στους δρόμους βάζοντας μπουρλότο στους δημίους σου…

ΠΟΤΕ άλλοτε μια τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη απελπισία και οργή δεν εκρήγνυται και δεν ξεχύνεται σαν λάβα στους δρόμους…

Μια εύκολη, απλοϊκή και βολική για όλους μας απάντηση είναι ότι «φταίει ο λαός», ότι «ο λαός έχει πέσει σε κώμα» κ.λπ…

Αναμφίβολα επί δεκαετίες τώρα ποτίζουν τον ελληνικό λαό με όγκους ποικίλων δηλητηρίων, παραισθησιογόνων και ναρκωτικών, μολύνοντας το μυαλό, παραλύοντας τη θέληση και καταστρέφοντας τις αρθρώσεις της σκέψης…

Ωστόσο αυτά δεν είναι από μόνα τους ικανά να «κλειδώσουν», για πολύ, μια ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ λαϊκή ΟΡΓΗ και απελπισία στο μπουκάλι.

Εξάλλου και το ίδιο το γεγονός του ποτίσματος του λαού με παραισθησιογόνα και ναρκωτικά αποτελεί το σύμπτωμα. Το πολιτικό αίτιο βρίσκεται αλλού. Στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θα αγωνιζόντουσαν εναντίον όλων αυτών των καθεστωτικών δηλητηρίων και το χειρότερο: Στην ενσωμάτωση και μετάλλαξη των αριστερών δυνάμεων σε γενίτσαρους της Νέας Τάξης, τη μετάλλαξή τους σε καταστροφικές δυνάμεις των «δομών» και των ΣΥΝΘΗΚΩΝ της λαϊκής κίνησης: στους πλέον αισχρούς τροφοδότες-εμπόρους των ναρκωτικών…

Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει, πιο λεπτομερειακά, από παλιά, στο άρθρο μας: «Ρίχνουν στους εργαζόμενους και τους λαούς τα αναθέματα».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438

Το γεγονός, λοιπόν, που ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει εξεγερθεί, παρά την παρατεταμένη φρίκη που ζει, οφείλεται στις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ των παραδοσιακών δυνάμεων της Αριστεράς, σοσιαλδημοκρατικών και σταλινογενών.

Αυτές οι παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς ενσωματώθηκαν ολοκληρωτικά στο σύστημα και μεταλλάχτηκαν σε ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ της Νέας Τάξης.

Και είναι αυτές οι δυνάμεις που κατέστρεψαν και ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ανελλιπώς κάθε ΟΡΑΜΑ και ΣΥΝΘΗΚΗ (ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική) επαναστατικού ΑΓΩΝΑ, κάθε ιμάντα λαϊκής κίνησης, κάθε πολιτική και οργανωτική προϋπόθεση που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πυροδότη ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ.

Δεν είναι, συνεπώς, ΜΟΝΟ ότι ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει επαναστατική ηγεσία, ούτε καν αριστερή ρεφορμιστική (οι υπάρχουσες παραδοσιακές, αριστερές ηγεσίες έχουν μεταλλαχτεί σε ηγεσίες της Νέας Τάξης), ΑΛΛΑ δεν διαθέτει και ΟΥΔΕΜΙΑ πολιτική και οργανωτική «ΣΥΝΘΗΚΗ» και «ΔΟΜΗ» (συλλογικό κύτταρο) μαζικού αγώνα.

Το κακό, επίσης, έχει προχωρήσει και στην ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ και ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ των συλλογικών κυττάρων της επαναστατικής σκέψης. Ούτε «ιστούς» επαναστατικών Ιδεών και Σκέψης δεν διαθέτουμε σήμερα, τα πάντα έχουν αλωθεί, με τις ευλογίες και τα χέρια της «αριστεράς».

Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι ο απαίσιος πολτός της νεοταξικής ισοπέδωσης, τα ερμαφρόδιτα ιδεολογικά και πολιτικά κράματα, η «δικτατορική» ασυδοσία του «ιδιωτικού», δηλαδή, σε επίπεδο ιδεών και σκέψης, η Βαβυλωνία της «ατομικής άποψης»: ΣΥΝΘΗΚΕΣ που δυσκολεύουν αφάνταστα μια ΟΡΓΑΝΩΣΗ της Σκέψης και της ΔΡΑΣΗΣ, των ΙΔΕΩΝ και της ΠΡΑΞΗΣ…

Φυσικά, αυτό το καταθλιπτικό και σκοτεινό στάδιο είναι ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ: κάθε μεταβατικό στάδιο στην ιστορία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, απλώς σήμερα αυτά είναι πιο έντονα και εφιαλτικά.

Αυτό το ιστορικό σκοτάδι γρήγορα θα ξεπεραστεί. Οι ενστικτώδεις δυνάμεις της κοινωνίας (λαϊκή οργή και απελπισία), δεν μπορεί να παραμένουν εσαεί συμπιεσμένες και «κλειδωμένες». Αργά ή γρήγορα θα εκραγούν τυφλά και βίαια και θα επιφέρουν καταλυτικές ανατροπές και μεταλλαγές τόσο σε επίπεδο μαζικών κινημάτων, όσο και σε επίπεδο Ιδεών, Σκέψης και Οργάνωσης: Αυτός ο ιστορικός νόμος δεν μπορεί να καταλυθεί…

Και είναι αυτός ο ιστορικός νόμος που πρέπει να μας κρατήσει όρθιους, διότι είναι ο νόμος της αισιοδοξίας…

Φυσικά, οι προδοσίες της παραδοσιακής αριστεράς και οι νεοταξικές μεταλλάξεις της, δεν θα είναι δίχως τεράστιο κόστος. Θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά, διότι θα χρειαστεί οι λαοί να χύσουν το αίμα τους ξανά για πράγματα, καταστάσεις και ΙΔΕΕΣ που είχαν κατακτήσει…

Θα χρειαστεί ξανά να χύσουμε το αίμα μας για να αποκαταστήσουμε τη ΣΚΕΨΗ και τις ανθρώπινες ΑΞΙΕΣ, να αναζωπυρώσουμε το συλλογικό ΕΓΩ της εθνικής και κοινωνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ…

Θα χρειαστεί ξανά να ζήσουμε τις φάρσες παλιών ιστορικών τραγωδιών: Μια από αυτές είναι η καρικατούρα της ιστορικής φάρσας του ΠΑΣΟΚ: Ο ΣΥΡΙΖΑ…

ΕπΆ αυτού θα επανέλθουμε…



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κώστας Οικοδόμος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 20, 2017 7:30 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Παράθεση:
ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, υπό καπιταλιστικό καθεστώς. Να σε λεηλατούν τόσο βάρβαρα επί χρόνια, να σε δολοφονούν με τέτοια κτηνώδη αγριότητα, να σε αφανίζουν κυριολεκτικά και να μην ξεχύνεσαι στους δρόμους βάζοντας μπουρλότο στους δημίους σου

ΠΟΤΕ άλλοτε μια τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη απελπισία και οργή δεν εκρήγνυται και δεν ξεχύνεται σαν λάβα στους δρόμους



Mία από τις βασικές αιτίες που δεν ξεχύνεται στους δρόμουςοι έλληνες εργαζόμενοι είναι η αθρόα έλευση λαθρομεταναστών που τους αντικατέστησαν με συνέπεια την αποσάθρωση των συνδικάτων και των κομμάτων που μιλούσαν στο όνομα της εργατικής τάξης.

Αυτό ευνόησε της ηγεσίες όλων των εργατοπατέρων των ρεφορμιστικών κομμάτων και των ψευτόεπαναστατών καθώς δεν είχαν καμία πιέσει από την βάση τους και με το να υποστηρίζουν τους λαθρομετανάστες οι έλληνες εργάτες απομακρύνθηκαν από τα συνδικάτα και τα κόμματα με αποτέλεσμα να έχουν μετατραπεί σε σφραγίδες αντεργατικών συμφερόντων, από τους κάθε είδους εργατοπατέρες.

Ταυτόχρονα με το να χάσουν τις δουλειές οι έλληνες εργαζόμενοι στους τόπους δουλειά έπαψαν να έχουν τις δυνατότητες της αυτό-οργανώσεις από τα κάτω με την δημιουργία εργοστασιακών σωματείων και επιτροπών δράσης των οικοδόμων που ανάγκαζαν τους εργατοπατέρες να κηρύσσουν πανεθνικές απεργίες των οικοδόμων (που ήταν κοντά στις 400.000 χιλ σε όλη την Ελλάδα ) που τους έτρεμαν όλες οι κυβερνήσεις και αναγκάζονταν να ικανοποιούν τα αιτήματά τους. Κοντά στους οικοδόμους να ωφελούνται και τα άλλα τμήματα των εργαζομένων όπως συνέβαινε πρίν χάσουν της δουλιές τους από τους λαθρομετανάστες ειδικά στον οικοδομικό τομέα που μέσα σε μια δεκαετία οι έλληνες οικοδόμοι που είχαν δουλειές ήταν μια ισχνή μειοψηφία, που μετριόνταν στα δάκτυλα.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η αυτογράνωση από τα κάτω των ελλήνων εργαζομένων ήταν αδύνατον να μπορούν να δράσουν οργανωμένα.

Ωστόσο ο ελληνικός έδειξε τις διαθέσεις του να αγωνιστεί και κατέβηκε μαζικά στους δρόμους για πολλές ημέρες με κίνημα των αγανακτισμένων, που με την αυθόρμητη μαζικότητα ήλπιζε να επιβάλει την θέληση του αλλά χωρίς οργανωμένη ηγεσία όταν τους επιτέθηκαν τα ΜΑΤ δεν μπόρεσαν να αντισταθούν προβάλλοντας μαζική οργανωμένη αντίσταση.
Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 20, 2017 9:37 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο νεοταξικός ΣΥΡΙΖΑ: Η εκδίκηση της ιστορίας…



Το ΠΑΣΟΚ ήταν η σοσιαλδημοκρατική ουτοπία. Ουτοπία διότι σε μια εποχή γεροντικής κατάπτωσης του καπιταλισμού, συνακόλουθα αστικοποίησης (καθεστωτικής ενσωμάτωσης) της σοσιαλδημοκρατίας, δεν υπήρχαν οι όροι (οικονομικοί, κοινωνικοί, πολιτικοί) για σοσιαλδημοκρατικές λύσεις στην Ελλάδα.

Συνεπώς η «υλοποίηση» της σοσιαλδημοκρατικής ουτοπίας του ΠΑΣΟΚ ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ: Κάθε ουτοπία που γίνεται ΠΡΑΞΗ μετατρέπεται σε ΤΡΑΓΩΔΙΑ…

Την τραγωδία του ΠΑΣΟΚ τη βιώσαμε σπαρακτικά επί δεκαετίες. Ήταν μια τραγωδία που κατεδάφισε και βρώμισε τους πάντες και τα ΠΑΝΤΑ, το «όχημα» της νεοαταξικής επέλασης, η πασοκοποίηση όλου του πολιτικού κόσμου.

Το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε τη χοάνη της νεοταξικής μετάλλαξης των παραδοσιακών αριστερών δυνάμεων, το «εργαστήριο» που «κατασκεύασε» τα νέα πολιτικά ήθη και τους νέους άχρωμους «πολιτικούς», τους «πολιτικούς» ανδρείκελα, αρχής γενομένης από το Σημίτη.

Αυτό που κυριαρχεί σήμερα όχι μόνο στους επιγόνους αυτού του κόμματος, αλλά σε όλο το «πολύχρωμο» πολιτικό φάσμα είναι «έργο ΠΑΣΟΚ». Ένας πολτός ΜΟΝΟΧΡΩΜΟΣ με πιτσιλιές πολυχρωμίας: Το μακάβριο χρώμα της Νέας Τάξης…

Σήμερα βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας «σοσιαλδημοκρατικής» ΟΥΤΟΠΙΑΣ, μιας νέας δηλαδή τραγωδίας: Στη γελοιογραφική απομίμηση της τραγωδίας ΠΑΣΟΚ, στην καρικατούρα του: Το ΣΥΡΙΖΑ…

Και όταν μια καρικατούρα τραγωδίας (ΟΥΤΟΠΙΑΣ) γίνεται πραγματικότητα ΤΟΤΕ η τραγωδία είναι ακόμα πιο ΦΡΙΚΤΗ, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ στο τετράγωνο…

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έγκλημα στο τετράγωνο, διότι βρίσκεται ακόμα πιο πίσω και από τη σοσιαλδημοκρατική ουτοπία του ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα καθαρόαιμο νεοταξικό νεφέλωμα που γιγαντώθηκε από το ΓΕΝΙΚΟ εκφυλισμό και την κατάρρευση του πολιτικού οικοδομήματος, ιδιαίτερα του πασοκικού οικοδομήματος. Αυτός είναι και ο λόγος που μέσα σΆ αυτό το «αριστερό» νεφέλωμα συγκεντρώνονται και «συνωστίζονται» όλα τα κατεδαφισμένα, σάπια «υλικά» και υποπροϊόντα του ΠΑΣΟΚ…

Αν δεν βρισκόμασταν στα σκοτάδια της ιστορίας (όπως αναλύσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας) τέτοιο «αριστερό» κόμμα δεν θα μπορούσε ΠΟΤΕ να υπάρξει…

Το κόμμα αυτό αποτελεί την εκδίκηση της ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Το προϊόν του ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΥ «αριστερού» εκφυλισμού: Μια κατασκευή του σκότους της Ιστορίας…

Το νεοταξικό αυτό «αριστερό» κόμμα γεννήθηκε, κατασκευάστηκε και γιγαντώνεται από τη ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ που προκάλεσε η βαρβαρότητα της Νέας Τάξης, η χρεοκοπία και κατάρρευση του καθεστωτικού οικοδομήματος και η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ έλλειψη της Αριστεράς.

Είναι, δηλαδή, προϊόν του γενικού εκφυλισμού και της χειμαρρώδους λαϊκής ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ!!!

Αυτό το γεγονός το διαφοροποιεί καταλυτικά από την ΟΥΤΟΠΙΑ του ΠΑΣΟΚ.

Η Ουτοπία του ΠΑΣΟΚ στηρίχτηκε και εδραιώθηκε πάνω στην ΕΛΠΙΔΑ (στις ψευδαισθήσεις μιας σοσιαλιστικής αλλαγής) της ελληνικής κοινωνίας, πάνω σε ένα ελπιδοφόρο, γι αυτό και ρωμαλέο λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ.

Η ουτοπία της πασοκικής καρικατούρας (ΣΥΡΙΖΑ) στηρίζεται και εδραιώνεται πάνω στην αδιέξοδη και παθητική ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ της ελληνικής κοινωνίας.

Η ΕΛΠΙΔΑ κα η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ στην πολιτική σηματοδοτούν δύο διαμετρικά αντίθετους λαϊκισμούς: Το λαϊκισμό της κοινοβουλευτικής, σοσιαλίζουσας σοσιαλδημοκρατίας η ΕΛΠΙΔΑ, και το φασιστικό λαϊκισμό η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.

Η οργάνωση της ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ΦΑΣΙΣΜΟΥ…

Πάνω σΆ αυτόν το «ακρογωνιαίο λίθο» στηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν καθαρόαιμο κόμμα της Νέας Τάξης και σαν προνομιούχο πολιτικό υποκείμενο του νέου φασισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει, με νύχια και με δόντια, να κλειδώσει τη λαϊκή ΟΡΓΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μέσα στα κανάλια της κοινοβουλευτικής ΑΠΑΤΗΣ. Επιδιώκει ΜΟΝΟ την εκλογική εμπορία της απελπισίας, τη μετατροπή της ΟΡΓΗΣ σε απελπισία. Γι αυτό αποφεύγει, σαν το διάβολο το λιβάνι, μαχητικές εκδηλώσεις στο δρόμο και συγκρούσεις με το καθεστώς: Εδώ μπορεί να υπερφαλαγγιστεί από τη λαϊκή οργή, εδώ μπορεί η απελπισία να γίνει ελπιδοφόρα και δημιουργική ΟΡΓΗ…

Η καρικατούρα, συνεπώς, της σοσιαλδημοκρατικής ουτοπίας (ΣΥΡΙΖΑ) είναι μια καρικατούρα ακόμα πιο επικίνδυνη από το πρωτότυπο (ΠΑΣΟΚ): Αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή του φασισμού, του νεοταξικού φασισμού…

Θα ζήσουμε και αυτή την νέα ιστορική τραγωδία της κυβερνώσας «αριστεράς» της Νέας Ταξης;

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες