Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
12η Δεκεμβρίου: Αρχή του Τέλους για την Ε.Ε.

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Φιλύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 21, 2019 11:06 am    Θέμα δημοσίευσης: 12η Δεκεμβρίου: Αρχή του Τέλους για την Ε.Ε. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τελικά, αυτό που έτρεμε το παγκόσμιο νεοταξίτικο ιερατείο,και ιδιαίτερα το Ευρωπαϊκό του σκέλος, δεν κατόρθωσε να το αποφύγει. Ο Μπόρις Τζόνσον θριάμβευσε στις πρόσφατες Εγγλέζικες εκλογές, συγκεντρώνοντας το 45% των ψήφων και 365 έδρες. Πρόκειται για τεράστια εκλογική νίκη,η οποία του επιτρέπει πλέον ανεμπόδιστα να κάνει πράξη την βασικότερη υπόσχεσή του. Να βγάλει την Αγγλία έξω από την Ε.Ε. Ας το επαναλάβουμε για όσους κουφιοκέφαλους (μισθοδοτούμενους ή όχι) δεν το κατάλαβαν ακόμα. Οι εκλογές της 12ης του Δεκέμβρη στην πραγματικότητα ήταν η επανάληψη του δημοψηφίσματος για το BREXIT. Μία επανάληψη, για την οποία η Εγγλέζικη αλλά και η διεθνής μαφία των παγκοσμιοποιητών προσπάθησε επί τρία χρόνια τώρα να πετύχει. Χρησιμοποίησαν όλα τα βρώμικα μέσα προπαγάνδας και προβοκάτσιας που είχαν στην διάθεσή τους, κυρίως μέσω των βασικών τους εργαλείων, των ΜΜΕ, τόσο ενάντια στους Εγγλέζους ψηφοφόρους, όσο και ενάντια στην Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Το μόνο που κατάφεραν όλο αυτό το διάστημα ήταν να καθυστερήσουν την τελική λαϊκή ετυμηγορία. Και τώρα δεν χωράνε πλέον όνειρα ούτε για επανάληψη της ψηφοφορίας, ούτε για άλλου είδους κουτοπονηριές. Ο κύβος ερρίφθη. Τα πάντα πλέον εξαρτώνται από τον Τζόνσον. Από την δική του θέληση να προχωρήσει, ή να σταματήσει στην μέση του δρόμου. Έχουμε να κάνουμε με έναν πατενταρισμένο αστό πολιτικό, ας μην ξεχνιόμαστε.....

Ωστόσο η δυναμική του κινήματος υπέρ του BREXIT που έχει αναπτυχθεί στην Εγγλέζικη κοινωνία, έχει πλέον αποκτήσει βαθιές ρίζες, οι οποίες και έβγαλαν με τις εκλογές τους πρώτους μεγάλους καρπούς τους .Μία προσεκτική μελέτη των εκλογικών αποτελεσμάτων από άποψη ποιοτικών χαρακτηριστικών, το δείχνει αυτό με πολύ ανάγλυφο τρόπο. Η τεράστια διαφορά που πήρε ο Τζόνσον στις εκλογές, δεν οφείλεται αποκλειστικά στην άνοδο του ίδιου του κόμματός του. Σε απόλυτο αριθμό, η εκλογική άνοδος των Συντηρητικών, δεν ξεπέρασε τις 300.000 ψήφους. Η τεράστια άνοδός τους, οφείλεται στην μεγάλη απώλεια των Εργατικών, εξ αιτίας της απόλυτα αντιδραστικής και επαμφοτερίζουσας πολιτικής που είχε ο Κόρμπιν πάνω στο ζήτημα της παραμονής ή όχι της χώρας στην Ε.Ε. Οι Εργατικοί έχασαν 2.500.000 ψήφους, οι οποίες πήγαν όλες στον Τζόνσον. Ιδιαίτερα από καθαρά εργατικές περιοχές οι οποίες για δεκαετίες ψήφιζαν μονοκούκι το Κόμμα των Εργατικών. Την ίδια στιγμή, σίγουρα αρκετοί ψηφοφόροι των Τόρυδων, ψήφισαν Εργατικούς. Οι αποσκιρτήσεις βουλευτών από το Κόμμα του Τζόνσον πριν προκηρυχθούν ακόμα οι εκλογές, το δείχνουν αυτό ξεκάθαρα. Πρόκειται για το σαρκαστικό χιούμορ με το οποίο εκφράζεται μερικές φορές η Ιστορία.....

Πρέπει να το καταλάβουμε. Η Εγγλέζικη κοινωνία είναι βαθιά διχασμένη σε δύο κομμάτια, και ο Τζόνσον στις εκλογές εξέφρασε το πολυπληθέστερο. Το οποίο αρχίζει από την εργατική τάξη των μεγάλων πόλεων, και φθάνει μέχρι όχι τις παρυφές, αλλά εντός των αστικών ορίων. Και αυτοί που βρίσκονται εντός αυτών των ορίων, δεν είναι καθόλου λίγοι. Από εκεί άλλωστε δόθηκε και το εναρκτήριο "κέντρισμα" στον Τζόνσον για το BREXIT. Αυτή η "αλλόκοτη" από πρώτη ματιά κοινωνική ενοποίηση έχει την εξήγησή της. Η Εγγλέζικη αστική τάξη για δεκαετίες ολόκληρες ιδιαίτερα μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο αναπτύχθηκε μέσα στα δικά της κοινωνικά κι έτσι και πολιτικά στεγανά. Με πλήρη συνείδηση της κοινωνικής της θέσης και της ασφάλειας που αυτή η τελευταία της έδινε. Με μία οικονομία καθαρά ιμπεριαλιστική η οποία σαν μικρή αδελφή του πέραν του Ατλαντικού ιμπεριαλιστικού κουμανταδόρου απομυζούσε κι' αυτή το μερίδιό της απ' όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, φρόντιζε πάντοτε για τα πολιτικά συμφέροντά της μέσα στα ήρεμα νερά της αμφιλεγόμενης αστικής δημοκρατίας της. Η είσοδος της χώρας στην Ε.Ε, στην αρχή φάνηκε σαν ένα ακόμα ήρεμο και γαλήνιο ταξίδι. Ωστόσο η συνέχεια από κάποιο σημείο και μετά άρχισε να γίνεται εφιαλτική. Η απόλυτα ανεξέλεγκτη εισροή ανθρώπων και αδασμολόγητων εμπορευμάτων αλλά και κεφαλαίων, έγινε ο "νόμιμος" αλλά πραγματικός τρομοκράτης της Εγγλέζικης κοινωνίας σε όλο το εύρος της. Όσοι δεν βρίσκονται κάτω από την στέγη τεράστιων πολυεθνικών χρηματιστικών κολοσσών, έχουν ήδη χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Αν κοντά σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και την οικονομική αιμορραγία που γνώρισε η χώρα από τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στους οποίους αναγκάστηκε να συμμετάσχει τα τελευταία χρόνια στην Ασία από τον πέραν του Ατλαντικού μεγάλο αδελφό, αλλά και την συνεχιζόμενη όξυνση της γενικότερης οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, θα μπορούσε να σχηματίσει πολύ πληρέστερη εικόνα για την σημερινή της κατάσταση, και τον αναβρασμό που επικρατεί σε ολόκληρο τον εθνικό της κορμό.

Ναι. Απ' ότι δείχνουν τα πράγματα, η Αγγλία πρόκειται να φύγει από την Ε.Ε. Και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την σφηκοφωλιά των Βρυξελλών, είναι τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν μετά από αυτή την φυγή. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις θα αυξηθούν, ιδιαίτερα στα υπόλοιπα μεγάλα Ευρωπαϊκά κράτη. Η Ιταλία και η Γαλλία θα πιάσουν σειρά. Ιδιαίτερα γι' αυτές τις δύο χώρες, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη τις ξεχωριστές ιδιομορφίες τους, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι πάνω κάτω οι κοινωνίες τους αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την Αγγλία. Άλλωστε στην Ιταλία έχει ήδη εμφανιστεί ο Σαλβίνι. Το ίδιο θα συμβεί και με τις πρώην Ανατολικές χώρες. Η ισχυρά χειμαζόμενη από την οικονομική κρίση Γερμανία η οποία δέχεται συγχρόνως και τον οικονομικό πόλεμο από τις ΗΠΑ του Τράμπ, θα είναι ανήμπορη να αναχαιτίσει τις τάσεις της φυγής. Και τότε θα έχει σημάνει η ώρα της κατάρρευσης.

Και η Ελλάδα; Ο Ελληνικός καπιταλισμός από την γέννησή του υπήρξε εξαρτημένος σε απόλυτο βαθμό από τις..."μεγάλες ξένες δυνάμεις". Η αστική τάξη έμαθε μέσα από την πείρα της ότι ακόμα και η ύπαρξή της οφείλεται σ' αυτές. Οι πρώτοι που φρόντισαν να το εμπεδώσουν αυτό σε ολόκληρη την ιστορική διαδρομή της χώρας, είναι οι πολιτικοί της. Εκτός από πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίες μπορεί να ξεχώρισαν σ' έναν μικρό όμως βαθμό, η συντριπτική πλειοψηφία τους συναγωνίζονταν, και εξακολουθούν να συναγωνίζονται σε δουλικότητα για να αποκτήσουν την εύνοια των...μεγάλων συμμάχων "μας". Δεν χρειάζεται να πεί κανείς πολλά πάνω σ' αυτό το ζήτημα. Και μόνο ο τρόπος με τον οποίο μέσα από την σιωπηλή συγκατάθεση όλων έριξαν τον Ελληνικό λαό σ' αυτή την δοκιμασία το αποδεικνύει αυτό. Ο Ελληνικός λαός δεν έχει να περιμένει πλέον τίποτα, από κανένα πορφυρογέννητο. Μόνο ένα καινούργιο δικό του κίνημα βγαλμένο μέσα από τα σπλάχνα του θα μπορούσε να γεννήσει καινούργιες ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Εάν δεν κατορθώσουν να δημιουργήσουν το δικό τους λαϊκό κίνημα οι Έλληνες, η Ε.Ε θα καταρρεύσει, κι' αυτοί θα μείνουν πλακωμένοι κάτω από τα ερείπιά της...….


Το ανωτέρω από εδώ: ΠΑΤΑΡΙ

Ενδιαφέρουσα και περιεκτική ανάλυση. Υπογραμμίζω δύο φράσεις:

1) "Οι εκλογές της 12ης του Δεκέμβρη στην πραγματικότητα ήταν η επανάληψη του δημοψηφίσματος για το BREXIT."

2) "Εάν δεν κατορθώσουν να δημιουργήσουν το δικό τους λαϊκό κίνημα οι Έλληνες, η Ε.Ε θα καταρρεύσει, κι' αυτοί θα μείνουν πλακωμένοι κάτω από τα ερείπιά της...."

Σε αυτές βρίσκεται η Κεντρική Ιδέα όλου του κειμένου.
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες