Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ο Λόγος που φωτογραφίζει, αλλά συγκαλύπτει την αλήθεια...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Απρ 14, 2016 2:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ο Λόγος που φωτογραφίζει, αλλά συγκαλύπτει την αλήθεια... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Λόγος που φωτογραφίζει τα πράγματα και συγκαλύπτει την αλήθεια τους



Ένα τέχνασμα του Λόγου είναι η μέθοδος που διαπιστώνει, αλλά δεν εξηγεί. Οι πολιτικοί χρησμοί είναι τέτοια τεχνάσματα κατηγορηματικών διαπιστώσεων τα οποία αρνούνται κάθε εξήγηση…

Οι πολιτικοί χρησμοί και γενικά ο αποφθεγματικός Λόγος καταναλώνονται, κατά τρόπο καταχρηστικό, από τους κυρίαρχους και το κατεστημένο των εξουσιών τους.


Ιδιαίτερα, οι θεσμικές αυθεντίες προβαίνουν σε κατηγορηματικές διαπιστώσεις και στον ολοκληρωτικό αφανισμό κάθε εξήγησης. Οχυρώνουν την «αλήθεια» τους πίσω από τις μυθικές παραστάσεις διαπιστώσεων και αντί-εξηγήσεων: Πίσω από τεχνάσματα πολιτικών χρησμών…

Αυτό το καταστροφικό τέχνασμα του Λόγου που διαπιστώνει, αλλά δεν εξηγεί (η ακραία μορφή της τυπικής σκέψης και των δημοσιογραφικών πολιτικών χρησμών), έχει εισχωρήσει και στον αριστερό Λόγο…

Δεν μιλάμε για τον «αριστερό» Λόγο της κυβερνώσας «αριστεράς» (δεν διαφέρει σε τίποτα από το Λόγο των κατεστημένων εξουσιών), αλλά για το Λόγο πολλών αριστερών που κτυπούν φαινομενικά το σύστημα, αλλά επί της ουσίας βρίσκονται σε «διαδικασία» ενσωμάτωσης: Είναι οι ατελώς ενσωματωμένοι «αριστεροί»…

Ο ίδιος ο τυπικός Λόγος της διαπίστωσης, αλλά όχι της εξήγησης, αποτελεί αλάθευτο σημάδι της διαλεκτικής «κίνησης» προς την ενσωμάτωση…

ΟΛΟΙ αυτοί διαπιστώνουν το «κακό», αλλά δεν το εξηγούν. Στην καλύτερη περίπτωση να το εξηγήσουν με μια «διαπίστωση» αφαίρεσης: Φταίει ο καπιταλισμός, η κρίση, η σήψη και η παρακμή, οι πόλεμοι κλπ…

Έξω από αυτές τις γενικές αφαιρέσεις (λογικές πολιτικών χρησμών είναι και αυτές), καμία συγκεκριμένη εξήγηση και ανάλυση για το «κακό», την πολυεδρικότητα των επιπτώσεων, τη «διαπλοκή» των πολιτικών ευθυνών, το ρόλο της Αριστεράς και της «αριστεράς» και πολλά άλλα…

Στο «προσφυγικό» π.χ.: Διαπιστώνουμε τις καταιγιστικές ροές, το μεγάλο πρόβλημα (στην καλύτερη περίπτωση), αλλά δεν το αναλύουμε συγκεκριμένα. Η ανάλυση υποκαθίσταται από τη «διαπίστωση» και τα αναθέματα ηθικών αφαιρέσεων: Ο Πόλεμος φταίει, ο Ιμπεριαλισμός και τα τοιαύτα…

Έτσι, με τέτοιου είδους αντί-εξηγήσεις συγκαλύπτουμε:

α). Το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ, οργανωμένο και σκηνοθετημένο ΕΓΚΛΗΜΑ της πλανητικής εξουσίας και όλο το «ανθρωπιστικό» θέαμα που παίζεται πάνω σΆ αυτό το ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ οργανωμένο έγκλημα, από τους ίδιους τους παραγωγούς και σκηνοθέτες…


Διαπιστώνουμε το «προσφυγικό», αλλά συγκαλύπτουμε το τι παίζεται με αυτό το στρατήγημα της πλανητικής εξουσίας. Ούτε καν αναρωτιόμαστε το ΓΙΑΤΙ όλες αυτές οι στρατιές των «προσφύγων» δεν έχουν τη «διαλεκτική κίνηση» των Προσφύγων: Κινήσεις και ροές στις γειτονικές χώρες…

Δεν αναρωτιόμαστε καν το ΓΙΑΤΙ
έχουν μια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ κατεύθυνση, το ΠΩΣ οργανώνονται προς αυτήν την κατεύθυνση, με μεταφορείς κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρείες δουλεμπόρων και άπειρες ΜΚΟ.

Δεν αναρωτιόμαστε για πολλά,
ούτε καν ΠΩΣ αυτοί οι κατεστραμμένοι που εγκαταλείπουν τη χώρα τους κινούνται με τόσο χρήματα και με τόσο ακριβά κινητά…

Διαπιστώνουμε το «προσφυγικό», αλλά πέραν τούτης της διαπίστωσης δεν αναλύουμε ούτε εξηγούμε ΤΙΠΟΤΑ…

β). Συγκαλύπτουμε επίσης και τις ολέθριες και πολυσύνθετες επιπτώσεις αυτών των λαθρομεταναστευτικών («προσφυγικών») καταιγίδων: Σε εθνικό επίπεδο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε κοινωνικό επίπεδο, σε ταξικό επίπεδο (αντικατάσταση των ντόπιων εργατών και πλήρης ισοπέδωση των εργατικών κατακτήσεων) και πολλά άλλα: Τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε πολλά κείμενά μας.


Κλείνουμε, εδώ, πεισματικά τα μάτια, στη νεοταξική στρατηγική της νέας αποικιοκρατίας και στην επιβολή ενός νέου σύγχρονου δουλοκτητικού καθεστώτος (τα έχουμε αναλύσει λεπτομερειακά).

γ). Συγκαλύπτουμε και τους ορατούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας που προωθούνται μέσω τέτοιων μαζικών ισλαμικών ροών και εποικιστικών πλημμυρίδων…

δ). Συγκαλύπτουμε, ακόμα και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ: Την νατοϊκή στρατικοποίηση του Αιγαίου με πρόσχημα το «προσφυγικό».

Αυτά και πολλά άλλα δευτερευούσης σημασίας συγκαλύπτονται με το τέχνασμα των διαπιστώσεων που δολοφονούν κάθε ανάλυση και εξήγηση, κάθε διαλεκτική προσέγγιση…

Το χειρότερο: Αυτοί οι «αριστεροί» των «διαπιστώσεων» κατακεραυνώνουν, ως «ρατσιστές», «εθνικιστές» και «φασίστες», όσους τολμούν να προσεγγίσουν και να αναλύσουν αυτά τα ζητήματα διαλεκτικά.

Η τραγική ειρωνεία:
Αυτοί οι «αριστεροί» των διαπιστώσεων» συμβάλλουν στην ακροδεξιά συντήρηση, ανακύκλωση και αναπαλαίωση…

Έτσι τα τεχνάσματα των διαπιστώσεων καταλήγουν στην ακραία ΛΟΓΙΚΗ της καπιταλιστικής εξουσίας:

α). Στην ιδεολογική και πολιτική αστυνομία (από «αριστερούς») εναντίον εκείνων που υποσκάπτουν την ακινησία των «κατηγορικών προσταγών»: Των κατηγορηματικών διαπιστώσεων.

β). Στην εκτροφή, συντήρηση και ανακύκλωση της ακροδεξιάς βαρβαρότητας…

Θα συνεχίσουμε ακριβώς με αυτό: Στις διαπιστώσεις και όχι εξηγήσεις της ακροδεξιάς ανακύκλωσης και αναπαλαίωσης: Όλες οι ποικιλίες της «αριστεράς» διαπιστώνουν και εδώ το «κακό», αλλά το ΓΙΑΤΙ το «κακό» αυτό ανακυκλώνεται δεν το εξηγούν, όπως δεν εξηγούν τις ΜΕΓΑΛΕΣ ευθύνες της Αριστεράς…


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Απρ 16, 2016 2:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ζωή: Επίκληση στα νεκρά ιδεώδη της αστικής δημοκρατίας…



Έρχεται η «πλεύση της ελευθερίας», το νέο κόμμα της ζωής Κωνσταντοπούλου.

Ο ίδιος ο τίτλος «πλεύση ελευθερίας» σηματοδοτεί καθαρά το χαρακτήρα ενός κόμματος που κοιτάζει προς τα πίσω: Στα ιδεώδη της αστικής δημοκρατίας…

Η ίδια αυτή ουτοπική επίκληση στα νεκρά ιδεώδη της αστικής δημοκρατίας συμπυκνώνεται και στα προπαγανδιστικά κλισέ του νέου κόμματος: Αυτά τα περί «ελευθερίας», «δημοκρατίας», «δικαιοσύνης», «διαφάνειας», «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» κ.λπ.


Η χρεοκοπία της «αριστεράς» σε όλες τις εκδοχές της και τις ποικιλίες της έχει φράξει το «Μέλλον» και στρέφει τα βλέμματα στο «Παρελθόν».

Η σήψη και η παρακμή του καπιταλισμού σε συνδυασμό με την σήψη και παρακμή της «αριστεράς» (η «αριστερά» πλέον, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καπιταλιστικής σήψης και παρακμής), έχουν οδηγήσει τις κοινωνίες σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ αδιέξοδο και στην αναζήτηση διεξόδων προς τα πίσω: Στους νεκρούς του παρελθόντος…

Δεν είναι τυχαίο ότι σΆ αυτήν την περίοδο
κατά την οποία η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο, με χρεοκοπημένα ΟΛΑ τα κόμματα, και την «αριστερά» να πιστοποιεί θορυβωδώς το ολοκληρωτικό, κυβερνητικό της ναυάγιο, ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ δύο νέα κόμματα ανακύκλωσης και αναπαλαίωσης των «ριζών» του παρελθόντος: Της ΕΡΕ και του καραμανλισμού το ένα, της αστικής δημοκρατίας (Ένωση Κέντρου) το άλλο.

Καρατζαφέρης-Μπαλτάκος (Εθνική Ενότητα) το ένα, Ζωή Κωνσταντοπούλου (Πλεύση Ελευθερίας) το άλλο!!!


Και τα δυο αποτελούν μια απόπειρα ανακύκλωσης και αναπαλαίωσης των ίδιων καπιταλιστικών «ριζών» της ελληνικής αστικής δημοκρατίας, «ρίζες» που μορφοποιήθηκαν στα σχήματα της Δεξιάς από τη μια και της «Δημοκρατικής Παράταξης» από την άλλη.

Πάμε πιο πίσω, λοιπόν, και από το σχήμα «Αριστερά - Δεξιά».


Αυτό κατάφερε η «αριστερά»:
Το βρικολάκιασμα των δύο κεφαλών της μπασταρδεμένης ελληνικής αστικής δημοκρατίας.

Εδώ, μας έρχεται στο μυαλό η μεγαλοφυής ρήση του Μαρξ: «Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σαν βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών».


Αυτή η επιστροφή στο παρελθόν της αστικής δημοκρατίας, στις «ρίζες» της, αποτελεί το πιο αλάθευτο και κατηγορηματικό στοιχείο του εκφυλισμού και της ενσωμάτωσης της «αριστεράς» στο καπιταλιστικό σύστημα…

Αυτά τα νέα κόμματα (αναπαλαίωσης της παλιάς Δεξιάς και αναπαλαίωσης των παλιών «δημοκρατικών» κομμάτων), πιστοποιούν, κατά τρόπο τελεσίδικο ότι Αριστερά, δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει σαν «αριστερά» είναι οι διαχειριστές και οι παραγωγοί των πλανητικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, διαχειριστές και «οργανικοί διανοούμενοι» των ιδεολογημάτων της Νέας Τάξης…

Εάν υπήρχε Αριστερά τέτοια πισωγυρίσματα δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν. Δεν θα υπήρχε η ΑΝΑΓΚΗ (κοινωνική, ιδεολογική και πολιτική) και ΚΑΜΙΑ δυνατότητα να αναζητήσει η κοινωνία λύσεις στους νεκρούς του παρελθόντος.

Δεν θα υπήρχε καμία προϋπόθεση ύπαρξης, συντήρησης και ενδυνάμωσης φασιστικών συμμοριών…

Δεν θα υπήρχε γόνιμο έδαφος
ανάπτυξης, ανακύκλωσης και αναπαλαίωσης ακροδεξιών σχημάτων…

Και φυσικά δεν θα υπήρχε καμία ΑΝΑΓΚΗ ύπαρξης κομμάτων σαν κι αυτό της Ζωής, η οποία υψώνει την καθαρτήρια μυθολογία της «διαφάνειας» και των νεκρών «δημοκρατικών» συνθημάτων σε προγραμματική βάση πολιτικού κόμματος…

Και εδώ θα συνδεθούμε με το προηγούμενο κείμενό μας: «Ο Λόγος που φωτογραφίζει τα πράγματα και συγκαλύπτει την αλήθεια τους».

Η ίδια η σημερινή «αριστερά» και η ποικιλία των γραφιάδων της αφανίζει τη διαλεκτική της ιστορίας, για να συγκαλύψει την ίδια της ενσωμάτωση στο καθεστώς, με το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα των «διαπιστώσεων» και ΟΧΙ των εξηγήσεων.

Όγκοι κειμένων που «διαπιστώνουν», π.χ. το τι είναι η «Χρυσή Αυγή», ο Καρατζαφέρης και οι ακροδεξιοί, αλλά καμία ΕΞΗΓΗΣΗ για τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους του φαύλου κύκλου της αναπαλαίωσής τους και της ανακύκλωσής τους.

Το γιατί όμως αυτό το «κακό» που διαρκώς το διαπιστώνουμε και το αναθεματίζουμε ζει και βασιλεύει, τρώει κατραπακιές και ζωντανεύει ξανά, αναπαλαιώνεται και ανακυκλώνεται;;;

Φταίει, απλώς,
η σήψη και παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος που τρέφει στην κοπριά του τέτοια φαινόμενα; Και αυτό είναι μια γνωστή, ΙΣΤΟΡΙΚΗ διαπίστωση.

Όπως ΙΣΤΟΡΙΚΗ διαπίστωση είναι και τούτη: Η κρίση και η σήψη του καπιταλισμού και τα οδυνηρά αδιέξοδά του, ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ενισχύουν την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αν υπάρχει και τα μαζικά λαϊκά ΚΙΝΗΜΑΤΑ, εάν η Αριστερά δεν τα προδίδει και τα παροπλίζει!!!

ΓΙΑΤΙ, συνεπώς, αυτή η σημερινή κρίση και σήψη του συστήματος, τα αβυσσαλέα και αθεράπευτα αδιέξοδά του λειτουργούν αντίστροφα από την ιστορική διαλεκτική: Αφανίζουν τα επαναστατικά ΚΙΝΗΜΑΤΑ, χαντακώνουν την «αριστερά» και αναπαλαιώνουν διαρκώς τη δεξιά και ακροδεξιά;

Και όταν, όπως σήμερα, η ιστορική διαλεκτική μορφοποιείται με την άνοδο στην κυβερνητική εξουσία κομμάτων «αριστερών» ψευδαισθήσεων (ΣΥΡΙΖΑ), τότε η «αριστερά» οδεύει στον κάλαθο των αχρήστων…

Γιατί, λοιπόν, μέσα σε τέτοιες συνθήκες κατάρρευσης του συστήματος, τα «αριστερά» κινήματα είναι νεκρά, το ΚΚΕ και οι σκληροί «επαναστάτες» του αριστερισμού, μένουν σε κατάσταση στασιμότητας …αφανισμού, ενώ αντιθέτως οι ακροδεξιές ποικιλίες όχι μόνο μένουν ζωντανές, αλλά ενισχύονται και ανακυκλώνονται;

Γιατί οι αριστεροί αρθρογράφοι, ενώ γεμίζουν σεντόνια για την ακροδεξιά, δεν μας εξηγούν αυτό το «παράλογο» της ιστορίας: Σε συνθήκες καπιταλιστικής κατάρρευσης να καταρρέει και η «αριστερά», ενώ αντιθέτως να βρικολακιάζει, να αναπαλαιώνεται και να ανακυκλώνεται η δεξιά και η ακροδεξιά, καθώς και οι νεκρές «αξίες» του αστικού φιλελευθερισμού και της αστικής δημοκρατίας (Ζωή).

Είναι εύκολη η παπαγαλία των «διαπιστώσεων». ΟΙ εξηγήσεις και οι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ αναλύσεις είναι δύσκολες και οδυνηρές διότι σε οδηγούν στην καταδίκη και της ίδιας της «αριστεράς», σε οδηγούν σε τούτο: Ότι αυτή η «αριστερά» αποτελεί και η ίδια μέρος της καπιταλιστικής σήψης, αποτελεί τον «αριστερό» διαχειριστή της παρακμής, τον «αριστερό» διαχειριστή των ιμπεριαλιστικών εντολών, του 4ου Ράιχ, αποτελεί τον «οργανικό διανοούμενο» των νέων ιδεολογημάτων της πλανητικής εξουσίας…

Αυτή η «αριστερά» είναι που κρατάει στη ζωή τις ακροδεξιές συμμορίες του κεφαλαίου (Χρυσή Αυγή), ΚΑΙ ανανεώνει το φαύλο κύκλο της ακροδεξιάς αναπαλαίωσης…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες