Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Οκτωβριανή Επανάσταση: 100 χρόνια

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 25, 2017 11:57 am    Θέμα δημοσίευσης: Οκτωβριανή Επανάσταση: 100 χρόνια Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οκτωβριανή Επανάσταση: 100 χρόνια



Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 δεν ήταν μια κοινή επανάσταση. Ήταν το κορυφαίο γεγονός του 20ου αιώνα. Η θέση της Οκτωβριανής Επανάστασης είναι κεντρική όχι μονάχα μέσα στην ιστορία της Ρωσίας, αλλά μέσα στην ιστορία του Κόσμου.

Το μήνυμά της παραμένει και σήμερα ζωντανό γιατί είναι το ιδανικό της καινούργιας κοινωνίας: της σοσιαλιστικής.


Βεβαίως, η σημερινή «αριστερά» έχει μεταλλαχτεί σε υπηρέτη της Νέας Τάξης, του υπέρ-εθνικού ιμπεριαλισμού.

Άλλαξε τραίνο και αποσκευές…


Όσο, όμως, και αν ενσωματώθηκε στις επιταγές της Παγκοσμιοποίησης δεν κατόρθωσε να εξαφανίσει τις Ιδέες και τα διδάγματα της Επανάστασης…

Η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν μπορεί να σβήσει διότι καταγράφει ΟΧΙ μόνο το τραγικό μεγαλείο και την ποίηση του 20ου αιώνα, αλλά και την ελπίδα της ανθρωπότητας…


Στη συνέχεια
θα αναδημοσιεύσουμε κάποια κείμενά μας από τα άπειρα που έχουμε γράψει…

Θα αρχίσουμε αυτό το αφιέρωμα για τα 100 χρόνια, με μια συλλογική εργασία:
Η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο πρώιμος σοσιαλισμός στη λογική της Ιστορίας
Ζητήματα επαναστατικής θεωρίας, μεθοδολογίας και πρακτικής


Η εργασία περιέχει κείμενα των Βίκτωρ Αλεξέγιεβιτις Βαζιούλιν, Μανόλη Δαφέρμου, Γιώργου Κακαρίνου, Δημήτρη Κούλου και Δημήτρη Πατέλη.

Εκδοτικός οίκος: ΚΨΜ

http://www.kapsimi.gr/i-oktobriani-epanastasi-kai-o-proimos-sosialismos-sti-logiki-tis-istorias


Από το δελτίο παρουσίασης:

Ο παρόν συλλογικός τόμος εκκινεί από τη θέση ότι είναι αδύνατον να εξηγηθεί επαρκώς η νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης και η ιστορική εμπειρία της ΕΣΣΔ, δίχως ουσιαστική ανάπτυξη της επαναστατικής θεωρίας και μεθοδολογίας.

Έναν αιώνα μετά την Οκτωβριανή επανάσταση το φάντασμά της συνεχίζει να πλανιέται στις γειτονιές του κόσμου.

Ακόμα και μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και την επικράτηση της αστικής αντεπανάστασης η Οκτωβριανή επανάσταση συνεχίζει να προκαλεί το φόβο και το μένος των κυρίαρχων τάξεων. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην απέχθειά τους προς το κορυφαίο ιστορικό γεγονός του 20ου αιώνα, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της διαδικασίας ανατροπής και άρσης του παγκόσμιου κεφαλαιοκρατικού συστήματος, αλλά και στο φόβο των νικητών του ψυχρού πολέμου για τις επικείμενες νικηφόρες επαναστατικές εκρήξεις, που θα ανατρέψουν την παγκόσμια κυριαρχίας τους.

Όμως, η Οκτωβριανή επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ προκαλεί αμηχανία και σύγχυση ακόμα και στο στρατόπεδο των δυνάμεων που αντιμάχονται την κεφαλαιοκρατία, λόγω της αδυναμίας τους να εξηγήσουν τις βαθύτερες αιτίες της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και της επικράτησης της αστικής αντεπανάστασης.

Ιδιαίτερα ισχυρή γίνεται η τάση μετάβασης από μια εξωραϊστική αντιμετώπιση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ προς μια απαξιωτική αντιμετώπιση του κορυφαίου ιστορικού εγχειρήματος υπέρβασης των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων παραγωγής στην ιστορία της ανθρωπότητας.


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 07, 2017 6:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η φωτιά του Οκτώβρη δεν σβήνει από την Ιστορία




Οι μεγάλες ήττες προκαλούν γιγάντια ρεύματα οπισθοδρόμησης: Σε οικονομικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο…

Σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο επιχειρείται, από την αντίδραση, το σβήσιμο της Ιστορίας, η επαναδιατύπωσή της σύμφωνα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων ελίτ της εξουσίας, και φυσικά η κατασυκοφάντηση των Λαϊκών Επαναστάσεων και της αγωνιστικής Μνήμης.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 στη Ρωσία έχει συκοφαντηθεί όσο καμία άλλη. Ωκεάνια κύματα ρύπων έχουν χυθεί εναντίον της και όγκοι κοπριάς…


Η Επανάσταση των Μπολσεβίκων έσπειρε τέτοιο τρόμο στους ληστές και δήμιους της ανθρωπότητας, στους μαφιόζους του ιμπεριαλιστικού κόσμου, τρόμο που κινητοποίησε όλη την καπιταλιστική κακουργία εναντίον της και κάθε φαιό οπλοστάσιο…

Όλο αυτό το μένος δεν καταδεικνύει μόνο ότι η Ρώσικη Επανάσταση του 1917 αποτελεί την κορυφαία επαναστατική τομή του 20ου αιώνα…

Καταδεικνύει και κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό: Ότι η Επανάσταση του Οκτώβρη παραμένει ακόμα ζωντανή και ο μέγας εφιάλτης του καπιταλισμού, ακριβώς διότι είναι το ΟΡΑΜΑ, η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, η ΕΛΠΙΔΑ της ανθρωπότητας, είναι ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ…

Γι αυτό και ο Μπολσεβικισμός προκαλεί και σήμερα αλλεργία. Όχι μόνο στους αστούς (εδώ δικαιολογημένα), αλλά και σε αυτούς τους «αριστερούς» που ασπάστηκαν, ενθέρμως, τα ιδεολογήματα της Παγκοσμιοποίησης και μεταλλάχτηκαν σε φερέφωνα της Νέας Τάξης…

Ωστόσο, μάταια όλοι αυτοί επιχειρούν να επαναδιατυπώσουν την Ιστορία της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα του 20ου αιώνα, σύμφωνα με τις σύγχρονες στρατηγικές του ΥΠΕΡ-εθνικού κεφαλαίου: Στρατηγικές κατάργησης των Ιδεολογιών, ισοπέδωσης της Ιστορίας, πολτοποίησης των κοινωνιών, αποδόμησης των εννοιών και της ίδιας της ανθρώπινης ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ…

Η φωτιά των Επαναστάσεων δεν μπορεί, όμως, να σβήσει…

Η Οκτωβριανή Επανάσταση στις καινούριες αγωνιστικές παλίρροιες θα γίνει πάλι ο φάρος της ανθρωπότητας.

Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια
έχουμε γράψει άπειρα κείμενα για την Οκτωβριανή Επανάσταση.

Παραπέμπουμε σε ένα παλιότερο ΑΦΙΕΡΩΜΑ, εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8.html

Επιστροφή στην κορυφή
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 14, 2017 4:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένας Αιώνας από την Επανάσταση του Οκτώβρη του 1917
Του Γ. Σιώζου




Ο κανονιοβολισμός από το Θωρηκτό «Αβρόρα» τον Οκτώβρη του 1917, ήταν ο «Βρυχηθμός» Εκατομμυρίων σκλάβων.

Ο «Βρυχηθμός» των Δούλων στα Μεταλλεία του Λαυρίου, των κωπηλατών στις Ρωμαϊκές γαλέρες, του Σπάρτακου και των συντρόφων του, των Κομμουνάρων στα Παρισινά οδοφράγματα, των εξαθλιωμένων εργατών στο Μάντσεστερ, των ρακένδυτων και λασπωμένων Μουζίκων που σάπιζαν, στις αχανείς πεδιάδες της Ρωσίας.


Είναι κραυγή απελπισίας και απόγνωσης, για τα εκατομμύρια νεκρούς και σακατεμένους, του μεγαλύτερου σφαγείου που είχε ως τότε γνωρίσει ο κόσμος.

Είναι το έναυσμα, για να ξεφύγει η Ανθρωπότητα από το στάδιο της Βαρβαρότητας και να μεταβεί στο Βασίλειο του σεβασμού της Ανθρώπινης αξιοπρέπειας και Ελευθερίας.

Για πρώτη φορά της Γης οι κολασμένοι, αναμετρώνται με την Ιστορία και αναλαμβάνουν την ευθύνη, να την γράψουν οι ίδιοι.

Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ.

Τώρα αυτοί που παράγουν τον πλούτο, εκδηλώνουν την πρόθεσή τους, να αποφασίζουν για τη Ζωή τους.

Τα συνθήματα, Προλετάριοι όλων των Χωρών Ενωθείτε, Κάτω ο Πόλεμος, κυριαρχούν στα Χαρακώματα, αναδεικνύοντας ως υπέρτατη αξία, την Ανθρώπινη ύπαρξη.

Γή και Ελευθερία,
ή ιαχή που διαπερνά την παγωμένη Στέπα, φλογίζοντας τις ψυχές των Κολίγων.

Θεοί - εκκλησία, Τύραννοι, Βασιλιάδες, παρηκμασμένα Αστικά Κοινοβούλια αποκαθηλώνονται.

Παύουν να ασκούν
τον Θεσμικό τους ρόλο αλλά κυρίως, αποκαθηλώνονται και απονομημοποιούνται, στις συνειδήσεις πλατιών λαϊκών μαζών.

Μεγάλο το Ρίσκο!

Ο Χορός του Λένιν στο χιόνι, μια ημέρα παραπάνω κατάληψης της εξουσίας από όσο διήρκεσε η εξουσία της Παρισινής Κομμούνας, φανερώνει με τον πλέον εκφραστικό τρόπο, την επίγνωση της δυσκολίας του εγχειρήματος.

Περισσεύει όμως το Θάρρος και η αποφασιστικότητα.

Δημιουργούνται
μεγάλα ψυχικά αποθέματα και αναλαμβάνεται το κολοσσιαίο έργο, να οδηγήσουν μια Χώρα μισοφεουδαρχική, στο Σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της.

Εκτιμούν λανθασμένα,
πως η φλόγα της Οκτωβριανής Επανάστασης θα εξελιχθεί σε πυρκαγιά, μετατρέποντας τον 1ο Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, σε πόλεμο εναντίον των Αστικών Τάξεων που τον προκάλεσαν.

Σε πόλεμο, Τάξης εναντίον Τάξης και εγκαθίδρυσης της εργατικής εξουσίας στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γερμανία.

Η Επαναστατική τους «μοναξιά» η Διεθνής Ιμπεριαλιστική περικύκλωση και επέμβαση, βαρύνουν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα.

Μπορεί να οικοδομηθεί Σοσιαλισμός σε μια μόνον Χώρα και μάλιστα σε μια Χώρα, με σημαντική υστέρηση ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων;

Το ερώτημα τίθεται με τρόπο δραματικό και αμείλικτο.

Μπροστά στα τεράστια προβλήματα επιβίωσης ενός ολόκληρου λαού, η Ανάγκη γίνεται Αρετή.

Προέχει η ανάπτυξη της παραγωγής και η αντιμετώπιση άμεσα, του επισιτιστικού προβλήματος.

Έτσι υποβαθμίζεται η αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων και η ανακατανομή του παραγόμενου κοινωνικού προϊόντος.

Η Εργατική Δημοκρατία, περιστέλλεται και σταδιακά εξαφανίζεται.


Το Κόμμα πλέον ασκεί την εξουσία «εξ ονόματος» της Εργατικής Τάξης, επιβάλλοντας την μονολιθικότητα και την πειθαρχία λόχου, ενώ την παραγωγική διαδικασία αναλαμβάνουν τα παλιά στελέχη της καπιταλιστικής παραγωγής ως «ειδικοί», τα κομματικά στελέχη και οι Τεχνοκράτες.

Αγνοείται το γεγονός, ότι ο σοσιαλισμός είναι ένα μεταβατικό στάδιο και όχι ένα Πάγιο καθεστώς.

Μεταβατικό Στάδιο,
στο οποίο η Ταξική Πάλη συνεχίζεται.

Σχηματικά: Εξηλεκτρισμός συν Ταξική Πάλη.

Το όνειρο αρχίζει να γίνεται εφιάλτης.

Σταδιακά η Χώρα μετατρέπεται σε αυτό που ονόμαζε ο Μάρξ, Ασιατικό τρόπο Παραγωγής και Εξουσίας.

Μια Αυτοκρατορία με Κεντρική Διοίκηση κρατική ιδιοκτησία και οικονομία, με σημαίνοντα τον ρόλο των πάσης φύσεως «ειδικών», Τεχνοκρατών, κομματικών και κρατικών λειτουργών.

Σχηματίζοντας έτσι,
από τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν στην παραγωγική διαδικασία και στην κρατική και κομματική λειτουργία, ένα ιδιαίτερο στρώμα, με ξεχωριστά προνόμια και αμοιβές.

Η παλινόρθωση δε του καπιταλισμού,
τους επέτρεψε να κατοχυρώσουν και νομικά τα προνόμιά τους, αποτελώντας την Νέα Αστική Τάξη.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση, ήταν πριν από πολλά χρόνια «Ανέστια», διωγμένη από την χώρα που την γέννησε.

Με την κατάρρευση του καθεστώτος στη Σ.Ε., συντελείται και το Τυπικό της Έξωσής της.


Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά;


Η Ιστορία όμως καταγράφει τα γεγονότα και τα πιστοποιεί.

Οι Μπολσεβίκοι
της Κατάληψης των Χειμερινών Ανακτόρων μπορούσαν να προδιαγράψουν μια τέτοια εξέλιξη;

Ε τότε ψάχνουμε για Βιβλικούς προφήτες.

Οι «Προφήτες» του σήμερα,
πιθανόν να απαντήσουν, πως ο δρόμος για την κόλαση, είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση όμως δεν ήταν μόνον κόλαση.

Αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία τα οξυμένα Επισιτιστικά προβλήματα.

Εξασφαλίστηκε σταθερή εργασία για όλους. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και δωρεάν παιδεία για το σύνολο των πληθυσμών της Σ.Ε.


Ίσα δικαιώματα,
με αυτά των ανδρών στις Γυναίκες και δικαίωμα ψήφου.

Η Σ.Ε. αντιμετώπισε νικηφόρα την Ναζιστική λαίλαπα και κατάφερε σύντομα να ανορθωθεί μέσα από τα ερείπια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ανταγωνιζόμενη επί ίσοις όροις τις ΗΠΑ, που βγήκαν οικονομικά και Στρατιωτικά κραταιές από τον πόλεμο.

Αλλά το πιο σημαντικό γεγονός της Οκτωβριανής Επανάστασης είναι ότι πρόβαλε στο Προσκήνιο της Ιστορίας, κάποιους «Περίεργους» Ανθρώπους τους Κομμουνιστές - όλων των «αποχρώσεων» - που σφράγισαν ανεξίτηλα τον 20ο Αιώνα.

Αυτοί οι «Περίεργοι» Άνθρωποι
, διακρίνονταν για το περίσσευμα καρδίας που διέθεταν, «ξοδεύοντας» απλόχερα τη ζωή τους σε κρατητήρια, φυλακές, εκτελεστικά αποσπάσματα και εξοντώνονταν μαζικά, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξορίες.

Πάντα στην Πρωτοπορία των Εργατικών και Λαϊκών Αγώνων.

Οι εργατικές και Δημοκρατικές κατακτήσεις των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες, κατά το μεγαλύτερο μέρος, στους δικούς τους αγώνες οφείλονται.

Τα δικά τους στήθη πρώτα ορθώνονταν στις Λόγχες του Φράνκο και του Χίτλερ, τα δικά τους κορμιά καίγονταν από τις βόμβες Ναπαλμ, στο Γράμμο, στο Βίτσι και στους ορυζώνες του Βιετνάμ.

Η Σ.Ε. παρ’ όλη τη «Σκουριά» που είχε παραχθεί, φορώντας τα «Αρχαία της Στολίδια» - αυτά της Επανάστασης του Οκτώβρη - υπήρξε ο Φωτεινός Φάρος, όλων των μετέπειτα Επαναστάσεων και των Κινημάτων, κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης.

Η ύπαρξή της, αποτελούσε το αντίπαλο δέος απέναντι στον Καπιταλισμό, αναγκάζοντας τον σε παραχωρήσεις υπέρ των εργαζομένων.

Για τον Καπιταλισμό, η πτώση των Καθεστώτων των Ανατολικών Χωρών και η ένταξή τους στον καπιταλιστικό καταμερισμό παραγωγής, ήταν ένα «Μπάϊ-Μπάς», από την κρίση που διέρχεται από την δεκαετία του 70.

Μια παράσταση και ένα «φιλί ζωής» με χρονολογία λήξης το 2008.

Παρά την τωρινή φαινομενική «ύφεση», η αλματώδης ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, με την εκρηκτική ανάπτυξη των νέων Τεχνολογιών, επιφέρει μοιραία και την αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων.

Η Κοινωνία εγκυμονεί.

Οι πόνοι της Γέννας είναι οδυνηροί.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση μοιάζει να έρχεται από το Μέλλον.


Όμως η Σημερινή καπιταλιστική Βαρβαρότητα, μας προετοιμάζει για Τερατογέννηση.

Οψόμεθα.


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Φιλύποπτος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 23, 2018 7:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Οι νέοι ζουν στο ΣΗΜΕΡΑ. Και βλέπουν ΜΠΡΟΣΤΑ! Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Πριν λίγους μήνες, στις 7 Νοεμβρίου 2017, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από το ξεκίνημα της επόμενης φάσης της Ιστορίας. Ένα ξεκίνημα που καθυστέρησε μεν να εξελιχθεί, μα κάθε άλλο παρά σταμάτησε (όσο και αν ονειρεύονται το αντίθετο οι ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΙ του 4ου Ράιχ). Ένα ξεκίνημα το οποίο, αν δεν είχε ΕΚΠΟΡΝΕΥΘΕΙ από τον Στάλιν και την συμμορία του, σήμερα δε θα προβλημάτιζαν την ανθρωπότητα ούτε μνημόνια, ούτε οικονομικές κρίσεις, ούτε λαθρομετανάστευση, ούτε εκτιμήσεις ότι "η ανθρωπότητα πρέπει να περιοριστεί αριθμητικά (έως 500.000 το μέγιστο) καθώς ο πλανήτης μας δεν είναι πλέον σε θέση να συντηρεί τόσους πολλούς".

Ο ακόλουθος ύμνος ονομάζεται "Ο Κόκκινος Στρατός είναι ο ισχυρότερος". Αλλιώς "Λευκός Στρατός και Μαύρος Βαρώνος" (η τελευταία ονομασία αφορά τον Pyotr Wrangel, του οποίου οι δυνάμεις έπληξαν την νεοσύστατη Σοβιετική Ρωσία τον Ιούλιο του 1920, επιτιθέμενες στην Κριμαία - για να εκμηδενιστούν από τον Κόκκινο Στρατό με ηγέτη τον Λ. Ντ. Τρότσκι). Την μελωδία την καπηλεύτηκαν στην συνέχεια οι σταλινικοί προσαρμόζοντάς την στον προσωπολατρικό θούριο "Μαύρα κοράκια" προς τιμήν του Γκ. Δημητρώφ, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα ο αρχικός ύμνος της Επανάστασης να περιπέσει σε λήθη.

Το video διαθέτει αξιόλογο κινηματογραφικό αρχείο:

"Λευκός Στρατός και Μαύρος Βαρώνος".


Ο Λευκός Στρατός και ο Μαύρος Βαρώνος
ετοιμάζουν για εμάς, ξανά, του τσάρου τον θρόνο
μα από την Τάιγκα έως τις Βρετανικές Θάλασσες
ο Κόκκινος Στρατός είναι ο ισχυρότερος!

Γι' αυτό οι Κόκκινοι
ας αδράξουν με δύναμη
την λόγχη τους με ροζιασμένo χέρι
και πρέπει όλοι
ανυποχώρητα
να μπούμε στην τελευταία θανάσιμη μάχη

Κόκκινοι στρατιώτες προχωρήστε, προχωρήστε μπροστά!
η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή μας καλεί στην μάχη
γιατί από την Τάιγκα έως τις Βρετανικές Θάλασσες
ο Κόκκινος Στρατός είναι ο ισχυρότερος!

Γι΄αυτό οι Κόκκινοι...

Ανάβουμε παγκόσμια φωτιά
Εκκλησίες και φυλακές θα σαρώσουμε καταγής
γιατί από την Τάιγκα έως τις Βρετανικές Θάλασσες
ο Κόκκινος Στρατός είναι ο ισχυρότερος!

Γι΄αυτό οι Κόκκινοι...


Η τελευταία στροφή αφαιρέθηκε αργότερα από το καθεστώς του Στάλιν (οι λόγοι είναι φανεροί από τους στίχους).

Ακολουθεί μια σύγχρονη "ροκ" διασκευή του ίδιου ύμνου:

"Λευκός Στρατός και Μαύρος Βαρώνος 2".

Ας ληφθεί υπ' όψη το γεγονός ότι η νεολαία της άλλοτε ΕΣΣΔ δείχνει ενδιαφέρον για τέτοιους ιστορικούς ύμνους της Οκτωβριανής Επανάστασης. Με ελάχιστη αναζήτηση στους συνδέσμους που υπάρχουν στις ανωτέρω παραπομπές βρίσκει κανείς εύκολα ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΕΣ "ροκ" διασκευές σαν αυτήν, ή διαφορετικές. Και οι διασκευές αυτές διαθέτουν προβληματισμό και άποψη για την σημερινή κατάσταση: Στην τρίτη στροφή της αρχικής μορφής του ύμνου διαβάζομε:


"Tserkvi i tiurmy sravniaem s zemlioj"

Ήτοι:

"Εκκλησίες και φυλακές θα σαρώσουμε καταγής"

Πολύ λογικά, καθώς η εκκλησία της Ρωσίας ήταν ένας από τους ισχυρότερους φεουδάρχες εκείνης της εποχής, και μια από τις πλέον επικίνδυνες δυνάμεις της αντίδρασης.

Η σημερινή παραλλαγή όμως, στην θέση αυτού του στίχου, ακούγεται να λέει:


"BANKI i tiurmy sravniaem s zemlioj"

Ήτοι:

"ΤΡΑΠΕΖΕΣ και φυλακές θα σαρώσουμε καταγής".

Και πάλι ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΑ. Σήμερα ο Νο. 1 δυνάστης είναι το Δ.Ν.Τ., η Ε.Κ.Τ., και τα στίφη του μεγάλου χρηματομονοπωλιακού κεφαλαίου. Και αυτό δεν διαφεύγει από την νέα γενιά της άλλοτε ΕΣΣΔ. Αντίθετα από ορισμένους "κομμουνιστές" (=ΧΑΦΙΕΔΕΣ του 4ου Ραίχ) οι οποίοι εξακολουθούν ανυποχώρητα να βλέπουν τον "φασισμό" στα MICKEY MOUSE του προ 70 ετών 3ου Ράιχ, και στους χαιρετισμούς του τύπου "Πάνω τα χεράκια!- Κάτω τα χεράκια!"
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες