Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΟΙ αγωγές Βγενόπουλου

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Εξόριστος



Ένταξη: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 457

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 19, 2008 7:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΟΙ αγωγές Βγενόπουλου Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι αγωγές Βγενόπουλου

Από θέμα αρχής είμαστε ενάντια στις αγωγές. Οι αγωγές αποτελούν ένα όπλο εξόντωσης των οικονομικά ασθενέστερων.

Ωστόσο, δεν μπορεί να αφήσουμε ασχολίαστη την υποκρισία του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου.
Ποιοι είναι αυτοί που έκαναν καθεστώς τις αγωγές; Οι πολιτικοί και αρκετοί δημοσιογράφοι.Κάθε «σκληρή» άποψη και κριτική εναντίον κυβερνητικών, κομματικών και κρατικών αξιωματούχων διωκόταν με αγωγή. Άπειρες είναι οι περιπτώσεις που πολιτικοί και δημοσιογράφοι καταδίωκαν με αγωγή δημοσιογράφους και εφημερίδες και κυρίως μικρές εφημερίδες.

Πώς ωρύονται τώρα οι πολιτικές και δημοσιογραφικές συντεχνίες για τις αγωγές Βγενόπουλου, όταν αυτοί επέβαλαν χρόνια τώρα αυτό το καθεστώς των αγωγών;
Εδώ αποκαλύπτεται όχι μόνο η αχαλίνωτη υποκρισία τους, αλλά η φαιά φιλοσοφία τους: Να τυγχάνουν ολοκληρωτικής ασυλίας. Αυτοί να εφαρμόζουν το «όπλο» των αγωγών, αλλά να μη θέλουν το ίδιο «όπλο» να λειτουργεί εναντίον τους. Οι συντεχνίες δηλαδή του πολιτικού και δημοσιογραφικού κατεστημένου να μένουν στο απυρόβλητο…
Το καθεστώς κατασκευάζει νόμους εναντίον των αδύνατων, αλλά όταν αυτοί οι ίδιοι νόμοι στρέφονται εναντίον ανθρώπων του κατεστημένου τότε παραβιάζονται οι δημοκρατικοί θεσμοί!!!
Δικοί σας νόμοι είναι κύριοι και εσείς τους καταστήσατε «καθεστώς» ενάντια σε κάθε κριτική ή αποκάλυψη των ακαθαρσιών σας.
Ο Βγενόπουλος άνθρωπος δικός σας είναι, άνθρωπος του οικονομικού κατεστημένου. Και δεν είναι θέμα αν είναι «καλός» ή «κακός» χαρακτήρας. Είναι μια σχέση του συστήματος που υπηρετείτε, δηλαδή μια οικονομική καπιταλιστική σχέση, όπως και όλοι οι άλλοι του οικονομικού κατεστημένου.
Επιχειρείτε την ένδο-καπιταλιστική σας κόντρα να τη βαπτίσετε «δίωξη» κατά της πολιτικής.

Κάποιοι γράψανε ότι εδώ υπάρχει σύγκρουση της πολιτικής και των επιχειρηματιών. Μέγα λάθος που παραπλανά. Η πολιτική, δηλαδή η κυβερνητική εξουσία και τα καθεστωτικά κόμματα (μέσα εδώ είναι και Ο ΣΥΡΙΖΑ) είναι πλήρως υποταγμένα στα μεγάλα συμφέροντα, ντόπια και ξένα. Σήμερα δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει καθεστωτική πολιτική ανεξάρτητη. Γι αυτό δεν παράγονται και πολιτικές ιδέες. Διαχειριστικές «πολιτικές» υπάρχουν των τάδε ή δείνα οικονομικών συμφερόντων.

Και είναι ο λυσσαλέος ανταγωνισμός μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων που αποτυπώνεται στις διαμάχες των κομμάτων και στο εσωτερικό τους. Μην εξαπατάτε τον κόσμο. Ο Σημίτης, δηλαδή, ή ο Γιωργάκης και οι λοιποί είναι ανεξάρτητοι και όχι υποχείρια οικονομικών και άλλων κέντρων εξουσίας;
Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα!!! Απλώς ο Βγενόπουλος είναι εκφραστής άλλων, ίσως, συμφερόντων από αυτά του «εκσυγχρονιστικού» ιερατείου.
Αντί, λοιπόν, να αποκαλύψετε το σάπιο σύστημά σας που παράγει και αναπαράγει αυτόν το ανταγωνιστικό, λυσσαλέο πόλεμο μεταξύ οικονομικών φατριών, «κτυπάτε» ένα σύμπτωμα το οποίο βρίσκεται σε άλλη φατρία από τη δική σας. Το «κτυπάτε» και σε «προσωπικό» επίπεδο με τα γνωστά οπλοστάσιά της σήψης του συστήματός σας. Και αν επικαλεστεί τους νόμους σας «βάλλεται» η δημοκρατία και τα κόμματα: Η «δημοκρατία» η δική σας και τα κόμματα (σαπισμένοι μηχανισμοί) που έχουν συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτή την κατάσταση.

Και μιλάτε ακόμα για δημοκρατία όταν δεν έχετε αφήσει τίποτε όρθιο και απλώς υπερασπίζεστε τα πληρεξούσιά σας και την ασυλία των συντεχνιών σας.
Εξοντώνετε τον απλό πολίτη αν τολμήσει να σας αμφισβητήσει και να καταφερθεί εναντίον σας με αγωγές κ.λπ, αλλά αυτά δεν πρέπει να ισχύουν για σας!!!


_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 20, 2008 7:30 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένα εξαιρετικο κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου.
Περιγράφει άριστα το καπιταλιστικο πλέγμα Οικονομίας-Πολιτικής. Αν και του διαφεύγει ένας σοβαρός παράγοντας: Οι εσωαστικές αντιθέσεις, ενδημικό φαινόμενο αυτού του πλέγματος και φυσικά η υποκρισία των αστών πολιτικών.
ΑΠΟ:

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4553872&publDate=20/5/2008





Ο καπιταλιστής Βγενόπουλος



Η ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου που συνιστά η αγωγή Βγενόπουλου κατά Παπανδρέου - Τσίπρα είναι η εκδήλωση στην πιο κυνική του μορφή του ανομολόγητου δόγματος πως «νόμος είναι το δίκιο του κεφαλαίου».

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Χένρι Φορντ έλεγε πως «ό,τι συμφέρει την Τζένεραλ Μότορς συμφέρει την Αμερική». Χρόνια αργότερα, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Αντριου Γιανγκ συμπλήρωνε: «Τίποτα δεν είναι παράνομο, αν 100 επιχειρηματίες αποφασίσουν να το κάνουν»...

*

Ολη η συζήτηση λοιπόν που επανέρχεται εδώ και σχεδόν δυο δεκαετίες και κατατείνει στα περί «ποδηγέτησης της πολιτικής από την οικονομία» και συνακόλουθα των πολιτικών από τα οικονομικά κέντρα και τους επιχειρηματίες, αναφέρεται σε ένα τόσο παλιό φαινόμενο, όσο ο καπιταλισμός και ακόμα πιο πίσω.

*

Σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα, οι αστικές θεωρίες πασχίζουν να εμφανίζουν την πολιτική ξεκομμένη από την οικονομία. Ο Λένιν απαντούσε σε αυτή τη φενάκη με πέντε λέξεις: «Η πολιτική είναι συμπυκνωμένη οικονομία».

Είναι, επομένως, η κυρίαρχη πολιτική, ως προϊόν, παράγωγο και εργαλείο αναπαραγωγής ενός συγκεκριμένου κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, που επιτρέπει στον καπιταλιστή Βγενόπουλο να δηλώνει «φόρα παρτίδα», στην ταυτότητα της εταιρείας του, τα εξής:

«Σκοπός της Εταιρείας είναι να προσφέρει υψηλές αποδόσεις στους μετόχους, πραγματοποιώντας επενδύσεις κυρίως σε εξαγορές αλλά και σε ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών...» (σ.σ.: από την ηλεκτρονική σελίδα της MIG).

*

Η τάξη του κυρίου Βγενόπουλου, η τάξη των κεφαλαιοκρατών, κυβερνάει διά των πολιτικών της εκπροσώπων. Οχι ντε και καλά με την έννοια ότι οι τελευταίοι είναι υποχείρια και αχυράνθρωποι (για να θυμηθούμε και τις ομολογίες Τζουμάκα περί «πολιτικών που βρίσκονται στα "payroll" επιχειρηματιών»), αλλά με την έννοια ότι αντικειμενικά η πολιτική, η κάθε πολιτική, εξυπηρετεί συγκεκριμένα ταξικά και οικονομικά συμφέροντα.

Οι στόχοι του Βγενόπουλου και της εταιρείας του να επενδύει «σε ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών» έχουν συγκεκριμένο αγωγό «νομιμοποίησης»: Περνάνε μέσα από την πολιτική ξεπουλήματος τόσο του κ. Καραμανλή, όσο και του του εναγόμενου κ. Παπανδρέου, όπως και όσων εκ των εναγομένων (όπως ο κ. Τσίπρας) ψηφίζουν Μάαστριχτ και παραχωρούν πλήρη «ελευθερία κίνησης κεφαλαίων» στους Βγενόπουλους.

*

Το νέο στοιχείο στην περίπτωση Βγενόπουλου είναι ότι μια μερίδα της άρχουσας τάξης - κατά τα πρότυπα του εκδοτικού κατεστημένου που ως εκπρόσωπος της τάξης του κεφαλαίου εφέρετο παλιότερα να «ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις» - ρίχνει τροχιοδεικτικές βολές περαιτέρω αμφισβήτησης των ορίων της (έτσι κι αλλιώς σχετικής) αυτοτέλειας των πολιτικών φορέων και των προσώπων, που πολιτεύονται ακόμα και για λογαριασμό της.

Πρόκειται για αποθράσυνση που δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία. Αλλωστε, δεν πάνε και πολλά χρόνια από τότε που ο μακαρίτης Λάτσης φώναζε έξω από το γραφείο του Μητσοτάκη ότι «έχω τους πολιτικούς γραμμένους στα α... μου». Την ίδια εποχή ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ απαντούσε στον μακαρίτη Αντρέα Παπανδρέου και στις υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ περί «δημόσιου ΟΤΕ» ότι «οι δηλώσεις (σ.σ.: του Αντρέα) αξίζουν για όσο αξίζουν αυτοί που τις κάνουν»...

*

Το φαινόμενο δεν είναι καν ελληνικό. Ο Μπερλουσκόνι έγινε πρωθυπουργός του συστήματος που υποτίθεται ότι τον πολεμούσε μέσω των «καθαρών χεριών». Η Κοντολίζα Ράις πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε γίνει ...τάνκερ, αφού η πετρελαϊκή «Σέβρον» βάφτισε με το όνομά της ένα από τα τάνκερ της για να την τιμήσει για την προσφορά της στην εταιρεία. Ο Σρέντερ δεν πρόλαβε να παραιτηθεί από καγκελάριος και διορίστηκε σύμβουλος της «Γκάζπρομ».

*

Τα «νέα ήθη» που εισάγει η τακτική Βγενόπουλου είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς παρέμβασης του κεφαλαίου στους χώρους της πολιτικής εξουσίας. Τακτική που αφενός πατάει πάνω στην κρίση της κυρίαρχης πολιτικής, όπως αυτή εκδηλώνεται στις υποτελείς σχέσεις της με το κεφάλαιο. Αφετέρου αξιοποιεί την εμπέδωση ενός κλίματος «νομιμότητας» που επιτρέπει στους κεφαλαιοκράτες να θέτουν εκτός νομιμότητας οτιδήποτε κινείται εναντίον τους, από το απεργιακό δικαίωμα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες (περιπτώσεις διώξεων σε ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.) μέχρι και πολιτικούς αγώνες που στρέφονται εναντίον των επιδιώξεών τους (π.χ., ιδιωτικοποίηση Παιδείας).

*

Εν ολίγοις, οι καπιταλιστές όλο και περισσότερο αδιαφορούν στο να δρουν συγκαλυμμένα, διεκδικώντας τις όσο γίνεται λιγότερες διαμεσολαβήσεις για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους.

Που σημαίνει ότι πριν φτάσουν οι ενάγοντες στην κατάθεση των αγωγών, είναι οι ίδιοι οι εναγόμενοι που (αγόμενοι και φερόμενοι από την τάξη των Βγενόπουλων) τους άνοιξαν το δρόμο.
Επιστροφή στην κορυφή
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 10:24 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εύστοχο από "Ριζοσπάστη"

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4568501&publDate=28/5/2008




Ενας καπιταλιστής στη Βουλή

Ο κ. Βγενόπουλος δρα σε ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον. Αυτό το περιβάλλον είναι που του επιτρέπει να συμπεριφέρεται ως ενάγων της πολιτικής ζωής ή ως παραδίδων «πολιτικά μαθήματα» (!) στους «ελεγκτές» του, βουλευτές του δικομματισμού, όπως συνέβη χτες στη Βουλή. Οσο κι αν μοιάζει αντιφατικό, το «δικαίωμα» να κάνει αγωγές ή να κάνει μαθήματα αγωγής, το έχουν αναγνωρίσει στον κ. Βγενόπουλο οι ίδιοι που σήμερα εμφανίζονται θιγμένοι από την τακτική του.

Ας δούμε λίγο ποιο είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ενεργεί ο κ. Βγενόπουλος:

*

Πρώτον, πρόκειται για το πολιτικό περιβάλλον μιας χώρας που έχει αναγάγει τα δικαστήρια των Βρυξελλών ως αρμόδια να εγκρίνουν ή όχι πολιτικές αποφάσεις που αφορούν τον τόπο. Που επιτρέπει στους «νταβατζήδες» να οδηγούν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια την Ελλάδα, να καθιστούν ανενεργείς διατάξεις του Συντάγματος που δεν αρέσουν στους «Βγενόπουλους» και τελικά να διαμορφώνουν τη νομοθεσία κατά τις επιθυμίες τους, όπως συνέβη στην υπόθεση με τον «βασικό μέτοχο» στα ΜΜΕ.

Πρόκειται για το ίδιο πολιτικό σύστημα που αξιοποιεί σαν άλλοθι για τις επιλογές του, αναγορεύοντας σε υπέρτατο κριτή της πολιτικής που ακολουθείται στο χώρο της Παιδείας, τις δικαστικές αίθουσες της Κομισιόν (χαρακτηριστική περίπτωση η υπόθεση με τα ΚΕΣ).

*

Δεύτερον, η ποινικοποίηση της πολιτικής πράξης και του πολιτικού λόγου δεν είναι εύρημα του κ. Βγενόπουλου. Οταν οι απεργοί της ΔΕΗ σέρνονται στα δικαστήρια, όταν οι μαθητές σέρνονται στα «μαθητοδικεία» με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όταν ο ΟΣΕ (δηλαδή οι κυβερνήσεις) ζητά με αγωγή που τρέχει από το 1997 (επί ΠΑΣΟΚ) μέχρι σήμερα (επί ΝΔ) τη συντηρητική κατάσχεση μέχρι του ποσού των 12 δισ. δραχμών (!) της περιουσίας των μελών (μεταξύ αυτών και του βουλευτή τότε Βαγγέλη Μπούτα) της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των αγροτών, όταν η κ. Μαργαρίτα Παπανδρέου σέρνει στα δικαστήρια τη βουλευτίνα Κανέλλη για την πολιτική της κριτική (και υπάρχουν τόσα άλλα παραδείγματα), ο δρόμος είναι ήδη στρωμένος.

*

Τρίτον, ο κ. Βγενόπουλος «πολιτεύεται» σε ένα περιβάλλον όπου έχουμε «επίθεση του ΣΕΒ κατά πάντων» («Εθνος», 14/5/2008), όπου ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλος συγχαίρει τον κ. Παπανδρέου για τις απόψεις του προσθέτοντας ότι μοιάζουν τόσο με τις απόψεις των βιομηχάνων που μπορεί να «κατηγορηθείτε ότι πήρατε γραμμή από τον ΣΕΒ», και όπου η ΝΔ ξεπουλάει τα πάντα.

Εντός αυτού του πλαισίου, της απόλυτης δικομματικής «νομιμότητας», είναι που «αγοράζει» και «πουλάει» ο κ. Βγενόπουλος. Τη «νομιμότητα» του ξεπουλήματος είναι που αντιστρέφει σήμερα στους επικριτές του ο κ. Βγενόπουλος.

*

Κι αυτή είναι, τελικά, η ουσία. Η ουσία δεν είναι να μένει κανείς στο ύφος του κ. Βγενόπουλου. Το πρώτο και βασικό δεν είναι η «κομψότητα» με την οποία ποινικοποιείται η πολιτική ζωή.

Είναι ότι σε ένα σύστημα όπου οι καπιταλιστές Βγενόπουλοι έχουν το ελεύθερο να «αγοράζουν και να πουλάνε» τα πάντα, τότε μαζί με το δημόσιο πλούτο αποκτούν και ένα ακόμα «δικαίωμα»: Να εμφανίζονται στο προσκήνιο όχι μόνο με αγωγές, αλλά και με το στιλ που λέει προς τους υποτιθέμενους «ελεγκτές» τους: «Σας αγοράζουμε και σας πουλάμε»!
Επιστροφή στην κορυφή
Παλαίμαχος



Ένταξη: 31 Αύγ 2006
Δημοσιεύσεις: 976

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 11:24 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ωμή γλώσσα του Βγενόπουλου

Ο Βγενόπουλος προκάλεσε αμηχανία, ταραχή και ψελλίσματα στους υπηρέτες του κεφαλαίου, μέσα στο «ναό» της «δημοκρατίας» του κεφαλαίου, στη Βουλή: Σε αυτό το διακοσμητικό «δημοκρατικό» ντεκόρ των πολυεθνικών.
Τέτοια αμηχανία που κάποιες «αριστερές φωνές» τον χαρακτήρισαν «εκπρόσωπο» του κεφαλαίου. Τους διέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια: Οι «εκπρόσωποι» είναι τα καθεστωτικά κόμματα και οι κοινοβουλευτικοί στρατοί τους. Ο Βγενόπουλος είναι το ίδιο το κεφάλαιο, στην πολυεθνική μορφή του!!!
Και αυτό το κεφάλαιο, δια στόματος Βγενόπουλο και με ωμή γλώσσα είπε στους «εκπροσώπους»: Δεν κάνετε κύριοι καλά τη δουλειά σας, έχετε γίνει πλέον παράσιτα στις πλάτες μας, «συντεχνίες» ειδικών συμφερόντων, «φατρίες» που ζημιώνεται θανάσιμα το καπιταλιστικό μας σύστημά και αποτελείται «βαρίδια» του «ελεύθερου» μονοπωλιακού ανταγωνισμού που αποτελεί σήμερα την πεμπτουσία του ιμπεριαλιστικού τρόπου παραγωγής και λειτουργίας.
Βρέθηκαν σε αμηχανία οι υπηρέτες του κεφαλαίου, ακριβώς γιατί ο Βγενόπουλος ευθέως τους είπε ότι δεν είστε καλοί υπηρέτες και με τα καμώματά σας γίνεστε «επικίνδυνο φορτίο». Είστε ακατάλληλοι, τους είπε ο Βγενόπουλος, γιατί είστε «εκπρόσωποι» ΟΧΙ των συνολικών συμφερόντων του συστήματος (των μονοπωλιακών του κυρίαρχων λειτουργιών), αλλά στενών οικονομικών φατριών: Των «ειδικών» συμφερόντων φατριών.
Αυτά σηματοδοτούσε ο μονοπωλιακά «αυθάδης», αλλά πέρα ως πέρα αληθινός Λόγος του Βγενόπουλου. Γι’ αυτό και τα κοινοβουλευτικά «ανθρωπάκια» ταράχτηκαν και ψέλλιζαν. Τι να πούνε; Ότι αποτελούν «στρατούς» (και έμμισθους) των Λαμπράκηδων, Μπομπολέων, Κοκκαλέων, Βαρδινογιάνηδων και λοιπά;
Οι οικονομικές σχέσεις που στηρίζουν σαν πειθήνια όργανα του κεφαλαίου είναι ισχυρότερες από τις βουλήσεις των οικονομικών και πολιτικών συντεχνιών, από τα φέουδα των Νονών. Αυτές οι σχέσεις επιβάλλουν, με σιδερένια λογική, την ηγεμονία των υπερεθνικών οικονομικών ελίτ, τους διεθνείς «νονούς». Γι αυτό και οι πιο διορατικοί «λακέδες», έσπευσαν αμέσως, μετά τα χαστούκια που δέχτηκαν από τον Βγενόπουλο, να του σφίξουν το χέρι!!!
«Λακέδες» άφθαστοι…
ΟΤΑΝ δεν αρνείται κανείς το όλο σύστημα και είναι ενσωματωμένος ολόκληρος στη λογική του, δεν μπορεί να αρνηθεί τον Βγενόπουλο, τον κάθε Βγενόπουλο.
ΟΤΑΝ υπηρετείς τις πολυεθνικές και εκτελείς σαν δεκανέας τις εντολές της Ε.Ε. δεν μπορεί να «καμώνεσαι» ότι πολεμάς τις «εκβλαστήσεις» αυτής της λογικής…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΓΙΑΝΝΗΣΜ



Ένταξη: 03 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 463

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 12:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Λίαν εύστοχες οι παρατηρήσεις σου, Παλαίμαχε. Έτσι είναι. Ο Βγενόπουλος εντός του κοινοβουλίου "έτριξε τα δόντια" στους "μικρομέγαλους" πολιτικούς μας. Ναί, εκείνους που, σωστά λες, έχουν μετατραπεί σε σφογγοκωλάριους συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων μεταπρατικής και κρατικοδίαιτης μορφής.

Ο κυρ Βγενόπουλος λοιπόν τούς είπε απλά να πάψουν να συμπεριφέρονται σαν υπάλληλοι κάποιων, αλλά να εκσυγχρονισθούν, ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα όλης της αστικής τάξης.

Βρε λες ο Βγενόπουλος να επιθυμεί τον εξευρωπαϊσμό των τριτοκοσμικών πολιτικών μας και την μετατροπή τους σε σύγχρονη πολιτική τάξη αστικής μορφής; Ίδωμεν.

_________________
"Εάν δεν αφαιρέσεις από την αστική ηγεσία την υπεράσπιση του εθνισμού και την περάσεις στα χέρια της Αριστεράς, είσαι τελείως χαμένος σε οποιοδήποτε επαναστατικό σου παιχνίδι." Μιχάλης "Πάμπλο" Ράπτης.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Αλιευτής
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 01, 2008 7:51 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Για να είμαστε πραγματικά γνώστες στα πεπραγμένα στον ΟΤΕ!!!
Διαβάστε το παρακάτω κείμενο ΕΔΩ:
http://orfni.blogspot.com/2008/06/blog-post.html





Αλήθειες και Ψέμματα για την κατάθεση Βγενόπουλου στην Βουλή - Πως...εχασε (πάλιWink το ΠΑΣΟΚ ανευ αντιπάλου αν και έβαλε γκολ απο τα...αποδυτήρια

Αν συνεχίσει έτσι ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν πρόκειται να δει πρωθυπουργία, ούτε στον αιώνα τον άπαντα.

Η κατάθεση του Βγενόπουλου ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει πολλούς πόντους.
Έχασε, όμως και πάλι, το παιχνίδι επικοινωνιακά.

Και ενώ επί της ουσίας αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο στις κατηγορίες που διατύπωσε κατά της κυβέρνησης (Αλογοσκούφη και λοιπών) για το ξεπούλημα του ΟΤΕ, βρέθηκε να απολογείται διότι, λέει, κάλεσε τον Βγενόπουλο στη Βουλή, ο οποίος, λέει πάλι, καταρράκωσε το κύρος σύσσωμου του πολιτικού κόσμου.

Και για αυτό θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να αυτομαστιγωθεί στην πλατεία Συντάγματος, για χάρη του Αλογοσκούφη και όσους ξεπουλούν τον ΟΤΕ.
Δηλαδή, αντί ο Αλογοσκούφης να απολογηθεί, ζήτησε και τα ρέστα.

Και το καταπληκτικό είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ αντέδρασαν λες και ο υπουργός Οικονομίας είχε δίκιο.

Πως τα κατάφεραν έτσι;

Το κακό ξεκίνησε, για μια ακόμα φορά, από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Το «ρεύμα» Βενιζέλου, συνειδητά ή όχι έπαιξε και πάλι το ρόλο της «πέμπτης φάλαγγας». Ήταν στελέχη του ρεύματος, τα οποία λίγο μετά την κατάθεση Βγενόπουλου, έκαναν λόγο για το λάθος του ΠΑΣΟΚ.
«Δεν έπρεπε να καλέσουμε τον Βγενόπουλο», έλεγαν, «διότι φάνηκε να αντιδικούμε με έναν επιχειρηματία, αντί να αντιπολιτευόμαστε την κυβέρνηση».
Αυτό ήταν.
Η κυβέρνηση που δεν ήξερε που να πάει να κρυφτεί βρήκε επιχείρημα.

Και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι περισσότεροι έμειναν «έκθαμβοι» από την παρουσία Βγενόπουλου, με πρώτους τους άσχετους που έχουν τα ΜΜΕ στη Βουλή και τους "βαλτούς" που έχουν στα επιτελεία τους, έφεραν το ποθητό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα. Να βγει με μικρά τραύματα από την παρουσία του Βγενόπουλου και όσα είπε στη Βουλή (θα έχουμε στη συνέχεια τι προέκυψε από αυτή).
Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε, για μια ακόμα φορά, επικοινωνιακά, με την πλάτη στον τοίχο παρότι είχε δίκιο και παρότι έχει πέντε άτομα να ασχολούνται με την επικοινωνία.

Αντί να στήσει στον τοίχο Αλογοσκούφη και Χατζηδάκη, οι του «ρεύματος» είχαν ενοχές γιατί κάλεσαν τον Βγενόπουλο και οι της ηγεσίας τα παράτησαν.
Πριν πάμε στην ουσία της κατάθεσης του αντιπροέδρου της MARFIN, θα πούμε τα εξής:
Α. Ο Αλογοσκούφης και όσοι από το ΠΑΣΟΚ λένε ότι κάλεσαν τον Βγενόπουλο στη Βουλή, λένε ψέματα. Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε αίτημα να κληθούν να καταθέσουν στην Επιτροπή Οικονομικών, για το ξεπούλημα του ΟΤΕ, τέσσερα άτομα. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ δεν προσκάλεσε και δεν είχε τη δυνατότητα να καλέσει κανέναν από μόνο του. Η απόφαση για το ποιοι θα κληθούν και ποιοι όχι, ανήκει στην κυβερνητική πλειοψηφία και έτσι έγινε και στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Πρότεινε, λοιπόν, να κληθούν στην Επιτροπή οι Γιώργος Αλογοσκούφης, Κωστής Χατζηδάκης, Παναγής Βουρλούμης και Ανδρέας Βγενόπουλος. Με αυτή τη σειρά. Η κυβερνητική πλειοψηφία, όμως, άλλα είχε κατά νου. Όταν το θέμα συζητήθηκε στη διάσκεψη των Προέδρων, όπου η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία, ο Αλογοσκούφης δήλωσε κώλυμα, λόγω απουσίας στο εξωτερικό. Ψέμα μέγα, διότι είχε επιστρέψει στην Ελλάδα δύο μέρες πριν τη συνεδρίαση της Επιτροπής.
Αφού δόθηκε άδεια στον Αλογοσκούφη, άδεια ζήτησε και ο Χατζηδάκης, διότι, σου λέει, εγώ θα βγάλω τα κάστανα από τη φωτιά; Η κυβερνητική πλειοψηφία δεν είχε κανέναν λόγο να μη του δώσει άδεια. Ίσα-ίσα που αυτό ακριβώς ήθελε.
Έμειναν για την ακρόαση οι Βουρλούμης και Βγενόπουλος. Το Προεδρείο της Επιτροπής, δηλαδή ο Θανάσης Μπούρας, αποφάσισε τη σειρά με την οποία θα μιλούσαν οι δύο και όχι το ΠΑΣΟΚ που υπέβαλε το αίτημα.
Αυτή είναι η αλήθεια και όχι όσα λέει η κυβέρνηση και το «ρεύμα» Βενιζέλου.

Και η αλήθεια λέει ότι Αλογοσκούφης και Χατζηδάκης "το έβαλαν στα πόδια", κρύφτηκαν από την Επιτροπή, προφανώς διότι δεν θα μπορούσαν να απαντήσουν πειστικά στα πιεστικά ερωτήματα που θα έθεταν τα μέλη της Επιτροπής.
Και προτίμησαν να μιλήσουν για τη συμφωνία με τη Ντώϋτσε Τέλεκομ για τον ΟΤΕ στην Ολομέλεια της Βουλής, δηλαδή με μονολόγους και όχι να απαντήσουν σε ερωτήσεις. Αμφιβάλουμε αν ο Αλογοσκούφης θα μετέχει σε όλη τη διαδικασία συζήτησης της συμφωνίας για τον ΟΤΕ στην αρμόδια Επιτροπή, πριν έρθει στην Ολομέλεια.
Κι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, οι αρμόδιοι του ΠΑΣΟΚ δεν αντιδρούν και αφήνουν τον Αλογοσκούφη να διαμορφώνει τις εντυπώσεις, ενώ θα μπορούσε εύκολα να τον εκθέσει ανεπανόρθωτα. Με κάτι τέτοια αναρωτιέται κανείς, τι γίνεται εκεί στη Χαρ. Τρικούπη;
Β. Σε ότι αφορά στην παρουσία Βγενόπουλου, δύο αλήθειες.
Αλήθεια πρώτη.
Πρόκειται για ένα "αρπακτικό" με όλη τη σημασία της λέξης. Κοιτάζει το συμφέρον του αποκλειστικά και επιδιώκει να το ικανοποιήσει με κάθε τρόπο. Δεν ορρωδεί προ ουδενός. Θα κάνει τα πάντα για να πετύχει τον στόχο του. Δεν θα λυπηθεί κανέναν και τίποτα. Θα ισοπεδώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος της ΔΕΛΤΑ, έχει πικρή πείρα από τη συνεργασία του με τον Βγενόπουλο, όταν αυτός δεν δίστασε να τον πετάξει έξω από την εταιρία παρότι ήταν Πρόεδρος.
Γι αυτό και δεν δίστασε να εκθέσει τα πρώην συνεταιράκια του, που τον "έριξαν" και έδωσαν τον ΟΤΕ στους Γερμανούς. Γι αυτό και δεν δίστασε να πει ότι αγοράζει με 28 Ευρώ τις μετοχές του ΟΤΕ που πουλήθηκαν με 26, ότι είναι "ριγμένοι" οι μικρομέτοχοι. Και γι αυτό έστησε στον τοίχο τον Βουρλούμη με τα περί πώλησης της INFOTE στους Βαρινογιάννηδες και τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό για την αγορά της COSMOTE.
Μόνο τη λέξη απιστία δεν είπε.
Και γι αυτό φρόντισε ο Θανάσης Μπούρας να μη καταθέσει, ο Βουρλούμης, την επόμενη μέρα και παρέπεμψε το θέμα στη Σύνοδο των Προέδρων.
Που σημαίνει ότι ο Βουρλούμης, μπορεί να κληθεί από την Επιτροπή, μετά την οριστικοποίηση του ξεπουλήματος του Οργανισμού.
Βέβαια η κυβέρνηση δεν αποκλείεται να προσπαθήσει να «μπαλαμουτιάσει» το θέμα, καλώντας τον στη συνεδρίαση που θα συζητείται η συμφωνία, που είναι διαφορετικό πράγμα, καθώς, αν μη τι άλλο, ο χρόνος της ακρόασης θα είναι πολύ περιορισμένος, γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει πολλές συζητήσεις για το θέμα. Γιατί έχει να κρύψει πολλά.
Γ.Αυτός ο Βγενόπουλος εμφανίσθηκε μπροστά στους βουλευτές της Επιτροπής Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.
Εμφανίσθηκε ψύχραιμος και γνωρίζοντας πολύ καλά το θέμα για το οποίο δεχόταν ερωτήσεις, το οποίο, δυστυχώς, δεν γνώριζαν οι ερωτώντες, παρά μόνο σε γενικές γραμμές.
Αυτό το κατάλαβε γρήγορα και πήρε και το ανάλογο ύφος.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής.
Εκστασιασμένος, προφανώς, του επέτρεψε ακόμα και να κουνάει το χέρι προς τους συναδέλφους του. Ήταν μια απρεπής χειρονομία μέσα στη Βουλή, αλλά ο κ. Μπούρας αποδείχθηκε "πολύ λίγος" για να υπερασπιστεί το κύρος του Κοινοβουλίου απέναντι σε έναν αδίστακτο επιχειρηματία. Ίσως νόμιζε ότι κουνούσε το δάκτυλο προς τους βουλευτές της αντιπολίτευσης και εξαιρούσε τους βουλευτές της κυβέρνησης. Με κάτι τέτοιους στη Βουλή, οι οποίοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να λένε "ναι" στον αρχηγό τους, πώς να μην κάνει "πάρτι" ο κάθε Βγενόπουλος.
Πικρή διαπίστωση.
Οι «πατέρες του έθνους», είναι κατώτεροι του ρόλου που τους ανατίθεται. Ίσως, όμως είναι αυτοί που θέλουν οι αρχηγοί τους και όχι μόνο. Είναι πολύ πιθανό τέτοιους βουλευτές να θέλουμε κι εμείς. Γιατί οι ικανότεροι ίσως θα μας έβγαζαν από το λήθαργο και δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο.
Αλλά και οι δημοσιογράφοι δεν πάμε πίσω.
Άσχετοι και ακατατόπιστοι. Σωστά "παπαγαλάκια", τα οποία το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να κόβουν κάποια κομμάτια από κάποιες ομιλίες, αυτά που κάνουν εντύπωση στην άγνοιά τους και τα μεταδίδουν σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, εκστασιασμένοι και αυτοί.

Η μεγάλη ευθύνη δεν ανήκει στους δημοσιογράφους αλλά σε όσους δημιούργησαν αυτού του είδους των δημοσιογράφων. Οι οποίοι, κατά κανόνα, έμαθαν τη δημοσιογραφία με ένα μικρόφωνο στο χέρι, χωρίς να γνωρίζουν το παραμικρό για το θέμα που τους ζητούσαν να καλύψουν ή στην καλύτερη περίπτωση να είχαν ακούσει κάτι σχετικά.

Οι...δημοσιογράφοι ανευ.....

Η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα απαιτητικό και με έξοδα.

Γι αυτό και παλαιότερα το δημοσιογραφικό εισόδημα φορολογούνταν μόνο κατά το ήμισυ(οχι απο...χάρη). Ήταν οι εκδότες εκείνοι που πρωταγωνίστησαν στην κατάργησή του, γιατί ήθελαν την οικονομική υποταγή των συντακτών. Να εργάζονται σε περισσότερες από δύο δουλειές για να τα βγάζουν πέρα. Έτσι, δεν θα είχαν το χρόνο να μάθουν το αντικείμενό τους και θα παπαγάλιζαν, όπως και έγινε.
Γι αυτό και παρακολούθησαν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, με έκσταση την κατάθεση του Βγενόπουλου. Περισσότερο αδαείς αυτοί από τους βουλευτές. Γι αυτό και μεταδόθηκε ως είδηση η αρλούμπα του Βγενόπουλου (και ο Πρόεδρος δεν τον ανακάλεσε στην τάξη) περί «υπηρετών».
Είπε στους βουλευτές ότι είναι υπηρέτες του, διότι είναι υπηρέτες του ελληνικού λαού, άρα και δικού του, αφού είναι ένας από τα 11 εκατομμύρια των Ελλήνων. Και δεν βρέθηκε ένας και πριν απ΄ όλα ο Πρόεδρος της Επιτροπής να τον βάλει στη θέση του.

Το επιχείρημά του ήταν ανάλογο του γνωστού ανεκδότου, σύμφωνα με το οποίο ο αστυφύλακας είναι όργανο (της τάξης), το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυφύλακας είναι μπουζούκι.
Από τέτοιου επιπέδου επιχειρήματα εξεθαμβήθησαν τα μέσα ενημέρωσης.

Αλλά μήπως οι διάφοροι Πρετεντέρηδες, Χατζηνικολάου, Στάηδες, Φράγκες και λοιποί συγγενείς, οι οποίοι εμφανίζονται ως ειδικοί επί παντός επιστητού, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο από μονόφθαλμους στο βασίλειο των τυφλών, κατάλαβαν περισσότερα από τους βουλευτές. Εκτός από τους βουλευτές έχουμε και τους δημοσιογράφους που μας ταιριάζουν. Και γι αυτό πάμε κατά διαόλου.
Τα επτά "καρφιά" στα χέρια

Τέλος, πάντων, για να κλείσουμε το θέμα:
Πρώτο, το ΠΑΣΟΚ καλά έκανε και ζήτησε να καταθέσουν στη Βουλή οι Αλογοσκούφης, Χατζηδάκης, Βουρλούμης και Βγενόπουλος.
Δεύτερο, κακώς η κυβέρνηση δεν άφησε να καταθέσουν οι δύο υπουργοί οι οποίοι κυριολεκτικά το έβαλαν στα πόδια.
Τρίτο, κακώς το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε με ενοχή το αποτέλεσμα της ανεπάρκειας των βουλευτών, απέναντι στον επιχειρηματία.
Τέταρτο, ως πότε το «ρεύμα» Βενιζέλου θα παίζει το ρόλο της "πέμπτης φάλαγγας";
Πέμπτο, αν οι βουλευτές ήταν ανεπαρκείς να τον αντιμετωπίσουν, δεν ευθύνεται γι αυτό ο Βγενόπουλος.
Έκτο και επί της ουσίας. Μπορεί τα φώτα της δημοσιότητας να έπεσαν στις εντυπώσεις από την σκηνική παρουσία του Βγενόπουλου, όμως ο επιχειρηματίας, ως μάρτυρας στην υπόθεση ξεπούλημα του ΟΤΕ, έδωσε όλα τα στοιχεία της ενοχής των κατηγορουμένων. Τώρα, μένουν απλά οι ομολογίες των κατηγορουμένων.
Έβδομο, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν όπως θα έπρεπε και είμαστε σίγουροι ότι όσοι έβαλαν την παλάμη στο μέλι θα μείνουν ατιμώρητοι.

Που εκτέθηκαν;
Τι γίνεται, όμως, επί της ουσίας, με τον ΟΤΕ; Τι προέκυψε από την ακρόαση Βγενόπουλου, παρά το γεγονός ότι οι βουλευτές δεν τα πήγαν και τόσο καλά;
Ο αντιπρόεδρος της MIG εξέθεσε την κυβέρνηση, αλλά άφησε έκθετο και τον εαυτό του σε μερικά ζητήματα. Όλα αυτά θα μας απασχολήσουν και στη συνέχεια.
Επί του παρόντος και καθώς θεωρούμε ότι στο θέμα αυτό την πιο καλή δουλειά έκανε η Λούκα Κατσέλη, παραθέτουμε τα σημεία στα οποία είναι εκτεθειμένοι κυβέρνηση και Βγενόπουλος, ο οποίος δεν ήταν τελικά αυτός που εμφάνισαν τα μέσα ενημέρωσης.

Η κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη στα εξής:

α) Για την μείωση της μετοχικής συμμετοχής του Ελληνικού Δημοσίου στον ΟΤΕ κάτω από το 33%, που «άνοιξε την όρεξη των επενδυτών για επιθετική εξαγορά»

β) Για τη στρατηγική σημασία των δικτύων του ΟΤΕ, που θα έπρεπε να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο.

γ) Για την τέλεση πράξεων απιστίας εις βάρος του Δημοσίου, τόσο σε σχέση με τον ασύμφορο δανεισμό 2,7 δις από την διοίκηση του ΟΤΕ για την αγορά της Cosmote, όσο και ως προς τη διαφορά τιμής, με την οποία το Δημόσιο πούλησε τις μετοχές του στην αγορά (21 ευρώ), σε σύγκριση με την τιμή των 26 ευρώ, με την οποία πουλήθηκε το πακέτο των μετοχών της MIG στην DT.

δ) Για την αναγκαιότητα δημόσιας πρότασης για την προστασία όλων των υπόλοιπων μετόχων του ΟΤΕ.

ε) Για τον αφελληνισμό μιας στρατηγικής ελληνικής επιχείρησης και την απώλεια κερδών, μερισμάτων, θέσεων εργασίας και προμηθειών που εκχωρούνται σε ξένη κρατική εταιρία.
Που δεν απάντησε

Ο Βγενόπουλος δεν έδωσε επαρκείς απαντήσεις σε ότι αφορά στη δική του συμμετοχή σ΄ αυτή την υπόθεση, που οδήγησε στη συμφωνία με τη γερμανική εταιρία. Ειδικότερα δεν απάντησε:

α) Γιατί η σύμβαση DT-MIG, αντίγραφο της οποίας κατέθεσε, θέτει ως προϋπόθεση της συμφωνίας την έγκριση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, όχι αργότερα από τις 30/04/2008;

β) Γιατί η σύμβαση DT-MIG προβλέπει ότι αν οι όροι δεν εκπληρωθούν έως 30/04/2008, η πρόταση προς την MIG δεν ισχύει;

γ) Γιατί στις 4/12/2007 δήλωνε ότι η MIG δεν θα αποτελέσει εμπόδιο και, μάλιστα, ήταν διατεθειμένη να πουλήσει μέρος του ποσοστού της στον ΟΤΕ, σε περίπτωση απόφασης του Ελληνικού Δημοσίου για περαιτέρω αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ μέσω Ευρωπαϊκού στρατηγικού εταίρου;

δ) Γιατί εδώ και 7 μήνες δεν προσφεύγει σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια εναντίον της απόφασης του Ελληνικού Δημοσίου να καταθέσει τροπολογία για το 20% ;

ε) Γιατί δεν υπέβαλε αγωγή κατά της κυβέρνησης και προτίμησε να υποβάλει αγωγή στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου;

Έτσι, για να ξέρουμε τι μας γίνετε και να μη παρασυρόμαστε από τους "ξερόλες" των (....) ΜΜΕ.
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες