Η παρέμβαση Σημίτη και η διαγραφή

[Παλαίμαχος]

Η «παρέμβαση» Σημίτη
και η διαγραφή

Η παρέμβαση Σημίτη εντάσσεται μέσα στο γενικότερο σχεδιασμό των ισχυρών οικονομικών κέντρων εξουσίας (ιδιαίτερα της υπερατλαντικής αυτοκρατορίας») για την αποδόμηση και ανασύσταση του πολιτικού σκηνικού.
Οι διατεταγμένοι προβοκατόρικοι πόλοι αυτής της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής τακτικής είναι: Το εκσυγχρονιστικό παρακράτος και ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και ο ΛΑΟΣ από την άλλη.
Αυτοί οι δίδυμοι αδελφοί χρησιμοποιούνται για μια ταυτόχρονη διεμβόλιση ακόμα και διάλυση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Έτσι θα ανασυντάξουν τον πολιτικό χάρτη πάνω σε πολιτικές επιλογές πλήρως υποταγμένες στον αμερικανισμό.
Τόσο η ηγεσία της Ν.Δ, όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «συμπίπτουν» και συμφωνούν όχι απλώς στη διάσωσή τους, αλλά στους κοινούς ευρωπαϊκούς στόχους.
Μέσα στη θύελλα της ανατροπής των συσχετισμών η σύγκρουση Ευρώπης και Αμερικής οξύνεται και στην Ελλάδα ο αμερικανικός παράγοντας λειτουργεί πιο υπονομευτικά και δραστικά για την «ανακοπή» της πορείας ενσωμάτωσης προς τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και τα ανοίγματα προς Ρωσία.
Η απουσία εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης δουλικά προσηλωμένης προς τις ΗΠΑ δεν επέτρεψε την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή.
Ο Γιώργος Παπανδρέου από την άλλη δεν «παραμέρισε» για να παιχτούν τα κεντροαριστερά «παιχνίδια»: ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Και να ανασυγκροτηθεί ταχέως η νέα κεντροαριστερή απάτη. Εκτός αυτού ο Γιώργος Παπανδρέου αρχίζει να βλέπει κι αυτός την Ευρώπη σαν «προτεραιότητα» και να «απογαλακτοποιείται» σχετικά από την Αμερική. Η ίδια η τύχη της ύπαρξής του καθορίζεται από την Ευρώπη και από τη διατήρηση των ισχυρών πόλων: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Οποιαδήποτε αποδόμηση του υπάρχοντος σκηνικού τον πετάει στον «κάλαθο των αχρήστων».
Έτσι μπαίνουν σε ενέργεια τα αμερικανόδουλα πιόνια σαν τον Σημίτη, το εκσυγχρονιστικό παρακράτος και οι πολιτικές τσόντες της προβοκάτσιας, ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΟΣ: Τα γρανάζια της πλανητικής εξουσίας που χρησιμοποιούνται για την εξασθένιση των δύο κυβερνητικών «κορμών», την αποδόμησή τους (με το μύθο του δικομματισμού) και την αναπαλαίωση του πολιτικού χάρτη με κόμματα πλήρως ελεγχόμενα από τους Αμερικανούς.
Φαίνεται, όμως, ότι και ο Γ.Π. μαθαίνει και «θυμάται» τον πατέρα του που πρόδωσε…
Η διαγραφή του Σημίτη είναι μια ευφυής και τολμηρή πράξη…
_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Ραμπελαί]

Οι φάρσες της ιστορίας

Οι αχυράνθρωποι δεν είναι θλιβεροί μόνο γιατί στερούνται πολιτικών πόρων, αλλά και διότι αποτελούν άβουλα πιόνια των ποικίλων «νταβατζήδων». Δηλαδή στερούνται και ηθικών πόρων και «ψυχής».
Ο Σημίτης είναι το χαρακτηριστικότερο δείγμα αχυράνθρωπου. Η οκταετία του θα περάσει σαν το πιο μαύρο στίγμα της νεώτερης ιστορίας. Και από τα πλέον μισητά πρόσωπα στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
ΣΗΜΕΡΑ υποδύεται το ρόλο των Ανακτόρων. Σαν μακάβρια φάρσα επαναλαμβάνεται το σκηνικό των επιστολών του βασιλιά Κωνσταντίνου προς τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον παππού!!!
Ο ίδιος σχεδιασμός: τεμαχισμός της Ένωσης Κέντρο τότε, τεμαχισμός του ΠΑΣΟΚ σήμερα: Γιατί είναι φανερό ότι και το σημερινό σχέδιο απαιτεί νέο «εκσυγχρονιστικό» κόμμα και νέους «αποστάτες». Βρε φουκαρά Μητσοτάκη τι σου έλαχε να ζήσεις: Νέους μητσοτάκηδες…
Και τότε, όπως και τώρα, οι «νταβατζήδες» της κάθε εποχής σχεδίαζαν. Απλώς σήμερα οι «νταβατζήδες» είναι πιο πολλοί. Το λαμπρακιστάν, παραμένει ωστόσο το ίδιο. Και οι εγκάθετοι δημοσιογράφοι του «εκσυγχρονιστικού» παρακράτους, με τις «αριστερές» περγαμηνές, κυριαρχούν παντού: Επιστρατεύθηκαν όλοι οι αρουραίοι…
Μόνο ένα πράγμα δεν υπολογίζουν και σήμερα: Το λαϊκό ένστικτο και τις πλούσιες εμπειρίες του ελληνικού λαού.
Λέτε να ξανακάψουν τις εφημερίδες του
Λαμπρακιστάν;;;


_________________
Η ψυχή που ξέρει να γελά είναι πιο
ανθρώπινη από αυτή που κλαίει.

[Δημήτριος]

Είναι μια απο τις λίγες φορές που ένα "κατασκεύασμα των ΜΜΕ, ο Γ Παπανδρέου, πάει κατά μέτωπο εναντίον τους.

Το παιχνιδάκι των Βαρώνων των ΜΜΕ και όσων κέντρων εξουσίας βρίσκονται απο πίσω τους, χοντραίνει. Και χοντραίνει πολύ.

Είναι πολλοί που απο τη στιγμη που ο Γ Παπανδρέου δεν μπόρεσε να φανεί αντάξιος των "προσδοκιών τους" θέλουν να τον βγάλουν απο το παιχνίδι για να πάνε στην επόμενη κίνηση της σκακιέρας.

Και την ίδια στιγμη ούτε κουβέντα για το ευρωσύνταγμα. Σε τι λούκι μπαίνουν οι λαοί της Ευρώπης κανείς δεν ξέρει. Μέσα σε λίγες μέρες-ώρες κάτω απο την μύτη μας αποφασίζονται πράγματα για το μέλλον μας.

Όχι ότι τώρα ήταν καλά αλλά ποιοί είναι αυτοί που πραγματικά θα κυβερνούν την Ε.Ε απο εδώ και πέρα είναι άγνωστο. Και τι λόγο έχουν οι ΗΠΑ και επικύνδυνο.

Δεν είναι τυχαίο ότι η παρέμβαση Σημίτη ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ το θέμα της ευρωσυνθήκης. Κάτι παίζεται πίσω απο όλη αυτή την ιστορία. Και φυσικά δεν είναι επίσης τυχαίο ότι μαζί με το "εκσυγχρονιστήριο" στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι αντιδράσεις της ΝΔ και κυρίως της ΥΠΕΞ Ν. Μπακογιάνη (άρα Μητσοτάκης).

Γιατί τόση λύσσα να μην γίνει δημοψήφισμα; τι φοβούνται; Τι υπάρχει πίσω απο την επικύρωση του ευρωσύντάγματος που πρέπει να παράσει απαραιτήτως και ίσως ο λαός μαθαίνοντας τα καθέταστα να το ακυρώσει μεσω δημοψηφίσματος;Γι'αυτο οι πολιτικοί ταγοί μας δεν θέλουν το τελευταίο;
_________________
Δημήτριος Ν

[Αλιευτής]

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ:
http://orfni.blogspot.com/2008/06/blog-post_5312.html


Η Ιρλανδία είπε ΟΧΙ στην Συνθήκη της ΕΕ - Και εδώ...φάουλ ο Κ.Σημίτης!

Τζάμπα η...φασαρία που έκανε ο Κ.Σημίτης και "έφαγε" την...τάπα("κόκκινη κάρτα") του Γιώργου Παπανδρέου (δειγμα οτι άλλα ήταν τα κίνητρα και οι στοχεύσεις του...)
- Οι Ιρλανδοί ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ με δημοψήφισμα την Συνθήκη της Λισαβόνας (το λεγόμενο "ευρωσύνταγμα") με περίπου 55%!!
Το Blog μας είναι το πρώτο που δίνει την πληροφορία...
και με την ευκαιρία: Μια χώρα στην ΕΕ έκανε δημοψήφισμα και αυτοί ψήφισαν ΟΧΙ. Αρα, δεν υπάρχει...ομοφωνία, άρα δεν υπάρχει "συνθήκη", άρα τζάμπα ψήφισε και η ελληνική βουλή....
Με τις υγείες σας....

[Επισκέπτης]

[ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ]

Αίφνις,το μεσημέρι της πέμπτης 12 Μαΐου 2008 όλη η Ελλάδα συνεταράχθη από μια δυσάρεστη είδηση.Ο πρώην πρωθυπουργός Κ.Σημίτης,αυτός ο μέγας πολιτικός ανήρ με το δυσθεώρητο πολιτικό ανάστημα και τις ρηξικέλευθες ιδέες του για το μέλλον αυτής της καθυστερημένης χώρας που οι κάτοικοί της ονομάζουν Ελλάδα διεγράφη από μια άλλη πολιτική προσωπικότητα, διεθνούς(αμερικανικού δηλαδή) βεληνεκούς και ταγό μιας νεωστί ιδρυθείσης ΜΚΟ(Μη Κυβερνήσουμε όμως),τον ΓΑΠ ή George Papandreou ή Φόρεστ Γκαμπ ή Είμαι ο γιος του πατέρα μου.
Ομολογώ ότι κύματα ρίγους και απελπισίας λίγο έλειψε να με στείλουν στον άλλο κόσμο.Ένα δάκρυ κύλησε στα μάγουλά μου και με έπεισε πως η απώλεια αυτή δεν πρέπει να μας αφήσει αδιάφορους.Καλώ κάθε δημοκράτη που σέβεται τον εαυτό του να διαμαρτυρηθεί για αυτή την εκτροπή.Ο Κ.Σημίτης μας προσέφερε ανάμεσα σε όλα τα άλλα:
α) Μια ισχυρή και ακμάζουσα Ελλάδα(τελειώνει στα Ύμια και τον Οτσαλάν),
β)Ένα πανίσχυρο νόμισμα(ευρώ),που δεν φτάνει όμως ,για να θρέψεις τα παιδιά σου.Φαντάσου όμως, αν είχαμε την δραχμούλα.Δεν θα πλήρωνες το πετρέλαιο χρυσάφι;Ενώ τώρα το πληρώνεις λιγότερο εεε;
γ)Ένα πάμπλουτο λαό με καταθέσεις εκατομμυρίων από τη χρυσοφόρο εποχή του χρηματιστηρίου ,όταν εκατομμύρια μαλάκες,δηλαδή Έλληνες,επένδυαν στην ισχυρή Ελλάδα,
δ)Μια μικρή διόρθωση στα ποσοστά των εκλογών του 2000.Οι κακοπροαίρετοι μιλούν για νοθεία.Επάρατοι δεξιοί θα είναι!!!
ε)Την πατροπαράδοτη φιλοξενία χιλιάδων αλλοδαπών,για να σου χτίσουν το σπιτάκι,να νταντεύουν τη γιαγιάκα και τα κακομαθημένα παιδάκια σου όσο εσύ θα πηδάς καμμιά Ουκρανή.
Αυτά και άλλα πολλά.Αλλά εσύ, αχάριστε λαέ,που λησμονείς, δεν εκτίμησες τις φιλότιμες προσπάθειες του κυρ-Κώστα, για να γίνουμε Ευρωπαίοι και να εκπολιτιστούμε.Γι'αυτό τρώγε τζατζίκι και κοκορέτσι βλέποντας Αννίτα Πάνια.Φαντάζεστε πως δεν απευθύνομαι στην ανώτερη οικονομικά και πνευματικά κοινωνική ομάδα που κατοικεί στην Εκάλη,την Κηφισιά,το Κολωνάκι και το Ψυχικό και ετοιμάζεται για την μεγάλη ανατροπή ψηφίζοντας Τσίπρα;Έτσι μπράβο.Μιλώ μόνο για το λαούτζικο που είναι πάντα γελαστός(από το ντοπάρισμα των ψυχοφαρμάκων) και πάντα γελασμένος.

[Ροβεσπιέρος]

Δεν καταλαβαίνουμε τι νόημα έχει η απλή αναπαραγωγή του κειμένου του "Παλαίμαχου", χωρίς κανένα απολύτως σχολιασμό...
Προφανώς κάποιο λάθος έκανες "επισκέπτη"...
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Ροβεσπιέρος]

Αν και "αντιεθνικιστής" έχεις ρηξικέλευθη,
χιουμοριστική και λίαν "εθνικιστική" πένα!!!
Δεν μας γράφεις και για το περιοδικό κανένα τέτοιο
ωραίο χρονογράφημα...
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Παλαίμαχος]

Η μυωπική οπτική

Στην πολιτική, όπως και σε κάθε οικονομικό-κοινωνικό-εθνικό ζήτημα πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις το ουσιώδες και να μην χάνεσαι στα επιμέρους. Να διακρίνεις τον άξονα αποκρυστάλλωσης γύρω από τον οποίο τα επιμέρους γεγονότα δένονται σε ένα οργανικό σύνολο.

Αν ξεκινήσεις τις εκτιμήσεις σου και την ανάλυση από τα επιμέρους πνίγεσαι μέσα στο αντιφατικό πλέγμα των «δεδομένων» της συγκυριακής εξωτερικής πραγματικότητας. Είναι ποικίλα και αντιφατικά τα «επεισόδια» της εξωτερικής πραγματικότητας.

Η πλειονότητα των δημοσιογράφων (δεν αναφερόμαστε σε αυτούς που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία) δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους γιατί είναι αιχμάλωτοι του φετιχισμού της «είδησης». Δηλαδή αιχμάλωτοι των ασυνάρτητων κομματιών του πληροφοριακού βομβαρδισμού «υλικών»: Βομβαρδισμός συχνά παραπληροφόρησης, κατευθυνόμενος από τα ποικίλα κέντρα εξουσίας. Αιχμάλωτοι αυτού του κυκεώνα, αξιολογούν και αναλύουν ανάλογα με τις επιθυμίες τους, τις πολιτικές τους τοποθετήσεις, τις συμπάθειες ή αντιπάθειες…

Για την αποπομπή Σημίτη ακούγονται τα πιο απίθανα σενάρια. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που ερμηνεύουν το συμβάν με βάση την σηπτική κρίση του κυβερνητικού και πολιτικού εποικοδομήματος και τις στρατηγικές επιδιώξεις των ισχυρών κέντρων εξουσίας για αποδόμηση, αναπαλαίωση και ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη: αγωνιώδης αναζήτηση μιας διεξόδου που θα εξαπατά, αλλά και θα είναι πλήρως ελεγχόμενη από τους υπερεθνικούς μηχανισμούς εξουσίας. Και στην αναζήτηση αυτής της διεξόδου οξύνονται και οι συγκρούσεις ανάμεσα στα ανταγωνιστικά συμφέροντα: Αυτός είναι ιστορικός νόμος μέσα στον καπιταλισμό των κρίσεων και της σήψης.


Θα περιοριστούμε σε κάποια σεναριογραφικά παραμύθια της πολιτικής και δημοσιογραφικής βλακείας.

Πρώτον. Η πτέρυγα του «εκσυγχρονιστικού» κατεστημένου επιχειρεί να περιορίσει το όλο ζήτημα σε γλυκερές ηθικολογίες του τύπου: «δεν διαγράφονται Πρωθυπουργοί», «Ο Γιωργάκης φέρθηκε αντιδημοκρατικά», «ωθεί το κόμμα σε διάσπαση», και λοιπές τέτοιες χυδαίες χοντροκοπιές.
Αποσπούν το «συμβάν» από το «πολιτικό όλο», δεν ασχολούνται καν με την αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ και της Πολιτικής γενικότερα, δεν αναζητούν τα «πολιτικά κίνητρα» της σημιτικής εκβιαστικής πρόκλησης.
Έτσι αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα και το σύμπτωμα το προσλαμβάνουν ως αίτιο. Γιατί ούτε δημοκρατία υπάρχει στα κόμματα (που επικαλούνται), ούτε υγιείς λειτουργίες, ούτε παραγωγή ιδεών κ.λπ. Ακόμα το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα σε προχωρημένο στάδιο αποσύνθεσης που ο ίδιος ο «εκσυγχρονισμός» ύψωσε σε πολιτικές «αρετές» τους πολιτικούς εκβιασμούς και την καρατόμηση των αντιπάλων. Τέλος ήταν ο ίδιος ο Σημίτης που προκάλεσε αυτό το νέο αποσυνθετικό διχασμό περνώντας ωμά και κυνικά πάνω και από τα υπολείμματα των κομματικών λειτουργιών και καταργώντας κυριολεκτικά τον αρχηγό του.

Η αποπομπή του ήταν μονόδρομος. Γιατί σε ένα κόμμα που ζει τους επιθανάτιους σπασμούς του η αποδοχή της σημιτικής ωμότητας το τίναζε στον αέρα κάνοντας κυριολεκτικά «ρόμπα» τον αρχηγό του κόμματος. Και σε αυτό αποσκοπούσε η πρόκληση Σημίτη: Στον τελειωτικό εξευτελισμό και στην καταρράκωση κάθε κύρους του Γ. Παπανδρέου.

Το «εκσυγχρονιστικό», όμως παρακράτος με τους μηχανισμούς των ΜΜΕ, πάλι δεν υπολόγισαν, λόγω της αυτάρεσκης αλαζονείας τους, σωστά. Πίστεψαν ότι ο Γ. Π. δεν θα τολμούσε την αποπομπή. Έτσι θα τον είχαν εξευτελίσει και θα άνοιγε ο δρόμος της αποδόμησης του Γ.Π. Και της «κεντροαριστερής» ανασύνθεσης του ΠΑΣΟΚ. Έπεσαν για άλλη μια φορά έξω. Ο Γ.Π. έδειξε, όπως και στο «μπάσιμο» των «Νταβατζήδων» (μέσω Βενιζέλου) μετά την ήττα των εκλογών, ότι διαθέτει τα αντανακλαστικά της «αυτοάμυνας» τουλάχιστον, και πολιτικό μυαλό ανώτερο των «εκσυγχρονιστών» αλαζόνων.

Γι’ αυτό ουρλιάζουν τώρα σαν ύαινες…

Δεύτερον. Κάποιοι άλλοι, κυρίως διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι, απομονώνουν το σκάνδαλο Ζήμενς και το καθιστούν το κλειδί της αποπομπής. Μόνο που δεν μας εξήγησαν ποια τα οφέλη του Σημίτη που προκάλεσε τη νέα κρίση. Το σκάνδαλο Ζήμενς «καίει» κατά κύριο λόγο τους σημιτάνθρωπους και όλες τις κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις.

Τα σκάνδαλα αποτελούν την επιδημία των καθεστώτων σε σήψη και παρακμή: Μια γενικευμένη κατάσταση. Αποκαλύπτονται επιλεκτικά και εκβιαστικά ΜΟΝΟ τότε που οξύνονται οι ανταγωνισμοί των κέντρων εξουσίας και δρομολογούνται πολιτικά παιχνίδια αποδόμησης του παλιού σκηνικού. Γι αυτό και το μέγιστο των σκανδάλων, η ληστεία του Χρηματιστηρίου, δεν βγήκε ακόμα. Η Ζήμενς «βγαίνει» σήμερα, ακριβώς γιατί υπάρχουν τα στρατηγικά σχέδια της αναπαλαίωσης του ετοιμόρροπου κυβερνητικού εποικοδομήματος και της «κατασκευής» νέων πολιτικών μορφών απάτης.

Τρίτον. Διάβασα, τέλος, ένα κείμενο με τον τίτλο: «Ολοταχώς για ΣΥΡΙΖΑ ο Σημίτης»: Βροντώδης ανοησία. Πολλαπλή βλακεία.

α). Ο «εκσυγχρονισμός» και το παρακράτος του αποτελούν τον κορμό στην ελληνική κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δορυφόρος, η «τσόντα». Δεν υπάρχει, συνεπώς καμία περίπτωση να διαλυθεί ο «κορμός» προς χάρη του «δορυφόρου». Το «εκσυγχρονιστικό», σημιτικό μπλοκ παραμένει ακόμα ισχυρό, με επιδράσεις ισχυρές παντού. Είναι από μόνο του «ικανό» να συγκροτηθεί και να απορροφήσει ή να «αφαιμάξει» τις δορυφορικές «τάσεις». Εξάλλου είναι αυτό το «μπλοκ» που πριμοδοτεί στις δημοσκοπήσεις τον ΣΥΡΙΖΑ (ή τον πριμοδότησε στις τελευταίες εκλογές) για να απαλλαγεί από την «αναζωπύρωση» των Αντρεϊκών καταβολών του ΠΑΣΟΚ.

β). Την «ένταξη» του Σημίτης στο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να την επιθυμεί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταστρέφεται η απάτη του και «εφεδρεία» των «εκσυγχρονιστών». Η «ένταξη» του Σημίτη στο ΣΥΡΙΖΑ διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο πολιτικά αναλφάβητοι μπορούν να ξεστομίζουν τέτοιες «κοτσάνες». Μια τέτοια «κοτσάνα» ήταν συνολικά αυτό το κείμενο που έκανε τις ακροδεξιές επιθυμίες του πραγματικότητα: Αντιγραφή «ξένων» απόψεων που ούτε καν τις καταλάβαινε. Γι’ αυτό κατηγορούσε τους πάντες (πλην του ΛΑΟΣ») και «τσόνταρε» ασυνάρτητα και ξεκάρφωτα αιχμές κατά του ΚΚΕ, που ούτε ο συγγραφέας του δεν καταλάβαινε τι έλεγε…
Κάποιοι «ακροδεξιοί» φελλοί καταπιάνονται με πολιτικά ζητήματα που αγνοούν παντελώς…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Ανδρέας]

Μια αξιόλογη τοποθέτηση
ΕΔΩ:http://www.antinews.gr/?p=2405

.





Γιατί ο Κ. Σημίτης αποφάσισε να φύγει από το ΠΑΣΟΚ


Διαβάζοντας τα κυριακάτικα φύλλα και συνδυάζοντας όσα γράφουν με τις δικές μας πληροφορίες καταλήγουμε στα εξής «σενάρια» γι αυτά που συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα κι αυτά που θα συμβούν στο μέλλον.

Πρώτον, η κίνηση η οποία προκάλεσε την διαγραφή του ήταν καλά σχεδιασμένη από τον κ. Σημίτη. Διαφορετικά θα πρέπει να δεχθούμε ότι ένας «οργανωμένος» και «στυγνός» πολιτικός, που κατάφερε να μείνει στην εξουσία μεγαλύτερο διάστημα από όλους τους προκατόχους του, μετατράπηκε ξαφνικά σε έναν παρορμητικό πολιτικό που ενεργεί εν βρασμώ ψυχής.

Δεύτερον, ο κ. Σημίτης είχε και έχει την εύνοια και του ευρωπαϊκού και του εγχώριου κατεστημένου και κυρίως της κρατικοδίαιτης διαπλοκής. Κύριος στόχος αυτών των συμφερόντων είναι η διάλυση του δικομματισμού, ο οποίος δεν τα εξυπηρετεί πλέον και επειδή διεκδικεί δικό του μερίδιο στην πίτα και επειδή έχει απαξιωθεί στον λαό. Για να αποδομηθεί όμως ο δικομματισμός πρέπει να υπάρξει μια «κεντρώα προσωπικότητα» που λόγω της έλλειψης αυτοδυναμίας θα μπορεί στο μέλλον να συσπειρώνει δίπλα του «εκσυγχρονιστικές» δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ και «φιλελεύθερες» από τη ΝΔ.

Τρίτον, ο κ. Κ. Σημίτης εκτιμά πως η πορεία του ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου είναι μη-αναστρέψιμη και έτσι αποφάσισε να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του από τις περαιτέρω εξελίξεις. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Σημίτης θεωρεί ως δεδομένο ότι στόχος του κ. Παπανδρέου είναι να μείνει με ένα μικρότερο «αριστερό» ΠΑΣΟΚ, υπο τον απόλυτο έλεγχό του.

Τέταρτον, ο πρώην πρωθυπουργός τρέφει ακόμη φιλοδοξίες για κάποιο «ρόλο» στην ΕΕ και για τον λόγο αυτό έκρινε επιβεβλημένο να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή Παπανδρέου, που προωθεί πλέον ένα «νέο – αριστερό» και «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ.

Πέμπτον και πολύ σημαντικό: ο κ. Σημίτης είναι σφόδρα ενοχλημένος από τη στάση της Χαριλάου Τρικούπη και του Γιώργου Παπανδρέου στην υπόθεση της Siemens. Όλες οι κρίσιμες συμβάσεις που ερευνώνται από την Δικαιοσύνη υπεγράφησαν επί κυβερνήσεών του, αλλά παρόλο που ζητήθηκε από τον κ. Γ. Παπανδρέου κάλυψη, ουδέποτε προσφέρθηκε. Και ούτε πρόκειται να προσφερθεί.

Έκτον: ο κ. Κ. Σημίτης καλλιεργεί από τώρα το έδαφος ώστε να είναι το 2010 υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, εάν ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής επιλέξει να μην προτείνει την ανανέωση της θητείας του Κάρολου Παπούλια.

Έβδομον: Κυκλοφορεί τέλος η άποψη ότι η κίνηση του κ. Κ. Σημίτη εντάσσεται σε ένα σχεδιασμό «αποσταθεροποίησης» του κ. Γ. Παπανδρέου, που θα μετεξελιχθεί σε ευθεία αμφισβήτηση της ηγεσίας, ακόμη και πριν από τις ευρωεκλογές του 2009.

[Παντελής]

Διαβάστε ακόμα και το παρακάτω σχόλιο της "Παραπολιτικής":
http://parapolitiki.blogspot.com/2008/06/blog-post_2973.html





Δελτίο Προπαγάνδας

Καμία έκπληξη από το ΒΗΜΑ της Κυριακής .

Η εφημερίδα ακολουθεί τη σκληρή γραμμή του ΔΟΛ και επιτίθεται προκλητικά στον Γιώργο Παπανδρέου.

Υπάρχει ολόκληρο άρθρο με τίτλο "Το δράμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ" το οποίο περιέχει απίστευτες ανακρίβειες .

Για να καταλάβετε την ποιότητα της προπαγάνδας , σας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα :

" Απόρροια όλων αυτών υπήρξε η επιστολή που απηύθυνε, το ύφος της οποίας, όπως αναφέρουν συνεργάτες του, ήταν «το σύνηθες ύφος Σημίτη» και δεν υπήρχε πρόθεση προσβολής του κ. Παπανδρέου - βεβαίως όλοι το εξέλαβαν ως ιδιαιτέρως υποτιμητικό"

Θα μας κάνουν να ξεχάσουμε και αυτά που ξέραμε !

Ο ΔΟΛ πάντως αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα το τραβήξει μέχρι τέλους .

Η απόφαση απομάκρυνσης του Παπανδρέου είναι δεδομένη από το συγκρότημα .

Θα το επιδιώξουν με κάθε μέσο.

Υ.Γ Το σημερινό άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη αποτελεί ντροπή για την ελληνική δημοσιογραφία . Είναι κρίμα ένας άνθρωπος να πέφτει τόσο χαμηλά , παρα τις αξιοζήλευτες καταβολές του...

Δικό μου σχόλιο:
Αλάθευτο κριτήριο είναι το Συγκρότημα Λαμπράκη: Το μεγάλο μαγειρείο των "νταβατζήδικων" σχεδιασμών. Και της εξαγοράς της "αριστερής" διανόησης.
ΟΤΑΝ αυτό το εκτροφείο των νέων γενίτσαρων και των στυγνών αχυρανθρώπων της "πολιτικής" (Σημίτης") κτυπάει τόσιο δολια το Γιωργάκη, είμαι με το Γιωργάκη, εστω και αν δεν τον συμπαθώ. Κάπου πρέπει να τους "χαλάει" τα σχέδια για να θέλουν να τον καρατομήσουν.
Και ουδείς αμφιβάλει ότι τα "σχεδια" αυτά θα ειναι ακόμα πιο καταστροφικά από τις συμφορές που ζούμε. [/b]

[Δημήτριος]

[Παλαίμαχος]

Η πραγματικότητα δεν είναι επίπεδη.
Είναι πολυεδρική…


Δεν υπάρχει κανένα ραβδάκι Κίρκης που να μεταμορφώνει δια μαγείας κόμματα και πολιτικούς. Δεν υποστηρίξαμε ποτέ ότι ο Γ.Π. αναίρεσε τις απόψεις του. Αλλά και οι «απόψεις του κάθε πολιτικού καθορίζονται από τους ζωντανούς ταξικούς συσχετισμούς και τους ανταγωνισμούς της τάξης που υπηρετεί.
Αλλά ας τα κάνουμε πιο απλά με τη μορφή των συνοπτικών παρατηρήσεων.

Πρώτη παρατήρηση. Όλο το ηγετικό και γραφειοκρατικό σώμα του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο Ο Σημίτης και ο Γ.Π. είναι «διαχειριστικό επιτελείο» του συστήματος, ιδεολογικά, δηλαδή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ εξουσίας. Το ίδιο και η Ν.Δ. Μεταξύ των δύο αυτών κομμάτων δεν υπάρχει καμία διαφορά ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ. Οι διαφορές είναι διαχειριστικού χαρακτήρα, και ακόμα επιμέρους διαφορές που απορρέουν από την ιστορική τους συγκρότηση και τις παραδόσεις τους. Απλοποιώντας τα πράγματα, θα λέγαμε ότι και τα δύο αυτά κυβερνητικά κόμματα είναι κόμματα της δεξιάς σε ιδεολογικό και στρατηγικό επίπεδο.

Δεύτερη παρατήρηση. Το ιδεολογικό με το πολιτικό δεν ταυτίζονται. Αυτό είναι μια υπεραπλούστευση. Μπορεί ένα κόμμα ή περισσότερα να κινούνται στον ίδιο ιδεολογικό (δηλαδή ταξικό άξονα) και να έχουν σημαντικές πολιτικές διαφορές: Διαφορές που απορρέουν από τη διαστρωμάτωση των τάξεων και από τα ανταγωνιστικά συμφέρονται της τάξης που εξυπηρετούν, του κεφαλαίου στην προκειμένη περίπτωση.

Τρίτη παρατήρηση. Όταν γίνονται αλλαγές ή ανατροπές στους ταξικούς συσχετισμούς, αλλά και στους εσωαστικούς, πολλαπλασιάζονται και οι πολιτικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων και εντός των κομμάτων. Σήμερα έχουν οξυνθεί οι ανταγωνισμοί μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου, απόρροια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών Αμερικής-Ευρώπης και των ανοιγμάτων προς Ρωσία. Αυτή η όξυνση μοιραία αντανακλάται και στα κόμματα του κεφαλαίου και τις «τσόντες» τους και μεταξύ τους και ΕΝΤΟΣ τους. Αυτό που συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ θεματικά και εκρηκτικά υπάρχει, σε μικρότερη και χαλαρή ακόμα κατάσταση, και στη Ν.Δ. και στον ΣΥΡΙΖΑ και στον ΛΑΟΣ. Σίγουρα θα επηρεάσει και το ΚΚΕ, έστω και αν ταξικά βρίσκεται από την άλλη όχθη…


Τέταρτη παρατήρηση. Όταν δεν παρεμβαίνει δυναμικά το εργατικό και λαϊκό κίνημα και το χειρότερο βρίσκεται σε διαλυτική κατάσταση (το γιατί είναι άλλο θέμα συζήτησης) ΤΟΤΕ η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και οι εσωαστικοί ανταγωνισμοί παίρνουν νοσηρές μορφές. Σήμερα, για να μην πολυλογούμε, υπάρχει μια βαθιά σηπτική κρίση που έχει υπονομεύσει εντελώς το κυβερνητικό και πολιτικό εποικοδόμημα και τα πολιτικά υποκείμενα: Τα κόμματα.
Τα πολιτικά υποκείμενα του καθεστώτος έχουν χάσει παντελώς την ικανότητα, όχι μόνο παραγωγής ιδεών (αυτή έχει εκλείψει προ πολλού), αλλά και την ικανότητα στοιχειώδους χειραγώγησης και εξαπάτησης των λαϊκών μαζών. Αυτό προκαλεί «πολιτικές διαιρέσεις» μέσα στα κόμματα, διαφορετικές «αντιλήψεις» στην αναζήτηση μιας διεξόδους αναπαλαίωσης της εκλογικής απάτης. Οι εσωτερικοί αυτοί ανταγωνισμοί οξύνονται εκρηκτικά και από τα αντιτιθέμενα οικονομικά συμφέροντα που κι αυτά έχουν προσλάβει εκρηκτικό χαρακτήρα.
Μέσα σε αυτή την τρικυμία το πλοίο του κυβερνητικού και κομματικού εποικοδομήματος μοιάζει σαν ακυβέρνητο, γεγονός που πληθαίνει τους στασιαστές εντός των κομμάτων.
Ο πιο αδύνατος κρίκος σε αυτό το «τρικυμισμένο πέλαγος», του όλοι εναντίον όλων, είναι το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό ζει πιο δραματικά τους επιθανάτιους σπασμούς του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού.

Πέμπτη παρατήρηση. Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το ασφυκτικά πνιγηρό πολιτικό σκηνικό που η σήψη το αποσαρθρώνει και αποδομεί αναζητείται εναγωνίως μια λύση αναπαλαίωσής του και ανασύστασής του. Κι εδώ πλέον βγαίνουν τα μεγάλα μαχαίρια.
Κάθε μπλοκ συμφερόντων θέλει να επιβάλει τη δική του λύση. Οι «νταβατζήδες», οι ΗΠΑ και η παρασιτική, τεχνοκρατική γραφειοκρατία των Βρυξελλών θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους αχυράνθρωπους και να αναπαλαιώσουν το σκηνικό με την πλήρη υποταγή του στα νεοταξικά κέντρα εξουσίας. Ένα σκηνικό με το «αριστερό» λούστρο της απάτης.
Κάποιες άλλες δυνάμεις του κεφαλαίου (δυναμικές και ανερχόμενες) που επιδιώκουν να ξεφύγουν από την ασφυξία του αμερικανικού στραγγαλισμού προωθούν άλλες λύσεις αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Αυτές οι δυνάμεις επειδή βρίσκονται σε θανάσιμα (εσωαστική) κόντρα με το παλιό οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο αφήνουν, αντικειμενικά, ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ μιας κάποιας πολιτικής αυτονομίας. Αναδεικνύουν πολιτικές οντότητες και όχι μόνο μαριονέτες…
Μέσα στα υπάρχοντα κυβερνητικά κόμματα, αλλά και στις «τσόντες» τους λειτουργεί όλο το φάσμα των αντιτιθέμενων συμφερόντων και συγκρούσεων.
Συνεπώς, όλα τα υπάρχοντα κόμματα αποτελούν "μέρος του προβλήματος" της αποδόμησης και ανασύστασης του πολιτικού σκηνικού και ιδιαίτερα οι κυβερνητικοί πυλώνες του καθεστώτος: Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ (αυτά για κάποιους που μας διαβάζουν φωτογραφικά)!!!


Παρατήρηση έκτη. Η ηγετική ομάδα της Ν.Δ. με τον Καραμανλή είναι εκφραστής αυτών των νέων δυνάμεων του κεφαλαίου και γενικότερα του ευρωπαϊκού που επιδιώκει τη σχετική απεξάρτησή του από τις «δαγκάνες» της αμερικανικής αυτοκρατορίας.
Αυτή η ομάδα, που ασφαλώς θα υπάρχει και στο ΠΑΣΟΚ, έχει μπει στο στόχαστρο του αμερικανοκίνητου, εκσυγχρονιστικού κράτους-παρακράτους. Γι’ αυτό και ο Καραμανλής πρέπει να γκρεμιστεί το ταχύτερον δυνατόν. Να, όμως, που η συνολική σήψη του πολιτικού σκηνικού, δεν παρέχει άμεση εναλλακτική λύση; Ο άλλος κυβερνητικός πόλος, το ΠΑΣΟΚ σφαδάζεται. Η μόνη άμεση λύση είναι να παραμεριστεί ο Γιώργος και να κατασκευαστεί ένας νέος αχυράνθρωπος που θα πλασαριστεί ως ο ηγέτης που θα ενώσει το μπλοκ της κεντροαριστερής απάτης. Η εφεδρεία υπάρχει: Ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γ.Π. τους χάλασε τα σχέδια. Είτε επειδή λειτούργησαν τα αντανακλαστικά της «αυτοάμυνας» (δηλαδή της διάσωσής του), είτε διότι, έστω υποτυπωδώς, εκφράζει τα συμφέροντα των νέων δυνάμεων του κεφαλαίου, είτε επειδή οι λαϊκές δυνάμεις της κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ (που κατασπαράχθηκαν από τον «εκσυγχρονιστικό» νεοφιλελευθερισμό) καθόρισαν σε ένα βαθμό τη στάση του. Πιστεύω ότι όλα αυτά σε συνδυασμό λειτούργησαν.
Το βέβαιο είναι ένα: Ο Γ.Π. «στύλωσε τα πόδια» και δεν παραμέρισε. Και χωρίς την αποδόμηση του Γιώργου, γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η αποδόμηση του Κώστα. Δεν μπορούν να «απελευθερωθούν» οι υπονομευτικές δυνάμεις εντός της Ν.Δ. (Ντόρα και Σία). Παραμένουν «αδρανείς» με ανταρτοπόλεμο τύπου Τατούλη…

Παρατήρηση έβδομη. Η κίνηση Σημίτη, μια οργανωμένη και ψυχρά υπολογισμένη κίνηση πρέπει να ενταχθεί μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, με άμεσο στόχο: το γκρέμισμα του Γ.Π. και το άνοιγμα του «παιχνιδιού» για τη συνολική αποδόμηση του καταρρέοντος πολιτικού σκηνικού προς την κατεύθυνση του ολοκληρωτικού ελέγχου. Γι’ αυτό και όλες οι ύαινες του εκσυγχρονιστικού παρακράτους και του αμερικανισμού ωρύονται εναντίον του Γ.Π.
Αυτή η «αντίσταση» του Γ.Π. είναι θετικός, θετικότατος πολιτικός παράγοντας για το λαϊκό κίνημα. Δεν κηδεύει μόνο την εκσυγχρονιστική αναλγησία των κυβερνήσεων Σημίτη, αλλά ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ σπρώχνει το ΠΑΣΟΚ στους αγώνες και ανασταίνει τις ιστορικές του καταβολές. Καμία φυσικά αυταπάτη. Αλλά η αναζωπύρωση ιδεών του ιστορικού ΠΑΣΟΚ είναι κάτι πολύ θετικό και σημαντικό σήμερα.
Αυτό το γεγονός είναι το καθοριστικό και όχι οι απόψεις του Γ.Π. Εξάλλου οι «απόψεις» των πολιτικών αλλάζουν, ανάλογα με τα προστάγματα της πραγματικότητας…

Τελευταία παρατήρηση. Υπάρχει τέλος και ένα «σημειολογικός» λόγος που θέλουν να απαλλαχτούν από Παπανδρέου και Καραμανλή.
Τα δύο αυτά ονόματα σημειολογικά εκφράζουν «εθνικές δομές» της κοινωνικής συνείδησης. Έχουν «ποτίσει» την «ελληνική ψυχή» και τη βελονιάζουν με τις ιστορικές παραδόσεις της πολιτικής μας. Ιδιαίτερα το όνομα «Παπανδρέου» ερεθίζει τις αγωνιστικές παραδόσεις του ελληνικού λαού. Αποτελούν δηλαδή δύο «κόμβους» ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ των πολιτικών μας παραδόσεων. Αυτό, τα νεοφιλελεύθερα, εκσυγχρονιστικά κατεστημένα της νεοταξικής ισοπέδωσης δεν το θέλουν. Αποτελούν μια «δύναμη» παράδοσης που πρέπει να σβήσει. Γι’ αυτό μιλάνε για «οικογενειοκρατίες» τα πολιτικά και δημοσιογραφικά φερέφωνα της Νέας Εποχής…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Επισκέπτης]

Όταν έγιναν οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ μου έκανε εντύπωση ότι ταχθήκατε υπέρ του Παπανδρέου παρ όλο που οι θέσεις του ήσαν καθαρά πιο αντεθνικές νεοταξικές από του Βενιζέλου.Η αιτιολογία ήταν ότι με τον Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει την κρίση του και θα προκαλέσει ζυμώσεις στο λαό.
Τώρα πάλι αφού διαπιστώνετε ότι υπάρχει σύγκρουση ευρωπαιστών - φιλοαμερικανών τελικά προτιμάτε πάλι Παπανδρέου από Σημίτη.Αλλά εάν υπάρχει σύγκρουση ευρωπαικού - αμερικανικού κεφαλαίου είναι προφανές ότι ο Σημίτης είναι η ευρωπαική πλευρά και ο Παπανδρέου η αμερικανική.Αυτό δεν προκύπτει μόνο από την οικογενειακή ιστορία (ο Σημιτης σπούδασε Γερμανία και ο αδελφός τους έχει εκεί υψηλή κρατική θέση ενώ ο Παπανδρέου είναι ακόμη Αμερικανός υπήκοος και όλες οι γνωριμίες του είναι εκεί)αλλά και από τις διαφωνίες τους.
Προ μηνός ο Σημίτης προσαρμοζόμενος στην γαλλογερμανική πολιτική άλλαξε τη θέση του για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και τάχθηκε κατά προκαλώντας αναταραχή.Ο Παπανδρέου απέρριψε τη νέα πρόταση συνεχίζοντας την φιλοτουρκική πολιτική όπως συμφέρει και την Αμερική.
Το δημοψήφισμα για την Ευρωσυνθήκη που πρότεινε θα οδηγούσε σε ΟΧΙ λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης όπως στην Ιρλανδία και τον τορπιλλισμό της συνθήκης πράγμα που είναι και επιδίωξη των ΗΠΑ για τους δικούς τους λόγους που δεν θελουν την ενοποίηση της Ευρώπης.
Έτσι ο άνθρωπος των Γερμανών Σημίτης αντιτάχθηκε εξ ου και η σύγκρουση και η διαγραφή.
Από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο Σημίτης είναι λιγότερο φιλοευρωπαίος από τον Παπανδρέου,ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.
Νομίζω ότι παρ όσα λέτε ελπίζετε σε κάποιου είδους νεκρανάσταση του αρχικού μυθικού πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και κολλάτε στο όνομα Παπανδρέου για συμβολικούς λόγους.

[Ροβεσπιέρος]

Αν διαβάσεις προσεκτικά τα κείμενά μας θα διαπιστώσεις το ποιο είναι το κοινωνικό κριτήριο που καθόρισε τη στάση μας τότε και τώρα. Μια στάση που είναι ενιαία, χωρίς χάσματα, ακριβώς γιατί δεν καθορίζεται από τις «προσωπικές» απόψεις των «πολιτικών».
Στη στενή βάση που το θέτεις μπορεί να ανακαλύψεις άκρως αντιφατικές «θέσεις» όλων των πολιτικών. Ο Ανδρέας ξεκίνησε π.χ. με το «έξω οι Αμερικάνοι» και «έξω από την Ε.Ε.» και κατέληξε μέσα οι Αμερικάνοι και μέσα στην Ευρώπη. Το ίδιο και ο Σημίτης έχει πει τα πιο αντιφατικά και αλλοπρόσαλλα πράγματα.

Αλλού βρίσκεται το ΚΡΙΤΗΡΙΟ. Μέσα στα κείμενά μας υπάρχει, αλλά αδυνατείς να το διακρίνεις, γιατί φετιχοποιείς τα πρόσωπα.

Αλλά και ποιος σου είπε ότι ο Σημίτης είναι αντιαμερικάνος; Μήπως ξεχνάς την κυβερνητική του ιστορία; Ένας δουλικός αχυράνθρωπος των πλανητικών κέντρων εξουσίας υπήρξε. Είναι ο εκλεκτός των Αμερικανών, της παρασιτικής γραφειοκρατίας των τεχνοκρατών των Βρυξελλών (αμερικανόδουλη κι αυτή) και των εγχώριων «νταβατζήδων».

ΣΗΜΕΡΑ όλοι αυτοί το Γ.Π., για τους λόγους που έχουμε αναλύσει, δεν τον θέλουν. Η «αντίσταση» του Γ.Π. θα «καθαρίσει» το ΠΑΣΟΚ (η διάσπαση δεν θα αποφευχθεί) και θα πυροδοτήσει αγωνιστικές διεργασίες, θα αναβιώσει ιδέες του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, θα εμποδίσει τον ολοκληρωτικό έλεγχο του «εκσυγχρονιστικού», νεοφιλελεύθερου παρακράτους. Μην εκπλαγείς αν αύριο ο πολιτικογραφημένος Γ.Π. ως «αμερικανάκι» αλλάξει ρότα. Μπορεί να ζήσουμε κι αυτή τη φάρσα: Ο πατέρας να ξεκινάει ως αντιαμερικανός και να καταλήγει Αμερικανός και ο γιος από Αμερικανός να γίνεται αντιαμερικάνος. Η ελληνική ιστορία βρίθει από τέτοιες «μεταλλάξεις»…

Αγνοείς, όμως και τη σημερινή πραγματικότητα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και του σφοδρού πολέμου ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου. Την αναλύουμε, αλλά εσύ θέλεις την πραγματικότητα επίπεδη. Δεν είναι…

Το πολιτικό σκηνικό έχει σαπίσει και αποδομείται. Το όλο ζήτημα είναι σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η ανασύστασή του: σε αυτό που θέλει το αμερικανικό και παρακρατικό κατεστημένο ή στην κηδεία αυτού του κατεστημένου που θα ανοίξει και κάποιες χαραμάδες λαϊκών αγώνων που θα συμμετέχουν στην παγίωση του νέου σκηνικού. Οι «κόντρες» μεταξύ των μερίδων του κεφαλαίου βοηθούν ώστε να ανοιχτούν οι χαραμάδες αυτές. Από αυτή την άποψη οι «αντιστάσεις» του Γ.Π. είναι θετικές. Θετικό είναι να αποτύχουν τα «σχέδια» του «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού και του παρακράτους του: Σχέδια διάλυσης των ηγετικών πυλώνων ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ και ολοκληρωτικής υποταγής των πολιτικών υποκειμένων στον αυτοκρατορικό ιμπεριαλισμό: Τότε θα γίνουμε πλήρες προτεκτοράτο των ΗΠΑ.
Ο Σημίτης, αποτελεί ένα από τα πιόνια αυτών των σχεδιασμών. Υπάρχουν Και άλλα: Όλο το νεοφιλελεύθερο «εκσυγχρονιστικό» κατεστημένο: Ντόρα και Σία, ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑΟΣ, ΜΜΕ και «αριστερή» διανόηση…
Διάβαζε πιο προσεκτικά τα κείμενά μας και όχι με την τυπική λογική του μαύρου-άσπρου ή το χειρότερο: Με τη δαιμονοποίηση των προσώπων….

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)