Τα Βατοπέδια των σκανδάλων και της υποκρισίας

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Τα Βατοπέδια των σκανδάλων και της υποκρισίας

Ωρύονται οι πολιτικοί υποκριτές και απατεώνες για
τα σκάνδαλα που οι ίδιοι έθρεψαν. Ειδικά για το σκάνδαλο του βατοπεδίου, αυτό ξεκινά εδώ και πάνω από
15 χρόνια.
Το "ανακάλυψαν" ΤΩΡΑ για τα πολιτικά τους παιχνίδα της ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ του πολιτικού σκηνκού.
Το παρακάτω εξαίρετο άρθρο είναι του Νίκου Μπογιόπουλου από το "Ριζοσπάστη".
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4711594&publDate=10/9/2008


«Ο παπάς ο παχύς... »


Τι είπε ο κ. Γεροντόπουλος όταν το όνομά του (και η υπογραφή του) ενεπλάκη στην πρόσφατη υπόθεση με την υπέρ Μονής Βατοπεδίου τροπολογία; Πως είτε εξυπηρετεί συμφέροντα είτε είναι βλαξ. Και πως εκείνος συμφέροντα δεν εξυπηρετεί...

*

Η ίδια μεθοδολογία, του «στρίβειν διά της βλακείας», ακολουθείται και στην περίπτωση του καραμπινάτου σκανδάλου της παραχώρησης των εκτάσεων της Βιστονίδας στην εν πολλαίς ...αγαθοεργίαις περιπεσούσα Μονή. Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαια, η επίκληση της μωρίας δε γίνεται απευθείας από τους εμπλεκόμενους υπουργούς και τα κόμματά τους, αλλά με ενδιάμεσο τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Εκ προοιμίου, λοιπόν, από την έρευνα για την απόδοση ευθυνών που ανήγγειλε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου εξαιρούνται οι υπουργοί όλων των κυβερνήσεων και όλων των αποχρώσεων που έβαλαν την υπογραφή τους για να επιτευχθεί το θαύμα της μετατροπής των «δυο χιτώνων» σε τρεις, δεκατρείς και εκατόν τρεις ...κοιτώνες, ξενώνες, αμπελώνες, λίμνες, νησιά, οικοδομικά «φιλέτα» υπέρ της Μονής.

Οπως ισχυρίζεται ο κ. Σανιδάς, για το δυσώδες αυτό «χριστεμπόριο» με θύμα τον δημόσιο πλούτο, δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες καθότι οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ...εξηπατήθησαν από τον καταραμένο όφι, τουτέστιν από υπηρεσιακούς και άλλους παράγοντες που γνωμοδότησαν υπό την επήρεια του Σατανά και πήραν στο λαιμό τους τους γαλαζοπράσινους αδάμαντες με την ωστόσο ...αδαμιαία (αν πιστέψουμε τον εισαγγελέα) «σοφία».

*

Ανεξαρτήτως όμως του τι λένε ο κ. Σανιδάς και η «τυφλή» Δικαιοσύνη, η πολιτική και οι πολιτικοί ουδέποτε ενθυμούμεθα να επικαλέστηκαν την «τύφλα» ή την «κουφαμάρα» τους σαν κολυμπήθρα των πολιτικών τους ευθυνών.

Πέραν, λοιπόν, των γνωμοδοτήσεων των υφισταμένων τους, οι ίδιοι οι νυν και πρώην υπουργοί τι έχουν να πουν; Δεν άκουσαν και δεν είδαν ποτέ τους χιλιάδες κατοίκους της Θράκης που εδώ και 15 χρόνια διαδηλώνουν κατά της Βατοπεδινής «μεραρχίας»; Δεν υπέπεσαν ποτέ στην αντίληψή τους οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής έξω από τα δικαστήρια, εκεί που το ελληνικό δημόσιο τα έκανε «πλακάκια» με τους ηγουμένους - μάνατζερ; Δεν πήραν χαμπάρι τίποτα από τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες και επιστημονικές επισημάνσεις του αρχαιολόγου της 12ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Κ. Τσουρή που εδώ και μια πενταετία αποκαλύπτει την ιστορική πλαστογραφία και το μηδαμινό νομικό κύρος των μοναστηριακών διεκδικήσεων; Δεν είδαν και δεν άκουσαν τον πληθυσμό σε Ξάνθη και Κομοτηνή, τους φορείς, τους δικηγορικούς συλλόγους, την Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση - μέχρι και τον Μητροπολίτη Ξάνθης Παντελεήμονα - που σύσσωμοι ξεσηκώθηκαν το 2003 ενάντια στους «ληστές»;

*

Το σκάνδαλο με την παραχώρηση της λίμνης Βιστονίδας στη Μονή Βατοπεδίου είναι τεράστιο και σκαστό. Τόσο σκαστό και τόσο μεγάλο που αρκεί να δει κανείς τι έλεγε η ΝΔ για το ΠΑΣΟΚ όταν ήταν εκείνο κυβέρνηση, οπότε και άνοιξε ο δρόμος για τις ...«Βατο-βούτες», και να τα συγκρίνει με όσα λέει σήμερα το ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔ, που ακολουθώντας τα βήματα των προκατόχων της ήρθε και υπέγραψε και τα «συμβολαιογραφικά» της λεηλασίας.

Ενα τόσο μεγάλο, αυταπόδεικτο και προκλητικά προωθούμενο σκάνδαλο δεν μπορεί επομένως να αποδίδεται σε «υπηρεσιακούς παράγοντες» ή να περιορίζεται σε μια αναζήτηση επίορκων υπαλλήλων. Διότι, τελικά, αυτή η «αιμομεικτική» σχέση Κράτους - Εκκλησίας, με ό,τι δυσώδεις συμφύσεις αυτή παράγει (από τους Βαβύληδες μέχρι τα μοναστηριακά «real estate») δεν εξαντλείται στο επίπεδο των ποινικών ευθυνών. Πρόκειται για κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα, με εξόφθαλμες πολιτικές ευθύνες.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

[Σοφιστής]

http://sofistis.wordpress.com/2008/09/07/070908/


Το τέλος του Καραμανλή αλλά και της παρούσας αντιπολίτευσης..

Σήμερα άνοιξε ο ίδιος την πόρτα του τέλους του.. Κρίμα και ήταν όντως καλό παιδί.. Εκνευρισμένος, αδιόρατα θλιμμένος, στριμωγμένος, απρόσμενα λίγος και ανίκανος να απαντήσει.. Εμφανής η απογοήτευση και τουλάχιστον η αμηχανία των υπουργών και στελεχών του που τον παρακολουθούσαν από την πρώτη σειρά.. Ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το 2004 συγκαλύπτοντας στο όνομα ενός πολιτικού πολιτισμού τη διαφθορά, τη λαμογιά και την καταλήστευση του τόπου από το «σοσιαλιστικό» Πασόκ και φυσικά το φίδι γύρισε και τον δάγκωσε.. Σήμερα εξακολουθεί και συγκαλύπτει το μπλέ, αυτή τη φορά, πρόσωπο ουσιαστικά της ίδιας εξουσίας, αποκαλύπτοντας ταυτοχρόνως και τη βαθιά μοναξιά του.. Δεν απάντησε τότε και δεν απαντά και σήμερα.. Άλλη απάντηση δεν αναμένεται πλέον. Ήταν η τελευταία ευκαιρία.. Επιλογή του ή ανικανότητα του; Μάλλον ο άνθρωπος, είτε δεν γουστάρει είτε βαριέται να είναι πρωθυπουργός.. Ίσως προτιμά να βλέπει ποδόσφαιρο και να τρώει σουβλάκια.. Αφήστε τον να ησυχάσει..

Φυσικά η πραγματικότητα δεν είναι όπως ακριβώς την κατασκευάζουν τα ΜΜΕ και το Πασόκ που χέρι-χέρι με τον Καρχιμάκη και τον Καρατζαφέρη φαίνεται να έχουν επιβάλει την αντιπολίτευση του dvd. Μέχρι και με αυτόν το νεαρό γόνο της Αρείας φυλής, τον Πλεύρη, έφτασαν να συμμαχήσουν.. Τελικά το πιο απελπιστικό γεγονός αυτής της συνέντευξης δεν ήταν τόσο οι απαντήσεις όσο οι ερωτήσεις. Έλαμψαν δια της απουσίας τους οι ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους των μεγάλων αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ για τα σοβαρά προβλήματα του τόπου, την ακρίβεια, την οικονομία, την παιδεία κλπ. Οι θλιβεροί «εντεταλμένοι» ξεπέταξαν με κάνα δυο χλιαρές ερωτησούλες αυτά τα προβλήματα και στάθηκαν επιμόνως στην αντιπολίτευση του dvd..

Αυτή η συνέντευξη λοιπόν δεν σηματοδότησε μόνο την αρχή του τέλους του Καραμανλή αλλά και της τρέχουσας καθεστηκυίας αντιπολίτευσης. Τώρα τα ποσοστά του “κανένα” θα καλπάσουν ασυγκράτητα.. Ήταν η χειρότερη συνέντευξη που έχει ποτέ παρακολουθήσει αυτός ο τόπος για το μέλλον του.. Δεν περιμέναμε φυσικά από τον Καραμανλή και τους υποτελείς της αγοράς, είτε πράσινο είτε μπλέ είναι το χρώμα τους, να χαράξουν ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο.. Απλώς δεν μπορούμε να μην ελπίζουμε στην ύπαρξη μιας αντιπολίτευσης με ένα αξιόπιστο όραμα κοινωνικής αλλαγής που θα ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για την ουσία και πολύ λιγότερο για την επικοινωνία.. Γιατί το μέλλον μιας χώρας δεν κρίνεται τόσο από την ποιότητα της κυβέρνησης της όσο από την ποιότητα της αντιπολίτευσης της.. Και αυτού του είδους η αντιπολίτευση που παρακολουθήσαμε να εκπροσωπείται σήμερα από τούς εντεταλμένους μόνο ένα ζοφερότερο μέλλον μπορεί να προδιαγράψει.. Εκτός και αν..

[Παλαίμαχος]

«Σκάνδαλα»: Οι λήσταρχοι που μαλώνουν


Συμφωνώ με το «Σοφιστή»
ΟΛΟ το κομματικό τοπίο και το κυβερνητικό οικοδόμημα είναι σάπιο και δεν μπορεί να παράγει παρά μόνο παραπολιτική της κλειδαρότρυπας και των ντι-βι-ντί.

Έχει δίκιο η Αλέκα Παπαρήγα όταν επισημαίνει: «Δε θα ασχοληθώ με αυτό που λέμε "καθημερινή επικαιρότητα" έτσι όπως την εννοούν τα άλλα κόμματα, όπως τη διαμορφώνουν τα πολιτικά τους στελέχη και όπως τη ζούμε μέσα από τα καθημερινά δελτία ειδήσεων ή μέσα από διάφορους άλλους τρόπους».

Το αστικό αυτό κομματικό τοπίο αποτελεί το ίδιο σκάνδαλο, το κυρίαρχο πολιτικό σκάνδαλο. Και όπως σε όλα τα ζητήματα έτσι και εδώ εμπορεύεται τη σήψη του: Παράγει και εμπορεύεται τη σκανδαλολογία. Δεν μπορεί ούτε καν να αρθρώσει υποτυπώδη πολιτικό λόγο. Η «μονομαχίες» περιορίζονται πλέον αποκλειστικά στην κυκλοφορία «επιλεγμένων» σκανδάλων, κασετών, σπερμολογικών και συχνά νόθων «αποκαλύψεων».

Δεν υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχουν σκάνδαλα (το λέμε γιατί κάποιοι δεν ξέρουν να διαβάζουν τα κείμενα). Το αντίθετο: Όλο το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα από τα θεμέλιά του μέχρι της κορυφές του εποικοδομήματος είναι ένα σκάνδαλο και παράγει σκάνδαλα.

Και η μεγάλη παραγωγική εστία αυτών των σκανδάλων και κάθε μόλυνσης και διαφθοράς είναι το τρίπτυχο της καπιταλιστικής διαπλοκής: Οικονομική εξουσία-ΜΜΕ (ιδιαίτερα οι νταβατζήδες)-πολιτικό οικοδόμημα (κυβέρνηση – κράτος - καθεστωτικά κόμματα).

ΟΤΑΝ, λοιπόν, τα κόμματα τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της παραγωγής σκανδάλων μιλούν για σκάνδαλα δημαγωγούν αγρίως και εξαπατούν ξετσίπωτα.

Το ίδιο και τα ΜΜΕ με την πληθώρα των «παπαγάλων». Γι’αυτό όλοι αυτοί αποκρύβουν και επικαλύπτουν επιμελώς τη μήτρα των σκανδάλων: Τους εαυτούς τους.

Και όταν μιλάς για σκάνδαλα και αποκαλύπτεις κάποια εξωτερικά συμπτώματα και ΟΧΙ τις πηγές και τις εστίες, τότε εμπορεύεσαι τα σκάνδαλα μέσα στα οποία είσαι βουτηγμένος και εσύ, με δύο λόγια σκανδαλολογείς και παράγεις ΟΧΙ πολιτικό λόγο, αλλά τον σκανδαλολογικό, παραπολιτικό λόγο της ΑΠΑΤΗΣ.

Ο καυγάς που γίνεται σήμερα για τα σκάνδαλα, όπως και στο παρελθόν για τα άπειρα σκάνδαλα άλλων κυβερνήσεων είναι καυγάς για το πάπλωμα: καυγάς, όχι για την εξάλειψη των σκανδάλων (αυτό προϋποθέτει την εξάλειψη ή αυτοκατάργηση αυτών που καυγαδίζουν), αλλά για το ποιος θα διαχειριστή το καθεστώς των σκανδάλων.

ΠΑΝΤΑ, σε αυτό συνίσταται η ρητορική των σκανδάλων και λυσσαλέος σκανδαλολογικός πόλεμος μεταξύ των κομμάτων: Στο ποιος θα διαχειριστή το καθεστώς της σήψης, της διαφθοράς και των σκανδάλων. Με πιο λαϊκά λόγια: Στο ποιος θα μπορεί να καταχραστεί και να λεηλατήσει περισσότερο.

Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι δύο λήσταρχοι που μαλώνουν για τη διαχείριση της λεηλασίας. Από κοντά και τα λησταρχάκια, οι «τσόντες»: ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ.

Έξω, όμως, από αυτό τον σκανδαλολογικό πόλεμο των διαχειριστών και των «νταβάδων» τους (το Κεφάλαιο), ο χείμαρρος των σκανδάλων ξεσπάει ΠΑΝΤΑ όταν οι νταβατζήδες (οι παραγωγικές πηγές των σκανδάλων) δρομολογούν τα πολιτικά τους παιχνίδια. Αν μελετήσει κανείς την ιστορία, με ορόσημο το 1989, θα το διαπιστώσει.

Οι πρωτογενείς παραγωγοί των σκανδάλων εμπορεύονται τα σκάνδαλά τους και σηκώνουν ουρλιαχτά σκανδαλολογίας προκειμένου να προβούν σε «πολιτικές εκκαθαρίσεις», να ρυθμίσουν τις εξελίξεις και να ελέγξουν ακόμα πιο ασφυκτικά το πολιτικό σκηνικό.

Και οσάκις το πέτυχαν αυτό, επακολούθησαν νέες συμφορές για τον ελληνικό λαό και το πολιτικό σκηνικό πήγε ακόμα πιο πίσω, σε πιο αντιδραστικές πολιτικές καταστάσεις. Θυμηθείτε τι έφερε η σκανδαλολογική πτώση του Ανδρέα Παπανδρέου. Καμιά κάθαρση. Απεναντίας την ολοκληρωτική επικράτηση του νεοφιλελευθερισμό και την πλήρη κατεδάφιση των ιστορικών κατακτήσεων του ΠΑΣΟΚ.

ΟΤΑΝ βλέπεις σήμερα τα ΜΜΕ (Το σκάνδαλο των σκανδάλων) ενορχηστρωμένα και συστηματικά να «αποκαλύπτουν» επιλεκτικά σκάνδαλα και να παράγουν αυτή την ανυπόφορη και φαιά σκανδαλολογία, τότε πρέπει να «κουμπωθείς». Αν είναι δυνατόν οι «νταβατζήδες» της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής να «κόπτονται» για «εξυγίανση»!!!
ΟΤΑΝ, βλέπεις το «εκσυγχρονιστικό» παρακράτος με τα διατεταγμένα δημοσιογραφικά του όργανα, από κοινού με τον Καρατζαφέρη να ουρλιάζουν σαν ύαινες για τα γαλάζια σκάνδαλα, τότε πάλι πρέπει να κουμπωθείς.

Μόνο οι τυφλοί ή συνειδητά «εγκάθετοι» των νταβατζήδων και του παρακράτους δεν θέλουν να δούνε ότι αυτή η νέα σκανδαλολογική νεροποντή που σκεπάζει τα πάντα είναι διατεταγμένη με ένα και μοναδικό στόχο: Την πτώση του Καραμανλή και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, σύμφωνα με τα «γούστα» και τις «επιθυμίες» των μεγάλων Αφεντικών και κυρίως των υπερατλαντικών.

Το ζήτημα για ένα αγωνιστή της αριστεράς δεν είναι η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή. Και βέβαια πρέπει να πέσει η κυβέρνηση Καραμανλή. Το ουσιώδες, όμως, είναι το πώς θα πέσει.

Θα τον ρίξουν οι «νταβατζήδες» και οι Αμερικανοί αφέντες; Τότε όποια κυβέρνηση και αν έρθει θα είναι πάρα πολύ χειρότερη: Θα είναι πειθήνιο τσιράκι των Αμερικανών.

Ή θα τον ρίξουν οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις; Μια τέτοια πτώση και αν δεν επιφέρει θεματικές αλλαγές θα είναι προς το καλύτερο και θα αλλάξει τους συσχετισμούς.

Εμείς αρνούμαστε να μας ανεβάζουν και κατεβάζουν τις κυβερνήσεις τα ΜΜΕ και τα αυτοκρατορικά αφεντικά τους.

Η μόνη λύση είναι η Αριστερά, αν ακόμα υφίσταται να κινητοποιήσει τον κόσμο και να απεγκλωβιστεί από την σκανδαλολογική αγχόνη των ΜΜΕ και των «νταβάδων»: Οικονομικών και πολιτικών.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται μόνο του ΚΚΕ, έστω με τα πολλά λάθη του…






_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Misha]

«Σάς άκουσα να κατηγορείτε την εξουσία, το σύστημα, τους ανθρώπους. Κι εμένα με κουβαλήσατε εδώ μόνο και μόνο για να βρείτε ένα σύμμαχο, πού θα σας βοηθήσει να ενοχοποιήσετε την άλλη πλευρά. Λέτε, λοιπόν, πως ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες,φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι.


Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα.

Ας ανατρέξουμε σε όσα προηγήθηκαν. Πολύ
πρωτύτερα ο λαός μας είχε χάσει την πίστη του, είχε περιφρονήσει την παράδοσή του, είχε λησμονήσει την ιστορία του, είχε αρνηθεί τα ιερά και τα όσιά του.

Ποιος φταίει γι' αυτό; Η τωρινή εξουσία; Εμείς φταίμε! Και τώρα θερίζουμε ότι σπείραμε...
Ας θυμηθούμε, τι παράδειγμα έδιναν στο λαό οι διανοούμενοι, οι ευγενείς, οι έμποροι,
οι δημόσιοι υπάλληλοι, και προπαντός, τι παράδειγμα δίναμε εμείς, οι κληρικοί.
Ήμασταν οι χειρότεροι απ' όλους!

Γι' αυτό και των παπάδων τα παιδιά, βλέποντας μέσα
στις οικογένειες τους την ανηθικότητα και τη φιλοχρηματία, γίνονταν οι πιο φανατικοί άθεοι, οι πιο μαχητικοί επαναστάτες.

Πολύ πριν από την επανάσταση του 1917 ο κλήρος είχε
χάσει κάθε δυνατότητα καθοδηγήσεως του λαού.


Από το πλήθος των μοναστηριών της πατρίδας μας, μόνο πέντ' έξι ήταν φωτεινοί φάροι του Χριστιανισμού και του πνεύματος: το Βάλαμο, η Όπτινα με τους μεγάλους στάρτσι, το Ντιβέγιεβο, το Σάρωφ και ίσως ένα - δύο ακόμα.

Στα υπόλοιπα όχι μόνο την πίστη και την αρετή δεν συναντούσε κανείς, αλλά και σκανδαλιζόταν από το κοσμικό φρόνημα και την ανόητη επιδεικτικότητα.
Τι μπορούσε να πάρει ο λαός από τέτοιους ρασοφόρους, από τέτοιους δήθεν εκπροσώπους του Θεού; Εμείς τον σπρώξαμε στην επανάσταση, γιατί δεν του δώσαμε το
καλό παράδειγμα. Δεν του εμπνεύσαμε την πίστη, την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση.


Μην τα ξεχνάτε όλ' αυτά, μην τα ξεχνάτε! Γι' αυτό μας εγκατέλειψε τόσο εύκολα ο λαός.

Γι'αυτό αρνήθηκε μαζί μ' εμάς και το Θεό. Γι' αυτό γκρέμισε τις εκκλησιές.
Δεν μπορώ, λοιπόν, να κατηγορήσω την εξουσία, το σημερινό καθεστώς.

Γιατί οι σπόροι της αθεΐας έπεσαν τότε στο έδαφος πού εμείς οι ίδιοι είχαμε προετοιμάσει με τα λάθη
μας και τον ξεπεσμό μας. Αυτή ήταν η αιτία και η αρχή του κακού. Όλα όσα ακολούθησαν,ακόμα και τούτο το στρατόπεδο και το μαρτύριο μας και οι άσκοπες θυσίες τόσων αθώων ανθρώπων, δεν είναι παρά οι αναπόφευκτες συνέπειες. »


Αυτά έλεγε ένας γέροντας της ρωσικής εκκλησίας, που πέρασε δεκαετίες σε εξορίες και φυλακές,σε συγκρατουμένους του, τσαρικούς και άλλους.

Τα περί Βατοπεδίου τα ξέραμε και τα γράφαμε σε διαδικτυακούς διαλόγους εδώ και χρόνια.
ΕΥΤΥΧΩΣ οι συγκυρίες έφεραν την αποκάλυψη.
Πρέπει να μπεί ένα τέλος σε αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Αγιονόρος σε μια θρησκευτική Ντίσνεϋλαντ,προορισμό πλούσιων,περίεργων περιηγητών,καταναλωτών μεταφυσικής.
Το Άγιονόρος πρέπει να μείνει εργαστήρι ανιδιοτελούς,φιλόθεου και φιλάδελφου βίου,κοινοτισμού και απλότητας.
Εάν ορισμένοι νομίζουν πως χρησιμοποιώντας το brand name «αγιορείτης» και τα ιερά κειμήλια μπορούν να πλουτίσουν τότε κάποιος πρέπει να τους υπενθυμίσει, με το καλό ή με το άγριο, τον λόγο που έγιναν μοναχοί.
Αν θέλουν να ζουν ως παράσιτα της πολιτικής εξουσίας και των επιχειρηματιών ας αφήσουν το ασκητικό τριβώνιο ,τις αγιαστούρες και το θεοκουτσομπολιό κατά μέρος.
Αν έκαναν λάθος και παρασύρθηκαν-γεγονος εξαιρετικά απίθανο- ας δείξουν έμπρακτα την μετάνοια τους για τον σκανδαλισμό τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων επιστρέφοντας τα χρήματα και τα χτήματα που καταχράστηκαν και περιοριζόμενοι στα μοναχικά τους καθήκοντα και εργόχειρα.
_________________
«Ως πότε θα είναι παντοδύναμο το χρήμα, η αγχόνη των ψυχών, το αγκίστρι του θανάτου, το δόλωμα της αμαρτίας; Ως πότε θα κυβερνά ο πλούτος, η αιτία των πολέμων για τον οποίο κατασκευάζονται όπλα και ακονίζονται ξίφη;»Μ.Βασίλειος

[Ροβεσπιέρος]

Παραθέτουμε δύο κείμενα του Θύμιου σχετικά με τα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία.
Το πρώτο είναι γραμμένο το Φεβρουάριο του 1992.
Το Δεύτερο, τον Οκτώβριο του 1999.
Περιέχονται στο βιβλίο «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις».
Συγκρίνετέ τα με το σήμερα: Ακριβώς τα ίδια ζούμε και ακούμε…



Η κάθαρση

Η «κάθαρση» αποτέλεσε τον κυρίαρχο ρητορικό λόγο της πολιτικής μυθολογίας τα τρία τελευταία χρόνια: Πολιτικό υπνωτικό που δεν επικάλυψε απλώς τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του «σκανδάλου Κοσκωτά», αλλά έκανε και δυνατή την κυβερνητική συμμαχία της παραδοσιακής αριστεράς με τον ιδεολογικό της αντίποδα, τη Ν.Δ. Συνακόλουθα, δια μέσου αυτής της ιστορικής έκτρωσης ήρθε στην κυβέρνηση η Ν.Δ. και αναπαλαιώθηκαν οι μύθοι του νεοφιλελευθερισμού.
Όμως μια μυθική έννοια δεν παραποιεί απλώς, αλλά αποτελεί και προϊόν παραποίησης. Η γλώσσα της αλλοίωσης, η σκανδαλολογία: Ένας άλλος μύθος. Αυτός φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει την κοινωνική σήψη και διαφθορά ως έργο ατομικό. Ετσι οι ευθύνες αναζητούνται στα «κακά» πρόσωπα, στους «ανέντιμους» και όχι στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση και στους θεσμούς. Δηλαδή το αίτιο αναζητείται στο σύμπτωμα και το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο.
Σε ιδεολογικό επίπεδο η γλώσσα της σκανδαλολογίας λειτουργεί σαν εμβόλιο: Ομολογεί τα τυχαία ελαττώματα του συστήματος και των θεσμών του για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα. Δηλαδή με μικρές δόσεις από το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα και το προστατεύει από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του. Ο ιδεολογικός, συνεπώς, καθαρτήριος λόγος καταλύει κάθε διαλεκτική, κάθε αναδρομή πέρα από το επιφανειακά ορατό, οργανώνει έναν κόσμο χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και ταξικές οριοθετήσεις.
Σε πολιτικό επίπεδο ο καθαρτήριος λόγος χρησιμοποιήθηκε για την «απαλλαγή» από το ΠΑΣΟΚ και τη διάλυσή του. «Κάθαρση» σημαίνει καθαρισμός, απαλλαγή από ξένη ή βλαβερή ουσία. Κάθαρση λοιπόν από τι? Ασφαλώς όχι για να απαλλαγούμε από τη βλαβερή ουσία του συστήματος, αλλά για «καθαρίσουμε» την ελληνική κοινωνία από το ΠΑΣΟΚ.
Η μυθολογία της «κάθαρσης» σηματοδοτούσε πολιτικά: Το ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα ο αρχηγός του είναι μια ξένη και βλαβερή ουσία που πρέπει να απαλλαγούμε. Αυτό υποδηλώνει και η παραπομπή του Αντρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Μια πολιτική επιλογή που εκτός των άλλων ανάγει σε ποινικό αδίκημα κάθε άσκηση κυβερνητικής εξουσίας από μη δεξιό κόμμα.
Πίσω λοιπόν από τη ρητορική της «κάθαρσης» κρυβόταν ο ταριχευμένος λόγος της Δεξιάς. Ο λόγος αυτός μετατρέπει αδιάκοπα τα προϊόντα της Ιστορίας σε τύπους, σε σχήματα. Και όπως η σουπιά χύνει το μελάνι της για να προστατευτεί, έτσι και η Ν.Δ. έχυσε το μελάνι της «κάθαρσης» για να αποκρύψει το σκληρό ταξικό της πρόσωπο και να ξεγελάσει τους απογοητευμένους. Η Αριστερά προσκολλημένη σε τύπους και σχήματα βούτηξε στο μελάνι και έγραψε μια ακόμα μελανί σελίδα.
Τι απόμεινε σήμερα από την «κάθαρση»? Το αυθαίρετο κτίσμα και η πολιτική τιμωρία του Τσοβόλα. Πλήρης αυτογελιοποίηση! Η «κάθαρση» θεμελιώθηκε στο «ήθος» και στην «εντιμότητα» και κατέληξε στην καταδίκη του Τσοβόλα, που οι πάντες, φίλοι και αντίπαλοι, εγκωμίασαν το ήθος του και την εντιμότητά του. Φαίνεται ότι το ήθος αποτελεί «ξένη» και «βλαβερή» ουσία...

Φεβρουάριος 1992








Η σκανδαλολογία




Η ΑΣΤΙΚΗ ιδεολογία προσπαθεί αδιάκοπα και με κάθε τρόπο να ναρκώσει την κοινωνία με ανοσοποιητικές ουσίες. Η σκανδαλολογία είναι ένα τέτοιο ανοσοποιητικό θεραπευτικό μέσο. Λειτουργεί σαν εμβόλιο. Ομολογεί κάποια σκάνδαλα για να συγκαλύψει την πραγματικότητα των σκανδάλων και να εγχύσει στην πραγματικότητα εξαγνιστικές και καθαρτήριες ουσίες. Η σκανδαλολογία προστατεύει τη μήτρα των σκανδάλων και συγκαλύπτει τα σκάνδαλα: Φετιχοποιεί τα άτομα και εμφανίζει τη σήψη και τη διαφθορά ως έργο ατομικό. Ταυτόχρονα παράγει παραπλανητικούς μύθους: Της «εξυγίανσης», της «κάθαρσης», των «εντίμων και ανέντιμων» κλπ. Έτσι η σκανδαλολογία ταριχεύει την καπιταλιστική σήψη και αναπαλαιώνει τα υλικά της. Καταγράφει και καταγγέλλει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης για να αποκρύψει την ολική σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
ΒΕΒΑΙΩΣ η σκανδαλολογία δεν είναι η αποκάλυψη των σκανδάλων και της διαφθοράς, αλλά η φιλολογία περί σκανδάλων και διαφθοράς. Μια φιλολογία που μιλάει για σκάνδαλα και διαφθορά, αλλά δέχεται ως πάγια και ακίνητη Φύση την ιεραρχία της αγοράς, του κέρδους και των ιδιοκτησιών. Μια φιλολογία ύπουλη και άκαμπτη που επιτρέπει στον άνθρωπο να αηδιάζει πολιτικές και πρόσωπα, αλλά δεν του επιτρέπει να κινεί τον κόσμο. Μια φιλολογία που απαγορεύει στον άνθρωπο τη μεταμόρφωση του κόσμου και εγκλωβίζει τη λαϊκή ενέργεια σε μια άλλη χρήση ή διαχείριση της ιεραρχίας της αγοράς και του χρήματος.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και η Ν.Δ. σκανδαλολογούν ασυστόλως. Επιδίδονται σε μια στείρα και κινδυνολόγα πολιτική αντιπαράθεση πάνω στα σκάνδαλα. Μια αντιπαράθεση που μένει στην επιφάνεια, στο επίπεδο της καταναλωτικής καταγγελίας και της εκλογικής δημαγωγίας, που αποκόβει τα σκάνδαλα και τη διαφθορά από τον οργανισμό που τα γεννάει και τα θρέφει, από την πολιτική τους φιλοσοφία που τα εκφράζει και τα αποτυπώνει.
ΤΑ ΔΥΟ αυτά κόμματα σκανδαλολογούν γιατί είναι και τα δύο χρήστες και διαχειριστές του καθεστώτος των σκανδάλων. Οι θορυβώδεις αναθεματισμοί κατά των σκανδάλων και οι οξύτατες εκατέρωθεν καταγγελίες δεν αγγίζουν τον κόσμο της διαφθοράς και των σκανδάλων. Περιστρέφονται γύρω από τη χρήση και διαχείριση αυτού του κόσμου. Χρήση κάνουν και τις σκανδαλολογίας.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να αποτρέψει την αποκάλυψη σκανδάλων και να συγκαλύψει τη δική της διαπλοκή στα σκάνδαλα. Η ΝΔ χρησιμοποιεί τη σκανδαλολογία για να κερδοσκοπήσει εκλογικά, να βγει από τα αδιέξοδά της και να απαιτήσει και δική της συμμετοχή στη διαχείριση της «οικονομίας» των σκανδάλων. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαλώνουν για τη χρήση του καθεστώτος των σκανδάλων και όχι για την αποκάλυψη της σήψης και της διαφθοράς του κόσμου που υπηρετούν.
Οκτώβριος 1999




_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Απλά, καθαρά και ουσιώδη!!!
Από Ριζοσπάστη
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4714125&publDate=11/9/2008



Αποκαλύψεις σκανδάλων σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Σε ερώτηση αν το ΚΚΕ σκέφτεται να αναλάβει κάποια πολιτική πρωτοβουλία σχετική με τα θέματα της επικαιρότητας, π.χ. τις υποθέσεις των ομολόγων της Μονής Βατοπεδίου, των κ.κ. Βουλγαράκη και Παυλίδη κ.ά., η Αλ. Παπαρήγα είπε:

«Επειδή με τσιγκλήσατε με τη Μονή Βατοπεδίου. Δυστυχώς, βεβαίως, σκάνδαλα υπάρχουν. Καταρχήν, τα περισσότερα σκάνδαλα είναι νόμιμα. Η σύμφυση κράτους και μονοπωλίων είναι η ουσία του συστήματος. Είναι νόμιμα. Μέσα από αυτή τη σύνθεση υλοποιείται και μέσα από πρόσωπα. Και τα πρόσωπα βάζουν το χέρι στο μέλι.

Το δεχόμαστε; Οχι δεν το δεχόμαστε. Ούτε τα νόμιμα σκάνδαλα θέλουμε ούτε αυτά που γίνονται κάτω από το τραπέζι, αλλά να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Οι αποκαλύψεις σκανδάλων συμβαίνουν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το θέμα του Βατοπεδίου, απ' ό,τι ξέρω έχει βγει τουλάχιστον από την τοπική οργάνωση εδώ του κόμματος, προ πολλού. Το αναδείξαμε και δεν έγινε θέμα. Και έγινε θέμα τώρα. Γιατί ήρθε τώρα η ευαισθησία; Το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και της μοναστηριακής το έχουμε θέσει ανοιχτά πολλές φορές και επειδή πολλές φορές μπορεί να χάνεται σε άλλα, το θέσαμε ειδικά με αφορμή τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα.

Και είπαμε καθαρά, δεν αναγνωρίζουμε, ακόμα και αν υπάρχουν χαρτιά νομιμοποίησης, καμία περιουσία εκκλησιαστική σε δάση, σε παραλίες, σε βουνά, σε δασικές περιοχές.

Διότι σε μία Ελλάδα που έχει καμένα δάση πρέπει να αναγνωριστούν οι δασικές περιοχές, να γίνουν δάση, έστω και μετά από εκατό χρόνια. Αυτά πρέπει να περάσουν στο λαό. Η εκκλησία, οι μοναχοί και τα μοναστήρια δεν μπορούν να εμπορεύονται περιουσίες και, βεβαίως, και κόμματα και υπουργοί να συνδράμουν σε αυτή την περίπτωση. Είτε γιατί βγάζουν μίζα είτε γιατί θέλουν να αποκτήσουν εκλογική πελατεία ή δεν ξέρω τι.

Εδώ είμαστε καθαροί. Με αυτή την έννοια βεβαίως είμαστε ευαίσθητοι, έχουμε βγάλει και ανακοίνωση γι' αυτό, αλλά δε δεχόμαστε το εξής πράγμα: Να υποκαθίσταται η κριτική της στρατηγικής των κομμάτων με τα σκάνδαλα.

Διότι τώρα συνέχεια έχουμε σκάνδαλα. Και ακούω: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της δεκαετίας του '90.

Γιατί, ότι πάει να πουληθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν είναι σκάνδαλο; Το ότι πουλήθηκε το λιμάνι του Πειραιά δεν είναι σκάνδαλο; Οτι οι υποδομές της χώρας πωλούνται δεν είναι σκάνδαλο; Οτι η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά περνάει στις ιδιωτικές εταιρείες και στους ψυχιάτρους δεν είναι σκάνδαλο;

Δηλαδή, πρέπει να βγάλει ένας υπουργός ένα κότερο από μία επιχείρηση για να γίνει σκάνδαλο; Δυστυχώς, και τα σκάνδαλα χρησιμοποιούνται στην αντιπαράθεση μεταξύ των άλλων κομμάτων. Με στόχο τι; Είτε διατήρηση της κυβέρνησης είτε ανάκτηση κυβερνητικής εξουσίας ή συμμετοχή στην κυβέρνηση. Θα το πω καθαρά. Τι να κάνουμε; Η πολιτική ζωή του τόπου δυστυχώς καθορίζεται από ζητήματα τέτοια τα οποία αποτραβούν από το κύριο».

[Ελεύθερος]

Διαβάζω όσα γράφονται για τη Μονή Βατοπεδίου και φυσικά ακούω και στα ΜΜΕ και έχω αηδιάσει. Βγαίνει μία γ......η υποκρισία και αναπαράγεται. Το Βατοπέδι είναι ένα μόνο στιγμιότυπο (που ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΟ για πολύ καιρό) που επιλέχθηκε να βγει τώρα. Τα σημιτόσκυλα (συγγνώμη από τα σκυλάκια)και στη συνέχεια οι καραμανλικοί έκαναν διευθετήσεις και διοχέτευσαν πολύ χρήμα στο Άγιο Όρος και στην Εκκλησία της Ελλάδας για να μην μιλά η Εκκλησία για ταυτότητες, εθνικά θέματα, πατριαρχικό και χριστοδουλικό γλύψιμο στο Βατικανό κλπ ή να μην κάνει ουσιαστική παρέμβαση. Γιατί ξέχασε τις ταυτότητες ο Χριστόδουλος; Ήταν ναι στις φωνές αλλά όχι στις ενέργειες και πράξεις.
Αυτός είναι ο πυρήνας που είναι γνωστός στον εκκλησιαστικό χώρο και τύπο εδώ και πολλά χρόνια.

Δηλαδή, χωρίς ανταλλάγματα έκαναν οι κυβερνήσεις τέτοιες παραχωρήσεις χωρίς αντάλλαγμα; Ρε τι σούπερ Χριστιανός που είναι ο Σημίτης.

Γιατί δεν μιλάει κανένας γι'αυτά; Αυτή είναι η ουσία.

[Νέος]

ΝΑΙ!!! Μάλιστα, ο Ορθόδοξος Τύπος για χρόνια ολόκληρα έγραφε σχετικά με τέτοιες υποθέσεις. Αλλά ... είπαμε, είναι ακραίος, μισαλλόδοξος, σκοταδιστής κλπ. Φιμώνουμε τους τρίτους που αποκαλύπτουν, ελέγχουμε το κακό για να θεριέψει και μετά ξεσηκώνουμε τον κόσμο "αγανακτισμένοι" για την απαράδεκτη κατάσταση ... που εμείς προκαλέσαμε.
Αι στον αγύριστο.

[ΔΑΦΝΗ]

Παραμιλήματα υποκρισίας

Νιώθεις ένα αίσθημα φυσικής ναυτίας όταν αντικρίζεις αυτή την οργιώδη υποκρισία των ΜΜΕ, των πολιτικών και πολλών μπλόγκερ. Στον Τύπο και στις οθόνες (ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές) δεν βλέπεις τίποτε άλλο από το Βατοπέδιο, το Βουλγαράκη, τον Τατούλη και τα καρατσαφέρικα «κόλπα»: Όλα παρουσιάζονται βαρύγδουπα, σαν τα σκάνδαλα των σκανδάλων, σαν κοσμοϊστορικά γεγονότα, σαν να ανακαλύφτηκε η Αμερική!!!

Τίποτα άλλο δεν υπάρχει για τους κατασκευαστές της κοινής γνώμης (αυτούς τους σύγχρονους βιαστές της κοινωνίας και της σκέψης) παρά μόνο το Βατοπέδιο, ο «άπληστος» Βουλγαράκης, ο «αντιστασιακός» Τατούλης και ο κλόουν «προβοκάτορας» Καρατζαφέρης…

Η κοινωνική και πολιτική μας ζωή έχει «κολλήσει» εδώ!!!

Τέτοια διατεταγμένη και επιλεκτική σκανδαλολογία και σκανδαλοθηρία δύσκολα συναντάς.

Αυτό, όμως, που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο και είναι χωρίς όρια και αναστολές είναι τα γλοιώδη παραληρήματα της υποκρισίας: Διατεταγμένα και αυτά.

Έχουν κολλήσει στο Βουλγαράκη, όταν είναι άπειροι οι Βουλγαράκηδες σε όλο το καθεστωτικό σκυλολόι και σε όλων των ειδών τα κυβερνητικά τρωκτικά. Κανένας δεν λέει να μην βγουν τα αίσχη του Βουλγαράκη, αλλά αυτό που είναι ανυπόφορο είναι ότι όλη η πολιτική έχει επικεντρωθεί στα αίσχη ενός προσώπου, χωρίς να αποκαλύπτονται και τα αίσχη των άλλων. Εδώ ο Τσουκάτος ομολόγησε τις μίζες από τη Ζήμενς και το θέμα ξεχάστηκε. Ο «σοσιαλιστής» Άκης όταν παντρευόταν με ρολς-ρόις τι διαφορετικό έκανε από το Βουλγαράκη.

Αντί να δείξουμε τη σαπίλα των κυβερνητικών αξιωματούχων κάθε χρώματος μένουμε σε ένα πρόσωπο, γιατί αυτό σήμερα εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς των «κατασκευαστών συνείδησης»!!!

Για την πολιτική που ξεπουλάει την Ελλάδα, τα λιμάνια της, τις ακτές της, τα δάση της, την ιστορία της, κ.λπ. πολιτική κοινή και ταυτόσημη των καθεστωτικών κομμάτων, πολιτική που γεννάει και θρέφει Βουλγαράκηδες, Άκηδες, Τσουκάτους και τους λοιπούς που «ξεπλένουν» τις μίζες σε βίλες και κότερα, γι’ αυτή την πολιτική ουδείς βγάζει τσιμουδιά…

Εκεί, όμως, που η διατεταγμένη σκανδαλολογική παραφιλολογία και υποκρισία γίνεται ψυχωτική είναι το Βατοπέδιο.

ΤΩΡΑ ξαφνικά ανακάλυψαν το σκάνδαλο τα παπαγαλάκια και τα τρωκτικά κάθε είδους. Ένα σκάνδαλο που ξεκινάει επί Σημίτη και έχει καταγγελθεί και αποκαλυφτεί από πολιτικούς φορείς, δημοτικές και αρχαιολογικές αρχές και κυρίως από πολλούς παράγοντες και ανθρώπους της Εκκλησίας, συνέχεια και συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια.

ΟΤΑΝ κραύγαζαν οι πάντες για τις χρυσοφόρες διαπλοκές των κυβερνήσεων και των μοναχών του Βατοπεδίου, οι Νταβατζήδες των ΜΜΕ και τα ποικίλα παπαγαλάκια τους δεν άκουγαν τίποτα.

ΤΩΡΑ πήραν την εντολή να χαλάσουν τον κόσμο για ένα σκάνδαλο που ξεκίνησε επί «εκσυγχρονιστών», πασίγνωστο και συνεχίστηκε και με τους νέους γαλάζιους «εκσυγχρονιστές».

Μέχρι χθες τα είχανε κάνει όλοι πλακάκια. Σήμερα χρησιμοποιείται αφηνιασμένα και διατεταγμένα για συγκεκριμένους και διατεταγμένους πολιτικούς στόχους.

Πράγματι όταν βλέπεις αυτό το μέγεθος της θηριώδους υποκρισίας και απάτης νιώθεις ένα βαθύ αίσθημα ναυτίας.

Φαίνεται ότι όλοι αυτοί οι μεταπράτες και κατασκευαστές της κοινής γνώμης, πιστεύουν ότι επειδή ταΐζουν με χόρτο τον ελληνικό λαό, ότι ο ελληνικός λαός το τρώει κι όλας.

Άμοιροι ζείτε μια εικονική πραγματικότητα και δεν μπορείτε να αντιληφτείτε ότι οι πάντες αντιλαμβάνονται το διατεταγμένο ρόλο σας και τα πολιτικά σας παιχνίδια. Τα έχετε παίξει πολλές φορές και σας έχουν πάρει χαμπάρι και οι πέτρες.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Εκτός από το ΚΚΕ και το "Ριζοσπάστη" τις επιχειρηματικές διαπλοκές του βατοπεδίου τις έχουν καταγγείλει εδώ και χρόνια δημοτικές και αρχαιολογικές αρχές και κυρίως πολλοί μοναχοί και εκκλησιαστικοί παράγοτες και εφημερίδες, όπως ο "Ορθόδοξος Τύπος".
Τα ΜΜΕ και τα "παπαγαλάκια" ΤΩΡΑ ουρλιάζουν...

Διαβάστε τα παρακάτω στο Ριζοσπάστη.

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=4715967&publDate=12/9/2008





Γιατί δεν ανακάλυψαν την Αμερική

Παρεμβάσεις του ΚΚΕ στη Βουλή και δημοσιεύματα του «Ρ» για τη Μονή Βατοπεδίου, που δείχνουν ότι το θέμα δεν ήρθε... απ' τον ουρανό!

Η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου δεν αποδεικνύει μόνο το μεγάλο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο και τις «ιερές μπίζνες», αλλά αποκαλύπτει, για μια ακόμη φορά, την τεράστια υποκρισία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζονται λες και ανακάλυψαν την Αμερική. Το ΚΚΕ έχει αναδείξει το θέμα και κοινοβουλευτικά, αλλά και μέσω του «Ριζοσπάστη», εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα. Καμία φορά δεν έγινε «θέμα».

Ως απάντηση σε αυτήν την υποκρισία παραθέτουμε τις Ερωτήσεις των βουλευτών του ΚΚΕ για το θέμα, αλλά και μια σειρά τίτλων του «Ρ». Είναι και μια απάντηση και στον πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρα, ο οποίος στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ αναρωτήθηκε γιατί μόνο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α προσπαθεί με διαρκείς ερωτήσεις και κινητοποιήσεις να αναδεικνύει αυτό το θέμα. Συγκεκριμένα:

12 Νοέμβρη 2003: Αίτηση κατάθεσης εγγράφων των βουλευτών του ΚΚΕ Αγγελου Τζέκη και Γιώργου Χουρμουζιάδη, με την οποία καλείται ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να καταθέσει τις γνωμοδοτήσεις 26/3-12-1998 και 17/18-7-2002 του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, που αφορούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των νησίδων της λίμνης Βιστωνίδας και ολόκληρης της λίμνης.

26 Ιούνη 2007: Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ, Αγγελου Τζέκη και Γιώργου Χουρμουζιάδη με θέμα: «Εκχώρηση δημοσίων εκτάσεων στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου με αντάλλαγμα τη λίμνη Βιστωνίδα».

19 Ιούλη 2007: Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ Αγγελου Τζέκη και Γιώργου Χουρμουζιάδη με θέμα: «Αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων και παραχώρησή τους για "αγροτική" ανάπτυξη στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Ορους».

28 Ιανουαρίου 2008: Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ Γιάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου με θέμα: «Παραχώρηση δημόσιας έκτασης του Δήμου Βεγορίτιδας στη Μονή Βατοπεδίου».

30 Ιανουαρίου 2008: Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ Γιάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου με θέμα: «Επιχειρησιακό σχέδιο της Μονής Βατοπεδίου για την "αξιοποίηση" δημόσιας έκτασης 8.608 στρεμμάτων της που της παραχωρήθηκε από την κυβέρνηση».

22 Φλεβάρη 2008: Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ, Γιάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου με θέμα: «Διασφάλιση του "αναπαλλοτρίωτου" για τις δημόσιες εκτάσεις που παραχωρήθηκαν στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Ορους».
Το θέμα στον «Ρ»

Ο «Ριζοσπάστης» έχει παρακολουθήσει το θέμα και το έχει αναδείξει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Μάλιστα, υπάρχει σχετικό δημοσίευμα απ' τις 22 Αυγούστου του 1998, όταν ο «Ρ» αναφέρεται στο «Μάνατζμεντ δισεκατομμυρίων» που στήνεται στο Αγ. Ορος. Το θέμα αφορούσε, τότε, τη χρηματοδότηση για την αναστήλωση των Μονών. Ο τότε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας, Χρ. Πάχτας και ο υποδιοικητής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Π. Γεννηματάς υπέγραψαν σύμβαση που αφορούσε τη χρηματοδότηση τεσσάρων μονών. Μάλιστα, προγραμματίζονταν και έργα στη Μονή Βατοπεδίου.

Ο «Ρ», τότε, σημείωνε ότι τα έργα εκατομμυρίων προκαλούν και το ανάλογο εργολαβικό ενδιαφέρον. Η περιγραφή ήταν χαρακτηριστική:«Ούτε λίγο ούτε πολύ το Αγιο Ορος μετατρέπεται σε μια ολόκληρη επιχείρηση και οι μοναχοί μεταλλάσσονται σε επιδέξιους και επιτήδειους "μάνατζερ", που χειρίζονται την πληροφορική, χρησιμοποιούν κινητή τηλεφωνία, διαχειρίζονται δισεκατομμύρια, πληρώνουν εργολάβους και βρίσκονται σε απευθείας επικοινωνία με ευρωπαϊκούς χρηματικούς μηχανισμούς».

Οι «ιερές» επιχειρήσεις 10 χρόνια είναι πραγματικότητα. Η Μονή Βατοπεδίου είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα. Για το συγκεκριμένο θέμα παραθέτουμε ορισμένους χαρακτηριστικούς τίτλους δημοσιευμάτων της εφημερίδας μας, που αποδεικνύουν ότι δεν ήρθε απ' το πουθενά:

6 Νοέμβρη 2003: Δημοσίευμα με τίτλο «Διεκδικεί 30.000 στρέμματα η Μονή Βατοπεδίου», στο οποίο αναφέρεται και διαμαρτυρία των κατοίκων γιατί η Μονή Βατοπεδίου, με αγωγή της, θέλει να τους διώξει από τη γη που καλλιεργούν.

23 Νοέμβρη 2003: Ολοσέλιδο δημοσίευμα με τίτλο «"Αντίδωρο" στη μονή Βατοπεδίου το Πόρτο Λάγος».

15 Αυγούστου 2007: Δημοσίευμα με τίτλο «ΝΔ - ΠΑΣΟΚ: Χαρίζουν χιλιάδες στρέμματα στη Μονή Βατοπεδίου».

4 Ιούλη 2007: Δημοσίευμα με τίτλο: «Σκανδαλώδεις παραχωρήσεις στη Μονή Βατοπεδίου».

9 Γενάρη 2008: Προβολή της κινητοποίησης των κατοίκων της Ουρανούπολης Χαλκιδικής και τη «δυναμική αντίδραση» «μπροστά στο ενδεχόμενο να ξεπουληθούν χιλιάδες στρέμματα στη Μονή Βατοπεδίου».

28 Μάη 2008: Πρωτοσέλιδο χτύπημα με τίτλο «Η κυβέρνηση χαρίζει δασική γη στη Μονή Βατοπεδίου -"Ιερές" επιχειρήσεις σε 8.800 στρέμματα δάσους». Στο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι «το Νομικό Συμβούλιο του κράτους γνωμοδότησε θετικά στον αποχαρακτηρισμό της έκτασης, για την οποία υπάρχει ήδη επιχειρησιακό σχέδιο για «θρησκευτικό τουρισμό».

29 Μάη 2008: Στη στήλη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» το άρθρο έχει τίτλος «Και "ιερό" εμπόριο με τα δάση» και αναφέρεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «αποχαρακτηρίσει 8.800 στρέμματα δημόσιου δάσους στη Χαλκιδική. Μια έκταση την οποία έχει δωρίσει στη Μονή Βατοπεδίου, που ήδη έχει εκπονήσει επιχειρησιακό σχέδιο για να προχωρήσει σε..."ιερές μπίζνες"».

15 Αυγούστου 2008: Δημοσίευμα με τίτλο «Πολιτική που "οπλίζει" το χέρι των εμπρηστών». Αναφορά στη Μονή Βατοπεδίου και την αποκάλυψη της προσπάθειας αποχαρακτηρισμού των 8.800 στρέμματα δημόσιου δάσους στη Χαλκιδική.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4717775&publDate=13/9/2008



«Βουλγαράκηδες» και ... «Βουλγαροκτόνοι»

«Είμαι δε περήφανος για το έργο και τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στα υπουργεία στα οποία υπηρέτησα», υποστηρίζει στην επιστολή παραίτησής του προς τον πρωθυπουργό ο κ. Βουλγαράκης.

Επειδή (προφανώς λόγω συστολής) αποφεύγει να μνημονεύσει αυτό το «έργο» να σας θυμίσουμε εμείς δυο - τρεις χαρακτηριστικές πλευρές του:

Υποκλοπές και απαγωγές Πακιστανών (ενόσω προΐστατο στο Δημόσιας Τάξης), «κάτι δέντρα που κάηκαν» στον Κρόνιο λόφο της Ολυμπίας (όσο ήταν υπουργός Πολιτισμού) και κάτι λιμάνια που ιδιωτικοποιήθηκαν (επί των ημερών του στο Ναυτιλίας)...

*

Βεβαίως, για τίποτα απ' όλα αυτά δεν οδηγήθηκε στην παραίτηση ο κ. Βουλγαράκης. Ολα τα παραπάνω έτυχαν της απόλυτης έγκρισης και απόλυτης κυβερνητικής κάλυψης.

Που σημαίνει ότι το κύριο θέμα για το λαό και την πορεία του τόπου, δεν ήταν και δεν είναι φυσικά το πρόσωπο Βουλγαράκης ή ο εκάστοτε Βουλγαράκης. Το κύριο και ουσιαστικό είναι το πρόσωπο της ίδιας της κυβερνητικής πολιτικής, όπως αυτό αποτυπώνεται στις σχέσεις της χώρας με τη CIA, στις ακολουθούμενες πολιτικές για τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, στις αποφάσεις για το δημόσιο πλούτο είτε πρόκειται για την πολιτιστική κληρονομιά είτε για τις εκποιούμενες υποδομές του τόπου.

*

Επομένως, το κυβερνητικό πρόσωπο (περί αυτού πρόκειται) δε φτιασιδώνεται ούτε πολύ περισσότερο αθωώνεται με ανασχηματισμούς ή με παραιτήσεις υπουργών που έρχονται ως συνέπεια «ηθικοπλαστικών» διακηρύξεων. Πολύ περισσότερο που τίποτα δεν έχει αναιρέσει τη διαπίστωση του Λένιν. Οτι, δηλαδή, η εκμεταλλεύτρια τάξη φτάνει μέχρι του σημείου να χρησιμοποιεί ακόμα και την ηθική της χρεοκοπία σαν όπλο για να επιπλέει, τελικά, τόσο η ηθική της όσο και η πολιτική της.

*

Ως συνέχεια του προηγούμενου, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μάς έχουν εφοδιάσει με πλούσια εμπειρία: Στο πλαίσιο του δικομματισμού, είτε πρόκειται για το μεταξύ τους πινγκ - πονγκ είτε στο εσωτερικό των δύο κομμάτων, όλες οι ηθικές εκκλήσεις, τα συνθήματα και οι περί της «αμέμπτου ηθικής» διαβεβαιώσεις των «άτεγκτων ταγών» μας, ρίχνονται πάντα στο περιθώριο της πραγματικής πολιτικής. Και έχουν έναν και μόνο στόχο: Να καμουφλάρεται η ταξική ουσία των πεπραγμένων τους και να διαιωνίζεται η εξαπάτηση των μαζών. Στις τελευταίες, δε, αναγνωρίζεται μία και μόνο «ελευθερία»: Να μένουν εγκλωβισμένες στην κοινή ηθική απόχρωση της πολιτικής - «μονόδρομο» που πορεύονται τόσο οι «Βουλγαράκηδες» όσο και οι «Βουλγαροκτόνοι».

[θουθου]

Πολύ ενδιαφέροντα τα κείμενα, αλλά είναι απλά κείμενα χαρακτηρισμών και κομματικής γραμμής... Δεν υπάρχουν όμως δεδομένα. "Όλοι γνώριζαν", "τα ξέραμε μωρέ" κλπ....

Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι τα δεδομένα της υπόθεσης. Η μονή πχ, παίρνει χρήματα. Τί τα κάνει; Τα μαζεύουν οι μοναχοί; Γίνονται προσωπικές περιουσίες; Το Άγιον Όρος παίζει το ρόλο του μεσάζοντα σε πολιτικά σκάνδαλα, σε μίζες;

Γιατί αν το Άγιον όρος δέχεται χρηματοδότηση με αυτούς τους γελοίους τρόπους, τότε καλώς την δέχεται. Αν το θέμα είναι να μην επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός, ή να μην φωνασκούν οι Συριζαίοι, τότε καλώς γίνεται ό,τι γίνεται, αρκεί αυτή η χρηματοδότηση να πηγαίνει στον ρόλο του Αγίου Όρους... Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για υπερχιλιετή θεσμό, πολύ παλαιότερο του Ελλαδικού κράτους, που με δεδομένη την αποδυνάμωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι το μόνο που υπάρχει ως δημιουργό εκκλησιαστικής εξουσίας, όχι μόνο για τον Ελλαδικό χώρο, αλλά για τα Βαλκάνια, και όλη την Ορθοδοξία... Επίσης το Οικουμενικό και τα άλλα πατριαρχεία πρέπει με κάποιον τρόπο να στηρίζονται. Πχ, ο καϋμένος παππάς των Σκοπίων που κυνηγιέται από το καθεστώς εκεί, κάπως πρέπει να στηριχτεί. Ξέρουμε ότι κράτος και υπηρεσίες δεν έχουμε... Και ο Κάρολος ή ο Πούτιν δεν είναι "τζετ-σετ"....

Επίσης πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ορθοδοξία δεν είναι φολκλόρ για προσευχές, όπως θέλουν οι εκσυγχρονιστές. Είναι πνευματικός-πολιτισμικός φορέας. Άρα πρέπει να είναι μη εξαρτώμενος από το κράτος. Μπορεί κανένας να φανταστεί την θέση του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας αν αύριο ο Τσίπρας είναι μέρος της εκτελεστικής εξουσίας;

Οπότε το ζήτημα δεν είναι αν πήρε λεφτά η μονή, αλλά ΓΙΑΤΙ τα πήρε, και ΤΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕ! Οι λοιπές κομματικοδογματικές λέξεις δεν λένε τίποτε...

[Μαξιμος]

Καλοί μου άνθρωποι, νομίζατε ότι το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο και θα ξεσκεπαστεί όλη η βρωμιά της Siemens; Φανταστήκατε ότι του κυρίου Βουλγαράκη θα ίδρωνε το αυτί και θα άρχιζε να τρέμει; Κούνια που σας κούναγε! Σε μία στιγμή που ο λαός έδειχνε αηδιασμένος, πραγματικά απογοητευμένος, από την ολιγαρχία των εγκεκριμένων κομμάτων που κυβερνάνε την χώρα. Οι επόπτες γραμμών έβγαλαν την υπόθεση της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου και την έριξαν στον λαό σαν τον καλύτερο αντιπερισπασμό. Πάει ξεχάστηκε η Siemens. Όσοι ανακατεύθηκαν μαζί της "ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχείς" θα ξεκοκαλίζουν τα δώρα που έκαναν στον εαυτό τους. Ο κύριος Βουλγαράκης θα φροντίζει ανενόχλητος και απερίσπαστος το μέλλον των παιδιών του. Όλα τα ΜΜΣ(κοταδισμού), σαν μία καλή χορωδία που την διευθύνει με μεγάλη δεξιοτεχνία ο μέγας μαέστρος του σύμπαντος, άλλαξαν γραμμή πλεύσης. Ένας άριστος μηχανισμός με όλες τις διασυνδέσεις προσεκτικά ελεγμένες και λαδωμένες ξεκίνησε το καλό έργο να μας ενημερώσει για τα καινούργια πράγματα και να ξεχάσουμε τα παλιά, γιατί τώρα πλέον ο Τσουκάτος, ο Χριστοφοράκος, ο Παυλίδης, Βουλγαράκης πάλιωσαν, ξεχάστηκαν.

Άρχισε πάλι το ανίερο παιχνίδι, οι μεν να κατηγοράν τους δε, σε ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Τους έκοψε και νοιάζονται για την λίμνη Βιστονίδα όταν η Πάρνηθα ετοιμάζεται να κοπεί οικόπεδα, το οικιστικό φιλέτο της Πεντέλης έχει ήδη μοιραστεί σε οικοδομικές εταιρείες "λαϊκής βάσης", η Ελαφόνησος πήρε τον δρόμο για τσιμεντούπολη, τα 60.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού που τα ετοιμάζουν για τσιμεντοποίηση έχουν πέσει στην λήθη. Οι σαλτιμπάγκοι που ακούνε στο όνομα πολιτικός κόσμος και τα κολλητίριά τους ξεσάλωσαν.

Ένας ρέκτης o Θάνος Οικονομόπουλος ,Καθημερινή (9/10/2008), μιλάει για χρυσόβουλα και άλλα ιερά πράγματα, άραγε τα ιερά πράγματα που έκαναν τον λόφο του Αγίου Φανουρίου Πολιτεία θα απασχολήσουν τους αγανακτισμένους πολιτικατζήδες ή εκεί μένουν τα δικά μας τα παιδιά και μη τα ψάχνεις τώρα. Τα χρυσόβουλα που βοήθησαν να γίνουν εκτάσεις της Χαλκιδικής τουριστικά θέρετρα θα απασχολήσουν τους κυρίους... κυρίους, πολύ αμφιβάλω. Αγανακτεί ο Φαρισαίος για "το κακούργημα εις βάρος του Δημοσίου". Ας γελάσω! Τώρα τον πήρε ο πόνος και το παράπονο. Πρόσεξε μη κλάψεις! Για 35 χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο έχει παραδοθεί στην πλέον ανεξέλεγκτη διαπλοκή και το πλέον βάρβαρο κομματικό πατρονάρισμα. Κομματάνθρωποι κάθε λογής ασελγούν αναίσχυντα και ανάλγητα πάνω στο Δημόσιο. Καταδυναστεύουν με αλαζονεία τον κρατικό μηχανισμό. Για 35 χρόνια το Δημόσιο έχει παραδοθεί στη πλέον εξωραϊσμένη σωματεμπορία και έχει υποταχθεί στα χυδαία συμφέροντα της κομματικής ολιγαρχίας. Για 35 χρόνια η Ελλάδα υπέστη την λαίλαπα των διαχειριστών του παρακμιακού ξεσαλώματος. Πακτωλοί χρημάτων ρέανε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είδε τόσους πόρους όσους δεν είχε δει ποτέ της, αλλά δεν απόκτησε ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία, ούτε δρόμους, ούτε Πανεπιστήμια. Γέμισαν όμως τα οικιστικά φιλέτα με βίλες και οι μαρίνες κότερα. Υποσχέθηκαν στους Έλληνες, για να αρπάξουν την ψήφο του, λαγούς με πετραχήλια, αλλά κράτησαν τα πετραχήλια για την πάρτη τους και άφησαν τους λαγούς για εμάς τους άλλους, τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Έλα όμως, που οι λαγοί ήταν γρήγοροι και ξέφυγαν. Μείναμε με άδεια χέρια, χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς ελπίδες και χωρίς μέλλον.

Μάλιστα ο Άρης Χατζηγεωργίου (Ελευθεροτυπία 10/9/2008), με το μυαλό θολωμένο από την κουλτούρα του τσεβρέ και του καπνισμένου τσουκαλιού μίλησε και για σχέδια..Λας Βέγκας: "όπου οι επισκέπτες των ξενοδοχείων-καζίνων μπορούν να διανθίσουν τις διακοπές τούς στο τζόγο επισκεπτόμενοι σε ομοίωμα μνημεία του πολιτισμού (αιγυπτιακές πυραμίδες, μεσαιωνικά κάστρα , Πύργος Άιφελ, Αψίδα Θριάμβου), ακόμη και την πόλη της Βενετίας."
Φυσικά και το Λας Βεγκας είναι Kitsch, αλλά μεγαλοπρεπέστατο και εντυπωσιακό Kitsch. 'Οχι το καρακιτσαριό της Μυκόνου και της άλλης τουριστικής Ελλάδας που οι τουρίστες δολοφονούνται και ληστεύονται κανονικά με την ανοχή του δημοσίου. Το Λας Βέγκας παράγει μερικά δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο και συντηρεί χιλιάδες εργαζομένους.

Φωνάζουν οι αυλικοί του κομματισμού και οι κορώνες τους παράγουν κενά προσχήματα. Άνθρωποι ανίκανοι, κωμικοτραγικές φιγούρες πρώην πειθήνιων αφισοκολλητών επί 35 χρόνια "δημοκρατίας" μας χλευάζουν λογαριάζοντας μας αθύρματα σκηνογραφικών εντυπώσεων.

Άνθρωποι, που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρό της πολυκατοικίας τους που πλούτισαν τσαλαβουτώντας και τρώγοντας το βιός των Ελλήνων και υποθηκεύοντας το μέλλον της χωράς, άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά για να μας δείξουν το πόσο καλοί πολίτες είναι!

Οι business της Μονής Βατοπεδίου τους μαράνανε. Ας μάς πούνε πρώτα τι έγιναν τα λεφτά που αντί να αγοράσουν τις δέκα πυροβολαρχίες Patriots στην Ελλάδα έφθασαν μόνo έξη. Ας ψάξουνε να βρουν πώς ρυπαροί και τρισάθλιοι τύποι που φυτοζωούσαν στο Παρίσι την εποχή της επταετίας ξαφνικά βρεθήκανε με ανάκτορα στην Μύκονο, κτήματα, αγροκτήματα και πολυκατοικίες. Αυτά είναι μερικά από τα καυτά ερωτήματα που βασανίζουν εμάς τους Έλληνες. Μέχρις ότου πάρουμε απάντηση, το θέμα των καλογέρων μας αφήνει αδιάφορους. Στο κάτω-κάτω της γραφής οι καλόγεροι δεν υποσχεθήκαν τίποτα. Δεν υπογράφουν συμφωνίες υποταγής στα ξένα κέντρα αποφάσεων, ούτε περνούν λεφτά για να συγγράφουν ιστορικά παραμύθια που υποσκάπτουν τα θεμέλια του Έθνους στο όνομα μίας αδιαφοροποίητης, αόριστης και δήθεν μοντέρνας αντίληψης της ιστορίας.


Οι αισχρά ιδιοτελείς με "ανιδιοτέλεια" προσπαθούν με την ξύλινη μονοτονία της επιχειρηματολογίας τους να μας διαφωτίσουν και να στρέψουν την προσοχή μας από τα καθημερινά, τα καμμένα δάση που γίνονται οικόπεδα, την περισσότερο από ποτέ ανίκανη και διεφθαρμένη διοίκηση, την εκπαίδευση που έχει πάθει καθίζηση, τα τριτοκοσμικά νοσοκομεία, στην λίμνη Βιστονίδα και τις συνδιαλλαγές των καλόγερων. Θυμίζουν την ξέκωλη της γειτονιάς που προσπαθεί να βγάλει όλες τις άλλες γειτονοπούλες πουτάνες για να καλύψει τις δικές της τις πομπές.

Ο πολύς Παντελής Μπουκάλας, Καθημερινή (10/9/2008) μάλιστα ξέθαψε και το παλιό "Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια" για να κάνει πιο μεστό το φληνάφημα του. Πού ζει ο άνθρωπος; Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι στην Ελλάδα του σήμερα "Μίζα, Απάτη, Λαμόγια" είναι το νέο τρίπτυχο που έχει χαραχτεί βαθειά στο μυαλουδάκι των επαγγελματιών της κομματικής ολιγαρχίας το ανθρωπολογικό κατακάθι που καθημερινά ταπεινώνει και εξουθενώνει την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Θυμήθηκε και την Τουρκοκρατία: "κιτάπια της Τουρκοκρατίας" ,για να το κάνει και λίγο ποιο συναισθηματικά φορτωμένο. Πιπέρι στο στόμα θα του βάλουμε. Που την είδε την Τουρκοκρατία; Δεν έχει μάθει, και αν δεν ξέρει να ρωτήσει, ότι η Ελλάδα ήταν κάτω από καλόβολη και εμπνευσμένη Οθωμανοκρατία, και τα "Οθωμανικά κιτάπια" είναι μέρος της Ελληνικής πολυπολιτισμικότητας. Εκτός βέβαια αν τώρα βολεύει η επίκληση της Τουρκοκρατίας προς δημιουργία εντυπώσεων. Έλα όμως που δεν ξέρουμε γιατί μιλάει.

Στο τέλος ο στρουθοκάμηλος Μπουκάλας σε ένδειξη ευρυμάθειας μας έριξε και κανα δύο χωρία από το κατά Μάρκον λόγου χάρη: "ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε, όσα έχεις πώλησον και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολουθεί μοι". Λέτε να απευθύνεται στους λαμόγιες της Πολιτείας, της Φιλοθέης ή του Ψυχικού που περνάνε την ζωή τους σαν πρίγκιπες (ή και σαν Κροίσοι) χάρη στο παραμύθι της δημοκρατίας ή του σοσιαλισμού ή της κοινωνικής αλλαγής που σερβίρουν στο λαό χωρίς οι ίδιο να πιστεύουν το παραμικρό από όσα με φανατισμό ξεφωνίζουν από μπαλκόνια και εφημερίδες καπηλεύοντας ωμά και βάρβαρα κάθε συλλογική ελπίδα των Ελλήνων. Πολύ αμφιβάλω!

Μιας και το ρίξαμε στα χωρία εμείς οι αφελείς θυμηθήκαμε το "Ουαί δε υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, ότι κατίεσθε τας οικίας των χήρων και προφάσει μακρα προσευχόμενοι, δια τούτο λήψεσθε περισσότερον κρίμα." Αισθάνομαι ότι είναι το χωρίο που ταιριάζει απόλυτα στην μυθοποιημένη οίηση Μπουκάλα που μπαινοβγαίνει από το παραθυράκι της Καθημερινής αναιδώς για να χλευάζει την καθημερινή οδύνη, τον καθημερινό βασανισμό μας που τον επιτείνει η εκβαρβαρισμένη καθημερινότητα μας. Τώρα του ήρθε, τώρα θυμήθηκε: "οι πολιτικοί και θρησκευτικοί μας ταγοί (ο Θεός να τους κάνει) εμπορεύονται, φοροδιαφεύγουν ανενδοίαστα και αναιδώς πλουτίζουν....". Που ήτανε τόσα χρόνια; Τώρα τα θυμήθηκε αυτά τα ωραία, τα βαθειά και τα πλατιά; Προφανώς, δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι επί 35 χρόνια ο μόχθος των Ελλήνων καταληστεύεται από αυτούς τους ίδιους που σήμερα ωρύονται για την λίμνη και τους καλόγερους.

Οι σφετεριστές του αποταμιευμένου μόχθου μας προσπαθούν να κερδίσουν την μάχη των εντυπώσεων με παραπειστικά συνθήματα, έντεχνο ψεύδος και πλασματικά προσωπεία.

[Βέγγος]

Γράφει ο Μάξιμος:
"Καλοί μου άνθρωποι, νομίζατε ότι το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο και θα ξεσκεπαστεί όλη η βρωμιά της Siemens;"

Καλέ μου άνθρωπε είδες κανέναν εδώ μέσα να πιστεύει ότι θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο;
Ακριβώς όλα τα κείμενα, σχεδόν, κτυπάνε αλύπητα την υποκρισία και τον αποπροανατολισμό των πολιτικών απατεώνων και των "παπαγάλων" δημοσιοκάφρων.
Και ακόμα ότι όλη αυτή η σκανδαλοθηρική νεροποντή είναι διατεταγμένη με συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους.
Δεν αντιλαμβάνομαι λοιπόν σε ποιούς "καλούς ανθρώπους" απευθύνεις το κείμενό σου.

[Μαξιμος]

Το "Καλοί μου άνθρωποι" ..Δεν απευθύνεται σε κανέναν. Είναι απλά ένα σχήμα λόγου...