Η κόρη του Μπιθικώτση καταγγέλλει...

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Η κόρη του Μπιθικώτση καταγγέλλει…
(οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα)



Για τις εκπομπές τύπου Σπύρου Παπαδόπουλου έχουμε μιλήσει αρκετές φορές.

Συμπυκνώνουμε κάποιες απόψεις μας, από τη συζήτηση που βρίσκεται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3031


«…στις παρασιτικές αυλές της εξουσίας καταγράφονται πιο έντονα τα στοιχεία της κρίσης και της σήψης του καθεστώτος.
Σε εποχές κρίσεων, βαθιάς παρακμής και αβεβαιότητας η «λύσσα» των παρασιτικών αυλοκολάκων παίρνει μορφές παροξυσμού, κάτω από τον «τρόμο» μήπως και σταματήσει η «χρυσή βροχή», η τόσο ευλογημένη που γεύονται γλείφοντας την εξουσία…»

«Οι εκπομπές, τύπου Σπύρου Παπαδόπουλου είναι τέτοιου είδους «αυλές των παρασίτων», με επίχρισμα «προοδευτικό» και «αριστερό». Εδώ υπάρχει το άλλοθι των μεγάλων και ποιοτικών καλλιτεχνικών δημιουργημάτων. Εδώ η «αυλή» φοράει τη μάσκα ενός Θεοδωράκη, ενός Τσιτσάνη, των μεγάλων ποιητών και μυστών. Εδώ η «αυλή» των παρασίτων εμπορεύεται ιστορικές κατακτήσεις της ποιητικής και μουσικής δημιουργίας και πλατσικολογεί πάνω σε αυτές εκχυδαΐζοντας κυριολεκτικά το καλλιτεχνικό έργο και εξευτελίζοντας το δημιουργό.
Γιατί είναι εκχυδαϊσμός της Τέχνης όταν την συσκευάζεις σε χυδαία και αγοραία καταναλωτικά πρότυπα, όταν ισοπεδώνεις το ιστορικό της πλαίσιο, όταν αφυδατώνεις τους λαϊκούς χυμούς που την ενέπνευσαν, όταν εξατμίζεις την κοινωνική της ουσία και την επενδύεις με χαζοχαρούμενες γλάστρες και τη διασκέδαση της παρασιτικής χυδαιότητας…»

Δεν είναι δυνατόν συνεπώς τέτοιες εκπομπές που εμπορεύονται τους μεγάλους δημιουργούς σε άθλιες τελετουργικές, παρασιτικές φιέστες (κάλλιστα θα μπορούσαν να προβάλλονται οι δημιουργοί χωρίς αυτή την κατασκευασμένη χυδαιότητα διασκέδασης), να σέβονται την ιστορία και τη διαλεκτική της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Γεγονότα, ιστορικά ορόσημα, κοινωνικοί όροι διαμόρφωσης, σχέσεις, όλα αυτά που «μοντελάρουν» την «ψυχή» ενός καλλιτέχνη, ισοπεδώνονται κυριολεκτικά. Η αλυσίδα της εξέλιξης διαλύεται σε κρίκους και επιλέγεται ένας για τις ανάγκες της κατανάλωσης και των δημοσίων σχέσεων…

Δεν εκπορνεύουν, συνεπώς αυτές οι εκπομπές την καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά και την ιστορική αλήθεια. Αποτελούν τελετουργικές φιέστες πολλαπλής απάτης.

Αποκαλυπτική η παρακάτω καταγγελία από την κόρη του Μπιθικώτση.

Την αλιεύσαμε από το «Πολιτικό Σαφάρι»
ΕΔΩ:
http://politikosafari.blogspot.com/2009/12/blog-post_3844.html

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ "ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ" ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ ΝΕΤ "ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ"

Με αφορμή το επιλεκτικής μνήμης αφιέρωμα που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της τηλεοπτικής εκπομπής «Στην υγειά μας» στις 19/12/09 και που αφορούσε «όλη τη ζωή» και το έργο του ερμηνευτή της Ρωμιοσύνης Γρηγόρη Μπιθικώτση, παίρνω το έναυσμα να γράψω αυτές τις γραμμές.

Παρακολουθώντας το, με λύπη μου και έκπληξη, διαπίστωσα ότι ενσυνείδητα ή μη, στην συγκεκριμένη εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης στην οποία συνδράμουμε οικονομικά όλοι μας για να έχουμε την κατά τεκμήριο αντικειμενική πληροφόρηση και άδολη ενημέρωσ η, έγινε ένας «αγώνας» προκειμένου να επικρατήσει δυστυχώς η μισή αλήθεια.

«Άλλωστε η μισή αλήθεια είναι ένα ολόκληρο ψέμα».
Η αλήθεια είναι πιο δυνατή από το ψευδές και το άδικο και αυτοί που την γνωρίζουν ολόκληρη οφείλουν να την λένε. Άλλωστε η μισή αλήθεια κρύβει το πρώτο ψέμα.

Επειδή οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να δώσουν δύναμη στο δίκαιο και έδωσαν το δίκαιο στη δύναμη, για αυτό και στο αφιέρωμα στον Γρηγόρη της Ελλάδας, επέλεξαν να διαφωτίσουν συγκεκριμένες παραστάσεις της ζωής του, γιατί μέσα από «αθώες ενοχές» έπρεπε πάση θυσία να σβήσουν το φως από τις κορυφαίες ανθρώπινες στιγμές του.

Εκεί που υπάρχει πολύ φως οι σκιές είναι εντονότερες και όταν τις διακρίνεις τότε οφείλεις να αναλαμβάνεις τον έλεγχο του πεπρωμένου σου.

Ο σοφός πνευματικός μου πατέρας Μίκης Θεοδωράκης πήρε από μόνος του τον έλεγχο του πεπρωμένου της πρώτης οικογένειας του Γρηγόρη Μπιθικώτση, αυτής της οικογένειας που αναγνώρισε ότι του στάθηκε στα δύσκολα χρόνια του ως την καταξίωση του.

Όταν ο Μίκης της αιωνιότητας, ανάγνωσε το βιβλίο μου «Από το ημερολόγιό μου Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922-2005» που αναφερόταν σε ολόκληρη τη ζωή και το έργο του ακριβού μου πατέρα του άλλου του μισού μέσα από τα δικά μου μάτια, θέλοντας να διαφυλάξει την αλήθεια αυτής της ιστορίας που κατέγραφα στις σελίδες του, μου έστειλε μία του επιστολή που φυλάω σαν παλιά βυζαντινή εικόνα και που δικαιώνει την σημερινή μου πικρία.

Αξίζει να διαβάσετε ένα της απόσπασμα που δημοσιεύω , κύριε Σπύρο Παπαδόπουλε και επίλεκτοι καλεσμένοι που με την παρουσία σας βάλατε «υπογραφή» στη μισή αλήθεια, προσπερνώντας τριάντα χρόνια από τη ζωή του Μπιθικώτση δίπλα στην αφανή ηρωίδα, την πρώτη του σύζυγο Θεοκλεία , τις δύο του κόρες , τα τέσσερα εγγόνια και το πρώτο του δισέγγονο, βεβηλώνοντας βάναυσα τον τάφο του.


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ Αθήνα 7.12.2006

«Αγαπητή μου Άννα,

Με μεγάλη συγκίνηση βλέπω ότι με αποκαλείς πνευματικό σου πατέρα και μου αφιερώνεις πλάι στον πατέρα σου το όμορφο και τόσο συναρπαστικό βιβλίο σου για τον λατρευτό σου γονιό και πολυαγαπημένο μου φίλο Γρηγόρη. Όταν άρχισα να το διαβάζω , δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από πάνω του.
Τόσο μεγάλη ήταν η συγκίνηση και συγχρόνως η οδύνη που ξεχείλιζε από τις σελίδες του. Είχα βλέπεις τη τύχη να σας γνωρίσω από μικρ ά κοριτσάκια μαζί με την τόσο αγαπητή μου Θεοκλεία στο φτωχικό σπιτάκι σας στο Περιστέρι, σε κείνα τα ηρωικά χρόνια, που όμως τα αντέξατε και τα αντιμετωπίσατε χάρη στον αγώνα και τις θυσίες των γονιών σας και προ παντός της μάνας ,που κατάφεραν να σας μεγαλώσουν σαν αληθινές πριγκιποπούλες όπως το θέλησαν και όπως δεν κουραζόταν να μου το λέει ο Γρηγόρης.

Σε συγχαίρω για όσα κάνεις για τον πατέρα σου και σου εύχομαι μεγάλη επιτυχία….

Θα ήθελα να βρισκόμουν κοντά σας , προ παντός για τη Θεοκλεία που ποτέ δεν ξεχνώ….»

Κλείνοντας την δισέλιδη επιστολή του ο Μίκης Θεοδωράκης μέσα από την οποία θυμάται και αποδίδει φόρο τιμής στην πρώτη ζωή του Γρηγόρη και της Θεοκλείας, ρίχνει άπλετο φως σε ολόκληρη την αλήθεια, την αλήθεια που νικάει το ψέμα μέσα από το υστερόγραφο του:

«Σ΄ ευχαριστώ Θεοκλεία που βοήθησες να γίνουν όλα αυτά τα μαγικά και τα εξαίσια, που τελικά εκτίναξαν στους ουρανούς της Τέχνης τον Γρηγόρη Μπιθικώτση
Σε χαιρετώ με αγάπη
Μίκης Θεοδωράκης»

-Μετά από αυτό το απόσπασμα έχω να συμπληρώσω δυο λόγια μόνο.

Κανένας ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει δικαίωμα να ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ή να προσπερνά ακόμα και να ΑΦΑΙΡΕΙ κομμάτια της προσωπικής ζωής ενός άλλου ατόμου, είτε είναι άσημο είτε διάσημο. Όσες συζύγους και παιδιά αποκτήσει ένας άνθρωπος, δεν του καταργείς τις επιλογές του και δεν αναγνωρίζεις επιλεκτικά μόνο μια σύζυγο και ένα μόνο παιδί του.

Φυσικά και είχατε κύριε Παπαδόπουλε το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής καλεσμένων καθώς και πρωταγωνιστών στην εκπομπή σας.

Δεν σας δίνει όμως κανείς το δικαίωμα να διαγράφετε τη μισή ζωή του άνθρωπου που θελήσατε να τιμήσετε.

Αυτό δεν είναι τιμή είναι ασέλγεια στην ιστορία ενός μύθου.

Τελικά αγαπητοί αναγνώστες «Λίγοι υπηρετούν την Αλήθεια γιατί λίγοι έχουν τη θέληση και λιγότεροι τη δύναμη για να είναι δίκαιοι.

Το να γνωρίζεις την αλήθεια είναι εύκολο. Το να την ακολουθείς δύσκολο».

Σε ευχαριστώ Μίκη Θεοδωράκη που υπάρχεις και γλυκαίνεις τη ζωή μας!

Σίγουρα σε ευχαριστεί και ο Γρηγόρης από την «Γειτονιά των Αγγέλων».

Τέλος κι αρχή η μνήμη εδώ δεν έχει…

Άννα Μπιθικώτση