Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Το «μαύρο κουτί» των μαθητικών κινητοποιήσεων

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 06, 2014 8:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Το «μαύρο κουτί» των μαθητικών κινητοποιήσεων Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το «μαύρο κουτί» των μαθητικών κινητοποιήσεων
Συντάκτης:
Χρήστος Κάτσικας





Τότε...
«Και α και ου, κατάληψη παντού»!
«Μαριέττα - Κωστάκη, τα ΅χετε χαμένα, ξυπνάει ο εφιάλτης του ΅91» (Μάιος-Ιούνιος 2006)
«Μαριέττα Γιαννάκου, τις καταλήψεις άκου και ρώτα τον Αρσένη τι σε περιμένει» (Μάιος-Ιούνιος 2006)
...και τώρα
«Οχι στην Τράπεζα Θυμάτων, δεν είμαστε γενιά προβάτων»
«7 ώρες σχολείο, 10 ώρες φροντιστήριο, κάτω το νέο Λύκειο κολαστήριο»
«Φοβάμαι για το μέλλον, γιΆ αυτό παλεύω για το παρόν»
«Δεν είναι τα βιβλία, δεν είναι οι βαθμοί, είναι που μας τρώνε όλη τη ζωή».


Με το παρελθόν δεν ξεμπερδεύεις εύκολα
και είναι ξεκάθαρο ότι οι μαθητές θέλησαν να κλείσουν τους λογαριασμούς μαζί του και να ανοίξουν νέους με το μέλλον.

Τα «αγέννητα» των μαθητικών καταλήψεων της περιόδου ΅90-Ά91 και του Κοντογιαννόπουλου και των κινητοποιήσεων εναντίον της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης Αρσένη (΅98-99) «έσκασαν ξανά μύτη», κάνοντας κομμάτια τα δεσμά των ψευδαισθήσεων και μαζί τους την ησυχία των δεσμοφυλάκων τους.

Ποια είναι όμως τα «καύσιμα» της μαθητικής έκρηξης που δίνει βαθύτερη κοινωνική διάσταση στις αντιδράσεις; Από πού αντλεί τα «πυρομαχικά» της η ραγδαία κλιμάκωση των μαθητικών αντιδράσεων;

Να το πούμε καθαρά: Το νέο Λύκειο μοιάζει με την ψευτοευγένεια μιας πρόσκλησης σε ανεπιθύμητους καλεσμένους, όταν υπάρχει η βεβαιότητα πως οι συνθήκες θα τους αποτρέψουν από το να τη δεχτούν.


Μιλάμε για ταξικό ξεκαθάρισμα.
Και αυτό, γιατί το νήμα που διαπερνά τις νέες ρυθμίσεις στη μεταγυμνασιακή εκπαίδευση είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες στο Γενικό Λύκειο και το στένεμα των διόδων, η ώθηση μεγαλύτερου αριθμού νέων στην επαγγελματική εκπαίδευση-κατάρτιση, η μαθητεία στο Τεχνικό Λύκειο, η απλήρωτη εργασία-«πρακτική άσκηση» και η εναλλαγή από την απασχόληση στην ανεργία μέσα από τα λεγόμενα προγράμματα απασχόλησης ορισμένου χρόνου, τα οποία ουσιαστικά και τυπικά προσφέρουν δωρεάν εργατικό δυναμικό στους εργοδότες.

Στο πλαίσιο αυτό
μπορεί κάποιος να ερμηνεύσει κατΆ αρχήν τις μαθητικές κινητοποιήσεις, τους όρους της επώασής τους, καθώς και τις «διασυνδέσεις» τους.

Είναι φανερό ότι οι αντιδράσεις των φοιτητών δεν έπεσαν ούτε «από τον ουρανό», όπως υποστηρίζεται από τους στενόθωρους οπαδούς του αυθορμητισμού, ούτε οργανώθηκαν από κάποια γνωστά ή άγνωστα «κέντρα», σύμφωνα με τις μυωπικές θεωρίες «περί υποκινητών».

Αποτελούν, ανεξάρτητα από τα μηνύματα, τις «εγγραφές» και τις «καταγραφές τους», μια φυσική αντίδραση, τόσο φυσική όσο φυσικό είναι να βρέχει όταν συσσωρεύονται τα σύννεφα!

Ωστόσο, ας μην έχει κανείς ψευδαισθήσεις. Είναι σαφέστατο: Αν και οι αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις που έγιναν μέχρι σήμερα και το Νέο Λύκειο-καρμανιόλα «ρυμουλκούν» τη μαθητική αντίδραση, είναι φανερό ότι αυτή οριοθετείται και πριμοδοτείται από την άρνηση της προοπτικής «ενός παρόντος και ενός μέλλοντος», που συντρίβεται στην υπόσχεση μιας εργασιακής αβεβαιότητας έπειτα από αυτό.

Η κατάσταση στο Λύκειο που προετοιμάζει το τελικό χτύπημα στη δημόσια εκπαίδευση, η φαραωνική στάση του ΥΠΕΠΘ και οι περιφρονητικές για τη νεολαία πράξεις των διαχειριστών του απλώς λειτούργησαν σαν αναμμένο σπίρτο σε μια μεγάλης έκτασης και «έτοιμη από καιρό» πυριτιδαποθήκη: οι πραγματικές αιτίες είναι ο αποκλεισμός και η ματαίωση των προσδοκιών μιας ολόκληρης γενιάς που, βουλιαγμένη στην προοπτική της ανεργίας, αισθάνεται ότι την κορόιδεψαν. Είναι η Generation X των ΗΠΑ, η «εξαπατημένη γενιά» με τα λόγια του Pierre Bourdieu που γαλουχήθηκε με την ψευδαίσθηση ότι κυνηγώντας την ατομική λύση, τον βαθμό, το πτυχίο, το μεταπτυχιακό, θα έχει ανοιχτούς τους δρόμους της επαγγελματικής αποκατάστασης και της καριέρας.

ΣΆ αυτό το παρόν, που κυριαρχείται από την εικόνα ενός ναρκοθετημένου μέλλοντος, «βγάζουν τη γλώσσα τους» οι μαθητές, καθώς «άτακτα» αναζητούν ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής, πέρα από την αδηφάγο ανταγωνιστική «ζούγκλα της αγοράς» που, δημιουργώντας τις δικές της αποικίες στον εκπαιδευτικό χώρο, απειλεί να ρουφήξει τη δημιουργική και απαιτητική πνοή τους.

ΠΗΓΗ:
http://www.efsyn.gr/arthro/mayro-koyti-ton-mathitikon-kinitopoiiseon

Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 09, 2014 12:38 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο υποκινών τον υποκινούντα
Του Παντελή Μπουκάλα




Οσο συνεχίζουμε να διαβάζουμε τις κινήσεις της κοινωνίας σαν κεφάλαια αστυνομικού μυθιστορήματος, θα συνεχίζουμε να αναζητούμε «υποκινητές». Σατανικά μυαλά που εξυφαίνουν σκοτεινά σχέδια, βρίσκουν πρόθυμους υπηρέτες (κάτι σαν «βομβιστές αυτοκτονίας» στο δυτικότερον), τους χειραγωγούν σαν ανδρείκελα και, τόσο απλά, κινητοποιούν ολόκληρα λαϊκά τμήματα, που ειδάλλως θα αδρανούσαν... Λες και αρκούν οι βλέψεις κάποιου κόμματος για να κατεβούν στους δρόμους αγρότες, εκπαιδευτικοί, εκπαιδευόμενοι, λιμενεργάτες κ.ο.κ.

Αναλύσεις τέτοιας βαθύτητας, το μόνο που επιτρέπουν στους «αναλυτές» είναι να μη βλέπουν κάθε πρόβλημα καταπρόσωπο, άρα και να μη διανοούνται ότι οφείλουν να το αντιμετωπίσουν υπεύθυνα. Εξού και το βάλτωμα σε κάθε πεδίο, με την επανάληψη των ίδιων και των ίδιων αιτημάτων επί δεκαετίες. Αν όμως τα προβλήματα μένουν άλυτα...
επίσης επί δεκαετίες, πώς νΆ αλλάξουν οι διεκδικήσεις;

Τέτοιο πεδίο και η εκπαίδευση. Τα προβλήματά της τα παραδίδει άλυτα κάθε απερχόμενος υπουργός Παιδείας στον διάδοχό του, μαζί με ένα μεγαλοφάνταστο μεταρρυθμιστικό σχέδιο, που έγινε στάχτες χωρίς καν να καεί. Προβλήματα και σπουδαιοφανείς «μεταρρυθμιστικές» σκέψεις θα παραδώσει και ο νυν υπουργός. Και αυτός υποκινητές βλέπει. Και αυτός δηλαδή δεν τα πάει καλά με την ανάγνωση, καίτοι υπουργός Παιδείας• ή τουλάχιστον δεν τα πάει τόσο καλά όσο με το μπάσκετ και όσο με το πιο αγαπημένο του άθλημα: την ακατασχετολογία.

Σαν να τον βασανίζει διαρκώς το όνειρο να γίνει Βενιζέλος στη θέση του Βενιζέλου, στην κομματική αρχηγία και στην πλούσια αοριστολογία.

Πρωτοτυπώντας, ο κ. Λοβέρδος ανακάλυψε τους υποκινητές στο ίντερνετ. Και ζήτησε τη συνδρομή της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για να βρεθεί ο πνευματικός πατήρ ενός σάιτ που καλούσε λέει τους μαθητές σε καταλήψεις. Οι οποίοι μαθητές, όλοι, μέχρις ενός, είναι -κατά Λοβέρδο- αμνοί. Οχι με την έννοια του αμώμου αλλά του προβάτου• μαριονετίτσες στα χέρια κάθε φαντασματικού φεϊσμπουκάρχη. Τόση εκτίμηση...

Υποκινητές; Ιδού ένας: ο κ. Λοβέρδος. Που αναζητεί «εθελοντές» εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα δουλέψουν δωρεάν για να καλύψουν τα (υποκινητικά) κενά. Δεν βλέπει βέβαια ότι με τους μισθούς που παίρνουν οι εκπαιδευτικοί είναι ήδη εξαναγκασμένοι εθελοντές.


Το διαβάσαμε εδώ:
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/11/blog-post_722.html


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες