Οι αποικιοκράτες της γερμανικής μπότας...

[ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ]

Οι αποικιοκράτες της γερμανικής μπότας…




Οι ευρω-αποικιοκράτες της νέας γερμανικής μπότας δεν μπορεί να ανεχτούν και …οσμή «ανταρσίας» και «ανυπακοής» από το προτεκτοράτο-ΕΛΛΑΣ.

Η στραταρχική κυνικότητα και αυθάδεια διατυπώθηκε καθαρά στους φασιστικούς αφορισμούς περί ηλιθίων Ελλήνων και ανεύθυνης ελληνικής κυβέρνησης…

Μιλάει για εξυπνάδα και ευθύνη ο γερμανικός ιμπεριαλισμός που γέννησε το τέρας του ΦΑΣΑΙΣΜΟΥ και σήμερα, με άλλο φασιστικό πρόσωπο, σκορπάει τη ΦΡΙΚΗ στους λαούς της Ευρώπης: Τι μακάβριος ιστορικός μορφασμός…

Ο αρχιλήσταρχος και ο αρχιδήμιος της Ευρώπης, ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, δεν μπορεί να ανεχτεί σήμερα από την Ελλάδα (που τα κυβερνητικά ανδρείκελα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ την κατέστησαν αποικία), ούτε ψήγματα εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής βούλησης.

Και αυτό όχι από τις ψυχολογικές ιδιοτροπίες και διαστροφές της Μέρκελ και του Σόιμπλε, αλλά από τις αναγκαιότητες της γερμανικής ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας και από τα οδυνηρά αδιέξοδα της αθεράπευτης καπιταλιστικής κρίσης, κρίσης κατάρρευσης του καπιταλισμού…

Μπορεί η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να …ξέχασε το χρέος (τη διαγραφή του χρέους που μας έλεγε), μπορεί να εγκατέλειψε πάρα πολλά (ηχηρά ή μη) από όσα έλεγε, μπορεί να ήθελε να διαπραγματευτεί απλώς τους όρους της διατύπωσης για να μην εξευτελιστεί εντελώς και να εμφανίσει την υποταγή της σαν νίκη (η συνήθης πρακτική), αλλά ούτε αυτά η γερμανική μπότα μπορούσε να τα αποδεχτεί…

Ζητούσε όχι απλώς ΠΛΗΡΗ και άνευ όρων ΥΠΟΤΑΓΗ, αλλά και ΔΗΛΩΣΗ υποταγής: τα γνωστά φασιστικά πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης…

Σε αυτά τα έσχατα όρια του εξευτελισμού δεν μπορούσε να πέσει η νέα κυβέρνηση και μάλιστα τόσο γρήγορα.

Αυτή τη δυναμική της ΡΗΞΗΣ την επισημάναμε από την αρχή, στο άρθρο:
«Το στρατηγικά ουσιώδες στην πρωθυπουργική ομιλία»

Γράφαμε μεταξύ των άλλων:

«Η διαλεκτική της ρήξης καθορίζεται όχι από τις καλές ή κακές προθέσεις της νέας κυβέρνησης, αλλά από τα αντικειμενικά γεγονότα, από αυτά που η κυβέρνηση πρακτικά θέλει να προωθήσει.

Και η πρακτική υλοποίηση των εξαγγελιών του Τσίπρα είναι, εξ αντικειμένου, ΡΗΞΗ με τις δυνάμεις της κατοχής μας.

Μπορεί οι προγραμματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να μην ανατρέπουν καταστάσεις, μπορεί, σε σχέση με αυτά που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός, να είναι ασπιρίνες ή ακόμα και συμβολικά πυροτεχνήματα, ωστόσο, λόγω του κατοχικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί, αποτελούν ένα μίνιμουμ μεταβατικό πρόγραμμα ΡΗΞΗΣ με τις δυνάμεις της ευρω-κακουργίας.

Αυτά τα μικρά και κουτσά, έστω, μέτρα αντί-λιτότητας, έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τις δυνάμεις και τους μηχανισμούς των ευρω-αποικιοκρατών, οι οποίοι καμία αντί-λιτότητα δεν μπορεί να ανεχτούν, όχι μόνο λόγω της καπιταλιστικής κρίσης κατάρρευσης, αλλά και διότι πάνω στη λιτότητα έχουν στηρίξει την ΥΠΟΤΑΓΗ των εθνών και λαών.

Επίσης και είναι αυτό πολύ σημαντικό: Εάν πετύχει αυτή η «ανταρσία» της Ελλάδας, ανοίγει τον Ασκό του Αιόλου στο ετοιμόρροπο οικοδόμημα της ΕΕ…»

Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2015/02/blog-post_9.html

Όταν εξετάζουμε στατικά και σχηματικά τα γεγονότα (όπως π.χ. η ηγεσία του ΚΚΕ) δεν μπορούμε να διακρίνουμε ΠΟΤΕ την κοινωνική δυναμική και τη διαλεκτική της κίνησης και των ρήξεων…

Σήμερα είναι τέτοια η κατάσταση που ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να ΘΕΛΕΙ, αλλά δεν μπορεί να ξεπεράσει (ακόμα) κάποια όρια ΥΠΟΤΑΓΗΣ και ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ…

[ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ]

H συμμορία των τεσσάρων και το τελεσίγραφο ταπείνωσης του Eurogroup
Παναγιώτης Μαυροειδής



Οι στολές των ενωμοταρχών της χωροφυλακής ήταν που έλλειπαν από το σκηνικό.

Βγήκαν οι τέσσερις, μετά την σύνοδο του Eurogroup, να παπαγαλίσουν χίλια δυο. Πρακτικά όμως, για να εκφωνήσουν ένα άθλιο τελεσίγραφο.

Επιχειρούν ένα δημόσιο εξευτελισμό, που υπερβαίνει την ελληνική κυβέρνηση. Αφορά και στοχεύει κάθε σκέψη διαπραγμάτευσης και αντίρρησης μέσα στο «βασίλειό» τους.

Το 70% της παρέμβασης του προέδρου του Eurogroup Γιερούν Ντάισελμπλουμ Ντάισελμπλουμ ήταν μια επανάληψη μόλις 2-3 φράσεων και λέξεων: Παράταση, υπάρχον πρόγραμμα, δεσμεύσεις, υποχρεώσεις, προθεσμία μέχρι Παρασκευή. Αυτά και τέλος.

Ο «φίλος» επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Π. Μοσκοβισί ήταν πιο λιγομίλητος: Παράταση, δεσμεύσεις. Αυτά.

Δεν χρειάζονταν επιχειρήματα ή άλλες σάλτσες. Το ρητό που «χε χαράξει στα κανόνια του ο Λουδοβίκος ο ΙΔ», έγραφε τούτο: «Το τελευταίο επιχείρημα των βασιλέων»

Εκεί είμαστε. Δεν είναι κανόνια, αλλά είναι αυτός ο ανηλεής και αδυσώπητος κοινωνικός πόλεμος σε βάρος του κόσμου της εργασίας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλες της χώρες της ΕΕ, που έχει μια οσμή χειρότερη και από αυτή του θανάτου. Εδώ δε χωράνε χαριεντισμοί και αυταπάτες.

Αυτός ο ξέχειλος φασισμός, είναι επίδειξη δύναμης και απειλή συντριβής, αλλά όχι ένδειξη υπεροχής.

Το αντίθετο: «Το ευρώ εξακολουθεί να είναι ένα ισχυρό νόμισμα», είπε σε μια στιγμή ο Ντάισελμπλουμ! Έχει προχωρήσει λοιπόν τόσο η ανησυχία τους! Μόνο που θέλουν να μας πάρουν στο γκρεμό μαζί τους.

Την περασμένη Πέμπτη, ό ίδιος ο πρωθυπουργός σήκωσε το βάρος μιας «απογευματινής συμφωνίας» με τον πρόεδρο του Eurogroup για έναρξη των «τεχνικών συζητήσεων», με τους εκπροσώπους των «θεσμών». Η κυβέρνηση πανηγύρισε για διαπραγματευτική επιτυχία στο δρόμο προς τη συμφωνία..

Η ουσία ήταν αλλού. Μετά το πρώτο διαπραγματευτικό ατόπημα της απόσυρσης από το τραπέζι (πριν ακόμη καθίσει κανείς σε αυτό!) της διαγραφής του χρέους, ήρθε και η πολιτική παράδοση στα του μνημονίου/προγράμματος: «Συμφωνούμε στο 70% των μεταρρυθμίσεων-θα φέρουμε ισοδύναμα μέτρα για το 30% που διαφωνούμε».

Αφού τα έβαλαν στη τσέπη τους οι «εταίροι», πήγαν παρακάτω…

Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, στη δική του συνέντευξη, είπε ότι του προτάθηκε από τον Μοσκοβισί ένα άλλο σχέδιο απόφασης που «αν δεν αποσυρόταν θα το υπόγραφα αμέσως».

Με αυτό η Ελλάδα θα δεχόταν και θα ζητούσε παράταση της δανειακής σύμβασης και των υποχρεώσεων που τη συνοδεύουν μέχρι να γίνει η νέα συμφωνία.

Το δικαιολογητικό σχήμα είναι γνωστό, αλλά εντελώς έωλο: Υποτίθεται, κατά ΣΥΡΙΖΑ, πως είναι άλλο πράγμα οι συμβάσεις εξυπηρέτησης του χρέους και άλλα τα μνημόνια.

Στην ουσία, η κυβέρνηση έκανε ακόμη, ένα ακόμη, τρίτο διαπραγματευτικό βήμα πίσω, έστω και αν αυτό δε συνομολογήθηκε ρητά, μιας και η Γερμανία ήταν ακόμη πιο ορεξάτη και ήθελε αυτή τη στιγμή όχι απλά υποταγή αλλά …αίμα.

Με αυτά τα τρία δεδομένα στο τσεπάκι, οι λύκοι της ΕΕ, επιχειρούν να επιβάλλουν μια ατιμωτική συμφωνία με την κυβέρνηση. Και στο ουσιαστικό και στο συμβολικό μέρος.

Η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι οι πλατείες είναι γεμάτες, φαίνεται να γνωρίζει και να προτιμά μόνο μια συγκεκριμένη τακτική της κινέζικης πολεμικής τέχνης: όταν σε τραβάει ο αντίπαλος και περιμένει να αντισταθείς, εσύ αφήνεις ολωσδιόλου να σε τραβήξει προς το μέρος του, με την ελπίδα να χάσει αυτός την ισορροπία του…

Είναι μια τακτική που δεν αποδεικνύεται ως τώρα σοφή. Όπως δεν αποδείχτηκε σωστός και ο ισχυρισμός ότι τα ζητήματα της ευρωζώνης και της ΕΕ δε θα ήταν του παρόντος μπροστά στην αντιμετώπιση των επειγόντων οικονομικών προβλημάτων. Και όμως τέθηκαν «με το καλημέρα». Είναι η μεγάλη μάχη που πρέπει να δοθεί… Διευθέτηση δεν μπορεί να υπάρξει.

Ή αγώνας ρήξης και ανατροπής ή ταπεινωτική παράδοση.

Η αξιοπρεπής στάση είναι μία και μοναδική: Καμία νέα συμφωνία-γέφυρα σε μνημόνιο με τους δυνάστες της ΕΕ και τους τοκογλύφους του διεθνούς κεφαλαίου!
________________________________________

YΓ: Είπε και κάτι άλλο ο Γιάνης Βαρουφάκης: «Εμείς προσφερθήκαμε να απόσχουμε για ένα διάστημα μερικών μηνών από την εφαρμογή του δικού μας προγράμματος»!
Καταλαβαίνουμε τι συζητάμε;

Το γεγονός και μόνο ότι μια κυβέρνηση εκλεγμένη μόλις πριν μερικές μέρες, πρέπει να θέσει στην έγκριση της ΕΕ την εφαρμογή και αυτών των ελάχιστων μέτρων «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης», δεν κάνει να ηχούν παράταιρα και ψεύτικα τα λόγια περί «δημοκρατικής ΕΕ» που είναι το «κοινό και ακριβό μας σπίτι»;

Τι μαζοχισμός είναι αυτός;

ΠΗΓΗ:
http://www.pandiera.gr/h-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B3%CF%81/

[ΘΑΛΕΙΑ]

Ούτε βήμα πίσω...
Αρθρογράφος: Κλειώ Ιωάννου



Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι η συμμορία των Βρυξελλών έχει πάρει απόφαση να δώσει ένα σκληρό χτύπημα σε αυτούς που σήκωσαν ανάστημα στην αφεντιά της και τόλμησαν να αμφισβητήσουν την παντοκρατορία της.

Αφού πρώτα ρήμαξαν τη χώρα μαζί με τους εκλεκτούς της υπαλλήλους, υπογράφοντας συμφωνίες που υποθήκευσαν το μέλλον της μετατρέποντάς τη σε αποικία χρέους, παρακάμπτοντας τη δημοκρατία και τους θεσμούς.

Αφού παρέδωσαν στους τραπεζίτες τον ιδρώτα ενός ολόκληρου λαού και στους βιομηχάνους όλα τα εργασιακά δικαιώματα.

Αφού ξερίζωσαν την αξιοπρέπεια και την κοινωνική πρόνοια, ξεπουλώντας γη και ύδωρ, συνθλίβοντας μισθούς και συντάξεις φτωχοποιώντας τον μισό πληθυσμό.

Επιχειρούν να ταπεινώσουν το λαό για ακόμα μια φορά, ζητώντας συναίνεση στο να διαπραχθεί ένα οικονομικό και πολιτικό πραξικόπημα άνευ προηγουμένου.

Ζητούν από μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που ακόμα δεν έχει κλείσει μήνα, να αναιρέσει το πολιτικό και οικονομικό της πρόγραμμα και να ταυτιστεί με τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης τις οποίες μαύρισε ο ελληνικός λαός.

Ζητούν από μια κυβέρνηση που θέλησε να δώσει μια χείρα βοηθείας στην εξαθλιωμένη και καταφρωνεμένη πλειοψηφία της κοινωνίας, να την αφήσει να βυθιστεί στην άβυσσο της αιώνιας λιτότητας και φτώχειας.
Ζητούν να αποδεχτούμε την υποτέλεια και το σκύψιμο μέχρι να αποπληρώσουμε ένα χιλιο-πληρωμένο και επαχθές χρέος καταδικάζοντας τις επόμενες γενιές στην ανεργία και την ανασφάλεια.

Φτάνει πια!

Είναι χρέος αυτής της κυβέρνησης να μην λησμονήσει τους λόγους για τους οποίους εκλέχθηκε. Να μην υποχωρήσει και να μην υποταχθεί. Είναι χρέος όλων μας να μην δεχτούμε τον φόβο και τους εκβιασμούς. Να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους, πιο μαχητικά και πιο επίμονα.

Ίσως ήρθε η ώρα να σηκώσουμε στις πλάτες μας το βαρύ φορτίο της ρήξης με όλους όσους μας καταδυνάστευαν και μας απειλούσαν όλα αυτά τα χρόνια μια και καλή.

Το μήνυμα της ανυπακοής να γίνει όπλο στα χέρια όλων των λαών της Ευρώπης και καταλύτης για ένα πανευρωπαϊκό ξέσπασμα αλληλεγγύης αλλά και ευρύτερης αμφισβήτησης των πολιτικών της παντοδυναμίας των τραπεζών και της τρομοκρατίας των αγορών.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον συμβιβασμό στη συνέχιση της κοινωνικής θηριωδίας, σβήνοντας τη σπίθα της αμφισβήτησης που σιγοκαίει και έχει τις δυνατότητες να φουντώσει.

Είναι τώρα, που πιο πολύ από ποτέ το δίκαιο πνίγει και τον πιο δύσπιστο δημιουργώντας συνθήκες για μια πραγματική αλλαγή που θα βάζει τις ανάγκες και τα δικαιώματα της κοινωνίας πάνω από όλα.

Έσπειραν ανέμους να θερίσουν θύελλες...

ΠΗΓΗ:
http://www.alfavita.gr/

[Εξόριστος]

Οι θλιβεροί ραγιάδες, γερμανοτσολιάδες…



Θορυβήθηκαν οι δωσίλογοι από την «αντίσταση» της κυβέρνησης στους νέους αποικιοκράτες της γερμανικής «σιδερένιας φτέρνας»!!!

Θορυβήθηκαν, επειδή η κυβέρνηση ΔΕΝ έφτασε στα έσχατα όρια του δωσιλογισμού και εξευτελισμού: Να πέσει στα τέσσερα και να γλείψει τις μπότες των αποικιοκρατών!!!

Τα είχε σχεδόν αποδεχτεί ΟΛΑ η κυβέρνηση, αλλά αρνήθηκε να γλείψει τις μπότες και οι Έλληνες δωσίλογοι, οι θλιβεροί ραγιάδες, γερμανοτσολιάδες θορυβήθηκαν!!!

Ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, το υπαλληλάκι του Μπόμπολα (Σταύρος), όλη η σάρα και η μάρα του ραγιαδισμού και του κυβερνητικού δωσιλογισμού, συνασπίστηκε εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, …θορυβημένη για το ναυάγιο του Eurogroup…

ΟΛΟΙ αυτοί και τα αηδιαστικά παπαγαλάκια τους (οι δημοσιογραφικές πόρνες) θρηνούν, με αναφιλητά γιγάντιας υποκρισίας, για την Ελλάδα που την οδηγεί ο Τσίπρας στα βράχια.


Θανάσης Μαυρίδης.
Από τα νέα "αστέρια"
του ραγιαδισμού...

Και ποια είναι η διέξοδος και η πορεία πλεύσης για να μην οδηγηθεί η Ελλάδα στα βράχια;

ΟΧΙ βέβαια στο γενναίο και βροντώδες «ΟΧΙ» στο 4ο Ράιχ, τους τοκογλύφους και τους αυθάδεις εκβιασμούς τους, ΟΧΙ στα φασιστικά τελεσίγραφα των νέων αποικιοκρατών, αλλά στο να συρθούμε, σαν σκουλήκια, στις μπότες των δημίων μας και να τις γλείψουμε…

Αυτό ΑΠΑΙΤΟΥΝ οι άθλιοι γερμανοτσολιάδες, διότι κατά τα άλλα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει γονατίσει, σχεδόν, σε ΟΛΑ…

Απλώς δεν έχει φιλήσει (ακόμα) τις μπότες των δημίων μας!!!

Τέτοια ανατριχιαστική φρενοβλάβεια ραγιαδισμού και κακοήθεια δωσιλογισμού από τα πρώην κυβερνητικά ανδρείκελα και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους: Απαιτούν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να φιλήσει και τις μπότες των αποικιοκρατών…

Μόνο έτσι, για αυτά τα ελεεινά απανθρωπάρια του ραγιαδισμού ΔΕΝ θα πέσει η Ελλάδα στα βράχια…

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ του φρενοβλαβούς ραγιαδισμού και της δωσίλογης κακοήθειας…

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!

[Αγχιδαίμων]

Από τον προηγούμενο μεσαίωνα διακαής πόθος των Χάζαρων Ούννων είναι να κατεβούν στη Μεσόγειο. Το κατόρθωσαν μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι ίδιοι, κατασκευάζοντας το ένθετο/εγκάθετο ανοσιούργημα των ξανθών "σημιτών" στην πάλαι Παλαιστήνη. Ακριβώς οι ίδιοι που εξαπέλυσαν και τον Α' Παγκόσμιο καθώς και τον Γ΄της σημερινής Παγκοσμιοποίησης. Ορδές Αττίλα προς Ak Deniz των ομοφύλων Σελτζούκων. Μογγόλοι αμφότεροι. Όχι Άριοι βέβαια. Ομόπνοοι φυσικά.
Εφευρέθη και κατεσκευάσθη το "ΧΡΕΟΣ" για το οποίο ουδέποτε λάβαμε γνώση πότε συνήφθη, από ποιούς, ποιοί τα παρέλαβαν, πόσα και πότε, πού τα διάθεσαν, πού πήγαν, μπήκαν καθόλου μέσα στη χώρα μας; κλπ κλπ. Φυσικά, εκτός του ότι δεν ενημερωθήκαμε καθόλου, ούτε ερωτηθήκαμε βέβαια εάν θέλουμε να συναφθεί με αυτές τις προοπτικές, τις ρήτρες και τους κινδύνους, θεωρήσαμε δε φυσιολογική την κυκλοφορία κάποιου μάλλον αφθονότερου χρήματος με την είσοδό μας στην Γερμανο-ΕΕ, τότε, αφού μας είχαν φλομώσει πως όταν θα μπούμε θα φάμε με χρυσά κουτάλια. Βεβαίως τελευταία κυκλοφόρησαν κάποια ανεύθυνα γραφήματα σε φυλλάδες για το πόσα και σε ποιούς χοντρικά χρωστάμε, επίσημη όμως, έστω και τώρα, ενημέρωση (χοντρική ή αναλυτική) από το υποκράτος που μας γδέρνει, απολύτως καμμία. Γιατί μας ζητούν να πληρώσουμε λοιπόν; Γιατί και οι τοκογλύφοι ζητούν τα δανεικά από μάς; Να τα ζητήσουν από αυτούς με τους οποίους συνδιαλλαχτήκαν κι` υπόγραψαν χωρίς καν να μας ενημερώσουν. Εμείς δεν ξέραμε, ούτε γνωρίζουμε ακόμη και σήμερα τίποτε. Φυσικά η βάρβαρη Γερμανική ταχτική της "συλλογικής ευθύνης" που εφαρμόσαν στις δολοφονίες αμάχων στην κατοχή του `40 θεωρείται ως "δίκαιο" κατ` αυτούς. Είναι δείγμα του "πολιτισμού" τους. Η καταστροφή.
Ο πολύς σημαδιακός που απεδείχθη πως δεν λυπάται κανέναν να μη λυπάται για μάς. Αντίθετα εγώ λυπάμαι για την κατάντια του, και νομίζω όλος ο Ελληνικός λαός, και πολύ φοβάμαι μην του κοστίσει και δεύτερο σακάτεμα. Επίσης λυπάμαι ειλικρινά και για όλους εκείνους που το παίζουν δήθεν ηγέτες κρατών και οργανισμών και σε μια κλαγγή της μέγαιρας τα κάνουν απάνω τους και αλλάζουν βρακιά, θεωρήσεις και αποφάσεις στη στιγμή. Να μου πεις τη μασονική χειραψία την είδαμε σήμερα Τρίτη 17/2/15 οπότε για τί ανθρώπους να συζητάμε. Ακόμη κι` αν κατορθώσουν να μεταλλάξουν τον ετοιμόρροπο καπιταλισμό τους στην παγκόσμια τραπεζική φεουδαρχία των βαρώνων της νέας τάξης, πάντα οι ίδιοι θα παραμένουν. Στο τέλος θα χάσουν.
Η παγκόσμια επικράτηση των σαράφηδων διαμοίρασε τα πολύτιμα ιμάτια και τιμαλφή αλλά και το σώμα της Πατρίδας μας στους εξαγοραστές, κυρίως Γερμανούς, ενώ τα παιδιά μας, λόγω της επιβληθείσας πείνας υπό μορφήν ανεργίας, πέφτουν στη θάλασσα προς κάθε κατεύθυνση, κυρίως προς Γερμανία πάλι, αντικαθιστάμενα από αλλόφυλους και αλλόθρησκους "πολυπολιτισμικούς" που τώρα διαφαίνεται να εδραιώνονται και να πολλαπλασιάζονται. Χάνομε τον τόπο μας, βαίνοντας προς νέα Παλαιστηνιοποίηση εδώ. Κάποιος είχε πει πως τον αφανισμό των Ελλήνων θ` ακολουθήσει ο αφανισμός ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μη γένοιτο.
Το €υρό νομίζω πως ούτως ή άλλως, ανεξάρτητα απ` την Ελλάδα, θα πέσει. Όργανο ήταν για την καινούργια Γερμανική Κατοχή. Την τρίτη κατά σειρά, μετά την κατοχή των Βα(ρ)βαρών και την προηγούμενη του `40. Βέβαια υπήρξαν και του Αλάριχου παλαιότερα καθώς και των υπόλοιπων Φράγκων. Ανεπιτυχείς τότε.
Το σπουδαιότερο που θα παρακαλέσω εκείνους που πράγματι αγωνίζονται γι` αυτόν τον ιερό τόπο, είναι, εάν καταφέρουν άμποτε να επικρατήσουν, πρώτο τους μέλημα να είναι η απαγόρευση αγοράς έστω και μιας σπιθαμής Ελληνικής Γης απ` οποιονδήποτε ξένο.
Μη λησμονάμε πως ο νέος προωθούμενος για πρόεδρος της "δημοκρατίας" είχε καλέσει να`ρθούν στην Πατρίδα μας όλοι, ει δυνατόν, οι αλλοπολιτισμικοί αντικαταστάτες μας.

[ΘΑΛΕΙΑ]

Η μεγάλη ευρωπαϊκή «μας οικογένεια»
Αρθρογράφος: Νίνα Γεωργιάδου




Όταν ο Μέτερνιχ έλεγε πως οι «οι λαοί είναι σαν μικρά παιδιά ή σαν γυναίκες που πιστεύουν στα φαντάσματα», στήριζε, με ακόμη ένα αξίωμα, την αναγκαιότητα της σκληρής μοναρχικής ηγεμονίας και το τσάκισμα κάθε λαϊκού, εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, με δεδομένο ότι οι λαοί είναι ανώριμες, ανήμπορες κι ανόητες μάζες.

Όταν σήμερα ο Σόιμπλε δηλώνει ότι «λυπάται τον ελληνικό λαό» και η Handelsblat – ακόμη πιο κυνικά – ότι «ο ελληνικός λαός είναι ηλίθιος» αποφεύγουν, ευθαρσώς, υπαινιγμούς κι ευφημισμούς και, με τρόπο που ταιριάζει μόνο σε πατρική μεγαθυμία κι ευρωπαϊκή ευγένεια, δηλώνουν την άποψη και τις προθέσεις τους.

Είναι, κατ’ αρχήν, εντυπωσιακό το γεγονός πως μέσα από το αφυδατωμένο και μυτερό κουφάρι του Σόιμπλε αναδύθηκε ένα συναίσθημα και μάλιστα αυτό της λύπης. Αυτό διαψεύδει κατηγορηματικά τους ανθρωπολογικούς ισχυρισμούς πως πρόκειται για μούμια του κόμη Δράκουλα ή μετάλλαξη του Αδόλφου Μέτερνιχ.

Ο εν λόγω πολιτικός αποδεικνύεται περίτρανα πως είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ενεργό και φορτισμένο θυμικό.

Βέβαια το συναίσθημα της λύπης δεν τροφοδοτήθηκε από τους αυτοκτονημένους, τα παιδιά που λιποθυμούν από πείνα, τους νεόφτωχους, τους νεοάστεγους, όσους γενικά ξέβρασε στα πεζοδρόμια η κρίση. Σημασία έχει ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εμείς γίναμε το αντικείμενο της συναισθηματικής του αναζωογόνησης και της άγριας κανιβαλικής του συμπόνιας.

Αν τώρα αντιστρέψουμε τον τίτλο του ομώνυμου άρθρου της Handelsblat, βγάζουμε αβίαστα το συμπέρασμα ότι δεν θα ήμασταν ηλίθιοι, άρα θα ήμασταν έξυπνοι, αν:

α) είχαμε επιλέξει, με σταθερή αφοσίωσή, τη μνημονιακή μας ανασκολόπιση και
β) ναι μεν ψηφίζαμε αντιμνημονιακά (αφού το άρθρο δεν γράφτηκε αμέσως μετά τα εκλογικά αποτελέσματα) αλλά, μετεκλογικά, φρόνιμα και πειθήνια, ξαναγυρνούσαμε στη θαλπωρή των μνημονίων.

Αυτός θα ήταν ο ορισμός του αντιηλίθιου, τον οποίο, προσωπικά, αδυνατώ να παρακολουθήσω και απλά συνάγω, από τα συμφραζόμενα, πως μπορεί και οι δούλοι να ψηφίζουν, φτάνει να αποδέχονται το γεγονός ότι είναι και παραμένουν δούλοι.

Γενικό συμπέρασμα, η μεγάλη ευρωπαϊκή μας οικογένεια είναι συναισθηματικά στο πλευρό μας, και μάλιστα με την ιδιαίτερη ευαισθησία που η γονική μέριμνα επιφυλάσσει στα πιο αδύναμα – εν προκειμένω – ηλίθια παιδιά της.

Αυτή η άρρωστη, αιμομικτική οικογένεια, που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να την ονομάζει «Ευρώπη των λαών ή μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια», φέρνει στο μυαλό τη ρήση της αλήστου μνήμης κυράτσας του νεοφιλελευθερισμού, Θάτσερ, «Δεν υπάρχουν κοινωνίες. Υπάρχουν μόνο οικογένειες και επιχειρήσεις».

Σ’ αυτή, λοιπόν, την άρρωστη, αιμομικτική οικογένεια του Κυνόδοντα πρέπει να αποδεχτούμε το ρόλο της κόρης που την πηδάει ο διεστραμμένος μπαμπάς, να πληρώνουμε μέχρι ενδέκατης γενεάς τα χρέη που έχουμε ήδη αποπληρώσει, να φορτωνόμαστε νέα για τη σωτηρία των τραπεζών, να αρνηθούμε τα 2 ευρώ τη μέρα, που σημαίνει η 13η σύνταξη στο χαμηλοσυνταξιούχο, το ρεύμα στα 300 χιλιάδες σκοτεινά σπίτια και το συσσίτιο στα παιδιά που λιποθυμούν. Δεν επιτρέπεται να ικανοποιηθούν ούτε καν αυτές οι χαμηλές προσδοκίες του εκλογικού σώματος. Το μικρό παιδί του Μέτερνιχ πρέπει να πάψει να πιστεύει στα φαντάσματα..

Πρέπει, όπως και στην αγία οικογένεια του Κυνόδοντα, όταν λέμε «θάλασσα» να εννοούμε τη δερμάτινη πολυθρόνα στην οποία στρογγυλοκάθεται ο θεσμικός επενδυτής των παραλιών.

Όπως και στον Κυνόδοντα, να αποδεχτούμε ότι αντί για παιδιά θα γεννάμε ψωραλέους αδέσποτους σκύλους που θα ζητιανεύουν το ξεροκόμματο και θα γρυλίζουν παραπονεμένα στην κλωτσιά.

Μπορούμε, κλεισμένοι μέσα στη μεγάλη, περιφραγμένη, μισαλλόδοξη ευρωπαϊκή μας οικογένεια, να παρακολουθούμε το βιασμό μας, να τον ευχαριστιόμαστε κιόλας για να μη δίνουμε λαβές να μας λένε ηλίθιους.

Να ευγνωμονούμε για τις αγροτικές επιδοτήσεις διάλυσης της αγροτικής οικονομίας και το μαζικό ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς.

Να γέρνουμε για να ταιριάζουμε με τα μπαταρισμένα υποβρύχια.

Να αποποιούμαστε τις γερμανικές αποζημιώσεις και μαζί σύμπασα την άγρια ναζιστική θηριωδία, τους νεκρούς μας και την ιστορία.

Να ακούμε το Γιούνκερ, Νο 1 στα σκάνδαλα φοροαποφυγής μέσα από τις πολυεθνικές του Λουξεμβούργου, να μας κάνει μαθήματα καλής φορολογικής συμπεριφοράς.

Να υποφέρουμε το Σόιμπλε, του διαπιστωμένου κομματικού χρηματισμού επί Κολ και θωπευτή της φωτοδότρας Ζήμενς να μας κουνάει το δάχτυλο για τη διαπλοκή.

Να ακούμε και τον εξάδελφο Ραχόι, του υποσυνόλου των «γουρουνιών του Νότου», να μας επιτιμά γιατί δεν ικανοποιούμε τις δεσμεύσεις μας.

Να αυτοενοχοποιούμαστε γιατί φεσώσαμε, λέει, το Γερμανό φορολογούμενο όταν η κρίση μας αποδείχτηκε η πιο προσοδοφόρα μπίζνα του αρχιτοκογλύφου της μεγάλης ευρωπαϊκής μας φαμίλιας.

Και, όταν τα παίρνουμε στο κρανίο, όπως στην αγία, αιμομικτική οικογένεια του Κυνόδοντα, να ουρλιάζουμε ή και να γαυγίζουμε αλλά ποτέ να μη διανοούμαστε να φύγουμε.

Γιατί, όπως λέει ο μπαμπάς Κυνόδοντας, έξω καραδοκεί η «γάτα». Ή όπως έλεγε ο άλλος αλήστου μνήμης εγχώριος πρόδρομος του νεοφιλελευθερισμού και μέντορας του Σαμαρικού κουτσαβακισμού, Αβέρωφ, «Εξω απ’ το μαντρί, το τρώει ο λύκος το πρόβατο».

Μένουμε λοιπόν γιατί δεν είμαστε ηλίθιοι. Προτιμάμε να μας φάει ο τσοπάνης ή να μας κρεμάσει τεμαχισμένους στο τσιγκέλι, «με το ματάκι παιχνιδιάρικο πάνω στον πάγκο του χασάπη».

Και πραγματικά νοιώθω ως η ηλίθια της Handelsblat όταν αδυνατώ να συλλάβω τη βουκολική εικόνα ενός πρόβατου που διαπραγματεύται «καλύτερες συνθήκες σφαγής» εν μέσω αλυχτούντων λύκων.

Πηγή:
http://www.alfavita.gr/