Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Γενικές Συζητήσεις
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="δεν_έχω_όνομα"]Εγώ πάλι είμαι (μάλλον) δεξιός. Αλλά ενάντια στον φιλελευθερισμό, στην παγκοσμιοποίηση, στον ολοκληρωτισμό του άκρατου καπιταλισμού. Γενικά οι έννοιες αριστερά και δεξιά σήμερα έχουν χάσει το περιεχόμενό τους σαν προσδιορισμός πολιτικού χώρου ή πολιτικής θέσης. Οπότε και το δεξιός που λέω εγώ το θέτω σε αμφισβήτηση πρώτα πρώτα στον ίδιο μου τον εαυτό. Όσον αφορά τους επικριτές του Ρεσάλτο, αυτοί είναι όσοι ενοχλούνται και μόνο. Η πολιτική ιδεολογία που φέρουμε εμείς, οι περισσότεροι συμμετέχοντες το forum, οι αναγνώστες και συντάκτες του περιοδικού έρχεται σε κόντρα με το σύστημα, τις καθορισμένες προ δεκαετιών γραμμές ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους. Δημιουργείται με το Ρεσάλτο μια ιδεολογική επανάσταση κατά κάποιο τρόπο. Ενώνονται οι αντιπαγκοσμιοποιητές αριστεροί με τους ριζοσπάστες δεξιούς. Είναι κρίσιμος ο ρόλος στον οποίο πρωτοπορεί το περιοδικό κι όλοι εδώ μέσα με τα άρθρα τους. Κάνουμε αυτό που δεν θέλει ο εχθρός. Ο κοινός εχθρός. Ο εχθρός όλου του κόσμου, όπως τον αντιλαμβανόμαστε και τον ορίζουμε εμείς. Δεν θα τον κατονομάσω πάντως εδώ, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός τούτου του άρθρου. Κι αυτό που συντελείται(συντελούμε) εδώ μέσα είναι η σύμπνοια των υγειώς σκεπτόμενων Ελλήνων. Πετυχαίνουμε να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και να αγωνιστούμε, ο καθείς από την πλευρά του, ενάντια στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης. Καλή συνέχεια σε όλους. Ας αφήσουμε τους επικριτές στο ψευτοπροοδευτικό παραλήρημά τους.[/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Παντελής
Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 04, 2007 9:36 am
Θέμα δημοσίευσης:
«Πιστεύω βαθύτερα μέσα μου, όπως και πριν 17 χρόνια, στον κοκκινοπράσινο "αστερισμό"».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στο νέο ιδεολογικό και πολιτικό καθοδηγητή του ΠΑΣΟΚ: Το γνωστό αποστάτη Μίμη Ανδρουλάκη. Θυμάστε, αυτόν που μαζί με το Μητσοτάκη, τον Κύρκο και τον Κωνσταντόπουλο είχαν στείλει στο Ειδικό Δικαστήριο τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ!!!
Πριν από 17 χρόνια, βεβαίως, ήταν ακόμα στο ΚΚΕ. Από τότε φυσικά αγωνιζόταν(!), μαζί με τους Κύρκους, για τον «κοκκινοπράσινο αστερισμό». Δεν μπόρεσαν φυσικά τότε να πετύχουν τη δίωξη του Ανδρέα και την εφαρμογή των κεντροαριστερών σεναρίων. Φυσικά την πλήρη ισοπέδωση του ΠΑΣΟΚ την πέτυχε ο Σημίτης και ο σημερινός υπάλληλος των ΗΠΑ, Γιωργάκης.
Τώρα οι συνθήκες για τον «κοκκινοπράσινο» νεοταξικό ολοκληρωτισμό είναι ευνοϊκές!!!
Πρέπει η τάξη να αποκατασταθεί. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ιδεολογική εξουσία και να μην είναι κυβέρνηση;
«Ο κοκκινοπράσινος αστερισμός» (νέος φασισμός) αποκαθιστά την τάξη: Και η ιδεολογική εξουσία και κυβερνητική συνυπάρχουν, μέχρι και η Ν.Δ. να «αριστεροποιηθεί» κι αυτή (προχωράει απελπιστικά αργά) και το ΚΚΕ να …εκσυγχρονιστεί εντελώς (είναι κι αυτό πολύ (!) συντηρητικό).
Λογαριάζουν βεβαίως χωρίς τον ξενοδόχο. Τον ελληνικό λαό. Αυτός δεν …εκσυγχρονίζεται εύκολα…
Είναι τέτοια τα προβλήματα που βιώνει στο πετσί του που αντιλαμβάνεται εύκολα τις νέες μορφές του «κοκκινοπράσινου» ολοκληρωτισμού…
ΘΑΛΕΙΑ
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 03, 2007 8:45 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Φίλε ΓΙΑΝΝΗ έτσι είναι.
Η υστερία δεν είναι ΙΣΤΟΡΙΑ!
Κάποιοι δεν το έχουν ακόμα καταλάβει.
Και κάποιοι άλλοι, βουτηγμένοι μέσα στα προσωπικά τους πάθη και εντοιχισμένοι μέσα στο ανασφαλές και παρακμιακό "υπερεγώ" τους (στην καλύτερη περίπτωση, γιατί υπάρχει και η άλλη του εγκάθετου),
μπερδεύουν του Λέοντες με τους χαμαιλέοντες!!!
ΓΙΑΝΝΗΣΜ
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 03, 2007 1:50 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Όλα τα παραπάνω είναι πράγματι λυπηρά. Εγώ όμως θα επικεντρωθώ μόνο σε ένα ζήτημα. Ελπίζω να καταλάβουν ορισμένοι.
Λοιπόν, κύριοι, ο Θύμιος και οι συντελεστές του περιοδικού δυστυχώς για εσάς δεν ζητούν πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων από κανέναν.Καλοδέχονται τους πάντες και συζητούν μαζί τους. Ιδίως ο Θύμιος. Προσωπικά ουδέποτε με ρώτησε ο ίδιος ή κάποιος συνεργάτης του τί ψηφίζω ή ποια η πολιτική μου καταγωγή.Ούτε μέσω Διαδικτύου ούτε όταν βρεθήκαμε από κοντά. Ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να το κάνει, διότι ο ίδιος διώχθηκε για τις πολιτικές του θέσεις. Σήμερα δεν θα ερχόταν αυτός να γίνει νέος διώχτης των "αντιφρονούντων". Δεν είναι συμπλεγματικός! Τελεία και παύλα. Εν αντιθέσει με κάποιους άλλους, που ζουν μια άθλια ζωή γεμάτη πολιτικά συμπλέγματα.
Αυτή η φιλελεύθερη στάση του Θύμιου έναντι εμού, μόνον εποικοδομητικά λειτούργησε και μόνον εποικοδομητικά λειτουργεί σε οποιαδήποτε περίπτωση. Δηλαδή, με την επαφή και τις συζητήσεις μαζί του, αλλά και με άλλους συντελεστές, μού κινήθηκε το ενδιαφέρον να μελετήσω καλύτερα τις ιδέες του κομμουνισμού. Κάποτε θα δίσταζα να το κάνω. Τώρα άνετα και ανεπίφοβα διαβάζω κλασσικούς του μαρξισμού, αλλά και Έλληνες μαρξιστές(Σβορώνο, Ψυρούκη, Κορδάτο κ.α.)
Δεν ξέρω τελικά, αν θα καταλήξω κουμμουνιστής. Πάντως, είναι βέβαιον ότι μόνον κερδισμένος θα εξέλθω από όλη την διαδικασία τούτη. Και μάλλον θα ωφεληθεί και η Αριστερά. Αλλά, είναι ψιλά γράμματα για μερικούς όλα τούτα.
Επίσης, εκτός από την προσωπική μου μαρτυρία, που ίσως ελάχιστη αξία έχει, θα πω και κάποιες σκέψεις ακόμη.
Το Ρεσάλτο τιτλοφορείται ως περιοδικό πολιτικής και πολιτισμικής παρέμβασης, και όχι τυχαία. Εν μέσω του πολιτιστικού ορυμαγδού της ΝΤΠ, το Ρεσάλτο έρχεται να ανατρέψει καθεστηκυίες αντιλήψεις και πρακτικές. Το Ρεσάλτο από την αρχή αρνήθηκε να χωρίσει τους Έλληνες σε "εθνικιστές" και "δημοκράτες", σε "ρατσιστές" και "αντιρατσιστές", διότι αντιλήφθηκε, νομίζω, εγκαίρως την παγίδα όλων αυτών των "πινακίδων". Αρνήθηκε να εμφανιστεί ως ένα ακόμη βαρετό περιοδικό θεωρητικού περιεχομένου και επέλεξε αντί να αναλύει το Κεφάλαιο του Μάρξ να θίξει τα φλέγοντα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού. Αποφάσισε να σταθεί δίπλα στον λαό και όχι απέναντι του θεωρητικολογώντας περί "ρατσισμού-αντιρατσισμού" και "εθνικισμού-αντιεθνικισμού". Δεν επιτέθηκε κατά του αγωνιούντος Έλληνα εργάτη, που αντιμετωπίζει την λαθρομετανάστευση με σκεπτικισμό, χαρακτηρίζοντας τον αναίτια "ρατσιστή", αλλά προσπάθησε, και προσπαθεί, να ερμηνεύσει την αγωνία του και να την υπερασπιστεί. Έθεσε την θεωρία στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι το αντίστροφο. Δεν έκανε και δεν κάνει θεωρία για την θεωρία. Όλα τούτα, θεωρώ, ότι όντως αποτελούν πολιτική και πολιτισμική παρέμβαση. Κανείς άλλος δεν τόλμησε όλα τα ανωτέρω και μάλιστα ορμώμενος εξ Αριστεράς.
Είναι πολιτική και πολιτισμική παρέμβαση, διότι στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει τους πολιτικώς αλλόδοξους είτε να τους εξορίζουμε είτε να τους συκοφαντούμε και όχι να συζητούμε μαζί τους.
Είναι πολιτική και πολιτισμική παρέμβαση, διότι μέσα από τις στήλες του περιοδικού συντελείται μια άνευ προηγουμένου πολιτική, ιδεολογική και πολιτισμική ζύμωση. Και κάθε ζύμωση παράγει τα προϊόντα της, αλλά "ξερνά" κάθε άχρηστο ή ξένο ή περιττό στοιχείο. Αυτό λοιπόν, γίνεται και θα γίνεται στο Ρεσάλτο για όλους ανεξαιρέτως και ας μην ανησυχούν για την "ακροδεξιά" κάποιοι. Όλοι στο τέλος καταλήγουν όπου τους αξίζει και τα ξένα σώματα θα πάνε στον λάκκο με τα απόβλητα είτε ανήκουν στην ακροαριστερά, είτε στην ακροδεξιά, είτε στον Ολυμπιακό, είτε στον Παναθηναϊκό.
Μπρακούλιας
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 03, 2007 1:47 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Το πιο νόστιμο για τον εγωπαθή χαμαιλέοντα το είπε άλλος από το Phorum gr. Το παραθέτω αυτούσιο:
[b]Το σκηνικό με το Ρεσάλτο θα είχε λήξει εδώ και καιρό αν δεν έσκουζε ένας πως σαν ανύποπτο πρόβατο τον οδήγησαν στο σφαγείο και του πέρασαν στον σπάγγο τη σικωταριά.
Ένα πράμα ξέρω, αυτό που μου 'λεγε η γιαγιά μου (θεός σχωρέστην), ότι όποιος φωνάζει συνέχεια, πόσο καλός είναι, τί αγνή και καλοπροέρετη ψυχή είναι και ότι του την έφεραν κάποιοι κακοί και τέτοια, είναι η μεγαλύτερη λέρα που υπάρχει στη γη[/b].
kerk
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 03, 2007 3:23 am
Θέμα δημοσίευσης:
Συμφωνω με τα πιο πανω κειμενα, λενε ωμα την πικρη αληθεια! Ανθρωπος χωρις ηθος και με μπολικο εγωισμο δεν μπορει παρα να ειναι ενα θυμα του τροπου ζωης και βεβαιως μονο "σοσιαλιστης" δεν ειναι!
Παρατηρω τις δυο τελευταιες μερες αυτο το εγωιστικο παραληρημα κατα του Ρεσαλτου που ειναι σε εξελιξη σε αλλο φορουμ (απο συγκεκριμενο ατομο) και ομολογω οτι αηδιασα! Αλλα εγραφε πριν και ξαφνικα ανακαλυψε οτι το Ρεσαλτο στο μεταναστευτικο ζητημα εχει ιδεες "αντιδραστικες"
"η εμμονή τους στο να αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό πρόβλημα μέσα απ'την οπτική και την αντίληψη ενός "επανορθωτικού", κι εξόχως αντιδραστικού, εθνικισμού, απευθύνεται, αποκλειστικά και μόνον, στα νεοσυντηρητικά κι αντιδραστικά μεσοαστικά αντανακλαστικά."
!!!
Μπορω να παραθεσω και αλλα τετοια "μαργαριταρια" αλλα νομιζω οτι δεν ειναι αναγκη. Τελικα το μεταναστευτικο ζητημα ειναι παρα πολυ καυτο!
Επισης θελω να πω οτι, αν και ο συγκεκριμενος "συντροφος" μου ειναι αδιαφορος πλεον, εντουτοις με εξοργισε η "πολεμικη" του προς το περιοδικο, διαβαστε κι αυτο:
"Είναι θλιβερό, κάποιοι να προσπαθούν να πλασάρουν την αντιδραστικότητα και τον νεοσυντηρητισμο σαν έκφραση της πατριωτικής αριστεράς.
Είναι απογοητευτικό, ο προβληματισμός για το, πραγματικά σοβαρό, πρόβλημα της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, του σύγχρονου δουλεμπορίου, να περνάει μέσα απ' το φίλτρο του πιο φασίζοντος κι αντιδραστικού εθνικισμού με μια αριστερίζουσα μάσκα.
Είναι τραγικό, να καλούν κάποιοι να συστρατευθεί ο αριστερός κόσμος σε κοινή "δράση" με ακροδεξιά και φασιστικά απολιθώματα, που ξεπρόβαλαν και πάλι απ' το καβούκι τους και να εγκαλούν σαν "αγράμματο" ή σαν "πολιτικό και κοινωνικό τίποτα", όποιον εκφράζει αντιρρήσεις γι' αυτό το αίσχος. "
Μετα απο το παραπανω τιθεται το εξης ερωτημα:
ΠΟΣΟ ΙΑΝΟΣ* ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ?
*Μ.....ς
Παλαίμαχος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 02, 2007 10:52 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Οι απλουστεύσεις
Τα τυπικά μυαλά σκέπτονται πάντοτε με απλουστευτικά σχήματα. Μη μπορώντας να κατανοήσουν τη διαλεκτική των πραγμάτων ( και το γεγονός ότι η επιστημονική σκέψη αντανακλά αυτή τη διαλεκτική), σύρονται στο αναποδογύρισμα της πραγματικότητας. Δηλαδή στριμώχνουν την πραγματικότητα στα άκαμπτα λεκτικά κλισέ του εγκεφάλου τους. Δεν είναι, με άλλα λόγια, η πραγματικότητα το καθοριστικό, αυτό που πρέπει να αναλυθεί, αλλά οι λέξεις, οι ετικέτες, τα λεκτικά αξιώματα. Τοποθετούμε, έτσι, την πραγματικότητα στην κλίνη του Προκρούστη των λεκτικών αφαιρέσεων και των καθιερωμένων απλουστευτικών σχημάτων. Αυτή η σχηματική, τυπική, εύπεπτη «σκέψη», η οποία σήμερα έχει πάρει μέσω των τηλεοπτικών κλισέ ακρότατες μορφές, αποτελεί τον ολοκληρωτικό ισοπεδωτισμό της σκέψης. Δεν είναι σκέψη, αλλά μη σκέψη. Είναι τα εξουσιαστικά σχήματα χειραγώγησης του μυαλού, η αποθέωση του παρακμασμένου ατομικισμού και της αφοριστικής ταμπέλας, ο θάνατος της επιστημονικής θεωρίας, συνακόλουθα και της συλλογικής δράσης.
Μέσα στους ιντερνετικούς χώρους αυτή η νόσος παίρνει ολοκληρωτικές και διαστροφικές διαστάσεις και τρέφει όλων των ειδών τους χαμαιλέοντες. Χαμαιλέοντες που παίζουν με τις λέξεις, που ξεχνούν τι έλεγαν χθες, που ασκούνται σε προβοκατόρικα παιχνίδια, που καταλαμβάνονται από την υστερία των «προσωπικών» παθών (αναπαράγουν όλη τη σκουριά του θιγμένου και απατημένου «εγώ») και προσπαθούν να αυτοεπιβεβαιωθούν με μια παραληρηματική αυτοϊκανοποίηση, φορτώνοντας, ταχυδακτυλουργικά τα «κακά» στα «αλαζονικά» πρόσωπα…
Δεν θα ασχοληθούμε με αυτή τη σκουριά των ταπεινών, προσωπικών παθών της μικροαστικής κακομοιριάς. Θα καταπιαστούμε αποκλειστικά με τα ισοπεδωτικά απλουστευτικά σχήματα που μας καταδυναστεύουν εξουσιαστικά και μας σέρνουν, σαν πρόβατα, εκεί που θέλουν οι χειραγωγοί του μυαλού μας και της δράσης μας.
Ένα από αυτά τα σχήματα είναι αυτό που ετέθη: «Αριστερά- Δεξιά». Πάνω σε αυτό «παίζουν» και τα υποσχήματα: «ακροδεξιά», «ακροαριστερά» κ.λπ.
Αυτά τα σχήματα οριοθετούν την πολιτική πραγματικότητα στα κατεστημένα κλισέ, χωρίς να εξετάζεται το «περιεχόμενο», το «νέο περιεχόμενο» αυτών των σχημάτων. Έτσι γίνεται μια τυπική, σχηματική οριοθέτηση και κατατάσσονται στην «αριστερά» από το ΠΑΣΟΚ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «αριστεριστές».
Αν εξετάζαμε, όμως και αναλύαμε την πραγματικότητα θα διαπιστώναμε ότι αυτά τα σχήματα που «παγίως» κατατάσσονται στην «αριστερά» σε περιεχόμενο και δράση αποτελούν στην πλειονότητά τους εμπροσθοφυλακή της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της μετατροπής των εθνικών κρατών σε πολυεθνικές εταιρείες.
Είναι η σοσιαλδημοκρατία, τα ευρωκομμουνιστικά κόμματα και η πληθώρα των «αριστεριστών» που όχι μόνο πρωτοστατούν στις επιταγές του πολυεθνικού κεφαλαίου, αλλά παράγουν και τις νέες ιδεολογίες της Νέας Εποχής. Από πού αποδεικνύεται ότι ο Σαρκοζί είναι ο «δεξιός» και η Σεγκολέν η «αριστερή». Από πού αποδεικνύεται ότι ο Καραμανλής προωθεί μια πιο «δεξιά» πολιτική από το ΠΑΣΟΚ Αντίθετα στα εθνικά ζητήματα η Ν.Δ. ήταν πολύ πιο πίσω από το Σημίτη και το Γιωργάκη που αποτελούσαν την εμπροσθοφυλακή των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Από πού αποδεικνύεται ότι ο Καρατζαφέρης είναι «ακροδεξιά» και ο ΣΥΡΙΖΑ που αποτελεί το κυβερνών ιδεολογικά κόμμα και προωθεί τον πολυπολιτισμό φανατικότερα του Βασιλέως είναι «αριστερή» πολιτική;
ΟΛΑ αυτά τα κόμματα που ανέφερα και στην ουσία και στην πράξη είναι «δεξιά», αν μιλήσουμε με «σχήματα».
Είναι η παλιά δεξιά(Ν.Δ.) που πασοκοποιείται, δηλαδή μετεξελίσσεται στη «νέα δεξιά» που είναι το ΠΑΣΟΚ. Και το πολιτικό σκηνικό ωθείται στη «μετεξέλιξη» προς τη «αριστερή δεξιά» που ιδεολογικά κυβερνάει και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν.
Η ανάλυση της πραγματικότητας, δηλαδή στο τι πράττουν και προωθούν, στο τι λένε και προπαγανδίζουν, μας οδηγεί εδώ. Με το να χρησιμοποιούμε όμως τα νόθα λεκτικά, απλουστευτικά σχήματα, επικαλύπτουμε την πραγματικότητα, και διαιρούμε την ελληνική κοινωνία πάνω σε τεχνητές και κατεστημένες γραμμές.
Ένα άλλο κριτήριο και αφετηρία ανάλυσης είναι τούτο:
Ποιες ιδέες διώκονται σήμερα και ποιες όχι μόνο προωθούνται, αλλά αποτελούν το οπλοστάσιο της καθεστωτικής προπαγάνδας; Κανένας από τους αδαείς «αριστερούς» επικριτές δεν μπαίνει στον κόπο να αναλύσει αυτή την ιδεολογική πραγματικότητα.
Απλώς όλη αυτή η καθεστωτική αριστερά που αναπαράγει τα πιο εφιαλτικά αξιώματα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης ασκείται στην κατασκευή «σκιάχτρων» και στον ιδεολογικό και πολιτικό στιγματισμό της ελληνικής κοινωνίας, ως «εθνικιστικής» και «ρατσιστικής»!!! Δηλαδή ο ελληνικός λαός «σταμπάρεται» σαν «εθνικιστής» και «ρατσιστής» από ποιους; Από αυτούς τους «ελάχιστους» που κατέχουν την απόλυτη αλήθεια ΕΞΩ και ΕΝΑΝΤΙΑ στους λαούς. Αυτό αλήθεια τι είναι;
Προσβλητική περιφρόνηση της λαϊκής κρίσης και φασιστική «έπαρση» των «εκλεκτών» μικροαστών του Κολωνακίου και των ιντερνετικών χαμαιλεόντων…
Και έρχονται σήμερα όλοι αυτοί οι «αριστεροί» χαμαιλέοντες να κατηγορήσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις (υπόθεση π.χ. Ιστορίας) ότι ήταν αυτές που έστειλαν στη Βουλή το …φασιστικό ΛΑΟΣ.!!!
Ξεχνούν φυσικά ότι το σύστημα και οι ίδιοι ΕΠΙΔΟΤΟΥΣΑΝ πολιτικά και ΛΥΣΣΑΛΕΑ τον ΛΑΟΣ. Μάλιστα το θεωρούσαν στη Βουλή θετική εξέλιξη!!!
Ανεξάρτητα, όμως από αυτό, από πού ως πού ο ΛΑΟΣ είναι «φασιστικό» κόμμα ή «εθνικιστική απειλή»; Δεν μας το εξήγησαν ποτέ!!! Το κατασκευάζουν, το επιδοτούν πολιτικά και έρχονται μετά τα «παπαγαλάκια»-χαμαιλέοντες να μας μιλήσουν για …φασισμό κ.λπ.. Κατασκευάζουν ένα «ακροδεξιό» σκιάχτρο με παρωχημένα ΙΣΤΟΡΙΚΑ υλικά για να αποκρύψουν την ιστορική πραγματικότητα του σήμερα:
Δηλαδή τον νεοταξικό ολοκληρωτισμό της «αριστεροδεξιάς» πολιτικής.
Και επιπλέον να στιγματίζουν κάθε κοινωνική αντίδραση που στρέφεται εναντίον όλων εκείνων που θέλουν να μεταβάλλουν το έθνος- κράτος σε πολυεθνική καπιταλιστική εταιρεία.
¶ξιος ο μισθός τους!!!
Σημείωση.
Εμείς πολεμήσαμε (αν και αυτό οι χαμαιλέοντες επικριτές μας το αποκρύβουν) τον ΛΑΟΣ, όσο κανένας άλλος. Όχι βέβαια επειδή το θεωρούμε «φασιστικό» ή «ακροδεξιά απειλή». Το πολεμήσαμε γιατί το θεωρούμε «τσόντα» κατασκευασμένη του συστήματος, που εμπορεύεται τα μεγάλα εθνικά ζητήματα, εξαπατά και εγκλωβίζει αγνούς αγωνιστές. Συνακόλουθα επειδή γίνεται εμπόδιο στη συσπείρωση και «ενότητα» των κοινωνικών αντιστάσεων: Τις διαιρεί, τις γκετοποιεί, τις οδηγεί σε εκλογικά αδιέξοδα απογοήτευσης και συμβάλει στο στιγματισμό τους.
ΝΤΑΒΕΛΗΣ
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 02, 2007 1:44 am
Θέμα δημοσίευσης:
Φλύαρα παραληρήματα αφορισμών
Οι άνθρωποι με νωθρή σκέψη φλυαρούν υστερικά χωρίς να λένε απολύτως τίποτα. Παραμιλητά και παραληρήματα αφορισμών! Δεν είναι ικανοί να παραθέσουν ένα κείμενό μας και να το καταρρίψουν θεωρητικά. Δεν είναι ικανοί να αρθρώσουν ένα λόγο με θεωρητική επάρκεια και πολιτική τεκμηρίωση και αλαλάζουν για τον «εθνικισμό» μας και για τις «ακροδεξιές» συμμαχίες μας. Νομίζουν ότι όταν αραδιάζουν τέτοιου είδους ψεύδη ή όταν φλυαρούν υστερικά και ακατάσχετα για τον «εθνικισμό» μας επιτελούν τον προβοκατόρικο ρόλο τους. Και δεν είναι μόνο που αντιγράφουν τις συνταγές και τα «επιχειρήματα» του Μάνου και των «Ιών» κατασκευάζοντας «εθνικιστικούς» μπαμπούλες (ανύπαρκτους κινδύνους), καταπίνοντας κυριολεκτικά το νέο φασισμό που επελαύνει, αλλά δεν έχουν και συναίσθηση της αθλιότητάς τους. Γιατί είναι αθλιότητα να υπάρχεις και να λειτουργείς
ΜΟΝΟ
σε εικονικούς κόσμους, ιντερνετικά παίγνια και να έχεις το θράσος να παραδίδεις μαθήματα «αριστερού» προφήτη. Κάθε προβοκατορίσκος, ιστορικά και πολιτικά απών, περιφέρεται στα φόρουμ για να κατακεραυνώσει το ΡΕΣΑΛΤΟ για «ακροδεξιές συμμαχίες» και «εθνικισμό». Ούτε στον κόπο δεν μπαίνουν, αυτών των ειδών οι «αριστεροί» μαϊντανοί των φόρουμ, να μας εξηγήσουν τι είναι ο «εθνικισμός», από πού απορρέει και αν μπορεί ΣΗΜΕΡΑ να υπάρξει. Γιατί αυτό που κυριαρχεί σήμερα και αποτελεί την κυρίαρχη ιδεολογία του καθεστώτος είναι ο αντιεθνικισμός. Οι πάντες (κόμματα, ΜΜΕ, πνευματικό κατεστημένο και «αριστερά» φερέφωνα) κραυγάζουν και τρομοκρατούν αντιεθνικιστικά!!!
Όλοι αυτοί οι αδαείς «αριστεροί» επικριτές απλώς παπαγαλίζουν με ακατάσχετη φλυαρία και προκλητική ασυναρτησία τις σάλτσες του καθεστώτος, τα «τσιτάτα» του Μάνου, Ανδριανόπουλου, Γιωργάκη και Ανδρουλάκη. Τα υποπροϊόντα της Θάτσερ και του αμερικανισμού.
Ασυνείδητα; Είναι δηλαδή «χρήσιμοι ηλίθιοι» ή εγκάθετοι πάνω σε μια πολυθρόνα μπροστά στην οθόνη; Δεν έχουν την τόλμη να παλέψουν για τις «ιδέες» τους στον κοινωνικό στίβο, ούτε να ρισκάρουν το «κόστος» μιας δράσης, έστω «αντιεθνικιστικής».!!!
Από τον καναπέ βρίζουν, συκοφαντούν και αφορίζουν το ΡΕΣΑΛΤΟ.
ΧΩΡΙΣ καμιά θεωρητική και πολιτική ΑΠΟΔΕΙΞΗ. Λέξεις κλισέ και αφοριστικά επιφωνήματα…
ΘΡΑΣΟΣ απύθμενο. Το θράσος των επιπλεόντων φελλών!!!
Των βολεμένων κρατικοδίαιτων και χαμαιλεόντων…
Ροβεσπιέρος
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 02, 2007 12:15 am
Θέμα δημοσίευσης:
Ολοκληρωτική σύγχυση
Η περίοδος
που ζούμε είναι από τις πιο οδυνηρές. Τα πάντα έχουν αποδομηθεί. Ζούμε το τραγικό μαρτύριο της κατάλυσης της σκέψης, της ολοκληρωτικής σύγχυσης ιδεών. Οι πολιτικές έννοιες και λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους, δεν ανταποκρίνονται στα κοινωνικά «περιεχόμενα» που τις καθόριζαν και τις προσδιόριζαν.
Έχουν γίνει φόρμες συντηρητικές που, εγκλωβίζουν τους ανθρώπους,αλυσίδες του πνεύματος και της δράσης.
Τι σημαίνει σήμερα η λέξη «αριστερά»;
Τη νέα δεξιά, το κυρίαρχο ιδεολογικό «υλικό» της καθεστωτικής χειραγώγησης.
Ουσιαστικά σήμερα έχουμε μια «Βαβέλ» καθεστωτικής μονοφωνίας. Ένα καπιταλιστικό καθεστώς με πολυφωνικές, «πλουραλιστικές» χορδές: Από τη λεγόμενη άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Και αυτό το πολυφωνικό καθεστώς της «αναρχίας» των «ιδεών» (ο πολυπολιτισμός σε επίπεδο πολυφωνικής μονοφωνίας) είναι το καθεστώς της Νέας Τάξης:
Το καθεστώς του ιδεολογικού πολτού, της αυθαδιάζουσας ολοκληρωτικής ιδεολογικής σύγχυσης.
Το να μιλάς σήμερα ενάντια στον καπιταλισμό, στο αστικό κράτος, στην παγκοσμιοποίηση και τη Νέα Τάξη δεν λέει απολύτως τίποτα, αν δεν αναδεικνύεις τα νέα μεγάλα προβλήματα και τις πολιτικές αιχμές αυτών των προβλημάτων, εάν δεν κατεδαφίζεις τις νέες κυρίαρχες ιδεολογίες (τη μετεξέλιξη των παλιών), τις πολιτικές μεταλλάξεις και κυρίως αν εγκλωβίζεις τα μαζικά κινήματα στις παλιές φόρμες, σε νεκρά δόγματα.
Δεν μπορείς σήμερα, πολύ περισσότερο από το χθες, να περιορίζεις τους κοινωνικούς αγώνες ούτε σε ρεφορμιστικούς στόχους, σε «μεταρρυθμίσεις, χωρίς να θέτεις τα νέα, μεγάλα και ποικίλα καθήκοντα που απορρέουν από τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης. Η ρεφορμιστική λογική που ενσωμάτωσε την αριστερά στο νεοταξικό καθεστώς και τη μετάλλαξε σε νέα, ιδεολογικά κυρίαρχη, «δεξιά», δεν μπορεί να λειτουργήσει σήμερα ούτε «ρεφορμιστικά», ακριβώς γιατί είναι καθεστώς.
Είναι η «αριστερή» απάτη του παγκοσμιοποιημένου καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού.
Ο «ρεφορμισμός», σαν τέτοιος, μπορεί να λειτουργήσει σήμερα, μόνο όταν θέσει τις νέες κοινωνικές και πολιτικές διεκδικήσεις που καθορίζονται από τα νέα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Γιατί πώς να διεκδικήσεις καλύτερους όρους ζωής για τον εργαζόμενο, κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίζεις, όταν η χώρα σου κατακλύζεται από εκατομμύρια αλλοδαπούς, όταν δεν χτυπάς αδιάλλακτα και συγκεκριμένα τη νεοταξική λαίλαπα που κατεδαφίζει τα πάντα σε όλους του τομείς; Πώς να κατακτήσεις, όταν χάνεις τα κεκτημένα και δεν στρέφεσαι εναντίον των νεοταξικών πρακτικών που καταργούν τα κεκτημένα; Πώς να αγωνιστείς για κοινωνικές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις όταν αποδέχεσαι την κατάργηση της εθνικής σου ύπαρξης, το σβήσιμο της ιστορίας σου, την άλωση της κοινωνικής συνείδησης, τα «γκέτο», την ψήφο των ξένων και πολλά άλλα;
Αυτή η «αριστερά» είναι νεκρή.
Και τα πτώματα μπορεί να μην είναι ικανά για αγώνα, αλλά είναι ικανότατα να εμποδίζουν τους ζωντανούς να αγωνιστούν. Αυτό ακριβώς σήμερα συμβαίνει. Η «αριστερά», σαν καθεστωτικός βραχίονας με ρίζες μέσα στην ιστορία και στην κοινωνία, αποτελεί σήμερα τον μεγάλο προστάτη του καπιταλιστικού, πλανητικού συστήματος, το σοβαρότερο ανασχετικό παράγοντα της ιστορίας.
Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο φαίνονται. Περίοδοι σαν τη σημερινή, δηλαδή ολοκληρωτικής σύγχυσης ιδεών, αποτελούν μεταβατικές καμπές της ιστορίας. Καμπές κατάρρευσης που ωστόσο συσσωρεύουν τα στοιχεία μιας Επανάστασης Ιδεών.
Βρισκόμαστε σε μια τέτοια περίοδο ιδεολογικής επανάστασης. Δηλαδή κατεδάφισης των νεκρών σχημάτων και εννοιών, επαναπροσδιορισμού των ιδεών και των «δογμάτων». Οι λέξεις θα αποκτήσουν ξανά τη ζωντάνια, το περιεχόμενο και τον εμπλουτισμό της αγωνιστικής πράξης. Της αγωνιστικής πράξης εναντίον του εφιάλτη του πλανητικού καπιταλισμού και των πολύχρωμων φερέφωνων του: σε όλες τις συγκεκριμένες κοινωνικές, ιδεολογικές και πολιτικές εκφάνσεις τους.
Και αυτός ο ΑΓΩΝΑΣ είναι που θα καθορίσει τις «συμμαχίες» και τα «μέτωπα» των δυνάμεων και όχι τα ακίνητα και άκαμπτα ιδεολογικά κλισέ του συστήματος και των νεκρών κομμάτων.
Και αυτός ο αγώνας είναι που θα δώσει το πραγματικό περιεχόμενο στις έννοιες «αριστερά» και «δεξιά».
Γιατί στην ιστορία αυτός που θα «κερδίσει» τη σημαία της δεξιάς θα είναι αυτός που θα βρίσκεται, ιδεολογικά και πρακτικά, με τη Νέα Τάξη. Όσοι αντιστέκονται στις κυρίαρχες ιδέες και αγωνίζονται πρακτικά εναντίον του νεοταξικού φασισμού θα βρίσκονται στην «αριστερά», ανεξάρτητα αν έχουν ξεκινήσει από αντίθετους πολιτικούς χώρους.
Αυτά προς το παρόν…
δεν_έχω_όνομα
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 01, 2007 6:56 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Εγώ πάλι είμαι (μάλλον) δεξιός. Αλλά ενάντια στον φιλελευθερισμό, στην παγκοσμιοποίηση, στον ολοκληρωτισμό του άκρατου καπιταλισμού. Γενικά οι έννοιες αριστερά και δεξιά σήμερα έχουν χάσει το περιεχόμενό τους σαν προσδιορισμός πολιτικού χώρου ή πολιτικής θέσης. Οπότε και το δεξιός που λέω εγώ το θέτω σε αμφισβήτηση πρώτα πρώτα στον ίδιο μου τον εαυτό.
Όσον αφορά τους επικριτές του Ρεσάλτο, αυτοί είναι όσοι ενοχλούνται και μόνο. Η πολιτική ιδεολογία που φέρουμε εμείς, οι περισσότεροι συμμετέχοντες το forum, οι αναγνώστες και συντάκτες του περιοδικού έρχεται σε κόντρα με το σύστημα, τις καθορισμένες προ δεκαετιών γραμμές ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους. Δημιουργείται με το Ρεσάλτο μια ιδεολογική επανάσταση κατά κάποιο τρόπο. Ενώνονται οι αντιπαγκοσμιοποιητές αριστεροί με τους ριζοσπάστες δεξιούς. Είναι κρίσιμος ο ρόλος στον οποίο πρωτοπορεί το περιοδικό κι όλοι εδώ μέσα με τα άρθρα τους. Κάνουμε αυτό που δεν θέλει ο εχθρός. Ο κοινός εχθρός. Ο εχθρός όλου του κόσμου, όπως τον αντιλαμβανόμαστε και τον ορίζουμε εμείς. Δεν θα τον κατονομάσω πάντως εδώ, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός τούτου του άρθρου.
Κι αυτό που συντελείται(συντελούμε) εδώ μέσα είναι η σύμπνοια των υγειώς σκεπτόμενων Ελλήνων. Πετυχαίνουμε να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και να αγωνιστούμε, ο καθείς από την πλευρά του, ενάντια στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης.
Καλή συνέχεια σε όλους. Ας αφήσουμε τους επικριτές στο ψευτοπροοδευτικό παραλήρημά τους.
Manko
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 01, 2007 2:10 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Το θέμα αυτό άνοιξε με αφορμή μία τεράστια συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές μέρες στον διαδικτυακό τόπο
http://www.phorum.gr
για το περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ. Μέσα από αυτή τη συζήτηση, στην οποία σίγουρα έχουν ακουστεί και σωστές απόψεις, φαίνεται σε όλο της το τραγικό μεγαλείο η παντελής άγνοια πολλών πάνω σε σύγχρονα πολιτικά ζητήματα και ορισμούς.
Ο καθένας γράφει το μακρύ και το κοντό του μέσα από την ασφάλεια της διαδικτυακής ανωνυμίας, και με μερικά τηλεοπτικά τσιτάτα βυσοδομεί κατά προσώπων, τακτικών και ιδεών.
Λένε ότι κάνουν μόνο "κριτική". Η κριτική όμως προϋποθέτει κινηματική εμπειρία, συμμετοχή σε συλλογικές διαδικασίες, ζύμωση μέσα από πολιτικές πρακτικές και ιδεολογική κατάρτιση. Όχι δογματισμός, αλλά παρατήρηση των κοινωνικών μεταβολών και της τρέχουσας επικαιρότητας.
Όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι κάνουν «κριτική», «αποκαλύπτοντας» αριστεροδεξιές συνωμοσίες και «εθνικιστικά λόμπυ» δεν είναι παρά κάποιοι αργόσχολοι ιντερνετάκηδες, που μέσα στη βαρεμάρα της μικροαστικής καθημερινότητάς τους ξημεροβραδιάζονται μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή με ένα φραπέ ανά χείρας.
Απουσιάζει η πραγματική κριτική σκέψη, που απορρέει μόνο από την διαλεκτική με τα φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα. Όσοι ζουν κλεισμένοι στη σέχτα του «υπερεγώ» τους και τη φιλαυτία του ιδεολογικού τους «αλάθητου» αδυνατούν να έρθουν αντιμέτωποι με την «καυτή πατάτα» της εποχής μας που ονομάζεται ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ.
Καλώς ή κακώς, το ΡΕΣΑΛΤΟ αποτελεί πρωτοπορία στην καταγγελία της «πολυπολιτισμικής» προπαγάνδας και του μεταναστευτικού εποικισμού
. Όχι γιατί άλλοι πριν απ’αυτό δεν είχαν μιλήσει εκτενώς. Αλλά το ΡΕΣΑΛΤΟ τόλμησε κάτι παραπάνω: να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια του «ακροδεξιού» ρατσιστικού λόγου και να θέσει το ζήτημα στις κοινωνικές, εθνικές και πολιτισμικές του διαστάσεις. Ξεμπροστιάζοντας τις «αριστερές» μαριονέτες του συστήματος, δε δίστασε να έρθει σε σύγκρουση με τις κατεστημένες επί σειρά δεκαετιών κοσμοπολίτικες πομφολύγες περί «ανοικτών συνόρων» και «ανοικτών κοινωνιών» και να θέσει πάνω σε γνήσιες μαρξιστικές βάσεις τον εφιάλτη του καιρού μας: την επέλαση του Νεοταξικού ολοκληρωτικού κράτους.
Ο διάλογος στο phorum.gr δεν έχει τελειωμό. Ήδη έχει φτάσει στην 30η σελίδα. Συμπέρασμα ουδέν. Μόνο διαρκές υβρεολόγιο και συνονθυλευματικά τσιτάτα. Η χαρά των μπαχαλάκηδων!
Διαβάστε και θαυμάστε:
http://phorum.gr/viewtopic.php?t=102934&sid=7ac2d363660348b4b4fa781ac1322edc
ΥΓ: Ως φαίνεται, έτσουξε πολλούς το τελευταίο εξώφυλλο του Ρεσάλτο για τα πολυπολιτισμικά γκέτο. Την ώρα που κάποιοι άλλοι «ανακαλύπτουν» ότι ο διάλογος για το μεταναστευτικό «μόλις τώρα»(!) άνοιξε, το ΡΕΣΑΛΤΟ πάει έτη φωτός μπροστά, φωτογραφίζοντας τον «πολυπολιτισμικό παράδεισο» που δημιούργησαν για εμάς... χωρίς εμάς!
ΝΤΑΒΕΛΗΣ
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 01, 2007 12:02 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Κάθε φορά που κυκλοφορεί το νέο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ, «κινητοποιούνται» …οι ανησυχούντες!!!
Με αυτό το τεύχος περί «γκέτο», η «κινητικότητα» πήρε ιδιαίτερες διαστάσεις…
Μπήκαν στον «αγώνα» όλοι οι ιντερνετικοί πράκτορες και προβοκάτορες, όλοι οι ψυχοπαθείς «παίκτες»…
Ακόμα και
οι ψυχοπαθείς ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ!!!
Μη τσιμπάτε…
Μουράλωφ
Δημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 30, 2007 5:28 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Μάνος!
Αν παρακολουθήσει κανείς όλους αυτούς τους αδαείς «αριστερούς» επικριτές του ΡΕΣΑΛΤΟ θα διαπιστώσει τούτο: Ότι αντιγράφουν επί λέξει σε ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ αυτά που πρώτοι διακήρυξαν ο Μάνος και ο Ανδριανόπουλος.
«Ανοικτά σύνορα:
Πρώτοι τα πλάσαραν ο απολογητές του νεοφιλελευθερισμού, Μάνος και Ανδριανόπουλος και πρώτος τα εφάρμοσε ο Μητσοτάκης!!!
Μετανάστευση-εποικισμός:
Πάλι πρώτοι το προπαγάνδισαν οι Μάνος και Ανδιανόπουλος και σήμερα είναι οι φανατικοί υποστηρικτές των ιδεολογημάτων του αντιρατσισμού. Ο Μάνος μας είχε πει ότι οι λαθρομετανάστευση είναι «χαρά Θεού, γιατί οι αλλοδαποί δουλεύουν με τον ένα τρίτο του μισθού, χωρίς ασφάλεια, χωρίς απεργίες και δικαιώματα!!!
Για την ελληνική σημαία:
Πρώτος ο Μάνος είχε υποστηρίξει ότι αν ήταν υπουργός παιδείας θα την καταργούσε, καθώς και τις παρελάσεις.
Σε όλα τα εθνικά ζητήματα πρώτοι αυτοί χάραξαν το δρόμο.
Και αυτά τα νεοφιλελεύθερα δόγματα του Μάνου-Ανδριανόπουλου ΕΓΙΝΑΝ η πολιτική της καθεστωτικής «αριστεράς».
Και οι αδαείς «αριστεροί» επικριτές τα παπαγαλίζουν από ΤΟΤΕ σαν πιστά «παπαγαλάκια»…
Παλαίμαχος
Δημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 30, 2007 12:10 pm
Θέμα δημοσίευσης:
ΟΙ αδαείς επικριτές, σύντροφε Κονάπο, δεν νοιάζονται για τον πραγματικό διάλογο. Και αυτό γιατί δεν τους απασχολούν τα τεράστια προβλήματα των εφιαλτικών καιρών μας. Απλώς ξημεροβραδιάζουν σε ιντερνετικούς χώρους, με την υστερία των ναρκομανών και κάνουν «υψηλή» πολιτική!!! Μπουρδολογούν, χαβαλεύουν, «καρατομούν», βάζουν ταμπέλες, «μονομαχούν» σε μια σκάφη νερό…
Αυτή τη ΔΙΑΛΥΣΗ της σκέψης την αποκαλούν συζήτηση, οι άμοιροι…
Αλλά τι σχέση μπορεί να έχει ένας με την αριστερά και γενικότερα με τη δράση και τη σκέψη, όταν από το πρωί μέχρι το βράδυ «δρα» και «σκέπτεται» μέσα στα διάφορα φόρουμ;
Πρακτικά λειτουργεί όπως ο προβοκάτορας, παίγνιο της ναρκωτικής ιντερνετικής εξάρτησης!!!
Φυσικά μέσα σε αυτό το ναρκωτικό εθισμό λειτουργούν και οι εγκάθετοι, οι συνειδητοί προβοκάτορες, ακριβώς γιατί τέτοια «περιβάλλοντα» ανεξέλεγκτα, ανεύθυνα, μπουρδολογίας και ασυναρτησίας, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ το γόνιμο έδαφος «δράσης» των περιφερόμενων και «ιπτάμενων» (σε ιδέες και πρακτικές) προβοκατόρων.
ΦΥΣΙΚΑ βγάζουν και τα απωθημένα τους κάποιοι.
Η προσβλημένη προσωπικότητα ζητάει πάντα μια αντεκδίκηση.
Και επειδή είναι κοινωνικά και πολιτικά μηδενικά, το ΙΝΤΕΡΝΕΤ τους δίνει μια εικονική δυνατότητα για ψευδαισθήσεις:
Να ονειρεύονται ότι κάποιοι είναι και ότι οι άλλοι ασχολούνται μαζί τους…
Όποιος πραγματικά νοιάζεται και πονάει για την κοινωνία και τον άνθρωπο ασχολείται πρακτικά και διανοητικά με τα υπαρκτά προβλήματα, με τους μεγάλους κινδύνους που μας απειλούν, συνακόλουθα αποζητάει πραγματικούς, οργανωτικά συγκροτημένους και εποικοδομητικούς διαλόγους.
Ο χαβαλές, οι ποδοσφαιρικές κοκορομαχίες και τα λοιπά θλιβερά αποτελούν το πεδίο των αμαθών, των προβοκατόρων και των πολιτικά και ψυχικά αλλοτριωμένων…
konapo
Δημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 28, 2007 7:26 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Το δυστύχημα είναι Ροβεσπιέρε, πως χρειάζεται κάθε τόσο να επαναλαμβανόμαστε, μέχρι που σε σημείο να καταντά κουραστικό. Το αν το πρόβλημα είναι του "πομπού" ή του "δέκτη", ας το κρίνει ο καθένας. Στην τελική, μόνο από τον εποικοδομητικό διάλογο μπορούν να αναδειχθούν τα δίκια μας, αλλά και τα λάθη μας. Ας μας πουν λοιπόν οι επικριτές, ποια είναι η δική τους πολιτική αντιπρόταση για τα σημερινά προβλήματα του κινήματος, κι όχι για τις φανταστικές τους διαμάχες με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Γιατί μέσα από τις προτάσεις φαίνονται κι οι ιδέες κάποιου, πόσο κοντά ή μακριά είναι από το εργατικό κίνημα.
Ροβεσπιέρος
Δημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 28, 2007 5:24 pm
Θέμα δημοσίευσης: ΟΙ αδαείς "αριστεροί" επικριτές
Οι αδαείς «αριστεροί» επικριτές
«Εάν θέλει κανείς να μειώσει ή να εκμηδενίσει την πολιτική επιρροή μιας προσωπικότητας ή ενός κόμματος, δεν προσπαθεί να δείξει ότι η πολιτική τους είναι ανίκανη και βλαβερή, αλλά ότι ορισμένα πρόσωπα είναι καθάρματα κ.λπ… Αυτή η νοοτροπία είναι απόδειξη της απλοϊκότητας της πολιτικής λογικής, του πιο χαμηλού επιπέδου της εθνικής ζωής…»
Αντόνιο Γκράμσι
Αν ζούσε σήμερα ο Γκράμσι και ξεστόμιζε περί του «πιο χαμηλού επιπέδου της εθνικής ζωής», θα είχε σίγουρα στιγματιστεί από τους αδαείς «αριστερούς» ως «εθνικιστής»!!!
Σήμερα λοιπόν αυτοί οι φορμαλιστές της φράσης κατηγορούν το ΡΕΣΑΛΤΟ με μύρια όσα: Ότι είναι «εθνικιστικό», «Ρατσιστικό» και τα τοιαύτα, με μοναδικό τους «επιχείρημα» ότι συνεργάζεται με «ακροδεξιούς», «παπάδες» κ.λπ. Επιχειρούν να «εκμηδενίσουν» το ΡΕΣΑΛΤΟ, όχι στηριζόμενοι στις απόψεις του, σε αυτά που γράφει, αλλά με το ότι ορισμένα πρόσωπα είναι «σκοταδιστικά καθάρματα» κ.λπ.
Είναι τόσο απλοϊκοί αυτοί οι αδαείς «αριστεροί» επικριτές που αντί να αποδείξουν το «βλαβερό» και «σκοταδιστικό» των απόψεων αυτών των «σκοταδιστικών καθαρμάτων» μειώνουν τα πρόσωπα, τα στιγματίζουν και τα αφορίζουν, επιχειρούν να «ανιχνεύσουν», σαν ασφαλίτες, τις «διασυνδέσεις» τους και το πού ανήκουν!!!
Δηλαδή δεν μετράει η άποψη, η τεκμηρίωση, οι ιδέες των κειμένων, αλλά το «φέουδο» στο οποίο ανήκει ο καθένας ή στο πού τον έχουν οριοθετήσει τα «δογματικά», κλισέ των διαχειριστών της κυρίαρχης καθεστωτικής ιδεολογίας: «π
ροοδευτικής» και «αριστερής».
Ένας διάλογος όμως δημιουργικός και ανατρεπτικός, δηλαδή επαναστατικός (και έτσι είναι ο πραγματικά αριστερός διάλογος) πάνω στα φλέγοντα και μεγάλα προβλήματα της εποχής μας, δεν οριοθετείται, δεν μπαίνει σε κλισέ ιδεολογικών αφορισμών. Το ποιος είναι ακροδεξιός, φασίστας και καθεστωτικό φερέφωνο αποδεικνύεται από τις απόψεις και τις πράξεις του καθενός και όχι από τις «ταμπέλες» και τις ιδεολογικές ετικέτες. Αυτή την αλφαβητική αλήθεια του μαρξισμού φαίνεται να την αγνοούν οι αυτό-αποκαλούμενοι «αριστεροί». Έτσι όποια άποψη δεν χωράει στα κλισέ τους την αφορίζουν κολλώντας σε αυτήν μια αφοριστική ετικέτα!
Δεν μένουν, όμως μόνο σε αυτό. Λένε και ψέματα, όταν ισχυρίζονται ότι το ΡΕΣΑΛΤΟ συνεργάζεται με την Εκκλησία, τους «Χρυσαυγίτες», τον ΛΑ.Ο.Σ και λοιπούς.
Η συνεργασία είναι έννοια πολιτική και οργανωτική.
Πού λοιπόν, και πότε, το ΡΕΣΑΛΤΟ συνεργάστηκε πολιτικά και οργανωτικά με όσα του καταμαρτυρούν; Το να γράφει ένας ιερωμένος στο περιοδικό σημαίνει πολιτική ή άλλου είδους συνεργασία με την Εκκλησία; Με το να γράψει κάποιος από άλλο πολιτικό χώρο στο περιοδικό σημαίνει πολιτική και οργανωτική συνεργασία με το φορέα που ανήκει;
Το περιοδικό είναι ανοικτό σε ΟΛΟΥΣ που έχουν να πουν κάτι πάνω στα μεγάλα ιστορικά προβλήματα του καιρού μας, που αντιτάσσονται στη λογική της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και στα ιδεολογήματά της. Είναι ΑΝΟΙΚΤΟ στους προβληματισμούς και στις διεργασίες που συντελούνται παντού, σε όλους τους πολιτικούς και πνευματικούς χώρους. Αποκλείονται μόνο πρόσωπα-σύμβολα καθεστωτικών χώρων, πρόσωπα-σύμβολα ιδεών καταδικασμένων από την ιστορία και στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε κανέναν νέο ο οποίος προβληματίζεται πάνω στο σημερινό νεοταξικό εφιάλτη, ούτε να του ζητήσουμε «ταυτότητα» ή «πιστοποιητικό» φρονημάτων. Αυτά τα κάνανε άλλοι…
Αν συνεπώς ένα γραφτό είναι «ρατσιστικό» ή «φασιστικό», αυτό είναι προς απόδειξη. Κρίνονται οι απόψεις και οι ιδέες και όχι το τι ψηφίζει ο γράφων!!!
Οι αδαείς, επίσης, «αριστεροί» φορμαλιστές της φράσης δεν αντιλαμβάνονται ούτε το τι διαβάζουν, ούτε το τι γράφουν.
Διαβάζουμε, κατά καιρούς τα εξής φαιδρά:
Πρώτον:
«Οι κομμουνιστές αγωνίζονται για τα «ανοικτά σύνορα» και όχι κατά, όπως το ΡΕΣΑΛΤΟ». Αγράμματοι κυριολεκτικά. Οι κομμουνιστές αγωνίζονται για τον παγκόσμιο σοσιαλισμό που δεν θα έχει ανάγκη τα «κλειστά σύνορα», αλλά είναι αντίθετοι στα «ανοικτά σύνορα» σε καθεστώς καπιταλιστικό. Η κατάργηση των εθνών κρατών σε καθεστώς καπιταλιστικό οδηγεί όχι στο σοσιαλισμό, αλλά στον πλανητικό ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου. Αυτά τα έχουν γράψει οι μαρξιστές και ο Λένιν το έχει υπογραμμίσει ιδιαίτερα.
Δεύτερον.
Μας λένε επίσης ότι «οι κομμουνιστές αγωνίζονται ενάντια στο έθνος-κράτος». Διπλή «αριστερή» αγραμματοσύνη.
α). «Έθνος» και «κράτος» δεν είναι έννοιες ταυτόσημες. Και μέσα στο σοσιαλισμό θα υπάρχουν οι εθνικές οντότητες. Έχει αναλυθεί από τους μαρξιστές.
β) Το καπιταλιστικό έθνος-κράτος, μια ιστορική κατάκτηση οι κομμουνιστές θέλουν να το ανατρέψουν και να φέρουν στη θέση του ένα άλλο πιο δημοκρατικό κράτος, το προλεταριακό κράτος. Το «έθνος», ως ιστορική και πολιτισμική οντότητα δεν το καταργούν, δεν μπορούν να το καταργήσουν. Απλώς αναδεικνύεται και εξελίσσεται σε ανώτερη βαθμίδα. Ωστόσο όταν το καπιταλιστικό έθνος-κράτος κινδυνεύει να αλωθεί από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις οι κομμουνιστές πάντα το υπερασπίστηκαν!!!
γ). Σήμερα οι νόμοι της παγκοσμιοποίησης αποδομούν τα έθνη κράτη, επιχειρούν να τα καταργήσουν. Η Νέα Τάξη επιχειρεί να καταργήσει την εθνική υπόσταση του καπιταλιστικού κράτους και να μετατρέψει το κράτος σε προτεκτοράτο, δηλαδή σε κατασταλτικό μηχανισμό του πλανητικού κράτος. Δεν καταργεί δηλαδή το κράτος, το μετατρέπει σε προτεκτοράτου του παγκόσμιου μηχανισμού του κεφαλαίου.
Οι κομμουνιστές, συνεπώς δύο φορές περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, πρέπει να υπερασπιστούν το έθνος-κράτος.
Εκτός αν πιστέψουμε ότι η παγκοσμιοποίηση προωθεί την προοδευτική, σοσιαλιστική κατάργηση των κρατών!!!
Οι αδαείς «αριστεροί» ας μελετήσουν καλύτερα τη μαρξιστική θεωρία και επαναστατική πρακτική. Εκτός και αν αποτελούν όχι απλώς τους «χρήσιμους ηλιθίους» της Νέας Τάξης, αλλά τους έμμισθους λακέδες της, όπως η συνασπισμένη «αριστερή» διανόηση των καπιταλιστικών εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, των ΜΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Και όποιος επιθυμεί πραγματικό διάλογο, επί των ιδεών, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.