Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Ρεσάλτο"][size=24][b]Δήμος Μούτσης:[/b] Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν Ερηνούλα μου… [/size] [size=18]ΠΗΓΗ: https://www.catisart.gr/dimos-moytsis-erinoyla/ [img]https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQHQ6y_myNR9VD6XTZbkMvfN5IWJ4nVsm2Udy4NiY2BczRgv0jJwXSacQkA5yflvsumwy51pnNgpZn3_KGvwXK4HwUqb0_u0KA4DxOJXhxvfFNVZYENEvTH_FuOCMNRkG73R5u7CT5ZjNX8v-XKv_eN5ouYW8R8ZAFuArMURlvnxyApyL-PFTiFbkU/s320/dimos-moutsis-1.jpg[/img] Ο Δήμος Μούτσης δεν έμοιαζε με κανέναν. Είχε το δικό του ήχο και τη μοναδική ικανότητα να ανανεώνει διαρκώς τις μουσικές του φόρμες. Μοναδικό ταλέντο στη σύνθεση, αξεπέραστος στην ενορχήστρωση. Αφήνει πίσω του τεράστιο έργο που είναι πλέον κλασικό. Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024, σε ηλικία 86 ετών. Είχε γεννηθεί στον Πειραιά στις 2 Αυγούστου 1938. Άρχισε να σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών από την ηλικία των 7 ετών. Σε ηλικία 20 – 21 ετών τελείωσε τις μουσικές του σπουδές κερδίζοντας και το πρώτο βραβείο ως σολίστ στο βιολί. Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60 γνώρισε τον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι, σε ένα καφέ – ζαχαροπλαστείο που ήταν παλιό στέκι καλλιτεχνών της Αθήνας, όπου σύχναζαν και οι δύο. Από εκεί και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους… *** Delenda Est (Ερηνούλα μου) 1981 Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης Μουσική Ερμηνεία: Δήμος Μούτσης Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Μεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. κι η δικιά μου η ζωή δίχως νόημα δίχως φωνή και μ’ άδειο βλέμμα Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν, πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν κι αυτά που λες, “et preterea censeo Carthago delenda est” Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες, Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένος κρατώντας τις κεραίες Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν αυτά που λες “et preterea censeo Carthago delenda est”. Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ’ ένα τοίχο Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Κι ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου. Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν αυτά που λες “et preterea censeo Carthago delenda est”. Αλλά εγώ θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.[/size] <iframe width="640" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/GHrl4hgElQ8" title="Δήμος Μούτσης Ερηνούλα μου Delenda est lyrics" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen></iframe>[/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Ρεσάλτο
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 07, 2024 8:25 am
Θέμα δημοσίευσης: Δήμος Μούτσης: Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου
Δήμος Μούτσης:
Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν Ερηνούλα μου…
ΠΗΓΗ:
https://www.catisart.gr/dimos-moytsis-erinoyla/
Ο Δήμος Μούτσης δεν έμοιαζε με κανέναν. Είχε το δικό του ήχο και τη μοναδική ικανότητα να ανανεώνει διαρκώς τις μουσικές του φόρμες. Μοναδικό ταλέντο στη σύνθεση, αξεπέραστος στην ενορχήστρωση. Αφήνει πίσω του τεράστιο έργο που είναι πλέον κλασικό.
Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024, σε ηλικία 86 ετών. Είχε γεννηθεί στον Πειραιά στις 2 Αυγούστου 1938.
Άρχισε να σπουδάζει στο Ωδείο Αθηνών από την ηλικία των 7 ετών. Σε ηλικία 20 – 21 ετών τελείωσε τις μουσικές του σπουδές κερδίζοντας και το πρώτο βραβείο ως σολίστ στο βιολί.
Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’60 γνώρισε τον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι, σε ένα καφέ – ζαχαροπλαστείο που ήταν παλιό στέκι καλλιτεχνών της Αθήνας, όπου σύχναζαν και οι δύο. Από εκεί και πέρα όλα πήραν τον δρόμο τους…
***
Delenda Est (Ερηνούλα μου)
1981
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική Ερμηνεία: Δήμος Μούτσης
Θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Μεταξύ μας όπως βλέπεις τα περιθώρια στενεύουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Τις καμμένες πόλεις, τα νεκρά παιδιά θυμάμαι και το αίμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
κι η δικιά μου η ζωή δίχως νόημα δίχως φωνή και μ’ άδειο βλέμμα
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν,
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν
κι αυτά που λες, “et preterea censeo Carthago delenda est”
Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες,
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένος κρατώντας τις κεραίες
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα, οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν
αυτά που λες “et preterea censeo Carthago delenda est”.
Ξεκινάς να με βρεις κι όλο πέφτεις θαρρείς σ’ ένα τοίχο
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Κι ερωτεύεσαι εκεί δίχως χρώμα, δίχως οσμή και δίχως μύθο
Αχ Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.
Πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα κι οι μισθοφόροι που σε κυβερνούν
πέφτει σύρμα, πέφτει σύρμα οι ίδιοι αύριο θα σε δικάζουν
και “Χαίρε Καίσαρα μελλοθάνατε” θα σου πουν
αυτά που λες “et preterea censeo Carthago delenda est”.
Αλλά εγώ θα σου πάρω βιολιά κι ένα ντέφι γλυκό να σου παίζουν
Ερηνούλα μου, Ερηνούλα μου.