 Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 26, 2007 5:03 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Για να μη μας εξαπατούν.
Ο Βενιζέλος που έριξε τις δημαγωγικές βολές κατά του βιβλίου της ιστορίας είχε ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ, όταν "έκλειναν" οι συμφωνίες και ήταν στο υπουργείο Πολιτισμού. Για να μην ξεχνάμε... Εφημεριδα της κυβερνησεως. Τευχος πρωτο. Αρ.φυλλου 142. 27/6/2001. Νομος 2929. ''Κυρωση της συμφωνιας μεταξυ της Ελληνικης Δημοκρατιας και της Δημοκρατιας της Τουρκιας για την πολιτιστικη συνεργασια''. Αρθρο 1,παραγραφοι β,ι. ΦΕΚ 142/Α/2001-27-6-2001 Συμφωνία μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την πολιτιστική συνεργασία: Τα Μέρη: … ι) «Θα συνεργάζονται στην παρουσίαση της Ιστορίας, της Γεωγραφίας, του Πολιτισμού και της Οικονομίας της άλλης χώρας, ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία. Με αυτόν το στόχο θα συστήσουν μία Μικτή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, η οποία θα ανταλλάξει και θα μελετήσει τα σχολικά βιβλία, για να προτείνει τη διόρθωση των ανακριβειών». Οι Υπουργοί Εξωτερικών Υπεπθ Πολιτισμού Τύπου & ΜΜΕ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ Ευ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Δ. ΡΕΠΠΑΣ |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 26, 2007 4:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣAI ΕΝΑ ΑΝΗΘΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΙΝΑ ΠΟΛΥ ΔΕΞΙΟ – ΝΕΟΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝ Δεν είναι αριστερό, προοδευτικό, δημοκρατικό το να υπερασπίζεται κανείς ένα ανήθικο βιβλίο – μπροσούρα ιστορίας. Αντίθετα είναι πολύ δεξιό, πολύ νεοεθνικόφρον θα πρόσθετα. Η υπεράσπιση του σε καθιστά πολύ ευάλωτο στην επιστημονική, πολιτική, ιδεολογική κριτική. Μέχρι του σημείου που να ακυρώνει την διεκδικούμενη προοδευτική, την ουμανιστική ταυτότητα του. Η μπροσούρα αυτή δεν ήταν προϊόν της επιστήμης και ειδικά μιας σοβαρής επιστημονικής ομάδας. Ήταν προϊόν εξωελλαδικό – υποδείχθηκε, εξωθεσμικό και εξωεπιστημονικό. Η πρώτη απόπειρα αλλοίωσης και μη ολοκλήρωσης της ιστορίας – γιατί στους Έλληνες παρέχεται μια συρρικνωμένη ιστορία – έγινε με την συνάντηση Α. Παπανδρέου – Τ. Οζάλ. Ήταν τότε που είπα στον Ανδρέα Παπανδρέου, «Άλλο ο Κολοκοτρώνης, πρόεδρε και άλλο ο Δράμαλης». Ο Ανδρέας Παπανδρέου σταμάτησε αυτή την ανήθικη διαδικασία. Την συνέχισαν οι διάδοχοι του. Η κυρία Γιαννάκου ήταν η πλασιέ ή διορθώτρια. Τους άλλους ρόλους μπορεί να τους βρει η θεατρική επιθεώρηση γιατί, δυστυχώς για τους θεσμούς, όλο αυτό κινήθηκε σε αυτό το επίπεδο. Κανείς σοβαρός επιστήμονας ακαδημαϊκός και πολιτικός δεν μπορεί να υπερασπισθεί από προοδευτικές αφετηρίες αυτήν την ανήθικη μπροσούρα και ειδικά ορισμένα σημεία της. Αυτά για τα οποία κατασκευάσθηκε. Μόνο ένας κρατικός συγγραφέας και προπαγανδιστής μπορεί να το κάνει. Όποιος διαφωνεί, ακαδημαϊκός ή πολιτικός, γνωρίζει ότι είμαι άνθρωπος του διαλόγου. Δυστυχώς όμως αυτός απουσιάζει. Έτσι μέσα στην σύγχιση τους ορισμένοι δεν κατανόησαν ότι το υπερασπίζονται ως νεοεθνικόφρων αριστερά. Γλυφάδα 26 Σεπτεμβρίου 2007 |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 24, 2007 5:46 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Παρατράβηξε η ...ιστορία Ενα βήμα πριν από την απόσυρση το βιβλίο της Στ' Δημοτικού. Δευτέρα, 24.09.07 Από δύο προέδρους, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου κ. Δημήτρη Βλάχου και του Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων κ. Κώστα Μαγουλά, «πήρε τα κλειδιά» κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου ο υπουργός Παιδείας, κ. Ευ. Στυλιανίδης για να κλείσει το θέμα του βιβλίου Ιστορίας. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΤ, ο κ. Ευ. Στυλιανίδης βρισκόταν χθες βράδυ ένα βήμα πριν από την εντολή για την απόσυρση των φιλμ του επίμαχου εγχειριδίου από τον προθάλαμο του τυπογραφείου, όπου έχουν «κολλήσει» από τον Αύγουστο: ▪ Το γραφείο του υπουργού αναζήτησε από την Παρασκευή τον πρόεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, που βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη. Σε τηλεφωνική επικοινωνία τους, ο κ. Δ. Βλάχος επιβεβαίωσε ότι η τελευταία κρίση του Τμήματος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το βιβλίο της κυρίας Μαρίας Ρεπούση ήταν αρνητική. Οι διορθώσεις Οπως αποκάλυψε ο ΕΤ με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του (21-09-07), η τελευταία φορά που το Τμήμα αξιολόγησε την έκταση των διορθώσεων, τις οποίες επέφεραν στο βιβλίο οι συγγραφείς του, ήταν στις 13 Ιουνίου. Με ομόφωνη απόφασή του είχε χαρακτηρίσει τις διορθώσεις ελλιπείς. Εκτοτε οι αποφάσεις που ελήφθησαν για την τύχη του βιβλίου ήταν πολιτικές. Η θεσμική δυσλειτουργία ότι το βιβλίο έφυγε για το τυπογραφείο χωρίς έγκριση από το αρμόδιο όργανο του υπουργείου Παιδείας είναι το ένα «κλειδί» της οριστικής πολιτικής απόφασης. ▪Ο πρόεδρος του ΟΕΔΒ ενημέρωσε τον υπουργό για την τεχνική πλευρά του προβλήματος. Για τον Οργανισμό «κάνει το ίδιο» είτε του ζητηθεί να προχωρήσει στην εκτύπωση του βιβλίου της κυρίας Μαρίας Ρεπούση είτε πάρει εντολή να ανατυπώσει το παλιό βιβλίο, στη συγγραφική ομάδα του οποίου ανήκει ο υπεύθυνος για το μάθημα της Ιστορίας στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, κ. Γιάννης Παπαγρηγορίου, το πρόσωπο που ήλθε σε ευθεία σύγκρουση με την ομάδα της κυρίας Μ. Ρεπούση, κυρίως μετά την ανάμιξη της Ακαδημίας Αθηνών στην υπόθεση. Οποια εντολή κι αν πάρει ο ΟΕΔΒ, είναι σε θέση να τη διεκπεραιώσει σε χρόνο περίπου δύο εβδομάδων. Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι νωρίτερα από τα μέσα Οκτωβρίου δεν θα έχουν στη διάθεσή τους οι περίπου 140.000 μαθητές της Στ’ Δημοτικού βιβλίο Ιστορίας, παλιό ή καινούργιο. Η Ιστορία είναι δίωρο μάθημα. Στα περισσότερα σχολεία ελλείψει βιβλίου, αλλά και κάθε σχετικής οδηγίας προς τους δασκάλους η λύση που ακολουθείται είναι η μείωση του εβδομαδιαίου προγράμματος κατά δύο ώρες. Σε άλλα σχολεία, ιδιωτικά ως επί το πλείστον, το δίωρο της Ιστορίας αφιερώνεται στην εμπέδωση της διδακτικής ύλης των άλλων μαθημάτων του ωρολογίου προγράμματος. Σύμφωνα με πληροφορίες του ΕΤ, ενδέχεται ακόμη και σήμερα να ανακοινωθεί η «ετυμηγορία» για το επίμαχο εγχειρίδιο, που βρίσκεται στο εδώλιο επί σχεδόν δώδεκα μήνες με φλογερούς κατηγόρους του πολιτικά στελέχη από σχεδόν όλα τα κόμματα –πλην του ΣΥΡΙΖΑ– και εκπροσώπους των Εκκλησιών της Ελλάδας και της Κύπρου. Τη «δικογραφία» ετοίμασε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, κ. Ανδρέας Καραμάνος, ο οποίος παρέδωσε στο νέο υπουργό ένα πλήρες ιστορικό. Σε κάθε περίπτωση, το θέμα θα έχει λήξει εντός της εβδομάδας. Ενστάσεις Η «δίκη» του βιβλίου άρχισε πέρσι τέτοια εποχή όταν άρχισε να γίνεται ευρέως γνωστό το περιεχόμενό του από την ιστοσελίδα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, όπου είχε αναρτηθεί. Οι αντιδράσεις έφθασαν στη Βουλή από βουλευτές της Ν.Δ., ο θόρυβος όμως σκεπάστηκε από τις οδομαχίες ΜΑΤ και φοιτητών. Η τέως υπουργός Παιδείας, κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, βρέθηκε στο στόχαστρο του μετώπου εναντίον της αναθεώρησης του άρθρου 16. Οταν κοίταξε γύρω της για συμμάχους, βρήκε μόνο τους «χίλιους πανεπιστημιακούς» με εμπροσθοφυλακή την αποκαλούμενη «φρουρά του βιβλίου». Την ίδια ώρα που πήγαινε στη Βουλή ο νέος νόμος-πλαίσιο, έφευγε το βιβλίο για την Ακαδημία Αθηνών. Η ανάμιξη του ανώτατου πνευματικού ιδρύματος επικρίθηκε ως «εξωθεσμική», η κυρία Γιαννάκου αγόρασε χρόνο, συγχρόνως όμως παγιδεύτηκε. Το βιβλίο ή έπρεπε να διορθωθεί με βάση τις υποδείξεις της Ακαδημίας ή να αποσυρθεί. Επιλέχθηκε μία τρίτη λύση, η προσωρινή εξαφάνισή του. Ο νέος υπουργός καλείται να επιβεβαιώσει ότι στην πολιτική «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». ΨΗΦΙΣΤΕ: Νομίζετε ότι το ζήτημα του Βιβλίου Ιστορίας παραμένει ανοιχτό; Της ΓΙΟΥΛΗΣ ΜΑΝΩΛΗ |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Αύγ 07, 2007 10:27 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Εν γένει, σωστά όσα λέει ο Μαϊλης. Όμως, ειδικά εις ότι αφορά την Μικρά Ασία αγνοεί ή κάνει ότι αγνοεί τις σφαγές και τις διώξεις, που υφίστατο ο Ελληνισμός πολύ πριν από την εκδήλωση της Μικρασιατικής εκστρατείας. Ξεχνά επίσης το γεγονός ότι ισχυρή αστική τάξη Ελλήνων υπήρχε περισσότερο στην Μ. Ασία και λιγότερο στην "Παλιά" Ελλάδα. Ακόμη, να του θυμίσω ότι η δεξιά παράταξη ήταν αυτή, που δεν ήθελε να γίνει η Μικρασιατική εκστρατεία(άσχετα, αν αργότερα πιεζόμενη από τις συνθήκες, την συνέχισε).
Τέλος, παραβλέπει και το γεγονός ότι η Τουρκία τότε δεν είχε αστική τάξη με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Αστοί στην Τουρκία ήταν οι Έλληνες, οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι. Η Τουρκία ήταν ένα οπισθοδρομικό, πολυεθνικό μόρφωμα φεουδαρχικού χαρακτήρα. Η μοίρα του ήταν να διαμελιστεί σε διάφορα εθνικά κράτη και οι εντόπιες εθνότητες να αποκτήσουν την εθνική τους αυτονομία. Ολοκληρώνοντας θυμίζω επ' αυτού τα λόγια της Λούξεμπουργκ στην μπροσούρα της "Οι αγώνες στην Τουρκία και η σοσιαλδημοκρατία", έγραφε λοιπόν: "Η Τουρκία δεν μπορεί να αναγεννηθεί σαν σύνολο γιατί αποτελείται από διαφορετικές χώρες. Κανένα υλικό συμφέρον, καμιά κοινή εξέλιξη που θα μπορούσε να τις συνδέσει δεν είχε δημιουργηθεί! Αντίθετα, η καταπίεση και η αθλιότητα της κοινής υπαγωγής στο τουρκικό κράτος γίνονται όλο και μεγαλύτερες! Έτσι δημιουργήθηκε μια φυσική τάση των διαφόρων εθνοτήτων να αποσπασθούν από το σύνολο και να αναζητήσουν μέσα από μια αυτόνομη ύπαρξη το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνική εξέλιξη. Η κρίση της Ιστορίας για την Τουρκία είχε πια βγει: βάδιζε προς την διάλυση". Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 06, 2007 9:16 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Το «νέο» παραμένει αντιεπιστημονικό Στα μέτρα του ιμπεριαλισμού το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού Η ουσία του βιβλίου δεν πρόκειται να αλλάξει, είχε δηλώσει πριν από μήνες η υπουργός Παιδείας, συμπληρώνοντας ότι βεβαίως θα παρθούν υπόψη παρατηρήσεις, ενώ θα γίνουν και διορθώσεις όπου υπήρξαν λάθη ή αβλεψίες. Δε χρειαζόταν η προειδοποίηση. Ηταν βέβαιο ότι δεν επρόκειτο να αλλάξει η ουσία ενός βιβλίου που αποτελεί ακόμα πιο βαριά βολή στη συνείδηση της νεολαίας, ένα βιβλίο που εντάσσεται στο «νέο» παιδαγωγικό πλαίσιο, όπως και όλα τα άλλα σχολικά βιβλία. Επομένως, ήταν αναμενόμενο ότι οι διορθώσεις θα αφορούσαν σε πολύ επιμέρους πλευρές του βιβλίου, καθώς και σε ανακρίβειες που εξέθεταν τη συγγραφική ομάδα... Οπερ και εγένετο. Δε χρειάζεται να δούμε το σύνολο των διορθώσεων και αλλαγών που γίνονται στο βιβλίο μετά τις παρατηρήσεις της Ακαδημίας Αθηνών. Το συγκεκριμένο Ιδρυμα είχε δημοσιοποιήσει τις απόψεις του, που κατά την υπουργό έγιναν δεκτές. Αρα είναι γνωστές. Κινούνται και αυτές στην πεπατημένη. Το βιβλίο παρουσιάστηκε με το περιτύλιγμα του βιβλίου «Ματωμένα Χώματα», για να τονίζεται η «προοδευτικότητά» του. Κι αυτό, δίχως να εξηγείται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, πώς συμβαίνει οι μαθητές της ΣΤ΄ Δημοτικού, από τη μία να χρειάζονται «ελαφρά» κείμενα όπως διατείνεται και από την άλλη να «φορτώνονται» με ένα βιβλίο που μόνο ο όγκος του είναι μεγαλύτερος από το βιβλίο της Ιστορίας. Δε λέμε ότι κακώς θα δοθεί, απλώς υπογραμμίζουμε την αντίφαση, καθώς και την αντίφαση ανάμεσα στη χορήγηση του «Ματωμένα Χώματα» και στο γενικό εξοβελισμό της λογοτεχνίας από το σχολείο... Βεβαίως, από αυτή την κίνηση κάθε άλλο παρά απουσιάζει και η καθαρά προεκλογική σκοπιμότητα, για να ικανοποιηθούν διάφοροι που εντυπωσιάζονται από την επιφάνεια, δίχως να μπαίνουν στο βάθος του θέματος. Προεκλογική σκοπιμότητα υπάρχει και με την επαναδιατύπωση ορισμένων σημείων (Μικρασιατική εκστρατεία, Κυπριακό κ.ά.), προς άγραν δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της ΝΔ που πιθανόν κοιτάζουν προς τον ΛΑ.Ο.Σ. Πάνω απ' όλα, όμως, προστατεύτηκε ο ταξικός χαρακτήρας του βιβλίου στην ακόμα πιο αντιδραστική εκδοχή του. Πώς τοποθετήθηκαν τα κόμματα; Πλην του ΚΚΕ, ξετυλίχτηκε και πάλι η σύγκρουση εθνικισμού και κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου. Ξαναβγήκαν στα κανάλια γραφικοί του εθνικισμού και πολύξεροι του κοσμοπολιτισμού με το ύφος του εκδικητή. Για να ξαναζήσουμε τις ίδιες σκηνές, που κινούνται μακριά από την ουσία του βιβλίου. Οι κομμουνιστές, δίχως να το θέλουν, απουσίασαν... Ενώ ο δικομματισμός έριξε τους τόνους... Με τη θέση της ΝΔ συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ, που θεώρησε επιπλέον ότι δικαιώθηκε! Και εδώ η σύμπλευση είναι παραπάνω από φανερή. Ο ΣΥΝ είχε εξαρχής συμφωνήσει με το βιβλίο. (Το μόνο άγνωστο είναι τι θα πει ο ΣΥΡΙΖΑ...). Αλλά ο ΣΥΝ άσκησε και «κριτική», όχι στο περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά στη διαδικασία! Θεώρησε, διά στόματος Αλαβάνου, ότι προσβάλλεται η ελευθερία της συγγραφικής ομάδας... Κατά τα άλλα συμφωνεί με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Το ποιος αποφασίζει για ένα βιβλίο Ιστορίας, έχει τεθεί κατ' επανάληψη. Το βιβλίο, βεβαίως, δεν μπορεί παρά να γραφτεί από ειδικούς. Αυτό, ωστόσο, δε σημαίνει ότι οι ειδικοί μπορούν ή πρέπει να βρίσκονται στο απυρόβλητο, μόνο και μόνο επειδή είναι ειδικοί. Το βιβλίο κρίνεται από τους πάντες. Πρώτα και κύρια από την εργατική τάξη, από το λαό, που ενδιαφέρεται (ή πρέπει να ενδιαφέρεται) για το τι μαθαίνουν τα παιδιά του. Κρίνεται και από τα κόμματα. Από την άλλη, υπάρχουν ειδικοί που είναι μαρξιστές και ειδικοί που προσβλέπουν στο κεφάλαιο και την ΕΕ. Για ποιους γίνεται ο λόγος από τον Α. Αλαβάνο, είναι φανερό... Η θέση αυτών των κομμάτων απέναντι στο βιβλίο Ιστορίας πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις βουλευτικές εκλογές, μαζί με τις άλλες θέσεις τους. Το ίδιο και του εθνικιστικού ΛΑ.Ο.Σ., που η κριτική του δημοκοπεί από τη σκοπιά της πατριδοκαπηλίας. Εχουν σημασία δύο σημεία των τοποθετήσεων της καθηγήτριας Ρεπούση για το βιβλίο. Δήλωσε πολλές φορές ότι «δε θέλουμε ένα βιβλίο με αίμα»! Ακόμα, ότι «δεν μπορεί οι Ελληνες να εμφανίζονται διαρκώς ως αδικημένοι», ότι αιωνίως περιτριγυρίζονται από εχθρούς. Ζήτημα πρώτο: Τι θα πει «δε θέλουμε ένα βιβλίο με αίμα»; Μας αφήνει αδιάφορους το τι θέλει ή δε θέλει η κυρία Ρεπούση και η ομάδα της, καθώς και οι ενσωματωμένοι κράχτες της κυρίαρχης πολιτικής ομοϊδεάτες της. Η ιστορία δε γράφεται με βάση το τι θέλει ο καθένας ή με βάση το τι λέει το νομοθετικό πλαίσιο. Η ιστορία γράφεται με βάση αυτό που έγινε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Αλλά το βαθύτερο νόημα των λόγων της καθηγήτριας είναι τούτο: Το ανάθεμα στην επαναστατική πάλη ανά τους αιώνες και η υπεράσπιση της «κοινωνικής συναίνεσης». Γι' αυτό και τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως η Γαλλική Επανάσταση, η Οχτωβριανή κ.ά., είτε αντιμετωπίζονται στο βιβλίο απερίφραστα καταδικαστικά και λασπολογικά, είτε αποσιωπούνται. Αυτή είναι η απουσία του αίματος... Ζήτημα δεύτερο: Η έννοια του διαρκώς αδικημένου ελληνισμού, ασφαλώς και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Διότι, κατ' αρχήν, δεν υπάρχει γενικά ελληνισμός. Υπάρχουν η αστική τάξη και η εργατική, τα λαϊκά στρώματα, για να μείνουμε μόνο στα τελευταία 150 χρόνια. Η αστική τάξη της Ελλάδας, όπως όλες οι αστικές τάξεις της Γης, διέπραξε εγκλήματα σε βάρος της εργατικής και των λαϊκών στρωμάτων της Ελλάδας, αλλά και σε βάρος άλλων λαών. Με την εκστρατεία στη Μικρά Ασία, για παράδειγμα, η αστική τάξη της Ελλάδας στρεφόταν και κατά του τουρκικού λαού, όχι μόνο του ελληνικού που τον έστειλε κατά χιλιάδες στο σφαγείο της τουρκικής αστικής τάξης. Δεν ευθύνονται, λοιπόν, οι λαοί. Και είναι λάθος να θεωρεί κάθε εργαζόμενος ότι αποτελεί αιώνιο θύμα. Εχθρός του είναι η αστική τάξη «του», γενικά ο ιμπεριαλισμός. Ομως η τέτοια μεθοδολογική ανάλυση αντιστρατεύεται την αντίστοιχη του βιβλίου Ιστορίας. Την εξοβελίζει και η κυρία Ρεπούση, μιλώντας γενικά για τους Ελληνες. Τι θέλει να πει με αυτά; Θέλει να εκφράσει (δικαιολογήσει) την ιμπεριαλιστική προσέγγιση ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία (και όχι μόνο). Μια προσέγγιση που ήδη ευνοείται και προωθείται από την κεφαλαιοκρατία των δύο χωρών και από τις ΕΕ - ΝΑΤΟ, που δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο. Η πάλη κατά του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού - καθώς και κατά των άλλων αντιπαιδαγωγικών βιβλίων - έχει μόλις αρχίσει. Η πιο δύσκολη φάση της θα συνεχιστεί στα σχολεία. Οι εκπαιδευτικοί, πρωταρχικά οι κομμουνιστές, αλλά και όσοι σέβονται την ιστορική αλήθεια, έχουν χρέος να τη διδάξουν στα παιδιά. Και πρέπει να εξοπλιστούν ακόμα περισσότερο, τόσο γιατί ο εθνικισμός χρησιμοποιεί το θρησκευτικό συναίσθημα, πατώντας σε αυτό, για να παρουσιάσει τα γεγονότα από τη σκοπιά του, όσο και γιατί οι του κοσμοπολιτισμού κτυπούν με το βιβλίο ορισμένες σκουριασμένες αντιλήψεις και ψεύτικα γεγονότα, προκειμένου να περάσουν τη «μεταμοντέρνα» άποψη για την Ιστορία. Το βιβλίο δεν μπορεί να διορθωθεί. Πραγματική διόρθωση σημαίνει ξαναγράψιμο σε επιστημονική βάση, δηλαδή απόσυρση. Αυτό, ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων δεν το επιτρέπει. Ωστόσο, ακριβώς επειδή ο συσχετισμός των δυνάμεων θα αλλάζει θετικά στη βάση της αντιπαράθεσης της επιστήμης με το σκοταδισμό και τις «μοντέρνες» θεωρίες, γι' αυτό και στην ιδεολογική διαπάλη αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ η απειθαρχία στην αντιλαϊκή πολιτική των κυρίαρχων. Του Μάκη ΜΑΪΛΗ |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 06, 2007 7:03 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Στις χαμένες πατρίδες
* Εντονη σε όλη την Τουρκία η βουβή παρουσία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας[/ Γράφει: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ [size=18]Μετά την καθαριότητα σε αντιπαραβολή με το απέραντο ελληνικό σκουπιδαριό (που είναι θέμα αγωγής των πολιτών και όχι μόνο οργανωμένων υπηρεσιών καθαριότητας), η άλλη ισχυρή εντύπωση που απεκόμισα από το δεκαήμερο ταξίδι μου στην Κεντρική Τουρκία (κυρίως Καππαδοκία) προήλθε από την έντονη αλλά σιωπηλή παρουσία του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Μπορεί να μην υπάρχει πια στην Κεντρική Ανατολία ούτε ένας Ελληνας, μιλούν όμως ελληνικά οι εκκλησίες, ερειπωμένες μεν αλλά με πολλές σωζόμενες αγιογραφίες. Επίσης, οι ιστορικές αναφορές που αναγκάζονται ακόμη και οι τούρκοι ξεναγοί να κάνουν, έστω και αν η επίσημη τουρκική πολιτική επιμελώς αγνοεί όσο μπορεί Ελληνες και Βυζαντινούς. Ολη αυτή η τεράστια περιοχή που κατοικείτο από εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες δεν έχει πια ζωντανή ελληνική φωνή. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών εκπατρίστηκαν υποχρεωτικά όλοι οι Ελληνες, αφήνοντας όμως πίσω τους έντονα ίχνη παρουσίας. Η ευημερία, ο πατριωτισμός, η καλλιτεχνική ευαισθησία και η βαθιά θρησκευτική πίστη τους παραμένουν έκδηλες. Αλλωστε όλοι οι εκπατρισθέντες ελάχιστα μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους στους νέους οικισμούς που δημιούργησαν στην Ελλάδα, στη Νέα Καρβάλη, στο νέο Προκόπι, στη Νέα Σμύρνη, στην Καισαριανή, εκτός από τα ιερά και όσια της Ορθοδοξίας. Στο μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο που δημιούργησε το αρχαίο ηφαίστειο από το όρος Αργαίος με τον πωρόλιθο που κατέκλυσε ένα τεράστιο τμήμα της Καππαδοκίας είναι χιλιάδες τα σκαμμένα σε αυτόν μοναστήρια, εκκλησίες, σχολεία και κατοικίες. Εκεί η κατά διαστήματα ειρηνική συνύπαρξη ελληνορθοδόξων και μουσουλμάνων εναλλασσόταν με τις σφαγές των εκατοντάδων νεομαρτύρων, των οποίων οι τάφοι επιμελώς εξαφανίστηκαν από παντού. Εντονα τιμώμενοι στις πλήθος εικονογραφίες ο Αγιος Γεώργιος και ο Αγιος Θεόδωρος, ενώ και ο ερημίτης Οσιος Ονούφριος σκανδαλίζει τον σημερινό επισκέπτη απεικονιζόμενος ολόγυμνος καθώς υπήρξε ερμαφρόδιτος! Είναι καλό που η θρησκευτική μισαλλοδοξία έχει τις τελευταίες δεκαετίες υποχωρήσει στην Τουρκία. Ισως διότι ανακάλυψαν την ευλογία του τουρισμού αλλά και επειδή προσπαθούν να εξευρωπαϊστούν (ή να πείσουν ότι είναι δυνατή και ακίνδυνη η συνύπαρξη των χριστιανών της Ευρώπης με το Ισλάμ). Ετσι επιτρέπονται οι επισκέψεις σε χριστιανικές εκκλησίες που έχουν γίνει τζαμιά ή είναι ερείπια και είχε επιτραπεί στον Οικουμενικό Πατριάρχη να ιερουργεί στον ναό Κωνσταντίνου και Ελένης στη Σινασό. Και αυτές όμως οι τελετουργίες εφέτος περιορίστηκαν καθώς και πάλι το οικουμενικό κέντρο της Ορθοδοξίας αμφισβητείται όλο και εντονότερα από την τουρκική εξουσία με την αναίσχυντη ανοχή της δήθεν χριστιανικής Δύσεως προς χάριν οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων αλλά και με τη δική μας <<κατανόηση>>, που αμφιβάλλω αν μετεκλογικά επιβραβευθεί. Θα ενοχλήσω δυστυχώς κάποιους φονταμενταλιστές της αθεΐας ιστορικούς αλλά σε μία από τις υπόγειες πόλεις-κατακόμβες που επισκεφθήκαμε στο Οργκούπ (Προκόπι) ανακαλύψαμε και ένα αναμφισβήτητα κρυφό σχολείο, αφού στον έβδομο όροφο αυτής της εκπληκτικής υπόγειας πολιτείας όπου κατέφευγαν οι γύρω χριστιανοί σε εποχές διώξεών τους υπήρχε ιεροδιδασκαλείο! Η ιστορία αναφέρει ότι κάποτε οι ελληνορθόδοξοι ετέθησαν από τους κατακτητές Οθωμανούς προ του διλήμματος να επιλέξουν μεταξύ ελληνικής γλώσσας και ορθόδοξης πίστης. Αδίστακτα (αλλά και πονηρά) επέλεξαν τη δεύτερη, αφού για να είσαι χριστιανός και να μετέχεις στις ιεροτελεστίες μαθαίνεις κατ' ανάγκην και ελληνικά. Ετσι διατηρήθηκε ως τις ημέρες μας η ελληνικότητα της τέως Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αλλωστε και οι ίδιοι οι Τούρκοι έμμεσα και άθελά τους την αναγνωρίζουν καθώς μας αποκαλούν Γιουνάν (δηλαδή, Ιωνες) και την Ελλάδα Γιουνανιστάν (δηλαδή, Ιωνία)! Το ΒΗΜΑ, 05/08/2007 [size=12] |
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Αύγ 05, 2007 5:52 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές
Πάντα την ιστορία τη γράφουν οι νικητές. Συνεπώς πάντα η επίσημη ιστορία εμπεριέχει το στοιχείο της ιδεολογικής κατήχησης. Είναι γραμμένη από την ιδεολογική οπτική των κυρίαρχων τάξεων. Ο αγώνας της αστικής τάξης ενάντια στο φεουδαλικό καθεστώς ήταν προοδευτικός και ως εκ τούτου είχε συμφέρον η αστική τάξη να προωθήσει την επιστήμη, συνακόλουθα και την ιστορική επιστήμη. Οι «εθνικές ιστορίες» συνεπώς, μπορεί να είναι γραμμένες από την οπτική των αστών-νικητών, αλλά εμπεριείχαν σε ικανοποιητικό βαθμό την ιστορική αλήθεια. Φυσικά πάντα συντελεί στην ανάδειξη της αλήθειας και ο συσχετισμός των ταξικών δυνάμεων, οι ρωμαλέοι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες. Η οξύτητα αυτών των αγώνων αναπτύσσει την κοινωνική και ιστορική έρευνα και γνώση, την «ανεπίσημη» ιστορία (δηλαδή την πραγματική ιστορία) που αποτελεί «μοχλό» πίεσης και γκρεμίζει τις κατασκευασμένες μυθολογίες. Η επίσημη, λοιπόν εθνική ιστορία, μπορεί να είναι γραμμένη από την εθνική, αστική οπτική, αλλά απεικονίζει, έστω στρεβλά την ιστορική πραγματικότητα. Αναμφίβολα υπάρχουν κάποιες ιδεολογικές εθνικές κατασκευές, αλλά το χειρότερο είναι άλλο: Η εθνικιστική καπηλεία της αστικής τάξης πάνω στην εθνική ιστορία. Είναι λοιπόν η «εθνικιστική ιδεολογία» που σφετερίστηκε και καπηλεύτηκε, στην πορεία, την Ιστορία για τα συμφέροντα του εθνικού κεφαλαίου και για τον αγώνα του ενάντια στα κινήματα. Το να κηρύσσουμε συνεπώς τον πόλεμο ενάντια σε αυτούς τους μύθους της «εθνικιστικής καπηλείας» δεν σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουμε έξω από τη σκάφη, μαζί με τις σαπουνάδες και το παιδί. Με δύο λόγια η «παλιά» επίσημη ιστορία δεν μας ικανοποιεί και αγωνιζόμαστε να γραφτεί η πραγματική αγωνιστική, εθνική ιστορία μας. Ωστόσο, αυτή η «παλιά» ιστορία έχει ως υπόβαθρο τον κοινωνικό και αγωνιστικό άξονα της εθνικής μας συγκρότησης και κοινωνικής συνείδησης. Πάνω σε αυτόν τον πραγματικό ιστορικό άξονα, το στημόνι της συνέχειας και της οργάνωσης μιας κοινωνίας, βελονίζονται και πλέκονται οι ιδεολογικοί μύθοι της κυρίαρχης αστικής τάξης. Πρέπει να ξεχωρίζουμε τον «άξονα», το «στημόνι», από τις βελονιές και τα μυθολογικά κεντήματα. Και όχι να παίρνουμε τις «πινελιές» και τα «κεντήματα» ως το ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ, αυτό που κάνουν οι σύγχρονοι μυθολόγοι της Νέας Αστικής Τάξης, της Πλανητικής, η οποία θέλει να ΑΠΑΛΛΑΧΤΕΙ σήμερα από την εθνική ιστορία, από την ΙΣΤΟΡΙΑ γενικά. Και είναι να απορεί κανείς πώς μαρξιστές που γνωρίζουν ότι η επίσημη ιστορία γράφεται από τους κυρίαρχους, δεν αντιδρούν στην «Ιστορία» που θέλουν να μας σερβίρουν οι κυρίαρχοι του πλανήτη. Γιατί αν η «παλιά» ιστορία στηρίχτηκε στον άξονα της εθνικής αστικής τάξης στην άνοδό της, δηλαδή στον αγώνα της κατά του φεουδαρχικού Μεσαίωνα, η σημερινή ιστορία θέλει να στηριχτεί στον άξονα του πλανητικού, αυτοκρατορικό ιμπεριαλισμού, που βρίσκεται όχι σε ακμή, αλλά σε παρακμή και αγωνίζεται με νύχια και με δόντια να μην καταρρεύσει. Η «εθνική ιστορία» αποτυπώνει τον αγώνα κατά του σκοταδιστικού Μεσαίωνα, ενώ αυτή που προωθούν σήμερα οι επιδοτούμενοι λακέδες της παγκοσμιοποίησης, αποτυπώνει την παρακμή του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, παρακμή που μας οδηγεί σε ένα σκοταδισμό και μια βαρβαρότητα απείρως χειρότερη από αυτή του Μεσαίωνα. Πάνω σε αυτή τη νεοταξική φιλοσοφία είναι γραμμένο το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Κάτω από τις επιταγές του πλανητικού κράτους και με χρηματοδότηση του κράτους αυτού γράφτηκε αυτή η ιστορία. Εξυπηρετεί ανοικτά, όπως όλα τα νέα συγγράμματα, τις στρατηγικές, αλλά και τις τακτικές επιδιώξεις του υπερεθνικού κεφαλαίου. Ποιες είναι αυτές οι επιδιώξεις το έχουμε αναλύσει κατά κόρον αλλού… Από αυτή τη νεοταξική φιλοσοφία και τις επιδιώξεις του νέου αυτοκρατορικού Μεσαίωνα πρέπει να ξεκινά η κριτική μας… Οι σημερινοί μύθοι Οι επιδοτούμενοι, σημερινοί «ιστορικοί» και οι ιδεολογικοί ιπποκόμοι του νέου αυτοκρατορικού Μεσαίωνα είναι αυτοί που κατασκευάζουν κυριολεκτικά τους νέους μύθους, στο όνομα δήθεν των «εθνικιστικών μύθων». Και μιλάω για δήθεν «εθνικιστικούς μύθους» γιατί πουθενά δεν μας καταγράφουν συγκεκριμένα αυτούς του μύθους, όπως πολύ ορθά υπογραμμίζει ο ΓΙΑΝΝΗΣΜ. Σπερμολογούν δημαγωγικά πάνω στους «εθνικιστικούς μύθους», γιατί αν ξεδιπλώσουν τη σκέψη τους θα φτάσουν στο θατσερικό μεταμοντερνισμό του Λιάκου. Στο κεντρικό μύθο της Νέας Τάξης: ότι τα ίδια τα έθνη είναι ιδεολογική κατασκευή. Αυτό που έχει διατυπώσει ανοικτά ο ιπποκόμος του θατσερικού μεταμοντερνισμού δεν «χωνεύεται» ακόμα από την ελληνική κοινωνία. Είναι «ανώριμη» να δεχτεί ένα τέτοιο κραυγαλέο μύθο. Γι’ αυτό οι ιδεολογικοί λακέδες και ιδιαίτερα οι νέοι «αριστεροί γενίτσαροι» περιστρέφονται γενικά στους «εθνικιστικούς μύθους» ξύνοντας τα υγιή «αριστερά σύνδρομα» από την κατάφωρη και λυσσαλέα καπηλεία της εθνικής μας υπόστασης από την «παλιά» Δεξιά. Είναι αυτός και ο λόγος που η «Νέα Δεξιά» που ανταποκρίνεται αυθεντικά στο σήμερα δεν είναι η «παλιά», αλλά το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ και το κράτος που έκτισε: Το αμερικανικό κράτος-προτεκτοράτο. Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι «εθνικιστικοί μύθοι»; Μήπως ο ηρωισμός, ο Διάκος, ο Παπαφλέσσας, το Μεσολόγγι, ο χορός του Ζαλόγγου, η βαρβαρότητα των Τούρκων δυναστών, το παιδομάζωμα και λοιπά και λοιπά. Αν τους «ξύσει» κανείς όλους αυτούς του λακέδες θα διαπιστώσει ότι όλα αυτά και πολλά άλλα τα θεωρούν «εθνικιστικούς μύθους». Όλη η ποίηση της επανάστασης, η λαογραφική επιστήμη, οι προφορικές παραδόσεις και τα άφθονα ιστορικά στοιχεία είναι για όλους αυτούς μύθοι. Ήταν βλέπετε αυτοί εκεί με μια κάμερα ή ένα μαγνητοφωνάκι και κατέγραφαν την «αντικειμενική» αλήθεια. Μύθοι είναι οι δικές τους αντιμυθολογικές κατασκευές. Φαίνεται οι ηρωικοί εργατικοί αγώνες, το ΚΚΕ, η Ρωσική Επανάσταση, ο Ροβεσπιέρος και πολλά άλλα που έχουν εξαφανιστεί παντελώς από την «ιστορία» τους ήταν μύθοι. Έτσι, οι ταλαίπωροι, εναγωνίως επιδιώκουν να πιαστούν από το «Κρυφό Σχολειό». Αλλά κι αυτός ο Θρύλος δεν είναι μύθος. Έχει καταγραφεί στην προφορική και γραπτή παράδοση, στην Τέχνη, αλλά και σε ιστορικά στοιχεία. Μήπως θέλανε θεσμοθετημένα «κρυφά σχολειά» κάτω από την τουρκοκρατία; Ή μήπως δεν γνωρίζουν ότι κάτω από απολυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα και στη νεότερη ιστορία μας έχουμε μορφές «κρυφών σχολειών». Οι παράνομες συναθροίσεις και οι γιάφκες, μορφή κρυφού σχολείου δεν είναι; Η ιστορία της Αριστεράς είναι γεμάτη από «κρυφά σχολεία». Γιατί, όμως τέτοιοι μένος εναντίων των «κρυφών σχολείων»; Δύο είναι οι λόγοι. Ο πρώτος, τα «κρυφά σχολειά» αναδεικνύουν τον αγωνιστικό και πρωτεύοντα ρόλο της Ορθοδοξίας. Ο δεύτερος λόγος είναι ιδεολογικός. Τα κρυφά σχολεία παραπέμπουν στη δημιουργία κυττάρων αντίστασης στο σημερινό απολυταρχικό καθεστώς της Νέας Τάξης. Την αυτό-μόρφωση και την αυτό-οργάνωση των ανθρώπων την τρέμουν. Είναι που τρέμουν τα σύγχρονα «Κρυφά Σχολειά» που ο νέος Μεσαίωνας της Νέας Τάξης θα γεννήσει… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 04, 2007 8:08 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Γίνεται συνέχεια λόγος από την πλευρά των υπερασπιστών του κατάπτυστου βιβλίου περί εθνικιστικών μύθων. Όμως ουδείς μέχρι τώρα, εκτός κι αν μου διέλαθε της προσοχής, απαρίθμησε τους μύθους αυτούς. Ουδείς τους ανέδειξε. Περιορίστηκαν μόνο στο Κρυφό Σχολιό με προφανή στόχο να προκαλέσουν την Εκκλησία, για να εισέλθει στην διαμάχη και έτσι, αφυπνίζοντας παλιά αντικληρικαλιστικά αντανακλασικά, να πάρουν με το μέρος τους τους αριστερούς ψηφοφόρους.
Το Κρυφό Σχολιό ναι είναι μύθος. Μύθος βέβαια σημαίνει προφορικώς μεταδιδόμενη ιστορία, λαϊκή παράδοση. Ψιλά γράμματα αυτά είναι για τους εκσυγχρονιστές, οι οποίοι αποδεικνύονται στην προκειμένη περίπτωση και ελλιπώς ενημερωμένοι, για να μην πω αμόρφωτοι. Πέραν τούτου, όμως; Πέραν τούτου, ουδέν. Δεν μάς επεσήμαναν τα ψεύδη και τις ιστορικές ανακρίβειες, απλώς με το γνωστό τους περισπούδαστο ύφος επιμένουν ότι είναι καιρός να απολυτρωθούμε από το "εθνικιστικό" κακό. Μα, ορίστε, κύριοι, πείτε μας, με συγκεκριμένες αναφορές και παραπομπές ποιούς "εθνικιστικούς μύθους" θέλετε να εξαλείψετε. Μετά συζητάμε. Μέχρι τότε, παρακαλώ, αφήστε μας ήσυχους. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 04, 2007 6:53 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Εθνικιστικοί μύθοι: Το τέχνασμα της εξαπάτησης
Γύρω από το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, από την αρχή επιχειρήθηκε να ενταχθεί η Κριτική στο απλοϊκό σχήμα αντιπαράθεσης ανάμεσα στον «εθνικισμό» και «αντιεθνικισμό». Δηλαδή, η Κριτική «φυλακίστηκε» μέσα στην ιδεολογική άλγεβρα της Νέας Τάξης. Μια άλγεβρα που οτιδήποτε αντιτίθεται στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης το βαπτίζει «εθνικισμό», «ρατσισμό» κ.λπ και το ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΕΙ, μηχανικά και απόλυτα, στην «πρόοδο», την οποία βαπτίζει «αντιεθνικισμό», «αντιρατσισμό», «πολυπολιτισμικότητα» κ.λπ. Οι ιδεολογικές ύαινες του καθεστώτος (ΜΜΕ, οικότροφοι του κράτους «διανοούμενοι» και πάσης φύσεως επιδοτούμενοι λακέδες), αφού αφανίζουν κυριολεκτικά την πολυχρωμία της επιστημονικής, ιστορικής σκέψης που αποδομεί το κατάπτυστα επιδοτούμενο και πολιτικά κατασκευασμένο «ιστορικό έκτρωμα» (η πιο εφιαλτική, ιδεολογική και πολιτική κατασκευή «ιστορίας»), καταλήγουν στο απλουστευτικό και άκρως αντιεπιστημονικό σχήμα μονόχρωμων αφαιρέσεων. Στις αφαιρέσεις (δηλαδή στις λεκτικές ετικέτες) του «εθνικισμού» και «αντιεθνικισμού». Έτσι το όλο ζήτημα προβάλλεται σαν μια διαμάχη της Εκκλησίας με το βιβλίο, σαν μια διαμάχη των αντιδραστικών, «εθνικιστικών» καταλοίπων με το βιβλίο και όχι σαν μια ΓΕΝΙΚΗ απόρριψη του βιβλίου από την επιστημονική, ιστορική, κοινωνική και πολιτική σκέψη και από το ΣΥΝΟΛΟ της κοινωνίας. Πάνω σε αυτό το νεοταξικό, δόλιο τέχνασμα της τυπικής μονοχρωμίας (εθνικού-αντεθνικού), που λειτουργεί σαν προκρούστεια κλίνη, τοποθετούνται τα ΠΑΝΤΑ και οργανώνονται όλες οι ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ από τους μηχανισμούς του κράτους και τους εγκάθετους υπαλλήλους του. Και η επιλογή των ομιλητών στα ΜΜΕ γίνεται στη βάση αυτού του τεχνάσματος εξαπάτησης. Έτσι οι μόνοι που προβάλλονται είναι οι Καρατζαφερικοί ή κάποιοι γραφικοί της Εκκλησίας, σε αντιπαράθεση με τους γνωστούς «αριστερούς» μαϊντανούς των ΜΜΕ. Αυτή η «επιλογή» είναι και πολιτικά συνειδητή. Πριμοδοτεί εκλογικά τον Καρατζαφερισμό, αχαλίνωτα και συστηματικά, προβάλλοντάς τον από τη μια σαν «εθνικιστικό σκιάχτρο» και από την άλλη σαν τη συνισταμένη πολιτική έκφραση των αντιδράσεων κατά του «εκτρώματος». Διπλή δηλαδή απάτη: Γιατί ούτε «εθνικιστικό» κίνδυνο αποτελεί (εθνικιστική καρικατούρα είναι), ούτε συνισταμένη πολιτική έκφραση είναι (εκλογική δημαγωγία είναι, περιορισμένης εμβέλειας και ανύπαρκτης κοινωνικής δυναμικής). Το κοινωνικά και πολιτικά απειροελάχιστο λοιπόν, το μεγεθύνουν σε «εθνικιστική απειλή» και το εμφανίζουν σαν κεντρικό πολιτικό μέγεθος που συνθέτει το σύνολο των κοινωνικών αντιδράσεων και αντιστάσεων της ελληνικής κοινωνίας. Και πληρωμένοι από τον Καρατζαφέρη να ήταν θα κρατούσαν, οι εγκάθετοι του καθεστώτος, κάποια προσχήματα. Τέτοια απροκάλυπτη και αφηνιασμένη προβολή του δεν θα υπήρχε. Φυσικά οι μηχανισμοί του συστήματος ξέρουν τι πράττουν και γιατί το πράττουν. Οι πολιτικά αφελείς δεν καταλαβαίνουν… Οι «αριστερές» μαριονέτες συνεπώς του συστήματος εγκλωβισμένοι μέσα στην άλγεβρα των λεκτικών σχημάτων περί «εθνικιστικών μύθων» πριμοδοτούν πολιτικά αυτό που χτυπάνε. Αυτό έπαθε και ο «υπεραριστερός», αλλά καθεστωτικός γραφιάς, χρήστος Κάτσικας, στο Άλτερ. Έστρωσε το έδαφος στον Άδωνη Γεωργιάδη, ξεκινώντας την τοποθέτησή του για τους «εθνικιστικούς μύθους» του παλιού βιβλίου ιστορίας. Άδραξε την ευκαιρία ο Άδωνης, να τον «κόψει» και ασυγκράτητος, με τη βοήθεια του «άβουλου» τηλεπαρουσιαστή, να εξαπολύσει τους δημαγωγικούς του μύδρους, κάνοντας κυριολεκτικά «σκόνη» τον θλιβερό Κάτσικα. Το τραγικό είναι βεβαίως άλλο. Ο Κάτσικας εκ των υστέρων χτύπησε καίρια και πολύ εύστοχα τη νεοταξική αυτή «λοβοτομή». Αντί όμως να αρχίσει με αυτή την εκ των υστέρων τοποθέτηση, το επιστημονικά ΟΥΣΙΩΔΕΣ, άρχισε με την «καραμέλα» των «εθνικιστικών μύθων», για να μη χαρακτηριστεί …εθνικιστής!!! Γι’ αυτό καταποντίστηκε και πριμοδότησε την «εθνικιστική απειλή». Ο εκ των υστέρων ορθός επιστημονικά λόγος του χάθηκε. Αυτά παθαίνουν όσοι ενθέρμως έχουν ασπαστεί τα νέα ιδεολογικά δόγματα του ιμπεριαλισμού, αλλά διατηρούν και την ταξική θεώρηση των πραγμάτων και κάποιες «επαναστατικές» θέσεις. Είναι οι «δειλοί» μαρξιστές, μισο-ενσωματωμένοι, ρεφορμιστικά σαρακοφαγωμένοι, που προτάσσουν το «κυρίαρχο» για να διατηρηθούν στη ζωή. Ανάμεσα όμως σε δύο καρέκλες δεν μπορεί να σταθείς. Αργά ή γρήγορα θα γίνεις κήρυκας των νέων ιδεολογημάτων. Η κριτική κατά της ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού (αυτής της «λοβοτομής», σύμφωνα με την ορθή επισήμανση του Κάτσικα), πρέπει να προτάσσει την ΟΥΣΙΑ και να κινείται πάνω στη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ της ιδεολογικής και πολιτικής αφυδάτωσης που επιχειρείται, πάνω στην ισοπέδωση και δολοφονία της σκέψης και της συνείδησης που προωθεί. Οι «εθνικιστικοί μύθοι» είναι όχι μόνο το δευτερεύον, αλλά το νεοταξικό όχημα για να περάσει η δολοφονία της σκέψης, της Ιστορίας και της κοινωνικής (ταξικής) συνείδησης. Οι «εθνικιστικοί μύθοι» είναι ο πλανητικός μύθος. Γιατί αυτοί «οι εθνικιστικοί μύθοι», μπορούν να αναλυθούν και να κριθούν στη βάση της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ και όχι στη βάση μιας άλγεβρας λέξεων. Και στη βάση αυτής της Ιστορικής διαλεκτικής θα δούμε ότι αυτοί οι λεγόμενοι «εθνικιστικοί μύθοι» δεν είναι ΟΛΟΙ τους μύθοι, αλλά στοιχεία του Αγωνιστικού, Λαϊκού, Ιστορικού ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, στοιχεία δηλαδή κοινωνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ που έδρασαν. Και κάτι που δρα δεν είναι μύθος… Αυτά για σήμερα και θα επανέλθω… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 04, 2007 10:11 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Εξαιρετικό άρθρο. Πρέπει επιτέλους να αποκαλύψουμε την πραγματική ταυτότητα όλων εκείνων, οι οποίοι απεργάζονται την εθνική λοβοτομή μας. Όλοι αυτοί είναι τα εν Ελλάδι ανδρείκελα του Αμερικανικού Εξουσιασμού. Είναι οι υπηρέτες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που μεθοδικά προσπαθούν να επιβάλουν οι ΗΠΑ. Διότι, πώς αλλιώς εξηγείται η πρωτοφανής ανοχή προς την Γιαννάκου και την συγγραφική ομάδα του εν λόγω βιβλίου από τον πρωθυπουργό;
Αμφιβάλλει κανείς ότι οι άνθρωποι τούτοι έχουν "φυτευτεί" στις συγκεκριμένες θέσεις, για να υπηρετήσουν συγκεκριμένη πολιτική και να εκτελέσουν συγκεκριμένες εντολές; Πότε άλλοτε πρωθυπουργός Έλληνας θα διατηρούσε στην θέση του υπουργό, ο οποίος με τις θέσεις του και τις πράξεις του θα ζημίωνε εκλογικώς την κυβέρνηση; Ποτέ άλλοτε. Θα τον είχε αποπεμψει από τηλεφώνου, συνοπτικώ τω τρόπω. Τώρα, όμως, όλοι διατηρούν τις θέσεις τους, ενώ αποδεδειγμένως ζημιώνουν τα μέγιστα την εικόνα της κυβένησης και την εκλογική της δυναμική. Γνωρίζουμε άπαντες ότι για τις ψήφους οι Έλληνες πολιτικοί θα πωλούσαν την ψυχή τους στον διάβολο. Κι όμως τούτη την φορά δείχνουν να τις αγνοούν. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε το πρωτόφαντο τούτο γεγονός εκτός από το ότι κάποιοι, παρασκηνιακώς, κινούν τα νήματα και επιβάλλουν πρόσωπα, πράγματα, πολιτικές στην συγκεκριμένη περίπτωσή; Συγγνώμη, αλλά άλλη ερμηνεία δεν έχω. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 04, 2007 8:11 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Εκλογές με το «Βιβλίο του Αίσχους»
Γράφει ο/η Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης 03.08.07 InnerNews Οι δημοσιοσχεσίτες των αμερικανικών πρεσβειών σε Αθήνα, Άγκυρα και Λευκωσία δημιούργησαν προγράμματα ανταλλαγών για να ενισχύσουν την Ελληνοτουρκική συνεργασία μεταξύ διανοουμένων, δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών και αρχαιολόγων. Ένα παράγωγό τους είναι και το βιβλίο της Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού. Ενώ όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι βαδίζουμε για πρόωρες εκλογές στις 30 Σεπτεμβρίου, ολοκληρώνεται η εξαπάτηση του ελληνικού λαού και της νεολαίας με την χθεσινή ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας κας «Γιαννάκου-Ρεπούση» για τις δήθεν «διορθώσεις» του βιβλίου Ιστορίας Στ’ Δημοτικού. Η νεοταξική και ραγιάδικη φιλοσοφία του βιβλίου δεν άλλαξε ούτε στο ελάχιστο, όπως δεν άλλαξε και η αντεθνική και η αντιλαϊκή τακτική των υπευθύνων κυβερνητικών και ακαδημαϊκών κύκλων. Πρόκειται για πρωτοφανή εμπαιγμό και πρωτοφανές πραξικόπημα στην παιδεία και ιστορία του Ελληνισμού που παραβαίνει κατάφωρα την γνώμη και την εντολή της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών. Είναι φανερό ότι οι οργανωτές αυτής της εκπαιδευτικής σκευωρίας έχουν «γερές πλάτες» στα νεοταξικά και νατοϊκά γρανάζια. Και υπηρετούν συμφέροντα τα οποία διαθέτουν άφθονα «ευρώπουλα» για να …αφελληνισθούν τα Ελληνόπουλα. Οι αιτιάσεις περί «ιστορικής αληθείας» είναι για την συσκότιση των αφελών και για δικαιολογίες των εγκάθετων. Η ύπαρξη νατοϊκού δακτύλου πίσω από τα σχέδια αυτά βεβαιώνεται πλήρως από το δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του greekalert για την χορήγηση από τις ΗΠΑ εδώ και καιρό 100.000 δολλαρίων για την «επανεξέταση» από κοινού με την Τουρκία των «γεγονότων της Σμύρνης» το 1922. Το περιοδικό State φιλοξένησε άρθρο με τίτλο «Track Two : Beyond Traditional Diplomacy». Track Two ονομάζονται οι διπλωματικές προσπάθειες για «εξομάλυνση» σχέσεων που γίνονται από μη κυβερνητικά όργανα, και όπως μας ενημερώνει το State, οι πρωτοβουλίες αυτές προάγουν τα συμφέροντα των Η.Π.Α.!!!!!! Αυτός λέει είναι και ο λόγος που το Στέητ Ντηπάρτμεντ εχει παίξει σημαντικό ρόλο βοηθώντας την «track two» ατζέντα του Πανεπιστήμιου Columbia στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Σύμφωνα με το State, το επίσημο έντυπο του Στέητ Ντηπάρτμεντ, από τον Νοέμβριο του 2000 γίνονται διπλωματικές προσπάθειες για «εξομάλυνση» σχέσεων (μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας) στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Το διπλωματικό αυτό πρότζεκτ ονομάζεται «Track Two» και οι αμερικανικές πρεσβείες σε Άγκυρα, Αθήνα και Λευκωσία είναι «πλήρως αφοσιωμένες» σε αυτό, παρακολουθώντας από κοντά τις εξελίξεις στους τομείς των πανεπιστημίων, του πολιτισμού και αλλού. Έχουν γίνει μάλιστα και ειδικά σεμινάρια στην κοινή ιστορία Ελλάδος-Τουρκίας από το πανεπιστήμιο της Columbia. Το αποκορύφωμα είναι ότι η συγγραφέας του βιβλίου, κ. Ρεπούση, δηλώνει σε τουρκική εφημερίδα του βαθυκράτους πως …«είναι απογοητευμένη από τον διάλογο που γίνεται στην Ελλάδα για το βιβλίο ». Μια πιο ενδιαφέρουσα συνέντευξη είναι επίσης αυτή του πρώην υπουργού Πολιτισμού κ. Βενιζέλου στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας, όπου ομολογεί, ανάμεσα σε άλλα, ότι από καιρό έχει αποφασιστεί να μην παρουσιάζεται εχθρικά η Τουρκία στα ελληνικά σχολικά βιβλία. Μια καλή μετάφραση του κειμένου υπάρχει στο http://hellenicrevenge.blogspot.com . Η απάντηση του ελληνικού λαού προβλέπεται να είναι καταιγιστική. Η αφύπνιση μετατρέπεται πλέον σε οργή. Οι αντιδράσεις θα κλιμακωθούν μέχρι να πεταχτεί το βιβλίο στα σκουπίδια. Προγραμματίζονται εκδηλώσεις όλων των προσφυγικών Ενώσεων, Σωματείων, Συλλόγων, Ομοσπονδιών με το άνοιγμα των Σχολείων μέσα σε προεκλογική περίοδο. Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι HXHΡΟ. Να μην αφήσουμε τους αρμόδιους σε χλωρό κλαρί μέχρι το βράδυ των εκλογών που θα ανοίξει η κάλπη. Θα τρίζουν τα κόκκαλα των νεκρών Ελλήνων γηγενών και πανάρχαιων κατοίκων της Μικρασίας, της Πόλης, της Κύπρου, του Πόντου, της Μακεδονίας, της Ίμβρου, της Τενέδου, της Βορείου Ηπείρου! Το δούλεμα με τα «Ματωμένα Χώματα» ΔΕΝ μπορεί να γίνει φτηνό «συγχωροχάρτι» για τα «Ματσωμένα Κόμματα»…! |
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 03, 2007 6:12 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| ΡΕΠΟΡΤΑΖ για το ΒΙΒΛΙΟ
Ικανοποιημένο μόνο το ΠΑΣΟΚ Την «ικανοποίησή του για την εξέλιξη αυτή, η οποία έστω και αργά δικαιώνει τις πάγιες θέσεις μας για τα θέματα της εκπαίδευσης» εκφράζει το ΠΑΣΟΚ και προσθέτει: «Η κυβέρνηση, μετά τις γνωστές παλινωδίες, τις αντιφατικές δηλώσεις στελεχών του ΥΠΕΠΘ και τις δηλώσεις βουλευτών της Ν.Δ., που συχνά προεξοφλούσαν την απόσυρση του βιβλίου, φαίνεται πως αντιλήφθηκε επιτέλους ότι δεν μπορεί να παίζει με το ζήτημα». * «Οι αλλαγές που έγιναν στο βιβλίο της Ιστορίας δεν αλλάζουν το αντιπαιδαγωγικό και αντιδραστικό πλαίσιο του βιβλίου», αναφέρει το ΚΚΕ στην ανακοίνωσή του και χαρακτηρίζει «πυροτέχνημα» τη διανομή του βιβλίου «Ματωμένα Χώματα», καθώς «βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με το πνεύμα των νέων βιβλίων και προγραμμάτων». **«Εάν ένα βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού χρειάζεται να έχει την έγκριση του πρωθυπουργού είτε αυτός είναι της Δεξιάς είτε του Κέντρου είτε της Αριστεράς, αυτό φοβάμαι ότι δεν παραπέμπει ούτε σε ελευθερία ούτε σε δημοκρατία», αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος. «Παραπέμπει σε έλεγχο και σε ολοκληρωτισμό». ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ, καθηγητής Ιστορίας στο Παν. Αθηνών «Να εκτονωθεί το πρόβλημα» Η λύση η οποία δόθηκε είναι θετική, γιατί αφ' ενός η υπουργός Παιδείας δεν υπέκυψε στις πολιτικές πιέσεις, στις πιέσεις πολιτικού κόστους και σεβάστηκε τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Η συγγραφική ομάδα φέρθηκε υπεύθυνα, αποδεχόμενη να διορθώσει ζητήματα που είχαν προκαλέσει τριβή και παρεξηγήσεις και η ιστορική κοινότητα στήριξε το βιβλίο. Θεωρώ επίσης θετικό το γεγονός ότι θα διανεμηθεί στα σχολεία το μυθιστόρημα της Διδώς Σωτηρίου «Τα Ματωμένα Χώματα», γιατί μ' αυτόν τον τρόπο και μέσω της λογοτεχνίας θα μπορέσουν κάπως οι μαθητές να μπουν στο πνεύμα της Ιστορίας της εποχής εκείνης. Νομίζω ότι οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να σεβαστούν τη λύση που δόθηκε και η κατάσταση πρέπει να εκτονωθεί, γιατί στην εκπαίδευση είναι ανάγκη να γίνουν πολλές και μεγάλες αλλαγές, οι οποίες χρειάζεται να συζητηθούν ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΡΑΤΤΗΣ, πρόεδρος της ΔΟΕ «Εμάς δεν μας ρώτησαν» Για τις αλλαγές που έγιναν στο βιβλίο της Ιστορίας δεν ρωτήθηκαν καθόλου οι καθ' ύλην αρμόδιοι, δηλαδή αυτοί που δίδαξαν το βιβλίο τη σχολική χρονιά που πέρασε. Παρά τις δεσμεύσεις της υπουργού Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου, η οποία από την αρχή της περσινής χρονιάς δήλωνε ότι τα βιβλία θα αξιολογηθούν από τους εκπαιδευτικούς στην πράξη και θα διορθωθούν, τα σχετικά ερωτηματολόγια που είχαν αποσταλεί στα σχολεία δεν συμπληρώθηκαν ποτέ και τη γνώμη τους για το βιβλίο διατύπωσαν μόνο διάφοροι άλλοι φορείς και πολίτες. Γνώμη και για το βιβλίο της Ιστορίας και για όλα τα βιβλία μπορούν να έχουν, φυσικά, όλοι, αλλά πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη η επιστημονική γνώση και η γνώμη αυτών που καλούνται να τα διδάξουν. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το υπουργείο Παιδείας το συγκεκριμένο ζήτημα είναι εντελώς αποσπασματικός, χωρίς συγκεκριμένη στοχοθεσία και προσπαθεί ουσιαστικά να ισορροπήσει προς όλες τις πλευρές. Θυμίζω ακόμη ότι τα 29 νέα βιβλία, που εισήχθησαν πέρσι στο δημοτικό σχολείο, εισήχθησαν με μια πρωτοφανή προχειρότητα και για την ευρωπαϊκή και για την ελληνική πραγματικότητα. Μόνο λοιπόν η ηγεσία το ΠΑΣΟΚ, Ο ΣΥΝ, η ομάδα Λιάκου και η Γιαννάκου υπέρ του Βιβλίου. Ο Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.[size=12][/size] |
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 03, 2007 5:35 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Αν ισχύει αυτό τότε δικό μου το λάθος. Αν και προ τριμηνίας είχαμε διαβάσει πάλι ένα άρθρο σχετικά με το βιβλίο, που μιλούσει για τον εθνικό χαρακτήρα της αριστεράς κτλ. Το υπέγραφε ένας Μαργαρίτης που τότε είχαμε υποθέσει πως είναι ο το ΣΥΝ.
Θέλει κοίταγμα. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 03, 2007 2:10 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Διευκρινίζουμε για άλλη μια φορά:
Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής στο ΑΠΘ. Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της Π.Γ. του Συνασπισμού. ΔΕΝ ξέρουμε αν ο Γ. Μαργαρίτης έχει σχέση με τον Συνασπισμό. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 03, 2007 1:54 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Σύντροφε Κονάπο, αυτός ο Μαργαρίτης φαίνεται να έχει Σκέψη. Υπάρχουν δύο Μαργαρίτηδες στον ΣΥΝ. Αυτός δεν φαίνεται να έχει καμία ΣΧΕΣΗ με τον Άλλο... | |