Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ορθοδοξία και Νέα Τάξη

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Μπρακούλιας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 14, 2008 7:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ορθοδοξία και Νέα Τάξη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Σε αυτή την ενότητα, θα ζητούσα από το φίλτατο Φιλαλήθη, να μας εκθέσει με μεγαλύτερη θεμελίωση "χωρίς φόβο και πάθος" -και δίχως βερμπαλισμούς- ορισμένες θέσεις του που έχουν προκαλέσει σύγχυση σε μένα και όχι μόνο, όπως έχω δει.

π.χ. γιατί ο Χριστόδουλος "δεν" ήταν "πατερικός" ενώ είναι ο Τζερόνιμο (για τον οποίον πανηγύρισαν όλοι οι νεοταξίτες, από το Γιωργάκη ως τον Κουναλάκη κτλ);

Που αρχίζει και πού σταματά η "πατερικότητα" και πού αρχίζει ο δοσιλογισμός και η οσφυοκαμψία;

Προς τί ο θαυμασμός του προς τον ανθέλληνα, δοσίλογο και πεμπτοφαλαγγίτη των Οθωμανών, Γεννάδιο Σχολάριο;

Συμφωνεί με το σκεπτικό της Εκκλησίας περί μη αγιοποίησης του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ότι δήθεν ήταν Εθνομάρτυρας και όχι οσιομάρτυρας;

Καταδικάζει ή όχι και γιατί την "Πατρική Διδασκαλία" και το πνεύμα εθελοδουλείας και παπαδοκοτζαμπασισμού που εκφράζει;

Γιατί οι επαφές με τον Πάπα Βενέδικτο, είναι καταδικαστέες και όχι σοφές διπλωματικές κινήσεις όπως πρόσφατα έγραψε ο Δελαστίκ (π.χ. δημιουργία μετώπου εναντίον της Νέας Τάξης);

Γιατί σιωπεί προς τις αμερικανοκίνητες μεθοδεύσεις του Πατριάρχη του Φενέρ να αποσπάσει τους Ορθόδοξους των πρώην σοβιετικών χωρών από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας;

Γιατί δεν καταδικάζει την προσπάθεια του Bartholomew,
να υπονομεύσει το αυτοκέφαλο της Ελλαδικής Εκκλησίας και να κατακερματίσει ακόμη περισσότερο εκκλησιαστικά την Ελλάδα, υπάγοντας τις "νέες χώρες"
στη δικαιοδοσία του τούρκου νομάρχη Ιστανμπούλ;

Συμφωνείς αγαπητέ Φιλαλήθη, στη μικρή εδαφικά Ελλάς, να υπάρχουν τρεις (!) εκκλησίες;
(Ελλαδική Εκκλησία, Εκκλησία της Κρήτης, πατριαρχικές εξαρχίες)

Τέλος, αγαπητέ Φιλαλήθη, έχεις μνημονεύσει το ανάθεμα του Bartholomew προς τον εθνοκεντρισμό και τον εθνικισμό.
Άραγε, όσοι υπερασπίζονται το εθνοκράτος έναντι του υπερεθνικού νεοταξικού χυλού, είναι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ;;;
Πού αρχίζει και πού σταματά η "αίρεσή" τους;

Όταν τα συμφέροντα του τόπου και του λαού μας συγκρούονται με εκείνα της Εκκλησίας, όπως έγινε το 1453 και στην Τουρκοκρατία, όσοι λάβουν το μέρος του έθνους, είναι αυτόματα αιρετικοί;;;;

Εν Θεώ αδελφέ Φιλαλήθη, έχεις το λόγο!
Επιστροφή στην κορυφή
Περικλής Γιαννόπουλος



Ένταξη: 14 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 42
Τόπος: Αθήναι, Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 15, 2008 12:29 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Μια παρατήρηση, πριν σχολιάσει ο φιλαλήθης. Ο Πατριάρχης και το Φανάρι (τον οποίον προσωπικώς σέβομαι, όχι βεβαίως για τους λόγους που (προσποιείται ότι) το κάνει ο Κουναλάκης), ήταν πάντοτε και είναι πολύ φιλενωτικότερος, φιλοπαπικότερος (αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τέτοια λέξη) και ενδοτικότερος στον οικουμενισμό (αν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο), από τον μακαριστό Χριστόδουλο και την «εθνοκεντρική» Εκκλησία της Ελλάδος. Το να αντιπαραβάλλουμε λοιπόν ως προς το ζήτημα αυτό τον μακαριστό Χριστόδουλο με τους ζηλωτές παλαιοημερολογίτες ή τους μοναχούς της μονής Εσφιγμένου, θα είχε λογική, αλλά να κατηγορούμε -αυτό δεν τό αποδίδω αναγκαστικά στον φιλαλήθη- τον Χριστόδουλο και την Εκκλησία της Ελλάδος επί οικουμενισμώ, έναντι του πολύ οικουμενιστικότερου Φαναρίου, στερείται λογικής.

Κατά την γνώμη μου, τώρα, είναι σπουδαίο δείγμα μεγαλωσύνης του μακαριστού Χριστοδούλου το ότι υπεχώρισε έναντι του Πατριαρχείου χάριν μείζονος καλού (των όσων σημαίνει το Πατριαρχείο για το Γένος, χάριν των οποίων πρέπει να σεβόμεθα και τιμούμε το Πατριαρχείο), καίτοι επί του συγκεκριμένου ζητήματος της διενέξεως είχε δίκιο. Τα δε περί κανονικότητος τα συνοψίζει ευστόχως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης (χωρίς να συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα που γράφει στο άρθρο του):

http://www.sartzetakis.gr/thesis/thema_eklisia.html
«Ἀλλὰ καὶ τὸ σπουδαιότερον: γίνεται ἐπίκλησις τῆς ἀνάγκης ἐφαρμογῆς τῶν ἐν τῇ Πράξει τοῦ 1928 ὁριζομένων ὡς κανόνων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἀποσιωπᾶται ἄλλος ἐκκλησιαστικὸς κανών, ὑπερτέρας μάλιστα αὐθεντίας, αὐτὸς τοῦ Μεγάλου Πατριάρχου Φωτίου, εἰς τὴν κατὰ τὸ ἔτος 861, ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῆς εἰς τὸν πατριαρχικὸν θρόνον Κωνσταντινουπόλεως ἀναρρήσεώς του, ἀπάντησίν του πρὸς τὸν Πάπαν τῆς Ρώμης Νικόλαον Α', κατὰ τὴν ὁποίαν «τὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ μάλιστά γε τὰ περὶ τῶν ἐνοριῶν δίκαια ταῖς πολιτικαῖς ἐπικρατείαις καὶ διοικήσεσι συμμεταβάλλεσθαι εἴωθεν», ὅτι δηλαδὴ τὰ ἐκκλησιαστικὰ συμμεταβάλλονται μὲ τὰς ἐδαφικὰς μεταβολὰς τῶν κρατῶν. Πρᾶγμα, ἄλλωστε, τὸ ὁποῖον καὶ ἀπετέλεσε τὴν ἐπὶ αἰῶνας κρατήσασαν ἐκκλησιαστικὴν πρακτικήν. Ἔτσι καὶ ὑπήχθη χάρις εἰς τὴν Εἰκονομαχίαν τὸ «Ἰλλυρικόν», δηλαδὴ ἡ Βαλκανικὴ χερσόνησος, εἰς τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως, ἐνῷ προηγουμένως ἀνῆκεν εἰς τὴν Παπικὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ρώμης, καὶ ἀνέκυψαν καὶ αἱ κατὰ κράτη αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι καὶ ἔχομεν αὐτοδιοικούμενα τὰ Πατριαρχεῖα Ρωσίας, Σερβίας, Ρουμανίας, Ἰβηρίας (Γεωργίας), Βουλγαρίας καὶ τὰς Ἀρχιεπισκοπὰς Κύπρου (αὐτοκέφαλον ἤδη διὰ τοῦ Η' κανόνος τῆς Γ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου τοῦ 431, ἤτοι κατὰ 1500 καὶ πλέον χρόνια πρὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Κυπριακοῦ κράτους !), Ἑλλάδος, Πολωνίας καὶ Ἀλβανίας.»
_________________
Τό δε την Πόλιν σοι δούναι ούτ' εμόν εστίν ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη· κοινήι γαρ γνώμηι, πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών.
(Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος, ο Μαρμαρωμένος Βασιληάς μας)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
φιλαλήθης



Ένταξη: 04 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 410
Τόπος: Θεσ/νίκη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 15, 2008 4:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ορθοδοξία και Νέα Τάξη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Παράθεση:
Σε αυτή την ενότητα, θα ζητούσα από το φίλτατο Φιλαλήθη, να μας εκθέσει με μεγαλύτερη θεμελίωση "χωρίς φόβο και πάθος" -και δίχως βερμπαλισμούς- ορισμένες θέσεις του που έχουν προκαλέσει σύγχυση σε μένα και όχι μόνο, όπως έχω δει.

Ευχαρίστως, τους βερμπαλισμούς γενικώς τους αποφεύγω, αλλά άλλο είναι αυτό κι άλλο η χρήσι ρητορικής, την οποία μετερχόταν ο Μ.Βασίλειος κατά κεραία, για τον οποίο και ο μέγας εθνικός σοφιστής Λιβάνιος είχε πει, ότι είναι μεγαλύτερος από τον Δημοσθένη... Αυτό ελπίζω να μην ...ενοχλεί και παρακαλώ να μου πείτε, εάν κάπου δεν γίνομαι κατανοητός.


Παράθεση:
π.χ. γιατί ο Χριστόδουλος "δεν" ήταν "πατερικός" ενώ είναι ο Τζερόνιμο (για τον οποίον πανηγύρισαν όλοι οι νεοταξίτες, από το Γιωργάκη ως τον Κουναλάκη κτλ);

Ο Χριστόδουλος υπήρξε πατερικός σε όλα όσα αντιστάθηκε και είναι αρκετά. Η αντίστασι στην παγκοσμιοποίησι, στην Νέα Τάξη, στον Παπα/Πλανητάρχη Νο.2, υπήρξαν όλα σαφέστατα εκδηλώσεις πατερικότητας μάλλον, και όχι εκδηλώσεις κάποιου έντονου φόβου, ότι
θα χαθεί η Εκκλησία, για την οποία πολύ καλά ξερουμε, ότι επιβίωσε και του σταλινοφασισμού και "πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής".


Παράθεση:
Που αρχίζει και πού σταματά η "πατερικότητα" και πού αρχίζει ο δοσιλογισμός και η οσφυοκαμψία;

Κατανοώ την ανησυχία. Χρειάζεται διάκρισι. Εάν το τάδε πρόσωπο(Βαρθολομαίος) είναι οικουμενιστής(όπως, εν προκειμένω, δυστυχέστατα, είναι), τότε έχουμε ιεροκανονικό δικαίωμα(αν όχι υποχρέωσι) να μην αναγνωρίσουμε καμμία "δικαιοδοσία" σε αυτό. Αλλά, δεν μιλούμε για αποβολή του θεσμού του Πατριαρχείου, κατά την άποψί μου. Ούτε για την Διοίκησι.


Παράθεση:
Προς τί ο θαυμασμός του προς τον ανθέλληνα, δοσίλογο και πεμπτοφαλαγγίτη των Οθωμανών, Γεννάδιο Σχολάριο;
Ο Σχολάριος, όπως λέει κι ο Παπαρρηγόπουλος, υπήρξε κατ'αρχάς φιλοδυτικός μάλλον. Και μπορεί να δεχόταν την ...παπική τιάρα. Αλλά, κατόπιν, στάθηκε με την ομάδα Μάρκου υγενικού. Υπενθυμίζω, ότι αυτή η ομάδα υπήρξε, εκτός από τραγικά μικρή αριθμητικά, και επαληθευμένη κατόπιν. Το σκύψιμο του "κεφαλιού" στους Δυτικούς, το φίλημα των ...ποδιών του Πάπα κτλ, συνεπαγόταν και διοικητική και εκκλησιαστική υποδούλωσι σε αυτόν. Κάτι ολέθριο απ'όλες τις απόψεις. Τελικώς, αφού συνέβησαν αυτά με την ψευδοσύνοδο, ο Πάπας δεν κατόρθωσε να στείλει παρα ...ελαχιστότατη βοήθεια.

Παράθεση:
Συμφωνεί με το σκεπτικό της Εκκλησίας περί μη αγιοποίησης του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ότι δήθεν ήταν Εθνομάρτυρας και όχι οσιομάρτυρας;


Δυστυχώς, ο Παλαιολόγος μπορεί να υπήρξε αρκετά γενναίος μέχρι και ακραιφνώς ηρωικός κτλ, αλλά συναίνεσε στην υποδούλωσι στην Δύσι. Στα κριτήρια της αγιότητας δε είναι κι η ορθή Πίστι...


Παράθεση:
Καταδικάζει ή όχι και γιατί την "Πατρική Διδασκαλία" και το πνεύμα εθελοδουλείας και παπαδοκοτζαμπασισμού που εκφράζει;

Βεβαίως. Γενικά, το Φανάρι-τα έχει εξηγήσει υπέροχα ο π.Μεταλληνός, και στο "Ρεσάλτο" νομίζω- είχε μίαν στάσι "αναίμακτης απελευθέρωσης", όπως αυτή που είχε,ας πούμε,ο Γεώργιος Παπανδρέου κατά την Γερμανική Κατοχή. Και ήθελε ανασύστασι μίας πολυεθνικής, ρωμαϊικης δημοκρατικής "αυτοκρατορίας".Αυτό που συνέβη ήταν όντως η αναβίωσι των εθνοκρατικών εθνικισμών, με την αρχή των εθνοτήτων. Το ποραμα του Ρήγα Βελεστινλή και του Αλέξανδρου Υψηλάντη, που υπήρξε "φαναριώτικο" έμεινε όραμα.



Παράθεση:
Γιατί οι επαφές με τον Πάπα Βενέδικτο, είναι καταδικαστέες και όχι σοφές διπλωματικές κινήσεις όπως πρόσφατα έγραψε ο Δελαστίκ (π.χ. δημιουργία μετώπου εναντίον της Νέας Τάξης);

Ο Πάπας ΕΊΝΑΙ η Νέα Τάξη. Είναι εκ των βασικότερων της οργάνων. Και δεν επρόκειτο καν περί ...διπλωματίας με κάποιον κρατικό αξιωματούχο όπως ο Πάπας. Είχε σαφή εκκλησιαστικό σκοπό η επίσκεψι αυτή.


Παράθεση:
Γιατί σιωπεί προς τις αμερικανοκίνητες μεθοδεύσεις του Πατριάρχη του Φενέρ να αποσπάσει τους Ορθόδοξους των πρώην σοβιετικών χωρών από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας;

Δεν το έχω μελετήσει το θέμα καλά. Ακόμη...


Παράθεση:
Γιατί δεν καταδικάζει την προσπάθεια του Bartholomew,
να υπονομεύσει το αυτοκέφαλο της Ελλαδικής Εκκλησίας και να κατακερματίσει ακόμη περισσότερο εκκλησιαστικά την Ελλάδα, υπάγοντας τις "νέες χώρες"
στη δικαιοδοσία του τούρκου νομάρχη Ιστανμπούλ;


Νομίζω, ότι το ζήτημα ξεκίνησε από τον Χριστόδουλο και όχι απο τον ...Bartholomew. Η εν Ελλάδι Εκκλησία συνιστά μέρος της όλης Εκκλησίας μας. Δεν υπάρχουν εθνοκρατικές εκκλησίες...


Παράθεση:
Συμφωνείς αγαπητέ Φιλαλήθη, στη μικρή εδαφικά Ελλάς, να υπάρχουν τρεις (!) εκκλησίες;
(Ελλαδική Εκκλησία, Εκκλησία της Κρήτης, πατριαρχικές εξαρχίες)

Όχι, θα έλεγα "άσχετο".

Παράθεση:
Τέλος, αγαπητέ Φιλαλήθη, έχεις μνημονεύσει το ανάθεμα του Bartholomew προς τον εθνοκεντρισμό και τον εθνικισμό.



Αγαπητέ μου φίλε, πρόκειται περί πανορθόδοξης(=Οικουμενικής) Συνόδου. Του 1872, περίπου. Αυτό που καταδικάζεται είναι ο φυλετισμός, εθνοφυλετισμός, ιδιαίτερα δε όπως είχε εκδηλωθεί (στην Ελλάδα και την) Βουλγαρία, με την βουλγαρική Εξαρχία.


Παράθεση:
Άραγε, όσοι υπερασπίζονται το εθνοκράτος έναντι του υπερεθνικού νεοταξικού χυλού, είναι ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ;;;
Πού αρχίζει και πού σταματά η "αίρεσή" τους;


Όταν λέμε για υπερεθνικό, εννοούμε όλα τα ορθόδοξα έθνη. Αυτή είναι, κατά βάσιν, η ορθόδοξη οικουμενικότητα. Είναι κάτι ριζικά διαφορετικό. Και δεν νομίζω ουδ'όλως, ότι είναι ...αιρετικοί.Καμμία σχέσι. Εγώ, ας πούμε, που υπερασπίζομαι το έθνος- κράτος έναντι μίας αποτυχημένης πολλαπλά νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης,όπως έλεγε και ο Χάμπερμας, είμαι ...κατ'επίγνωσιν αιρετικός;;

Παράθεση:
Όταν τα συμφέροντα του τόπου και του λαού μας συγκρούονται με εκείνα της Εκκλησίας, όπως έγινε το 1453 και στην Τουρκοκρατία, όσοι λάβουν το μέρος του έθνους, είναι αυτόματα αιρετικοί;;;;


Εάν η Διοικούσα Εκκλησία ενεργεί αντιλαϊκή, τότε λειτουργεί μάλλον αντιχριστιανικά. Άρα θα υπακούσουμε στο θέλημα του Χριστού και των Αγίων και όχι στο θέλημα του τάδε ψευδομεγαλοσχήμονα ιερέα.Αυτά για τώρα, διότι βιάζομαι...
_________________
Α.«Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3)
Β."....κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία....": Μέγας Βασίλειος, "Ασκητικά", 34,1-2
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Manko



Ένταξη: 17 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 36

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 15, 2008 6:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ορθοδοξία και Νέα Τάξη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
φιλαλήθης έγραψε:
(...)και όχι εκδηλώσεις κάποιου έντονου φόβου, ότι θα χαθεί η Εκκλησία, για την οποία πολύ καλά ξερουμε, ότι επιβίωσε και του σταλινοφασισμού και "πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής".

Διαφωνώ. Το ότι "επιβίωσε" η Εκκλησία από την επιβολή του χριστιανισμού ως κρατικής θρησκείας μέχρι σήμερα, οφείλεται στην αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά της απέναντι σε κάθε είδους συνθήκες, καθώς και στην υποταγή της στην οποιαδήποτε εξουσία (διευκρινίζω ότι αναφέρομαι στην εκάστοτε ηγετική της κλίκα κι όχι στη λαϊκή της βάση που έβγαλε εθνομάρτυρες και αγωνιστές).
Η Αγία ημών Ορθοδοξία εστάθη παρά τω πλευρώ των βυζαντινών αυτοκρατόρων, μετέπειτα των Οθωμανών, ενσωματώθηκε στον κρατικό οργανισμό του ελλαδικού βασιλείου το 1833, για να φτάσουμε αργότερα στη συμπόρευσή της με το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, τη χούντα κ.λπ. κ.λπ. (για να μην αναφέρω τις γλοιώδεις επιστολές των Αγιορειτών μοναχών προς τον "Αξιοσέβαστον Φύρερ του Γερμανικού Έθνους κ.κ. Αδόλφον Χίτλερ" κατά την επίθεση των Γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα).
Ο δεύτερος λόγος που η εκκλησία επιβίωσε είναι η βαθειά επιρροή που ασκεί η μεταφυσική στις μάζες (ανεξαρτήτως παιδείας), σε αντίθεση με την διαλεκτική, που απαιτεί κοπιαστική διερεύνηση των φυσικών αιτίων. Ο μεταφυσικός λόγος της θρησκείας περί "επουράνιας ζωής" και "επέκεινα βασιλείας" αποτελεί αυτό που ο Μαρξ είχε πει "όπιον του λαού". Ένα γιατρικό δηλαδή για το πρόσκαιρο και μάταιο του κόσμου τούτου.
Συνεπώς, η επιβληθείσα με το αυτοκρατορικό διάταγμα των Μεδιολάνων (δήθεν περί "ανεξιθρησκείας") κοσμική εξουσία των "εκπροσώπων" του Ιησού Χριστού, δεν έχει κάποια ανώτερη, "θεϊκή αποστολή". Αποτελεί απλώς έναν οργανισμό που έμαθε μέσα από βαθειές ιστορικές και κοινωνικές διεργασίες να επιβιώνει στο πέρας των αιώνων, προσαρμοζόμενη (ή/και υποτασσόμενη) -καλώς ή κακώς- στις εκάστοτε συνθήκες.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
φιλαλήθης



Ένταξη: 04 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 410
Τόπος: Θεσ/νίκη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 17, 2008 1:53 am    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ορθοδοξία και Νέα Τάξη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Manko έγραψε:

Διαφωνώ. Το ότι "επιβίωσε" η Εκκλησία από την επιβολή του χριστιανισμού ως κρατικής θρησκείας μέχρι σήμερα, οφείλεται στην αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά της απέναντι σε κάθε είδους συνθήκες, καθώς και στην υποταγή της στην οποιαδήποτε εξουσία (διευκρινίζω ότι αναφέρομαι στην εκάστοτε ηγετική της κλίκα κι όχι στη λαϊκή της βάση που έβγαλε εθνομάρτυρες και αγωνιστές).
Η Αγία ημών Ορθοδοξία εστάθη παρά τω πλευρώ των βυζαντινών αυτοκρατόρων, μετέπειτα των Οθωμανών, ενσωματώθηκε στον κρατικό οργανισμό του ελλαδικού βασιλείου το 1833, για να φτάσουμε αργότερα στη συμπόρευσή της με το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, τη χούντα κ.λπ. κ.λπ. (για να μην αναφέρω τις γλοιώδεις επιστολές των Αγιορειτών μοναχών προς τον "Αξιοσέβαστον Φύρερ του Γερμανικού Έθνους κ.κ. Αδόλφον Χίτλερ" κατά την επίθεση των Γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα).
Ο δεύτερος λόγος που η εκκλησία επιβίωσε είναι η βαθειά επιρροή που ασκεί η μεταφυσική στις μάζες (ανεξαρτήτως παιδείας), σε αντίθεση με την διαλεκτική, που απαιτεί κοπιαστική διερεύνηση των φυσικών αιτίων. Ο μεταφυσικός λόγος της θρησκείας περί "επουράνιας ζωής" και "επέκεινα βασιλείας" αποτελεί αυτό που ο Μαρξ είχε πει "όπιον του λαού". Ένα γιατρικό δηλαδή για το πρόσκαιρο και μάταιο του κόσμου τούτου.
Συνεπώς, η επιβληθείσα με το αυτοκρατορικό διάταγμα των Μεδιολάνων (δήθεν περί "ανεξιθρησκείας") κοσμική εξουσία των "εκπροσώπων" του Ιησού Χριστού, δεν έχει κάποια ανώτερη, "θεϊκή αποστολή". Αποτελεί απλώς έναν οργανισμό που έμαθε μέσα από βαθειές ιστορικές και κοινωνικές διεργασίες να επιβιώνει στο πέρας των αιώνων, προσαρμοζόμενη (ή/και υποτασσόμενη) -καλώς ή κακώς- στις εκάστοτε συνθήκες.

Αγαπητέ Μάνκο, δεν θέλω να κρίνω αυστηρά τα όσα γράφεις. Για αυτό, συγχωρώ έκθυμα(το εννοώ) τα όποια λάθη. Ας πούμε, ένα τέτοιο είναι η (λέξι) μεταφυσική. Η ορθοδοξία δεν είναι μεταφυσική, εξ ορισμού(της μεταφυσικής). Δεν είναι κίνησι του ανθρώπου, με άλλα λόγια. Είναι κίνησι του Θεού, εάν είναι κάτι. Ειδάλλως, δεν είναι τίποτα.

Δεύτερο, αρκετά από αυτά που αναφέρεις τα επισημαίνω κι εγώ και μέμφομαι τους όσους χριστιανούς αναξίως έκαναν τα όσα έκαναν, αλλά να μην (προσ)εγγίσουμε (φωταδιστικές) υπερβολές... Η Ορθοδοξία έχει να κάνει με τους Άγιους, τους Πατέρες δηλ., και την εμπειρία τους(πράγμα που εξηγεί γιατί ο όρος "μεταφυσική" είναι άτοπος και παράταιρος, αν με εννοείς), τις Συνόδους κ.τ.λ. Δεν έχει να κάνει με το ότι οι τάδε χριστιανοί "ορθόδοξοι" υπήρξαν παραπλανεμένοι και "αμαρτωλοί". Άλλωστε, ο Θεός, μας υπενθυμίζει ωραία κι ο Μπερντιάγεφ(δεν το είπα εγώ, για να πάρω τα εύσημα), δεν είναι ...δικτάτορας, για να μας υπαγορεύει τι θα κάνουμε. Θέλει μόνοι μας να κάνουμε το ο,τιδήποτε. Άρα, να είμαστε πιο προσεκτικοί με το ποιον "καταλαλούμε". Ας το σκεφτούμε κι έτσι: εάν(λεγόταν, ότι) ήταν πιεστικός, θα λέγαμε: "είναι φασίστας, και λέει, ότι θα μας τιμωρεί και θα μας βάλει σε καζάνια κτλ". Τώρα, όμως, δεν λαμβάνουμε καθόλου υπ'όψιν μας αυτήν την παράμετρο(του προβλήματος), ότι δεν εκβιάζει κανέναν στο ελάχιστο, ότι τουλάχιστον η Ορθοδοξία δεν είναι ασυνεπής εσωτερικά...

Θα επανέλθω σε αυτά... Πάντως, πρέπει να εξάρουμε τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, όπως προείπα, μαζί με την Διδώ Σωτηρίου, ο οποίος, όταν απειλήθηκε με τουφεκισμό (από τους Ναζί διοικητές), αφού αρνήθηκε να ορκίσει κυβέρνησι "Κουϊσλιγκς", παρακάλεσε να τηρήσουν την παράδοσι να απαγχονιστεί... Για λόγους δικαιοσύνης μονάχα...
_________________
Α.«Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3)
Β."....κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία....": Μέγας Βασίλειος, "Ασκητικά", 34,1-2
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκέπτης






ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 17, 2008 2:18 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Ορθοδοξία και Νέα Τάξη Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Απορώ σοι παντάπασι ένθεε αδελφέ Φιλαλήθη!
Η απάντησή σου αρκούντως σαφής στις περισσότερες
ερωτήσεις μου.
Πώς αλήθεια τα κατάφερες να δημιουργήσεις απορίες όταν μπορείς να είσαι τόσο σαφής και περιεκτικός;

Εν πάσει περιπτώσει, υπάρχουν πάντα ορισμένα σημεία που χρήζουν περαιτέρω συζητήσεων και διευκρινίσεων.
Θέλω σε αυτά να σταθώ.
Έγραψες ορθώς:

Παράθεση:

Ο Χριστόδουλος υπήρξε πατερικός σε όλα όσα αντιστάθηκε και είναι αρκετά. Η αντίστασι στην παγκοσμιοποίησι, στην Νέα Τάξη, στον Παπα/Πλανητάρχη Νο.2, υπήρξαν όλα σαφέστατα εκδηλώσεις πατερικότητας μάλλον, και όχι εκδηλώσεις κάποιου έντονου φόβου, ότι
θα χαθεί η Εκκλησία, για την οποία πολύ καλά ξερουμε, ότι επιβίωσε και του σταλινοφασισμού και "πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής".


Συμφωνούμε. Όμως νωρίτερα είχες γράψει πως ο Χριστόδουλος δεν ήταν αρκετά "πατερικός", τουλάχιστον σε σχέση με τον Τζερόνιμο, γεγονός που με είχε μπερδέψει για το πώς εννοούσες την "πατερικότητα".

Έγραψες
Παράθεση:
Ο Σχολάριος, όπως λέει κι ο Παπαρρηγόπουλος, υπήρξε κατ'αρχάς φιλοδυτικός μάλλον. Και μπορεί να δεχόταν την ...παπική τιάρα. Αλλά, κατόπιν, στάθηκε με την ομάδα Μάρκου υγενικού. Υπενθυμίζω, ότι αυτή η ομάδα υπήρξε, εκτός από τραγικά μικρή αριθμητικά, και επαληθευμένη κατόπιν. Το σκύψιμο του "κεφαλιού" στους Δυτικούς, το φίλημα των ...ποδιών του Πάπα κτλ, συνεπαγόταν και διοικητική και εκκλησιαστική υποδούλωσι σε αυτόν. Κάτι ολέθριο απ'όλες τις απόψεις. Τελικώς, αφού συνέβησαν αυτά με την ψευδοσύνοδο, ο Πάπας δεν κατόρθωσε να στείλει παρα ...ελαχιστότατη βοήθεια.


"Το σκύψιμο του κεφαλιού" στους Δυτικούς, ουδείς το ήθελε, ούτε οι Ενωτικοί, οι οποίοι έβλεπαν πως οι Τούρκοι ήταν μεγαλύτερος κίνδυνος για το Γένος απ'ότι
οι Δυτικοί υποκριτές.
Όμως το να μην θέλεις να σκύψεις το κεφάλι, μέχρι να είσαι εθελόδουλος και πεμπτοφαλαγγίτης, όπως ο Σχολάριος, έχει μεγάλη απόσταση.
Όπως έχει μεγάλη απόσταση το να λες -επιτέλους- ότι είσαι αυτοκράτορας των Ελλήνων και να πεθαίνεις πολεμώντας για τη χαμένη υπόθεσή τους (όπως έκανε ο Κων/νος Παλαιολόγος) μέχρι το να υποσκάπτεις το ηθικό των συμπατριωτών σου, να συνεννοείσαι μυστικά με τον εχθρό και να διακηρύσσεις ότι δεν είσαι Έλληνας παρά το γεγονός ότι μιλάς Ελληνικά, επειδή είσαι Χριστιανός (όπως έκανε ο Σχολάριος).
Αυτό πάει και για αυτά που γράφεις για τον Παλαιολόγο, συναινώντας στην ανόητη "λογική" περί μη
αγιοποίησής του.
Εξάλλου, για την όποια (διπλωματική) "υποδούλωσι στη Δύση", εξιλεώθηκε και με το παραπάνω με την ηρωικότατη στάση και θυσία του.
Άραγε, η έμπρακτη μετάνοια και εξιλέωση δεν υπολογίσθηκε ως κριτήριο αγιοποίησης πολλών Αγίων;

Παράθεση:
Γιατί οι επαφές με τον Πάπα Βενέδικτο, είναι καταδικαστέες και όχι σοφές διπλωματικές κινήσεις όπως πρόσφατα έγραψε ο Δελαστίκ (π.χ. δημιουργία μετώπου εναντίον της Νέας Τάξης);
Ο Πάπας ΕΊΝΑΙ η Νέα Τάξη. Είναι εκ των βασικότερων της οργάνων. Και δεν επρόκειτο καν περί ...διπλωματίας με κάποιον κρατικό αξιωματούχο όπως ο Πάπας. Είχε σαφή εκκλησιαστικό σκοπό η επίσκεψι αυτή.


Αποκλείεις οι επαφές αυτές να είχαν στόχο τη σύμπραξη για την ανάσχεση της Νέας Τάξης δηλαδή συμμαχία για να εμποδισθεί η εκκοσμίκευση και ο αποχριστιανισμός της Ευρώπης;
Ο σημερινός Πάπας, διαφέρει ριζικά από τον Πολωνό και η στάση των εβραικρατούμενων διεθνών ΜΜΕ απέναντί του, δείχνει πως ΔΕΝ είναι ο άνθρωπός τους ή τουλάχιστον ΔΕΝ είναι ο εκλεκτός τους.

Παράθεση:
Γιατί σιωπεί προς τις αμερικανοκίνητες μεθοδεύσεις του Πατριάρχη του Φενέρ να αποσπάσει τους Ορθόδοξους των πρώην σοβιετικών χωρών από τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Μόσχας;
Δεν το έχω μελετήσει το θέμα καλά. Ακόμη...


Σε παρακαλώ να το μελετήσεις καλά και σύντομα, επειδή
αποδεικνύει έμπρακτα και κυρίως ΠΟΛΙΤΙΚΑ, αυτά που διαισθάνεσαι ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ.

Παράθεση:
Τέλος, αγαπητέ Φιλαλήθη, έχεις μνημονεύσει το ανάθεμα του Bartholomew προς τον εθνοκεντρισμό και τον εθνικισμό.
Αγαπητέ μου φίλε, πρόκειται περί πανορθόδοξης(=Οικουμενικής) Συνόδου. Του 1872, περίπου. Αυτό που καταδικάζεται είναι ο φυλετισμός, εθνοφυλετισμός, ιδιαίτερα δε όπως είχε εκδηλωθεί (στην Ελλάδα και την) Βουλγαρία, με την βουλγαρική Εξαρχία..


Αγαπητέ Φιλαλήθη, η μνεία αυτή για τον εθνοκεντρισμό και τον εθνικισμό, έγινε από τον Bartholomew και στην Πάτμο, στην εκδήλωση για την Αποκάλυψη.
Δεν νομίζω να αναφέρθηκε τότε στη... Βουλγαρική Εξαρχία, αντίθετα, τη χρησιμοποίησε εναντίον των
απανταχού αντινεοταξιτών "εθνικιστών".

Τέλος:
Παράθεση:
Όταν τα συμφέροντα του τόπου και του λαού μας συγκρούονται με εκείνα της Εκκλησίας, όπως έγινε το 1453 και στην Τουρκοκρατία, όσοι λάβουν το μέρος του έθνους, είναι αυτόματα αιρετικοί;;;;
-Εάν η Διοικούσα Εκκλησία ενεργεί αντιλαϊκή, τότε λειτουργεί μάλλον αντιχριστιανικά. Άρα θα υπακούσουμε στο θέλημα του Χριστού και των Αγίων και όχι στο θέλημα του τάδε ψευδομεγαλοσχήμονα ιερέα.


Συμφωνούμε στο συμπέρασμα, όχι ως αφετηρία σκέψης.
Εν κατακλείδι, ισχύει αυτό που έχει πει ο Ροβεσπιέρος. Συστρατευόμαστε εναντίον της Νέας Τάξης με διαφορετικά κριτήρια (θρησκευτικά εσύ, πολιτικά εγώ), "κτυπούμε μαζί αλλά βαδίζουμε χώρια".
Επιστροφή στην κορυφή
Μπρακούλιας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 17, 2008 2:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εγώ είμαι ο παραπάνω επισκέπτης!
Ξέχασα να "μπω" προηγουμένως.
Επιστροφή στην κορυφή
φιλαλήθης



Ένταξη: 04 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 410
Τόπος: Θεσ/νίκη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 18, 2008 12:41 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αγαπητέ Μπρακούλια,
ολίγα περί των όσων λες:
α) Γεννάδιος Σχολάριος ήταν ο πρώτος Πατριάρχης Γενάρχης ελλείψει πολιτικής διοίκησης. Ο π.Μεταλληνός λέει, ότι ήταν ο πρώτος τέτοιος που ακολούθησε την "γραμμή" εκείνη της "περιορισμένης συνεργασίας με τον κατακτητή". Αυτή ήταν του Κλήρου, αλλά και όλου του Γένους. Οι ανθενωτικοί αστασίαστα πλειονοψηφούσαν στην "γραμμή" αυτή. Δεύτερον, αναφέρεσαι στην γνωστή ρήσι του Γεννάδιου: "ουκ αν φαίην(=δεν θα έλεγα) Έλλην είναι". Αυτό, όμως, δεν έχει να κάνει με την παιδεία ή την εθνικότητα, αλλά με την "ειδωλολατρική πίστι", κάτι που σήμαινε η λέξι Έλληνας ήδη από π.Χ., αν δεν απατώμαι. Άλλη δε έννοια είχε όταν το έλεγε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ή ο Πλήθων-Γεμιστός, στο "πλαίσιο" μίας κάποιας εξάρσεως της στενότερης εθνικής συνείδησης, που συνέβη ιδιαίτερα μετά το 1204, λόγω και του γεωγραφικού περιορισμού της Ρωμανίας. ,
β)
Παράθεση:
η μνεία αυτή για τον εθνοκεντρισμό και τον εθνικισμό, έγινε από τον Bartholomew και στην Πάτμο

Εγώ δεν αναφέρομαι εκεί. Εν πάση περιπτώσει, η ενότητα/συνεργασία των απανταχού Ορθοδόξων Εκκλησιών είναι απόλυτα επιθυμητή πέραν οποιωνδήποτε εθνικών διαχωρισμών, αλλά εάν καταδίκασε την υπεράσπισι του έθνους, των παραδόσεών του, δηλαδή
του εθνισμού, τότε διαφωνούμε κάθετα. Όλα αυτά δεν αναιρούνται (χριστιανικά). Το έθνος εδώ νοείται ως η γνωστή (τετραμερής) ηροδότεια έννοια.,
γ)ο Κων. Παλαιολόγος μπορεί να είναι εθνομάρτυρας ή μέγας ήρωας, αλλά η αγιότητα είναι κάτι διαφορετικό. Διότι και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, κι ο Παύλος Μελάς, κι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης κι ο Γρηγόριος Αυξεντίου έδωσαν την ζωή τους για τα δίκαια του έθνους και την ελευθερία ημών των Ελλήνων, αλλά δεν είναι Άγιοι. Άγιοι είναι οι Νεομάρτυρες, ας πούμε. Διότι αυτό είναι μαρτύριο Πίστεως. Αυτό δε το μαρτύριο μπορεί να λειτουργήσει και ως βάπτισμα, σίγουρα. Η ουνίτικη υποδούλωσι στον Πάπα, οπότε, δεν είναι το μόνο εμπόδιο στην αγιότητα. Και, πάντως, η δόξα/αξία του είναι δεδομένη.,
δ)ο Πάπας είναι ...Πάπας, έτσι ή αλλιώς: αιρεσιάρχης, σύμβολο μίας εκ των σημαντικότερων ιστορικά πτώσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας (υπερηφάνεια-->αρχομανία). Και μπορούμε να το δούμε κι έτσι: εάν "ενωθούμε" ή προσεγγίσουμε υπό τον ... Πάπα(πάντοτε), που είναι αμετανόητος τελείως, τότε έχουμε "φραγκέψει" (αμετάκλητα), όσον αφορά την εθνική μας συνείδησι. Τουλάχιστον αυτό μας διδάσκει η ιστορία της Τουρκοκρατίας. Επίσης, ο Πάπας είναι το σύμβολο της εκκοσμίκευσης. Διότι είναι και πολιτικός-κοσμικός άρχοντας(του Βατικανού). Ούτως ή άλλως, εδώ μιλούμε για θεολογικό διάλογο. Για τον περίφημο διαχριστιανικό διάλογο. Ο οποίος έχει ως σκοπό τελικό, όπως είχε πει και ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος, την ένωσι όλων των "θρησκευμάτων". Το τι θα προέκυπτε είναι γνωστό, ήδη σχεδιασμένο και το σχέδιο της Νέας Τάξης και της λεγόμενης "Νέας Εποχής": του "υδροχοϊστή Ιησού", της "πανθρησκείας" και όλων των συναφών του παγκοσμιοποιητικού ολοκληρωτισμού.

Θα δω και τα υπόλοιπα κάποια στιγμή και θα τα συζητήσουμε. Ευχαριστώ για όλα. Smile
_________________
Α.«Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3)
Β."....κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία....": Μέγας Βασίλειος, "Ασκητικά", 34,1-2
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Μπρακούλιας
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 27, 2008 3:48 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αντιγράφω από Flash.gr:

Δήλωση Ιερώνυμου

«Η Εκκλησία παρακολουθεί με πολύ ενδιαφέρον και με αγωνία όλα αυτά τα θέματα, τα εθνικά μας θέματα. Η Εκκλησία, πρέπει να ξέρετε, ότι αφουγκράζεται και την αγωνία, αλλά και τους πόθους του λαού μας γιατί είναι ζυμωμένη με το λαό. Σε κάθε περίπτωση θα ενεργήσουμε με σύνεση και με σοβαρότητα, όπως πρέπει», τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος κατά την επίσκεψή του στα Ιωάννινα όπου ευχήθηκε στο μητροπολίτη Θεόκλητο για την εορτή του. Η δήλωση του αρχιεπισκόπου έγινε όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για το θέμα της ΠΓΔΜ και τις δηλώσεις του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμου, για διαδηλώσεις, δημοψήφισμα κ.λπ.

Για το ίδιο θέμα ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, τόνισε: «Νομίζω ότι αυτά όλα είναι έξω από το εκκλησιαστικό ήθος».

Από την πλευρά του, ο μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, υπογράμμισε: «Εγώ δεν μπορώ να κρίνω και ποτέ δεν έκρινα αρχιερείς. Το θέμα αυτό είναι εθνικό θέμα, είναι κοινωνικό, πολιτικό και διπλωματικό. Αυτή τη στιγμή νομίζω ότι κυρίως επικεντρώνεται στο διπλωματικό στοιχείο. Εμείς οι κληρικοί δεν ξέρουμε από διπλωματία και επειδή δεν ξέρουμε από ``παγίδες`` της διπλωματίας, γι’ αυτό δεν πρέπει να ασχολούμαστε με διπλωματικά ζητήματα. Νομίζω, ότι οι πολιτικοί αγαπούν την πατρίδα τους και κανένας πολιτικός δεν είναι προδότης. Θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τη χώρα μας».

...και μετά ο παρουσιαστής των ειδήσεων του MEGA πανηγύριζε: "η εκκλησία έχει πραγματικά αλλάξει σελίδα"!
Όντως, έχει αλλάξει σελίδα και χάρις στον Τζερόνιμο και την κλίκα του, έχει αποβάλλει τον εθναρχικό χαρακτήρα της και έχει ενσωματωθεί πλήρως στη Νέα Τάξη, έγινε ένας ακόμη εξουσιαστικός μηχανισμός της, όπως οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, τα ΜΜΕ, οι "αναρχικοί" και "αριστεριστές" των σαλονιών και των Εξαρχείων...
Η εκκλησιαστική νεοταξική ιεραρχία αποκαλύπτεται ξεκάθαρα πια, ευθυγραμμιζόμενη με την κυβέρνηση και τους πολιτικάντηδες με σκοπό να πνίξουν τις λαικές αντιδράσεις για Σκόπια, Κόσοβο.
Τζερόνιμο, Ζακύνθου, Ναυπάκτου, Ιωαννίνων και ο Μεσσηνίας που με περισσό θράσος και οίηση μιλά για "εκκλησιαστικό ήθος"!
Ποιος;
Ο λασπολόγος που σπίλωσε τον Ευστάθιο Σπάρτης (φυσικά και δεν έδωσε στον εισαγγελέα ονόματα των "εκβιαστών") και τον οποίο αποστρέφεται ολόκληρος
ο λαός της Μεσσηνίας!
Μόνο από τη φάτσα του που θυμίζει βυζαντινό αυλικό μηχανορράφο, φαίνεται το "εκκλησιαστικό ήθος" που επαγγέλεται!
Επιστροφή στην κορυφή
Κληρικός
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 27, 2008 5:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι φαίνεται να είναι.
Η ηγεσία της Εκκλησίας προσδέθηκε ξανά στο άρμα της κρατικής εξουσίας.
Μεθοδεύεται το κτύπημα κάθε εκδήλωσης.
Προβοκάρεται η λαοσύναξη της Θεσσαλονίκης.
Μεθοδεύεται ακόμα:
Η ΣΙΩΠΗ πάνω στα εθνικά ζητήματα.
Η ΦΙΜΩΣΗ κάθε αντίδρασης.

Ο ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ της εκκλησιαστικής κατήχησης πίσω από τους δυνάστες του κόσμου: Την αμερικανική ηγεμονία.
Επιστροφή στην κορυφή
Misha



Ένταξη: 18 Ιούν 2007
Δημοσιεύσεις: 137

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 28, 2008 2:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
o αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ούτε αντινεοταξίτικο αγώνα έκανε,ούτε εμπόδιο στις αμερικάνικες επιδιώξεις υπήρξε.

πούλησε τα 3.500.000 των υπογραφών για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες με αντάλλαγμα τα δις των ευρωπαικών κονδυλίων,έναν αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης στον Καρέα και μια νεα μεγαλοπρεπή μητροπολη στο κέντρο της πόλης.

αντινεοταξίτικη στάση με διακοπές στο 4 seasons του Παρισιού,θωρακισμενες Κράισλερ και αστακομακαρονάδες στην Αμοργό μοιάζουν με φαρσοκωμωδία,ειδικά όταν αφορούν μοναχό .

και ο κάθε αρχιεπίσκοπος είναι πρωτίστως και δια βίου μοναχός.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
φιλαλήθης



Ένταξη: 04 Ιούλ 2006
Δημοσιεύσεις: 410
Τόπος: Θεσ/νίκη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 28, 2008 7:46 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Misha έγραψε:
o αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ούτε αντινεοταξίτικο αγώνα έκανε,ούτε εμπόδιο στις αμερικάνικες επιδιώξεις υπήρξε.

πούλησε τα 3.500.000 των υπογραφών για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες με αντάλλαγμα τα δις των ευρωπαικών κονδυλίων,έναν αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης στον Καρέα και μια νεα μεγαλοπρεπή μητροπολη στο κέντρο της πόλης.

αντινεοταξίτικη στάση με διακοπές στο 4 seasons του Παρισιού,θωρακισμενες Κράισλερ και αστακομακαρονάδες στην Αμοργό μοιάζουν με φαρσοκωμωδία,ειδικά όταν αφορούν μοναχό .

και ο κάθε αρχιεπίσκοπος είναι πρωτίστως και δια βίου μοναχός.

Σε αυτά έχεις πολύ δίκηο, αδ. Misha. Δυστυχώς. Ο Χριστόδουλος εξεκίνησεν με πολλή φόρα,
αλλά "πόσο μεγάλη ήταν η φορά, πόσο το πήδημα μικρό", που λέει κι ο ποιητής μας Ουράνης!...

Και όσοι διαβάζουμε (πολύ) εκκλησιαστικό τύπο γνωρίζουμε καλά την στάσι του έναντι του Χριστόδουλου, παρά την άκρα τους παραδοσιακότητα(των εκάστοτε εφημερίδων), ή ακόμη και την (πολιτική) συντηρητικότητα. Ο "Ορθόδοξος τύπος", ας πούμε, είναι χαρακτηριστική περίπτωσι τύπου με σημαντικά συντηρητικές, αστοχριστιανικές, ευσεβιστικές οργανωσιακές("Ζωή" κτλ) καταβολές, δηλ. όμοιες με του Χριστόδουλου, που, όμως, πολέμησε εξόχως και με πάρα πολύ σθένος/ζήλο εξ αρχής τον οικουμενισμό(έχω βιβλίο του ιδρυτή του, π.Χαραλάμπους, πάνω σε αυτό ακριβώς), την Νέα Τάξη, την Νέα Εποχή, την παγκοσμιοποίηση, τον ελευθεροτεκτονισμό, τις μυστικές υπηρεσίες, και τα σχετικά... Και αυτή είναι η εφημερίδα, π.χ., που έχει ασκήσει πολύ αυστηρή κριτική στις επιλογές του Χριστοδούλου, έχει εκδώσει ακόμη και εκτενές βιβλίο. Το ίδιο ισχύει και με άλλες, όπως τον (καλό) "στύλο Ορθοδοξίας"...

Αυτό δε που οφείλουμε να πούμε, εάν θέλουμε να είμαστε "αντικειμενικοί", είναι, ότι ο μακαριστός πολέμησε αρχικά το ...αμερικανόπνευστο(sic) σημιτικό κράτος, ενεθουσίασε, δημιούργησε προσδοκίες. Το ίδιο συνέβη και με το Σχέδιο Ανάν, με τις σφαγές του ΝΑΤΟ το 1999, με τον Νόμο Αρσένη της ίδιας εποχής ακόμη, όπως έχω πει και δεν έγινε πιστευτό(!) κλπ. Όμως, από ένα σημείο και μετά, δεν ακούγαμε σχεδόν τίποτα και ο μακαριστός μάλλον άλλαξε ρότα. Ο δε Ορθόδοξος τύπος σε ένα πράγματι πολύ καλό άρθρο που πρόσφατα δημοσίευσε(ο διευθυντής σύνταξής του, νομίζω) έγραψε, περίπου, ότι συνεβούλευε τους Κύπριους ιεράρχες να μην ...μιλούν για τα του σχεδίου Ανάν κτλ. Και αυτό το φαινόμενο ήταν γενικευμένο, για τα περισσότερα θέματα...


Αλλά και τα όσα αναφέρεις είναι σημαντικά. Οι πολυτέλειες, οι μεγαλομανίες κτλ, γνωρίζουμε γενικώς, ότι δεν ωφελούν την Ορθοδοξία, αλλά την βλάπτουν, διότι ο κόσμος ...αηδιάζει, κοινώς... Και αυτό οι "φωταδιστές" bourgeois-δες το εξεμεταλλεύθηκαν ιδιαίτερα...

Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι μία πορευόμενη συνοδικά/ συλλογικά Διοικούσα Εκκλησία -τουλάχιστον παρά το πονηρό δεσποτοκρατικό σύστημα "εκλογής" επισκόπων, κατά Γρηγόριο Θεολόγο- που να κρατήσει ό,τι καλό είχε ο Χριστόδουλος, και να επανορθώσει τα λάθη, τις παραλείψεις του, όπως έχει ξαναειπωθεί...
Και αυτό που ακόμη δεν έχω καταλήξει ή βρει είναι η στάσι η σωστή χριστιανικά κάποιου επισκόπου κτλ έναντι των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής.

Αυτά...
_________________
Α.«Μη πεποίθατε επ' άρχοντας, επί υιούς ανθρώπων, οις ουκ έστι σωτηρία» (Ψαλμ.145, 3)
Β."....κλοπή είναι η οπωσδήποτε και οθενδήποτε αποκτηθείσα ιδιοκτησία....": Μέγας Βασίλειος, "Ασκητικά", 34,1-2
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες