Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Ο Πούτιν έχει εγκαταλείψει τους εξεγερμένους της Ουκρανίας;

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 21, 2014 6:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Ο Πούτιν έχει εγκαταλείψει τους εξεγερμένους της Ουκρανίας; Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο Πούτιν έχει εγκαταλείψει τους ριζοσπάστες εξεγερμένους της Νότιο-Ανατολικής Ουκρανίας;
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΑΡΤΙΝΟΣ



Μόνο σε 24 ώρες 34 πολίτες σκοτώθηκαν την Τετάρτη (20/8) στο Ντονέτσκ από τον ανηλεή βομβαρδισμό της πόλης από το πυροβολικό της αμερικανόδουλης κυβέρνησης της Ουκρανίας, η οποία έχει ως βασικό πολιτικο-κοινωνικό στήριγμά της τους νεοναζιστές.

Ο ιμπεριαλισμός της Δύσης επιχειρεί να ενσωματώσει την Ουκρανία στα αντιρωσικά σχέδιά του με τον τρόπο που πάντα γνώριζε: την πιο ακραία θηριωδία και την πιο αδίστακτη προπαγάνδα.


Σε εκατοντάδες χιλιάδες ανέρχονται οι ξεσπιτωμένοι φιλορώσοι και μη, πρόσφυγες στη Νοτιο-Ανατολική Ουκρανία, χιλιάδες οι άμαχοι θύματα και αλύπητος ο βομβαρδισμός και αποκλεισμός πόλεων, πρώτα απ'όλα του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ, από το κράμα μισθοφόρων των ΗΠΑ και της ΕΕ και ναζιστών που κυριαρχούν στο Κίεβο ελέω Ομπάμα αλλά και Μέρκελ –Ολάντ και σια...

Και όμως γι'αυτή την ιδιόμορφη νεογενοκτονία που θα τη ζήλευαν και οι πάλαι - ποτέ χιτλερικοί του Βερολίνου δεν λέγεται ούτε γράφεταιο τίποτα στη Δύση.

Ο λόγος είναι απλός. Οι μαζικές αγριότητες στη Νοτιο-Ανατολική και όχι μόνο, Ουκρανία, οι μαζικοί διωγμοί, οι σφαγές και η απίστευτη καταπίεση, εξυπηρετούν ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα του αμερικανο-ΕΕ ιμπεριαλισμού και τα βρώμικα σχέδιά του απέναντι στον ανταγωνισμό του με τη Ρωσία.
Και η Ρωσία του Πούτιν πώς απαντά σε αυτούς τους σχεδιασμούς;

Πηγές από το Ρωσικό πολιτικό κατεστημένο, οι οποίες διατηρούν την ανεξαρτησία τους από τη Ρωσική ηγεσία, τόνιζαν στην Iskra ότι το δίδυμο Πούτιν-Μεντβέντεφ, μετά από ταλαντεύσεις για ένα χρονικό διάστημα, έχει, αποφασίσει να εγκαταλείψει, σχεδόν, στην τύχη τους τους ρωσικούς και φιλορωσικούς πληθυσμούς της Ουκρανίας και ειδικότερα της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας και μαζί τους όλους εκείνους τους Ουκρανούς αντιφασίστες δημοκράτες που θέλουν μια δημοκρατική και προοδευτική Ουκρανία γέφυρα συνεργασίας, ειρήνης και σταθερότητας στην Ευρώπη.

Οι ίδιες πηγές τόνιζαν ότι ο Βλ. Πούτιν, αφού πήρε κάτι το αυτονόητο, την Κριμαία, η οποία άλλωστε ήταν πάντα καθαρό Ρωσικό έδαφος με ρωσικό πληθυσμό, θεώρησε ότι μπορεί να εμφανίζεται στο εσωτερικό της Ρωσίας περίπου ως θριαμβευτής και ως τέτοιος να διαθέτει την άνεση να κρατηθεί πολιτικά μακριά, χωρίς κόστος, από τη Νοτιοανατολική Ουκρανία.

Άλλες πηγές υπογράμμιζαν μάλιστα, πιο κυνικά, ότι επ'αυτού υπάρχει στην ουσία άτυπη συμφωνία της Ρωσίας με τις ΗΠΑ: Η Κριμαία να παραχωρηθεί στη Ρωσία και η Νοτιοανατολική Ουκρανία να παραδοθεί ως τρόπαιο στο έλεος των εγκάθετων ΗΠΑ και ΕΕ στο Κίεβο δια «πάσαν χρήσιν».

Ένας ανομολόγητος φόβος του Πούτιν ήταν ο κλιμακούμενος πολιτικός και κοινωνικός ριζοσπαστισμός του κινήματος των φιλορώσων στην Ουκρανία, ο οποίος έθετε σε κίνδυνο τις αρπακτικές και δυναστικές πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Ρωσίας.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά θα ήθελε να φορτωθεί τις ριζοσπαστικές τάσεις της λαϊκής εξουσίας των φιλορώσων στα ουκρανικά εδάφη.

Από την άλλη, τόνιζαν ρωσικοί κύκλοι, πως το δίδυμο Πούτιν-Μεντβέντεφ, παρά τις αντιθέσεις του, υπερεκτίμησε και συνεχίζει να υπερεκτιμά τη δύναμη και την αποφασιστικότητα των ΗΠΑ γενικώς και ειδικώς στην αντιμετώπιση του Ουκρανικού συστήματος.

Οι ίδιοι κύκλοι έλεγαν πως οι ΗΠΑ μπορεί να κέρδισαν τον πρώτο ψυχρό πόλεμο αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν επιτυχώς ένα δεύτερο.

Αντίθετα ΗΠΑ και κυρίως η ΕΕ, βρίσκονται σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική αποδυνάμωση, χάνουν διαρκώς και μάλλον με ταχύτητα, έδαφος, ενώ όπου προβαίνουν τελευταία σε στρατιωτικές επεμβάσεις αναγκάζονται σε υποχωρήσεις, αποτυχίες αν όχι και σε ήττες.

Αυτές τις ώρες η Ρωσία αλλά και γενικότερα οι ανερχόμενες δυνάμεις των BRICS θα μπορούσαν να σηκώσουν πολύ πιο αποτελεσματικά το ανάστημά τους και να δείξουν μια άλλη κατεύθυνση στις περιφερειακές διενέξεις και τα πλανητικά προβλήματα.

Οι ίδιες πηγές, όμως, εξέφραζαν στην Iskra τις ζωηρές αμφιβολίες τους για το κατά πόσο η σημερινή Ρωσική ηγεσία έχει τη θέληση και τη δύναμη να αντιμετωπίσει χωρίς το «κόμπλεξ» της πρόσφατης ήττας του πρώτου ψυχρού πολέμου (αν και σε πολύ διαφορετικούς όρους καθεστώτων και χαρακτήρα) τον ιμπεριαλισμό ΗΠΑ και ΕΕ.

Ο υπογράφων δεν παραβλέπει, φυσικά, την βαθιά συνθετότητα της κατάστασης στην Ουκρανία, στην Ευρώπη και στις Ρωσο-αμερικανο-ΕΕ σχέσεις.

Κατανοεί, όμως, ότι ο κόσμος αλλάζει ραγδαία και ότι ζούμε τους επικίνδυνους και τραγικούς σπασμούς αυτής της αλλαγής και ότι η Ρωσία βρίσκεται στο μεταίχμιο αυτών των αλλαγών.

Η ηγεσία Πούτιν στο βαθμό που δεν θα μπορέσει να υπερασπιστεί τους φιλορώσους της Ουκρανίας και πολύ περισσότερο εφ'όσον τους εγκαταλείψει μέχρι τέλους, κινδυνεύει να βρεθεί γρήγορα στον «αέρα» και το «κενό».

Έτσι κι αλλοιώς μόνο μια νέα προοδευτική και βαθιά δημοκρατική Ρωσία θα μπορέσει να υπερασπίσει τα γνήσια και νόμιμα εθνικά της συμφέροντα και μαζί μια άλλη προοδευτική κατεύθυνση στην Ευρώπη και τον κόσμο.

Και μια τέτοια Ρωσία ασφαλώς δεν είναι η Ρωσία του Πούτιν.

Αυτήν την Ρωσία και αυτήν την άλλη Ουκρανία προς το παρόν αντιπροσωπεύουν, μόνοι και αβοήθητοι, οι εξεγερμένοι του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ. Είμαστε μαζί τους!


ΠΗΓΗ:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17407:poytin-egkataleipsei&catid=38:di-kosmos&Itemid=173

ΡΕΣΑΛΤΟ:
Διαβάστε και δύο σχετικά κείμενά μας:
α). Ουκρανία: Ο Πούτιν ολιγωρεί ή παίζει τα δικά του παιχνίδια;
β). Οι ειδωλολάτρες του Πούτιν


Βρίσκονται ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8794
Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 21, 2014 3:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Οι Λαϊκές Δημοκρατίες της Ανατολικής Ουκρανίας, μεταξύ πολιτοφυλακών και ολιγαρχών
Boris Kagarlitsky



Στον πόλεμο μεταξύ της κυβέρνησης της Ουκρανίας και των δημοκρατιών της Νοβορωσίας οι θέσεις των αντιπάλων σταδιακά σταθεροποιούνται.

Οι πόροι και των δύο πλευρών έχουν εξαντληθεί, ενώ τα πολεμοφόδιά τους τελειώνουν.


Για τις δυο λαϊκές δημοκρατίες, του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, που αμύνονται ενάντια στις πολλαπλά ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις του Κιέβου, ισχύει απόλυτα η γνωστή αρχή: «η κυβέρνηση χρειάζεται να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά η εξέγερση δεν χρειάζεται παρά να μην τον χάσει».


Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην Ουκρανία, η αυξανόμενη αποθάρρυνση των υποστηρικτών του καθεστώτος του Κιέβου και η σταδιακή ανάπτυξη αντάρτικης δράσης στις υπό κυβερνητικό έλεγχο περιοχές, προαναγγέλλουν μια νέα φάση στον εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος ασφαλώς θα επεκταθεί πολύ πέρα από τα όρια της νοτιοανατολικής Ουκρανίας.

Τα μέσα Αυγούστου σημαδεύτηκαν από την αποτυχία της τελευταίας επίθεσης του κυβερνητικού στρατού (κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται και για την τελευταία επίθεση της θερινής εκστρατείας του Κιέβου). Είναι σημαντικό ότι στην προηγούμενη επίθεση τα κυρίαρχα Δυτικά μέσα ενημέρωσης, ενώ συστηματικά έκρυβαν κάθε πληροφορία για το πώς εξελισσόταν πραγματικά ο πόλεμος, ξαφνικά πλημμύρισαν από έναν κατακλυσμό ειδήσεων για τις συγκλονιστικές επιτυχίες του κυβερνητικού στρατού.

Έπειτα άκρα του τάφου σιωπή διαδέχτηκε όλες τις αισιόδοξες προφητείες τους. Ακριβώς το ίδιο συνέβη και αυτήν τη φορά. Η αποτυχία της δεύτερης επίθεσης ακολούθησε το ίδιο σενάριο με της πρώτης: οι επιτιθέμενοι αποκόπηκαν από τις βάσεις τους και κατέληξαν να βρεθούν περικυκλωμένοι. Οι δήθεν νίκες έγιναν πραγματική καταστροφή. Δυστυχώς δεν μπορείς να κερδίσεις τον πόλεμο στο επικοινωνιακό πεδίο όταν τόν χάνεις στο πεδίο της μάχης.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως οι Λαϊκές Δημοκρατίες της Νοβορωσίας έχουν θετικές προοπτικές.

Ωστόσο παρ' όλες τις στρατιωτικές τους νίκες
εκτυλίσσεται τώρα σ' αυτές μια πολιτική και διοικητική κρίση που εγκυμονεί νέους κινδύνους, οι οποίοι, μολονότι δεν είναι χειρότεροι από τις επιθέσεις των κυβερνητικών, είναι εξίσου σοβαροί.

Τις τελευταίες εβδομάδες ολόκληρη η ηγεσία στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ έχει ουσιαστικά αντικατασταθεί.

Η πιο βαρυσήμαντη και απροσδόκητη εξέλιξη ήταν η αποπομπή του στρατιωτικού αρχηγού των πολιτοφυλακών, του Ίγκορ Στρελκόφ. Τηρώντας τις καλύτερες σοβιετικές παραδόσεις, η ανακοίνωση της αντικατάστασής του ανέφερε πως δήθεν «μετατέθηκε σε άλλο τομέα δουλειάς». Η αντικατάσταση αποφασίστηκε ενώ ο Στρελκόφ βρισκόταν στη Μόσχα, μακριά από το στρατό του.

Η απομάκρυνση του Στρελκόφ είναι μια προφανής πράξη εκδίκησης δυνάμεων του Κρεμλίνου, τις οποίες ο ηγέτης των πολιτοφυλακών είχε υποχρεώσει σε μια σοβαρή πολιτική ήττα στις αρχές Ιουλίου. Τότε οι μονάδες της πολιτοφυλακής, έπειτα από ηρωική άμυνα δύο μηνών γύρω από το Σλαβιάνσκ, έσπασαν τον κλοιό των ουκρανικών δυνάμεων και αναδιπλώθηκαν στο Ντονέτσκ, ενώ εκεί πολιτικοί που συνδέονται με το Κρεμλίνο σχεδίαζαν ήδη να παραδώσουν την πόλη στην κυβέρνηση του Κιέβου. Η άφιξη των πολιτοφυλακών από το Σλαβιάνσκ συνοδεύτηκε από ριζική εκκαθάριση στις δομές της εξουσίας. Δεν ασκήθηκαν διώξεις στους συνωμότες, αλλά όλοι τους αναγκάστηκαν ο ένας μετά τον άλλο να παραιτηθούν. Στη συνέχεια εγκατέλειψαν την πόλη χωρίς τυμπανοκρουσίες, άλλοι φεύγοντας για Μόσχα και άλλοι για Κίεβο.



Αυτό συνέβη μέσα σε μια ατμόσφαιρα ολοένα μεγαλύτερης πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης στο κίνημα.

Τον Αύγουστο στελέχη των πολιτοφυλακών με μια ανοιχτή επιστολή απαίτησαν να γίνει πράξη το σύνθημα της "κοινωνικής δημοκρατίας", το οποίο είχαν από νωρίτερα διακηρύξει οι λαϊκές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ.

Ζητούσαν εθνικοποίηση των περιουσιών των ολιγαρχών, και θέσπιση μεταρρυθμίσεων που να προωθούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Πρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιέτ ανέλαβε ο Μπαρίς Λιτβίνοφ, παλαίμαχος κομμουνιστής που είχε νωρίτερα συγκρουστεί με την κομματική ηγεσία.

Καταργήθηκε με νόμο η εμπορευματοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης, την οποία είχε ξεκινήσει η προηγούμενη ηγεσία, ενώ έγιναν και αλλεπάλληλες, αν και κάπως δειλές, προσπάθειες εθνικοποιήσεων.

Από την πλευρά τους, οι πολιτικοί ειδήμονες που περιστοιχίζουν το Κρεμλίνο εξαπέλυσαν στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης μια εκστρατεία εναντίον του Στρελκόφ. Η δυσφορία των γραφειοκρατών της Μόσχας και των προπαγανδιστών που τους στηρίζουν είναι κατανοητή: ενώ εκείνοι στρογγυλοκαθισμένοι στα άνετα γραφεία τους φτιάχνουν σχέδια και οργανώνουν ίντριγκες, κάποιοι άλλοι στην πρώτη γραμμή των αγώνων γράφουν ιστορία χωρίς να ζητούν την άδειά τους.

Παραδόξως, ήταν ο Στρελκόφ εκείνος που συνέβαλε καθοριστικά στη ριζοσπαστικοποίηση, παρ' όλη τη συμπάθειά του για την τσαρική μοναρχία και τη νοσταλγία του για τη ρωσική αυτοκρατορία. Ο ηγέτης των πολιτοφυλακών όχι μόνο φημίζεται για την ειλικρίνεια και το ανοιχτό του πνεύμα (αρκεί να δούμε πόσο λεπτομερειακά παρουσιάζει τις δυσκολίες και τις αποτυχίες του, εντελώς αντίθετα από την προπαγάνδα της Μόσχας και του Κιέβου). Παρά τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του, το πολιτικό ένστικτο του Στρελκόφ τον έστρεψε, σε μεγάλο βαθμό, στην υποστήριξη κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του τόνισαν επανειλημμένα ότι δεν θα επιτρέψουν η Νοβορωσία να γίνει αντίγραφο της προ-Μαϊντάν Ουκρανίας, σε απόλυτη αντίθεση με τη στρατηγική του Κρεμλίνου, που στοχεύει ακριβώς σ' αυτό.

Αντίθετα από άλλους ηγέτες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, που έτρεχαν συνεχώς στη Μόσχα για να ζητήσουν βοήθεια (ως επί το πλείστον μάταια), ο διοικητής των πολιτοφυλακών βρέθηκε μαζί με το στρατό του στην πρώτη γραμμή της μάχης. Εκεί πάντως, όπως απέδειξε η πράξη, ήταν ασφαλέστερος πολιτικά από ό,τι στους διαδρόμους της εξουσίας στη Μόσχα.

Το πώς ο Στρελκόφ προσελκύστηκε στη Μόσχα, και τι μεσολάβησε εκεί προκειμένου να υπογράψει την «εθελοντική» παραίτησή του (αν πράγματι έκανε τέτοια δήλωση) μπορούμε μόνο να το μαντέψουμε. Πιθανόν να τόν απείλησαν με πλήρη διακοπή του ρωσικού ανεφοδιασμού στις απελευθερωμένες περιοχές της Νοβορωσίας. Σε μεγάλο βαθμό αυτή η εξάρτηση των δυο λαϊκών δημοκρατιών από εξωτερικούς προμηθευτές οφειλόταν στην ανόητη διαχείριση από εκείνους που ο Στρελκόφ απομάκρυνε από τις θέσεις τους τον Ιούλιο και αρχές Αυγούστου. Ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι αποδείχθηκαν απρόθυμοι ή ανίκανοι να οργανώσουν την οικονομία των μετόπισθεν, ώστε να εξασφαλιστεί ομαλή κατανομή των πόρων. Τον Αύγουστο οι λαϊκές δημοκρατίες είχαν φτάσει στα πρόθυρα της καταστροφής, που τελικά αποσοβήθηκε με αποστολές τροφίμων και πυρομαχικών από τη Ρωσία. Είναι εξαιρετικά πιθανό αυτός ακριβώς ο μοχλός να χρησιμοποιήθηκε από τους διαδρομιστές του Κρεμλίνου για ν' απαλλαγούν από τον Στρελκόφ.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι συντηρητικές δυνάμεις πήραν την εκδίκησή τους, και ο στρατιωτικός ηγέτης του Ντονέτσκ απομακρύνθηκε. Άτομα γνωστά για τις διασυνδέσεις τους με τους ολιγάρχες διορίστηκαν έκτοτε σε θέσεις-κλειδιά. Τις ίδιες ημέρες, στη Μόσχα, ο ουκρανός πολιτικός Όλεγκ Τσαριόφ, διωγμένος από το Ντονέτσκ από τους μαχητές της πολιτοφυλακής και χωρίς να εκπροσωπεί κανέναν, παρουσίασε τη "νέα σημαία της Νοβορωσίας".

Πρόκειται για μια αναποδογυρισμένη εκδοχή της παλιάς αυτοκρατορικής σημαίας, που προφανώς σκοπό έχει να παραμερίσει τη σκούροκόκκινη σημαία με το σταυρό του Αγίου Ανδρέα, κάτω από την οποία αγωνίζεται σήμερα η πολιτοφυλακή.

Ο ρωσικός τύπος αναφέρει ήδη ανοιχτά τη συμφωνία που πέτυχαν οι γραφειοκράτες της Μόσχας με τον πλουσιότερο ουκρανό ολιγάρχη, Ρινάτ Αχμέτοφ.

Ακολουθώντας τις καλύτερες παραδόσεις του παλαιού καθεστώτος, η γραφειοκρατία του Κρεμλίνου αποφάσισε να θυσιάσει τα απελευθερωμένα εδάφη στον νέο υποτελή της, σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που εκείνος της πρόσφερε μεσολαβώντας στις σχέσεις της με το Κίεβο, και προοπτικά με τη Δύση.

Παράλληλα αναβίωσαν οι επαφές μεταξύ ρώσων και ουκρανών διπλωματών,
και ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη ζωηρές συζητήσεις για τη μοίρα της νοτιοανατολικής Ουκρανίας.

Μετά την αποτυχία της τελευταίας επίθεσης, και καθώς βρίσκεται αντιμέτωπο με αυξανόμενες εσωτερικές δυσκολίες, το Κίεβο θα μπορούσε κάλλιστα να ετοιμάζεται για συμφωνία.

Το μόνο πράγμα που οι συγγραφείς αυτού του σεναρίου δεν πήραν υπόψη τους είναι πώς τα βλέπουν όλα αυτά οι κάτοικοι της ίδιας της Νοβορωσίας και της Ουκρανίας, αλλά και τις διαθέσεις των κατοίκων του βομβαρδισμένου Ντονέτσκ και τη συνολική λογική της επαναστατικής διαδικασίας στην οποία τώρα πια εισέρχεται σταδιακά η ρωσική κοινωνία.

Οι μαχητές της πολιτοφυλακής και οι ακτιβιστές οι οποίοι, την ώρα που βομβαρδίζονται, δημιουργούν ένα νέο κράτος, δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι να παριστάνουν τις υπάκουες μαριονέτες κάποιων άλλων που αποφασίζουν γι' αυτούς στο εξωτερικό, στη Μόσχα ή στο Κίεβο.

Στην Νοβορωσία οι ιδεαλιστικές συμπάθειες για μια ανύπαρκτη στην πραγματικότητα Ρωσία, που χαρακτήριζαν τους πρώτους μήνες της εξέγερσης, τώρα έχουν αντικατασταθεί από ολοένα μεγαλύτερο μίσος για τους γραφειοκράτες του Κρεμλίνου, το οποίο οι υποστηρικτές των δυο λαϊκών δημοκρατιών κατηγορούν για δολιοφθορά και προδοσία.

Αλλά και μέσα στην ίδια τη Ρωσία ανάλογες διαθέσεις εξαπλώνονται και παίρνουν πλέον μορφή χιονοστιβάδας. Όσο για τον Ίγκορ Στρελκόφ, τώρα πια τον έχει αντικαταστήσει μια νέα ομάδα στρατιωτικών που ωρίμασαν στο πεδίο της μάχης, και τον έχουν κατά κάποιο τρόπο για ίνδαλμα, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ διαφορετικοί από αυτόν, καθώς έχουν πολύ πιο ριζοσπαστικές και αριστερές απόψεις.

Οι γραφειοκράτες με τις ίντριγκες, τους εκβιασμούς και τη χειραγώγηση μπορεί να πετύχουν κάποιες τακτικές νίκες, και να διώξουν μερικούς από την ηγεσία των δυο λαϊκών δημοκρατιών. Αλλά δεν θα τα καταφέρουν να σταματήσουν την επαναστατική κρίση, η οποία αναπτύσσεται και δυναμώνει ολοένα περισσότερο.

16 Αυγούστου 2014



*Μεταφράστηκε από τα ρωσικά στα αγγλικά για την επιθεώρηση Links. International Journal of Socialist Renewal από τον Renfrey Clarke.
Απόδοση στα ελληνικά από το aristeroblog.gr:
http://aristeroblog.gr/node/2719
Περισσότερα κείμενα του Μπαρίς Καγκαρλίτσκυ, εδώ:
http://links.org.au/taxonomy/term/629
Επιστροφή στην κορυφή
ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 28, 2014 5:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΟΥΠΟΛΗΣ Ο ΛΑ'Ι'ΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ




Ο λαϊκός στρατός της Νοβορωσίας μπήκε στο ανατολικό προάστιο Shyrokyne της Μαριούπολης, 10 χιλ από το κέντρο της πόλης.

Δημοσιογραφικές και στρατιωτικές πηγές επιβεβαιώνουν επίσης ότι οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν υποχωρήσει από το Novoazovsk, πόλη μεγάλης στρατηγικής σημασίας της νοτιοανατολικής Ουκρανίας.


Εκπρόσωπος του Λαϊκού Στρατού τόνισε στο πρακτορείο Interfax ότι το Novoazovsk βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους και ότι σύντομα θα απελευθερώσουν και την Μαριούπολη.


Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
υπάρχουν πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες έχουν ήδη καταλειφθεί σημεία ελέγχου και στα δυτικά όρια της Μαριούπολης.

Σε περίπτωση που ο Λαϊκός Στρατός καταλάβει τη Μαριούπολη θα σημειώσει μια μεγάλη επιτυχία. Όχι μόνο γιατί η πόλη είναι η δεύτερη σε πληθυσμό στη περιοχή και έχει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο της Αζοφικής. Αλλά κυρίως γιατί θα δημιουργηθεί ένας «διάδρομος» ανάμεσα στη Ρωσία και τη Κριμαία.

Ο ουκρανικός στρατός ανακοίνωσε ότι το πλοίο «Donbass» στο λιμάνι της Μαριούπολης, κατέρριψε μη επανδρωμένο ρωσικό αεροσκάφος, αλλά η πληροφορία ελέγχεται.

3000- 4000 πρώην στελέχη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων και εν ενεργεία Ρώσοι στρατιωτικοί,
οι οποίοι έχουν αιτηθεί άδεια, έχουν ενωθεί με τις δυνάμεις του λαϊκού στρατού. Το γεγονός αυτό πιστοποιεί ότι υπάρχουν κέντρα εντός της ρωσικής ηγεσίας που έχουν αυτονομηθεί (Winkαπό την επίσημη, κεντρική πολιτική της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστική των αντιθέσεων αυτών είναι η δήλωση στο Reuters, του μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ela Poliakova: «Όταν ομάδες ανθρώπων, υπό τις εντολές διοικητών, επιβαίνοντας σε άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα, βρίσκονται στο έδαφος άλλης χώρας, διαβαίνοντας τα σύνορα, εγώ το θεωρώ εισβολή».

Η κυβέρνηση του Κιέβου βρίσκεται για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο. Διαδηλώσεις γίνονται αυτή τη στιγμή στο Κίεβο. Από τη μία, ακροδεξιών ομάδων που κατηγορούν το στρατό για προδοσία και ζητούν πιο δυναμικές λύσεις και από την άλλη φιλειρηνικών ομάδων, που ζητούν παύση των εχθροπραξιών.

Κλιμακώνοντας τη διπλωματική αντιπαράθεση ο Πρόεδρος της νεοφασιστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας Poroshenko κάλεσε, ζήτησε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και ακύρωσε την επίσκεψή του στην Τουρκία, ενώ αναμένεται να συναντηθεί το Σάββατο με τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Βαν Ρόμπεϊ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Μπαρόζο, λίγη ώρα πριν από προγραμματισμένη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε.

Ο Ουκρανός πρεσβευτής στην Ε.Ε., Geliseyev, ζήτησε να συγκληθεί «έκτακτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 30 Αυγούστου για την Ουκρανία», αλλά και την παροχή «ευρείας στρατιωτικής και τεχνικής βοήθειας» στη χώρα του.

Στο ίδιο κλίμα η πρώην πρωθυπουργός Timoshenko κάλεσε τον Poroshenko να επιβάλει, άμεσα, στρατιωτικό νόμο στις περιοχές Donetsk και Lugansk.

Παράλληλα και ο εκπρόσωπος του State Department αναφέρθηκε σε ρωσική εισβολή, ενώ ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Κίεβο επανέλαβε την κατηγορία το πρωί. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, αφού πρώτα πρόβαρε το κουστούμι του Πεταίν, τόνισε ότι μια ενδεχόμενη ρωσική στρατιωτική δράση στην Ουκρανία, εάν επαληθευτεί, είναι «απαράδεκτη».

Η Λιθουανία και η Λεττονία, οι πιο «σταθεροί» σύμμαχοι των ΗΠΑ στη περιοχή, ζήτησαν να συγκληθεί εκτάκτως το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το θέμα.
.
«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία θα πρέπει να εξεταστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, ως μια πράξη επιθετικότητας. Τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να ανταποκριθούν αναλόγως» έγραψε ο υπουργός Εξωτερικών της Λετονίας Edgars Rinkevich.

Παράλληλα η Ελβετική Προεδρία συγκάλεσε επίσης έκτακτη συνεδρίαση του Μόνιμου Συμβουλίου του ΟΑΣΕ σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία.

Οι εξελίξεις τρέχουν. Σε στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Και η Ουκρανία, για άλλη μια φορά, γίνεται το κέντρο γεγονότων που θα έχουν πανευρωπαϊκές (και όχι μόνο) επιπτώσεις.

Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

ΠΗΓΗ:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17494:zafeirhs-ukrania&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

Επιστροφή στην κορυφή
ΘΥΜΙΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 30, 2014 8:43 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Ο Λαϊκός Στρατός …ενώνει τη Δύση με την ολιγαρχία της Ρωσίας…



Αυτό που θάβεται κυριολεκτικά (πριν ελαχίστων εξαιρέσεων) στα γεγονότα της Ουκρανίας είναι η Αυτό-οργανωση του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας, ο Λαϊκός Στρατός της, η Κοινωνικά Απελευθερωτική Λαϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ…

Μάλιστα η ηγεσία του ΚΚΕ, η οποία το όλο ζήτημα το …καρατομεί στην κλίνη του Προκρούστη των «ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων», έφτασε στο έσχατο σκαλοπάτι της ξεφτίλας: Να χαρακτηρίζει τη Λαϊκή Εξέγερση στη Νότιο-Ανατολική Ουκρανία, τη Λαϊκή Εξουσία που γεννιέται από ΚΑΤΩ, σαν «επιλογή τμημάτων της πλουτοκρατίας»:


«όπου τμήματα της πλουτοκρατίας των ανατολικών περιοχών, που έχουν αυτοανακηρυχθεί «Λαϊκές Δημοκρατίες» τραβώντας και το λαό με τα συμφέροντά τους, διαγκωνίζονται για την επιλογή συμμαχιών με ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και είναι υπέρ της Ρωσίας…».

Ολόκληρο το εμετικό κείμενο εδώ:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=8085602&publDate=30/8/2014

Αφού δεν ηγείται ένα ΚΚΕ της Εξέγερσης αυτή δεν μπορεί παρά να είναι «επιλογή» της …πλουτοκρατίας!!!


Με τέτοιες άθλιες ταχυδακτυλουργίες η ηγεσία του ΚΚΕ καλύπτει την ΠΡΟΔΟΣΙΑ της και τη ΣΙΩΠΗ της πάνω στα επαναστατικά γεγονότα της Ανατολικής Ουκρανίας…

ΟΛΟΙ τα πνίγουν αυτά τα γεγονότα των επαναστατικών διεργασιών και της Λαϊκής Εξουσίας. Απλώς κινδυνολογούν και εμπορεύονται το νέο «ψυχρό πόλεμο», ο οποίος μπορεί να εξελιχτεί σε «θερμός»…

Κανένας θερμός πόλεμος δεν μπορεί να γίνει, για τον απλούστατο λόγο ότι η Δύση (ο φασισμός του 4ου Ράιχ) δεν μπορεί να τον κάνει: Θα γίνει στάχτη η ίδια…

Διαβάστε σχετικό μας κείμενο εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/08/blog-post_9.html


Τα κύματα του ψυχρού πολέμου που ξεσηκώνονται από τη Δύση, η αχαλίνωτη κινδυνολογία και πολιτική εμπορία του τρόμου, ενός γενικευμένου, δηλαδή, θερμού πολέμου, όλα αυτά αποτελούν τα προπαγανδιστικά όπλα του πλανητικού φασισμού για να εξαναγκάσουν τον Πούτιν σε ακόμα μεγαλύτερους συμβιβασμούς.

Οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί του Πούτιν είναι που θρέφουν τον ψυχρό πόλεμο και την κινδυνολογία της Δύσης.

Ένα θέατρο διαπραγμάτευσης και διπλωματίας παίζεται και από τις δύο πλευρές: Από το 4ο Ράιχ και του ολιγάρχες της Ρωσίας.

Είναι ακριβώς τα συμφέροντα των ολιγαρχών της Ρωσίας που δεν θέλουν την εξάπλωση των επαναστατικών διεργασιών στην Ανατολική Ουκρανία, πυροδότης και στο εσωτερικό της Ρωσίας. Τρέμουν κι αυτοί την επαναστατική δυναμική της Λαϊκής Εξουσίας…

Αυτός ο τρόμος των ολιγαρχών είναι που καθορίζει τις παλινωδίες, τους συμβιβασμούς και τις διπλωματικές, διαπραγματευτικές κινήσεις του Πούτιν.

Αυτοί, όμως, οι συμβιβασμοί ανοίγουν ένα φαύλο κύκλο νέων παιχνιδιών και το σπουδαιότερο: Κλιμακώνουν τις πιέσεις της Δύσης, πιέσεις που μπορεί να φτάσουν μέχρι την επέμβαση του ΝΑΤΟ.

Η Δύση «πατάει» σε ένα «σημείο» ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ: Στο τσάκισμα των επαναστατικών διεργασιών και της Λαϊκής Εξουσίας (του Λαϊκού στρατού) της Ανατολικής Ουκρανίας: Τα συμφέροντα της Δύσης και του Πούτιν εδώ συμπίπτουν…

Εδώ βρίσκεται το διαπραγματευτικό κλειδί το οποίο αξιοποιεί άριστα η Δύση και εξαναγκάζει τον Πούτιν σε υποχωρήσεις: Ακόμα και να ζητάει από τις λαϊκές πολιτοφυλακές …ειρήνη!!!

Στο τέλος Πούτιν και οι γκάνγκστερ της Δύσης θα τα βρούνε με στόχο: Να τσακίσουν την Επανάσταση που απειλεί και τους δύο…

Αυτό το παιχνίδι της ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ επιχειρούν να καλύψουν οι πάντες με τις κινδυνολογίες, τον ψυχρό πόλεμο και με την εμπορία του γενικευμένου, θερμού, πολεμικού τρόμου.

Γι αυτό και οι πάντες ΣΙΩΠΟΥΝ, η παραποιούν (ΚΚΕ), τα επαναστατικά γεγονότα της Ανατολικής Ουκρανίας.

Ο πλανητικός ιμπεριαλισμός
βρίσκεται στα πρόθυρα της ΓΕΝΙΚΗΣ κατάρρευσης και μάλλον ο Πούτιν θα τον σώσει προσωρινά…

ΕΚΤΟΣ και αν οι λαοί της Ευρώπης ακολουθήσουν το παράδειγμα της λαϊκής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ και ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ στην Ανατολική Ουκρανία…

Επιστροφή στην κορυφή
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Αύγ 31, 2014 6:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ευρωπαίοι εθελοντές στο Λαϊκό Στρατό της Νοβορωσίας
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ



Τη στιγμή που δεκάδες μισθοφόροι από ιδιωτικές εταιρείες πολεμούν στις τάξεις του Ουκρανικού στρατού, δεκάδες εθελοντές από ευρωπαϊκές χώρες έχουν ενταχθεί στο Λαϊκό Στρατό της Νοβορωσίας. Οι εθελοντές προέρχονται και από χώρες της Ε.Ε. , όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Βρετανία αλλά και από άλλες χώρες όπως η Σερβία.

Ο Α. Mozgovoy, διοικητής της ταξιαρχίας «Prizrak», από την Περιφέρεια Lugansk, δήλωσε σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο MK.ru, ότι σε ένα τάγμα του υπάρχουν μαχητές από τη Βουλγαρία, τη Σλοβακία και τη Γερμανία.

Η σερβική μονάδα «Jovan Shevich»(Σέρβος αξιωματικός που εγκαταστάθηκε, επικεφαλής Σέρβων εποίκων στην Ουκρανία το 18ο αιώνα) αριθμεί πάνω από 250 εθελοντές, δραστηριοποιείται ενεργά στην Περιφέρεια του Lugansk και είναι μια από τις δύο σερβικές μονάδες στη περιοχή.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Athens Courier υπάρχουν και έλληνες εθελοντές, καθώς υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα Ελλήνων στα ανατολικά της Ουκρανίας, η οποία επίσης έχει υποστεί τις συνέπειες της πολιτικής της κυβέρνησης του Κιέβου και πολλοί από τα μέλη της κατέφυγαν στο Rostov και στο Kuban.

Η ιδεολογικοπολιτική σύνθεση των εθελοντών είναι ετερόκλητη και αντιφατική.


Απόλυτα ετερόκλητη είναι και η σύνθεση των ρώσων εθελοντών. Αυτοπροσδιορίζονται από κομμουνιστές έως οπαδοί της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας του Barkashov, αλλά στη πλειοψηφία τους δεν ανήκουν σε οργανωμένες συλλογικότητας και η πολιτική τους συνείδηση είναι συνήθως αντιφατική.

Στο πλευρό του Λαϊκού Στρατού, την περιοχή του Γκουλιάι Πόλιε, μάχονται ακόμη και Ουκρανοί αναρχικοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Μαχνοβίτες».

Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Γάλλου εθελοντή Guillaume: «Πιστεύουμε ότι ο ουκρανικός στρατός δεν θα είναι σε θέση να αντέξει μέχρι το χειμώνα ... κάθε μέρα που περνάει χάνουν χρήματα, χάνουν το κίνητρο, χάνουν ανθρώπινο δυναμικό, χάνουν πυρομαχικά.»

« ... είναι πολύ σημαντικό να δείξουμε ότι άνθρωποι από τη Δύση είναι διαφορετικοί από τις κυβερνήσεις τους και είναι έτοιμοι να έρθουν και να πολεμήσουν και να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν έναν άλλο κόσμο... δεν είμαστε παραστρατιωτικές ομάδες, μισθοφόροι ή επαγγελματίες στρατιώτες...
Έχουμε πραγματικό κίνητρο, ενώ ο στρατός του Κιέβου, που είναι μαριονέτες του ΝΑΤΟ, δεν έχει κανένα απολύτως κίνητρο... δεν ξέρουν πραγματικά γιατί αγωνίζονται, και εναντίον ποιού αγωνίζονται.... αυτή είναι η κύρια δύναμή μας.»
δηλώνει ένας άλλος Γάλλος εθελοντής, ο Nicola.

Ενώ οι Ισπανοί εθελοντές τονίζουν την ανάγκη για επιπλέον εθελοντές, όχι μόνο στο στρατιωτικό επίπεδο αλλά και σε βοηθητικές υπηρεσίες.

Το φαινόμενο των εθελοντών δεν το συναντούμε για πρώτη φορά στον Ισπανικό Εμφύλιο. Υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα(ήδη από τον 19ο αιώνα) και μια λιγότερη γνωστή σελίδα, που συνδέεται με την ελληνική ιστορία.

Στην επανάσταση στην Κρήτη, ενάντια στον Οθωμανικό ζυγό, το 1866-69 ως εθελοντής βρέθηκε, ανάμεσα σε άλλους, ο Γάλλος επαναστάτης (οπαδός του Μπλανκί) Gustave Flourens. Ο Flourens το 1865, κυνηγημένος από τη γαλλική αστυνομία, ήρθε στην Αθήνα. Το 1866 κατέβηκε στη Κρήτη όπου ήδη στις τάξεις των επαναστατών πολεμούσαν πολλοί ξένοι, κυρίως γαριβαλδινοί Ιταλοί και ευρωπαίοι σοσιαλιστές και αναρχικοί από διάφορες χώρες.

Πήρε μέρος σε πολλές μάχες,
και κέρδισε τόσο πολύ την εκτίμηση των Κρητών, ώστε του δόθηκε ο βαθμός του λοχαγού και η Κρητική Εθνοσυνέλευση τον όρισε πρέσβη της στο βασίλειο της Ελλάδας. (Τελικά σκοτώθηκε σε μάχη κατά τη διάρκεια της Κομμούνας του Παρισιού).

Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εθελοντές της επανάστασης του 1866-69.

Εκτός από τον Ιταλό αναρχικό Amilcare Cipriani, τον άνθρωπο που σήκωσε για πρώτη φορά τη σημαία της Διεθνούς σε οδόφραγμα στην ...Καπνικαρέα, ο οποίος επέστρεψε 30 χρόνια αργότερα, για να αγωνιστεί και πάλι «υπέρ των αδυνάτων Ελλήνων»... στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Η αντιφατικότητα μάλλον δεν είναι προϊόν ή προνόμιο μόνο του 21ου αιώνα και μάλλον ανέκαθεν εχθρευόταν, στη πραγματική ζωή, τα «καθαρά σχήματα».


Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ΠΗΓΗ:
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=17520:zafeirhs-ukrania&catid=37:di-evropi&Itemid=172
Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες