Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Έφυγε ο π. Μεταλληνός: Ένα φωτεινό και μαχητικό πνεύμα...

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 19, 2019 4:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Έφυγε ο π. Μεταλληνός: Ένα φωτεινό και μαχητικό πνεύμα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Έφυγε ο π. Μεταλληνός: Ένα φωτεινό και μαχητικό πνεύμα της Εκκλησίας…


Μας έφυγε ο π. Γεώργιος Μεταλληνός!

Η απώλειά του είναι μεγάλη!

Δεν υπήρξε μόνο ένα φωτεινό πνεύμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μεγάλος Δάσκαλος, αλλά και ένας ρωμαλέος και ασυμβίβαστος μαχητής εναντίον της Νέας Τάξης, εναντίον και των δυνάμεων εκείνων που λειτουργούσαν στο εσωτερικό της Εκκλησίας με στόχο την εσωτερική διάβρωσή της και την υποταγή της στα δόγματα της Νέας Εποχής…


Ο π. Μεταλληνός τίμησε το ΡΕΣΑΛΤΟ με τις συνεργασίες του, από την πρώτη ημέρα της έκδοσής του…

Νιώθουμε έτσι, όχι μόνο το θεολογικό, αλλά και το ΠΟΛΙΤΙΚΟ βάρος της απώλειας…


Το μόνο που μπορεί να αρθρώσουμε είναι: Αιωνία του η Μνήμη.

Βιογραφικό του π. Μεταλληνού, διαβάστε το εδώ:
https://www.newsit.gr/ellada/ekoimithi-o-pateras-georgios-metallinos/2939540/


Θα αναδημοσιεύσουμε και το παρακάτω κείμενο του π. Μεταλληνού, από το πρώτο τεύχος του περιοδικού.

Οι Ορθόδοξοι Μπροστά στο Χάος της «Νέας Εποχής»

Διαβάστε επίσης και το: Εκκλησία και Εξουσία
Και τα δύο βρίσκονται εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=25852#25852


Οι Ορθόδοξοι Μπροστά στο Χάος της «Νέας Εποχής»
Γράφει ο π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός



1. Η εποχή μας σφραγίζεται καθοριστικά από μια νέα ιστορική συγκυρία, τη Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων, ως στρατιωτικοπολιτική έκφραση της Νέας Εποχής, που ορίζεται αφετηριακά από τον πόλεμο του Κόλπου και την κατάρρευση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», το κενό του οποίου έσπευσε να καλύψει η αναδυθείσα παγκόσμια Μονοκρατορία, η Pax Americana, που μεταφέρει τον κόσμο μας αναδρομικά στην ενότητα της Pax Romana και σΆ ό,τι αυτή μπορεί να περικλείει για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, η ανθρωπότητα εντάχθηκε σΆ ένα παγκόσμιο σύστημα πολιτικής και αξιών, που ελέγχει και διαμορφώνει καθολικά, μέσω της ενιαιοποιούμενης παιδείας και των κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τον άνθρωπο και την κοινωνία ως πλανητικό άνθρωπο και πλανητική-ολιστική κοινωνία.

Στο σημείο αυτό επιτρέπεται ένας παραλληλισμός: Στις 11.5.330 αναδύεται ένα νέο ιστορικό μέγεθος, η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης (Ρωμανία από τον δ΄ αι. ή «Βυζαντίου» από το 1562), που υποστασιωνόταν με το τρίπτυχο: εκχριστιανισμένος ρωμαϊκός κρατικός φορέας-ελληνικός πολιτισμός/παιδεία και χριστιανική ορθοδοξία, ως ψυχή και ζωοοποιητική δύναμη του νέου αυτού παγκόσμιου μορφώματος.

Η σημερινή Νέα Εποχή, ως παγκόσμια αυτοκρατορία, ανατρέπει και υποκαθιστά το παλαιό με το δικό της τρίπτυχο: παγκόσμια πολιτική εξουσία–παγκόσμιος πολιτισμός, με την προϊούσα επικράτηση του δυτικού πολιτισμού, και παγκόσμια θρησκεία, ως Πανθρησκεία, για τη διαμόρφωση ολιστικής συνείδησης πάνω στην πανθεϊστική βάση: Όλοι ένα – όλοι Θεός! Μέσα στην πολυωνυμία του Υδροχοϊκού Μεσσία αθετείται η μοναδικότητα και αποκλειστικότητα του ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου στη δυνατότητα σωτηρίας ως θέωσης. Η ιδεολογία της Νέας Εποχής συνιστά, έτσι, πρόκληση ουσιαστική για την Ορθοδοξία.

Η Νέα Εποχή συνδέεται με τη μόνιμη πια στο δυτικό κόσμο χιλιαστική προσδοκία (ευδαιμονισμός), στα όρια μιας ενδοκοσμικής εσχατολογίας καθολικής ευημερίας και ειρήνης. Η ηχηρότητα αυτών των επαγγελιών δεν αποτρέπει όμως την απογοήτευση, καθώς γίνεται φανερό, ότι απλώς αναπαράγεται το παλαιό σύστημα με όλη την παθολογία και παθογένειά του.

2. Η Νέα Τάξη οδήγησε σε μια (νέα) Μονοκρατορία, την κυριαρχία μιας (νέας) παγκόσμιας Υπερδύναμης. Τα Χριστούγεννα εμείς οι ορθόδοξοι ψάλλουμε στο υπέροχο τροπάριο της Αγίας Κασσίας ή Κασσιανής, για τη «νέα τάξη» και την εγκόσμια μονοκρατορία της Παλαιάς Ρώμης, τα λόγια: «υπό μίαν βασιλείαν εγκόσμιον τα έθνη εγένοντο».

Σήμερα τα έθνη της εποχής μας «γίνονται» και πάλι υπό μια παγκόσμια βασιλεία,
εντασσόμενα -αναγκαστικά και στανικά- σΆ ένα κατασκευασμένο παγκόσμιο πολιτικό σχήμα, με την επιβολή σΆ όλα τα επίπεδα και όλους τους χώρους της μονοκράτειρας δύναμης. Η κατασκευασμένη αυτή «αλλαγή» εκφράζεται, πράγματι, αριστουργηματικά και προφητικά συγχρόνως στο γνωστό βιβλίο του George Orwell «1984». Αυτή είναι η Νέα Εποχή (New Age).

Η Νέα Εποχή κινείται, λοιπόν, σε τρία επίπεδα:
το πολιτικό, που σημαίνει κατίσχυση μιας υπερδύναμης με μονοκρατορικό παγκόσμιο ρόλο. το πολιτιστικό, με την επικράτηση ενός ραφιναρισμένου και ανανεωμένου δυτικού (φραγκογερμανικού) πολιτισμού. Τα γραφόμενα από κοινωνιολόγους του συστήματος, όπως ο Χάντιγκτον ή ο Ετζιόνι, κατά τη δική μου ανάγνωση, αυτό ακριβώς εκφράζουν: τη διαφοροποίηση του δυτικού πολιτισμού από την Ορθοδοξία και το Ισλάμ (ως διαπίστωση είναι απόλυτα ακριβής) για την επιβολή, στην επερχόμενη πολιτισμική σύγκρουση, του ευρωαμερικανικού «πολιτισμού» (της υποκουλτούρας, του ρέηβ, των ναρκωτικών και της κόλας).

Το τρίτο επίπεδο είναι το θρησκευτικό. Οι συνάξεις στην Ασσίζη (1986 κ.ε.) - διαθρησκειακές συμπροσευχές δηλαδή υπό την ηγεσία του Πάπα –δείχνουν, ότι τέθηκε ήδη σε λειτουργία ο σχετικός μηχανισμός, για την επικράτηση της παγκόσμιας θρησκείας με βάση την αρχή, ότι κάθε θρήσκευμα προσφέρει σωτηρία (πανθρησκειακή εκδοχή της «θεωρίας των κλάδων»). Αυτά απαιτούν, φυσικά, αναίρεση του Χριστιανισμού, και μάλιστα στην αυθεντικότητά του (Ορθοδοξία).

Θα μπορούσαμε ίσως να προσθέσουμε και ένα τέταρτο επίπεδο, το επιστημονικό, με την εξέλιξη της Βιολογίας και των ειδικών επιστημονικών κλάδων της (Βιογενετική - Βιοτεχνολογία - Γενετική Μηχανική), που προσφέρουν δυνατότητες απεριόριστες «προς χρήσιν» από την Υπερδύναμη, όποτε θελήσει να χρησιμοποιήσει όλες τις σχετικές επιστημονικές ανακαλύψεις-εξελίξεις για την ευκολότερη και ευρύτερη επικράτησή της.

3. Ο συνειδητά Ορθόδοξος εντάχθηκε στην Ενωμένη Ευρώπη, με συγκεκριμένες βεβαιότητες, που θα αποβούν καθοριστικές για την περαιτέρω παρουσία και στάση του μέσα σΆ αυτήν και γενικά στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Έχει σαφή συνείδηση της διαμετρικής διαφοράς ορθόδοξου και δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού.

Όλες οι εκφάνσεις του ελληνορθόδοξου πολιτισμού αποτυπώνουν τον αγώνα του ανθρώπου για την τελείωση της ύπαρξής του μέσα στην άκτιστη και θεουργική θεία χάρη. Στόχος του δεν είναι ο εξανθρωπισμός ή η ηθική βελτίωση του ανθρώπου, αλλΆ η υπέρβαση της κτιστότητάς του, με την ανάδειξη του ανθρώπου σε Θεάνθρωπο «κατά χάριν». Ανθρωπολογικό πρότυπο της Ορθοδοξίας δεν είναι ο «καλός καγαθός» άνθρωπος, αλλΆ ο Θεάνθρωπος.

Οι ορθόδοξοι λαοί στην πλατιά διαστρωμάτωσή τους είναι ζυμωμένοι μέσα σΆ αυτή την πολιτισμική παράδοση και παρά τις αναμφισβήτητες αλλοιωτικές επιρροές, που έχουν δεχθεί στην ιστορική τους πορεία, διακρατούν στη συνείδησή τους τα ζώπυρα αυτής της παράδοσης, που εκφράζεται στις οριακές στιγμές της ως «ανθρωπιά» και «φιλότιμο», όροι πρακτικά άγνωστοι σήμερα στον πολιτισμό της Δύσης.

Η δυτική κοινωνία, μέσα στις ιστορικές μεταλλαγές της (μετά από τα ισχυρά ρήγματα στην πολιτιστική συνέχειά της: αναγέννηση, διαμαρτύρηση, διαφωτισμός), έχει οδηγηθεί σε μιαν άλλη στάση ζωής, ριζικά αποστασιοποιημένη από τον ορθόδοξο πολιτισμό της προκαρλομάγνειας περιόδου της.

Η μετακαρλομάγνεια Ευρώπη, αποκομμένη από την πατερικότητα, ανέπτυξε έναν πολιτισμό που έχασε κυριολεκτικά την αυθεντική έννοια του Θεού, του ανθρώπου και της κοινωνίας. Ενώ δε παρήγαγε μια εκθαμβωτική επιστημονική πρόοδο, αποδεικνύεται εντελώς ανίσχυρη να διαπλάσει ανθρώπους, που να μπορούν να χρησιμοποιούν τα επιτεύγματα της επιστήμης για τη σωτηρία του ανθρώπου και όχι την καταστροφική εκμετάλλευσή του. Και μόνο οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι, ως δημιουργήματα της Ευρώπης και του πολιτισμού της, δείχνουν που μπορεί να οδηγήσει ο «χωρίς Θεό», ρομποτοποιημένος, ευρωπαϊκός (δυτικός) άνθρωπος.

4. Η Ενωμένη Ευρώπη και η τροφοδοτούμενη από αυτήν δυτική κοινωνία παρουσιάζονται για την Ορθοδοξία ως αγρός ιεραποστολικός, χώρος μαρτυρίας του λόγου και του τρόπου (στάσης ζωής), που συνιστά την ουσία της ορθόδοξης παράδοσης.

Αυτή μπορεί να είναι η δική μας προσφορά στον παραπαίοντα σημερινό κόσμο, όσο περίεργο και αν φαίνεται αυτό στον δυτικοποιημένο Έλληνα πολιτικό ή διανοούμενο. Διαφορετικά, η παρουσία μας δεν θα είναι μόνο χωρίς σημασία, αλλά θα ολοκληρώσει την υποτέλεια και αλλοτρίωσή μας.

Η παρουσία της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο οφείλει να είναι πρωταρχικά πνευματική και λειτουργική.

Η Θεία Λειτουργία, με όλη τη λατρεία μας, είναι ο σημαντικότερος θησαυρός μας, διότι περικλείει και διασώζει δυναμικά το φρόνημα και τη ζωή των Αγίων μας, την πίστη και τον θεόνομο τρόπο ύπαρξής τους. Η ασκητική παράδοση των Αγίων μας, αρχαίων και νέων, είναι η πηγή του πολιτισμού μας, πεμπτουσία του οποίου είναι ο λόγος του Χριστού μας «μακάριον εστι διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν» (Πραξ. 20, 35), που αναιρεί την εγωιστική βουλιμία και ατομοκρατική υστερία. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας: «Κάμε το καλό και ριξΆ το στο γιαλό». Δεν γνωρίζω αν υπάρχει σε άλλους λαούς αυτή η παροιμία! Και όπως είπε ο Αριστοτέλης, στις παροιμίες ενός λαού αποταμιεύεται η συνείδηση και πείρα του.

Βέβαια, οφείλω μια διευκρίνηση. Όταν ο Στ. Ράνσιμαν υποστήριζε, ότι ο 21ος αι. θα είναι «ο αιώνας της Ορθοδοξίας», προϋπέθετε τους Ορθοδόξους. Ο βαθύς αυτός γνώστης της αγιοπατερικής και ησυχαστικής παράδοσης δεν εννοούσε, φυσικά, μιαν εθιμική «ορθοδοξία», ιδεολογικοποιημένη και σκανδαλίζουσα τις συνειδήσεις, εξουσιαστική και διεκδικητική της εξουσίας, όλα αυτά που περικλείει ο όρος «ορθοδοξισμός».

Ο Ράνσιμαν ταυτιζόταν στο θέμα αυτό με τον Μακρυγιάννη. Για τη «μαγιά» του ελληνορθόδοξου – ρωμαίϊκου Γένους μιλούσε κι αυτός. Αυτή η «μαγιά» μπορεί να λειτουργήσει ως πνευματικός καταλύτης. Όχι μόνο για τον νεοεποχίτικο κόσμο, αλλά και για μας τους ανίατα ξενομανείς Νεοέλληνες.

Ρεσάλτο-τεύχος 1, Δεκέμβριος 2005



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 22, 2019 11:29 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο πάπα-Γιώργης και με το θάνατό του ξεσκέπασε την «ενημέρωση» του 4ου Ράιχ…




Είναι γνωστό πλέον (και λεπτομερειακά αναλυμένο από το ΡΕΣΑΛΤΟ) ότι η «ενημέρωση» είναι υποταγμένη, ΠΛΗΡΩΣ, στους μαφιόζους του χρήματος, συνακόλουθα στις δυνάμεις του σύγχρονου φασισμού (Νέα Τάξη-4ο Ράιχ).

Τα πάντα φιλτράρονται στις μεγάλες βιομηχανίες της «ενημέρωσης»…


Τα μεγάλα προπαγανδιστικά λαρύγγια (ΜΜΕ) μας σερβίρουν όχι απλώς τις ειδήσεις και την «ψυχαγωγία» φιλτραρισμένα, αλλά και αλλοιωμένα, ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τις πολιτικές επιταγές και τα ιδεολογικά δόγματα της Παγκοσμιοποίησης και του 4ου Ράιχ.


Αυτό που κυριαρχεί ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΑ στα ΜΜΕ
είναι ο Μηδενισμός και η αυθάδειά του, μια αχαλίνωτη «αντιρατσιστική» (στην πραγματικότητα άκρως ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ) και «αντιεθνικιστική» μυθολογία: Στην πραγματικότητα πλανητικά ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ, δηλαδή παραληρηματική ΥΠΕΡ της Παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ και των ΥΠΕΡ-εθνικών ελίτ εξουσίας.

Κάθε φωνή
πατριωτική και αντίθετη στα Μαντεία και τα ιερατεία της Παγκοσμιοποίησης (ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ κ.λπ) φιμώνεται, διώκεται αγρίως και συκοφαντείται ανελέητα…

Το έργο αυτό της φίμωσης, της παρασιώπησης, της δίωξης και της συκοφαντίας, το αναλαμβάνουν οι φασιστικές, προπαγανδιστικές χοάνες του καθεστώτος: ΜΜΕ και τα πολύχρωμα πολιτικά και ακαδημαϊκά ιερατεία…

Συχνά αυτή η παρασιώπηση και καρατόμηση των ΜΗ αρεστών φωνών παίρνει σκανδαλώδεις διαστάσεις…

Μια τέτοια σκανδαλώδη, δικτατορική διάσταση αποτελεί και η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ, σχεδόν, παρασιώπηση του θανάτου του π. Γεωργίου Μεταλληνού.

Οι Κεντρικές τηλεοπτικές μήτρες της δημοσιογραφικής πορνείας το θάψανε το ζήτημα ή το πέρασαν στα «ψιλά».

Ένα «λιοντάρι της Ορθοδοξίας», ένας πανεπιστημιακός ογκόλιθος με τεράστια διεθνή απήχηση, «φιλτραρίστηκε» μέσα από τις μεγάλες βιομηχανίες των ΜΜΕ και …ΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ…

Τα μεγάλα λαρύγγια του θεάματος και του Τύπου αφιερώνουν τεράστιο χρόνο και χώρο για κάθε σκανδαλοθηρία και νοσηρότητα, για κάθε πολιτικάντη απατεώνα και για τον πάπα-Γιώργη ούτε μια λέξη: Τέτοια μακάβρια και φασιστική «ενημέρωση»…

Εάν ήταν Εθνομηδενιστής ή κήρυκας ΥΠΕΡ της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης θα τον είχαν αγιοποιήσει…

Τον πατέρα Μεταλληνό
τον εξαφάνισαν(!) ακριβώς γιατί αποτελεί έναν ογκόλιθο της Ορθοδοξίας, συνακόλουθα, ένα Σύμβολο Αγωνιστικό ενάντια στους εθνομηδενιστές, ενάντια στους μηχανισμούς της Παγκοσμιοποίησης (ΕΕ κ.λπ), ενάντια στον παπισμό και τις δυνάμεις εκείνες της Νέας Τάξης που επιδιώκουν την άλωση της Ορθοδοξίας και της Ιστορικής και Εθνικής μας υπόστασης…

Όταν, βεβαίως, εξαφανίζεις με τη ΣΙΩΠΗ σου, μια τέτοια τεράστια και μαχητική προσωπικότητα, σαν αυτή του παπά-Γιώργη, ΤΟΤΕ αποκαλύπτεις, πιο κραυγαλέα και κατηγορηματικά, το φαιό πρόσωπό σου…

Ο Πάπα – Γιώργης και με το θάνατό του ξεσκέπασε τη φύση και το χαρακτήρα της σημερινής «ενημέρωσης»: Φύση φασιστική και χαρακτήρας προπαγανδιστικής κατήχησης στα δόγματα της Νέας Εποχής, της εποχής του 4ου Ράιχ…

Μια ανάδειξη της προσωπικότητας του π. Μεταλληνού γίνεται από τον Ιερόθεο Ναυπάκτου, εδώ:
https://www.vimaorthodoxias.gr/eipan/nafpaktou-ierotheos-o-p-georgios-metallinos-to-liontari-tis-orthodoxias/


Υ.Γ. Φυσικά η συντριπτική πλειονότητα των ιστολογίων τίμησε, δεόντως, τον π. Μεταλληνό, καθιστώντας πιο ευδιάκριτο το χάσμα της ενημέρωσης των ιστολογίων με την «ενημέρωση» των προπαγανδιστικών βιομηχανιών της Παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού…

Επιστροφή στην κορυφή

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες