Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Τα «Ιουλιανά» των «αγανακτισμένων» του 2011

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 13, 2020 8:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Τα «Ιουλιανά» των «αγανακτισμένων» του 2011 Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Τα «Ιουλιανά» των «αγανακτισμένων» του 2011



Σε ένα κείμενό μας γραμμένο τον Ιούλιο του 2017 και με τίτλο: «Ιούλιος: Ο μήνας των προδοσιών και των τραγωδιών…», σημειώναμε:

«O Ιούλιος είναι ένας μήνας που σημαδεύεται από μεγάλα ιστορικά γεγονότα: Κατά κανόνα προδοσιών του ελληνικού λαού.
Το πλέον πρόσφατο: Η μετατροπή, από τα «αριστερά» ανδρείκελα, του ΟΧΙ του ελληνικού λαού σε ΝΑΙ!!!

Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 62% είπε ένα βροντώδες «ΟΧΙ» στην ΕΕ και το ευρώ…
Η «αριστερή» πολιτική αλητεία μετέτρεψε αυτό το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ»...»


Ολόκληρο το κείμενο και οι ιουλιανές προδοσίες εδώ:
http://resaltomag.blogspot.com/2017/07/blog-post_4.html


Πριν εννέα χρόνια (2011) είχαμε και τα «Ιουλιανά» των «αγανακτισμένων», το «Κίνημα των Πλατειών», αλλά ένα μήνα πριν: Τον Ιούνιο

Κάθε μαζικό λαϊκό κίνημα, με στοιχειώδη πολιτική προοπτική και οργανωτική συγκρότηση, αφήνει κάποιες επαναστατικές παρακαταθήκες σε επίπεδο Ιδεών, Κοινωνικών Αιτημάτων και Οργάνωσης…

Στο Κίνημα των «αγανακτισμένων» ΔΕΝ θα βρει κανείς τέτοιες παρακαταθήκες…

Οι μόνες «παρακαταθήκες»
που άφησαν οι «Πλατείες» ήταν η προλείανση του εδάφους για την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ από περιθωριακή οργάνωση του 3% σε κυβερνητική πλειοψηφία…

Οι μόνες δηλαδή «παρακαταθήκες» του Κινήματος των Πλατειών είναι «παρακαταθήκες» που συμβάλλουν στην υπονόμευση των αυθεντικών Επαναστατικών Κινημάτων, συνακόλουθα στην εδραίωση των στρατηγικών (πολιτικών και οργανωτικών) των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης…

Από αυτήν την άποψη,
καλό θα είναι να θυμηθούμε κάποια ουσιώδη πολιτικά και οργανωτικά χαρακτηριστικά των «αγανακτισμένων» του 2011.

Θα αναδημοσιεύσουμε δύο άρθρα μας σχετικά με τα «ιουλιανά» των αγανακτισμένων.

Αποκτούν και μια ιδιαίτερη επικαιρότητα, λόγω της λαϊκής εξέγερσης στις ΗΠΑ, η οποία έχει σχεδόν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά: Εξέγερση «αγανακτισμένων».

Πολλά κείμενα επίσης, θα βρείτε εδώ:
https://resaltomag.blogspot.com/search?q=%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD


Το πρώτο κείμενο είναι γραμμένο στις 31 Μαΐου του 2011 και βρίσκεται εδώ:
https://resaltomag.blogspot.com/2011/05/blog-post_31.html


Καθεστωτικές υμνολογίες για τους «αγανακτισμένους»: Η Ιστορία καγχάζει!



Η ιστορία καγχάζει περιπαιχτικά και λίαν μοχθηρά: Σύσσωμο το καθεστώς με τους πολύχρωμους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς «μπράβους» του υμνούν και θεοποιούν τους «αγανακτισμένους» που κατακλύζουν τις πλατείες «αυθορμήτως», σαν άτομα χωρίς «συλλογικό εγώ», σαν «σκόρπια» και «ασυνάρτητη» διαδήλωση, ΧΩΡΙΣ πολιτικούς και οργανωτικούς άξονες, χωρίς συλλογικούς αποκρυσταλλωμένους στόχους και πολιτικές ιδέες, χωρίς «υποκινητές», «καθοδηγητές» και οργανώσεις, χωρίς ΗΓΕΤΕΣ…

Όλοι αυτοί που ωρύονται υστερικά εναντίον κάθε οργανωμένης λαϊκής εκδήλωσης χειροκροτούν εξίσου υστερικά σήμερα τους «αγανακτισμένους»!!!

Προσέξτε όμως: χειροκροτούν, υμνολογούν και θεοποιούν την έλλειψη οργάνωσης και καθοδήγησης, την έλλειψη αποκρυσταλλωμένων πολιτικών, προγραμματικών και οργανωτικών αξόνων, γύρω από τους οποίους η αγανάκτηση του λαού και η αυθόρμητη ΟΡΓΗ θα γίνονταν ο ιμάντας και ο μοχλός, αλλά και ο παραπέρα πυροδότης της ΔΡΑΣΗΣ, της ανατρεπτικής, ΣΕΙΝΗΔΗΤΗΣ δράσης…

ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ και ΘΕΟΠΟΙΟΥΝ την ΑΠΟΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ κάθε συλλογικού, οργανωτικού ιμάντα, την ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΑ της Βαβυλωνίας, τη μικροαστική ΕΞΑΡΣΗ του ατομικισμού, την αγελαία υστερία του ατομικού «ΕΓΩ»: της ατομικής «άποψης».

Η ιστορία καγχάζει!

Αυτοί που πελέκιζαν και πελεκίζουν με πρωτοφανή κανιβαλική αγριότητα τις απεργιακές κινητοποιήσεις και μαζικές εκδηλώσεις των εργαζομένων και του ελληνικού λαού, αυτοί που συκοφαντούν κάθε εργατική και λαϊκή εκδήλωση σαν ένδειξη «ανευθυνότητας», σαν «υπονόμευση» της «οικονομίας», σαν «ταλαιπωρία» των κατοίκων, ακόμα και σαν «τρομοκρατία» εναντίον του λαού και τόσα άλλα, ΤΩΡΑ μετατρέπονται σε κήρυκες των «ειρηνικών» συναθροίσεων των «πολιτών», ΑΡΚΕΙ αυτές να είναι απλά βογγητά και ασυνάρτητες κραυγές χωρίς ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, χωρίς ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ…

Ο ΣΚΑΪ που ζητούσε ακόμα και την κατάργηση άρθρων του Συντάγματος για να τίθενται εκτός νόμου οι συναθροίσεις, τώρα θεοποιεί τις «συναθροίσεις» των Πλατειών!!!

Το MEGA παραληρεί και αυτό για το «νέο κίνημα» το οποίο είναι ΕΞΩ και ΥΠΕΡΑΝΩ των κομμάτων και κάθε έννοιας Συντονισμού και Οργάνωσης. Η Τρέμη, ο Πρετεντέρης και το άλλο «όνειδος» της παρέας, ο Τσίμας, «τεκμηριώνουν» το νέο ιδεολόγημα των «νταβάδων»: Της «πανεθνικής συνάθροισης» των ασυνάρτητων, ανοργάνωτων κι χωρίς ηγέτες «Αγανακτισμένων»!!!

Οι γενίτσαροι του MEGA έχουν τη «σοφία» του Λαμπρακιστάν: την πιο καλοδουλεμένη φόρμα των νεοταξικών ιδεολογιών. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι «κινήματα» χωρίς Πολιτική και Οργάνωση, χωρίς δική τους ΕΞΟΥΣΙΑ μοιραία χειραγωγούνται και ποδηγετούνται από την υπάρχουσα ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΕΞΟΥΣΙΑ: Του καθεστώτος, των δομών του και των ποικίλων και πολύχρωμων μεταμφιέσεών του…

Αυτό το νεοταξικό ιδεολόγημα το έχει περιγράψει πολύ εύστοχα ο Φρομ από παλιά:

«Ο σύγχρονος καπιταλισμός χρειάζεται ανθρώπους που να αισθάνονται ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, μη υποκείμενοι σε καμία εξουσία, ή αρχή, ή συνείδηση –ωστόσο πρόθυμους να δέχονται διαταγές , να κάνουν ό,τι απαιτούν από αυτούς, να εφαρμόζουν καλά στην κοινωνική μηχανή, χωρίς τριβή, ανθρώπους που να μπορούν να καθοδηγούνται χωρίς βία, να ποδηγετούνται χωρίς ηγέτες, να παρακινούνται χωρίς σκοπό…».

Αυτά ακριβώς θεοποιούν όλα τα κανάλια στο «κίνημα» των «αγανακτισμένων».

Πρώτη στο χορό και η κατοχική ΕΡΤ.


Ακόμα και η …Πετρούλα του ΣΤΑΡ στο χορό της …αγανάκτησης!!!

Σύσσωμο και το πολιτικό κατεστημένο των επαγγελματιών απατεώνων. Και αυτό υμνεί το ανοργάνωτο και ακαθοδήγητο «κίνημα» της λαϊκής αγανάκτησης!!!

Οι προβοκατόρικες διαφοροποιήσεις κάποιων «λαγών» του χυδαίου τραμπουκισμού (Πάγκαλος, Καρατζαφέρης και ΣΙΑ), απλώς παρέχουν το άλλοθι στον κόσμο της πολιτικής και δημοσιογραφικής απάτης να θεοποιήσει την άσφαιρη «εξέγερση» των ατομικοτήτων…

ΟΣΟ το αυθόρμητο της λαϊκής αγανάκτησης και οργής παραμένει ατμός χωρίς κύλινδρο και έμβολο (οργάνωση και καθοδήγηση και δικά του όργανα δράσης-εξουσίας) θα εξατμίζεται και θα γίνεται από το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ της Ιστορίας, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ των παιχνιδιών του καθεστώτος.

Αυτό το «αυθόρμητο» θεοποιείται από τους μηχανισμούς εξουσίας, ακριβώς γιατί εδραιώνει τους μηχανισμούς εξουσίας και διευκολύνει τα πολιτικά τους παιχνίδια, ΟΣΟ παραμένει χωρίς Πολιτική, Οργάνωση και καθοδηγητικά όργανα.

ΘΕΟΠΟΙΟΥΝ αυτό το «αυθόρμητο» ακριβώς γιατί στο όνομα της σήψης των κομμάτων καταργούν κάθε έννοια κόμματος και οργάνωσης, κάθε οργανωτικό ιμάντα και ιστό της κοινωνίας.

Τα νεοταξικά ιδεολογήματα συνίστανται σε τούτο: Στην ισοπέδωση και κατάργηση κάθε κοινωνικού, εθνικού, πολιτικού και πνευματικού ιστού. Στη κατάργηση κάθε ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ.

Τα συνδικάτα, οι οργανώσεις και τα κόμματα, καθώς και οι λαϊκοί ηγέτες αποτελούν ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία του εθνικού και πολιτικού ιστού των κοινωνιών.

Το γεγονός ότι αυτά τα συνδικάτα και αυτά τα κόμματα έχουν ενσωματωθεί στο νεοταξικό καθεστώς και αποτελούν τους «μπράβους» του ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι πρέπει να ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΜΕ την έννοια της οργάνωσης και του κόμματος.

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. Στο φρενοβλαβή ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ των μαφιών του χρήματος…

Προς αυτήν την κατεύθυνση υμνολογούν και ΘΕΟΠΟΙΟΥΝ την ανοργάνωτη και ακαθοδήγητη ασυναρτησία της λαϊκής ΟΡΓΗΣ και αγανάκτησης.

Διαβάστε επίσης και άλλες σχετικές αναλύσεις ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5696


Η ΚΡΙΣΗ της ανθρωπότητας είναι σήμερα ΚΡΙΣΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ.

Επαναστατικά και αυθεντικά λαϊκά ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ πρέπει σήμερα να οικοδομήσουμε, να ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ για μια τέτοια οικοδόμηση και ΟΧΙ να καταργήσουμε κάθε έννοια ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ και ΗΓΕΣΙΑΣ, συνακόλουθα και Δημοκρατίας…

Ο Τρότσκι το έχει διατυπώσει πολύ παραστατικά:

«Χωρίς διευθυντική οργάνωση η ενέργεια των μαζών θα διασκορπιζόταν όπως ο ατμός που δεν είναι κλεισμένος μέσα σε ένα κύλινδρο με έμβολο. Ωστόσο η κίνηση δεν προέρχεται ούτε από τον κύλινδρο ούτε από το έμβολο, μα από τον ατμό»!

Το ίδιο και ο Λένιν:

«Χωρίς την ανάπτυξη του συνειδητού, όμως, τα αυθόρμητα ξεσπάσματα δε θα γίνουν ποτέ τίποτα «περισσότερο (από) ξεσπάσματα απόγνωσης κι εκδίκησης παρά αγώνας».

Αυτά για κάποιες σέχτες που πιστεύουν ότι δεν κάθονται στις πολυθρόνες με το να υποκαθιστούν την πολιτική παρέμβαση από την τρεχάλα των ποδιών τους, περιφέροντας τα κουρέλια τους και την πολιτική τους μιζέρια (καμία παραγωγή ιδεών) από εδώ και από κει…


Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 14, 2020 6:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Αγανακτισμένοι»: Ιούλιος 2011
https://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5803



40 μέρες Οργής: Φτώχεια ιδεών και πολιτική μιζέρια



Υπάρχουν περίοδοι στην ιστορία όπου η επελαύνουσα παρακμή και σήψη γίνεται πηγή της αλαζονικής ανοησίας, αδυνατίζει τη συλλογική συνείδηση και δημιουργεί σε πλατιά στρώματα του πληθυσμού την ανάγκη να μην έχουν πολιτικές πεποιθήσεις, την ανάγκη της παραπολιτικής χυδαιότητας, την ανάγκη δηλαδή να αναζητούν απελπισμένα μια αχτίδα φωτός από οποιοδήποτε τυχόντα πολιτικό τυχοδιώκτη.

Αυτό που συντελείται, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είναι η «επέλαση» της νεοταξικής βαρβαρότητας: Μια «επέλαση» ασύλληπτη, σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς, μια «επέλαση» χωρίς ιστορικό προηγούμενο. Τα πάντα ισοπεδώνονται! Η Ιστορία, η Πολιτική, η Αισθητική κάθε κοινωνική Επιστήμη βρίσκονται υπό διωγμό.

Ιδιαίτερα χλευάζεται η θεωρητική γνώση και έχει ανακηρυχθεί, επίσημα, η κηδεία της από τους άμβωνες της νεοταξικής βαρβαρότητας (ΜΜΕ).

Μέσα σε αυτή την ασύλληπτη κατάπτωση των ιδεών και αξιών, της γνώσης και της σκέψης, εκκολάπτεται η αυθάδεια της ανοησίας. Και αυτό γιατί τέτοιες καταστάσεις σήψης και παρακμής δημιουργούν ένα πλατύ κοινωνικό στρώμα χωρίς πεποιθήσεις και συγκροτημένες αξίες, χωρίς σκέψη και πολιτική συνείδηση, στρώματα εξαθλιωμένα οικονομικά, πολιτικά και ψυχολογικά, στρώματα ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ και ακραίως ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΑ τα οποία τρέφονται από την κακοπιστία, τα «κόπρανα» των ΜΜΕ, την παραπολιτική παραφιλολογία και όλων των ειδών τις χυδαιότητες των μηχανισμών εξουσίας.

Αυτή η «πανοπλία της ανοησίας» μπορεί να ραγίσει και θρυμματιστεί ΜΟΝΟ από το «ξύπνημα» των επαναστατικών κινημάτων: Όταν η κοινωνική ΟΡΓΗ αρχίζει να κινείται και να αποκρυσταλλώνεται σε ορμητικά λαϊκά κινήματα με ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, με ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ…

Μέσα, βεβαίως, σε αυτή την τεράστια και χρόνια κατάπτωση των ιδεών και αξιών, της γνώσης και της σκέψης, τα ξεσπάσματα της λαϊκής οργής, από μόνα τους, δεν είναι δυνατόν να ανυψωθούν σε συλλογική κοινωνική συνείδηση, σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ λαϊκά κινήματα.

Η Ιστορία και η Θεωρία των Κινημάτων έχει δείξει ότι ο ενστικτώδης κοινωνικός θυμός, όσο εκρηκτικός και αν είναι, δεν μπορεί ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ να συνδεθεί με την επαναστατική παράδοση και να ανυψωθεί σε ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.

Το ΚΕΝΟ αυτό έρχεται να τα καλύψει η λεγόμενη «Πολιτική Πρωτοπορία» η οποία αγωνίζεται, με νύχια και με δόντια, σε εποχές οπισθοδρόμησης (σαν την εποχή μας), να διατηρήσει τις αγωνιστικές παραδόσεις και τις θεωρητικές κατακτήσεις των μεγάλων ιστορικών κινημάτων: Την ακριβοπληρωμένη πείρα του παρελθόντος.

Όμως, το δραματικό στοιχείο της εποχής μας συνίσταται σε τούτο: Ότι δεν υπάρχει αυτός ο καθοριστικός πολιτικός συντελεστής της «πρωτοπορίας».

Έχει καταστραφεί (ή ενσωματωθεί στην καθεστωτική «πανοπλία της βλακείας») ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ιμάντας με την επαναστατική παράδοση των κινημάτων, με τις αξίες τους, με τη ΘΕΩΡΙΑ τους…

Μοιάζει να ζούμε σήμερα την προϊστορία των κινημάτων και όχι την Ιστορία τους. Μοιάζει σαν να ξεκινάμε από το μηδέν, από ένα νηπιακό στάδιο.

Πράγματι ξεκινάμε από το μηδέν, αλλά από ένα δυναμικό ΜΗΔΕΝ. Η ιστορία και η Θεωρία των Κινημάτων δεν έχει ΧΑΘΕΙ, ούτε μπορεί να χαθεί. Συνεπώς η σημερινή βάση μπορεί να είναι μηδενική, αλλά αργά ή γρήγορα θα συνδεθεί με την Ιστορία και τη Θεωρία των Κινημάτων, δηλαδή με τη συσσωρευμένη ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ εμπειρία και θα κάνει, έτσι ΓΙΓΑΝΤΙΑ βήματα προς τα εμπρός…

Η περίοδος που ζούμε είναι μια περίοδος συσσώρευσης, συμπίεσης και ενστικτώδους ΕΚΡΗΞΗΣ της λαϊκής οργής. Αυτό θα συντελέσει στη γέννηση και ανάπτυξη νέων πολιτικών πρωτοποριών, ΣΥΝΕΙΔΗΤΩΝ πολιτικών εμβρύων που θα αποτελέσουν τη «μαγιά» η οποία θα ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ τη ΣΥΝΔΕΣΗ του «σήμερα» με το «χθες», τη ΣΥΝΔΕΣΗ της ενστικτώδους λαϊκής οργής με τις επαναστατικές παραδόσεις των λαϊκών κινημάτων, την ανασυγκρότηση των Ιδεών και την αποκατάσταση της επαναστατικής ΘΕΩΡΙΑΣ…

Είναι λοιπόν βασικό, ΚΑΘΗΚΟΝ πρώτης προτεραιότητας, να ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ τη θεωρητική, ιδεολογική και πολιτική μιζέρια μας και να μην καλύπτουμε τα δραματικά αυτά ΚΕΝΑ μας με επιφωνήματα, αναθέματα, συνθήματα, κραυγές, αφορισμούς και φεουδαρχικές οργανωτικές αντιλήψεις: Αναγωγή του «ατόμου» μας ή του κλειστού φέουδού μας, σε «επαναστατικό κέντρο», σε «γραφείο» αφορισμών και χυδαίων ύβρεων, σε «γραφείο» μοιράσματος «επαναστατικών» ενσήμων, ανάλογα με τις εναλλασσόμενες και τρεχούμενες τυχοδιωκτικές μας πρακτικές.

Είναι πραγματικά αστείο να αυτό-αναγορεύεται ο κάθε τυχόντας, ιδεολογικά και πολιτικά ανύπαρκτος, σε «αγωνιστικό» κέντρο ή να συγκροτεί τυχοδιωκτικά «Λαϊκά» ή «Πατριωτικά Μέτωπα» την ώρα που δεν έχει αρθρώσει, έστω και με μορφή ψελλίσματος, ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΛΟΓΟ για το κίνημα των «αγανακτισμένων».

Είναι πραγματικά για γέλια να κραυγάζεις «επαναστατικά» για τους «αγανακτισμένους των Πλατειών» και να μην έχεις καν αποπειραθεί να δώσεις μια ανάλυση για αυτό το Κίνημα, μια έστω μικρή επεξεργασία και αξιολόγησή του…

Τέτοια δραματική θεωρητική και πολιτική φτώχεια, για ένα κίνημα λαϊκής ΟΡΓΗΣ πάνω από ένα μήνα, δεν έχει ΙΣΤΟΡΙΚΟ προηγούμενο:
Αντανακλά την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ πολιτικής πρωτοπορίας, την τραγική φτώχεια των Ιδεών, τη μιζέρια των φετιχιστών της «άμεσης δράσης», το πλήθος των «πολιτικών τουριστών» και τυχοδιωκτών …

Πάνω σε αυτό θα συνεχίσουμε…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες