Πλιατσικολογούν εκλογικά

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Παίζουν και πλιατσικολογούν εκλογικά πάνω στην λαϊκή οργή


ΟΛΟΣ ο κομματικός καυγάς είναι ένα άθλιο κοινοβουλευτικό θέαμα. Ουδείς νοιάζεται πραγματικά για τις ανάγκες του λαού και ΟΛΟΙ θέλουν τον λαό στη γωνιά, απλό αντικείμενο των εκλογικών ή συνδικαλιστικών τους παιχνιδιών.
Η «μάχη» που δίνεται σήμερα για το Ασφαλιστικό, το γιγάντιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, είναι μια «μάχη» εντός των τειχών του συστήματος. Είναι μια «μάχη» μέσα στο γήπεδο που έχει καθορίσει το κεφάλαιο και η εργοδοσία. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση στηρίζουν τις «επιταγές» της εργοδοσίας. Απλώς μανουβράρουν και αναλίσκονται σε εκλογικά πυροτεχνήματα, επιδιώκοντας όλοι να καναλιζάρουν τη λαϊκή οργή και να την εκτονώσουν, αποκομίζοντας ο καθένας και τα ανάλογα εκλογικά κέρδη.
Στη «μάχη» αυτή του εντυπωσιασμού, του τελετουργικού θεάματος και της εκλογικής απάτης πρωτοστατούν οι δύο ανταγωνιζόμενοι πόλοι της «κεντροαριστεράς»: Ο ΣΥΡΙΖΑ κατά πρώτον και το ΠΑΣΟΚ, συρόμενο.
Δημοψήφισμα ο ΣΥΡΙΖΑ και «αίτημα» στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αποπομπή του κυβερνητικού νομοσχεδίου!!!
Πρόταση μομφής το ΠΑΣΟΚ!!!
ΟΛΟ αυτό το εκλογικό παιχνίδι δεν αποσκοπεί διόλου στην κινητοποίηση και οργάνωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Το αντίθετο: Στην εκτόνωσή του, στην απογοήτευση του λαού και στο εκλογικό του καναλιζάρισμα. Γιατί είναι σίγουρο, δεν υπάρχουν οι αναγκαίες κινηματικές προϋποθέσεις (φρόντισαν γι’ αυτό τα κόμματα της δήθεν «αριστεράς») ότι όλα αυτά τα «εκλογικά» αιτήματα θα ηττηθούν. Εξάλλου, οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι η «προσφυγή» στον Πρόεδρο είναι ένα δημαγωγικό, άκρως λαϊκίστικο τέχνασμα εξαπάτησης, που γίνεται για εκλογικό εντυπωσιασμό και μόνο. Γιατί ο Πρόεδρος δεν έχει καμιά αρμοδιότητα.
Στα ίδια οδηγεί και η πρόταση μομφής!!!
Άσφαιρα εκλογικά τεχνάσματα που ουσιαστικά, μια και λείπουν οι αναγκαίες κινηματικές προϋποθέσεις, ενισχύουν την ενότητα της κυβερνητικής παράταξης. Ούτε το εκλογικό παιχνίδι δεν μπορούν να παίξουν τα ανταγωνιζόμενα «κεντροαριστερά» (άκρως καθεστωτικά) κόμματα.
Οι εκλογικές τακτικές πρέπει να αντανακλούν το πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο του λαϊκού κινήματος και έχουν νόημα όταν ενεργοποιούν το εργατικό και λαϊκό κίνημα κα διαιρούν το κυβερνητικό οικοδόμημα. Όταν δηλαδή ενισχύουν τις αστικές διαιρέσεις…
Γι’ αυτό τα κοινοβουλευτικά «αιτήματα» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμιά σχέση με μια αριστερή τακτική. Είναι εκλογικά «κόλπα», τεχνάσματα για στενό, εκλογικό κομματικό όφελος. Τεχνάσματα που υπαγορεύονται από τις στενές κομματικές ανάγκες και τον κομματικό ανταγωνισμό αυτών των κομμάτων, στο ποιο, δηλαδή, θα ηγεμονεύσει στο καθεστωτικό παιχνίδι αναπαλαίωσης της «κεντροαριστεράς».
Δεν νοιάζονται για το λαό και το εργατικό κίνημα. Παίζουν εκλογικό «ταμπούρλο» στην πλάτη των εργαζόμενων, επιχειρώντας την λαϊκή οργή να την μετατρέψουν σε εκλογική πελατεία. Αν νοιαζόντουσαν στο ελάχιστο για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα που τα θερίζει η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, θα αγωνιζόντουσαν αυτή τη λαϊκή οργή να την μετατρέψουν σε μαζική και οργανωμένη πάλη στο δρόμο: Γιατί μόνο ο δρόμος καθιστά υποκείμενο τη λαό και όχι αντικείμενο των κομματικών πληρεξουσίων.
Και η ηγεσία του ΚΚΕ στην ουρά αυτών των εκλογικών φιεστών και κοινοβουλευτικών τελετουργικών τεχνασμάτων. Αντί να καταγγείλει το παιχνίδι αυτό του εκλογικού εντυπωσιασμού και της απάτης, συμμετέχει σαν ουραγός…
_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Μια διόρθωση.
Η Αλέκα, πριν από λίγο, κατάγγειλε το θέτρο-εκλογική φιέστα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Έστω και τώρα, έκανε κίνηση επανόρθωσης και έδειξε το ποια τεχνάσματα εντυπωσισμού παίζονται.
ΦΥΣΙΚΑ ο κόσμος τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά.
_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Παντελής]

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για την πρόταση μομφής που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ

Βρισκόμαστε μπροστά στην εξέλιξη σχεδίου αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης του λαού, τόσο από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι αποφασισμένη, σε αντίθεση με τη λαϊκή θέληση και τους αγώνες, να επιβάλει την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου. Να φέρει νέους αντεργατικούς νόμους, να επεκτείνει τις ιδιωτικοποιήσεις. Επιπλέον, αναζητώντας λύση στο όνομα της FYROM, προσφέρει γην και ύδωρ στα σχέδια των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή.

Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ ανταγωνίζονται ανούσια μεταξύ τους για τις εντυπώσεις. Και τα δύο κόμματα κάνουν ψευδεπίγραφη και όχι ουσιαστική αντιπολίτευση στη ΝΔ, γιατί συμφωνούν στις βασικές επιλογές του «ευρωμονόδρομου». Ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος αντιπαρατίθεται στα μονοπώλια και στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Με την πολιτική τους βάζουν εμπόδια στο κύριο και βασικό, που είναι η ανασύνταξη του κινήματος, ώστε να ανέβει η οργάνωση και η δράση των ίδιων των μισθωτών εργαζομένων, που είναι η κινητήρια δύναμη της ταξικής πάλης, να αναπτυχθεί η κοινή πάλη με τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων.

Αποκαλυπτικό της υποκρισίας της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ αποτελεί το γεγονός ότι την ίδια ώρα που κατέθετε την πρόταση μομφής, τα στελέχη του στη ΓΣΕΕ υπέγραφαν με τη ΔΑΚΕ και τον ΣΕΒ την προκλητική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που προβλέπει εξευτελιστικές αυξήσεις στους μισθούς. Εκτεθειμένες είναι και οι δυνάμεις του ΣΥΝ που όλο αυτό το διάστημα είναι συνοδοιπόροι της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Το ΚΚΕ, εκτός από την αξιοποίηση του κοινοβουλευτικού βήματος, θα δώσει το κύριο βάρος στην ανασύνταξη και αναγέννηση του λαϊκού κινήματος, ώστε αυτό να μη βρεθεί ενσωματωμένο στα σχέδια της πλουτοκρατίας.

Το ΚΚΕ θα παλέψει ώστε το εργατικό κίνημα και οι λαϊκές δυνάμεις που ριζοσπαστικοποιούνται να μη γίνουν κάδρο στα αντιλαϊκά συναινετικά σενάρια.

Το ΚΚΕ θα φέρει, θα στηρίξει και θα οργανώσει την πάλη για τα παρακάτω προβλήματα:

-- Για να ανατραπούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, για σύγχρονα ασφαλιστικά δικαιώματα.

-- Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Για σταθερή δουλειά για όλους με ελεύθερο χρόνο. Για σύγχρονες αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές παροχές.

-- Για να μην υλοποιηθεί ο αντιδραστικός νόμος - πλαίσιο που παραδίδει τα πανεπιστήμια και την έρευνα στον έλεγχο των μονοπωλίων.

-- Για να οργανωθεί η λαϊκή αντίσταση στην προώθηση του αντιδραστικού «Καποδίστρια ΙΙ».

-- Για τη λήψη ουσιαστικών μέτρων αντισεισμικής θωράκισης, προστασίας του νερού, αντιπλημμυρικές υποδομές, προστασίας των δασών, του περιβάλλοντος.

-- Θα φέρει στο προσκήνιο τη διεκδίκηση δημοψηφίσματος για να καταδικαστεί από το λαό η νέα Ευρωσυνθήκη και γενικότερα η ΕΕ.

Αλλη πολιτική, φιλολαϊκή, σημαίνει άλλο δρόμο ανάπτυξης, κατάργηση των μονοπωλίων και των νόμων που τους υπηρετούν, σημαίνει λαϊκή εξουσία.

Σε αυτή τη γραμμή το ΚΚΕ καλεί να συσπειρωθούν οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις, να αντιπαρατεθούν οργανωμένα και αποφασιστικά με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που τις καταδυναστεύουν.

ΑΘΗΝΑ 26/3/2008

ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

[Αλιευτής]

Από το PRESS-GR:
http://press-gr.blogspot.com/



Μήπως οι σοβαροί άνθρωποι της Αριστεράς πρέπει να θυμηθούν τι συνέβη μετά το 1958;
.
Γράφει ο Π. Πέτρου
..
Καμαρώνουν οι αφελεις. Κομπαζουν οι ανιστόρητοι. Πανηγυριζουν οι αμνήμονες. Ο λογος; Το εκλογικό - μολις πρό εξαμηνου -5%, του ΣΥΡΙΖΑ, εγινε λεει, δημοσκοπικά πάντα, 17, 27, ή, και - τι εχουν αλλωστε να χάσουν οι δημοσκόποι την τσόχα ή τά ραφτικά- 37%....
Και στην συνεχεια σαν φουσκωμενοι διάνοι, λογαριαζουν σαν τον πασίγνωστο ηρωα του θεατρου σκιων. Τά δικα μου ΔΙΚΑ ΜΟΥ, τά δικα σας ΔΙΚΑ ΜΟΥ, τρεις τό λάδι τρεις τό ξυδι, και, ω, του θαυματος, γιναμε ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ..., κι αέρα στά πανιά μας..
Καλά, οι σοβαροί ανθρωποι που ΥΠΑΡΧΟΥΝ σ' αυτόν τόν χωρο, δεν τούς μπουγελώνουν μέ κάνα κουβά κρύο νερό, μπάς καί συνέλθουν;
Εγώ, γιά νά τούς βοηθήσω, θά δεχτω πώς αυτές οι δημοσκοπήσεις απηχουν όχι μόνο τήν ΣΥΓΚΥΡΙΑ , αλλά ειδικά γιά τόν ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, ειναι φερέγγυες καί για τό όποιο μέλλον διεξαχθουν οι επόμενες εκλογές.
Ε, και; Αυτό τό εργο εχει ξαναπαιχτει στην ελληνική Πολιτική Σκηνή. Τό σωτήριο ετος 1958, η τότε ΑΡΙΣΤΕΡΑ δηλαδή τό ΚΚΕ, η ΕΔΑ, καί οι κάθε λογης συνεργαζόμενοι, με ηγέτες κάποιους ονόματι ΠΑΣΑΛΙΔΗΣ, ΚΥΡΚΟΣ, ΗΛΙΟΥ, ΓΛΕΖΟΣ, ΚΙΤΣΙΚΗΣ, ΙΜΒΡΙΩΤΗΣ, ΜΠΡΙΛΑΚΗΣ καί
αλλους ΟΜΟΛΟΓΟΥΣ του κ. ΤΣΙΠΡΑ ή του κ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ελαβε στις εκλογές εκεινες τό 25% περιπου του εκλογικου σώματος και εκλέγοντας 80 περίπου βουλευτές, κατέλαβε στη Βουλή, τά εδρανα τής ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ...
Μήπως θυμάται κάποιος απ' τους επηρμένους εγκεφάλους τής ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ τί ακολουθησε εκεινο τόν θρίαμβο τής τότε Αριστεράς; Νά τούς τό θυμίσω εγώ.
Μία από τίς σκληρότερες δεξιές κυβερνήσεις μετά τον πόλεμο, από τό 1958 εως τό 1961.
Ακολούθησαν οι εκλογές της ΒΙΑΣ τής ΝΟΘΕΙΑΣ αλλά γιά τήν Αριστερά καί του ΑΙΜΑΤΟΣ, τό 1961. Θρηνήσαμε τότε δύο δολοφονημένους Νεολαίους, ξεχασμένους πιά από ΟΛΟΥΣ μας.
Ας τους θυμηθουμε εστω και τώρα. ΒΕΛΔΕΛΜΙΡΗΣ ο ενας ΚΕΡΠΙΝΙΩΤΗΣ ο άλλος. Καί στη συνέχεια, μ' ενα μικρό διάλλειμμα, η ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ, καί εν τέλει η Φασιστικη Δικτατορία τής 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ.
Αν ισχυει η αποψη που συνήθως διατυπώνεται από τούς πολιτικούς αναλυτές πώς οι σωστές πολιτικές κρίνονται εκ τού αποτελέσματος, ας βγάλουν οι Ελληνες πολιτες τα συμπεράσματά τους . Καί ιδιαιτερα ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ Πολίτες...

[Εξόριστος]

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «Το κέντρο των εξελίξεων δεν είναι η Βουλή. Εκεί υπάρχει η γελοιογραφία της πολιτικής αντιπαράθεσης, χάνεται η πραγματική αντιπαράθεση που υπάρχει μέσα στην κοινωνία».
Θα πρόσθετα συντρόφισσα, Αλέκα, ότι ακόμα χειρότερα είναι τα «καλλιστεία» του ΣΥΡΙΖΑ: οι πασαρέλες έξω από τη Βουλή, Τα τηλεοπτικά σώου του Τσίπρα και οι λεονταρισμοί των δημαγωγικών ομοβροντιών του Αλαβάνου. Όλα αυτά δεν αποτελούν, απλώς γελοιοποίηση της πολιτικής, αλλά πλήρης εξευτελισμός της!!!
Το ίδιο και τα κομματικά θεάματα των «μομφών» και τα
καμώματα των εργατοπατέρων για συλλογή υπογραφών. Φαρισαϊσμοί της κακιάς ώρας. Ωρύονται οι «δήθεν», αυτοί που δεν έχουν αφήσει τίποτα όρθιο και καμιά ιδέα που να μην την έχουν βρωμίσει.
Καιρός, όμως, το ΚΚΕ, να κάνει τα λόγια πράξη: Να προωθήσει τις πρωτοβουλίες της εργατικής και λαϊκής βάσης, την οργάνωση και αυτό-οργάνωση του λαού. Έτσι θα τεθούν όχι μόνο οι βάσεις ενός μαζικού κινήματος, αλλά τα ουσιώδη προβλήματα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων γενικότερα. Γιατί, κακά τα ψέματα. Πολλά σοβαρά, σοβαρότατα στρατηγικά προβλήματα, δεν τίθενται ακόμα: Το πολιτικό και οργανωτικό ξεκλήρισμα της εργατικής τάξης από την ιμπεριαλιστική στρατηγική των «ανοικτών συνόρων.
Πώς θα γίνουν αγώνες, όταν η ταξικά συνειδητοποιημένη ελληνική εργατική τάξη κτυπιέται ανελέητα από το κεφάλαιο, την πετούν στα άχρηστα και την αντικαθιστούν από ξένα στοιχεία, ταξικά και ιστορικά πρωτόγονα, δραματικά καθυστερημένα; Πού βρίσκεται σήμερα η πρωτοπορία των αγώνων; Μήπως την αποτελούν οι εργατοπατέρες και οι κρατικοί συνδικαλιστές; Γιατί αυτό το ζήτημα δεν τίθεται από το ΚΚΕ, ούτε καν προς συζήτηση;;;

_________________
Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού ΔΕΝ πρέπει ΚΑΙ να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλλει ο ισχυρός για τον εαυτό του!