Το ΚΚΕ ...ξυπνάει;

[ΘΑΛΕΙΑ]

ΚΚΕ: Απαράδεκτη εκδήλωση στην Ευρωβουλή περί «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας



Το «απαράδεκτο γεγονός» της πραγματοποίησης στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου εκδήλωσης (17 Απρίλη 2008) με θέμα "Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες" καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με επιστολή της στον πρόεδρο της Ευρωβουλής, τους Προέδρους των Πολιτικών Ομάδων και όλους τους ευρωβουλευτές.
Το ΚΚΕ, μεταξύ άλλων, «καταγγέλλει ότι πίσω από τη σκόπιμη επικίνδυνη ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, βρίσκονται οι ΗΠΑ και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο την προώθηση την αλλαγή των συνόρων και γενικότερα των συμφερόντων τους, σε βάρος των λαών».





Η ΑΛΕΚΑ στη Βουλή:

«…Ανησυχούμε πάρα πολύ γιατί τα τελευταία χρόνια, το παρακολουθούμε αλλά βλέπουμε ότι οξύνεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί μια πολιτική πολύ επικίνδυνη στα Βαλκάνια, κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη που έχει αντανάκλαση ίσως και στην Δυτική Ευρώπη. Και θα πω συγκεκριμένα πώς χρησιμοποιείται το θέμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού. Είναι εύηχα συνθήματα και μάλιστα συνθήματα καταξιωμένα στην πάλη την περίοδο της αποικιοκρατίας, σε εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους. Έχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία, φορτισμένα και σήμερα θετικά. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Στα χείλη, όμως, των ιμπεριαλιστών αυτό είναι πράσινο φως για αξιοποίηση υπαρκτών ή ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες και στα Βαλκάνια υπαρκτές ή αυτοπροσδιοριζόμενες μειονότητες, μετανάστες, με τι στόχο; Για τη βοήθεια για τη γλώσσα, για τα έθιμα και την πολιτιστική ανάπτυξη. Ωραία πράγματα αυτά, αλλά δεν είναι τόσο αγαθές οι προθέσεις. Γιατί δεν τα δίνει στο Υπουργείο Πολιτισμού και πρέπει να κάνει απευθείας επαφές;
Ξέρετε έχουμε συγκεκριμένες αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου. Και ξαναλέμε δεν μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα αποσπασμένα από την πραγματικότητα. Ο αυτοπροσδιορισμός, ο οποίος ισχύει σε προσωπική βάση, σε συγκεκριμένες συνθήκες σε συλλογική βάση και ως επίσημη πολιτική σε μια περίοδο που δημιουργούνται κράτη προτεκτοράτα, που αλλάζουν σύνορα ποια εξέλιξη θα έχει, ποια εξέλιξη θα έχουμε σ’ αυτό το ζήτημα. Ανησυχούμε πάρα πολύ για τη δουλειά που γίνεται από κύκλους, από πρεσβείες, από, από … να μην πω άλλες λεπτομέρειες σ’ αυτό τον τομέα. Δημιουργία κομμάτων μεταναστών, ετοιμάζονται και τα «αστέρια» που θα μας έρθουν απ’ έξω για να μπουν επικεφαλής. Νομίζω ότι τα ξέρετε αυτά που λέω. Δεν μπορεί να τα ξέρω εγώ και να μην τα ξέρετε εσείς. Τα πράγματα είναι πολύ επικίνδυνα. Δεν εμπιστευόμαστε καμιά κοινοτική πολιτική. Υπάρχει η επίσημη αλλά υπάρχουν και οι ανεπίσημοι…»

ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ!!!

[Ροβεσπιέρος]

ΜΠΡΑΒΟ ΑΛΕΚΑ !!!

ΔΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:
http://skinious.blogspot.com/

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Παλαίμαχος]

Ο Μύθος της αυτοδιάθεσης*
Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου





«Το εθνικό ζήτημα και ο εθνικισμός είναι αδειανοί φάκελοι
μέσα στους οποίους κάθε εποχή και οι ταξικές σχέσεις σε κάθε
χώρα βάζουν το ιδιαίτερο υλικό τους περιεχόμενο»
Ρόζα Λούξεμπουργκ

Ο Παγωμένος αέρας μιας μακράς περιόδου νεοφιλελεύθερης αντίδρασης έχει ερημώσει το τοπίο των μεγάλων και γόνιμων ιδεών. Η θριαμβευτική πορεία της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας συμπυκνώνεται σήμερα στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Ένα θηριώδες έγκλημα που αποτυπώνει τον ακρωτηριασμό και κυνισμό της σκέψης, αλλά και το βιασμό της επαναστατικής μνήμης...
Ο νόμος της αδράνειας βαραίνει και πάνω στη ριζοσπαστική αριστερή σκέψη. Γινόμαστε συχνά ειδωλολάτρες φράσεων και συνθημάτων. Προσκυνάμε ειδωλολατρικά «μαγικές» φράσεις, όπως «δημοκρατία», «ανθρώπινα δικαιώματα», «ειρήνη», «αυτοδιάθεση» κλπ, δίχως να εξετάζουμε το συγκεκριμένο ταξικό τους περιεχόμενο. Και δίχως να αντιλαμβανόμαστε ότι με τις ίδιες φράσεις προπαγανδίζεται η κυρίαρχη ιδεολογία και λανσάρεται με πλάγιο και υποκριτικό τρόπο το αστικό ψεύδος.
Σήμερα σε μια εποχή παγκοσμιοποιημένης ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας λανσάρουμε γενικές διατυπώσεις για την «αυτοδιάθεση». Δεν μας προβληματίζει φυσικά ούτε το γεγονός ότι έχουμε εγκαταλείψει κάθε αναφορά στην επικαιρότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης και στο ιστορικό της υποκείμενο, ούτε το γεγονός ότι με τις ίδιες γενικές διατυπώσεις περί αυτοδιάθεσης η ΝΑΤΟϊκή βαρβαρότητα ισοπεδώνει τα Βαλκάνια.
Όταν μιλάμε σήμερα γενικά για την αυτοδιάθεση των Κοσοβάρων και των εθνοτήτων σημαίνει ότι είμαστε προσκολλημένοι σε δόγματα εθνικοαπελευθερωτικά και αγνοούμε ότι στα Βαλκάνια το εθνικό κίνημα ανήκει στο αγύριστο παρελθόν. Είναι ιστορικά δυνατόν σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, δηλαδή σε μια ιμπεριαλιστική φάση του καπιταλισμού που υπονομεύεται η ίδια η ύπαρξη των εθνικών κρατών, να τοποθετούμε το εθνικό ζήτημα στα Βαλκάνια με όρους της καπιταλιστικής εποχής της εδραίωσης των εθνικών κρατών;
Σήμερα ζούμε την εποχή των υπερεθνικών συμφερόντων: Εποχή που καταλύει τα εθνικά σύνορα και την «εθνική πολιτική», και δημιουργεί τους μηχανισμούς της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής εξουσίας. Οι διαδικασίες σχηματισμού εθνικών κρατών έχουν λήξει προ πολλού...
Είναι, λοιπόν, αντιδραστική ουτοπία να ζητάμε σήμερα για τους λαούς των Βαλκανίων να γυρίσουν πίσω και από το 1914.Και είναι ακριβώς αυτά τα πολιτικά δόγματα της οπισθοδρόμησης που αναπτύσσουν «εθνικά ρεύματα», εθνικιστικά μίση και πολτοποιούν τις ταξικές σχέσεις.
Τα εθνικά κινήματα στα Βαλκάνια δεν τα εμπνέουν εθνικές αστικές τάξεις που θέλουν να απελευθερωθούν από ιστορικά παρωχημένους κοινωνικούς θεσμούς. Τα κινήματα αυτά οδηγούν σε κράτη χωρίς εθνική αστική τάξη, δηλαδή σε μαφιόζικα κράτη, ληστρικά και στρατιωτικά προτεκτοράτα του ιμπεριαλισμού.
Κάτω από αυτούς τους όρους καμιά αυτοδιάθεση και πολιτική ανεξαρτησία δεν μπορεί να υπάρξει. Αντίθετα θα υπάρξει πιο ληστρική εκμετάλλευση των λαών και πιο άγρια καταπίεση. Και ακόμα χειρότερα, θα διευρύνεται και θα βαθαίνει το εθνικιστικό μίσος και θα πληθαίνουν οι εστίες πολέμου.
Το να μιλάμε, συνεπώς, σήμερα από τη μια για την αυτοδιάθεση των εθνοτήτων και από την άλλη να αναθεματίζουμε τον εθνικισμό είναι σαν παίζουμε με τις λέξεις: Τις αδειάζουμε από το συγκεκριμένο τους περιεχόμενο.
Τα συνθήματα περί «αυτοδιάθεσης» εξαπατούν και αντικαθιστούν τα σοσιαλιστικά αιτήματα με τα ανύπαρκτα αστικοδημοκρατικά, υποθάλπουν τον εθνικισμό -τον οποίο στα λόγια αναθεματίζουμε- και προσφέρουν στηρίγματα στην ιμπεριαλιστική μυθολογία και προπαγάνδα.
Τα συνθήματα αυτά έχουν νόημα σαν δημοκρατικές διεκδικήσεις άμεσα συνδεδεμένες με την προοπτική του σοσιαλισμού. Πρέπει δηλαδή όταν μιλάμε για «αυτοδιάθεση» να ξεσκεπάζουμε την ιμπεριαλιστική υποκρισία και να εξηγούμε ότι σήμερα τα αιτήματα των δημοκρατικών ελευθεριών δεν είναι πραγματοποιήσιμα με το να γυρίζουμε πίσω, αλλά τραβώντας μπροστά, στη σοσιαλιστική επανάσταση...

* Γράφτηκε το Μάιο του 1999 και περιέχεται στη συλλογή κειμένων «Η Νέα Τάξη και οι χρήσιμοι ηλίθιοι» (εκδόσεις «Κάκτος»).
_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Μουράλωφ]

Σημερινός Ριζοσπάστης


«ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ» ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Στην υποδαύλιση των ιμπεριαλιστών απαντάμε: Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!


Χτες ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε την είδηση ότι στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στις 17 Απρίλη 2008 με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες». Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατάγγειλε το γεγονός, τονίζοντας ότι αυτό εντάσσεται στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών με τις αλλαγές των συνόρων στα Βαλκάνια, την έξαρση του εθνικισμού, την ανακίνηση υπαρκτών ή κι ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων.

Το ΚΚΕ από θέση αρχών σέβεται και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Δικαιώματα δηλαδή που έχουν να κάνουν με τη διαφορετική καταγωγή, γλώσσα ή θρησκεία, που προστατεύονται από συγκεκριμένες διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες. Τα κοινά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων αποτελούν τη βάση για την αντιμετώπιση των διαιρετικών προσπαθειών. Στη βάση αυτή το Κόμμα μας διεκδικεί λύσεις για τα ιδιαίτερα εκείνα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα (τουρκικής, πομακικής και αθιγγανικής καταγωγής). Στη Συνθήκη της Λοζάνης που πρέπει να είναι σεβαστή απ' όλους, η μειονότητα αναφέρεται ως μουσουλμανική και σ' αυτήν καθορίζονται και τα σύνορα ανάμεσα σε Τουρκία και Ελλάδα, και όχι «τουρκική μειονότητα», αφού μιλάμε για έναν πληθυσμό που έχει διαφορετική εθνική καταγωγή.

Οσο για τα περί «μακεδονικής εθνικής μειονότητας», τέτοια δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Υπάρχουν σλαβόφωνοι, όλοι είναι Ελληνες πολίτες και πρέπει βεβαίως να αντιμετωπίζονται ισότιμα, χωρίς διακρίσεις σε βάρος τους.

Είναι γεγονός ότι η ΕΕ χρόνια τώρα ενισχύει διάφορες μειονοτικές ομάδες, ή άλλες ομάδες πληθυσμού με ιδιαιτερότητες, ή εν ανάγκη ανακαλύπτονται και ιδιαιτερότητες. Ανάλογες παρεμβάσεις γίνονται και από τις ΗΠΑ. Πρόσχημα τα πολιτιστικά έθιμα, η διάσωση της γλώσσας κλπ. Μοιάζουν αθώα αλλά δεν είναι και υπηρετούν το εξής: Να υπάρξουν εφεδρείες που θα παίξουν το ρόλο του προκεχωρημένου φυλακίου, ή θα γίνουν το πρόσχημα για εκβιασμούς ή και νέο μακελειό στα Βαλκάνια. Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπηρεσίες και ειδικοί μηχανισμοί εργάζονται μέχρι και για τη δημιουργία νέων κομμάτων, και στην Ελλάδα, που τάχα θα ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των μεταναστών, ενώ στην πραγματικότητα θα δουλεύουν για την πυροδότηση του εθνικισμού και του σοβινισμού.

Ολη αυτή η εξελισσόμενη πραγματικότητα που ξέσπασε μετά την αντεπανάσταση, εκφράστηκε με ιδιαίτερη οξύτητα στα Βαλκάνια, ως «εθνικό ζήτημα». Ετσι δικαιολογήθηκε, από την πρώτη στιγμή που οι ευρωατλαντικοί ιμπεριαλιστές αποφάσισαν να επεκτείνουν τη δράση τους προς την Ανατολική Ευρώπη, προκειμένου να μοιράσουν τα Βαλκάνια.

Σε ό,τι έχει σχέση με τα Βαλκάνια, η ίδια η ιστορία τους, το γεγονός ότι αποτελούσε πάντα μια πολυεθνική περιοχή, δυσκόλευε τη λύση του «εθνικού προβλήματος» όταν συγκροτήθηκαν τα εθνικά κράτη, γιατί η ιστορική περίοδος της διαμόρφωσής τους, δηλαδή το πέρασμά τους από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό, έγινε στην ιστορική εποχή περάσματος από τον προμονοπωλιακό καπιταλισμό στον ιμπεριαλισμό και της εδραίωσης του τελευταίου. Αντικειμενικά η αστική τάξη περνά στην αντίδραση σ' όλες τις πτυχές της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, γεγονός που δε θα αφήσει ανεπηρέαστο το ζήτημα των εθνοτήτων. Αλλωστε τα έθνη-κράτη που συγκροτήθηκαν τότε, μετά από τις συμφωνίες των ιμπεριαλιστικών κρατών και των άλλων εμπόλεμων, είτε με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων είτε με τη λήξη του Πρώτου Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, διαμορφώθηκαν ως αποτέλεσμα ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συμβιβασμών, στο πλαίσιο των οποίων οι αδύναμες αστικές τάξεις αυτών των κρατών, για να διατηρήσουν και να ενισχύσουν το καπιταλιστικό σύστημα σ' αυτά τα κράτη, ανέπτυξαν σχέσεις διαπλοκής με τις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Και τα εδάφη μοιράστηκαν με βάση ιμπεριαλιστικές συμφωνίες. Οι τότε συνθήκες σε συνδυασμό με το νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης, δημιούργησαν το υπόβαθρο για επεμβάσεις. Ετσι όμως το εθνικό ζήτημα μπορούσε να αποτελεί παράγοντα ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων.

Ταξικό το πρόβλημα

Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, άνοιγε το δρόμο επίλυσης αυτού του προβλήματος στα κράτη που οι λαοί πήραν τις τύχες τους στα χέρια τους. Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, επανεμφανίστηκε και με την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών κρατών, η επικίνδυνη ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων στα Βαλκάνια που επιδρά και στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ισα ίσα, αυτή η κατάσταση ενδυναμώνει και τέτοιες επεμβάσεις.

Το εθνικό ζήτημα, όπως και τα ζητήματα των μειονοτήτων, είναι, αφ' ενός, από τα πλέον δύσκολα και περίπλοκα προς επίλυση για το εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα, αλλά και τα πλέον αγαπημένα των ιμπεριαλιστών προκειμένου να οργανώνουν επεμβάσεις. Το ζήσαμε μετά το 1990 στα Βαλκάνια με τη διάλυση του πολυεθνικού κράτους της Γιουγκοσλαβίας. Βασικό στοιχείο της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, το σύνθημα της «αυτοδιάθεσης των εθνών».

Να ξαναθυμίσουμε ότι διάφοροι δημοσιολόγοι εκτιμούσαν στα 1999 που βομβαρδιζόταν η Γιουγκοσλαβία ότι και ο ΟΥΤΣΕΚΑ έκανε εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στο Κοσσυφοπέδιο κατά των Σέρβων, ενώ αυτή η εγκληματική συμμορία ήταν μέρος ιμπεριαλιστικού σχεδίου και χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να δημιουργηθεί η αφορμή για τους μετέπειτα βομβαρδισμούς και την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία σήμερα. Να θυμίσουμε επίσης ότι από το 1990 ακόμη οι ιμπεριαλιστές οργάνωναν τον «εμφύλιο» στη Γιουγκοσλαβία, την πολεμική σύγκρουση ανάμεσα στα έθνη που τη συγκροτούσαν, με σκοπό τη διάλυσή της, στο όνομα της «αυτοδιάθεσης» και της ανεξαρτησίας των άλλων εθνών από τους καταπιεστές Σέρβους.

Βεβαίως, στο σοσιαλισμό δεν υπήρχαν ανάλογα φαινόμενα, ούτε αναπτυσσόταν εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας ενάντια στη σοσιαλιστική εξουσία. Αλλά δε φτάνει, όσο και αν αυτό είναι σωστό και αποδεικνύει ότι αν οι σχέσεις παραγωγής είναι σοσιαλιστικές και η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής κοινωνική, οι λαοί διαφόρων εθνών μπορούν να ζουν αρμονικά, ενωμένοι σε μια κοινωνία, που τις υποθέσεις της τις διαχειρίζονται οι ίδιοι σε όφελος όλων, γιατί αυτό είναι το κοινό συμφέρον.

Ποια λοιπόν είναι η φύτρα που γεννά τέτοια φαινόμενα; Είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, η ταξική κοινωνία στην οποία ηγούνται οι λίγοι κυρίαρχοι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, εκμεταλλευόμενοι τους πολλούς καταπιεσμένους εργάτες και τ' άλλα λαϊκά στρώματα και αυτό εμφανίζεται με ιδιαίτερη οξύτητα στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού.

Στις ιστορικές συνθήκες εμφάνισης του ζητήματος

Το εθνικό ζήτημα πρέπει να εξετάζεται στις ιστορικές συνθήκες στις οποίες εμφανίζονται παρόμοια φαινόμενα. Γιατί διαφορετικό είναι στην εποχή περάσματος από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό και στη διαμόρφωση του έθνους-κράτους και διαφορετικό στην εποχή του περάσματος του καπιταλισμού στο ανώτατό του στάδιο, τον ιμπεριαλισμό, εποχή που ο καπιταλισμός, ως ιστορικά ξεπερασμένο σύστημα, χρειάζεται την αντικατάστασή του από το σοσιαλισμό.

Σ' αυτή την ιστορική εποχή, στα πολυεθνικά καπιταλιστικά έθνη-κράτη, οι αστικές τάξεις των διαφόρων εθνών εκμεταλλεύονται από κοινού τους εργάτες, αλλά ανταγωνίζονται και μεταξύ τους για τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, όταν μάλιστα αυτά των μικρότερων εθνών του πολυεθνικού κράτους είναι μεγάλα (π.χ., πετρέλαια και δρόμοι πετρελαίων). Και στα Βαλκάνια αυτός είναι ένας από τους πλέον βασικούς παράγοντες ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, επομένως και υποδαύλισης εθνικιστικών αντιθέσεων αλλά και μειονοτικών ζητημάτων, υπαρκτών ή ανύπαρκτων.

Και πάντως στην εποχή του ιμπεριαλισμού πίσω από το «εθνικό ζήτημα», υπάρχει το ταξικό.

Να ξαναθυμίσουμε τη θέση των μπολσεβίκων και του Λένιν για το πώς πρέπει να στέκεται η εργατική τάξη σ' αυτό το ζήτημα.

«Το προλεταριάτο δεν μπορεί να υποστηρίξει καμιά κατοχύρωση του εθνικισμού, αντίθετα υποστηρίζει κάθε τι που βοηθά το σβήσιμο των εθνικών διακρίσεων, το γκρέμισμα των εθνικών φραγμών, κάθε τι που κάνει όλο και πιο στενούς τους δεσμούς ανάμεσα στις εθνότητες, κάθε τι που οδηγεί στη συγχώνευση των εθνών. Κάθε διαφορετική ενέργεια σημαίνει πέρασμα με το μέρος του αντιδραστικού εθνικιστικού μικροαστισμού...

Μαχόμενος αστικός εθνικισμός που αποκτηνώνει, αποβλακώνει και διαιρεί τους εργάτες, για να τους σύρει στο άρμα της αστικής τάξης - να ποιο είναι το βασικό γεγονός της σύγχρονης πραγματικότητας...

Ο αστικός εθνικισμός και ο προλεταριακός διεθνισμός είναι δυο συνθήματα ανειρήνευτα εχθρικά, που αντιστοιχούν στα δυο ταξικά στρατόπεδα όλου του καπιταλιστικού κόσμου και εκφράζουν δυο πολιτικές (κάτι παραπάνω: δυο κοσμοθεωρίες) στο εθνικό ζήτημα...

Οποιος θέλει να υπηρετεί το προλεταριάτο έχει χρέος να συνενώνει τους εργάτες όλων των εθνών, παλεύοντας ακλόνητα ενάντια στον αστικό εθνικισμό, και το "δικό" του και τον ξένο». (Β.Ι. Λένιν, «Κριτικά Σημειώματα για το Εθνικό ζήτημα»).

Ταξική αντιιμπεριαλιστική ενότητα

Με λίγα λόγια, πάλη των εργατών όλων των εθνών ενάντια στο κράτος που τους εκμεταλλεύεται, για το σοσιαλισμό. Ανάλογα πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τα μειονοτικά ζητήματα εκεί που υπάρχουν. Ετσι στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού, οι μειονότητες πρέπει να διεκδικούν τα δικαιώματά τους μέσα στα σύνορα των κρατών που ζουν. Τα κοινά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων αποτελούν τη βάση για την αντιμετώπιση των διαιρετικών προσπαθειών, είτε αυτές προέρχονται από τις εγχώριες κυβερνήσεις και τον ξένο παράγοντα, είτε από τις ίδιες τις ηγεσίες τους.

Στα Βαλκάνια ένα πράγμα έχει μεγάλη σημασία, ότι αναπτύσσονται οξύτατα οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών. Δεν τους απασχολεί ποιος έχει το δίκαιο και ποιος το άδικο, αλλά κάθε φορά διαμορφώνουν θέση, αλλάζουν θέση ανάλογα με τι συμμαχίες ή ευκαιριακά μέτωπα οργανώνονται για τη διανομή μεριδίων.

Ολα τα «ωραία» συνθήματα που ακούγονται περί αυτοπροσδιορισμού και αυτοδιάθεσης, θετικά φορτισμένα συνθήματα, στην προπαγάνδα των ευρωατλαντικών ιμπεριαλιστών σημαίνουν ότι η αλλαγή των συνόρων όχι μόνο τούς είναι αδιάφορο ζήτημα, αλλά και πρόσφορο μέσο για τις επεμβάσεις, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται πόλεμο, συγκρούσεις, προστριβές.

Απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα, το ΚΚΕ έχει ψηλά το σύνθημα «ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ», που είναι η βασική ασπίδα, για να μην περνάει η διαίρεση, ο διχασμός.

Προέχει μια ενότητα: η ταξική, η αντιιμπεριαλιστική. Σ' αυτή τη βάση μπορούν να υπάρξουν και τα ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση των μειονοτικών προβλημάτων, όπου υπάρχουν και όχι εκεί που τεχνητά δημιουργούνται, με παραχάραξη ακόμα και της Ιστορίας.

Σ.Κ.

Αρχίζει, καθώς φαίνεται το ΚΚΕ να αγγίζει και να "διερευνά" αυτά τα πολύ επίκαιρα ζητήματα. Καιρός ήταν, έστω και αν ακόμα τα βάζει σχηματικά. Γιατί το να μιλάς σήμερα για "αστικό εθνικισμό" μάλλον παραπλανάς και επικαλύπτεις τα αστικά, ιμπεριαλιστικά ιδεολογήματα του αντι-εθνικισμού και αντι-ρατσισμού.
Έστω, όμως και το γεγονός ότι αρχίζει να αποκαλύπτει τους κινδύνους που μας απειλούν είναι σημαντικό...

[Παλαίμαχος]

Τα τσιτάτα!

Τα τσιτάτα των κλασσικών του μαρξισμού δίνουν κύρος σε ένα κείμενο, αλλά πρέπει να τοποθετούνται στο χώρο και το χρόνο που γράφτηκαν και το σπουδαιότερο να διακρίνουμε τη διαλεκτική σκέψη των …τσιτάτων!!!
Αν τον Λένιν τον διαβάζουμε μέσα από την τυπική αντιπαράθεση φράσεων τότε τον δολοφονούμε. Γιατί, είναι πολύ εύκολο να παραθέσουμε αποσπασματικά τσιτάτα που το ένα να αναιρεί το άλλο.
Υπάρχουν κείμενα του Λένιν που λένε σε τυπική αντιπαράθεση τα αντίθετα από αυτό που παραθέτει ο αρθογράφος του «Ριζοσπάστη». Σε πολεμικές του Λένιν κατά του Τρότσκι και της Ρόζας μπορεί να διαβάσουμε για τον «υγιή εθνικισμό» των εθνικό- απελευθερωτικών κινημάτων. Ο Λένιν γράφει πολύ συγκεκριμένα για τον αστικό εθνικισμό, την ιδεολογία του εθνικού ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που ποτίζει με δηλητήριο τις λαϊκές μάζες.
Γράφει, επίσης πολύ συγκεκριμένα για τον «εθνικισμό» των προκαπιταλιστικών κοινωνιών, για κοινωνίες που, σύμφωνα με δική του διατύπωση, δεν έχουν «πει ακόμα το δικό τους εθνικό τραγούδι». Σε αυτό τον «εθνικισμό» ο Λένιν δεν ήταν αντίθετος και εδώ υπήρχαν ΤΟΤΕ οι διαφωνίες με Ρόζα-Τρότσκι…
Τέλος ο Λένιν, ως ο μεγάλος δάσκαλος της διαλεκτικής και της επαναστατικής πράξης, διαχώριζε καθαρά την εθνικιστική ιδεολογία του κεφαλαίου από το «εθνικό αίσθημα» των λαών.
Ας μην τα τσουβαλιάζουμε, λοιπόν, όλα μαζί γιατί δολοφονούμε το Λένιν και τη διαλεκτική σκέψη.
Και τη δολοφονούμε διπλά και τριπλά όταν ΣΗΜΕΡΑ, σε μια εποχή που οι καπιταλιστικές σχέσεις έχουν περάσει στην ισοπεδωτική κυριαρχία του υπερεθνικού κεφαλαίου, ΜΙΛΑΜΕ για «αστικό εθνικισμό», δηλαδή για μια ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ των εθνικών ιμπεριαλιστικών κεφαλαίων.
ΣΗΜΕΡΑ το κεφάλαιο δεν προωθεί την εθνικιστική ιδεολογία, αλλά την αντιεθνικιστική. ΟΤΑΝ αυτό δεν το βλέπουμε και μένουμε κολλημένοι στον ξεπερασμένο εθνικισμό του κεφαλαίου ΤΟΤΕ συμβάλλουμε στα μέγιστα στην αντιεθνικιστική προπαγάνδα του πλανητικού, ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου και της Νέας Τάξης.
Αυτό που πρέπει να κατεδαφιστεί σήμερα είναι τα νέα ιδεολογήματα του κεφαλαίου και όχι τα κλουβιασμένα αυγά.
Χτυπώντας τον αστικό εθνικισμό (το ίδιο το κεφάλαιο τον χτυπά) ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ χτυπάμε και στιγματίζομαι το «εθνικό αίσθημα» του λαού που πυροδοτείται από τον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης: Χτυπάμε και στιγματίζομαι τις λαϊκές αντιστάσεις κατά της Νέας Τάξης.
Παρά τα πολλά θετικά που έχει το κείμενο του «Ριζοσπάστη» πέφτει σε αυτή την παγίδα…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Παντελής]

Επικίνδυνο ανακάτεμα
Γράφει: Η Βάσω Νιέρρη
«Ριζοσπάστης», 15/4.08

Οι μειονότητες θα μπορούσαν και θα έπρεπε να αποτελούν γέφυρες φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Ο ιμπεριαλισμός όμως δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες. Τα συμφέροντά του υπηρετούνται καλύτερα με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» και οι μειονότητες πολλές φορές μετατράπηκαν στα χέρια του σε εργαλείο για να το πετύχει. Τα Βαλκάνια έχουν πικρή εμπειρία. Εδώ στο όνομα των μειονοτήτων και μιας υποτιθέμενης εθνοκάθαρσης υποδαυλίστηκε ο εθνικισμός και συντελέστηκε σφαγή, διαμελισμός ανθρώπων και χωρών.

Τελευταία στην ευρύτερη περιοχή ανακινούνται εκ νέου μειονοτικά ζητήματα από τις ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με στόχο την προώθηση της αλλαγής των συνόρων και γενικότερα των συμφερόντων τους, σε βάρος των λαών. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εκδήλωση που διοργανώνεται την ερχόμενη Πέμπτη στο χώρο του Ευρωκοινοβουλίου με τον αποκαλυπτικό, ως προς τις στοχεύσεις τους, τίτλο: «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες». Μια επικίνδυνη και προκλητική για το λαό μας εξέλιξη από την άμεση αυτή επέμβαση της ΕΕ σε εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας.

Στα Βαλκάνια, όπου ακόμα αιμορραγούν οι πληγές που άνοιξε ο ιμπεριαλισμός και βαθαίνουν παραπέρα, με τη λεγόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου και την αναγνώρισή του από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, την εμφάνιση νέων κρατών - προτεκτοράτων, την ανάπτυξη ξένων στρατών και στρατιωτικών βάσεων, τέτοιες πρωτοβουλίες μυρίζουν μπαρούτι. Η ανακίνηση υπαρκτών ή και ανύπαρκτων μειονοτικών ζητημάτων στην περιοχή εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης στα Βαλκάνια. Αυτή καθαυτή θέτει τους λαούς προ της ευθύνης να επαγρυπνούν και να αποτρέψουν νέες επεμβάσεις που ανεξαρτήτως του μανδύα που θα ενδυθούν θα προκαλέσουν σ' αυτούς και μόνο τεράστιο κόστος.

Οι λαοί όλων των χωρών των Βαλκανίων, ανάμεσά τους και οι μειονότητες όπου υπάρχουν, έχουν ένα μόνο δρόμο να επιλέξουν και να βαδίσουν. Αυτόν της οικοδόμησης σχέσεων φιλίας και συνεργασίας. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει να αγωνιστούν με νύχια και με δόντια εναντίον όσων τον επιβουλεύονται, εναντίον του ιμπεριαλισμού που μόνη του έγνοια έχει την προώθηση των ταξικών και γεωπολιτικών συμφερόντων του. Να αναπτύξουν κοινή δράση και πάλη για τα δικαιώματά τους, πάνω απ' όλα το δικαίωμα να ζουν ειρηνικά γιατί μόνο έτσι μπορούν να διεκδικηθούν και να υπάρξουν όλα τα άλλα και αυτά που έχουν να κάνουν με τη διαφορετική καταγωγή, γλώσσα ή θρησκεία.

Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Εχουν πολλά που τους ενώνουν. Εχουν κοινά ταξικά συμφέροντα, απ' τη σκοπιά των οποίων οφείλουν να αντιμετωπίσουν και να αποκρούσουν διαιρετικές προσπάθειες απ' όπου κι αν προέρχονται. Αυτά τους τα συμφέροντα αναδεικνύουν σήμερα σε επιτακτική ανάγκη να αναπτυχθεί αντιιμπεριαλιστική πάλη για να ανατραπούν οι αρνητικοί διεθνείς συσχετισμοί, να παρεμποδιστούν οι κυβερνήσεις να συμμετέχουν στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, να μπει φραγμός σε επικίνδυνες μεθοδεύσεις και στη δημιουργία προτεκτοράτων, στην αλλαγή των συνόρων. Οι λαοί έχουν τη δύναμη. Αν την αξιοποιήσουν μπορούν να επιβάλουν έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελός τους, να τσακίσουν το μοναδικό εμπόδιο που βρίσκεται μπροστά τους, το μεγάλο κεφάλαιο και την εξουσία του.

[Δημήτριος]

Σήμερα 16-4-08 στην εφημερίδα "Καθημερινή" γίνεται κριτική στις θέσεις του "Ριζοσπάστη" για τις μειονότητες απο τον δημοσιογράφο κ Μανδραβέλλη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_20_16/04/2008_266667

Χέρι χέρι ΛΑΟΣ και ΚΚΕ...

Tου Πασχου Μανδραβελη

Kουίζ: Ποιο κόμμα επισημαίνει, με μεγάλη μάλιστα ανησυχία, ότι «η Ε.Ε. χρόνια τώρα έχει προνοήσει με σκοπιμότητα να ενισχύει διάφορες μειονοτικές ομάδες ή άλλες ομάδες πληθυσμού με ιδιαιτερότητες ή εν ανάγκη ανακαλύπτονται και ιδιαιτερότητες. Πρόσχημα τα πολιτιστικά έθιμα, η διάσωση της γλώσσας και τόσα άλλα. Μοιάζουν αθώα και δίκαια, και όμως ένα πράγμα υπηρετούν: να υπάρξουν εφεδρείες που θα παίξουν τον ρόλο του προκεχωρημένου φυλακίου ή θα γίνουν το πρόσχημα για εκβιασμούς ή και νέο μακελειό. Υπηρεσίες και ειδικοί μηχανισμοί εργάζονται μέχρι και για τη δημιουργία νέων κομμάτων, που τάχα θα ενδιαφέρονται για τα προβλήματα των μεταναστών, ενώ στην πραγματικότητα θα δουλεύουν για την πυροδότηση του εθνικισμού και του σοβινισμού. Το Ευρωδικαστήριο δουλεύει στην ίδια κατεύθυνση με βάση τους εντολείς του».

Οσοι στοιχηματίσατε στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό κάνατε λάθος. Οχι πως ο ΛΑΟΣ δεν θα μπορούσε να πει κάτι αντίστοιχο, αλλά απλώς αυτή η θέση ανήκει πλέον στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Βρίσκεται σε ανοιχτή επιστολή που έστειλε η ευρωκοινοβουλευτική του ομάδα (Δ. Μανωλάκος, Θ. Παφίλης, Γ. Τούσας) στον πρόεδρο του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στους προέδρους των Πολιτικών Ομάδων και σε όλους τους ευρωβουλευτές. Η επιστολή δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδη στον «Ριζοσπάστη» που σημαίνει αφενός ότι ο Χαρίλαος Φλωράκης είχε δίκιο («αριστερά της αριστεράς υπάρχει η ακροδεξιά») και αφετέρου ότι οι ακροδεξιές θεωρίες είναι πλέον επίσημη γραμμή του ΚΚΕ. Εξάλλου ανάλογα πράγματα είπε και η γενική γραμματέας του κόμματος κ. Αλέκα Παπαρήγα το περασμένο Σαββατοκύριακο. Βεβαίως, οι ομιλίες της είναι -όπως θα έλεγε και η ίδια- πασπαλισμένες με αρκετή αντι-ιμπεριαλιστική ζάχαρη αλλά ο πικρός κουραμπιές της ακροδεξιάς ανέπαφος.

Είναι ίσως αναμενόμενο. Από τη στιγμή που ο ΛΑΟΣ υιοθετεί στα κοινωνικά και οικονομικά τον λαϊκισμό του ΚΚΕ, το πάλαι ποτέ διεθνιστικό κόμμα τσαλαβουτά προς άγραν ψήφου στα θολά νερά του εθνικισμού. Εξάλλου, όπως απέδειξε και η γαλλική εμπειρία, το κόμμα του Ζαν Μαρί Λεπέν στα προπύργια του γαλλικού Κ.Κ. τρύγησε τη δύναμή του. Τα δύο κόμματα μέχρι πριν από λίγο καιρό διέφεραν ως προς τις θέσεις, αλλά όχι προς τον τρόπο σκέψης: το ίδιο απλοποιητικά και συνωμοσιολογικά ερμήνευαν την πραγματικότητα. Τώρα απλώς κι εξαιτίας της συγκοινωνίας των δοχείων αρχίζουν να συγκλίνουν και ως προς τις θέσεις.

Το πρόβλημα όμως για το ΚΚΕ είναι πως οι νέες θέσεις του είναι χειρότερες από έγκλημα. Είναι λάθος. Σ’ αυτά τα νερά κυκλοφορούν καλύτεροι ψαράδες, οι οποίοι, μάλιστα, δεν έχουν το επιβαρυμένο παρελθόν του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Με αυτή την τακτική, το μόνο που καταφέρνει ο Περισσός είναι να απενοχοποιήσει το κυνήγι των μαγισσών, από το οποίο άλλοι θα δρέψουν έπαθλα. Σε μια χώρα που έτσι κι αλλιώς βρίθει από συνωμοσιολογίες σε βάρος δίγλωσσων και μειονοτικών (και ιστορικά ήταν η αριστερά που τις απονομιμοποιούσε), η στροφή του ΚΚΕ δείχνει ότι ο πολιτικός φιλελευθερισμός ήταν για τη σταλινική αριστερά απλός φερετζές στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Τελικά το ΚΚΕ είδε το τυρί της ψηφοθηρίας. Τυφλωμένο όμως από τον ρηχό αντιευρωπαϊσμό ξέχασε τη φάκα...



Η λογική του κ Μανδραβέλλη είναι χαρακτηριστική ορισμένης νοοτροπίας. Η σύμπτωση θέσεων που μπορεί να έχει ένας πολιτικός χώρος με έναν άλλον για τον συγκεκριμένο κύριο είναι υιοθέτηση των θέσεων του ΛΑΟΣ.Χώρις όμως να αποδεικνύεται το σωστό η το λάθος της άποψης αυτής. Και χωρίς κάποιος να μπορεί να έχει δίκιο σε κάτι μόνο και μόνο γιατί χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιός.Για τον εκάστοτε Μανδραβέλλη του τόπου είναι λεπτομέρειες για το αν 10-15000 χιλ δίγλωσσοι γίνονται παιχνίδι στα χέρια οργανώσεων τύπου"Ουράνιο τόξο" η ΜΚΟ τύπου "Παρατηρητήριο του Ελσίνκι" η το αν η μουσουμλανική μειονότητα γίνεται παιχνίδι της Άγκυρας η του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Πλέον η κριτική γίνεται με βάση την "ιδεολογική ταμπέλα" που έχει ο καθένας-αριστερός,δεξιός,συντηρητικός,προοδευτικός,ακροδεξιός,ακροαριστερός- και όχι για το αν αποδεικνύει αυτά που υποστηρίζει. Επειδή το ΛΑΟΣ υποστήριξε κάτι αυτό σημαίνει ότι είναι ντε φάκτο λάθος επειδή το ΛΑΟΣ χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιό;Απίστευτη εξίσωση η οποία γίνεται ακόμα πιο απίστευτη=Αφού και το ΚΚΕ συμπεραίνει το ίδιο με το ΛΑΟΣ άρα το ΛΑΟΣ γίνεται "κρυφοεθνικιστικό".Στο μυαλό του ανθρώπου αυτού δεν περνά ούτε 1% να υπάρχει αλήθεια στην άποψη αυτή αφού δυο εντελώς διαφορετικοί πολιτικοί χώροι φτάνουν στο ίδιο συμπέρασμα. Έυχομαι να υπάρξει μια κατάλληκη απάντηση στο άκρονεοφιλελεύθερο γκουπούσκουλο αυτού του τόπου
_________________
Δημήτριος Ν

[Ισμήνη]

Οι αναθυμιάσεις των λακέδων

Οι αξιοθρήνητοι λακέδες και τα μίσθαρνα όργανα του καθεστώτος, σαν τον Μανδραβέλη, ένα ρόλο επιτελούν: Να κατασκευάζουν «σκιάχτρα» και να συνταυτίζουν αυτά τα «σκιάχτρα» με οποιαδήποτε κοινωνική και πολιτική αντίσταση ή αμφισβήτηση του καθεστώτος.
Αυτοί οι νέοι ιδεολογικοί «ταγματασφαλίστες», οι σύγχρονοι δωσίλογοι, δεν ξεφεύγουν ούτε στο ελάχιστο από τις παλιές, δοκιμασμένες καθεστωτικές συνταγές. Από πολύ παλιά, η ευνοούμενη μέθοδος κάθε ηθικολόγου φιλισταίου ήταν η συνταύτιση της συμπεριφοράς της αντίδρασης με τη συμπεριφορά της επανάστασης. Δηλαδή πάντα τις ακραίες μορφές αντίδρασης τις χρησιμοποιούσαν για να συκοφαντήσουν τις επαναστατικές ζυμώσεις και κινήσεις. Και το πετύχαιναν αυτό με το τέχνασμα των τυπικών αναλογιών. Δηλαδή με το να εξισώνουν τυπικές οιμοιότητες των διαφόρων κοινωνικών τάσεων και ρευμάτων.
Να τι γράφει πάνω σε αυτό ο Τρότσκι, στο «ηθική τους και ηθική μας»:

«Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των συγκρίσεων και παρομοιώσεων βρίσκεται στο ότι αγνοούν ολότελα την υλική βάση των διαφόρων ρευμάτων, δηλαδή την ταξική τους φύση και κατά συνέπεια τον αντικειμενικό τους ιστορικό ρόλο. Αντίθετα, αξιολογούν και ταξινομούν διαφορετικά ρεύματα, σύμφωνα με κάποια εξωτερική και δευτερεύουσα εκδήλωση και πολύ συχνά ανάλογα με τις σχέσεις τους με τη μια ή την άλλη αφηρημένη αρχή που για τον συγκεκριμένο ταξινομητή έχει ειδική επαγγελματική αξία.
Έτσι για τον Πάπα της Ρώμης, μασώνοι και δαρβινιστές, μαρξιστές και αναρχικοί, είναι δίδυμοι γιατί όλη τους αρνούνται ιερόσυλα την άμωμη σύλληψη. Για τον Χίτλερ, φιλελευθερισμός και μαρξισμός είναι δίδυμοι γιατί αγνοούνε το «αίμα και τιμή». Για ένα δημοκράτη, φασισμός και μπολσεβικισμός είναι δίδυμοι γιατί δεν υποκλίνονται μπροστά στην καθολική ψηφοφορία κ.λπ. κ.λπ.
Αναμφίβολα, τα παραπάνω ρεύματα έχουνε κοινα χαρακτηριστικά. Μα όλο το ζήτημα βρίσκεται στο γεγονός ότι η εξέλιξη της ανθρωπότητας δεν εξαντλείται με την καθολική ψηφοφορία, ούτε με το «αίμα και τιμή», ούτε με το δόγμα της άμωμης σύλληψης. Το ιστορικό προτσές σημαίνει πρώτα από όλα την πάλη των τάξεων. Επιπλέον, διαφορετικές τάξεις στο όνομα διαφορετικών σκοπών μπορούνε σε μερικές περιπτώσεις να χρησιμοποιούνε όμοια μέσα. Ουσιαστικά δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς. Οι στρατοί που μάχονται είναι πάντα λίγο-πολύ συμμετρικοί. Αν δεν υπήρχε τίποτα το κοινό στις μεθόδους πάλης, δεν θα μπορούσανε να καταφέρουν πλήγματα ο ένας στον άλλον…»

Με τέτοιες ταχυδακτυλουργίες τυπικών συγκρίσεων και ομοιοτήτων επιχειρούν, τα νεοταξικά μαντρόσκυλα, να συνδέσουν και το ΡΕΣΑΛΤΟ με τους «ακροδεξιούς» και τους «φασίστες». Γι’ αυτό πληρώνονται, σήμερα πολλοί και με ποικίλες «αριστερές» μεταμφιέσεις, πλουσιοπάροχα…

[Παντελής]

Προσοχή: «Παίζουν» με τις μειονότητες!

Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
Ριζοσπάστης. 16/4/08



Πριν δυο χρόνια, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο «ανθύπατος» Μπερνς, δήλωσε ότι στην Ελλάδα υπάρχει αλβανική μειονότητα...
Ο θρασύτατος Μπερνς, που μετά την ευδόκιμο θητεία του στη χώρα μας, αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, φαίνεται ότι άφησε στο πόδι του ένα εξίσου θρασύ με αυτόν «ανθυποανθύπατο». Τον κ. Κάντριμαν.
Ο κύριος αυτός, ο ανθυποανθύπατος κύριος Κάντριμαν, ο πραιτοριανός του Μπους και της Κοντολίζας στην Ελλάδα, εκτελεί χρέη διπλωματικού επιτετραμμένου των ΗΠΑ στην Αθήνα. Είναι ο ίδιος που στις 8/11/2006 είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι η Συνθήκη της Λοζάνης είναι «ξεπερασμένη», ότι στην Ελλάδα η μουσουλμανική μειονότητα είναι «τουρκική», ενώ αναφέρθηκε επίσης και στην ύπαρξη «εθνικά Μακεδόνων και Αλβανών στην Ελλάδα»... Οι θέσεις αυτού του κυρίου υποστηρίχτηκαν στη συνέχεια επισήμως από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και από τη CIA.
O κύριος Κάντριμαν είναι ο ίδιος που προχτές δήλωσε ότι οι Αμερικανοί απογοητεύτηκαν με τη μη είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, αλλά μας έκανε τη χάρη να μας διευκρινίσει ότι οι Αμερικάνοι δε θύμωσαν κιόλας. Αφησε να εννοηθεί ο κ. Κάντριμαν ότι οι Αμερικανοί μπορεί και να θυμώσουν με την Ελλάδα...
*
Αφήνουμε στην κρίση του ελληνικού λαού το γεγονός ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν έχουν τολμήσει να ψελλίσουν μια λέξη διαμαρτυρίας για τη θρασύτητα του Αμερικανού υπαλλήλου.
Αφήνουμε επίσης στην κρίση του ελληνικού λαού το γεγονός ότι ενώ σήμερα έχει προγραμματιστεί στο Ευρωκοινοβούλιο εκδήλωση με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες», και ενώ η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ έχει καταγγείλει με όλα τα μέσα την προβοκάτσια, οι εκπρόσωποι των υπόλοιπων κομμάτων φροντίζουν να είναι εξαιρετικά... διακριτικοί για το θέμα, μπας και θίξουν την «Αγία οικογένεια» των Βρυξελλών.
*
Σε ό,τι μας αφορά, λοιπόν, έχουμε να πούμε ένα πράγμα, κι ας το λάβουν καλά υπόψη τους οι πάντες:
Οι πάντες θα κριθούν και κρίνονται από το πόσο εφεκτικοί είναι απέναντι σε κείνους που «παίζουν» περίεργα παιχνίδια με τις μειονότητες στην Ελλάδα.
Το ΚΚΕ προειδοποιεί τους πάντες: Η ελληνική επικράτεια δεν πρόκειται να μετατραπεί σε αλάνα για να παίξουν οι ιμπεριαλιστές παιχνίδια αποσταθεροποίησης.
Οι κομμουνιστές προειδοποιούν τους πάντες: Η κατασκευή τεχνητών μειονοτικών ζητημάτων στην Ελλάδα, η δράση των Αμερικανών, της CIA, της αμερικανικής πρεσβείας, της ΕΕ, του Ευρωκοινοβουλίου και της Κομισιόν δεν πρόκειται να περάσει.
Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι δε θα υπάρξει σημείο της ελληνικής επικράτειας, δε θα υπάρξει απληροφόρητο και το πιο μικρό χωριό της Ελλάδας για τα όσα μεθοδεύουν και έχουν ήδη θέσει σε σχεδιασμό οι εκτός (και εντός των τειχών.
Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους.

[Κίνημα Λαού]

Η φωνή των αριστερών δυνάμεων για τα "εθνικά" ζητήματα, αρχίζει να ακούγεται από παντού και δυνατά.
ΑΠΟ:
http://www.karsilamas.blogspot.com/



ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΚΕ.


Σε μιά δύσκολη εποχή,που τα χτυπήματα κάτω από την ζώνη προς τα εθνικά μας δίκαια εντείνονται,κάθε φωνή που προστίθεται στην αντίσταση των σχεδίων των ισχυρών του πλανήτη είναι καλοδεχούμενη.

Ετσι με αφορμή την εκδήλωση στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα "Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες",οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ με «ανοιχτή επιστολή» προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τους προέδρους των πολιτικών ομάδων και τους ευρωβουλευτές αποκαλύπτουν τον ιμπεριαλισμό και τα καταχθόνια σχέδιά του στα Βαλκάνια - και ειδικότερα στην Ελλάδα.

Το ΚΚΕ κάνει φανερό ότι διαφωνεί πλέον με τις ανιστόρητες επιλογές του πρώην Γενικού Γραμματέα του,Νίκου Ζαχαριάδη και τηρεί μιά γνήσια αριστερή και πατριωτική στάση αντάξια των αγώνων του.

Ολόκληρη η ανακοίνωση από τον Ριζοσπάστη.

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4504944&publDate=12/4/2008

Αλήθεια ο Βαλλιανάτος και η Κοππά τι γνώμη έχουν για όλα αυτά;

[Παλαίμαχος]

Το ΚΚΕ πρέπει να πάρει τα μηνύματα!

Το πόσο καταλυτικός συντελεστής είναι το ΚΚΕ, μέσα στην ελληνική κοινωνία αποδεικνύεται εδώ: Μόλις μίλησε για τους μεγάλους εθνικούς κινδύνους που μας απειλούν δέχτηκε τις «επιθέσεις» φιλίας πολλών δυνάμεων εντός και εκτός κομμάτων.
Αποδεικνύεται, ακόμα εδώ, το πόσο καταλυτικός, επίσης, ενωτικός κόμβος είναι τα εθνικά ζητήματα σήμερα.
Είναι καιρός η ηγεσία του ΚΚΕ να προχωρήσει στη προώθηση μιας Επιτροπής Αγώνα κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και επιβουλών. Ένα τέτοιο ΜΕΤΩΠΟ αγώνα θα αγκαλιάσει τις υγιείς και αγωνιστικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και πλήθος διασκορπισμένων δυνάμεων, ακόμα και δυνάμεις της Ν.Δ.
ΕΝΑ τέτοιο ΜΕΤΩΠΟ θα φέρει τα πάνω κάτω και θα αναπτύξει ένα ρωμαλέο αντί-ιμπεριαλιστικό κίνημα.
Το κλειδί για ένα τέτοιο κίνημα το κρατάει στα χέρια της η ηγεσία του ΚΚΕ!!!!!


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Παντελής]

ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


Οι μειονότητες, το (μη) ενδιαφέρον... .

Τον Ιούλη του '99, με τη λήξη ακριβώς των βομβαρδισμών του Κοσσυφοπεδίου και της Γιουγκοσλαβίας, γνωστοποιήθηκε στην Ελλάδα η επιστολή των τριών μουσουλμάνων βουλευτών, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ, που από κοινού με 13 «μειονοτικές» και «μη κυβερνητικές» οργανώσεις ζητούσαν την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος της ύπαρξης «τουρκικής» και «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.

Η «κάτι παραπάνω από περίεργη και καθόλου αθώα κίνηση», όπως τη χαρακτήρισε τότε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αποκάλυπτε ότι η Ελλάδα κάθε άλλο παρά «αλώβητη» είναι από ενέργειες που θα μπορούσαν να την εμπλέξουν στο «μειονοτικό κουβάρι» των Βαλκανίων.

*

Εκείνη την περίοδο, υπήρξαν κι άλλα «περίεργα». Σε μια ανύποπτη - φαινομενικά - στιγμή, και μετά την κίνηση των μουσουλμάνων βουλευτών των τριών κομμάτων, ο τότε υπουργός Εξωτερικών, ο κ.Γ. Παπανδρέου εμφανίστηκε με εκπληκτική άνεση και για ένα θέμα «ταμπού» μέχρι εκείνη τη στιγμή, να δηλώνει ότι δεν τον ενδιέφερε, αν κάποιος θα αυτοπροσδιορίζεται στην ελληνική επικράτεια ως «Τούρκος» ή «Μακεδόνας». Αντίθετα, είχε πει, εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν να μην αλλάξουν τα σύνορα...

*

Επειδή αφ' ενός ο υπουργός - δηλαδή το ελληνικό κράτος - «δεν ενδιαφερόταν» και επειδή το διακήρυττε τόσο πομπωδώς, αλλά και επειδή αφ' ετέρου τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Αμερικάνοι (σε αντίθεση με τον υπουργό) ενδιαφέρονταν (και μάλιστα πάρα πολύ), η όλη υπόθεση, δηλαδή η υπόθεση «μειονότητες - Βαλκάνια», πέραν του εξαιρετικού βαλκανικού ενδιαφέροντος, αποκτούσε από τότε (και με τον πλέον επίσημο τρόπο) ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ειδικά για την Ελλάδα.

*

Η κυβέρνηση διά στόματος του τότε πρωθυπουργού, κ. Σημίτη, μετά το σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις Παπανδρέου, υποστήριξε ότι δεν ετίθετο θέμα αλλαγής της πολιτικής της στο ζήτημα της «συλλογικής αναγνώρισης» εθνικών μειονοτήτων στη χώρα.

Ετσι κι αλλιώς, το «περίεργο» του πράγματος παρέμεινε: Δεν είχαν συναίσθηση οι τότε εκπρόσωποι του κράτους τη χρονική στιγμή, κατά την οποία είχαν επιλέξει να ανασύρουν το θέμα της μειονότητας στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής; Το ερώτημα ήταν, γιατί προέβη τότε σε εκείνες τις δηλώσεις ο υπουργός Εξωτερικών, με τέτοιο στόμφο και σε μια περίοδο που προωθούνταν πυρετωδώς ο αμερικανόπνευστος ελληνοτουρκικός διάλογος, σε μια κίνηση με την οποία η Ελλάδα άνοιγε «οικειοθελώς» - και - το θέμα της μειονότητας; Γιατί προέκυπτε στην εσωτερική πολιτική ζωή τέτοιο θέμα, λίγες μόλις μέρες μετά τις ΝΑΤΟικές σφαγές στο Κοσσυφοπέδιο, που έγιναν στο όνομα της «προστασίας» των δικαιωμάτων μιας μειονότητας; Γιατί η κυβέρνηση έδειχνε τέτοια αδιαφορία σε εξελίξεις, όπως η ανακίνηση θέματος αυτονομίας των - γειτονικών με τη Δ. Θράκη - περιοχών της ΝΑ Βουλγαρίας, από την εκεί «τουρκική» μειονότητα και το εκτός νόμου «κόμμα της τουρκικής μειονότητας»; Και ακόμα: Γιατί, την εποχή που επίσημα ή ανεπίσημα (ξανά)αμφισβητούνταν τα σύνορα στα Βαλκάνια, η κυβέρνηση δήλωνε ότι «δεν ενδιαφέρεται» για θέματα που είναι δεδομένο ότι αξιοποιούνται κατάλληλα από εκείνους που θέλουν την αλλαγή των συνόρων;

*

Η μετέπειτα δήλωση του Γ. Παπανδρέου στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ», σύμφωνα με την οποία «για τις χώρες οι οποίες συνεργάζονται σε παγκόσμια κλίματα, τα ζητήματα που δημιουργούν τα μεταξύ τους σύνορα και οι μεταξύ τους θάλασσες, δεν μπορεί να είναι πολύ σημαντικά» (!), ίσως δίνει απάντηση σε αρκετές από τις παραπάνω απορίες...
...του ελληνικού κράτους

Η «υψηλή προσωπικότητα» του μετεμφυλιακού κράτους, η Φρειδερίκη, ήταν αυτή που εγκαινίαζε τουρκικά σχολεία στη Θράκη, παρουσία του Τούρκου Προέδρου της Δημοκρατίας...

Την ίδια πάντα εποχή, με τις μορφωτικές συμφωνίες του 1951 - και αργότερα του 1968 - καθιερωνόταν η τουρκική ως η μόνη μειονοτική γλώσσα εκπαίδευσης, παρά το γεγονός ότι η μητρική γλώσσα των Πομάκων και των Αθίγγανων μουσουλμάνων της Δ. Θράκης δεν ήταν τα τουρκικά...

Στα πλαίσια αυτής της τόσο ευφυούς πολιτικής του εκτουρκισμού, τελικά, της μειονότητας, μετά από δεκαετίες, το 1987, ο Αρειος Πάγος απαγόρευε τη χρήση του όρου «τουρκικός», με συνέπεια την παραγωγή άλλων, πλέον, προβλημάτων, του ίδιου, όμως, τύπου.

*

Πρόκειται για μια πολιτική που ξεκινάει ακόμα πιο πριν: Οι διωγμοί που υπέστησαν οι ισλαμιστές ηγέτες της μειονότητας μετά την υπογραφή του «Ελληνοτουρκικού Συμφώνου Φιλίας του 1930» από την κυβέρνηση Βενιζέλου ήταν μια υποχρέωση που την ανέλαβε η Ελλάδα απέναντι στην τουρκική άρχουσα τάξη.

Η εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης συντελέστηκε κατά γράμμα. Μόνο που είχε μια συνέπεια. Την ενίσχυση των τάσεων εκτουρκισμού της μειονότητας. Η πολιτική του εκτουρκισμού, σε συνδυασμό με το βασικό και το κύριο, τη βαθιά ταξική πολιτική, πολιτική διωγμών και ανελευθεριών έναντι των μουσουλμάνων της Θράκης, ή των σλαβόφωνων σε περιοχές της Μακεδονίας, η οποία ακολουθήθηκε για δεκαετίες από το ελληνικό κράτος, δημιουργούσε το κατάλληλο έδαφος για τα «παιχνίδια» που παίζουν σήμερα οι ΗΠΑ, η ΕΕ και οι εγχώριοι κατασκευαστές μειονοτικών ζητημάτων.

*

Το αξιοπερίεργο είναι ότι οι πολιτικοί μας ταγοί υποκρίνονταν και ακόμα υποκρίνονται ότι «δεν» αντιλαμβάνονται τη δυνατότητα που παρέχουν στις Μεγάλες Δυνάμεις να αξιοποιούν τα δυσάρεστα αποτελέσματα της πολιτικής του ελληνικού κράτους έναντι της μειονότητας, για ίδιον και ... «συμμαχικό» όφελος.

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 10/4/08

Το εθνικιστικό θράσος του «Ουράνιου Τόξου»

Απάντηση σε συκοφαντική ανακοίνωση

Απάντηση στην πρόσφατη συκοφαντική ανακοίνωση που εξέδωσε το «Ουράνιο Τόξο» («ΟΤ»), με την οποία στρέφεται ενάντια στο ΚΚΕ και την πολιτική του, δίνει η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Ξεκαθαρίζει ότι το περιεχόμενο και το ύφος της ανακοίνωσης του «Ουράνιου Τόξου» επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, το μίσος που τρέφουν για το ΚΚΕ, το πόσο ενοχλούνται από την πολιτική αρχών και τις θέσεις του Κόμματος για σταθερό μέτωπο ενάντια στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, που ανακινούν μειονοτικά ζητήματα, με στόχο την προώθηση της αλλαγής των συνόρων και γενικότερα των συμφερόντων τους, σε βάρος των λαών.

Σε ανακοίνωσή της, η ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, αναφέρει: «Στην επίθεσή του ενάντια στο ΚΚΕ, το "ΟΤ", επιστρατεύει τη συκοφαντία, τη διαστρέβλωση και τον αντικομμουνισμό. Είναι ψεύτες όταν αναφέρουν ότι το ΚΚΕ αποδέχτηκε τον αποκλεισμό από τα μέτρα επαναπατρισμού των πολιτικών προσφύγων "μη Ελλήνων το γένος".

Η στάση του ΚΚΕ στο κοινοβούλιο είναι γνωστή σε όλους: Διαφώνησε με τον αποκλεισμό και καταψήφισε το νόμο, ενώ στη συνέχεια επανειλημμένα πάλεψε για τον επαναπατρισμό τους. Αλλωστε, οι πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου, που πάλεψαν μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΔΣΕ και ο ελληνικός λαός, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τη σταθερή και αταλάντευτη τοποθέτηση και πάλη του Κόμματος για άνευ όρων επαναπατρισμό όλων και δεν περιμένουν ιδιαίτερα από το "ΟΤ" να τους "κατατοπίσει" γι' αυτό το ζήτημα. Εχουν μεγάλη αγωνιστική και διεθνιστική πείρα και έχουν κατανοήσει ότι το "ΟΤ" προσπαθεί να τους χρησιμοποιήσει για σκοπούς που υπηρετούν τις εθνικιστικές διαιρέσεις και τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Για το λόγο αυτό, το ΚΚΕ δεν έχει σκοπό να απολογηθεί για τις θέσεις και την πολιτική του, πόσο μάλλον στο "Ουράνιο Τόξο", μια εθνικιστική οργάνωση υπό την πατρωνία διάφορων κύκλων, κυρίως εκτός της χώρας, και με περιορισμένη πολιτική εμβέλεια, που αντλεί το θράσος και τον "τσαμπουκά" της από τους ισχυρούς πάτρωνες. Αντίτιμο της πατρωνίας είναι η με κάθε τρόπο και σε κάθε περίπτωση, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις του, υπεράσπιση της πολιτικής της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που η πολιτική και η δράση τους στα Βαλκάνια καταδικάζεται όχι μόνο από το ΚΚΕ αλλά από ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Μάλιστα, στην υπεράσπιση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι περισσότερο ένθερμοι ακόμα και από τα αστικά κόμματα.

Επιπλέον, δε "βλέπουν" την καταστροφική ταξική πολιτική της ΕΕ. Πολιτική ξεπατώματος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, ξεκληρίσματος των αγροτών και κτηνοτρόφων της χώρας ανεξάρτητα από γλωσσικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές και ιδιαιτερότητες».

Καταλήγοντας η ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, καλεί τους Ελληνες πολίτες, στο σύνολό τους, να μην πέσουν στην παγίδα των ιμπεριαλιστών και των κάθε είδους εγχώριων εθνικιστών που επιδιώκουν να δημιουργήσουν εντάσεις, στα πλαίσια της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε», οι οποίες θα αξιοποιηθούν προς όφελος των σχεδιασμών που έχουν οι ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

«Τα κοινά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων ανεξάρτητα από γλωσσικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές και ιδιαιτερότητες, μπορούν και πρέπει να αποτελούν τη βάση για την αντιμετώπιση των διαιρετικών προσπαθειών, είτε αυτές προέρχονται από τις εγχώριες κυβερνήσεις, είτε από τον ξένο παράγοντα», σημειώνει.

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Η σαφήνεια του Λένιν

Η άποψη του Λένιν για τους Βαλκανικούς Πολέμους είναι:

«παρά το γεγονός ότι οι πόλεμοι αυτοί διεξάγονται υπό την ηγεσία των αστικών τάξεων των βαλκανικών χωρών και από καθεστώτα αυταρχικά ή μοναρχικά, το γεγονός ότι συντελούν στην εθνική ολοκλήρωση των εθνών – κρατών των Βαλκανίων και καταφέρονται εναντίον ενός από τα τελευταία κατάλοιπα της φεουδαρχίας στην Ευρώπη (Οθωμανική αυτοκρατορία) τους προσδίδει αντικειμενικά προοδευτικό περιεχόμενο».

Τότε υπήρχαν εθνικές αστικές τάξεις και συντελούνταν η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ-ΚΡΑΤΩΝ!!! Συνακόλουθα ο «εθνικισμός» εκείνης της περιόδου για τις χώρες των Βαλκανίων είχε προοδευτικό χαρακτήρα: Γέμιζε με το ταξικό περιεχόμενο κατάλυσης των φεουδαρχικών «καταλοίπων» και τη συγκρότηση των εθνών-κρατών.
ΣΗΜΕΡΑ δεν υπάρχουν «φεουδαρχικά κατάλοιπα», ούτε εθνικές αστικές τάξεις, ούτε το ιστορικό αίτημα συγκρότησης εθνών-κρατών.
ΣΗΜΕΡΑ καταλύονται τα έθνη-κράτη από τη Νέα Τάξη και δημιουργούνται στρατιωτικά, μαφιόζικα προτεκτοράτα, διαιρώντας και αιματοκυλίζοντας τους λαούς.
ΣΥΝΕΠΩΣ, όποιος υποστηρίζει τις ουτοπίες περί «αυτοδιάθεσης των εθνοτήτων» ή «αυτό-προσδιορισμού των μειονοτήτων» προωθεί τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του υπερεθνικού κεφαλαίου. Και στο όνομα του «αντί-εθνικισμού» καλλιεργεί τα εθνικά μίση και διχασμούς, σπέρνει το δηλητήριο των παρωχημένων ιδεολογημάτων του εθνικισμού.
Ο «αντί-εθνικισμός» είναι ο «εθνικισμός» του σήμερα, δηλαδή ο «εθνικισμός» του πλανητικού, ιμπεριαλιστικού «διεθνισμού»!!!
«Εθνικισμός» και «αντί-εθνικισμός» είναι οι δύο όψεις του ίδιου ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ νομίσματος.

_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Παλαίμαχος]

Ένα εξαιρετικά τεκμηριωμένο άρθρο στο σημερινό "Ριζοσπάστη".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ



Παλιά φερέφωνα των ιμπεριαλιστών οι μέντορες του «αυτοπροσδιορισμού»

Η συντήρηση και ανακίνηση του ζητήματος περί μειονοτικών ζητημάτων στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα, με τη συνδρομή της ΕΕ και των ΗΠΑ, που χρονικά συνέπεσε με τις εξελίξεις για την ονομασία της ΠΓΔΜ, έδωσε την ευκαιρία σε κάποιες ύποπτα στημένες «οργανώσεις», που λειτουργούν σαν φερέφωνα των ιμπεριαλιστικών κέντρων, να επανεμφανιστούν στο προσκήνιο, ισχυριζόμενες ότι εκπροσωπούν «εθνικές μειονότητες» («μακεδονική» και «τουρκική») στην Ελλάδα.
Πρόκειται για οργανώσεις που διατηρούν σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ, που απευθύνουν εκκλήσεις στο ΝΑΤΟ, στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς ιμπεριαλιστές ζητώντας να αναλάβουν δράση για την ...«προστασία» των μειονοτήτων.
Δύο απ' αυτές τις ομάδες - που συμμετείχαν και στη συζήτηση που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την προηγούμενη Πέμπτη, με θέμα «Ανύπαρκτες Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι της Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες», - είναι το «Ουράνιο Τόξο», που φέρει τον τίτλο «πολιτικό κόμμα της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα» και η ονόματι «Τουρκική Ενωση Ξάνθης».
Η δράση τέτοιων ομάδων δεν είναι τωρινή. Ο «Ρ», από τον Ιούλη του 1999, είχε αποκαλύψει με τεκμηριωμένο ρεπορτάζ το ρόλο και το σκοπό της δράσης τους ως καλών εργαλείων των ιμπεριαλιστών για τις επεμβάσεις τους στο όνομα «προστασίας» των μειονοτήτων, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα ότι κάποιοι τις προετοίμαζαν από χρόνια... Να τι αποκάλυπτε τότε, 9 χρόνια πριν, η εφημερίδα μας.

Τι Κόσσοβο, τι ...Θράκη!

Δεν είχε αρχίσει καλά καλά ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και στα τέλη του Μάρτη 1999, στους «Τάιμς» του Λονδίνου, κάνει την εμφάνισή της μια πληρωμένη καταχώριση. Η καταχώριση, που υπογραφόταν από την αποκαλούμενη Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη, στόχευε σε κάτι πολύ απλό. Να εμφανίσει την Ελλάδα ως χώρα στην οποία παραβιάζονται τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των μειονοτήτων, πρωτίστως της «τουρκικής»...
Με άλλα λόγια, τη στιγμή που η προπαγάνδα του ιμπεριαλισμού διατεινόταν ότι η υπεράσπιση των μειονοτήτων στα Βαλκάνια απαιτεί ΝΑΤΟική στρατιωτική δράση, η Ελλάδα καταγγελλόταν σαν χώρα καταπίεσης των μειονοτήτων...
Η χρονική επιλογή για τη δημοσίευση από τους «Τάιμς» (και όχι από οποιαδήποτε εφημερίδα) της συγκεκριμένης δημοσίευσης, τη στιγμή δηλαδή που ο διεθνής ιμπεριαλισμός έσωζε, δήθεν, τα δικαιώματα της μειονότητας των Κοσσοβάρων (βομβαρδίζοντάς τους), δύσκολα γίνεται πιστευτό πως ήταν τυχαία. Αλλωστε, λίγες μέρες μετά ακούσαμε από τους Τούρκους αξιωματούχους - προεξάρχοντος του Ετσεβίτ - ότι και η Τουρκία, το '74, έδρασε στην Κύπρο, όπως έδρασε το ΝΑΤΟ, το '99, στο Κόσσοβο. Για το «καλό», δηλαδή, των μειονοτήτων και την αποτροπή «εθνοκαθάρσεων»...
Η ιστορία έγερσης θέματος καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, καθώς και του εθνοτικού προσδιορισμού τους στην Ελλάδα, είναι μια ιστορία διαρκούς επανάληψης. Μια ιστορία στην οποία πρωτοστατούν, γνωστής χρηματοδότησης, πολιτικής επιρροής και ευρωατλαντικής ...ιθαγένειας, «ιδρύματα» και «οργανισμοί». Ας παρακολουθήσουμε τη δράση κάποιων εξ αυτών:

Και η ΕΕ στο παιχνίδι

• Το Νοέμβρη του 1996 στην έκθεση με τίτλο «Ημιτελής Ειρήνη» (!), που συντάχτηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια» - που με τη σειρά της δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα «Κάρνεγκι» και το Ινστιτούτο Ασπεν - η Ελλάδα κατηγορείται ότι δεν αναγνωρίζει μακεδονική μειονότητα και αρνείται το δικαίωμα των μουσουλμάνων να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι.
Αναγκαία επισήμανση: Η παρουσίαση της έκθεσης από τους συντάκτες της έγινε στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με προεδρεύοντα τον επίτροπο Βαν ντε Μπρουκ...
• Το Δεκέμβρη του 1996, το θέμα επανέρχεται. Η ετήσια έκθεση της («αμφιλεγόμενης» κατά σχολιασμούς του αστικού ελληνικού Τύπου) αμερικανικής οργάνωσης «Human Rights Watch» κάνει λόγο για καταπίεση μειονοτήτων στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων της «τουρκικής» και της «μακεδονικής».
Εθνική ταυτότητα με ...αντιφάσεις
• Το Γενάρη του 1997 οι εκπρόσωποι της οργάνωσης «Ουράνιο Τόξο», με συνέντευξή τους, σε εφημερίδα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Ροδόπη, κάνουν λόγο για την ύπαρξη και την καταπίεση της «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα.
Εκείνες τις μέρες εκτοξεύονται από το Ευρωπαϊκό Γραφείο των Λιγότερο Διαδεδομένων Γλωσσών κατηγορίες για «υποκρισία» της Ελλάδας όσον αφορά στην προστασία των «γλωσσικών μειονοτήτων» στο έδαφός της.
Από πλευράς του ελληνικού Τύπου γίνεται λόγος για «ανίερη συμμαχία με έντονα ανθελληνικά στοιχεία γνωστών κύκλων των ψευδο-Μακεδόνων και σκληροπυρηνικών της μουσουλμανικής μειονότητας, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Αγκυρας».
• Το Φλεβάρη του 1997 η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, κατά το συνήθη τρόπο των συντακτών της, παίζει με τις μειονότητες των Βαλκανίων και κάνει λόγο για «μακεδονική μειονότητα» που καταπιέζεται στην Ελλάδα. Λίγες μέρες αργότερα Αμερικανοί αξιωματούχοι καταφθάνουν στη χώρα για να ελέγξουν την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχουν επαφές με μέλη του «Ουράνιου Τόξου» και της μουσουλμανικής μειονότητας.
• Τον Απρίλη του 1997 τα βέλη προέρχονται απευθείας από το Λευκό Οίκο, όσο ακριβώς ευθεία είναι η διασύνδεση της αμερικανικής διπλωματίας με την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς». Η εν λόγω εφημερίδα ανακαλύπτει «καχυποψία» της Ελλάδας απέναντι στις «θρησκευτικές» και «εθνοτικές μειονότητες» και «απροθυμία» να αναγνωρίσει τη θέση τους στην ιστορία.
• Το Σεπτέμβρη του 1997, τα «σούρτα - φέρτα» των Αμερικανών στη Θράκη βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Η Αμερικανική Επιτροπή (Helsinki Watch) του Παρατηρητηρίου των συμφωνιών του Ελσίνκι επισκέπτεται τη Θράκη και τα μέλη της συλλέγουν ...πληροφορίες για τη ζωή της μειονότητας, επισκεπτόμενοι τους ηγέτες της προπαγάνδας για την τουρκική εθνική συνείδηση της μειονότητας...

Οι βουλευτές ήταν πάντα εδώ...

• Το Γενάρη του 1998 η Θράκη και η μουσουλμανική μειονότητα έχουν την τιμητική τους! Οι αυτού εξοχότητες - εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης και του Κογκρέσου καταφθάνουν στην περιοχή για να ελέγξουν τις συνθήκες ζωής της μειονότητας και το βαθμό σεβασμού των δικαιωμάτων της...
Κατά μια σατανική σύμπτωση, λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Ι. Τζεμ, έχει δηλώσει πως κατά τα «καπρίτσια» της Ελλάδας, στο κέντρο της Ευρώπης υπάρχει ένα «γκέτο», στο οποίο - κατά τα λεγόμενά του - έχει στοιβαχτεί «η τουρκική - μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης»...
• Το Φλεβάρη του 1998 κάνει την εμφάνισή της μια από τις γνωστές εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Στην έκθεση γίνεται λόγος για την ύπαρξη 50.000 Σλαβομακεδόνων στη Βόρεια Ελλάδα και για την «καταπίεση της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη».
Ομως, η είδηση προέρχεται από τις δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες «ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γκ. Γκαλίπ είναι ο πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τούρκων της Δυτικής Θράκης»...
Τα «Νέα» γράφουν στις 19/2: «Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ο κ. Γκαλίπ εξελέγη πρόεδρος στην Ανώτατη Συμβουλευτική Επιτροπή των Τούρκων της Δυτικής Θράκης... (που) θεωρείται όργανο του προξενείου. Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη παρουσία της στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου πήγαν μέλη της να κατηγορήσουν την Ελλάδα για δήθεν παραβίαση των δικαιωμάτων μουσουλμάνων της Δ. Θράκης ενώ παρόμοιες απόψεις εξέφρασαν και στα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου, με τα οποία συναντήθηκαν στην Αθήνα. Το περίεργο - συμπλήρωναν τα "Νέα" - είναι ότι οι βρισκόμενοι πίσω από την Επιτροπή "εγκλώβισαν" δύο βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου (σ.σ.: εννοούνταν οι μουσουλμάνοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ)».
• Τον Αύγουστο του 1998 κατατίθεται στο Κοινοβούλιο της Βουλγαρίας αίτημα από εκπροσώπους των λεγόμενων Βουλγάρων Μακεδόνων (πρόκειται για την οργάνωση «Ιλίνδεν» που έχει κηρυχτεί παράνομη γιατί η Βουλγαρία τη θεωρεί υπεύθυνη προπαγάνδας για την αυτονόμηση και απόσχιση της νοτιοανατολικής επικράτειάς της), με το οποίο ζητούν να ανακηρυχτεί άκυρη η Συνθήκη Ειρήνης του Βουκουρεστίου, με την οποία το 1913 προσδιορίστηκαν τα σύνορα στα Βαλκάνια, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Τον ίδιο μήνα, όλως τυχαίως, στο Παγκόσμιο Παμμακεδονικό Συνέδριο η 10η Αυγούστου κηρύχτηκε ως «μέρα ένωσης των Μακεδόνων από όλα τα τμήματα της Μακεδονίας» και ζητήθηκε «να γίνει σεβαστό το δικαίωμα των Μακεδόνων από όλα τα τμήματα της Μακεδονίας να αποκτήσουν μακεδονική υπηκοότητα, όπου κι αν ζουν» («Ελευθεροτυπία» 11/.
• Το Σεπτέμβρη του 1998, με αφορμή της δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα, η αποκαλούμενη Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας καλεί τα μέλη της μειονότητας να ψηφίσουν υποψηφίους της μειονότητας, με κριτήριο το ποιοι από αυτούς διακηρύσσουν την τουρκική τους συνείδηση.
Και σήμερα...
Ενα μικρό απόσπασμα από τις τελευταίες τους ενέργειες αναδεικνύει περίτρανα το ρόλο τους ως εργαλείων των ιμπεριαλιστών στα πλαίσια και γνωστών παρεμβάσεων των ΗΠΑ, το Νοέμβρη του 2006, από τον επιτετραμμένο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τ. Κάντριμαν, αλλά και της πρόσφατης έκθεσης, του 2007, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Συγκεκριμένα, η ομάδα «Ουράνιο Τόξο»:
• Στις 4/02/2008, με επιστολή της προς την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κ. Ράις, αφού εγκωμιάζει το δολοφονικό έργο των Αμερικανών στα Βαλκάνια, απευθύνει έκκληση ζητώντας τους να αναλάβουν εκ νέου δράση στην περιοχή για να «προστατεύσουν» τις μειονότητες, με επιχειρήματα που θα ...ζήλευε και η ίδια η Κ. Ράις, αναφέροντας: «Είναι αλήθεια ότι όταν η διεθνής κοινότητα διαπίστωσε ότι υπήρχαν παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους πολέμους της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης και του Κοσσόβου, έδρασε αποτελεσματικά και επενέβη με στρατιωτικά μέσα στα πλαίσια του ΟΗΕ. Ο σκοπός αυτής της επέμβασης ήταν να προστατεύσει τον τοπικό πληθυσμό, να σταθεροποιήσει την περιοχή και να δώσει ένα μάθημα στο ολοκληρωτικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς, όπως ήταν αυτό του Μιλόσεβιτς στην πρώην Γιουγκοσλαβία». Και συνεχίζει: «Θεωρούμε ότι οι ΗΠΑ έχουν συμβάλει αποφασιστικά για να επιτευχθεί η σταθερότητα της περιοχής. Σας εμπιστευόμαστε για άλλη μια φορά ότι θα παίξετε θετικό ρόλο... και στο ζήτημα της αναγνώρισης της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα»!!!
• Στην «ιστοσελίδα» της συγκεκριμένης ομάδας, σε περίοπτο σημείο υπάρχουν οι θέσεις της για τη «γιουγκοσλαβική κρίση», όπως ονομάζει το μακέλεμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας το 1999 από τους ΝΑΤΟικούς φονιάδες, στις οποίες, μεταξύ άλλων και μέσα από μια δήθεν ...κριτική στο ΝΑΤΟ, σημειώνουν (θαυμάστε επιχειρηματολογία): «Αν το ΝΑΤΟ ήθελε να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αλβανών Κοσσοβάρων θα έπρεπε (όπως λένε έγκυροι στρατιωτικοί αναλυτές) να πραγματοποιήσει παράλληλα με τις αεροπορικές επιδρομές χερσαία επέμβαση με σκοπό την προστασία του αλβανικού πληθυσμού από τις εθνικές εκκαθαρίσεις των Σέρβων. Μόνον έτσι θα μπορούσε να προστατευτεί αποτελεσματικά ο αλβανικός πληθυσμός του Κοσσόβου. Φοβούμενοι οι επιτελείς του το πολιτικό κόστος (ανθρώπινες απώλειες από χερσαία επιχείρηση - αντίδραση κοινής γνώμης στις χώρες-μέλη της συμμαχίας) παρεμβαίνουν με βομβαρδισμούς (προκαλώντας μοιραία και θύματα μεταξύ αμάχων)»!!!

...συναντιούνται με αξιωματούχους τους

• Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι πριν τις τελευταίες πρωτοβουλίες (επιστολές και ανακοινώσεις) της ομάδας «Ουράνιο Τόξο», το προηγούμενο καλοκαίρι (24/07/2007), αντιπροσωπεία της συναντήθηκε - όπως η ίδια ανακοινώνει - με τον γενικό πρόξενο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη, Hoyt Brian Yee, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του τελευταίου στη Φλώρινα και είχαν, όπως αναφέρουν, «την ευκαιρία να συζητήσουν ζητήματα που αφορούν κυρίως την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής(!) σε σχέση με τις δυνατότητες που προσφέρονται για διασυνοριακή συνεργασία, ζητήματα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας, και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων(!)».

...και «ανταμείβονται» για τις υπηρεσίες τους

• Ο ρόλος που θέλουν οι ιμπεριαλιστές να παίξουν αυτές οι οργανώσεις στην Ελλάδα φανερώνεται και από την πολύ προσεκτικά διατυπωμένη αλλά και απόλυτα στοχευμένη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), αναφορικά με την υπόθεση της «Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης», ο προάγγελος της οποίας ήταν η Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης στην Ευρώπη, και της «Εμίν και άλλοι», στις 27/3/2008. Συγκεκριμένα, τα μέλη του δικαστηρίου κλήθηκαν να δικάσουν την προσφυγή 15 μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης, που κατηγορούσαν την Ελλάδα «για παραβίαση του άρθρου 11 περί ελευθερίας σύστασης συλλόγων και των συναθροίσεων», επειδή οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη λειτουργία ενώσεων συλλόγων και οποιουδήποτε οργανισμού φέροντος το επίθετο «τουρκικός/ή» στον τίτλο του.
Το δικαστήριο εξέδωσε κοινή καταδικαστική απόφαση, αναφορικά με τις δύο υποθέσεις, για την Ελλάδα, αποκλειστικά και μόνο για την απαγόρευση του επιθέτου «τουρκικός/ή», αλλά όχι και για καταπάτηση μειονοτικών δικαιωμάτων και χωρίς να κάνει αναφορά σε «τουρκική μειονότητα», αλλά σε μουσουλμανική. Σύμφωνα με την απόφαση όσον αφορά στην υπόθεση «Εμίν και άλλοι», που παραπέμπει στην απαγόρευση λειτουργίας της «Πολιτιστικής Ενωσης Τούρκων γυναικών της περιοχής της Ροδόπης», αλλά και στην «Τουρκική Ενωση Ξάνθης», το ΕΔΑΔ απορρίπτει τον ισχυρισμό των ελληνικών δικαστικών αρχών ότι συνιστά κίνδυνο για τη δημόσια πολιτική, με κύριο επιχείρημα τον τίτλο, ενώ σημειώνει ότι ακόμα και να υπήρχαν στοιχεία ότι τα μέλη της Ενωσης προσπάθησαν «να προπαγανδίσουν την ύπαρξη εθνοτικής μειονότητας στην Ελλάδα, αυτό δε συνιστά απειλή για τη δημοκρατική κοινωνία»... Απόφαση που ανοίγει το δρόμο όχι μόνο καταστρατήγησης της Συνθήκης της Λοζάνης, αλλά και αξιοποίησής της από τους ιμπεριαλιστές για υποδαύλιση εθνικιστικών αντιθέσεων. Συνθήκη που χαρακτηρίζει τη μειονότητα μουσουλμανική (τουρκικής, πομακικής και αθιγγανικής καταγωγής), και που αποτελεί μια πραγματικότητα που πρέπει να είναι αποδεκτή και σεβαστή από όλους.

Επικίνδυνοι

Αυτά λοιπόν διακηρύσσουν οι φερόμενοι σαν «αντιπρόσωποι» της «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι οργανώσεις που δρουν στην Ξάνθη και τη Ροδόπη. Ο ύποπτος και επικίνδυνος ρόλος τέτοιων ομάδων είναι ακριβώς να σπέρνουν αυταπάτες ανάμεσα στους λαούς για το δήθεν «ειρηνευτικό» ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που θα έρθουν στην περιοχή για να διασφαλίσουν τα εθνικά, γλωσσικά, θρησκευτικά ή πολιτιστικά χαρακτηριστικά των μειονοτήτων, όταν επί της ουσίας λειτουργούν σαν φερέφωνα των ιμπεριαλιστών, συμμετέχοντας στα γνωστά ιμπεριαλιστικά παιχνίδια σε βάρος των λαών, στους σχεδιασμούς για ενίσχυση των εθνικιστικών και αποσχιστικών τάσεων, στη νεοταξική στρατηγική της δημιουργίας κρατιδίων - προτεκτοράτων.


Θ. - Μ.

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.