Όλη η ελληνική κοινωνία είναι με τον Αντώνη Σαμαρά

[Θύμιος]

Όλη η ελληνική κοινωνία είναι με
τον Αντώνη Σαμαρά


Μόνο οι τυφλοί ή οι εγκάθετοι των καθεστωτικών μηχανισμών (ιδιαίτερα τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ) δεν βλέπουν, δεν θέλουν να δουν, το χειμαρρώδες ρεύμα που δημιουργείται υπέρ του Αντώνη Σαμαρά.

Σημείωση: Πάρτε για παράδειγμα, μόνο, τους «αστέρες» των «νταβάδων»: Πρετεντέρη, Τρέμη, Χατζηνικολάου και τους λοιπούς του «εκσυγχρονιστικού παρακράτους» (και οι «Ιοί»), με τι «πάθος» και πόσο ξεδιάντροπα στηρίζουν την εκλεκτή των Αμερικανών, τη Ντόρα…

Δεν μπορούν, ούτε θέλουν να το διακρίνουν αυτό το «ρεύμα» γιατί είναι ανίκανοι να το εξηγήσουν: Είναι ανίκανοι να διακρίνουν τις εκρηκτικές διεργασίες που υπάρχουν στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας, διεργασίες που βρίσκουν έκφραση στο πρόσωπο του Σαμαρά.

Ο Αντώνης Σαμαράς, σε αυτή την καμπή της ιστορίας, γίνεται η ατομική προσφορά σε μια ομαδική ζήτηση: Στη «ζήτηση» της ελπίδας του ελληνικού λαού.

Στο πρόσωπο του Σαμαρά διαθλώνται, αυτή την ιστορική στιγμή, οι κοχλάζουσες αγωνίες του ελληνικού λαού, οι προσδοκίες και οι ελπίδες του.

Ο Αντώνης Σαμαράς προβάλλει, μέσα στο σκότος της κοινωνικής και εθνικής απελπισίας, σαν «σύμβολο» ή «οχυρό» αντίστασης του ελληνικού λαού στον εθνικό οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης, σαν ένα «ΟΧΙ» στην εθνική μας ισοπέδωση.

Και αυτό ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ αν ο ίδιος πιστεύει σε αυτήν την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ανεξαρτήτως αν είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί με τους «νταβάδες»: Ξένους και εγχώριους.

Ο Σαμαράς, αποτελεί την «ατομική προσφορά» σε αυτή την «λαϊκή ζήτηση» της αντίστασης και της ελπίδας.

Είναι τέτοιο το σκότος της απελπισίας της ελληνικής κοινωνίας, τέτοια η πνιγηρή πολιτική ασφυξία, τόσο αηδιασμένος ο ελληνικός λαός από όλα τα κόμματα και τόσο εφιαλτικά τσαλαπατημένος, που στο πρόσωπο του Σαμαρά αναζητά μια σανίδα σωτηρίας, ένα σωσίβιο ελπίδας…

Αυτούς τους πόθους του απελπισμένου, την ελπίδα του πνιγμένου συμβολίζει ο Αντώνης Σαμαράς.

Είναι ακριβώς αυτός ο συμβολισμός που βελονιάζει τις κοινωνικές διεργασίες, πυροδοτεί τα ανακλαστικά αφύπνισης και αντίστασης και αναπτύσσει αυτή την ισχυρή λαϊκή δυναμική στο «ρεύμα» Σαμαρά.

Και αυτή η δυναμική είναι ανατρεπτική και επαναστατική, ακριβώς γιατί αποτυπώνει τα εσωτερικά ρεύματα της κοινωνίας και τις εκρηκτικές λαϊκές διεργασίες.

Και είναι αυτή η κοινωνική δυναμική που έχει τρομάξει τους μηχανισμούς του καθεστώτος, οι οποίοι, με νύχια και με δόντια, αγωνίζονται να μην χάσουν τον έλεγχο της πολιτικής κατάστασης.

Μια νίκη, συνεπώς, του Αντώνη Σαμαρά αποτελεί εξαιρετικά σημαντική νίκη της ελληνικής κοινωνίας εναντίον των δόλιων «προστατών» της και δημίων της.

Μια νίκη του Αντώνη Σαμαρά, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει πραγματικά ο ίδιος και πώς θα εξελιχθεί, αποτελεί ιστορικό γεγονός «ανατροπής»: Ισχυρό καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων και αλλαγής συσχετισμών σε βάρος των ποικίλων και πολύχρωμων δυνάμεων που «συνωμοτούν» για τη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας…

Είναι κρίσιμος αυτός ο «πόλεμος» στη Ν.Δ. για όλους μας…

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Πολύ σωστά είναι αυτά που γράφετε. Αλλά στην Ελλάδα δεν γίνεται ποτέ το "σωστό"- αυτό που πρέπει. Πάρετε παράδειγμα το νύν πρωθυπουργό που επιβλήθηκε των αντιπάλων του. Τα "γνωστά άγνωστα" κέντρα έδωσαν εντολή στους διατεταγμένους ψηφοφόρους, πιθανώς, όλων των παρατάξεων να ψηφίσουν τον ΓΑΠ. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Πάλι οι διατεταγμένοι ψηφοφόροι θα πάρουν εντολή να ψηφίσουν το "χαμογελαστό πρόσωπο" της τέως ΥΠΕΞ για να διαιωνίζεται ο νεποτισμός εις δόξαν της Δημοκρατίας. Ο κ. Σαμαράς κάτι νέο θα μπορούσε να φέρει στα πολιτικά μας πράγματα αλλά το διευθυντήριο των "νταβάδων" αυτό δεν το επιθυμεί. Πάμε για "ίδια γεύση" εκτός αν συμβεί κάποια έκπληξη, πράγμα ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα.

[Βελουχιώτης]

Ὁ Σαμαρᾶς δὲν ἦταν αὐτὸς ποὺ ἄνοιξε τὰ σύνορα τὸ 1991 μὲ ἀποτέλεσμα ὁ μισὸς πληθυσμὸς τῆς Ἀλβανίας νὰ βρίσκεται στὴν Ἑλλάδα σήμερα;Δὲν εὐθύνεται γιὰ τὸ μεταναστευτικό πρόβλημα ποὺ συζητᾶμε στὶς μέρες μας;

Ὁ Σαμαρᾶς δέν ἦταν ποὺ συμμετεῖχε κι αὐτός Ὡς καλεσμένος τῶν νταβάδων στὴν λέσχη Μπίλντεμπεργκ;

Ὁ Σαμαρᾶς δὲν εἶναι πού "λύνει καὶ δένει" στὴν Μεσσηνὶα
καὶ διορίζει κόσμο καί κοσμάκη ἀκόμα κι ἐπὶ κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ;

Ὁ Σαμαρᾶς δὲν εἶναι ποὺ γιὰ νὰ πιάσεις δουλειὰ στὴν ΠΟΤΑ ποὺ γίνετε στὴν εὐρύτερη περιοχή τῆς Πύλου πρέπεινὰ περάσεις ἀπὸ τὸ γραφεῖο του;

Μήν γελιέσαι Θύμιο.Ἄλλος ἕνας ὑπάλληλος τῶν νταβάδων εἶναι κι αὐτός......

[Επισκέπτης]

Στο χέρι μας είναι να μην περάσουν τα σχέδιά τους και να πάμε να ψηφίσουμε, όσοι δεν έχουμε ιδεολογική αντίρρηση να καταγραφούμε έστω και στιγμιαία ως μέλη της ΝΔ. Πρέπει να παίξουμε με τους κανόνες του συστήματος για να το πολεμήσουμε με τα όπλα του. Να μην διστάσουμε να ψηφίσουμε Σαμαρά. Θα είμαστε αύριο υπόλογοι στους εαυτούς μας αν αφήσουμε να νικήσει η Ντόρα Μητσοτάκη και οι στρατιές μετακινουμενων ψηφοφόρων.

Σκεφθείτε π.χ. να εγγράψει το προξενείο όσους ελέγχει σε Ξάνθη και Κομοτηνή και να ψηφίζουν Ντόρα! Δεν θα ήταν εξωφρενικό να κινδυνεύσουμε να γίνει αύριο πρωθυπουργός η Ντόρα για αυτό το λόγο;

Πρέπει συνεπώς να ψηφίσουμε το Σαμαρά όσο μπορούμε περισσότεροι. Κάποιοι δεν θα μπορέσουν, κατανοητό. Άλλοι που μπορούμε θα το κάνουμε.

[Ροβεσπιέρος]

Η διαλεκτική της κίνησης

Φίλε «Βελουχιώτη» το άρθρο δεν καταπιάνεται με το τι είναι ο Σαμαράς και τι μπορεί να κάνει. Σε άλλα κείμενα αναλύεται ο ρόλος, τα αδιέξοδα των καθεστωτικών πολιτικών και η «ουτοπία» των σχηματικών (έστω ριζοσπαστικών) απόψεών τους.

Το κείμενο αναλύει το αντικαθρέπτισμα των κοινωνικών διεργασιών στο πρόσωπο του Σαμαρά.

Διάβασέ το καλύτερα.

Η κίνηση των λαϊκών διεργασιών, η αναζήτηση μια ελπίδας, οι ψυχολογικές διαθέσεις μιας κοινωνίας καθιστούν συχνά πρωταγωνιστές πρόσωπα ξένα προς τα συμφέροντα της κοινωνίας.

Αν δεν μπορούμε να διαβάσουμε αυτή την κοινωνική διαλεκτική της λαϊκής κίνησης και τη δυναμική αυτών των ψυχολογικών και πολιτικών τάσεων της κοινωνίας, τότε θα μένουμε στον αφορισμό των προσώπων και ανίκανοι παντελώς να παρέμβουμε ιδεολογικά και πολιτικά σε αυτές τις αντικειμενικές κοινωνικές διεργασίες.

Αυτή τη δυναμική του Σαμαρά αναλύει το κείμενο και όχι το τι είναι ο Σαμαράς.

Και αυτή η δυναμική είναι καταλυτικός παράγοντας ανατροπής των συσχετισμών σε αυτή την ιστορική καμπή.

Γιατί αυτό που είναι ο δυναμικός συντελεστής της πολιτικής εξέλιξης είναι το τι «σκέφτονται» οι λαϊκές μάζες και το τι πυροδοτεί την αφύπνισή τους και ΟΧΙ το είναι και το τι πιστεύει ο Σαμαράς…

Αν στεκόμαστε ανίκανοι να διακρίνουμε την αντικειμενική κίνηση και τη διαλεκτική αυτής της κίνησης τότε δεν θα μπορέσουμε ΠΟΤΕ να γκρεμίσουμε και τους μύθους των προσώπων.

Αυτό το λάθος έγινε από πολλούς αριστερούς σεχταριστές και με το «φαινόμενο» του Ανδρέα Παπανδρέου. Απλώς αναθεμάτιζαν τον αστό Ανδρέα και δεν κατάλαβαν ποτέ την εκρηκτική κοινωνική δυναμική που έκανε τον Ανδρέα κόμβο των πολιτικών εξελίξεων…

Μάθε φίλε «Βελουχιώτη» να μη σκέφτεσαι μόνο με δύο χρώματα (μαύρο-άσπρο) και να μη σχηματοποιείς και προσωποποιείς τα πολιτικά πράγματα…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Ποιοι ανησυχούν;

Υποπτεύομαι ότι ο «Βελουχιώτης» εκφράζει τη δική του ανησυχία.

Δεν είναι αδιάφορος γιατί τότε δεν θα έβγαινε εμμέσως υπέρ της Ντόρας.

Παρακάμπτει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή από τη μια είναι η Ντόρα και από την άλλη ο Σαμαράς (αποκρύβει τη θέση που αντικειμενικά τίθεται: Σαμαράς ή Ντόρα), αλλά ουσιαστικά τίθεται με τη Ντόρας.

Τον ανησυχεί πολύ ο Σαμαράς. Αυτή την «ανησυχία» θα την είχε μόνο ένας που έχει επενδύσει εκλογικά στο ΠΑΣΟΚ ή στον Καρατζαφέρη.

Αυτά περί Μπίλντεμπεργκ, μάλλον παραπέμπουν σε Καρατζαφερικό ή Πασοκο-καρατζαφερικό…

Δικαιολογημένα, βεβαίως, να ανησυχούν, κάποιοι που καθόρισαν την πολιτική τους σταδιοδρομία από την άνοδο του Καρατζαφέρη.

Ο Σαμαράς, αποτελεί θανάσιμη απειλή αυτού του τυχοδιωκτικού μορφώματος.

Και με τον κοντόφθαλμο πήχη που κρίνουν, πιστεύουν ότι αν εκλεγεί η Ντόρα θα σωθούν και θα αναπτυχθούν…

Λαθεύουν και εδώ. Τα πολιτικά δεδομένα αλλάζουν θεαματικά ακόμα και με ήττα του Σαμαρά. Δεδομένα που θα εξαφανίσουν τον ΛΑ.Ο.Σ., αν όχι άμεσα, αλλά πολύ σύντομα…

_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Αρμένης]

Καλο το αρθρο
Καποιοι ομως πειραχτηκαν ΙΣΩΣ
Και αρχιζουν τα οργανα





http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=160286#160286

[πατριώτης αριστερός]

Αντί να ασχολούμαστε με το Σαμαρά και τον κάθε Σαμαρά και με αστικά κόμματα ή ενίοτε με το ΚΚΕ που σε ζητήματα μετανάστευσης υιοθετεί όλες τις νεοταξικές αντιλήψιες, προτείνω όλοι οι φορείς της πατριωτικής αριστεράς να μπούνε σε μία περισυλλογή για την προοπτική δημιουργίας ενός αυθεντικού, δυναμικού αριστερού πατριωτικού φορέα στην Ελλάδα. Ενός επαναστατικού πατριωτικού φορέα, πολιτικά ανεξάρτητου, που να κινείται έξω απο λογικές αστικών κομμάτων, ακροδεξιών αγκυλωμένων μορφωμάτων και σκιάχτρων ή κομμάτων με ψευτοδιεθνιστικές αγκυλώσεις. Μιας πατριωτικής αριστεράς που δε θα έχει ανάγκη ούτε απο αστούς, ούτε απο φασίστες, ούτε απο ψευτοδιεθνιστές. Μιας πατριωτικής αριστεράς που θα εκπροσωπήσει επιτέλους την αυθεντική βούληση του ελληνικού λαού. Ας τελειώσουμε με τις αυταπάτες και ας προχωρήσουμε ένα βήμα μπροστά!


υγ: Το όνομα που επέλεξα δεν έχει ουδεμία σχέση με γνωστά πρόσωπα.

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

"Ὁ Σαμαρᾶς δὲν ἦταν αὐτὸς ποὺ ἄνοιξε τὰ σύνορα τὸ 1991 μὲ ἀποτέλεσμα ὁ μισὸς πληθυσμὸς τῆς Ἀλβανίας νὰ βρίσκεται στὴν Ἑλλάδα σήμερα;Δὲν εὐθύνεται γιὰ τὸ μεταναστευτικό πρόβλημα ποὺ συζητᾶμε στὶς μέρες μας;"

Τα σύνορα άνοιξαν αφ΄ ης στιγμής ήρθη το "εμπόλεμο" που επικρατούσε στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, από τον τότε ΥΠΕΞ Κάρολο Παπούλια(1987, αν και δεν είμαι σίγουρος). Στη Λέσχη Μπίλτεμπεργκ δεν ανήκει μόνο ο Σαμαράς. Ανήκουν όλοι εκείνοι που ομνύουν πίστη σε μια απροσδιόριστη, ανώνυμη, "ανώτερη δύναμη" και ποτέ όσοι την απορρίπτουν ολοσχερώς (άθεοι) ή θέλουν δογματικά-θεολογικά να την προσδιορίσουν δίνοντάς της όνομα. Το απροσδιόριστο και ανώνυμο του Θεού είναι όρος απαράβατος για τη Μπίλτεμπεργκ, άσχετα αν αυτό είναι η άλλη όψη της αθεΐας.

[Ροβεσπιέρος]

Με ευχολόγια και κούφιες φράσεις (κοπανιστό αέρα) δεν λύνονται τα ζητήματα ούτε συγκροτούνται πολιτικά υποκείμενα.

"Δίχως επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατική πράξη".

Και δίχως δράση μέσα στις κοινωνικές διεργασίες που συντελούνται στο ΣΥΝΟΛΟ της ελληνικής κοινωνίας δεν μπορεί να "κυκλοφορήσει" η "θεωρία".

Μας ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, Συνεπώς, το τί γίνεται παντού:Αυτή είναι σημαντική Παρέμβαση σε αυτή τη φάση.

Εκτός και αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να αυτο-αναγορευτούμε και να συγκροτήσουμε από το ΤΙΠΟΤΑ την επαναστατική, "πατριωτική" αριστερά...


Υ.Γ. Και ποιοί είναι αλήθεια αυτοί οι "αριστεροί πατριωτικοί φορείς": Μήπως διάφοροι "κομήτες" αρριβίστες, που τρέχουν από δω και από κεί, ιστορικά και πολιτικά ανύπαρκτοι, που οψίμως σκούζουν για "πατριωτική αριστερά";
Λίγη σοβαρότητα δεν θα έβλαπτε...
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Παλαίμαχος]

Κερένσκι ή Κορνίλοφ;

Όταν κάποιος είναι Αριστερός και όχι φελλός που το παίζει αριστερός, ενδιαφέρεται και παρεμβαίνει πολιτικά (και άμεσα πρακτικά, αν έχει τη δυνατότητα) στα ΠΑΝΤΑ. Και στο ποια τροπή θα πάρουν τα πράγματα ΚΑΙ μέσα στα αστικά κόμματα και ποιος θα γίνει αρχηγός.

Το λαϊκό κίνημα δεν είναι ουδέτερο σε ΤΙΠΟΤΑ. Και σε «στημένους» ακόμα σκυλοκαβγάδες ανάμεσα σε αστούς θέτει το λενινιστικό δίλημμα: Κερένσκι ή Κορνίλοφ;

Ο «τύπος» που εμφανίζεται με τη μάσκα του «αριστερού πατριώτη», δεν έχει καμία, απολύτως καμία σχέση με την Αριστερά: Ούτε με την ιστορία της, ούτε με τη θεωρία της, ούτε με την πρακτική της.

Συνεπώς, είναι ένας κοινός προβοκάτορας, μια και σφετερίζεται μια έννοια ψευδέστατα και για να εξαπατήσει.

Γιατί, αν είχε κάποια υποτυπώδη σχέση με την Αριστερά θα γνώριζε τούτο το ελάχιστο: ότι όγκοι συγγραμμάτων έχουν γραφή για την ανάλυση του καπιταλισμού, των δομών, των θεσμών και των κομμάτων του. Χωρίς αυτή τη γνώση δεν μπορεί να υπάρξει αριστερή πολιτική…

Φυσικά μια και δεν γνωρίζει το αριστερό αλφάβητο, είναι αδύνατον να γνωρίζει τη διαλεκτική των Κινημάτων και ιδιαίτερα τη διαλεκτική οικοδόμησης αριστερών φορέων!!!

Και μόνο ένας προβοκάτορας ή υπερφίαλος ηλίθιος θα έλεγε σήμερα για συγκρότηση «αριστερού πατριωτικού φορέα». Λες και οι «αριστεροί φορείς» μπορεί να υπάρξουν επειδή κάποιοι, από το περιθώριο της κοινωνίας, αποφάσισαν να τους δημιουργήσουν…

Έμβρυα «πατριωτικών» ομάδων υπάρχουν και τα περισσότερα δεν έχουν καμιά σχέση με Αριστερά.

Έμβρυα και προβληματισμοί «πατριωτικοί», με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, διάχυτοι και σκόρπιοι στο σύνολο της κοινωνίας και μέσα σε όλα τα πολιτικά και πνευματικά υποκείμενα.

Σε μια τέτοια κατάσταση ποικίλης διασποράς ιδεών και προβληματισμών, δίχως λαϊκό κίνημα, το να λέει κάποιος για τη συγκρότηση «αριστερού πατριωτικού φορέα», είναι ή πολιτικός βλάκας ή προβοκάτορας…

ΠΡΩΤΑ και ΚΥΡΙΑ πρέπει να υπάρξει ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ μεταξύ των πολλαπλών και ποικίλων «εμβρύων» για μια μίνιμουμ συμφωνία ΔΡΑΣΗΣ πάνω σε κεντρικά ζητήματα που τίθενται από τον οδοστρωτήρα της Νέας Τάξης.

Τέτοιες «επικοινωνίες» και «συμφωνίες» δεν αποτελούν ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Αποτελούν Μέτωπα κοινών αγώνων πάνω σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα: όπως γίνεται στον Αγ Παντελεήμονα, π.χ.

Κάθε ιδεολογική και πολιτική ταμπέλα καθιστά ανέφικτη μια τέτοια δράση!!!

Και μέσα σε αυτή τη κοινωνική πρακτική, κάθε «έμβρυο» διατηρεί την ιδεολογική και πολιτική του ανεξαρτησία και γονιμοποιείται, μέσα στη διαλεκτική της ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων.

Η ανασυγκρότηση της αριστεράς και όχι της «πατριωτικής» (η αριστερά είναι εξ’ ορισμού «πατριωτική») περνάει μέσα από τέτοιου είδους διαδικασίες και αγώνες και όχι με καιροσκοπικές, εκλογικές αυτό-αναγορεύσεις.

Συνεπώς, η παρέμβαση (θεωρητική και πρακτική) στο σύνολο των ριζοσπαστικών, «πατριωτικών» προβληματισμών (τέτοιοι υπάρχουν παντού) αποτελεί καθήκον πρώτης προτεραιότητας…



_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Βελουχιώτης]

[Ροβεσπιέρος]

Αν διάβαζες, σύντροφε, προσεκτικότερα τα κείμενα θα κατανοούσες καλύτερα το νόημά τους.

Δεν γράφουμε ΠΟΥΘΕΝΑ ότι ο Σαμαράς θα ενώσει την κοινωνία.

Και φυσικά εξηγούμε τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής και την ΑΠΑΤΗ...

ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΘΑΛΕΙΑ]

Απολαύστε το σημερινό ΣΤΑΘΗ

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/11/2009&s=naytilos

ο φόβος του φαβορί πριν απ' το φάουλ

«Μεγάλη μουγκαμάρα βλέπω στο ακροατήριο».

Ντόρα
Μπακογιάννη
ομιλούσα προς ΟΝΝΕΔίτες. Η φράση αυτή
θα μπορούσε να 'ναι και ο πολιτικός επιτάφιος της προσπάθειας που καταβάλλει η κυρία Μπακογιάννη για να κατακτήσει τον θρόνο της Ν.Δ.

Ομως, επειδή με την Ντόρα έχουν δει πολλά τα μάτια μας (εκτός από τα όντως ωραία της μάτια), ας βαστάμε και μικρό καλάθι (να μη χωράνε μέσα τα δώρα των Δαναών).

Η πιθανότης να εκλεγεί η κυρία Μπακογιάννη αρχηγός της Ν.Δ. αφορά τους πάντες, όχι μόνο διότι εκλεγόμενη θα βρεθεί από τη θέση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κάτοχος του δεύτερου κατά την κρισιμότητα θεσμικού πόλου στο πολίτευμα
κάτι σαν ο δεύτερος Υπατος που ελέγχει τον πρώτο, αλλά και διότι θα υπάρχει πάντα η δυνατότης (κατά πολλούς ο κίνδυνος) εν τέλει να γίνει και πρωθυπουργός -αν μια μέρα κοιμηθούν οι θεοί, δεν λέω οι νόμοι διότι αυτοί καθεύδουν μακαρίως έτσι κι αλλιώς- τους ξυπνάμε μόνον α λα καρτ
και πάντα μόνον για τους φουκαράδες.

Ομως και ως δεύτερος Υπατος η Ντόρα συνιστά μαζί με τον πρώτο, τον Γιωργάκη
μια Ανθυπατεία εξόχως ενδιαφέρουσα για την Ουάσινγκτων και μάλλον ανησυχητική για τα ψάρια άτινα ενδέχεται να μη γνωρίζουν σε λίγο σε ποιο Αιγαίο ανήκουν.

Και μιλώ για Υπάτους (και Αγορανόμους) διότι στο ολιγαρχικό μας πολίτευμα της ελεύθερης αγοράς των Δυνατών, είναι μάλλον αγαθιάρικο να μιλάει κανείς για κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό και καλύτερο από την ταξική της τοξικότητα.

Οπως και να 'χει η κυρία Μπακογιάννη δεν είναι χθεσινή. Είναι γνωστός ο πολιτικός της βίος -«γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε» όπως θα έλεγε και η ίδια.
Επί παραδείγματι ουδέποτε έκρυψε,
αλλά στα φανερά υποστήριξε το σχέδιο Ανάν!

Ουδέποτε επίσης έκρυψε τις προσπάθειές της να παρακολουθεί την αμερικανική εξωτερική πολιτική (των Μπους, του Κλίντον, της Χίλαρυ, του Ομπάμα και του Χόλυγουντ) με το έντονο ενδιαφέρον που επιβάλλει για τέτοια πράγματα η ελληνική εσωτερική πολιτική.

Και λέω εσωτερική πολιτική, διότι πρώτον εξωτερική δεν έχουμε και δεύτερον η μόνη εξωτερική πολιτική που διαθέτουμε αφορά τη... Θράκη (σε αυτό, το πιο ηλίθιο και γελοίο κράτος του κόσμου).

Πάντως το ενθαρρυντικό με την Ντόρα είναι πως η ίδια πιστεύει ακράδαντα ότι οι προσωπικές της σχέσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, είναι αρκετές για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, κι ότι
οι περαιτέρω πολυπραγμοσύνες μόνον προβλήματα δημιουργούν, όπως αυτά στην εύρυθμη λειτουργία των ταχυδρομείων Ουρουγουάης ή των αγωγών Μπουργκάς-Ελληνικές Καλένδες-Αλεξανδρούπολη.
....................................
Τον ίδιο χρυσούν κανόνα φαίνεται να εφαρμόζει η κυρία Μπακογιάννη και για τα ευρύτερου ενδιαφέροντος αμερικανικά σχέδια, όπως τα αντιπυραυλικά συστήματα, προκαλώντας έτσι τον θαυμασμό ακόμα και των Τούρκων φίλων μας -ο κυρ Μπαγίς πίνει νερό στο όνομά της, για να μην πω για τον αγά Νταβούτογλου εφέντη, όστις ακούει Ντόρα και δηλώνει αμέσως «κανένα πρόβλημα με τους γείτονες».

Ομως, για να μην αδικήσουμε την κυρία Μπακογιάννη, πρέπει επίσης να επαινέσουμε και το γεγονός ότι εκτός από τις ξένες χώρες φροντίζει το ίδιο καθαρές και διαφανείς να είναι και οι σχέσεις της με τις Εταιρείες. Οπως η Ζήμενς.

Αμέσως μόλις έμαθε ότι είχε ξεχάσει να πληρώσει έναν λογαριασμό της Εταιρείας για τον εξοπλισμό του γραφείου της (ντιζάιν Χριστοφοράκος) έσπευσε να απολύσει αμελλητί τον αμελή υπάλληλο που παρ' ολίγον με τις ολιγωρίες του να την εκθέσει.

Πρέπει επίσης να παραδεχθούμε ότι η κυρία Μπακογιάννη σε θέματα νοικοκυριού και νοικοκυρέματος (της χώρας ή των εταιρειών) είναι πολύ αποτελεσματική και με διευρυμένους ορίζοντες.

Οταν λόγου χάριν παρέλαβε από τον κ. Αβραμόπουλο τη Δημαρχία των Αθηναίων και μαζί της τον 9,84 FM διεύρυνε το πέλαγος των αργομισθιών σε αρχιπέλαγος και τις χρυσές αμοιβές ορισμένων σε καταχρυσικές.

Αλλά το μεγάλο φόρτε της Ντόρας είναι ο «λαϊκισμός».

Η αγαπημένη της λέξη και ο αγαπημένος της εχθρός. Ο,τι της ξυνίζει το βαφτίζει «λαϊκισμό» και το καθαρίζει. Οπως επίσης έχει αδυναμία και στους ευφημισμούς. Ομιλεί για «κέντρο» και «κεντροδεξιά» ενώ ευαγγελίζεται τον πιο αχαλίνωτο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή την πιο ανάλγητη ακροδεξιά οικονομική (και συνεπώς κοινωνική) πολιτική.
***
Ηθικόν (ορίστε Δίδαγμα: ποιος θα το θυμάται σε δέκα χρόνια;

ΥΓ.: Ασε που με 1.167.257 ευρώ καταθέσεις στην Ντόυτσε Μπανγκ η κυρία Μπακογιάννη μπορεί να πετάει με την Aegean όσο θέλει...

[Γκαζάκιας]

http://gazaki.wordpress.com/2009/11/11/nedimokratis/

8 λόγοι να γίνω νεοδημοκράτης για 8 μέρες! Σαμαριάδα…

Δεν έχω υπάρξει ποτέ νεοδημοκράτης. Επειδή όμως η ζωή έχει γυρίσματα ήρθε η ώρα να γίνω… Για οκτώ μέρες το πολύ! Από Κυριακή σε Κυριακή. Η αιτία απλή. Οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου.

Ακολουθούν 8 λόγοι γιατί θα το πράξω.

1. Μου είναι αδύνατον να “στρώσω το χαλί” στα Αμερικανικά και νεο-οθωμανικά σχέδια των ΗΠΑ με το επιθυμητό σ’ αυτούς δίδυμο Γ. Παπανδρέου-Ντόρας. Για την τιμή των όπλων τουλάχιστον, θα πρέπει να υπάρχει έστω ιδέα αντίδρασης.

2. Η αναρρίχηση στην ηγεσία της ΝΔ άρα και της πολιτικής εκπροσώπησης της χώρας μιας γυναίκας που το όνομά της έχει εμπλακεί έμμεσα και άμεσα από τους Ολυμπιακούς μέχρι την Ziemens και τα διάφορα “βατοπέδια”, θα οδηγήσει σε συνολική εξαχρείωση. Ακόμα οι θέσεις γύρω από την μορφή της μετανάστευσης που επιθυμεί, αποτελούν συνολικό κίνδυνο σε συνδυασμό με τον ΓΑΠ.

3. Η σημασία των εκλογών αυτών (λόγω των εθνικών θεμάτων τουλάχιστον) τις καθιστά σημαντικώτερες από τις προηγηθείσες εθνικές. Διότι το μήνυμα του αποτελέσματός τους, δεν αφορά μόνο το εσωτερικό αλλά και τους έξω! Άλλο μια Ντόρα έτοιμη να πεί “ναί” σε ότι της ζητηθεί από την υπερατλαντική δύναμη, όπως έχει αποδείξει σε κάθε ευκαιρία που της δόθηκε, με επί τριετία άσκηση προσωπικής εξωτερικής πολιτικής, με πλήρη περιφρόνηση στα αισθήματα του λαού που αντιπροσώπευε, Ανανίστρια, ατλαντίστρια, μόνη ευρωπαία ΥΠΕΞ που έσπευσε να τοποθετηθεί (χωρίς καν να ακούσει πρώτα τον Καραμανλή) υπέρ της αντιπυραυλικής ασπίδας του Μπούς κόντρα στα δικά μας συμφέροντα, φιλότουρκη σε σημείο που να το υπαινιχθεί την ημέρα που της παρέδιδε καθήκοντα ο Μολυβιάτης και άλλο ένας Αντώνης που όσο και “λίγος” να φανεί έχει πεί και ένα όχι στο Ανάν και άλλο ένα στο Σκοπιανό. Αλλιώς θα το μετρήσουν εχθροί και φίλοι και αλλιώς θα μας προσεγγίζουν.

4. Αν θέλει κανείς να “σπρώξει” το ΛΑΟΣ προς την φυσική του μήτρα (την Χρυσή Αυγή), μόνο με Σαμαρά θα τους αναγκάσει να το κάνουν. Διαφορετικά θα εμφανίζονται ως προασπιζόμενοι τα εθνικά θέματα, μια λαϊκή δεξιά, απέναντι στην “αρχόντισα του σκότους”. Με αρχηγό ένα Μητσοτακικό πουλαίν… Έτσι, περιθωριοποιώντας το ΛΑΟΣ, επιτυγχάνεται και η αποδυνάμωση της “εκσυγχρονιστικής” – εθνομηδενιστικής αριστεράς (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ και Ο-Π) που τρέφονται ακριβώς λόγω της ύπαρξης του αντίπαλου δέους Καρατζαφέρη.

5. Θα μπεί για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση – σε περίπτωση εκλογής Σαμαρά – επί τάπητος ο ιδεολογικός προσανατολισμός του δικομματισμού. Θα αναγκασθούν επιτέλους να πάψουν να παριστάνουν όλοι αυτόν τον ανύπαρκτο “μεσαίο χώρο”, που διαφοροποιείται μόνον ιστορικά και πρίν τη χούντα! Θα εξαναγκάσει ακόμα και τους αντιπάλους να πάρουν θέση σε θέματα, που αυτή τη στιγμή επιδεικτικά αγνοούν – μια και το ίδιο κάνει το Μητσοτακέϊκο – και θα φανεί η πραγματική τοποθέτηση του Παπανδρεϊκού περιβάλλοντος. Θα ξεκαθαρίσει δηλαδή τα πράγματα και στο ΠΑΣΟΚ. Βέβαια έτσι ίσως φανεί ότι παίρνει παράταση ζωής ο δικομματισμός, που με δύο πανομοιότυπους Γιώργο-Ντόρα το μόνο που θα πετύχαινε είναι η ταχεία επίλυση των Αμερικανικών προβλημάτων στην περιοχή, ενώ παράλληλα θα όδευε προς σταδιακή εξαφάνιση. Θεωρώ όμως ότι η πιθανότητα αναζωογόννησης του έχει ήδη παρέλθει ανεπιστρεπτί. Με 60% μόνο του λαού να τους υποστηρίζουν αυτή τη στιγμή, απλά θα δώσει – λόγω της αναπόφευκτης ιδεολογικοποίησης της πολιτικής – ώθηση για άλλες ζυμώσεις, που είναι το επιθυμητό. Άσε που μπορεί να οδηγήσει και σε διασπάσεις. Να φύγει το Μητσοτακέϊκο, να ενωθεί με το Σημιτικό μπλόκ και να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και στις δύο μεριές.

6. Θα σταλεί το μήνυμα, ότι όσο και να προσπαθούν οι νταβατζήδες με όλα τα ΜΜΕ, να επιβάλουν πράγματα και πρόσωπα στο “ηλίθιο” όπως πιστεύουν κόσμο, πάντα θα υπάρχει λόγος να τρέμουν. Πάντα θα υπάρχει απρόβλεπτος παράγων.

7. Να κτυπήσω τις κομματικές νομενκλατούρες που προσπαθούν να καταστήσουν κλειστά clubs, θεσμικούς οργανισμούς όπως είναι τα κόμματα.

8. Να τη σπάσω στο Μητσοτάκη!