ΠΑΣΟΚ: Η "κάθαρση" της διάσπασης

[Ροβεσπιέρος]

Συνέδριο 1996: Οι «νταβατζήδες» επικρατούν

Στις 27 Ιουνίου 1996 είχε οριστεί το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Εκεί θα δινόταν η τελειωτική μάχη. Όλοι έτρεμαν την αντίδραση του Ανδρέα. Οι πάντες γνώριζαν ότι αν θα καταφέρει να επέμβει στο Συνέδριο θα γύρναγε την κατάσταση.
Στις 21 Μαρτίου 1996, μετά από 123 ημέρες νοσηλείας, ο Ανδρέας βγαίνει από το Ωνάσειο. Αυτό είχε αλλάξει τα δεδομένα. Όσο και αν ήταν άρρωστος ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, όλοι γνώριζαν ότι αποκλείεται να μη δώσει την τελευταία νικηφόρα μάχη εναντίον των «αχυράνθρωπων». Η ιστορία έλυσε με δραματικό τρόπο αυτή την «τελευταία μάχη» του Ανδρέα.

Στις 23 Ιουλίου ο Ανδρέας Παπανδρέου φεύγει από τη ζωή! Την επόμενη της κηδείας αρχίζει στην Καλογρέζα η τελευταία πράξη του ιστορικού δράματος!
Και σε αυτή την «τελευταία πράξη» ο Ανδρέας προδόθηκε από το «περιβάλλον» του και τα «τέκνα» του. Η επιθυμία του Ανδρέα (λέγεται ότι υπήρχε κείμενό του) δεν έφτασε ΠΟΤΕ στους συνέδρους. Ο Κώστας Λαλιώτης και ο Γιώργος (φημολογείται από ανθρώπους που γνωρίζουν) «εξαφάνισαν» τις βουλές του Ανδρέα.
Τα πράγματα ήταν πλέον εύκολα για το Σημίτη. Ο Άκης δεν είχε το πολιτικό ανάστημα να αντιπαρατεθεί. Και όταν ο Σημίτης έθεσε τον εκβιασμό «αν δεν εκλεγώ πρόεδρος θα παραιτηθώ και από πρωθυπουργός», τα πάντα έληξαν. Η διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας «παραμέρισε» τις ιδεολογικές και πολιτικές μάχες!!!

Μετά την επικράτηση του Σημίτη υπήρξαν ακόμα αρκετά «εσωτερικά σκιρτήματα» από την ηττημένη αντιπολίτευση: Τουφεκιές για τα μάτια…
Ο Λαλιώτης «αμείφτηκε» για τις υπηρεσίες του. Θριάμβευσε το 2001, καταλαμβάνοντας τη θέση του Γραμματέα. Αλλά τους «πατροκτόνους» τους χρειάζονται οι «ηγέτες» του σωλήνα, αλλά ποτέ δεν τους εμπιστεύονται. Το 2003, ο Σημίτης ξήλωσε το Λαλιώτη και έβαλε στη θέση του το Χρυσοχοϊδη!!!
Και ο εκλεκτός των «νταβατζήδων» παραμονές των εκλογών του 2004, «τιμώρησε» και τον έτερο «πατροκτόνο»: Το Γιωργάκη. Του έδωσε το «δαχτυλίδι» της Προεδρίας, για να μη χρεωθεί τη συντριπτική ήττα, που θα ανερχόταν γύρω στις 10 ποσοστιαίες μονάδες από τη Ν.Δ.
Σήμερα αυτό το «δαχτυλίδι» γίνεται μπούμερανγκ για το Γιωργάκη…
Οι «νταβατζήδες» δεν τον θέλουν πια…
ΤΕΛΟΣ

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[konapo]

Στο είπα ιδιωτικά, στο λέω και δημόσια (μπας και σου ασκήσω πίεση... ) Τα παραπάνω, όπως και άλλο υλικό που έχεις, αξίζει να επεξεργαστούν και να εκδοθούν. Ένα μικρό βιβλιαράκι, δεν χρειάζεται παραπάνω. Είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζουν όλοι την Ιστορική πορεία και τον εκφυλισμό του ΠΑΣΟΚ, καθρεφτίζεται η πορεία που ακολούθησε όλη η ελληνική κοινωνία μαζί με αυτό για μια ολόκληρη Ιστορική περίοδο.

[Ροβεσπιέρος]

Ο δεινόσαυρος πήρε καθαρή θέση


Επιστρατεύτηκε και ο «δεινόσαυρος» Μητσοτάκης εναντίον του Γιωργάκη και εμμέσως, αλλά ΚΑΘΑΡΑ υπέρ Βενιζέλου.
Ο «λόγος» του Μητσοτάκη σηματοδοτεί πολλά. Όταν ρίχνει το «βάρος» του υπέρ του μπλοκ Σημίτη-Βενιζέλου (οι εκλεκτοί των «νταβατζήδων») σημαίνει πολλά!!!
Όταν σε στηρίζει ο «εφιάλτης» της Ελλάδας κάτι δεν πάει καλά!!!
Τον «θλίβει», μας λέει, ο «διχαστικός» και «διασπαστικός» Γιωργάκης.
Αγάπησε ξαφνικά ο Μητσοτάκης το ΠΑΣΟΚ και «μοχθεί» για την ενότητά του!!!
Κάποιο λάκκο έχει η φάβα…
Το να περιφέρεται ο Μητσοτάκης στα κανάλια (Χατζηνικολάου) για να «Τεκμηριώσει» το γιατί ο Γιωργάκης δεν κάνει και ότι πρέπει ταχύτατα να λήξει η «κρίση» δεν είναι τυχαίο. Παίζεται ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ…
Ο Μητσοτάκης γνωρίζει, λόγω πείρας και σοφίας στην «ίντριγκα», ότι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ πλέον στο ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει.
Αυτό που παίζεται τώρα είναι ποιος θα χρεωθεί το κόστος της διάσπασης. Και στο πώς δεν θα βγούνε στη φόρα οι μέρες και τα έργα της «εκσυγχρονιστικής» αχρειότητας.
Ο Μητσοτάκης, σαν πολιτική αλεπού των δολοπλοκιών, «μάχεται» να χρεώσει τη διάσπαση (την βλέπει πολύ καλά) στο Γιώργο και τα στελέχη που τον ακολουθούν.
ΠΑΝΕ ΟΛΟΙ να βγάλουν λάδι το σημιτισμό και να προβάλλουν το Βενιζέλο, αυτό το νέο «γενίτσαρο» των «νταβατζήδων», σαν τον πολιτικό που αγωνίζεται για την «ενότητα»!!!
Θα δούμε πολλά επεισόδια ακόμα της ΓΕΝΙΚΗΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ αποσύνθεσης…

Υ. Γ. Σύντροφε Κονάπο, πράγματι πρέπει να καταγραφεί η ιστορίας της «πολιτικής παρακμής»…

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Ροβεσπιέρος]

Ένα αποκαλυπτικό κείμενο από τον επισκέπτη του Π.Κ. "Benny SA" στην διεύθυνση: http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=91125#91125

"ΔΕΛΦΙΝΙ ΑΕ + ΔΟΛ ΑΕ + ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΕ = ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.

ΔΗΛΑΔΗ :

ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΑΙΟΙ + ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ + ΜΠΟΜΠΟΛΑΙΟΙ = ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΑΕ


http://www.dol.gr/kl_biomix.htm

Διοικητικό Συμβούλιο

Πρόεδρος

Χρήστος Λαμπράκης

Αντιπρόεδρος

Γεώργιος Μπόμπολας

Διευθύνων Σύμβουλος

Αλέξανδρος Μπακατσέλος

Αν. Διευθύνων Σύμβουλος

Νικόλαος Μπακατσέλος

Μέλη

Δαμιανός Χατζηκόκκινος

Παναγιώτης Χρυσικάκης

Φώτιος Μπόμπολας

Αλέξιος Σκαναβής

Γεώργιος Μπακατσέλος

Μέτοχοι

Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε.: 33,33%

Πήγασος Εκδοτική και Εκτυπωτική Α.Ε.: 33,33%

Δελφίνι ΑΕ: 33,33%

Διεύθυνση
Τσιμισκή 45
Θεσσαλονίκη"
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Παλαίμαχος]

Το σχίσμα

Το συναίσθημα είναι κακός κλειδούχος στην πολιτική. Είναι λάθος να αδιαφορούμε γι’ αυτά που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ και το σπουδαιότερο να καθοριζόμαστε από την αηδία. Η αηδία είναι δικαιολογημένη για τα έργα και τις ημέρες αυτού του κόμματος, τις κλίκες και τα πρόσωπα. Ωστόσο πρέπει να δούμε την κοινωνική δυναμική που κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Πρέπει να δούμε το κοινωνικό υπόστρωμα πίσω από τα πρόσωπα και τις διαμάχες, πίσω από το τι, ποιοι και πώς μας εμφανίζουν τα πράγματα.

Η «μονομαχία» Γιώργου- Βενιζέλου, των «κλικών» και των κομματικών παρασίτων, όλων αυτών που παίζουν πάνω στο ίδιο τους το πτώμα (το πτώμα του ΠΑΣΟΚ σε αποσύνθεση), όλα αυτά ξεπερνούν τα πρόσωπα, τους «κακούς χειρισμούς», τις φιλοδοξίες. Οι διχαστικές συγκρούσεις, το μένος των προσώπων και οι «χειρισμοί», τα υποκειμενικά δηλαδή χαρακτηριστικά δεν καθορίζουν τα πράγματα, ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΙ από αυτά.

Το σημερινό διχαστικό κλίμα και οι διασπάσεις δεν προκύπτουν από «υποκειμενικά» λάθη. Έτσι θέλουν να μας το περάσουν οι νεκροθάφτες της πολιτικής. Αποκρύπτουν τα ΑΙΤΙΑ και εμφανίζουν τις «αφορμές» και τα «αποτυπώματα» σαν ΑΙΤΙΟ. Τα πρόσωπα δίνουν πάντα τη μορφή και την ένταση των συγκρούσεων: αυτές απορρέουν από βαθιές κοινωνικές και πολιτικές αιτίες.

Η σύγκρουση και ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ του ΠΑΣΟΚ δεν είναι σύγκρουση προσώπων. Είναι σύγκρουση μεταξύ των κοινωνικών του καταβολών και της συμπιεσμένης επί χρόνια λαϊκής κοινωνικής ενέργειας που εγκλώβιζε, με το ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΑΣΟΚ: Το σχίσμα είναι ανάμεσα στο ΚΡΑΤΟΣ του ΠΑΣΟΚ (κομματικό, κυβερνητικό, «διαπλεκόμενο») και το ιστορικό, κοινωνικό ΠΑΣΟΚ: Αυτό της λαϊκής του βάσης και της ιστορικής της συνείδησης που αποτυπώθηκε στην κοινωνία από την ελπίδα, τα οράματα και τις ιδέες του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (λαϊκού κινήματος) ΠΑΣΟΚ.

Η «ιστορική συνείδηση» αυτή μπορεί να χειραγωγήθηκε, να εγκλωβίστηκε και να «καταστράφηκε» σε ένα βαθμό. Δεν έσβησε όμως. Τίποτα αγωνιστικό δεν χάνεται μέσα στην κοινωνία. Καταλαγιάζει, ναρκώνεται, αλλά υπάρχει, υποβόσκει, λειτουργεί, σαν τυφλοπόντικας, μοριακά στα σπλάχνα της κοινωνίας , ως ενέργεια συμπιεσμένη. Και έρχονται οι συνθήκες που η ενέργεια αυτή ξεχύνεται σαν ορμητικός χείμαρρος.

Αυτή η κοινωνική ενέργεια της «ιστορικής συνείδησης» του λαϊκού κινήματος που έθρεψε και αποτύπωσε αυτό το κόμμα «εκρήγνυται» σήμερα και προκαλεί αυτούς τους σπασμούς του «διχασμού», την ένταση και το «πάθος» των συγκρούσεων, τις ανεξέλεγκτες «προσωπικές» διαμάχες , τις συγχύσεις και αμηχανίες, τα «παιχνίδια» και τις δολοπλοκίες. Αυτή η «ενέργεια» ανοίγει της πληγές και ρέει το πύον της σήψης και αποκαλύπτει την αθλιότητα των παρασίτων που σαν βδέλλες τρεφόντουσαν πάνω στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτή η ενέργεια, είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ με ριζοσπαστική πολιτική κατεύθυνση. Είναι αφυπνιστική και πυροδότης. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, αν σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμαστε στο βαθμό μηδέν όχι μόνο της Πολιτικής, αλλά και του λαϊκού κινήματος, να την αξιολογήσουμε και να δούμε, στη βάση αυτή, το ρόλο των πρωταγωνιστών και προς ποια κατεύθυνση «σπρώχνονται», από τα πράγματα, δίχως ίσως να έχουν και οι ίδιοι συνείδηση του ρόλου τους.

Φυσικά τα επιτελεία το καθεστώτος έχουν συνείδηση των ροπών και κατευθύνσεων της κατάστασης. Γι’ αυτό «τρέμουν» να μην οδηγηθούν τα πράγματα στην ΑΚΥΡΩΣΗ του «εκσυγχρονισμού», στο ξεμασκάρεμα της σημιτικής πολιτικής, στην καταδίκη και στο «σβήσιμο» του «εκσυγχρονιστικού» κράτους και παρακράτους…

Αυτά όμως θα τα αναλύσουμε αύριο…


_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[φιλαλήθης]

[Παλαίμαχος]

Να μη χάσουμε το δάσος πίσω από το δέντρο.

Έχει τονιστεί, ότι η πυξίδα μας είναι το τι συμφέρει την ελληνική κοινωνία, συνακόλουθα το λαϊκό κίνημα. Μη ξεχνάμε ότι μόνο με ΚΙΝΗΜΑΤΑ βαδίζουμε μπροστά και όχι με τα εκλογικά παιχνίδια κομμάτων και προσώπων και τους κυβερνητικούς διαχειριστές.
Αυτό που συμφέρει σήμερα το ΚΙΝΗΜΑ (ιδιαίτερα στο βαθμό μηδέν που βρίσκεται) είναι ο εσωτερικός διχασμός του ΠΑΣΟΚ να ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙ και να ΑΚΥΡΩΣΕΙ πολιτικά την «εκσυγχρονιστική», νεοφιλελεύθερη μετάλλαξή του, το σημιτισμό με δύο λόγια. Να αποκρούσει την ΕΠΙΘΕΣΗ των «νταβατζήδων» και την ΑΛΩΣΗ του από αυτούς. Μια τέτοια εξέλιξη αλλάζει δραματικά τους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς (ανεξαρτήτως προσώπων) προς ΑΡΙΣΤΕΡΗ κατεύθυνση. Αφυπνίζει πολιτικά, απεγκλωβίζει δυνάμεις και πυροδοτεί τις κινηματικές διεργασίας, που με τη σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. θα πάρουν εκρηκτικές μορφές. Απέναντι στη Ν.Δ. πρέπει να αναπτυχθούν κινήματα και όχι εκλογικές μανούβρες. Η Ν.Δ. μπροστά στα αδιέξοδά της θα συμπιέσει την κοινωνική οργή, θα έχει όλη την κοινωνία απέναντί της.
Στη βάση αυτή πρέπει να δούμε ποια κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ ανάβει τα φυτίλια και ευνοεί τους αγώνες στο δρόμο.
Αυτή δεν είναι ο Βενιζέλος! Ο Βενιζέλος είναι η ελεγχόμενη χειραγώγηση του ελληνικού λαού. Είναι η ΕΠΙΛΟΓΗ του κατεστημένου εναντίον των κινημάτων, η ΕΚΛΟΓΙΚΗ μανούβρα και το εκλογικό χαρτί για κυβερνητική αναρρίχηση του ΠΑΣΟΚ, είναι ο Αντι-Κωστάκης. Μια καθαρή καθεστωτική εκλογική απάτη. Είναι η «λύση» που θα βάλει ταφόπετρα δικαίωσης του «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού και του «εκσυγχρονιστικού» κράτους. Γι αυτό και όλο το σημιτικό μπλοκ είναι με το Βενιζέλο, όπως και ΟΛΑ τα συγκροτήματα του Τύπου.
ΟΛΟΙ αυτοί θέλουν να χειραγωγήσουν την κρίση του ΠΑΣΟΚ, να αναπαλαιώσουν το ίδιο μακάβριο «εκσυγχρονιστικό» σκηνικό, να καλύψουν όλες τις τερατωδίες και τη βρωμιά του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ. Είναι τα νέα μοχθηρά «μαντρόσκυλα» του «εκσυγχρονιστικού» παρασιτισμού. Γι’ αυτό οι «νταβατζήδες» όλων των ειδών, οικονομικοί και πολιτικοί (Μητσοτάκης) αγωνίζονται απεγνωσμένα για το Βενιζέλο…
Η διχαστική κρίση στο ΠΑΣΟΚ, εξ αντικειμένου, σπρώχνει το μπλοκ του Γιωργάκη προς τις καταβολές του ΠΑΣΟΚ, στις ρίζες του. Αυτό θα πάρει εκρηκτική διάσταση σε μια διάσπαση. Και αυτή η «κατεύθυνση», η οποία αποτελεί το προϊόν της συμπιεσμένης «ιστορικής-κοινωνικής ενέργειας» (που αναφέραμε στην αρχή) οδηγεί στην πολιτική καταδίκη του «εκσυγχρονισμού», δηλαδή στην καταδίκη της μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ.
ΑΥΤΟ πολιτικά είναι ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ…

Και μέσα σ’ αυτή τη δίνη μιας διάσπασης θα δούμε φοβερά πράγματα. Η αμηχανία της σάπιας κομματικής γραφειοκρατίας, αυτών των παρασίτων, θα πάρει θεαματικές μορφές. Αυτοί πράγματι, με νύχια και με δόντια θα αγωνιστούν να μη γίνει διάσπαση. Μια διάσπαση τους βγάζει άουτ. Όσο βαθαίνει όμως η σχισματική κρίση αυτά τα γραφειοκρατικά παράσιτα θα γέρνουν και θα συντάσσονται με το μέρος εκείνων που εγγυούνται τα προνόμιά τους και τον παρασιτισμό τους (ήδη ο «αποτυχημένος», σε όλα τα επίπεδα, Άκης, αρχίζει να γέρνει προς την κατεύθυνση που τον «τσαλάκωσε» πολιτικά). Θα οδηγηθούν στον Βενιζέλο, ακριβώς γιατί αυτός ΕΚΛΟΓΙΚΑ εγγυάται την καθεστωτική ισορροπία και την κυβερνητική επανάκτηση της εξουσίας.
Αυτό, όμως, συναγωνιστή Φιλαλήθη, που καθορίζει το παρασιτικό και σάπιο σώμα του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να καθορίζει ΕΜΑΣ. Το πρόβλημα δεν είναι στη θέση της Ν.Δ. να πάμε εμείς. Το μέγα πρόβλημα της εποχής μας είναι ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε οποιαδήποτε κυβέρνηση (Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ) να ΥΠΑΡΧΟΥΝ μαζικά και αγωνιστικά κινήματα…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[Παντελής]

ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ



Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ
«Οχι» στη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ!

Κατά της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ χάριν της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος τάχθηκε ο Κ. Μητσοτάκης, παρεμβαίνοντας ταυτόχρονα στις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Θα ήταν μια δραματική εξέλιξη για όλους αν το ΠΑΣΟΚ διασπαστεί», δήλωσε σε συνέντευξή του στο δελτίο ειδήσεων του «Αλτερ», εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι κίνδυνος διάσπασης υπάρχει εξαιτίας της συμπεριφοράς του Γ. Παπανδρέου. «Ο άνθρωπος πάει ανοιχτά σε ρήξη, έχει βγάλει το χατζάρι», υποστήριξε ερμηνεύοντας την προχτεσινή κίνηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την ΚΟ του Κινήματος. Το ερώτημα, συμπλήρωσε, είναι αν ο Γ. Παπανδρέου «πάει να τα σπάσει». Αν η απάντηση είναι καταφατική, τότε σύμφωνα με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ «δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο να τον σταματήσει».

Εκτίμησε ότι «τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, αλλά δεν είναι δυνατόν να ακολουθηθεί η ρήξη», καλώντας τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που στηρίζουν τον Γ. Παπανδρέου να τον αποτρέψουν. Επιπλέον, υιοθέτησε τη θέση στελεχών του ΠΑΣΟΚ για επίσπευση των διαδικασιών για την εκλογή του αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ.

ΣΧΟΛΙΟ
Όταν τα λέει αυτά ο Μητσοτάκης τα σχόλια περιτεύουν.

[Ροβεσπιέρος]

Στο τεύχος του ΡΕΣΑΛΤΟ που κυκλοφορεί, αναπτύσσουμε το πώς σήμερα οι ασημαντότητες προβάλλονται σαν «αξίες», σαν «σημαντικές».
Θα έχετε όλοι παρατηρήσει πώς το πολιτικό μηδενικό, που ακούει στο όνομα Άννα Διαμαντοπούλου, έχει «πλασαριστεί» σαν «πρωτοκλασάτη» πολιτική φυσιογνωμία. Και την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ θέλει να διεκδικήσει!!!
ΕΝΑ «πολιτικό τίποτα» και «ιστορικό τίποτα» (ούτε στα φοιτητικά της χρόνια δεν έχει μια αγωνιστική περγαμηνή), αλλά και «θεωρητικό τίποτα» (ούτε πανεπιστημιακό, ούτε συγγραφικό έργο έχει να επιδείξει), «αχυράνθρωπος» θλιβερός, προβάλλεται σαν «ηγετικό προφίλ»!!!
Εδώ έχει καταντήσει η πολιτική…
Αναδημοσιεύω παλιό μας άρθρο, για το τι είναι και πώς διαμορφώνεται η πολιτική και οι ηγέτες.



Πολιτική και ηγέτες

Ο κομματικός λόγος καθορίζεται από τις σχέσεις που αναπτύσσουν τα κόμματα με τις λαϊκές μάζες. Ο μεταβατικός ενεργητικός πολιτικός λόγος είναι αυτός που υφαίνει οργανικούς και εποικοδομητικούς δεσμούς με τον πολίτη και ανυψώνει το επίπεδο της πολιτικής γνώσης και συνείδησης. Ο λόγος αυτός αντιμετωπίζει το λαό ως υποκείμενο των εξελίξεων, ως τον κύριο ιστορικό πρωταγωνιστή.
Οι εκλογικοί κομματικοί μηχανισμοί αντιμετωπίζουν τους πολίτες σαν αντικείμενο, σαν εργαλείο εξυπηρετικό, για να πετύχουν τους σκοπούς τους. Το γλωσσικό αποτύπωμα αυτής της κοινοβουλευτικής φιλοσοφίας είναι η ξύλινη γλώσσα.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της γλώσσας είναι η πληθωρική ρητορεία λέξεων-αξιών ή όρων νοηματικά ρευστών. Είναι ένας πολιτικός λόγος με πλεονασμούς και διακριτικά συστατικά την κατάχρηση συνωνύμων, την έντονη συναισθηματική φόρτιση, τη μεγαλοστομία και τη νοηματική ασάφεια.
Ο δημαγωγικός αυτός λόγος παγιδεύει το δέκτη συναισθηματικά και ηθικά. Ταυτόχρονα εμποδίζει και την επικοινωνία, μετατρέποντας τις λέξεις από έννοιες σε ασαφείς και νοηματικά ρευστές ηθικές κατηγορίες. Η “ξύλινη” γλώσσα προβάλλει την ηθική διάσταση σε βάρος του νοήματος και μαζί με την υπερβολή και το στόμφο εμποδίζει την κατανόηση και υποβάλλει την άκριτη αποδοχή. Αυτή η πληθωρική ασάφεια του κομματικού λόγου πετυχαίνει την απομάκρυνση της λογικής και την παγίδευση του οπαδού στα “θαυμαστικά επιφωνήματα και κατάρες”.
Η κοινοβουλευτική και εκλογική νοοτροπία προσφέρουν έδαφος για τη δημαγωγία εκείνη που μεταχειρίζεται σαν εργαλείο τις λαϊκές μάζες, τροφοδοτεί και ξύνει τα ταπεινά ένστικτα και πάθη: Δημαγωγία που κορυφώνεται στον καισαρισμό και βοναπαρτισμό μέσα από μια συστηματική εκμηδένιση κάθε εποικοδομητικής σχέσης με το λαό και ερήμωσης του πολιτικού τοπίου.
Βεβαίως, σύμφωνα με τον Αντόνιο Γκράμσι, έχουμε και την “ανώτερη δημαγωγία” η οποία αναπτύσσει οργανικές σχέσεις του “δημαγωγού” με το λαό και συντελεί στην πολιτική εξύψωσή του: Δημαγωγία που στηρίζεται στον πρωταγωνιστικό ιστορικό ρόλο των μαζών, που αποτυπώνει τον επαναστατικό τους παλμό και είναι αξεχώριστο το ατομικό καλό από το συλλογικό καλό.
Ο Γκράμσι συνδέει την έννοια της “δημαγωγίας” με αυτή της “φιλοδοξίας”: Δύο έννοιες που έχουν καθιερωθεί με μειωτική σημασία και αξιοκαταφρόνητη, οι οποίες δείχνουν ταπεινό καιροσκοπισμό και προδοσία ιδεών και αρχών. Και αυτό γιατί συγχέεται η μεγάλη φιλοδοξία με τις μικρές φιλοδοξίες και συνήθως βλέπουμε την πάλη των μικρών φιλοδοξιών (των εντελώς προσωπικών) κατά της μεγάλης.

“Η μεγάλη φιλοδοξία, εκτός του ότι είναι αναγκαία για την πάλη, δεν είναι ούτε αξιοκαταφρόνητη ηθικά. Κάθε άλλο: όλα εξαρτώνται από το αν ο φιλόδοξος υψώνεται αφού έχει προκαλέσει γύρω του ερήμωση, ή αν η ανάδειξή του καθορίζεται συνειδητά από την εξύψωση ενός ολόκληρου κοινωνικού στρώματος και από το αν ο φιλόδοξος βλέπει ακριβώς τη δική του ανύψωση Σα στοιχείο της γενικής εξύψωσης” ( Γκράμσι: “παρελθόν και παρόν”, εκδόσεις “Στοχαστής”).

Σήμερα μας πνίγουν σαν βρόχος στο λαιμό οι μικρές φιλοδοξίες. Η πάλη των ταπεινών κινήτρων έχει πάρει διαστροφικές διαστάσεις προσωπικής προβολής και αναρρίχησης. Σε αυτό συνετέλεσε και η πλήρης αλλοτρίωση της πολιτικής πράξης που επήλθε από την κυριαρχία του τηλεοπτικού θεάματος. Η δημαγωγία έχασε την απευθείας επαφή με τις μάζες και οι μικρές φιλοδοξίες προσαρμόστηκαν στις ανάγκες του διαφημιστικού θεάματος. Το “τέρας” της αλλοτριωμένης πολιτικής πράξης ισοπέδωσε εντελώς τις σχέσεις της κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης και επέβαλε το καθεστώς της “συνασπισμένης ηλιθιότητας”.

Η κατάσταση αυτή εκφράζεται από τη στενότητα νέων ηγετών. Γιατί οι ηγέτες δεν κατασκευάζονται μέσα στις χοάνες των εργαστηρίων, ούτε από τα ΜΜΕ και τις γραφειοκρατικές κλίκες των αποστεωμένων κομματικών μηχανισμών. Οι ηγέτες διαμορφώνονται μέσα από τη θεωρητική και πολιτική πράξη, μέσα από τη ζωντανή αντιπροσώπευση κοινωνικών τάξεων και συλλογικών συμφερόντων.

“Δεν μπορεί να υπάρξει επεξεργασία των ηγετών εκεί όπου λείπει η θεωρητική δραστηριότητα, εκεί όπου δεν αναζητούνται συστηματικά και δεν μελετώνται οι λόγοι ύπαρξης και ανάπτυξης της εκπροσωπευομένης τάξης”. (Γκράμσι).

Ο αριστερός ηγέτης διαμορφώνεται και από τον αγώνα για την εξασθένηση της αλλοτριωμένης πολιτικής πράξης, αγώνα που έχουν εγκαταλείψει παντελώς τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα, υποταγμένα πλήρως στο καθεστώς των εκλογικών διαδικασιών μικρών φιλοδοξιών...

Φυσικά οι ηγέτες δεν πέθαναν, όπως δεν πέθανε και η πολιτική, έστω και αν βιάστηκαν κάποιοι να την κηδεύουν. Ο νέος ιστορικός κύκλος των κοινωνικών εντάσεων και λαϊκών κινητοποιήσεων θα γεννήσει τους ηγέτες του...

Ιούλιος 1998


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[Ουζερί: Ο Μπελαμής]

Ένα σχόλιο για τα πολιτικά μηδενικά

Τα πολιτικά μηδενικά δεν προέκυψαν έτσι ξαφνικά, μια ωραία μέρα, από το πολύ λιβάνισμα του ΔΟΛ και του Τεγόπουλου. Με πολιτικά μηδενικά του άρεσε να περιστοιχίζεται ο Ανδρέας Παπανδρέου, με πολιτικά μηδενικά διάνθιζε την παράταξή του και ο παππούς Καραμανλής. Η διαφορά των σημερινών πολιτικών μηδενικών από τα παλιά είναι πως τα πρώτα έχουν υπερτιμηθεί πληθωριστικά σε σημείο "ανοικονόμητης" ασυνειδησίας. Και επιπλέον κομπάζουν αντιπαθητικά, είναι υπερφίαλα, κακόβουλα, μισάνθρωπα και ιδιαζόντως αγνώμονα: Μισούν θανάσιμα ό,τι τους βοήθησε ώστε να αναγνωρίζονται "από τον θυρωρό της πολυκατοικίας τους". Η "ανοικονόμητη" ασυνειδησία που προανέφερα γυρνάει μπούμερανγκ για τα Συγκροτήματα. Καινούριους αχυρανθρώπους ζητάνε αλλά με την αλόγιστη αβάντα στις μηδενικούρες τώρα στην ανάγκη δεν έχουν τίποτα αξιόλογο για να τους ξελασπώσει.
Χαράμι οι τόσες συνεντεύξεις στον Θανάση Λάλα, στον Πρετεντέρη, στον Σταύρο Θεοδωράκη, στον Παύλο Τσίμα, στον Νίκο Χατζηνικολάου, στον, στον, στον, στον...
Χαράμι η τόση προβολή από την Ελευθεροτυπία, την ΕΡΤ, το Μέγκα, τον Κοντομηνά, τα ΝΕΑ, το Βήμα, τον Ταχυδρόμο, το Βημαgazino, τον Κόκκαλη, το Εψιλον, το ενώπιος ενωπίω, το, το, το...

[Ουζερί: Ο Μπελαμής]

Ροβεσπιέρε, πρόσεχε τα λόγια σου για την κορυφαία "ευρωπαία επίτροπο". Η σοσιαλίστρια Διαμαντοπούλου προάσπισε τα συμφέροντα των εργαζομένων μέσα στο στόμα του λύκου, στο διοικητήριο της ΟΝΕ, του ευρωμονόδρομου και των "ανθρωπιστικών βομβαρδισμών". Αννούλα, σε ευγνωμονούμε. Νά 'σαι καλά!!!

[Παλαίμαχος]

Τα δάκρυα της πολιτικής προστυχιάς


Δεν υπάρχει πιο τραγικό ιστορικό θέαμα και συγχρόνως πιο αποκρουστικό από την αηδιαστική αποσύνθεση του ΠΑΣΟΚ πάνω στα ερείπια όλων των ελπίδων που έθρεψε στην αφετηρία του. Όλοι σήμερα οι πολιτικάντηδες αυτού του κόμματος, οι επιτήδειοι κομπιναδόροι, αυτοί οι ραδιούργοι αρριβίστες καθεστωτικοί υπάλληλοι, αυτοί οι κοινοβουλευτικοί μάγειροι και ξεσκολισμένοι άνθρωποι των υπουργείων και του κρατικού μηχανισμού συναγωνίζονται μεταξύ τους στην αθλιότητα και τη βλακεία.

Σήμερα που ξεχείλισαν οι οχετοί της σήψης και τα γεγονότα τους έχουν πετάξει έξω από την παρασιτική «νομή» της κυβερνητικής εξουσίας αποκαλύπτουν το αποτρόπαιο πρόσωπό τους, τη δραματική τους πολιτική ανέχεια και την καταθλιπτική μηδαμινότητά τους. Μέσα στην εκρηκτική έκρηξη της κρίσης, κάθε ασφαλιστική δικλείδα κομματικής συνοχής τινάχτηκε στον αέρα. Ωμά πλέον προβάλει το στίγμα της καπιταλιστικής ζούγκλας: «όλοι εναντίον όλων»!!!

Και όμως οι «αρουραίοι» φωνασκούν για ενότητα! Δημαγωγούν ασυστόλως για ενότητα την ώρα που ΟΛΟΙ γνωρίζουν όχι μόνο ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν, αλλά οργανώνονται οι «στρατοί» της σφαγής και οι «εφεδρείες» της αλληλοεξόντωσης…

Βεβαίως η έννοια της ενότητας προϋποθέτει ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Αυτοί τη μόνη «ιδεολογία» και «πολιτική» που έχουν είναι τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των «νταβατζήδων», των γραφειοκρατικών κλικών και των καθεστωτικών υπαλλήλων. Για ποια «ενότητα» μπορεί κανείς να μιλήσει στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς να γίνει βορά του γελοίου, όταν το ιδεολογικό περίγραμμα πάνω στο οποίο συγκροτήθηκε πολιτικά και οργανωτικά έχει μεταλλαχτεί εδώ και δεκαετίες; Συνυπήρχαν μόνο στη βάση της κυβερνητικής, καθεστωτικής συνοχής και συνενοχής.

Είναι να γελά, λοιπόν κανείς με τις κραυγές αυτών των παρασίτων περί «ενότητας». Κραυγές, που απλώς επιβεβαιώνουν την πολιτική τους ασημαντότητα και διαφθορά, την αχαλίνωτη υποκρισία τους.

Παίζουν τώρα αυτοί οι θλιβεροί κλόουν, καθώς και τα παπαγαλάκια των «νταβατζήδων» (όλων των ειδών και αποχρώσεων) πάνω στην προστυχιά της πολιτικής. Ο στόχος είναι ένας και ΚΟΙΝΟΣ: Η εξαπάτηση του ελληνικού λαού.

ΟΛΗ η «μάχη» επικεντρώνεται στις γραφειοκρατικές κομπίνες, στις κοινοβουλευτικές απάτες, στα τυπικά και εξωτερικά δηλαδή γνωρίσματα της σηπτικής κρίσης:
1. Εκλογικές υποψηφιότητες για αρχηγό στη βάση της «δημοκρατίας» της βολιδοσκόπήσης, του τελετουργικού θεάματος των «νταβατζήδων». Τώρα αυτό-προτάθηκε και ένα άλλο πολιτικό μηδενικό (ο Σκανδαλίδης), μια «κίνηση» ενταγμένη στη «στρατηγική» των «νταβατζήδων» για χειραγώγηση της κρίσης και τη διευκόλυνση των στόχων του νέου εκλεκτού των συγκροτημάτων. Αύριο, ίσως δούμε και άλλους «υποψηφίους», όπως αυτής της ανεκδιήγητης ιπποκόμου της Νέας Τάξης, Διαμαντοπούλου. Επιχειρείται μια απέλπιδα προσπάθεια να διοχετευτεί και να καναλιζαριστεί ο χείμαρρος της εκρηκτικής αποσύνθεσης στις κάλπες των «ψηφοδελτίων». Μάταιος κόπος! Αυτό το κόμμα έχει τιναχτεί στον αέρα. Η δύναμη των πραγμάτων είναι πιο ισχυρή από τα υποκειμενικά σχέδια και τις μανούβρες…

2. Εκλογικοί αιφνιδιασμοί και εκβιασμοί, αλληλοκατηγορίες για «πραξικοπήματα». Όλοι επικαλούνται «συντεταγμένες διαδικασίες», καταστατικά κ.λπ. Και παράλληλα προσπαθεί ο κάθε ένας να χρεώσει στον άλλο τις «παραβιάσεις», τα «εκβιαστικά διλήμματα» και τα «πραξικοπήματα». Και οι δήθεν «ουδέτεροι» (μέγιστοι υποκριτές και πολιτικάντηδες, επιτηδευμένα πολιτικά αφελείς, ίσως κάποιοι και να είναι) «αγωνιούν» για την «ενότητα» και στηλιτεύουν τις «διχαστικές» κινήσεις…
Και τα «παπαγαλάκια» αναζητούν το ποιος έχασε από την τάδε ή δείνα «κίνηση», πάντα βεβαίως «κρίνουν» τις «κινήσεις» Γιωργάκη. Ο Βενιζέλος μένει στο απυρόβλητο!!!

ΟΛΟ αυτό το θέατρο της πολιτικής βλακείας και εξαπάτησης ΑΓΝΟΕΙ συνειδητά το πολιτικό αλφάβητο. Ότι στις κρίσεις, κοινωνικές, ιδεολογικές και πολιτικές, τα «καταστατικά», τα συντάγματα και οι νόμοι πάνε περίπατο. Αν καθόριζαν τη ροή των πραγμάτων όλοι αυτοί οι καθεστωτικοί ή κομματικοί κώδικες δεν θα υπήρχε ποτέ ούτε κρίση, ούτε εξεγέρσεις, ούτε επαναστάσεις. Τα «δεσμά» σπάνε στις εκρήξεις και το «σπάσιμο» αυτό αποτελεί όχι μόνο την επαλήθευση της κοινωνικής και πολιτικής κρίσης, αλλά και δυνητικά επαναστατικό στοιχείο των εξελίξεων.

ΘΕΛΟΥΝ επίσης να αγνοούν, όλοι αυτοί οι απατεώνες, ότι η ίδια εκλογική λογική είναι αυτή που επιβάλει τους «αιφνιδιασμού», τους «εκβιασμούς» και τα «πραξικοπήματα». Όλη η ιστορία του ΠΑΣΟΚ είναι γεμάτη από τέτοια τεχνάσματα και εκβιαστικά διλήμματα. Και ο Σημίτης μετάλλαξε το ΠΑΣΟΚ στη βάση ωμών εκβιασμών και αρχηγικών πραξικοπημάτων. Ο ίδιος ο Βενιζέλος που μας το παίζει «συνταγματικά» και «καταστατικά» νόμιμος έχει προβεί σε πάρα πολλές εκβιαστικές, διχαστικές και αντικαταστατικές πρωτοβουλίες. Το ίδιο το γεγονός, αμέσως μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, της εμφάνισής του στην «πασαρέλα» των ΜΜΕ ήταν «πραξικόπημα». Τα ίδια τα στημένα γκάλοπ, αμέσως την επόμενη, πραξικόπημα ήταν. Οι υπογραφές «στήριξης» αμέσως μετά πραξικόπημα ήταν. Όλος ο αποδεδειγμένος σχεδιασμός Βανιζέλου-Σημίτη, πραξικόπημα ήταν. Το ίδιο και η διαδοχή του Γιωργάκη από το Σημίτη και οι κάλπες πραξικοπήματα ήταν.
Τα παρακάμπτουν, όμως όλα αυτά για να μείνουν στα «πραξικοπήματα» του Γιώργου!!!

Σε επίπεδο τυπικών «δημοκρατικών» διαδικασιών καμιά λύση δεν μπορεί να δοθεί έξω από τα «πραξικοπήματα». Και τέτοια θα είναι η λύση που θα δοθεί και στο σημερινό ΠΑΣΟΚ της αποσύνθεσης.

ΟΛΑ αυτά που λέγονται σήμερα από όλες τις πλευρές είναι απλώς τα κροκοδείλια δάκρυα της υποκρισίας και απάτης. Τα δάκρυα της πολιτικής προστυχιάς…

_________________
Θέλησαν να μας εξοντώσουν,
αλλά δεν τα κατάφεραν.
Εμαστε ακόμα ζωντανοί κι αυτό
είναι το κυριότερο.

[HanSolo]

[Ροβεσπιέρος]

ΧανΣόλο θα επισπεύσω!
Στο νέο τεύχος θα υπάρξει αφιέρωμα στο ΠΑΣΟΚ
Ταυτόχρονα μέσα στο Νοέμβριο θα κυκλοφορήσει μικρό βιβλιαράκι με επιλεγμένα κείμενα για το ΠΑΣΟΚ.
Το πρώτο γράφτηκε το Δεκέμβριο του 1975!!!
ΣΗΜΕΡΑ, 32 χρόνια μετά, θα κρίνουμε αν επαληθεύητκε ή ΟΧΙ.
Θα επιβεβειώσουμε τη δύναμη της μαρξιστικής διαλεκτική;!!!
_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΔΑΝΑΗ]

Η μπούρδα Διαμαντοπούλου

Διαβάστε το σόφισμα της κυρίας τίποτα.
Δεν θα βάλει υποψηφιότητα, μας είπε, γιατί η πόλωση δεν επιτρέπει αντιπαράθεση ιδεολογικών και πολιτικών θέσεων!!!
Αλλά θα αγωνιστεί για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ!!!
Η σοφιστεία:
Δεν υπάρχει ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση (για αυτό δεν βάζει υποψηφιότητα) αλλά θα αγωνιστεί για την ΕΝΟΤΗΤΑ. Δηλαδή για ενότητα χωρίς ιδεολογικές θέσεις και πολιτικές, μέσα στην ακραία ΠΟΛΩΣΗ που δεν επιτρέπει ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση!!!
Τέτοιες ανοησίες και χοντροκομμένες μπούρδες αραδιάζουν…